Πρόβλημα με τα πεθερικά

[xeimwnas]

Τα διδυμακια μου καλα ειναι!!! Δεν αφηνω κανενα να μας χαλαει τη ψυχολογια. Μην ανυσηχεις δε θα γινεις θα θυμασε οσα περασες και ολα θα ναι καλα. Στον αντρα μου οταν το ειπα αρχισε να γκρινιαζει και να λεει ελα τωρα μεγαλη γυναικα ειναι, ξερεις πως ειναι, μην δινεις σημασια και τετοια. Θυμωσα πολυ αλλα μετα καταλαβε οτι δεν ηταν καταλαθος και μου ζητησε συγγνωμη. Ο αντρας μου ευτυχως με στηριζει και σεβεται την αποφαση μου να μην θελω να βλεπω την μανα του.

[xeimwnas]

Και κατι ακομα κοριτσι μου. Πες τα ολα του αντρα σου και μια μερα που θα πατε αστον να βγει εξω αλλα να κρυφακουει και τοτε θα αρχισει πεθερα, εσυ δε θα πεις τιποτα και τοτε ο αντρας σου θα καταλαβει. Εγω ετσι εκανα, οταν βγηκε για τσιγαρο και ειδα οτι στεκοταν απεξω και ακουγε πηρα να βοηθησω τη πεθερα με τα ψωνια. Δεν μπορεις να φανταστεις ποσο ξενη και ασχημα ενιωσα εκεινη τη στιγμη, αλλα απο την αλλη χαιρομουν που ολα αυτα τα ακουγε ο συζυγος μου. Απο τοτε δεν μου λεει τιποτα για την μανα του. Μεχρι και ο πεθερος με πηρε και μου ζητησε συγγνωμη.

[solbi]

Διδυμακιααα!!!Να τα χαιρεστε κοριτσι μου,γερα να ναι κ καλοτυχα!Να τα δειτε οπως ποθειτε

! Καταλαβαινω ποσο ασχημα ενιωσες οταν λες "ξενη" κοριτσι μου κ εμενα ειναι σαν να μου λενε " ε αγου ηρθες κ εσυ μπες στο σπιτι".Αφου δν μου εκλεισαν κ την πορτα στη μουρη.... Φαντασου οτι οι αδερφες του πεθερου μου παιρνουν τηλ,ερχονται... αυτο εχω καταλαβει οτι στενοχωρει τον αντρα μου γιατι θα ηθελε στη θεση τους να ειναι οι γονεις του αλλα καιρος ειναι να του δωσω να το χωνεψει οτι οι δικοι του ναι ειναι λαθος κ αδικοι κ αφιλοξενοι κ οτι εγω προσπαθησα, αλλα η μονοπλευρη προσπαθεια δεν ωφελει την κατασταση... Εσενα τα παιδια τα βλεπουν τουλαχιστον?

[xeimwnas]

Ακομη να γεννησω ... Αλλα απο τη στιγμη που τωρα δεν ενδιαφερονται αν ειναι καλα θα ενδιαφερθουν μετα? Η αδελφη του ακομη να μας παρει να μας πει συγχαρητηρια. Ουτε την ακουσαμε απο τη μερα που εμαθε οτι ειμαι εγκυος εξαφανιστηκε, ενω πριν επερνε τον αντρα μου κανενα τηλ. Για να ζητησει χαρη βεβαια αλλα τωρα τιποτα. Η δε μανα οταν της το ανακοινωσαμε (απο το τηλεφωνο) αλλαξε υφακι και μου λεει πριν μου πει συγχαρητηρια, καλα τα νεα σας "εγω προσεχω καθημερινα 4 μωρα, κουραστηκα πολυ δεν αντεχω αλλο" .. αυτο ηταν εδωσα το τηλ στον αντρα μου και του ειπα δε θελω να την ακουσω. Απο τοτε την ακουσα 1 φορα αυτη που σου ειπα πιο πανω. Το καταλαβαινω οτι στεναχωριεται ο αντρας σου αλλα πρεπει να του μιλησεις και να καταλαβει οσο ειναι νωρις. Μετα θα του ρθει κεραμιδα και θα στεναχωρεθει ακομα περισσοτερο.

[solbi]

Αυτο θα κανω γιατι οσο σκεφτομαι οτι μπορει να ξαναπαω σ'αυτους ή οτι ισωε χρειαστει καμια φορα να της αφησω το μωρο...με πιανει αναφυλαξια.... του εχω μιλησει για το προβλημα αλλα τωρα που θελω να ξεκοψω δν ξερω πως να τ το πω... γλυκα ή να βγαλω τα σωψυχα μου κ να την αγανακτηση??? Με το καλο λοιπον καλη μου τα αγγελουδια σου!!!Καλη τελειομηνη κυηση κ με ενα πονο που λεμε!!!!

[xeimwnas]

Καλημερα! Αρχισε γλυκα να ειναι ηρεμος και μετα βγαλτα ολα... Πες του τα ολα... Μην του πεις για κεινον και το μωρο. Πες μονο για σενα και οτι δε θα τον εμποδισεις να παει και να παρει και το παιδι.. θα δεις οτι θα σε καταλαβει και αν παει μονος 1-2 φορες και ερθει πισω και σε βρει ηρεμη και να του λανεις γλυκες θα δεις οτι ολα θα αλλαξουν... Οτι χρειαστεις ειμαστε διπλα σου! !!

[Marigula]

Ειλικρινα δεν ξέρετε πόσο σας ζηλευω που έχετε καταφερει να μην εχετε σχεσεις μαζι της/τους. Δεν ξέρετε πόσο θα το ήθελα αυτό αλλα δυστηχως στην περιπτωση μου δεν μπορω! Η πεθερα μου είναι 32 χρόνια χήρα, με μοναχοπαίδι τον αντρα μου. Απο την στιγμή που σκοτωθηκε ο πεθερος μου αφοσιωθηκε στον τότε 2 χρονων γιο της. Ποτε δεν ξαναφτιαξε την ζωή της αν και της δοθηκε η ευκαιρια, αρκετες φορες. Οταν την γνωρισεις θα πεις δεν εχει πιο βασανισμένη και πιο καλή γυναικα από την πεθερα μου. Οταν την ζήσεις όμως... Πως παραμερίζεις μία τετοια γυναικα;

Ενδεικτικα να σας πω ότι στην αρχη όταν αρραβωνιαστικα με τον αντρα μου, εβαζε λογια τοσο σε μενα όσο και σε αυτον. Και όχι μονο του εβαζε λογια τον εβριζε πολύ ασχημα μπροστα σε εμενα και στην οικογενεια μου. Ο αντρας μου ποτε δεν εκανε σκηνη γι αυτο μπροστα στους δικους μου ή σε εμενα αλλα ήξερα μετα γινοταν ο χαμος και μπορούσαν να κανουν και εβδομαδες να μιλησουν. Οταν μια καλη μερα την επιασα και της ειπα πως δεν ειναι σωστα αυτα που κανει και την ρωτησα ευθεως αν δεν θελει να δει τον γιο της ευτυχισμενο, η απαντηση που μου εδωσε ήταν ξεκαθαρη. " Δεν αντεχω ο γιος μου να αγαπα μια γυναικα περισσοτερο απο εμένα. Δεν αντεχω να βλέπω τον γιο μου να φροντιζει μια αλλη γυναικα εκτος απο εμενα. Εδωσα την ζωή μου γι αυτον." Προσπαθησα να της εξηγησω ότι η αγαπη του παιδιου προς την μανα του ειναι διαφορετική από την αγαπη που εχει για την γυναικα του. Αλλα αυτη ποτε δεν θελησε να το καταλαβει.

Δεν θα επεκταθω σε πολλα, γιατι μου εκανε και μου κανει αρκετα αυτη η γυναικα. Προσπαθω να την παραμερισω οσο μπορω. Η σχεσεις μου ανερχονται στην 1-2 ωρες την εβδομαδα για ενα φαγητο σπιτι της, για χατηρι του αντρα μου, αλλα αυτες ειναι αρκετες για να φυγω με κλαματα ή μεσα στο αγχος. Ζηλοφθονη. Θελει να ξερει το καθε μας βημα, την καθε μας σκεψη. Δεν μπορει να βλεπει κατι καλυτερο απο αυτη ακομη και αν ειναι απο το ιδιο το παιδι της.

Τωρα ερχετε το μωρο μας. Δεν ξερετε ποσο ευτυχισμένοι ειμαστε εγω και συζηγος μου. Εχω δυσκολη εγκυμοσυνη και το χειροτερο ειναι με υπερταση (ψηλη πιεση). Τα πραγματα που ακουω και τα πραγματα που κανει ειναι περα απο την λογικη. Υπαρχουν στιγμες που νιωθω οτι νομιζει πως θα φερω στον κοσμο, μια κουκλα για να παιζει. Ειλικρινα σας το λεω.

Οταν τα μιλαμε με τον συζηγο μου, η απαντηση που παιρνω παντα, ειναι μην δινεις σημασια μεγαλη γυναικα ειναι (ετων 70). Δεν ξερει τι λεει, τι κανει. Εμεις να περναμε καλα και να ειναι το μωρο μας καλα. Πνιγεσαι ομως γιατι ξερεις οτι θα ειναι εκει και θα πρεπει να την αναιχτης.

Πως παραμεριζεις αυτη την γυναικα; Πως την βαζεις στην θεση της;

[solbi]

Xeimwna σε ευχαριστω παρα παρα πολυ καλο μου!!!Ο θεος να δωσει καθε καλο στην οικογενεια σου!!!Ξερεις...οταν εισαι μονη πελαγωνεις κ θες καπου να τα πεις!Ειλικρινα ευ αριστω!!!

Μαριγουλα πσιδι μου οπως βλεπεις μαζευτηκαμε ολες οι πεθεροκαμμενες... Δυσκολη περιπτωση κ η δικη σου γιατι ειναι μοναχοπαιδι. Απ οτι καταλαβα η γυναικα ειναι επισης σαλτα! Ακου ζηλευει που ο γιος της εχει γυναικα...αμαν πια!Τα παιδια δν ειναι κτημα μας... οκ μπραβο της που τον μεγαλωσε σωστα κ μονη της,αλλα ως εκει.. δεν πρεπει δλδ ο γιος της να εχει οικογενεια επειδη εκεινη δν εφτιαξε ξανα τη ζωη της??? Αμαν πια απορω ....οι περισσοτερες πεθερες(κ η δικη μου) ειχαν θεματα κ με τις δικες τους πεθερες,το ξεχασαν?ξεχασαν τα δικα τους δακρυα??? Ξεχασαν την ειρωνεια,την απορρυψη??? Πραγματικα μπραβο σε οσες παρεμειναν ανθρωποι κ δν μεταλλαχθηκαν σε μεγαιρες. Μαριγουλα με το καλο το νινι σου κοπελα μου! Υπομονη με την κυρια...(δυσκολο,το ξερω,τα περασα) να γεννησεις μ το καλο κ μετα ασχολεισου με αυτο το θεμα. Εγω εκανα συσπασεις μονιμως τελευταια απ τη στενοχωρια κ δν αξιζει...

[xeimwnas]

Marigula σε καταλαβαινω γιατι και εμενα ολο αυτο μου ελεγε, μεγαλη γυναικα ειναι μη δινεις σημασια. Εμενα εχει αντρα αλλα ολο μιλαει για το καιρο που ηταν Αφρικη και δουλευε και οτι την αφηνε μονη να μεγαλωσει τα παιδια. Ασε και πολλα αλλα να μη στα πω. Κανε υπομονη κοριτσι μου και αν μενετε κοντα και ειναι αναγκαστικο να πηγαινεις, απλα μη δινεις σημασια. Και οταν με το καλο γεννησεις θα μπορεις να βρισκεις δικαιολογιες να μην πας. Απο αλλη συζητηση γεννας χειμωνα. Μεχρι το Μαιο θα λες το μωρο δεν κανει να βγει απο το σπιτι ... Κατι θα βρεις εσυ!!

Solbi μου σε καταλαβαινω 100% γι αυτο μην μ ευχαριστεις.. και οταν μιλησεις στον αντρουλη σου πες μας τι εγινε. φιλακια και υπομονη.

[Marigula]

Τι να πω ρε κοριτσια. Αυτή δεν γνώρισε πεθερα και δεν εζησε τιποτα απο αυτα. Το λεει πως ειναι αθυροστομη, το παραδεχετε αλλα δεν κανει τιποτα για αυτό. Για να καταλαβετε, όταν εμεινα εγκυος, ειπα πως δεν θελω να μαθευτει αμεσως και θελω να περιμένουμε λιγο, μονο εμεις και εμεις, μεχρι να δεσει καλα η εγκυμοσυνη. Και γυριζει ρε κοριτσια και μου λεει. " ΓΙατί Μαρια δεν ειναι του αντρα σου το μωρο?" Σημ. εμεινα με εξωσωματική. Και ολο αυτο το ειπε οταν ήμουν στην κλινικη με μεγαλη αιμοραγία αποκολησης και ηρθε να με δει. Ο Θεος πλεον.

Το σπιτι της ρε κοριτσια ειναι στον 3 οροφο και χωρις ανσανσερ, και οποτε λεμε να παμε κατω (μενει 15km απο το σπιτι μας) αρχισω και λεω δεν μπορω τις σκαλες κτλ. Κουραζομαι, αλλά η γλωσσα της εκει. Δεν ερχεστε κτλ. Προχθες πηγαμε και τι εκανε ρε κοριτσια. Χωρις καν να μας ρωτησει πήγε και αγορασε, relax και πορτ μπεμπε για το μωρο και αποστειρωτη. Φυσικα οταν της ειπαμε πως πηραμε και επρεπε να μας ρωτησει τι μας απαντησε. "Μα δεν ειναι για εσας. Ειναι όταν θα μου φερνετε το μωρο. Θα τα εχω σπιτι μου, όταν θα ερχεστε να βαζετε το μωρο." Ο Χριστος κι η Παναγία. Φυσικα ο αντρας μου της θυμωσε και της ειπε να παει να τα παρει πισω και γι αυτην ειναι αχριαστα. Εγω ειπα πως το μωρο δεν θα βγει καθολου απο το σπιτι του πανω απο 40 μερες.

Και το αλλο το παραδοξο που κανει αυτες τις μερες, είναι πως μου κλεινει ραντεβου με τις φιλεναδες της απο τώρα για να ερθουν να με δουν όταν θα γεννησω. Γυναικες που δεν εχω δει ποτε στην ζωή μου, γυναικες που δεν της ξερω. Εαν ειναι ποτε δυνατο. Ακομη 24 εβδομαδες ειμαι. Εχω ακομη 3 μηνες. Αντις να παρακαλα να γεννησω καλα, στην ώρα μου, να ειναι καλα το μωρο, σκεφτεται τις φιλεναδες της. Ετσι και εγω ρε κοριτσια, δεν ξερω αν εκανα καλα ή οχι, είπα πως επισκεψεις, για λόγους υγιεινης για το μωρο, θα δεχομαι μονο απο πολύ προσωπικά ατομα, εμενα και του αντρα μου, αν μη τη αλλο μόνο στενους συγγενης.

Ειλικρινα κοριτσια δεν ξερω πως να της συμπεριφερθω. Να κατσω εγω να μιλησω μαζι της να της εξηγησω ορισμενα πραγματα, λεω αφου απο την στιγμή που ποτε της δεν με σεβαστικε ουτε καν την υπαρξη μου, γιατι να με λαβει υποψη τώρα. Εδω τον γιο της δεν σεβεται. Να της μιλησει ο γιο της παλι δεν βγάλει τιποτα αφου δεν θα τον λαβει υποψη.

Σοβαρα σκεφτομαι να πω στον πατερα μου, για κατσει να της μιλησει. Μήπως και φοβηθει ή καταλαβει καποια πραγματα. Αλλα δεν νομιζω. ΕΙλικρινα.

Παντως σας ευχαριστω ρε κοριτσια που ειστε εδω και τα λεω. Γιατι ποτε μου, ολο αυτο το καιρο, δεν ειχα καποιο να μιλησω και να με καταλαβει. Η μητερα μου και η αδερφη μου, δεν τους τα ελεγα ολα γιατι δεν ήθελα να στεναχωριουνται. Παντα ελεγα να παρω θαρρος να γραψω εδω αλλα παντα φοβομουν. Ευκαιρια με το ποστ της solbi πηρα θαρρος. Σας ευχαριστώ.

[vtgian]

Κορίτσια μου τι να πω, σας διαβάζω και στεναχωριέμαι. Εμείς με την πεθερά μου μένουμε πάνω-κάτω. Ευτυχώς ο άντρας μου είναι πολύ αυστηρός μαζί τους και ουδέποτε μπήκαν σπίτι με το έτσι θέλω, το καλό είναι ότι η πεθερά μου δεν μπορεί τις σκάλες και έτσι δεν ανεβαίνει. Γενικά είναι καλοί άνθρωποι και οικογενειάρχες άλλα άμα τους δώσεις θάρρος, θα πάρουν πρωτοβουλίες που δεν θέλω. Επίσης ξέρω ότι δεν πρόκειται ποτέ να τους εμπιστευτώ το φαγητό του παιδιού καθώς δεν πιστεύουν σε ισορροπημένη διατροφή (το μενού τους είναι λάδι-ψωμί-κρέας) και θα μου κάνουν το παιδί, σαν τα εγγόνια τους (που τρώνε τρία πράγματα και αγγίζουν την παχυσαρκία). Ευτυχώς πάντως έχουν τρελή αδυναμία στα εγγόνια του άλλου γιου (που μένουμε επίσης μαζί), π.χ. την κόρη του άντρα μου (από τον προηγούμενο γάμο του) την είχαν και πριν χωρίσουν ψιλοφτυσμένη και ξέρω ότι και με το δικό μου δε θα ασχοληθούν τρελά.

Πάντως καλύτερα να μην ασχολούνται μαζί σας, παρά να τους έχετε δερβέναγα στο σπίτι σας. Μη στεναχωριέστε καθόλου αν δεν δείχνουν αγάπη, έχετε τους δικούς σας γονείς και είναι υπεραρκετό.

Αν πάλι είναι υπέρ του δέοντος παρεμβατικοί, ο μόνος που μπορεί να τους βάλει στη θέση τους είναι το παιδί τους. Από εσάς δεν θα ακούσουν τίποτα, θα το θεωρήσουν και κακόβουλο. Προσπαθήστε να κρατήσει ο άντρας σας αυστηρή στάση απέναντί τους και εσείς απλά απόμακρη.

Μην μπαίνετε σε διαδικασία συζήτησης μαζί τους, δεν ωφελεί σε τίποτα. Απομακρυνθείτε και κρατήστε την ψυχική σας υγεία ακμαία

[solbi]

Η μια στην αλλη δινουμε κουραγιο Μαριγουλα μου!!!! Καλυτερα ασε τον μπαμπα σου στην ακρη κ πιασε το συζυγο σου να του πεις οτι δν μπορεις στην κστασταση σου να εχειςτο αγχος απο τη μανα του κ ζητησε του να αναλαβει σοβαρα την κατασταση γιατι δν μπορεις αλλο κι αυτο εχει αντικτυπο στο μωρο. Αυτο προτεινω εγω κ επειτα γραψτα ολα κ κοιτα το νινι μεσα σου. Να απαιτησεις απο τον αντρα σου να επεμβει δραστικα για το μωρο.... μν αγχωνεσαι κοριτσι μου αυτη τν περιοδο. Εγω αυτο το λαθος εκανα γι αυτο στο λεω...

[solbi]

Vtgian...δικιο εχεις...

[xeimwnas]

Marigula θα συμφωνησω με τη solbi, τον πατερα σου μην τον ανακατεψεις, ισως γινουν και χειροτερα. Μονο ο αντρας σου μπορει να της μιλησει και οταν το κανει να ειναι θυμωμενος. Γιατι με τα ομορφα λογια και ηρεμα δεν καταλαβαινουν. Θελουν αγριαδα και να καταλαβουν οτι αν συνεχισουν θα χασουν και το παιδι τους. Υπομονη κοριτσι μου και προσεχε την εγκυμοσυνη σου. Το παιδακι σου εχει σημασια και τιποτα αλλο. Vtgian τα καταφερες εσυ, σε ζηλευω!

[Marigula]

Αχ κοριτσια, δεν ξέρετε πόσες φορές εγινε ο χαμος γιατί ο συζηγος μου την επιασε και με το ασχημο και με το καλο. Πόσες φορες καναμε και μήνα να επικοινωνήσουμε μαζι της μήπως και καταλάβει. Αλλά τιποτα.

Μία φορα που εγινε ο χαμος είπε πως θα τα βάλει κατω αλλά θέλει κι απο μένα να πηγαινω να την βλέπω μόνη μου, και να την παιρνώ τηλεφωνο 1 φορα την ημερα. Ειπα και εγω να κανω υποχωρηση και να το κανω. Σχολαζα απο την δουλεια, ειχε φορες και η ώρα 8 το βραδυ, και αντις να παω απευθειας στον αντρα μου, πηγαινα 5 λεπτα για να την δω. Μια εβδομαδα αντεξε το θεατρο. Μετα τα ιδια Παντελη μου, τα ιδια Παντελάκη μου. Πήγα μια φορα σπιτι κλαμενη 2 φορες. Πάλι ο χαμος. Μεχρι που εβαλε λογια στον αντρα μου ότι τα μεγαλοποιω τα πραγματα και τα περνω ολα τις μετρητοις, ότι λεει. Εννοειτε σταματησα να πηγαινω και πηγαινα με τον αντρα μου μονο.

Μια αλλη φορα που πάλι την πήρε με το ασχημο, κατεληξε στα επειγοντα με εμετους και ο γιατρος ειπε πήρε διπλη δοση φαρμακων με αποτελεσμα να φτασει σχεδο στο τελος. Κοριτσια, πήγα εκεινη την ημερα να την δω, εφυγα απο την δουλεια, και παω και αρχισε τις αγαπες. Μαρια μου και Μαρια μου.

Μια ακομη φορα που την πήρε με το ασχημο, ειχε σαν αποτελεσμα να σηκωθει και να ερθει σπιτι μας, δεν μπήκε σπιτι αλλα εμεινε εξω στον δρομο για να ακουει ολη η γειτονια, και αρχισε να βριζει εμενα και την οικογενεια μου. Σημ. εκεινες τις μερες ήξερε πως ο πατερας μου ήταν στην εντατική με εφραγμα και ειμασταν ολοι καπως. Φυσικα ο αντρας μου δεν εμεινε ετσι αλλά τιποτα δεν αλλαξε.

Σημερα ομως εγινε και κατι καλο να το πω. Αν και προσπαθω να μην σκεφτομαι όλα αυτα και να βαζω απο το ενα αυτι και να βγαζω απο το αλλο, σημερα πήρε τον αντρα μου τηλεφωνο και τι του ειπε.

Εχει προβλημα με το ποδι της και σημερα πηγε στον γιατρο και της ειπε πως επειγοντος θελει χειρουργειο με λιγες φυσικα πιθανοτητες να γινει εντελως καλα. Το χειρουργειο οριστικε για τον Γενναρη. Σημ. Θα γεννησω Δεκεμβρη. Ο αντρας μου τις λεει ενταξει αλλα θα είναι δυσκολο καθως θα μεινει για 2 μηνες στο κρεββατι και 3ος οροφος το σπιτι. Και εκει ήρθε η απαντηση που εμεινα με το στομα ανοιχτο. Να κατεβει στο κατω σπιτι, - υπογειο- να βγουν οι ενοικιαστες στον 3ο, και επειδη δεν θα μπορειτε του λεει να με φροντιζετε αφου θα εχετε και το μωρο, θα φερω γυναικα να με φροντιζει 24 ωρες. Κοριτσια εμεινα. Ειλικρινα παγωσα.

Μονο που σκεφτομαι πως δεν θα ερχετε για 2 μηνες και στην αρχη ειλικρινα πειτεμε αναισθητη αλλα ενιωσα μια ανακουφιση. Ειμαι κακια;

Φοβηθηκα εκεινη την ωρα μήπως γυρισει και πει πως θα ερθει εδω να την φροντιζω μαζι με το μωρο αλλά ευτυχως Παναγια μου που ειπε πως παρει γυναικα. Ειλικρινα εχω ενα χαμογελο απο πρωι. :)

Δεν ειμαι κακια ρε κοριτσια αλλα όταν σου κανουν την ζωή κολαση καπου χαιρεσαι εστω και με την λίγη ανασα που θα παρεις.