προβληματα στο γαμο

[natalia30]

καλησπερα

ειναι η πρωτη φορα που γραφω σε αυτο το φορουμ,ειμαι παντρεμενη και εχω ενα κοριτσακι 15 μηνων με τον αντρα μου παντρευτηκαμε κυριως λογω της εγκυμοσυνης και ενω ειχαμε μολις 9 μηνες σχεση

Εχουμε διαφορα προβληματα στην σχεση μας και αρκετους τσακωμους που το μωρο ευτυχως δεν ειναι μπροστα μιας και τις περισσοτερες φορες το κραταει η μητερα μου.Πιστευω μεσα μου οτι ο αντρας μου δεν ειναι ερωτευμενος μαζι μου και πλεον νομιζω ουτε και εγω...οταν τσακωνομαστε μου μιλαει αρκετα ασχημα με προσβαλει λεγοντας με χοντρη ασχημη κλπ.Το θεμα ειναι οτι δεν ειμαι χοντρη,βεβαια δεν ειμαι ουτε αδυνατη ,ειμαι κανονικη, μου πηρε 1 χρονο περιπου να χασω τα κιλα της εγκυμοσυνης,ειχα παρει 11 κιλα.Επισης πιστευω οτι σε καμια περιπτωση δεν ειμαι ουτε ασχημη ποτε μου μεχρι τωρα δεν ειχα ακουσει να μου μιλανε ετσι!οταν μετα τα βρισκουμε μου λεει οτι δεν τα εννοει φυσικα αυτα που λεει και οτι τα λεει πανω στα νευρα του,αλλα μετα απο καποιες μερες με ξανααποκαλει ετσι

υπαρχει περιπτωση ενας αντρας που λεει οτι θελει την γυναικα του,γιατι ετσι λέει,να την λεει χοντρη κλπ..την στιγμη που δεν ειναι κιολας?

γενικα νευριαζει πολυ ευκολα μαζι μου με το παραμικρο,πιστευα οτι ετσι ειναι ο χαραχτηρας του...διοτι δεν τον ηξερα καλα και δεν ηξερα πολλα πραγματα γι αυτον.

τον τελευταιο καιρο εμαθα τυχαια για μια παλια του σχεση που απο οτι εμαθα την βλεπει ακομα μεσω ενος κοινου φιλου του,βεβαια αρκετα σπανια,εμαθα οτι ηταν πολυ διαφορετικος μαζι της κυριως σαν συμπεριφορα,και επισης οταν χωρισε δεν μπορουσε να το ξεπερασει,ολες τις επομενες σχεσεις του δεν τις ειχε παρει τοσο σοβαρα.

Επισης βρηκα τυχαια και καποιες φωτογραφιες που εχει κραητησει απο αυτην την σχεση.Αυτο που αναρωτιεμαι ειναι οτι μηπως τελικα δεν την ξεπερασε ποτε αυτη την σχεση??το θεωρειτε πιθανο??μηπως γι αυτο με βρισκει εμενα τοσο χαλια?οταν το συζητησα μαζι του το αρνειται τελειως και με λεει υπερβολικη και οτι δεν τα εννοει καθολου αυτα που μου λεει.Ηθελα να ρωτησω ποια ειναι η γνωμη σας και πως πιστευετε οτι πρεπει να αντιδρασω απο εδω και περα.Δεν σας κρυβω οτι πολλες φορες εχω σκεφτει να φυγω με το μωρο αλλα απο την αλλη σκεφτομαι οτι θα κανω κακο στο μωρο!αλλα μηπως δεν υπαρχει τελικα αλλη λυση?Θα μπορουσατε να μεινετε σε ενα γαμο οταν σας αποκαλουν χοντρες και ασχημες!

ευχαριστω πολυ!

[elenakith]

Καλημέρα Ναταλία!

Αυτό το δίλημμα που θέτεις είναι πολύ δύσκολο...Εγώ για χάρη του μωρού θα έλεγα να προσπαθήσετε όσο μπορείτε να τα βρείτε. Πραγματικά πιστεύω ότι αν υπάρχει διάθεση και από τους δύο όλα είναι δυνατά Από την ιστορία σου λείπουν κάποια στοιχεία, όπως το γιατί μαλώνετε συνήθως..είστε πολύ διαφορετικοί χαρακτήρες? έχετε διαφορετικές συνήθειες? διασκεδάζετε με διαφορετικό τρόπο? είναι θέμα νοοτροπίας? Πώς είναι η σεξουαλική σας ζωή?

Όσον αφορά τις προσβολές του θα σου έλεγα κατ'αρχήν να σταματήσεις να του δείχνεις ότι σε πληγώνουν. Γιατί πολλοί άνθρωποι όταν νευριάζουν ''χτυπάνε'' στο ευαίσθητο σημείο του άλλου..απλά έτσι συμβαίνει. Οπότε την επόμενη φορά που θα σε προσβάλλει, αντί να εκνευριστείς, μείνε ήρεμη και πες του ότι θα μιλήσετε όταν ηρεμήσει και ότι δεν δέχεσαι να μιλήσεις με τέτοιους όρους (προσβολών). Ρώτα τον αν σε θεωρεί άσχημη γιατί επέλεξε να είναι μαζί σου αρχικά? Και το ότι έμεινες έγκυος κατά κάποιον τρόπο ήταν απόφαση και των δυο σας, στη σημερινή εποχή που γνωρίζουμε τα πάντα για την προφύλαξη, τα ''ατυχήματα'' συμβαίνουν όταν το επιτρέπουμε. Κάνε μια ώριμη συζήτηση, χωρίς συναισθηματισμούς και εξάρσεις πες του ότι δεν νιώθεις όμορφα έτσι όπως είναι η κατάσταση και ότι θέλεις να ακούσεις τη δική του πλευρά, αν έχει κάποια παράπονα, πώς αισθάνεται κτλ, και εξήγησέ του ότι αν τελικά δεν ταιριάζετε σκέφτεσαι το ενδεχόμενο να χωρίσετε. Και άστον μετά να το σκεφτεί κάποιο διάστημα, χωρίς να επαναφέρεις το θέμα, γιατί έτσι τα λόγια σου θα αποκτήσουν βαρύτητα.

Τώρα όσον αφορά την προηγούμενη σχέση, κανείς τρίτος δεν μπορεί να ξέρει πώς της φερόταν όταν ήταν μόνοι τους και γενικά θα έλεγα να μην ακούς άλλους, παρά μόνο τον εαυτό σου και το πώς νιώθεις. Ίσως θα μπορούσες να συζητήσεις με τη μητέρα του κάποια πράγματα για το χαρακτήρα του, αν είναι συζητήσιμη και έχετε καλή σχέση..

Έπειτα, εσύ γιατί επιτρέπεις να αισθανθείς άσχημα για τον εαυτό σου? Και δικαιολογείσαι για το πόσο κιλά πήρες και το ότι τα έχασες? Η γνώμη μου είναι ότι τα κιλά δεν παίζουν κανένα ρόλο! Εδώ έφερες στον κόσμο ένα μικρό θαυματάκι, (που πολλές γυναίκες προσπαθούν πολύ για να το αποκτήσουν ειδικά σε αυτό το φόρουμ που μπήκες) τα κιλά θα κοιτάμε τώρα? που δεν ήταν και πολλά αντικειμενικά!!!

Τέλος, θα μπορούσες να αναζητήσεις βοήθεια από έναν ψυχολόγο, μόνη σου ή μαζί με τον άντρα σου. Να εξαντλήσετε κάθε μέσο για να τα βρείτε, γιατί είναι σημαντικό για το μωρό να ζήσει μαζί με τους δύο γονείς, παίζει ρόλο στο σχηματισμό της ταυτότητάς του. Υπάρχει και ένα βιβλίο που διάβαζα τελευταία και αφορά το πώς να διορθώσεις της σχέση σου, λέγεται ''Οδηγός επιβίωσης για παντρεμένα ζευγάρια'' της Τζέιμυ Τέρντορφ, είναι αρκετά ενδιαφέρον.

Ελπίζω να βοήθησα και εύχομαι πραγματικά να ξεπεράσετε αυτά τα προβλήματα!!!

[Shera]

Γειά σου natalia 30.Το ότι είχατε 9 μήνες σχέσης κ έμεινες εγκυος είναι μια χαρά. Δεν είναι νωρίς αν αγαπιοσασταν κ είχατε μια ευτυχισμένη σχέση. Τώρα για τα προβλήματα στη σχέση που περιγράφεις το μόνο απαράδεκτο είναι ότι σε πληγώνει κ σου ρίχνει τη ψυχολογία σου με αυτόν τρόπο. Όλα τα παντρεμένα ζευγάρια ιδιαίτερα στην αρχή έχουν καβγάδες γιατί στην ουσία περνάς τη διαδικασία μέχρι να έρθεις κ να γίνεις ένα με τον άλλον. Θέλει πολύ υπομονή κ συζήτηση... άπειρη συζητηση σε ήπιους τόνους μέχρι να βρείτε τα κουμπιά σας κ να "κούμπωσετε " μαζί. Αν τον αγαπάς μη φύγεις κ για σένα κ για το μωρό. Μη χαλάσεις το σπίτι σου κ την οικογένεια σου για τέτοια πράγματα. Με το καιρό όλα θα στρώσουν .Απλά πιστεύω πέσατε στα βαθιά με τον ερχομό του μωρού κ υπάρχει ένταση. Θα βρείτε πάλι το ρυθμό σας.Ευχομαι όλα να πάνε καλά.