Τελικά πόσο κρατάει το πάθος με τα χρόνια

[vikib]

Ολοι εχουμε ανασφαλειες.κ να ζηλευεις μεσα στο προγραμμα ειναι.κανε κτ που σου αρεσει για σενα να σε ανεβασει.βρες λιγο χρονο για τους δυο σας.θα ηθελες να ειναι πιο εκδηλωτικος ο αντρας σου;

[Nina-Tom]

Καλησπέρα και από μένα.

Είδα ενδιαφέρον θέμα και είπα να δω τις απόψεις σας και να πω επίσης τις δικές μου.

Εγώ είμαι 20 χρόνια με τον άντρα μου και παντρεμένοι τα τελευταία 6 χρόνια... είμαστε όμως πιο ερωτευμένοι από ποτέ, χωρίς υπερβολή! Η προσπάθεια όμως δεν σταματάει ποτέ... και δεν λέω υπερβολικά πράγματα, αλλά καθημερινά μικρά πραγματάκια, που μας ανανεώνουν, είτε αφορά συναισθηματικά, είτε σεξουαλικά, είτε άλλα... ανασφάλειες φυσικά υπάρχουν, δεν είναι όλα τέλεια, αλλά νομίζω ότι περισσότερο δυναμώνουν την σχέση μας, παρά την χαλάνε...

[Nina-Tom]

Καλησπέρα και από μένα.

Είδα ενδιαφέρον θέμα και είπα να δω τις απόψεις σας και να πω επίσης τις δικές μου.

Εγώ είμαι 20 χρόνια με τον άντρα μου και παντρεμένοι τα τελευταία 6 χρόνια... είμαστε όμως πιο ερωτευμένοι από ποτέ, χωρίς υπερβολή! Η προσπάθεια όμως δεν σταματάει ποτέ... και δεν λέω υπερβολικά πράγματα, αλλά καθημερινά μικρά πραγματάκια, που μας ανανεώνουν, είτε αφορά συναισθηματικά, είτε σεξουαλικά, είτε άλλα... ανασφάλειες φυσικά υπάρχουν, δεν είναι όλα τέλεια, αλλά νομίζω ότι περισσότερο δυναμώνουν την σχέση μας, παρά την χαλάνε. Δεν ξέρω πώς θα είναι με ένα παιδάκι, όταν με το καλό έρθει... σίγουρα θα αλλάξουν κάποια πράγματα, αλλά ελπίζω να μπορέσουμε να τα καταφέρουμε.

[Nina-Tom]

Συγνώμη για την διπλή απάντηση, αλλά έσωσα αυτό που έγραφα, μην το χάσω και μετά συνέχισα, αλλά δεν μπόρεσα πάνω στην υπάρχουσα.

enseignante νομίζω είναι φυσικό να έχεις ανασφάλειες, φτάνω να μην είναι υπερβολικές, ώστε να κάνουν κακό στην σχέση σου...

[Shera]

Εγώ δεν ξέρω ρε κορίτσια φοβάμαι μήπως με τα χρόνια πιάσει γκόμενα ο άντρας μου ή εγώ δεν τον θέλω πια...

Δεν καταλαβαίνω τι μπορεί να σου προκαλεί τέτοιες σκέψεις για το μέλλον .Αύριο δε ξέρουμε τι μας ξημερώνει. Ζήσε ευτυχισμένη το σημερα κ άσε το αύριο. Αν υπάρχει αγάπη όλα λύνονται. Αν υπάρχει έρωτας κ αγάπη κ όλες οι αναποδιες να σας έρθουν θα τις ξεπεράσετε κ θα προχωράτε μαζί χέρι χέρι... αν όχι με την πρώτη αναποδια θα διαλυθείτε. . Όλα θέλουν προσπάθεια κ υπομονή κ πάνω από όλα αγάπη κ καλή συμπεριφορά.Αν φέρεστε με αγάπη κ σεβασμό ο ένας στον άλλον όλα θα δυναμώνουν τα συνσισθηματα με τον καιρό δε θα ξεθωριαζουν.Εννοειται ότι η καθημερινότητα δε μας αφήνει να ζήσουμε όπως θέλουμε αλλά με καλή θέληση μόλις βρίσκετε λίγο χρόνο θα αναζωπυρωνεται το πάθος.

[Nina-Tom]

Δεν καταλαβαίνω τι μπορεί να σου προκαλεί τέτοιες σκέψεις για το μέλλον .Αύριο δε ξέρουμε τι μας ξημερώνει. Ζήσε ευτυχισμένη το σημερα κ άσε το αύριο. Αν υπάρχει αγάπη όλα λύνονται. Αν υπάρχει έρωτας κ αγάπη κ όλες οι αναποδιες να σας έρθουν θα τις ξεπεράσετε κ θα προχωράτε μαζί χέρι χέρι... αν όχι με την πρώτη αναποδια θα διαλυθείτε. . Όλα θέλουν προσπάθεια κ υπομονή κ πάνω από όλα αγάπη κ καλή συμπεριφορά.Αν φέρεστε με αγάπη κ σεβασμό ο ένας στον άλλον όλα θα δυναμώνουν τα συνσισθηματα με τον καιρό δε θα ξεθωριαζουν.Εννοειται ότι η καθημερινότητα δε μας αφήνει να ζήσουμε όπως θέλουμε αλλά με καλή θέληση μόλις βρίσκετε λίγο χρόνο θα αναζωπυρωνεται το πάθος.

Πολύ σωστή σε βρίσκω!

[enseignante]

Καλησπέρα Νίνα-Τομ και Shera ευχαριστώ για τις απαντήσεις σας αυτό που θέλω να πω είναι πως θεωρώ πως όταν αρχίζει πουχου στο σεξουαλικό κομμάτι να προστίθενται ή να αφαιρούνται πράγματα περνάμε στο στάδιο του εξαντλώ κι άλλες εναλλακτικές για να μην παραδεχτώ ότι είμαστε σε τέλμα ή ότι μας έχει περάσει η φλόγα αυτό φοβάμαι και δεν θέλω να μου συμβεί βέβαια αν δεν δοκιμάζουμε αλλαγές πολύ πιθανόν η στασιμότητα να μας φέρει στο τέλμα αλλά πειράζει που ώρες ώρες νοσταλγώ να τα ξαναζούσαμε όλα από την αρχή ;; Εσείς πως νιώθετε ;;

[elenakith]

Είδα ενδιαφέρουσα συζήτηση και είπα να συνδράμω...

Δασκαλίτσα μου, εγώ τώρα που γνώρισα τον άντρα μου κατάλαβα ότι όλα είναι δυνατά...και να διατηρηθεί το πάθος και να γίνει κάτι ακόμα ανώτερο και βαθύτερο...μέχρι πρόσφατα δεν πίστευα σε αυτά τα πράγματα και με διακατείχε μια απογοήτευση λόγω διαφόρων εμπειριών...αλλά τώρα είναι η πρώτη φορά που κατάλαβα τι πάει να πει επικοινωνία αληθινή, σεβασμός και νοιάξιμο...απλά χρειάζεται να μην αφήνεις τίποτα ανείπωτο, να ξεγυμνώνεις τον εαυτό σου στον άλλο, χωρίς να κρατάς κρυμμένα πράγματα και σκέψεις, να τολμάς να είσαι ο εαυτός σου, χωρίς όμως ποτέ να προσβάλλεις ή να καταπιέζεις τον άλλο, αλλά να τον σέβεσαι όπως θα σεβόσουν τον εαυτό σου. Είναι ένα δούναι και λαβείν που μοιάζει με χορό.. Με τον άντρα μου δεν είμαστε μαζί πολύ καιρό, λίγο παραπάνω από 1.5 χρόνο, αλλά είναι η πρώτη φορά που κατάλαβα τι θα πει ουσιαστική και ειλικρινής συζήτηση, και ενδιαφέρον και σεβασμός για το πώς σκέφτεται ο άλλος και το τι θέλει. Οπότε πιστεύω ότι όλα είναι στο μυαλό μας, αρκεί να ξέρουμε τι θέλουμε και οι δύο. Ελπίζω σε λίγα χρόνια να είμαι ακόμα το ίδιο αισιόδοξη, αλλά προτιμώ να μην προτρέχω και να δώσω σημασία στο σήμερα που ζούμε...που κάθε μέρα είναι υπέροχο ακόμα κι αν έχουμε καυγαδάκια

όσο γι αυτό που νοσταλγείς και φοβάσαι, εγώ θα πρότεινα κατ'αρχήν να τα συζητήσεις όλα αυτά με τον άντρα σου και να δεις πώς αισθάνεται και αυτός...να το συζητήσετε δηλ ανοιχτά και χωρίς περιστροφές και υποθέσεις...πιστεύω ότι αυτό θα βοηθήσει και τους 2 σας...και στην ανασφάλεια που νιώθεις θα βοηθήσει...

όλα για τους ανθρώπους είναι και μακάρι όλοι μας να είχαμε για πάντα το ''άλλο μας μισό'' και να ήμασταν πάντα ευτυχισμένοι...αλλά έρχονται πολλές φορές και δύσκολες καταστάσεις, που όταν έρθουν θα τις αντιμετωπίσουμε, δεν χρειάζεται να προτρέχουμε και να χαλάμε το σήμερα από το φόβο μας για το αύριο...

[enseignante]

Ελενάκι μου σας εύχομαι να γεράσετε μαζί αλλά 1,5 χρόνος είναι πολύ λίγο ακόμα για να έρθετε σε τέλμα αν και έχεις δίκιο πρέπει να ζω το σήμερα αλλά έλα μου που έχω αυτές τις ανασφάλειες όλοι μας τις έχουμε νομίζω...

[elenakith]

Δασκάλα μου έχεις δίκιο, 1,5 χρόνος είναι λίγο, αλλά δεν έχω αισθανθεί έτσι ούτε σε σχέση που κράτησε 6 χρόνια...και δεν μιλάω για έρωτα και συναισθήματα μόνο, μιλάω για ειλικρινή συζήτηση, για μοίρασμα, για απογύμνωση της αλήθειας του καθενός μας, για σεβασμό. Και κοινή βάση για όλα αυτά είναι να ξέρουν και οι δύο τι θέλουν στη ζωή τους και ποιοι είναι.

Ναι, ανασφάλειες έχουμε όλοι, και σε κάποιες φάσεις πιο έντονες, ενώ σε άλλες πιο ήπιες..απλά όποτε επέτρεπα να γίνουν βουνό δεν μου έβγαινε σε καλό και δεν απολάμβανα τη ζωή. Από προσωπική εμπειρία μιλάω βέβαια, να μην παρεξηγούμαι. Επίσης, βοηθητικό είναι να σκεφτείς τι σε κάνει να νιώθεις ανασφάλεια αυτή τη στιγμή. Ίσως έτσι βρεις τον τρόπο να ενδυναμωθείς φιλιά!

[enseignante]

Ελενακι μου Αντιγόνη με λένε

[elenakith]

Το ξέρω βρε Αντιγόνη! χαχαχαχα Αλλά δεν ήξερα αν ήθελες να το γράψεις κι εδώ...

[Nina-Tom]

Καλημέρα κορίτσια.

enseignante, η elenakith τα λέει πολύ σωστά, αν και μόνο τόσο λίγο καιρό στην σχέση της... αλλά άμα έχεις προηγούμενη εμπειρία, μπορείς να συγκρίνεις και να συμπεράνεις κάποια πράγματα. Υπάρχουν πολλά πράγματα που κάνουν μία σχέση να διαρκεί και να μη βαριούνται. Είναι μεγάλη συζήτηση, αλλά μπορούμε να συνδράμουμε όλοι με τις απόψεις μας.

Εγώ πιστεύω ότι η ειλικρίνεια, η συζήτηση και ο σεβασμός είναι από τα βασικά συστατικά. "Κοιλιά" μπορεί να κάνει κάθε σχέση, αλλά αν έχεις διάθεση να την κρατήσεις, όλα γίνονται.

Επίσης να αφήνει χώρο ο ένας στον άλλον. Εμείς για παράδειγμα χτες το βράδυ είχαμε βάλει μουσική και ο καθένας έκανε αυτό που του άρεσε: εγώ διάβαζα ένα βιβλίο και ο σύζυγος σέρφαρε, αλλά στο σαλόνι μαζί και όταν σταματήσαμε, κάτσαμε αγκαλιά να δούμε τηλεόραση. Πολλές φορές βγαίνουμε με τους φίλους μας μόνοι. Μετά λέμε πώς περάσαμε και τα συζητάμε.

Όσο για το σεξουαλικό κομμάτι, τι εννοείς να το ξαναζούσατε από την αρχή? Έχετε αρχίσει να βαριέστε? Τι σας εμποδίζει να το ζείτε όπως στην αρχή? Νομίζω ότι μετά από χρόνια σε μία σχέση, ωριμάζει και η σεξουαλική σχέση, οπότε γινόμαστε πιο χαλαροί και το απολαμβάνουμε περισσότερο.

[enseignante]

Καλημέρα κορίτσια.

enseignante, η elenakith τα λέει πολύ σωστά, αν και μόνο τόσο λίγο καιρό στην σχέση της... αλλά άμα έχεις προηγούμενη εμπειρία, μπορείς να συγκρίνεις και να συμπεράνεις κάποια πράγματα. Υπάρχουν πολλά πράγματα που κάνουν μία σχέση να διαρκεί και να μη βαριούνται. Είναι μεγάλη συζήτηση, αλλά μπορούμε να συνδράμουμε όλοι με τις απόψεις μας.

Εγώ πιστεύω ότι η ειλικρίνεια, η συζήτηση και ο σεβασμός είναι από τα βασικά συστατικά. "Κοιλιά" μπορεί να κάνει κάθε σχέση, αλλά αν έχεις διάθεση να την κρατήσεις, όλα γίνονται.

Επίσης να αφήνει χώρο ο ένας στον άλλον. Εμείς για παράδειγμα χτες το βράδυ είχαμε βάλει μουσική και ο καθένας έκανε αυτό που του άρεσε: εγώ διάβαζα ένα βιβλίο και ο σύζυγος σέρφαρε, αλλά στο σαλόνι μαζί και όταν σταματήσαμε, κάτσαμε αγκαλιά να δούμε τηλεόραση. Πολλές φορές βγαίνουμε με τους φίλους μας μόνοι. Μετά λέμε πώς περάσαμε και τα συζητάμε.

Όσο για το σεξουαλικό κομμάτι, τι εννοείς να το ξαναζούσατε από την αρχή? Έχετε αρχίσει να βαριέστε? Τι σας εμποδίζει να το ζείτε όπως στην αρχή? Νομίζω ότι μετά από χρόνια σε μία σχέση, ωριμάζει και η σεξουαλική σχέση, οπότε γινόμαστε πιο χαλαροί και το απολαμβάνουμε περισσότερο.

Νίνα-Τομ αυτό που θέλω να πω είναι πως αν σεξουαλικά αρχίζουν οι προσθήκες ή οι αφαιρέσεις τότε εγώ το θεωρώ αυτό καμπανάκι μπορεί βέβαια να είναι και εξέλιξη της σχέσης αυτό και όχι σχέδιο διάσωσης προς το παρόν δεν αισθάνομαι να έχω ανάγκη για σχέδιο διάσωσης απλά σκέφτομαι πως θα είμαστε σε 10-15 χρόνια στον τομέα αυτό (είμαι και αγχώδης και ανασφαλής χ#σε μέσα)

[november rain]

Καλησπερα και απο μενα!

Το παθος διαρκεί οσο το επιτρεπουμε εμεις!

Η καθημερινοτητα,το αγχος και το στρες,ειναι αυτα που μας αποδιοργανωνουν ψυχικα!Και οταν ερθει και ενα παιδι,εκει θεωρουμε πως εχουμε χασει την ενεργεια μας και την ορεξη για ερωτες και αγαπες!

Ομως,το παθος μας περιμενει καπου εκει αναμεσα!Το βαλαμε στην ακρη,γιατι θεωρουμε πως δεν εχουμε την δυναμη να ''ασχοληθουμε'' και με αυτο!

Κι ομως δεν ειναι ετσι!

Ολα στο μυαλο μας ειναι κοριτσια!Και ολα ειναι θεμα ψυχολογιας!

Και γω με τον αντρα μου ειμαστε 13 χρονια μαζι!Υπαρχει παθος!Και ειμαι ακομη ερωτευμενη μαζι του!Καθε μερα τον ερωτευομαι,οπως την πρωτη φορα!

Ειναι το αποκουμπη μου οταν πεφτω ψυχολογικα,οταν γυρναω κουρασμενη απο τη δουλεια!Μια αγκαλια αρκει!Ενα πειραγμα,μια ματια!Οταν ηρθε στη ζωη μας η κορη μας,σαφεστατα και υπηρξε μια στασιμοτητα,οχι απομακρυνση!

Αλλα,οταν υπαρχει αγαπη,ολα επανερχονται,αλιμονο να γινοταν το αντιθετο!Αλλαζει τη ζωη σου ενα παιδι,αλλα γιατι να αλλαξει τα συναισθηματα σου ως προς τον συντροφο σου?Δεν το καταλαβαινω,ειλικρινα!

november rain,αναφερεσαι φανταζομαι σε μια μεριδα ανθρωπων που ξενοκοιταζουν και οχι σε ολους!

Λυπαμαι που αναφερεις τις λεξεις ''ανεχεια'',''συμβιβασμος'',''ρουτινα'',υπομονη''!

Τοσο ευκολα λοιπον βαριεται ο ανθρωπος?Θα μου πεις,δεν το εχω ζησει στο προσωπικο μου περιβαλλον?Ω ναι,πολλες φορες!

Αυτο για μενα σημαινει πως υπαρχουν καταλοιπα ή πως μια συμβιωση απλως ξεκινησε με λαθος βασεις,ή απλως δεν ξερουν τι θελουν απο την ζωη τους!

enseignante,σε 10-15 χρονια,εαν το θελετε και οι 2,θα ειστε μια χαρα!Πιστεψε με,το παθος πολλες φορες με τα χρονια αυξανεται αντι να μειωθει!Εχω δει ζευγαρια μετα απο χρονια γαμου,και με συγκινουν απιστευτα!

Το ειπα και στην αρχη,στο χερι μας ειναι!

Καλη μου κοπελα και βεβαια δεν τους βαζω ολους στο ιδιο σακι,υπαρχουν και εξαιρεσεις.οι αντρες το εχουν στο dna τους να κοιτανε,οχι οτι σημαινει απαραιτητα οτι λοξοδρομουνε, απλα ειναι η φυση τους αυτη περισσοτερο απο εμας τις γυναικες....δεν το παρεξηγω βεβαια,και εγω το ωραιο θα το καμαρωσω.....οσο για τους χαρακτηρισμους που αναφερθηκα.'....ισως ειμαι απογοητευμενη απο αυτο που ζω αυτη τη στιγμη,αλλιως τα περιμενα αλλιως μου ερχονται,ολες αναφερθηκατε οτι δεν ειναι παντα ροδινα ολα,υπαρχουν και εντασεις..'....ε! αυτο τι ειναι? συμβιβασμος δεν ειναι?υπομονη δεν κανουμε?διαφορετικα θα τραβαγαμε χωριστους δρομους οι περισσοτεροι.και εγω λυπαμαι που τα βλεπω περισσοτερο κυνικα τα πραγματα,μακαρι να ημουνα πανω στο ροζ συννεφακι οπως οταν γνωρισα τον αντρα μου,αλλα εχουμε χασει τις ισορροπιες μας,μεσα σε 5 χρονια καναμε τρια παιδια και εκει που παμε να συνελθουμε ξαναγυριζουμε στο μηδεν,στην προσπαθεια,στο μεγαλωμα των μωρων,.......γιαυτο μιλαω για ρουτινα.....που χρονος για χαλαρωση??5 χρονια γενναμε και χασαμε τους εαυτους μας