Quantcast
Jump to content
Προσοχή σε SCAM μηνύματα! Μας ενημέρωσαν ότι εστάλει μήνυμα στα Αγγλικά, για αλλαγή κωδικού πρόσβασης. Δεν έχουμε στείλει κάτι τέτοιο. Τα μηνύματά μας, πάντα είναι μεταφρασμένα στα Ελληνικά & περιέχουν το λογότυπό μας. ×
➔ Parents.org.gr
  • Από την διαχείριση / Admin news

    • On 27/3/2024 at 7:13 ΜΜ, Σποράκι είπε:

      Η μαστογραφία γίνεται τις πρώτες μέρες του κύκλου. Μη την κανείς τώρα, περίμενε να αδιαθετήσεις και την κάνεις. Προλαβαίνεις πριν την ετ 

      Ξερω πως γινεται τις πρωτες μερες αλλα ειπα να κανω μια απελπιδα προσπάθεια..... Θα το δεχτούν άραγε να την κάνω ταυτόχρονα με την διαδικασία ετ;

      On 27/3/2024 at 7:12 ΜΜ, Nels είπε:

      Τώρα το στήθος σου είναι πρησμένο, η μαστογραφία συστήνεται να γίνεται ακριβώς  μετά την περιοδο εως και πριν την ωωορηξια.Ρωτα και τον γιατρό σου τι θα σου πει

      Ευχαριστώ για την απάντηση. Θα κάνω τον σταυρό μου κ θα ρωτήσω! 

ΑΥΤΙΣΜΟΣ


mamaculpa

Recommended Posts

Σήμερα είναι η παγκόσμια ημέρα για τον Αυτισμό :cry: και δράττομαι της ευκαιρίας να μιλήσω για αυτό το θέμα παρόλο που δεν με αφορά άμεσα. Παρόλο που όπως ανέφερα, ο αυτισμός δεν έχει χτυπήσει την πόρτα του δικού μου σπιτιού ξέρω αρκετές μανούλες που τους την έχει χτυπήσει και μάλιστα δυνατά. Όταν ανακαλύψουμε το "θεματάκι" αυτό νωρίς μπορούμε να βελτιώσουμε κατά πολύ την ποιότητα ζωής του παιδιού μας αλλά και τη δική μας. Η αφορμή που γράφω όλα αυτά είναι ο "ΣΤΡΟΥΘΟΚΑΜΗΛΙΣΜΟΣ" που βλέπω συνέχεια από μανούλες που δεν θέλουν να παραδεχτούν με τίποτα ότι το παιδί τους έχει πρόβλημα. Αυτή τη στιγμή γνωρίζω ήδη τρεις μαμάδες που το παιδί τους είναι εμφανέστατα αυτιστικό και επιλέγουν να αγνοούν επιδεικτικά τα σημάδια. Η πρώτη μαμά έχει ένα αγοράκι 4,5 ετών που τόσο η δασκάλα του προνήπιου όσο και η λογοθεραπεύτρια που του κάνει ασκήσεις στη γλώσσα της έχουν πει ότι το παιδι της έχει πρόβλημα. Τις βγάζει και τις δυο ανίκανες και δεν θέλει να της ακούσει. Η δεύτερη μανούλα έχει ένα αγοράκι 4,7 χρονών που δεν το έχει πάει ακόμα στο παιδικό προφανώς γιατί μέσα της φοβάται. Την γνώρισα στην παιδική χαρά και ξαφνιάστηκα με την απάθειά της. Το παιδί της μπλαμπλάδιζε απλά όπως τα μωράκια, δεν ήθελε καθόλου συναναστροφές με άλλα παιδιά, γκρίνιαζε, είχε απλανές βλέμμα, από ότι μου έιπε δεν κοιμόταν το βράδυ και δεν μπορούσε να αυτοεξυπηρετηθεί μόνο του. Παρόλα αυτά δεν της είχε "περάσει" "καν" από το μυαλό ότι ίσως το παιδί της φωνάζει για βοήθεια. Και μου έκανε εντύπωση ότι αυτή η γυναίκα είχε άλλα δύο παιδιά μεγάλα, άρα ήξερε να κάνει τη σύγκριση. Η τρίτη μανούλα ήταν μια κολλητή μου φίλη που έχει κι αυτή ένα γλυκύτατο αγοράκι 4,5 ετών.Το παιδί της είχε όλα τα εμφανή στοιχεία που πρέπει να χτυπήσουν το καμπανάκι και να πας σε ειδικό, από πάρα πολύ νωρίς. Δυστυχώς το πράγμα χειροτέρευε. Εγώ δεν της έλεγα τίποτα γιατί έβλεπα πως δεν ήταν καθόλου δεκτική. Μου έλεγε συνέχεια πόσο έξυπνο και καταπληκτικό είναι το παιδί της ενώ υπήρχαν τεράστια προβλήματα. Όταν στα 4 το πήγε στον παιδικό, η δασκάλα τηε έκανε μια νύξη , αλλά εκείνη την έβγαλε "υπερβολική" κι ότι δεν ξέρει απο "παιδιά". Τότε πήρα το τεράστιο ρίσκο για τη φιλία μας να της προτείνω να πάει σε έναν νευρολόγο, έτσι απλά για να της φύγει η ιδέα. Μετά από πολύμηνη παρότρυνση, σχεδόν πιεστική, πήγε σε έναν διάσημο νευρολόγο που την έστειλα. Της είπε εκ πρώτης ότι το παιδί είναι αυτιστικό κι ότι έχρηζε περισσότερης διευρεύνησης. Την έστειλα, πιεστικά πάλι, και σε δεύτερο. Της είπε ακριβώς το ίδιο. Το αποτέλεσμα είναι ότι η φίλη μου έβγαλε άχρηστους όλους τους γιατρούς κι έκανε πέρα εμένα που προσπάθησα να τη βγάλω από το λήθαργο. Δεν μετανοιώνω που της έκανα αυτή την υπόδειξη παρόλο που είχα καταλάβει ότι αυτό θα στοίχιζε τη φιλία μας. Αν όμως κάποια στιγμή αποφασίσει να δράσει και να βοηθήσει το παιδί της, τότε άξιζε! Όλες αυτές οι μανούλες που σας είπα δεν είναι αδιάφορες. Λατρεύουν τα παιδιά τους με όλη τους τη δύναμη. Απλά φοβούνται και φοβούνται πολύ. Ελπίζουν ότι κλείνοντας τα μάτια τους, θα περάσει. Σας παρακαλώ κοιτάξτε τα παιδάκια σας καλά κι αν δείτε στοιχεία που είναι πέραν του "φυσιολογικού" μην ντραπείτε να τα πάτε σε ειδικό. Θα είναι μεγάλη βοήθεια για όλη σας την οικογένεια.

  • Μου αρέσει 4
Link to comment
Share on other sites

  • 3 εβδομάδες μετά...

Διαφημίσεις

  • Απαντήσεις 36
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

mamaculpa καλησπερα..αν και καθυστερημενα καπως θα ηθελα να σου πω και εγω την γνωμη μου.εχω αυτιστικο αδερφο και την επιμελεια του..ισως λοιπον να μην εχεις ιδεα τι ειναι ο αυτισμος και δε στο λεω για να σε προσβαλλω..οταν βλεπεις το παιδι σου να αναπτυσεται ομαλα,οταν κανεις ονειρα για αυτο το παιδι,οταν ολοι λενε ποσο εξυπνο ειναι ειναι παρα πολυ δυσκολο καλη μου απο την μια στιγμη στην αλλη να συνηδητοποιησεις οτι το παιδι σου ειναι αυτιστικο.ωραια ειναι να τα λεμε εξω απο τον χορο αλλα αυτες οι γυναικες που αναφερεις δεν στρουθοκαμηλιζουν απλα ειναι παρα πολυ μπερδεμενες και παρα πολυ αυπνες γιατι να εισαι σιγουρη πως δεν κοιμουνται τα βραδυα αλλα κλαινε..θελει χρονο αυτο να συνηδητοποιηθει κουκλα μου γιατι ποναει πολυ,οσο δε φανταζεσαι.γιαυτο εχω να σου προτεινω να αγαπας πολυ την κολλητη σου και να μην την πιεζεις.ξερει οτι το παιδι της εχει προβλημα απλα δεν μπορει ακομα να το δεχτει.δωστης το χρονο που χρειαζεται.χαμογελα της και σιγα σιγα θα το αποδεχτει..αυτα απο μενα.και κατι γενικο...τα παιδια με αυτισμο ειναι οι πιο υπεροχοι ανθρωποι του κοσμου και αξιζουν τον σεβασμο και την αγαπη ολων.

  • Μου αρέσει 9

στη ζωη δεν μετραει ποσες ανασες παιρνεις αλλα ποσες ειναι οι στιγμες που σου κοβουν την ανασα...

Link to comment
Share on other sites

Χριστινάκι μου καταρχήν σε συγχαίρω που έχεις πάρει πάνω σου την ευθύνη του αδελφού σου. Σίγουρα είναι δύσκολο, όμως φαίνεται ότι αυτό σε έχει κάνει τον καταπληκτικό άνθρωπο που φαίνεται από τα λεγόμενά σου. Έχεις δίκιο για τις μανούλες και το λέω κι εγώ στο post μου ότι αγαπάνε τα παιδιά τους και φοβούνται οι καημένες να δουν πράγματα που τις πονάνε. Είναι δύσκολο να σκεφτείς ότι κάτι κακό μπορεί να συμβαίνει με το λατρεμένο σου παιδάκι. Πίστεψέ με θα έκανα τα πάντα για να τις βοηθήσω αν με άφηναν. Η κολλητή μου έχει βγει πια από τη ζωή μου με δική της πρωτοβουλια και χωρίς εξήγηση. Η πόρτα μου είναι βέβαια πάντα ανοιχτή για κείνη όταν το θελήσει. Καταλαβαίνω ότι μπορεί να θέλει τον χρόνο της. Να σου πω την αλήθεια, κάθε φορά που της μίλαγα στο τηλέφωνο στεναχωριόμουν γιατί με την άρνησή της δεν με άφηνε να την βοηθήσω όμως και πάλι θα είμαι εδώ όποτε και αν με χρειαστεί. Τέλος πάντων, αυτά που έγραψα είναι μέσα από την καρδιά μου χωρίς να είμαι ειδικός ή παθούσα. Απλά πονάω για αυτά τα παιδάκια που είναι τόσο αξιαγάπητα και θα μπορούσαν να γλυτώσουν πολύ πόνο αν τα βοηθούσαν νωρίτερα.

Και πάλι μπράβο σου που είσαι κοντά στον αδελφό σου και τον στηρίζεις. Από ότι κατάλαβα μάλλον δεν έχετε γονείς (για να έχεις την επιμέλειά του) και η όμορφη ευθύνη που έχεις αναλάβει σε κάνει πραγματικά αξιέπαινη!

Link to comment
Share on other sites

mamaculpa καλησπερα σου και παλι!!εχουμε γονεις αλλα με προβληματα υγειας. οσο για την κολλητη σου δωστης χρονο,θελει χρονο αυτη η κατασταση..επεμεινε να εισαι στο πλευρο της εστω και αν δειχνει οτι δεν θελει...η δικη μου η μανα ειχε φτασει σε σημειο να μην μιλαει σε κανεναν,ενα ειδος καταθλιψης δηλαδη,αλλα επανηλθε..αυτα απο μενα!!αληθεια εσυ εχεις παιδακια?εγω εχω μια μπεμπα 4,5 μηνων!!


στη ζωη δεν μετραει ποσες ανασες παιρνεις αλλα ποσες ειναι οι στιγμες που σου κοβουν την ανασα...

Link to comment
Share on other sites

mamaculpa καλησπερα σου και παλι!!εχουμε γονεις αλλα με προβληματα υγειας. οσο για την κολλητη σου δωστης χρονο,θελει χρονο αυτη η κατασταση..επεμεινε να εισαι στο πλευρο της εστω και αν δειχνει οτι δεν θελει...η δικη μου η μανα ειχε φτασει σε σημειο να μην μιλαει σε κανεναν,ενα ειδος καταθλιψης δηλαδη,αλλα επανηλθε..αυτα απο μενα!!αληθεια εσυ εχεις παιδακια?εγω εχω μια μπεμπα 4,5 μηνων!!

Λυπάμαι που άκουσα για τους γονείς σου. Η μητέρα σου έπαθε κατάθλιψη λόγω της στεναχώρια της για τον αδελφό σου ή έτσι γενικά; Κι εμένα πάντως η μητέρα μου έχει ένα θέμα ψυχολογικό όμως δεν θέλει να πάρει φάρμακα. Αυτό είναι το φορτίο που κουβαλάω κιόλας χωρίς να μπω σε λεπτομέρειες.

Κατά τα άλλα, έχω ένα αγοράκι 5 ετών και αν και θα ήθελα να κάνω κι άλλο, οι συνθήκες της ζωής μου με τα βάρη που έχω αναλάβει δεν μου το επιτρέπουν. Εσύ αλήθεια πως συνδυάζεις την φροντίδα του μωρού σου με την φροντίδα του αδελφού σου; Σίγουρα χρειάζεται πόλύ δύναμη και κουράγιο. Πραγματικά σε θαυμάζω!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

μαλλον απο τον αδερφο μου,τι να πω?οσο για μενα ευτυχως ο αδερφος μου απο τοτε που γεννησα ειναι πολυ ηρεμος και μπορουν οι δικοι μου να τον κρατανε !!!εχει καταλαβει μαλλον οτι η χριστινα δεν μπορει!!να σου ζησει ο αντρας σου!καλα και εγω με την μπεμπα θα μεινω αποκλειω δευτερο παιδι..εκτος αν τυχει...


στη ζωη δεν μετραει ποσες ανασες παιρνεις αλλα ποσες ειναι οι στιγμες που σου κοβουν την ανασα...

Link to comment
Share on other sites

οσο για την μαμα σου πρεπει να παρει φαρμακα για το καλο ολων..και εγω κατα των ψυχοφαρμακων ειμαι αλλα οταν ειναι αναγκαια δεν μπορεις να κανεις αλλιως...πιεσε την..η δε δεχεται κουβεντα?


στη ζωη δεν μετραει ποσες ανασες παιρνεις αλλα ποσες ειναι οι στιγμες που σου κοβουν την ανασα...

Link to comment
Share on other sites

Όσον αφορά στην μητέρα μου, δεν δέχεται κουβέντα για φάρμακα γιατί δεν παραδέχεται ότι έχει καν πρόβλημα παρόλο που έχει κάνει κόλαση τις ζωές όλων μας. Και όταν λέω κόλαση...το εννοώ! Κατά τα άλλα, σίγουρα είναι δύσκολο να μεγαλώσω κι άλλο παιδί. Κάτι που το οικονομικό είναι άστα να πάνε, κάτι που κουράζομαι με τα θέματα της μητέρας μου και με την φροντίδα του γιου μου, λέω να το αφήσω. Και να φανταστείς κάποτε ήθελα να κάνω πολλά παιδιά! Η γνώμη μου πάντως είναι ότι δεν πρέπει να είμαστε εγωιστές στο θέμα αυτό. Εννοώ ότι δεν φτάνει να θέλουμε παιδιά, πρέπει και να μπορούμε να τα φροντίσουμε. Να έχουμε λεφτά να μην τους λείπουν τα βασικά (τροφή, υγεία, εκπαίδευση) και να έχουμε και την απαραίτητη ενέργεια να ασχοληθούμε μαζί τους γιατί μας έχουν ανάγκη!

Link to comment
Share on other sites

ποσο δικιο εχεις με το θεμα του παιδιου..πραγματικα δεν πρπει να εχουμε καθολου στο μυαλο μας το εγω μας αλλα τα θελω του παιδιου!!και εγω ηθελα πολλα πολλα παιδια αλλα τωρα...δεν πειραζει ας ειναι γερα αυτα που εχουμε!!!αχ στενοχωριεμαι με την μαμα σου που δεν το παραδεχεται..ισως θελει ενα γερο ταρακουνημα για να παρακινηθει..να παει σε ενα γιατρο και μετα θα μπει σε ενα προγραμμα..αν δεν γινομαι αδιακριτη τι ειδους προβλημα εχει?καταθλιψη?αν θελεις μου απαντας βεβαια...


στη ζωη δεν μετραει ποσες ανασες παιρνεις αλλα ποσες ειναι οι στιγμες που σου κοβουν την ανασα...

Link to comment
Share on other sites

Kατάθλιψη, εμμονές, εξάρσεις θυμού, υστερίες κ.α. Γενικά, ό,τι μπορεί το κάνει για να μας στείλει αδιάβαστους! Άστα να πάνε. Τουλάχιστον είμαι τυχερή που έχω τον άντρα μου και το παιδί μου κι έτσι παίρνω κουράγιο. Αλλιώς θα με είχε ήδη φάει ζωντανή.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


ωχ δυσκολο και αυτο πολυ φενεται να ειναι.κουραγιο καλη μου δεν ξερω τι να πω για να σε βοηθησω...δυστυχως δεν το κατεχω αυτο το θεμα!!η η ευτυχως?!!


στη ζωη δεν μετραει ποσες ανασες παιρνεις αλλα ποσες ειναι οι στιγμες που σου κοβουν την ανασα...

Link to comment
Share on other sites

  • 10 months later...

πάντως πρέπει να μάθει ο κόσμος ότι ο αυτισμός έχει πολύ μεγάλο φάσμα.

προσωπικά έχω αυτισμό με υψηλότατο δείκτη ευφυίας και λέγεται άσπεργκερ.

σήμερα γίνεται εύκολα η διάγνωση αυτισμού ήπιου σε αναπτυξιολόγο παιδίατρο σε παιδί από την ηλικία των τρίων και πάνω.

βέβαια για τον αυτισμό τύπου άσπεργκερ υπάρχει μέχρι και τεστ με τη μορφή ερωτηματολογίου που γίνεται σε μεγαλύτερα παιδιά σχολικής ηλικίας.

όσον αφορά τα βαρίας μορφής αυτιστικά άτομα που εχουν δεικτη ευφυίας κάτω του μέσου όρου χρειάζονται εφ' όρου ζωής στήριξη συνήθως. άτομο του περιβάλλοντος μου ως κοινωνική λειτουργός που είναι αντιμετωπίζει τέτοια αυτιστικά παιδιά τα οποία όμως και αυτά έχουν κάποιο ξεχωριστό ταλέντο συνήθως όπως και οι άσπεργκερ. :idea:

Link to comment
Share on other sites

δυστυχώς όχι απλά ευφυείς αλλά με υψηλότερο από τον μέσο όρο ευφυία που δυσκολεύονται να κοινωνικοποιηθούν ομάλά όπως ο μέσος άνθρωπος.

λεω δυστυχώς γιατι η υπερβολική ευφυία δεν σημαινει οτι σου κανει πιο ευκολη τη ζωη οπως καποιοι λανθασμενα πιστευουν.

το έχω βιώσει στη ζωή μου. απλά μαθαίνεις να ζεις με αυτο και ωριμάζεις και μαθαινεις τον τρόπο προκειμένου να κάνεις πιο ομαλή την καθημερινότητα σου. το ότι διαφέρουμε απο τον μέσο όρο δεν σημαίνει κατι. μάλιστα άτομα χωρις παιδεια και ενημερωση χωρις να θελω να προσβαλω καποιον απλα μας θεωρουν ιδιορρυθμους γιατι αγνοουν παντελως το 'συνδρομο' αυτισμου ασπεργκερ.το χειροτερο οι ιδιοι ασπεργκερ θεωρουν οτι στιγματιζονται και το κρυβουν.

  • Μου αρέσει 1
Link to comment
Share on other sites

  • 11 months later...

Καλημερα ειμαι καινουρια και εχω αποριες σχετικα με τον αυτισμο τυπου asperger... Εχω 2 τερατακια συγνωμη παιδακια ηθελα να πω αγοριαααααα....

Το ενα 5 το αλλο 3 χρονων... Το μικρο μου το 3 διαγνωστικε πριν ενα χρονο οταν ηταν 2 οτι εχει καποια σημαδια αυτισμου.... Μεχρι να ενημερωθω για τον αυτισμο οχι καταθληψη τρελα μου ειχε ερθει αλλα συνηλθα γρηγορα γιατι μονο εγω μπορουσα να τον βοηθησω να ξεπερασει τα σημαδια του.... λοιπον στην αρχη ειχε πολλα σημαδια αυτισμου του μηλουσες και δεν σε ακουγε, δεν γυριζε οταν τον φωναζες, δεν ειχε αναπτυξει τον λογο του, δεν ηξερε να παιζει, δεν πλησιαζε ανθρωπους και παιδια γενικα δεν.... Ασχοληθηκα πολυ μονη γιατι βοηθεια δεν ειχα και δεν εχω... τον πηγα σε καπιους ειδικους ας πουμε δεν με βοηθησαν καθολου γιατι ο μονος καημος τους ηταν να με βγαλουν εξω απο το δωματιο και να μεινουν μονοι τους με το παιδι... το παιδι δεν το δεχοταν λογω προσκολλησεις με μενα οποτε τον εβαζε black list και μεχρι εκει ηταν... φετος μετα απο πολυ προσπαθεια και ψαξιμο εχω καταληξη σε 2 ειδικους ενα εργοθεραπευτη και μια παιδοψυχολογο... εχει ξεπερασει καποια σημαδια ειναι πιο κοινωνικος ακουει και σε εντολες και στο ονομα του.... δεν μιλαει ακομα λεει καποιες λεξεις αλλα προτασεις οχι... δεν ξερει να παιζει και πεταει τα παιχνιδια του. το μονο που παιζουμε και ειναι αστερι ειναι παζλ, ενσφηνωματα, και επιτραπεζια της ηλικιας του... δεν εχω πλεον την οικονομικη δυνατοτητα να πηγαινω σε συνεδρειες με τους ειδικους που εκανα και σταματησα. η αναπτυξιολογος μου λεει οτι πρεπει να τον μαθω να παιζει χρησιμοποιοντας τη φαντασια του γιατι μεσα απο το εργο και το παιχνιδι ερχεται ο λογος... και εδω ρωτω η γυναικα ΠΩΩΩΩΩΣ να το μαθω να παιζει το στελνω και στον παιδικο αλλα τπτ...... εχω απογοητευτει γιατι μεχρι τα 5 εχω περιθοριο να δουλεψω με το παιδι μου λεν οι ειδικοι και εχει κολλησει το κεφαλι μου.... με τον μεγαλο γιο δεν συνεργαζονται καθολου τον ζηλευει βλεπετε και δεν τον θελει κοντα του....τι να παιξω μαζι του ειναι και μικρο δεν ξερω τι να περιμενω να κανει σε αυτη την ηλικια.... θελω καποιες προτασεις σε παιχνιδια η ιδεες που εμενα δεν παει το μυαλο μου εκτοσ επιτραπεζια αυτα τα εξαντλησαμε....θα χαρω πολυ να συζητησω με ατομα που ζουν κατι παρομοιο η που εχουν γνωσεις πανω σε αυτο σας ευχαριστω ...

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Εγγραφείτε ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Για να δημοσιεύσετε ένα σχόλιο θα χρειαστεί να είστε εγγεγραμμένο μέλος. Είναι δωρεάν.

Δημιουργήστε νέα εγγραφή

Κάντε εγγραφή να συμμετάσχετε στις συζητήσεις - είναι εύκολη και γρήγορη!

Δημιουργήστε νέα εγγραφή

Σύνδεση

Έχετε ήδη έναν λογαριασμό χρήστη; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Δημιουργία νέου...