ΧΑΝΟΥΜΕ ΤΟ ΜΩΡΑΚΙ ΜΑΣ???????

Καλησπέρα,

Είναι το πρώτο μου μήνυμα στο cafe και γράφω για ένα και μοναδικό λόγο: Θέλω να πιστέψεις στο μωρό σου, να έχεις υπομονή και να είςαι ψύχραιμη γιατί αυτές τις εβδομάδες μέχρι τον τοκετό πρέπει να βοηθήσεις όσο μπορείς το έμβρυο που μεγαλώνει μέσα σου.

Στη δεύτερη εγκυμοσύνη μου πέρασα ακριβώς τα ίδια: Δίδυμη κύηση όπου στην 27η εβδομάδα στο doppler ο ένας μου γιος -ενώ μέχρι εκείνη τη στιγμή αναπτυσσόταν αντίστοιχα με τον αδερφό του- παρουσίασε αυξημένη μητριαια αντίσταση κι άρχισε να παίρνει πολύ λιγότερο βάρος από τον αδερφό του.

Στην αρχή έχασα τον κόσμο κάτω από τα πόδια μου, εκτός από το μικρότερο έμβρυο, αν κάτι πήγαινε στραβα κινδύνευε και το άλλο έμβρυο που ήταν άψογο σε όλες τις μετρήσεις του.

Στη συνέχεια όμως και μη έχοντας άλλη επιλογή έκανα ότι μου είπε ο γιατρός μου:

1)Doppler 2 φορές την εβδομάδα ώστε να είμαστε σε ετοιμότητα κι αν οι αντιστάσεις περνούσαν τις οριακές τιμές θα μπαίναμε κατευθείαν για καισαρική

2)Ενέσεις ηπαρίνης

3)Ενέσεις κορτιζόνης για την ωρίμανση των πνευμόνων των εμβρύων

4)Ημουν συνεχως ξαπλωμένη στην αριστερή πλευρά γιατί με αυτό τον τρόπο γινόταν καλύτερη αιμάτωση των εμβρύων.

Κάθε φορά που πήγαινα για doppler δεν ήξερα αν θα βρεθώ στο μαιευτήριο αγκαλιά με τα μωρά πρόωρα γεννημένα ή στο σπίτι μου αγκαλιά με τον μεγάλο μου γιο. Πάντα οι μετρήσεις στα άνω όρια, πάντα το έμβρυο να παίρνει με το σταγονόμετρο βάρος...

Έτσι πέρασαν 9 εβδομάδες ώσπου στις 36 εβδομάδες μπήκα με ραντεβού για καισαρική (Αυτες οι εβδομάδες ήταν ο στόχος να φτάσω εξαρχής δεδομένου ότι είχα ήδη μια καισαρική στον μεγάλο μου γιο και τώρα ήταν δίδυμη κύηση).

Ο μικρός γεννήθηκε 1.900 γρ χαρακτηρίστηκε IUGR κι έμεινε 15 μέρες στην απλή μονάδα παρακολούθησης (ούτε οξυγόνο, ούτε θερμοκοιτίδα, ούτε εντατική ουτε κάτι άλλο χρειάστηκε) μόνο και μόνο επειδή δεν είχε πολύ δύναμη να πιει το γάλα του από το μπιμπερό κι έπρεπε να αρχίσει να παίρνει βάρος.

Αυτό ήταν όλο...

Σήμερα είναι δύο ετών, ένα παιδάκι πανέξυπνο, πολύ χαρούμενο και ζωηρό με την ανάπτυξή του να έχει ανακάμψει και να έχει φτάσει στο 50% στις καμπύλες ανάπτυξης, έιναι δηλαδή σε ανάπτυξη ένα μέσο παιδί δύο ετών.

Ο δίδυμος αδερφός του καθώς και ο μεγάλος του αδερφός είναι δύο πολύ ανεπτυγμένα παιδιά, μονίμως πάνω από το 90% στις καμπύλες ανάπτυξης.

Ε και λοιπόν? Έχει κάποια σημασία που είναι πιο μικροκαμωμένος από τα αδέρφια του? Μια χαρά δεν τα κατάφερε? Απλά χρειάστηκε να παλέψει παραπάνω για τη ζωή του ακόμα και μέσα από την κοιλιά της μαμάς του, τίποτα δεν του χαρίστηκε.

Δεν ήταν από αυτά τα αφράτα, ζουμπουρλούδικα νεογέννητα των 3+ κιλών που συνήθως βλέπεις αλλά ήταν ζαρωμένος και χωρίς ίχνος λίπους πάνω του.

Συγγνώμη αν σε κούρασα απλά θέλω να καταλάβεις ότι τα παιδιά σου δίνουν μια ανεξήγητη δύναμη και ανταποκρίνεσαι και στις πιο δύσκολες καταστάσεις κι επιπλέον αυτά που τώρα σε κάνουν να αγωνιάς σε λίγο που θα έχεις το μωρό σου αγκαλιά θα είναι απλά μια ανάμνηση.

Και κάτι τελευταίο, μην κάθεσαι και γκουγκλάρεις IUGR και ψάχνεις να βρεις τί σημαίνει γιατί θα νομίζεις ότι το παιδί σου έχει όλες τις αρρώστιες του κόσμου...Αυτό έκανα εγώ και ο γιος μου έφτασε ενός έτους για να πειστώ ότι δεν έχει κάτι από αυτά που διάβαζα...

Καλή συνέχεια και μ΄ ένα γερό μωρό σου εύχομαι από καρδιάς!!!

Σ ευχαριστω πολυ για τον χρονο σου, θελω να σου πω οτι δακρυσα διαβαζοντας την ιστορια σου, και ας ηταν δακρυα χαρας που ολα τελειωσαν καλως! Σημασια εχει οτι το μωρακι παιδακι σου ειναι εδω , ειναι γερο, και αυτο, οπως και καθε αλλο παιδακι που περασε αυτα θα μου δινει την δυναμη να πιστευω πως ολα θα πανε καλα!!!! Αυτο το νινακι το αγαπω και το θελω οσο τιποτε αλλο στον κοσμο και επειδη ειναι να γεννηθει Απριλιο που εχω και γενεθλια, θα ειναι το ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΩΡΟ που πηρα ποτε μου ! Και συ να χαιρεσαι τα παιδακια σου κοριτσι μου !!

Giota K. και mpougo , σας ευχαριστω και σας για τα λογια που μοιραστικατε μαζι μας! Ειναι πολυτιμα !!!! Σε λιγες μερες θα σας πω νεα μου απο τον δευτερο γιατρο που θα παω να παρω γνωμη για την περιπτωση μας. Ελπιζω να ειναι εξισου ενθαρυντικα με τα δικα σας. Προσπαθω να ειμαι οσο πιο ηρεμη γινεται για να παν ολα καλα

Καλημερα στα κοριτσια της παρεας! Δευτερα και σημερα, μια μερα μονο για να παμε στον γιατρουλη τον καινουριο , να μας πει και αυτος την γνωμη μου !

Ηθελα να ρωτησω κατι που ξεχασα! Οσες απο σας αντιμετωπισαν παροιμοιο προβλημα, ειχατε δει διαφορα κι στην κινητικοτητα του μωρου σας?? Εμας μεχρι πριν ανεβασω πιεση ηταν λιγο πιο εντονη. Πριν ανακαλυψω οτι ειχαμε θεμα, παρατηρησα μια σχετικη ησυχια ανεξεγητη κατ εμε! Τωρα που παιρνουμε τις ενεσουλες μας, μπορω να πω οτι αυξηθηκε και παλι !!!! Τον μεχρι τωρα γιατρο μου, τον ρωτησα φυσικα, και μου ειπε απλα ''λογικο να σχετιζεται'' !! Εσεις ειχατε κατι σχετικο ???

Ισως να παιζει να ρολο και οτι το μωρακι ειναι μικρουλι ε? Για παραδειγμα μια γνωστη μου που ειμαστε ακριβως ιδιας βδομαδας( σημερα μπηκαμε στην 28η) , αναφερει συχνα οτι καταλαβαινει που ειναι το κεφαλι του μωρου, και οτι τα καταλαβαινει με το χερι της πολυ εντονα.

Καλη εβδομαδα σας ευχομαι!!

Τώρα διάβασα και εγώ την ιστορία σου κοπέλα μου.

Να σε ρωτήσω σε ποια εβδομάδα ήτανε 650 γρ. ο μπέμπης σου?

Εγώ πάντως δεν κατάλαβα ποτέ τι πιάνω, αν ήτανε σχετικά μεγάλο υπέθετα οτι είναι πωπός ή κεφάλι. Όμως ακόμα χτυπηματάκια αισθάνομαι. Εξαρτάται και απο τη θέση του μωρού.

mairy_lou Molis diavasa tin istoria sou! Na ksereis oti tha ta kataferei to mwraki sou ftanei na to pistepseis esi!! Min agxonesai kai na ksekourazesai idika ean exeis piesi! Na sou pw oti egw eimai stin 24 paw gia 25 evdomada kai exw didima me 449gr kai 456gr (metrisi stis 30/01) anti gia 600-660gr pou einai to kanoniko. To poso zigizoun den einai panta o kaliteros tropos na deis ean anaptisonte swsta. Ta kokkala sta metrise sto mwraki sou? To ipsos? Allo to adinata kai allo to adinama mwrakia!!

Sigoura paizei rolo to poso kouniounte! Ama exei ksetharepsei kai to niwtheis tote min fovasai tipota! Episis opws eipe kai i alexandroula paizei rolo kai i thesi tou mwrou kai i thesi tou plakounta sou!

Sou euxomai ta kalitera kai sou stelnw ti thetiki mou skepsi!

Alexandroula τελος 26ης εβδομαδας μου ειπε οτι ειμαστε περίπου τοσο. Για εκατοστα δεν τολμησα καν να τον ρωτησω γιατι απογοητευτικα και στεναχωρεθηκα τοσο που δε θα αντεχα και αλλο χαστουκι. Τουλαχιστον οχι εκεινη την ωρα. αν και επρεπε! Τωρα αρχισε κουνιεται περισσότερο, ναι. Αυριι ο γιατρουλης θα μας πει κιαλλα για το βαρος μας τα κιλα μας κ την εξεληξη μας. Θα σας εχω νεα

Salomisofia δεν ηξερα οτι εχεις διδυμακια ! Με το καλο ! Εσενα σου ειπε ο γιατρος ομως οτι ειναι πιο μικρα στα φυσιολογικα πλαισια ομως. Έτσι?

Και έφτασε η μέρα! Λιγες ώρες ακομα για τον γιατρουλη ! Θελω να δω το αγορι μου ! Εχω αγωνια! Wish me luck mommies !!Εύχομαι σε όλες μια υπέροχη μέρα!

mairy_lou kalimera kali epitixeia!! Pantws exw edw ena pinaka apo to giatro mou, stis mones kuiseis leei ta mwra prepei na einai 760gr stin 26h, opote ean auto se kathisixazei den einai tragika pisw to mwraki sou! 650 peftei telh 25hs evdomadas.

Καλημέρα salomisofia! ναι αυτος ειναι ο λογος που έκλεισα να δω και αλλον γιατρο γιατι και γω καπως μπερδευτηκα με πολλα πινακια που ειδα. Παντως εφοσον ο γιατρος μου ειπε για επανάληψη doppler σιγουρα τείνει να γινει ανησυχητικο. αισιοδοξία πανω απο ολα!

Καλημέρα!

Εγώ νοσηλεύτηκα λόγω επιπωματικού πλακούντα, αιμορράγησα την 24η βδομάδα και γέννησα την 34η. Όλο αυτό το διάστημα ήμουν μέσα! Επειδή ρώτησες....

Καλημέρα!

Εγώ νοσηλεύτηκα λόγω επιπωματικού πλακούντα, αιμορράγησα την 24η βδομάδα και γέννησα την 34η. Όλο αυτό το διάστημα ήμουν μέσα! Επειδή ρώτησες....

Kαλη σου Vasdeli ! χαρα στο κουραγιο σου κοριτσι μου !!

Κορίτσι μου τώρα συμπτωματικά διάβασα και γω την ιστορία σου, εύχομαι ολόψυχα να πάνε όλα καλά! Εγώ δεν έχω να σου διηγηθώ καμία παρόμοια ιστορία, όμως από όσα διαβάζω διαπιστώνω ότι τα μπεμπάκια που αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην αρχή της ζωής τους έχουν απίστευτη δύναμη και είναι μικροί ήρωες της ζωής που τα καταφέρνουν! Επίσης είμαι σίγουρη ότι διαισθάνονται τα πάντα εκεί μέσα, επομένως πέρα από την φαρμακευτική αγωγή, την ξεκούραση και την πιστή τήρηση όσων σου υποδεικνύουν οι γιατρού σου, να σκέφτεσαι θετικά, να του μιλάς, να το χαϊδεύεις και να το κάνεις να νιώθει ασφαλές!! Εύχομαι και πάλι από καρδιάς όλα να πάνε καλά!!!

Κορίτσι μου τώρα συμπτωματικά διάβασα και γω την ιστορία σου, εύχομαι ολόψυχα να πάνε όλα καλά! Εγώ δεν έχω να σου διηγηθώ καμία παρόμοια ιστορία, όμως από όσα διαβάζω διαπιστώνω ότι τα μπεμπάκια που αντιμετωπίζουν δυσκολίες στην αρχή της ζωής τους έχουν απίστευτη δύναμη και είναι μικροί ήρωες της ζωής που τα καταφέρνουν! Επίσης είμαι σίγουρη ότι διαισθάνονται τα πάντα εκεί μέσα, επομένως πέρα από την φαρμακευτική αγωγή, την ξεκούραση και την πιστή τήρηση όσων σου υποδεικνύουν οι γιατρού σου, να σκέφτεσαι θετικά, να του μιλάς, να το χαϊδεύεις και να το κάνεις να νιώθει ασφαλές!! Εύχομαι και πάλι από καρδιάς όλα να πάνε καλά!!!

Κοριτσι μου σε ευχαριστω, Ολες σας μου δινεται μεγαλο κουραγιο και δυναμη να πιστευω οτι ολα θα πανε καλα!!! ;)

καλησπερα.διαβασα και εγω την ιστορια σου και θα σου πω τη δικη μου για να παρεις θαρρος και δυναμη.εμενα ολα ξεκινησαν στην β επιπεδου.αμνιακο στα κατωτερα φυσιολογικα και η αναπτυξη του μωρου επισης.διαγνωστηκα με ρηξη θηλακιου και για ενα μηνα ημουν στο κρεν=βατι.μονο για τουαλετα σηκωνομουν.καθε τρεις εβδομαδες παρακολουθουσαμε το μωρο με ντοπλερ.παντα εβγαινε μια εβδομαδα μικροτερο και σε καποιους υπερηχους και 10 μερες.αλλα απο υπερηχο σε υπερηχο αναπτυσσοταν καλα.στα κατωτερα ορια παντα οι μετησεις.εγω 4,5 μηνες ξαπλα.μονο για να παω στους γιατρους σηκωνομουν.το μωρακι ηταν πολυ δραστηριο και στο βιοφυσικο προφιλ που εκανα στον 8ο μηνα η βαθμολογια ηταν 10 στα 10.πολυ δυνατο μωρο.γεννησα την 39η εβδομαδα ενα πανεμορφο κοριτσακι 2800 γρμ.αλλα σε βαρος και περιμετρο κεφαλιου ηταν στη 13η εκατοστιαια θεση για την εβδομαδα που γεννηθηκε.υψος στην 50η θεση.ειχα πολυ αγχος αλλα 40ημερων ολες οι μετρησεις αψογες.κεφαλι και βαρος εφθασε στην 75η θεση και υψος στην 100η οπου ετσι συνεχιζει και σημερα που ειναι 16 μηνων.ειναι μια χαρα και φυσιολογικοτατη.σε πολλα πραγματα ειναι και μπροστα.θελω να σου πω με ολα αυτα οτι τις περισσοετερες φορες τα iugr μωρακια αμεσως με το που γεννιουνται ανακτουν τον χαμενο χρονο.ειναι πολυ δυνατα.σημασια εχει να μεγαλωνει απο υπερηχο σε υπερηχο.ολα θα πανε καλα και με το δικο σου μωρακι αλλα πρεπει νε εισαι οσο το δυνατο ξαπλα.το δικο μας προβλημα οφειλοταν στα παρα πολλα ινομυωματα που εχω και ετσι το μωρο πιεζοταν και δεν μπορουσε να αναπτυχθει οσο επρεπε.ηταν αφιλοξενο το περιβαλλον της μητρας.περιμενω νεα σου με αγωνια

Κοριτσια μου. τα πραγματα για εμας δεν ειναι καλα. Αυτη τη στιγμη δεν ειμαι σε θεση ψυχολογικη κυριως να αναλυσω την χθεσινή επισκεψη μου στον γιατρο. Το μονο που θελω να πω ειναι οτι απο τωρα και στο εξης ανα πασα στιγμη υπαρχει η πιθανοτητα η να μου παρουν το 650 γραμμαριων αγορακι μου με αγνωστη φυσικα εξελιξη, η ακομα να το γεννησω και νεκρο.. Σε τέτοιο σημειο εφτασε η κατασταση μας..Το μονο που θελω μανουλες ειναι να προσευχηθειτε για μενα και το αγορακι μου!!!!

Κουραγιο ψυχουλα μου να αντέξεις λιγο ακομα

εκει μεσα, η μαμα και ο μπαμπας σ ααγαπανε !!!