IUGR-Χάνω το μωρό μου....;

[Firefly]

Σας ευχαριστούμε τόσο πολύ για τις ευχούλες και στην στήριξη...Ειδικά τώρα θα τα χρειαστούμε πάρα πολύ...

Η ιστορία μας εκτυλίχθηκε ως εξής...Αφού σε όλη την εγκυμοσύνη τρέξαμε τόσο πολύ, αφού μας παρακολουθούσαν 3 διαφορετικοί γιατροί και μία αιματολόγος κάθε εβδομάδα, αφού παλεύαμε να πάρει μερικά ακόμα γραμμάρια η μπέμπα μας, τελικά ο οργανισμός μου δεν άντεξε...Την προηγούμενη Πέμπτη και αφού είχα ήδη ανεβάσει ενα δεκαήμερο πίεση και οι τρασναμινάσες του συκωτικού είχαν αρχίσει να ανεβαίνουν, πονούσα στο κεφάλι και στο συκώτι...Ο άντρας μου επέμενε να παμε στο νοσοκομείο, πήρε τον γιατρό και τον πίεζε. Και ο γιατρός όμως είχε ανησυχήσει και βρισκόμασταν έτσι κι αλλιως σε συνεχή επικοινωνία. Έτσι καταλήξαμε στα ξαφνικά 9 η ώρα το βράδυ στο μαιευτήριο με την βαλίτσα μου για παρακολούθηση...Με εξέτασαν μου πήραν αίμα, μου έκαναν υπέρηχο και ήρθε ο γιατρός να με δει. Πρέπει να ήταν 12 το βράδυ...Μου λέει έχεις προεκλαμψία και σύνδρομο hellp (μία πολύ επικίνδυνη επιπλοκή της κύησης με πιθανότητα θνησιμότητας για την μητέρα και το μωρό) θα το πάρουμε το μωράκι το πρωί κατά τις 11 μην κάνουμε βιαστικές κινήσεις μέσα στο βράδυ. Ο δρόμος που διανύσαμε έφτασε στο τέλος, δεν μπορούμε να περιμένουμε άλλο. Με καληνυχτίζει, με φιλάει και φεύγει. Εντωμεταξύ όλα αυτά ενώ εγώ βρισκόμουν στην αίθουσα τοκετών με το nst στην κοιλιά μου, με μόνιμο πιεσόμετρο στο χέρι και με τους γιατρούς να πηγαινοέρχονται κάθε 5 λεπτά και να με κοιτάνε. Ξαφνικά βλέπω από την έκφραση τους ότι κάτι δεν τους άρεσε...Είχε προηγηθεί και ο υπέρηχος που φαινόταν ότι το μωρό είχε αρχίσει και ζορίζεται. Τώρα τι να συμβαίνει αναρρωτιόμουν. Ξαφνικά βλέπω ξανά τον γιατρό μου. Τι έγινε του λέω, γιατί γύρισες πίσω; Θα το πάρουμε τώρα μου λέει. Γιατί του λέω δεν γίνεται να περιμένουμε μέχρι το πρωί; Η απάντηση... Δεν έχεις μέχρι το πρωί...

Είχαν βγει οι εξετάσεις του συκωτιού που έδειχναν πόσο χειροτέρεψε και ειχε ανέβει η πίεση οπότε τον πήραν τηλέφωνο και τον γύρισαν πίσω... Είχε δίκιο ο άντρας μου...αν καθόμουν σπίτι ίσως να μην ζούσαμε τώρα...

Κάπως έτσι βρέθηκα σε λίγα λεπτά στο χειρουργείο...ολική νάρκωση...καισαρική...και γεννήθηκε το θαύμα μας βάρους 490 γραμμαρίων...............το κοριτσάκι μας...το δώρο μας...

Και οι δύο μετά την γέννα μπήκαμε στην εντατική....Εκείνη στην θερμοκοιτίδα της...και εγώ στην εντατική ενηλίκων...Αντί να είμαστε μαζί στο δωμάτιο μας όπως είχαμε ονειρευτεί...

Έπρεπε να μπω στην εντατική μου είπε ο γιατρός γιατί από αυτό που γλυτώσαμε πριν την γέννα, μπορεί να συμβεί και 24 ωρες μετά τον τοκετό. Τελικά σχεδόν δυο μέρες μετά κατάφερα και βγήκα από την εντατική...Είχα και αγωνία να δω την μπέμπα, όσο ήμουν στην εντατική δεν επιτρεπόταν.

Όταν την είδα για πρώτη φορά δεν μπορώ να περιγράψω πως ένιωσα. Ένα πλασματάκι που χωράει σε 2 ενωμένες παλάμες...Ηταν όμως ζωηρή, κουνιόταν πολύ...Είχε λίγα μαλλάκια...μου φαίνεται πως μοιάζει και εκείνη στον μπαμπά της...Της είπα ήρθε τώρα η μανούλα, σε λατρεύει και σε περιμένει θα είναι εδώ πάντα για σένα...εσύ κοίτα μόνο να συνεχίσεις να παλευεις και να μεγαλώσεις γιατί σπίτι σε περιμένει με τόση χαρά ο αδερφούλης σου και εμείς. Θα σε καλομάθουμε και θα σου κάνουμε άπειρες αγκαλίτσες να τα ξεχάσεις όσα περνάς τώρα...

Τα συναισθήματα μέσα στο μαιευτήριο...ούτε εγώ τα έχω συνειδητοποιήσει ακόμα... Χαρά που τα κατάφερε η μπέμπα μας, που θα γυρίσω ζωντανή στο αγοράκι μου...θλίψη που έπρεπε να πανε ολα τοσο στραβα και να παλεύει τόσο πολύ το μωράκι μας...αγωνία...

Και ήρθε προχτές η μέρα να βγω...μου έλειπε τόσο πολύ και το αγοράκι μου που είχα να το δω από την ημέρα που έφυγα ξαφνικά για το μαιευτήριο...δεν με είχε αποχωριστεί ποτέ και ξαφνικά με έχασε...

Χτες το απόγευμα που είχα παει να δω την μπέμπα της μιλούσα χαμογελαστή να της δίνω κουράγιο και να την ενθαρρύνω. Τόσο μικρή...τόσο εύθραυστη...με ένα σωρό καλώδια και σωληνάκια συνδεδεμένη...αναρρωτιέσαι πονάει;..της λείπω...;γιατί δεν μπόρεσα να την κρατήσω στην κοιλίτσα μου και τα υποφέρει αυτά...; Όμως εγώ της έλεγα πόσο την αγαπάμε και πόσο όμορφη είναι. Έδειχνε να κοιμαται...ήταν ήσυχη, τα ματάκια της ήταν κλειστά αφού ακόμα δεν τα είχε ανοίξει έτσι κι αλλιως... Και εκεί που της έλεγα ότι θα την βγάλω Μαρία σαν την Παναγία μας όπως και της το έταξα και ότι την αγαπάμε πολύ...Κουνήθηκε λιγάκι και ξαφνικά.......ανοίγει τα μάτια της........και κλαίω όσο δεν έκλαψα μέχρι τότε...με λυγμούς...τρέξανε οι νοσηλεύτριες της μονάδας να μου φέρουν καρέκλα να κάτσω και χαρτί να σκουπίσω τα δάκρυα...Άνοιξε τα ματάκια της τους έλεγα....

Η μανούλα είμαι αγάπη μου της έλεγα εγώ, καλά με κατάλαβες εγώ είμαι καρδούλα μου...πάλεψε μωρό μου...εδώ θα είμαι για πάντα....

Ακόμα κλαίω...δεν μπορώ να συνέλθω νομίζω ότι θα μου πάρει πολύ καιρό να σταματήσω...

Παίρνω δύναμη από το αγοράκι μου, από τον άντρα μου που για άλλη μια φορά στάθηκε και στέκεται βράχος, από το κοριτσάκι μας που παλεύει τόσο πολύ...

Μέχρι στιγμής μας λένε οι γιατροί ότι είναι σταθερή...που είναι πολύ καλά νέα..είμαστε με κομμένη την ανάσα για την κάθε μέρα που περνά...

Η προσευχούλα σας για μας είναι πολύτιμη....

[Hope!]

Αχ βρε κοπελα μου,τι λογια να βρω να σου πω....

Η Μεγαλόχαρη να είναι δίπλα της,τόσο στο κοριτσάκι σας όσο και σε σας!Να γίνει η Μαρια σας η δυναμη σας!Η θεληση για ζωή!

Θα προσεύχομαι για σας κορίτσι μου!Μην παραλείψεις να μας πεις τα νέα σας

Ο Πανάγαθος μαζί σας!

[annagrig1980]

Αχ θεε μου!

Ολες οι προσευχες μας θα ειναι κοντα σας!

Οταν εκανα πρακτικη στο "Ελενα" ημουν στο τμημα folow up των προωρων.

Ξερεις ποσα "πεντακοσαρακια" οπως τα λεγαμε, ξαναβλεπαμε και ειχαν γινει θερια ολοκληρα; Πανεμορφα αγορακια και κοριτσακια που τιποτα δεν θυμιζε σάυτα και στους γονεις την μαχη που εδωσαν και κερδισαν!

Ευχομαι μεσα απ'την καρδια μου να παει καλα η μπεμπα σας και να ειναι παντα γερη και δυνατη!

Μια μεγαλη αγκαλια σας στελνω...

[angel1990]

Κοπελα μου μολις διαβασα την ιστορια σου και δεν μπορω να σου κρυψω πως δακρυσα.

Καταρχήν να σου πω πως σε θαυμαζω για την δύναμη που έχεις με οσα τράβηξες... να συνεχίσεις ετσι γλυκια μου να περνει κουραγιο και το μικρο σου θαυματακι που παλευει... πιστευω πως ειναι σαν την μανουλα... αγωνηστρια, και θα τα καταφερει!

Ο Θεος μπορει να δοκιμαζει του καλους ανθρώπους αλλα στο τελος επιβραβεύει τους δυνατους με τον καλύτερο τρόπο. Υπομονη και ολα θα πανε καλα.

[ΑΝΝΑΑΑΑ]

Firefly διαβασα τυχαια και αυτη την ιστορια σου οπως τυχαια ειχα διαβασει και την προηγουμενη και στις 2 εκλαψα....Κανονικα...Δε μπορω να φανταστω τι εχεις περασει !!!Ποση προσπαθεια και υπομονη εχεις κανει....Μπραβο σου!!!!Ευχομαι μεσα απο την καρδια μου η μπεμπα σου να ζησει και να ολοκληρωσετε την οικογενεια σας!!!

[μαμα4]

Μπράβο βρε κορίτσι μου! Μακάρι να πάνε όλα καλά από δω και πέρα! Το αξίζεις κι εσύ και το μικρό σου θαυματάκι! Ο Θεός είναι μαζί σας! Να έχεις αισιοδοξία και πίστη! Καλή δύναμη!

[Liza0]

Θα τα καταφέρει με τόση αγαπη που εχει γυρω της και με τοςο δυνατή μαμα! Ο Θεος ειναι μαζι σας και η προσευχή μας και η σκέψη μας!

[Firefly]

Σας ευχαριστούμε πολύ απο καρδιάς για την στήριξη και την θετική σας ενέργεια. Ελπίζω όλες οι ευχούλες σας να εισακουστούν και να βγει το κοριτσακι μας γερό και δυνατό να ερθει στο σπιτακι μας. Τα νέα μας μέχρι στιγμής είναι καλά, έχει παρει λίγο βάρος, αναπνέει χωρίς μηχανική υποστήριξη και αναμένεται να της δώσουν το γαλατακι μου να δουν πως θα ανταποκριθεί. Θα σας ενημερώσω για ότι νεότερο, μην μας ξεχάσετε στις προσευχούλες σας...

[dfr1]

Ευχομαι μεσα απο την καρδια μου ολοψυχα να πανε ολα καλα κ να δεις το κοριτσακι σου να μεγαλωνει κ να δυναμωνει.σου στελνω πμ

[mariakiss]

Κοριτσι μου γλυκο ειχα δει τυχαια το προηγουμενο θεμα σου και περιμενα εκει νεα σου με αγωνια , αφου δεν ειχα νεα εψαξα και σε βρηκα παλι τυχαια σε ετουτο το θεμα σου!

Κοριτσι μου εκλαψα πολυ με τα οσα περνατε αλλα πιο πολυ εκλαψα για την αποφαση και την πιστη σου προς το Θεο!

Οταν διαβασα πως επρεπε να στην παρει ο γιατρος με τοσα λιγα γραμμαρια νομιζα πως δεν υπηρχαν ελπιδες να κρατηθει τοσο μικρο μωρακι στη ζωη, δεν γνωριζα!!!!

Μετα που γραφεις πως τωρα πια αναπνεει μονη της και θα της δωσουν και γαλατακι τρελαθηκα απο χαρα!

ΑΞΙΖΕΙΣ πραγματικα την προσευχη μας και την βοηθεια απο το Θεο με την πιστη και την αγαπη σου που εχεις προς το μωρακι σου και τον Θεουλι!

Θα προσευχομαι για σας στον Θεο και τον Αγ. Εφραιμ τον θαυματουργο!!!!

ευχομαι συντομα να ειστε μια ομορφη οικογενεια στο σπιτακι σας!!!!!!!

[Anna74]

Καλή μου,γιατί να δοκιμάζεσαι τόσο..Εύχομαι το κοριτσάκι σου να είναι καλύτερα τώρα..έψαχνα καιρό να δω τι έγινες μετά σε έχασα..Σας εύχομαι δύναμη και το κοριτσάκι αυτό να διαψέυεσει κάθε αρνητική προφητεία!Να βγει νικήτρια!!Το αξίζετε όλοι σας να μείνει κοντά σας υγιές αυτό το παιδάκι!!

Σε θυμάμαι πάντα και σε μελετώ..έχω και εγώ κάποια θέματα να λύσω και θα πάω στο γιατρό σου σε 1 ώρα...στο αστέρι που έχεις αναφέρει στην άλλη ιστορία σου..

Σε φιλώ

Οταν μπορέσεις,μπες να μας πεις τι κάνει το παιδάκι μας!!

[margi]

Firefly, τυχαία σε διάβασα, όπως και τότε.........

Τι να πω, βρε κορίτσι μου; Να πω πως κλαίω με όσα διάβασα; Είναι τόσο λίγο.........

Να σου πω να σου ζήσει το κοριτσάκι σου, η μικρή αυτή μαχήτρια. Να μοιάσει στη μαμά της και να γίνει τόσο δυνατη όσο αυτή.

Οι προσευχές μας μαζί σας!

Ευχομαι να πάνε όλα καλά. Να την έχεις σύντομα στην αγκαλιά σου!

[melinaa]

Να πάνε όλα καλά. Ελπίζω το μωράκι να είναι ήδη πολύ καλύτερα.

[Joanna83]

Διάβασα τυχαία την ιστορία σου!Πφφφφφφφφφφ δεν έχω λόγια!Τα δάκρυα ποτάμια,δεν βλέπω καλά-καλά τι γράφω!Εύχομαι η μικρή πριγκήπισσα να ανέβει στον θρόνο της σύντομα ... να είναι γερή και δυνατή και όλα αυτά μια κακή ανάμνηση!Τα καλύτερα σας εύχομαι από καρδιάς!

[papakia30]

Ζησαμε ακριβως τα ιδια...!!

Το μικρο μου θαυματακι γεννηθηκε 1460...εμεινε 37 μερες διασωληνωμενος,και συνολο 52 μερες νοσηλεια...Περασαμε και ενδονοσοκομειακη....Πρωτη αγκαλια την 42η μερα...Ποσο σε καταλαβαινω...Εβλεπα ενα μωρακι χαρτινο...Τρεις μερες μετα τη γεννηση ειχε φτασει 1080...Κλαμα..Οδυνη...Παραφροσυνη...Εφιαλτες...

Να της μιλας!!!Να δινεις το γαλα σου..!!!Δεν ξερω τι να σου γραψω...Ενιωθα και νιωθω οπως νιωθεις...Τωρα εχουμε μεγαλωσει,δεν τον χορταινω,αλλα δε μπορω να ξεχασω...Ειναι ο ηρωας μου!!!

Πιστευε στη μπεμπα σου και ολα θα πανε περιφημα...Υπομονη!!!!Να της λες οτι ειναι το πιο γενναιο παιδι ολου του κοσμου!!Οτι εισαι περηφανη για εκεινη...

Κλαιω...δεν εχω να γραψω αλλο....Οπλισου με θαρρος και υπομονη...Σε νιωθει!!!!!!!