Συγνώμη μικρό μου αγγελούδι!!!!

[Eva triantafillidou]

Oταν αγαπας συγχωρεις ακομα και το εγκλημα;;;;Αυτο παντα θα σκιαζει τη σχεση μας...

[Didi89]

Oταν αγαπας συγχωρεις ακομα και το εγκλημα;;;;Αυτο παντα θα σκιαζει τη σχεση μας...

Εύα, κοριτσάκι μου, μην αυτομαστιγώνεσαι άλλο.

Έκανες ένα μεγάλο σφάλμα, το οποίο δεν μπορείς να επανορθώσεις, αλλά το να πυροβολείς συνεχώς τον εαυτό σου μόνο κακό μπορεί να σου κάνει.

Προσπάθησε να τον βρεις, δεν ξέρεις πώς μπορεί να νιώθει κι εκείνος.

Αλλά κυρίως προσπάθησε να βρεις με τον εαυτό σου.

Μίλα με όποιον πιστεύεις ότι μπορεί να σε βοηθήσει να ανακουφιστείς. Εξέτασε (εκτός από τον πνευματικό) και το ενδεχόμενο να επισκεφτείς κάποιο ψυχολόγο. Αυτό που σου συμβαίνει είναι πολύ τραυματικό για να το αφήσεις να περάσει "από μόνο του". Έχουν ήδη περάσει 4 μήνες και δε φαίνεται να έχεις συνέλθει καθόλου.

Εγώ σου εύχομαι τα καλύτερα και, κυρίως, ταχεία ανάρρωση από το σοκ.

[Eva triantafillidou]

Εκανα ενα τεραστιο σφαλμα το οποιο θα με κυνηγαει για ολη μου τη ζωη!!!Αυτο το μωρο θα ηταν ολη η ζωη μας... ξερω πολυ καλα τι νιωθει κ ο συντροφος μου γιατι εχουμε καποια επικοινωνια...δεν σκοτωσα απλα το παιδι μας αλλα και τη σχεση μας...τον προδωσα τον αφησα του πηρα τη ζωη !!!Πραγματικα δεν πιστευω οτι εκτος απο τον ιδιο να μπορει να με βοηθησει καποιος αλλος ουτε ψυχολογος ουτε κανεις...βρισκομαι στη χειροτερη θεση και μου αξιζει!!!

[Didi89]

Εύα, δεν ξέρω πώς θα το πάρεις αυτό, αλλά νομίζω πως είσαι στα πρόθυρα της κατάθλιψης (αν δεν τα έχεις ξεπεράσει ήδη).

Και δε νομίζω ότι εκείνος μπορεί να σε βοηθήσει (εφόσον έχετε ήδη επικοινωνία), γιατί θα σου θυμίζει συνεχώς το λάθος σου. Ίσως είναι καλύτερα να κόψεις την επικοινωνία μαζί του.

Πήγαινε δες έναν ειδικό, γιατί φοβάμαι ότι έτσι όπως είσαι μπορεί να κάνεις κακό στον εαυτό σου.

[Liza0]

Ναι Ευακι κορίτσι μου βρες έναν ειδικό να μιλήσεις μην μαστίγωνεσαι άλλο αρκετά έχεις τιμωρήσει τον εαυτό σου. Πάντα θα το έχεις μέσα σου αλλα φτάνει έχουν περάσει 4 μήνες όπως είπε και η άλλη κοπέλα πρέπει να βοηθήσεις τον εαυτό σου. Οι γονείς σου δεν σε βλέπουν πως είσαι;

[Eva triantafillidou]

Οι γονείς μου θεωρούν ότι εκανα αυτό που έπρεπε κ οτι θα το ξεπεράσω...μου πρότειναν να πάω σε κάποιο ειδικό αλλά δεν θέλω!

[audette17]

Ο σύντροφός μου ήταν ο πιο κατάλληλος για οικογένεια...Εγώ δεν τον εκτίμησα ποτέ...πιεζομουν πάρα πολύ κ μια μερα απλά τον παράτησα κ έφυγα με το παιδί του διαλέγοντας την οικογένεια μου...μη υπολογίζοντας ούτε αυτόν ούτε το παιδί που είχα ...Τώρα πια είναι πολύ αργά ...δεν θα το ξεπεράσω ποτέ...μακάρι να μπορούσα να γυρίσω πίσω το χρόνο τότε όλα θα ήταν πολύ διαφορετικά!!!Δεν μπορώ να κατηγορήσω κανέναν γτ εγώ είμαι υπεύθυνη για όλα...πονάει πολύ η συνέπεια των πράξεων μου κ εύχομαι καμιά κοπέλα να μη βρεθεί στην θέση μου.

Υποθέτω πως είσαι μικρή σε ηλικία, δώσε ενα ελαφρυντικό στον εαυτό σου! Ειναι λογικο να επηρεαστεις απο την οικογένεια σου, ειναι υποτίθεται οι πιο εμπιστοι σου άνθρωποι! Ησουν μπερδεμενη και φοβισμένη! Το ξέρω πως σε βαραίνει η ευθύνη, δεν ειναι οτι εχασες ενα μωρο, επέλεξες αυτο που έγινε! Ομως έγινε! Ο χρόνος δυστυχώς δεν γυρνάει πίσω! Το μονο που μπορείς να κανεις ειναι να μάθεις απο το λάθος σου! Δεν υπαρχει άνθρωπος που να μην εχει κάνει λάθη! Ζητά συγχωρεση απο το Θεό και προχωρά! Δεν προσπαθώ να υποβαθμισω τη σοβαρότητα της πράξης, προς Θεού, ομως δεν εχει νόημα να αυτομαστιγωνεσαι!

Νομίζω οτι το γεγονός οτι έφυγες απο το σύντροφο σου κάνει την κατάσταση ακόμη πιο δύσκολη! Αν αυτο που έγινε ηταν μια κοινή απόφαση (οχι οτι θα ηταν το σωστό, αλλα μην κρυβόμαστε και πίσω απο το δάχτυλο μας, ειναι σύνηθες) θα ηταν αλλιώς τα πράγματα!

[elin]

Καλημέρα.

Δεν μας λες την ηλικία σου-υποθέτω βέβαια από τα γραφόμενά σου ότι είσαι σχετικά μικρή.

Δεν θα μπω στη διαδιακσία να σου κάνω ηθικοπλαστικό κήρυγμα, ούτε είμαι η κατάλληλη. Όπως είπε και η οντέτ, αυτό που έγινε, έγινε, τελείωσε και είναι μη αναστρέψιμο.

ΟΜΩΣ η ζωή συνεχίζεται. Νομίζω ότι αυτό που θα πρέπει να κάνεις, είναι να σταθείς στα πόδια σου, να είσαι ανεξάρτητη. Γιατί αλλιώς θα είσαι μονίμως γονείς-σύντροφος και τούμπαλιν.

Επίσης λάβε υπόψη σου τις ορμόνες που ξεφεύγουν σε καταστάσεις εγκυμοσύνης και διακοπής αυτής (ηθελημένης ή όχι). Να είσαι σίγουρη ότι έχουν βάλει και αυτές το χεράκι τους...

Μίλα με έναν καλό πνευματικό, που να είναι κοντά στους νέους και να μπορεί να σε βοηθήσει χωρίς να σε γεμίσει (και άλλες) τύψεις.

Το να υποφέρεις περισσότερο δεν προσφέρει τπτ. Ήδη νιώθεις άσχημα.Σιγά-σιγά ο πόνος θα απαλυνθεί. Ίσως δεν φύγει, αλλά τουλάχιστον θα ξέρεις από εδώ και στο εξής ότι οι αποφάσεις που έχουν μη αναστρέψιμες συνέπειες θα πρέπει να λαμβάνονται από εσένα και μόνο, με καθαρό μυαλό και χωρίς καμία πίεση. Κ αυτό θα γίνει μόνο αν ανεξαρτητοποιηθείς οικονομικά, κακά τα ψέματα. Γιατί όσο είσαι κάτω από τη στέγη κάποιου, όσων ετών κ αν είσαι, ζεις με τους δικούς του κανόνες.Μη γίνεις πρωταγωνίστρια στο έργο της ζωής σου, σε ένα ρόλο που θα παίζεις για να είναι οι άλλοι ευχαριστημένοι.

Προσπάθησε να είσαι ψύχραιμη και ήρεμη. Η ζωή είναι μπροστά σου.

Επίσης να σου πω πως και μια φίλη μου διέκοψε εγκυμοσύνη στα 20 λόγω σπουδών (έτυχε). Σήμερα έχει τρία όμορφα παιδιά με τον άντρα της, που είναι ο τότε σύντροφός της.

[beba01]

Καλή μου, μην δηλητηριάζεις άλλο τον εαυτό σου. Η απόφαση που πήρες δεν δείχνει καμία ανευθυνότητα, αφού ούτε εσύ ήσουν έτοιμη ν'αναλάβεις τις ευθύνες ενός παιδιού, ούτε υπήρχε μια καλή συντροφική σχέση. Είναι βέβαια λυπηρό αυτό που συνέβη, αλλά μπορείς να το δεις σαν μια ευκαιρία να θέσεις τη ζωή σου σε νέες βάσεις.

Αυτή τη στιγμή λόγω της στενοχώριας σου, ωραιοποιείς μια κατάσταση που είχε περισσότερες πιθανότητες να οδηγήσει σε σημαντικά πρακτικά και συναισθηματικά προβλήματα (τόσο σε εσάς όσο και στο παιδί) απ'ότι στην εικόνα μιας ευτυχισμένης οικογένειας.

Είναι μεγάλη ευθύνη να φέρεις στον κόσμο μια νέα ψυχή (και μεγάλη ευτυχία, αλλά θα περιοριστώ στο κομμάτι της ευθύνης που έχει ο μελλοντικός γονέας). Προτεραιότητες που υπήρχαν μέχρι χθες, γίνονται δευτερεύοντα ζητήματα ενώ αλλάζει ανεπίστρεπτα η ζωή κι η καθημερινότητά σας... κι αυτή η διαδικασία είναι εξαιρετικά σημαντική για να είναι απόφαση ενός τυχαίου γεγονότος.

Τα παιδιά χρειάζονται μάνα και πατέρα συνειδητοποιημένους. Μία γυναίκα που έτυχε να μείνει έγκυος, δεν σημαίνει απαραίτητα πως ήταν συναισθηματικά έτοιμη για να δημιουργήσει οικογένεια. Οπότε εγώ θα τολμήσω να πω ότι η απόφαση που πήρες ήταν σωστή. Βεβαίως αυτό δεν σημαίνει πως δεν έχει δυσάρεστες επιπτώσεις, αλλά πως σύμφωνα με τα λεγόμενά σου, δεν αισθανόσουν έτοιμη (και καλά έκανες) ν'ανταπεξέλθεις σε μια κατάσταση που θα σου άλλαζε τη ζωή ριζικά.

Με όλο το σεβασμό, η μοναδική βέβαιη ανευθυνότητα που διακρίνω στην ιστορία σου είναι στο θέμα της αντισύλληψης. Η έκτρωση και τα δυσάρεστα συναισθήματα που τώρα βιώνεις, θα μπορούσαν να είχαν αποφευχθεί εάν χρησιμοποιούσατε τις απαραίτητες προφυλάξεις. Το να ζητήσεις επαγγελματική βοήθεια λ.χ. από ψυχολόγο ή σύμβουλο ψυχικής υγείας ώστε να μπορέσεις να σταθείς ξανά στα πόδια σου, είναι μία καλή λύση. Ο πνευματικός δεν είναι ο κατάλληλος. Γνώμη μου πάντα.

Θα γίνεις καλή μητέρα όταν θα νιώσεις έτοιμη. Μην αφήσεις την επιλογή που έκανες να σε πάρει από κάτω. Η ζωή συνεχίζεται.

[zamia]

Οι γονείς μου θεωρούν ότι εκανα αυτό που έπρεπε κ οτι θα το ξεπεράσω...μου πρότειναν να πάω σε κάποιο ειδικό αλλά δεν θέλω!

Ευα...οι περισσοτεροι γονεις θελουν να βλεπουν την χαρα τους να ειναι ευτυχισμενη...καποιος λογος θα υπηρχε για να σε οδηγησουν στην αμλωση...πιστευω και

Ετσι ειναι πως οι γονεις θελουν μονο το καλο σου......προσπαθησε να ηρεμησεις...σκεψου τα θετικα της ζωης..εισαι μικρη και θα κανεις πολλα παιδια οταν θα ειναι η καταλληλη ωρα..πηγαινε και ζητησε συγχωρεση απο τον θεο μιλησε με καποιον πνευματικο και πιστεψε με θα νιωσεις παρα πολυ ομορφα...δεν σταματαει η ζωη μας σε μια δυσκολια..σηκω και πατησε γερα στα ποδια σου!!γεμισε την μερα σου με διαφορες ασχολιες!!μην τιμωρεις τον εαυτο τοσο...δεν χρειαζεται....καλη δυναμη!!καινουριαμερα ξημερωνει!!!

[Φραουλίτσα*]

Είναι νωρίς ακόμα, κλάψε βγάλτο απο μέσα σου μίλα με ανθρώπους που μπορεί να σε βοηθήσουν, ότι έγινε έγινε ο χρόνος δυστυχώς δεν γυρίζει πίσω.Με τον καιρό θα νιώσεις καλύτερα. 'Οταν πήρες αυτην την απόφαση ήταν η σωστή για σένα για εκείνη την στιγμή. Προχώρησε στην ζωή σου, και δημιούργησε τις συνθήκες ώστε την επόμενη φορά να μπορέσεις να κρατήσεις το μωρό σου και να μην σε επηρεάσει κανείς, κέρδισε την ανεξαρτησία σου και το να ορίζεις εσυ την ζωή σου. Βρέθηκες σε μια δύσκολη στιγμή και πιέστηκες, όλοι κάνουμε λάθη σε στιγμές στρές και πίεσης είτε μεγάλα είτε μικρά. Με τον σύντροφό σου είναι νωρίς ακόμα, άστον λίγο και βλέπεις αργότερα. Θα μπορούσε και απο μόνης της να μην προχωρούσε η εγκυμοσύνη, αν σε βοηθά σκέψου το έτσι. Υπάρχουν και γραμμές ψυχολογικής στήριξης να μιλήσεις ανώνυμα. Κάνε ένα διάλειμμα, και μόλις σταθείς στα πόδια σου ξεκίνα να σχεδιάζεις την καινούρια σου ζωή. Προσπάθησε να βγάλεις κάτι θετικό απο όλο αυτο. Κατάφερε να έχεις τον έλενχο στην ζωή σου.

[eyangelia]

Εγω σου εχω γραψει ξανα και σε προσωπικο μηνυμα ,θα στο πω αλλη μια φορα και οχι αλλη για να μη γινω γραφικη.Λοιπον η θα κλαιες ολη μερα και θα γινεις καταθλιπτικη με χαπια και δε ξερω που θα τραβηξει ..η θα προχωρησεις.Τελος.Ξερω πως νιωθεις αλλα δεν αλλαζει τιποτα με το να αναλλωνεσαι καθε μερα.Σηκωσε το κεφαλι σου και πες τη ζωη μου εγω θα την οριζω απο εδω και περα και θα παλευω καθε μερα να ειμαι καλα και καλος ανθρωπος.Η ζωη ειναι που ομορφη για να την χανεις.Δε θελω να σου χαιδευω το αυτι σουμιλαω οπως θα μιλουσα σε φιλη.Δωσε χερι και παμε.

[Greta]

Αυτο που εγινε δεν θα το ξεπερασεις ποτε!

Θα το σκεφτεσαι παντα και εσυ και ο συντροφος σου!

Οσα παιδια και αν κανεις θα σκέφτεσαι και εκεινο παντα!

Τωρα ομως εγινε παει...δεν εχει νοημα να καταστρεφεις τον εαυτο σου και τους γυρω σου!Δεν θα αλλαξεις κατι.Σκουπισε λοιπον τα δακρυα σου και τρεχα να προλαβεις τον ανθρωπο που αγαπας γιατι να αλλαξεις την κατασταση δεν μπορει;!!

Μην τιμωρεις τον εαυτο σου δεν εχει νοημα!

Ολα θα περασουν θα δεις.....Ολα περνανε!!!