Ένα δώρο για όλα τα κορίτσια!!!!

[feniagm]

 Είχα μια συζήτηση με μια φίλη εδώ μέσα στο site και καθώς η μία κουβέντα έφερνε την άλλη μου ανέφερε κάποιες δύσκολες στιγμές που βίωσε. Την ωρα που μου πληκτρολογούσε την ιστορία της εγώ της έγραφα μια προσωπική, οικογενειακή ιστορία που εντέλει έχει κοινά με την δική της.

Σκέφτηκα την μοιραστώ και μαζί σας διότι χωρίς να γνωρίζω ποιες είστε εδώ μέσα και τι βιώνεται μπορεί για κάποια από εσάς να είναι ένα δώρο και ένα μήνυμα που πραγματικά το χρειάζεστε.

Το λοιπον η ιστορία ξεκινάει χωρίς το μια φορά και έναν καιρό, αφού πρόκειται για μια αληθινή ιστορία ζωής που βίωσε η μητέρα μου πριν πολλά χρόνια.

Η μητέρα μου κορίτσια στις πρώτες της εγκυμοσύνες είχε διαφόρων ειδών επιπλοκές οι οποίες κατέληγαν σε αποβολές. Συνολικά έχασε ΕΠΤΑ μωράκια, εγώ είμαι η όγδοη. Άλλα τα γεννούσε νεκρά πολύ πολύ νωρίς και άλλα κανονικά αλλά πρόωρα. Από τα πρόωρα αδέρφια μου δεν άντεξε κανένα. Μόνο ένας απο τους αδερφούς μου έζησε για δυο εβδομάδες στην θερμοκοιτιδα αλλά δεν τα κατάφερε.

Από τις πολλές αποβολές τα μωράκια δεν μπορούσαν να κρατηθούν και γιατροί και επιστήμονες έλεγαν στην μητέρα μου ότι δεν θα μπορέσει να κάνει μωράκι. 

Κάποια στιγμή η μητέρα μου βρέθηκε σε ένα μοναστήρι. Πήγε προσκύνησε προσευχήθηκε και βγαίνοντας κλαίγοντας από το εκκλησάκι την πλησιασε ενας γεροντας και την ρωτησε "Γιατί κλαις κορίτσι μου.." η μητερα μου του απάντησε "Θέλω να κάνω ένα μωράκι παππούλη και οι γιατροί μου είπαν δεν μπορώ να κανω.." και ο γέροντας της είπε "Μην κλαίς κορίτσι μου θα κάνεις μωράκι, θα είναι κοριτσάκι, θα είναι ένα πολύ καλό παιδί και θα έχεις καλα γεράματα".

Ο Παππούλης αυτός ήταν ο Γέροντας Παΐσιος

Λίγες ημέρες μετά μια γυναίκα χτύπησε την πόρτα του σπιτιού και κρατούσε μια εικόνα της Παναγίας με τον Αρχάγγελο να της προσφέρει τον κρίνο. Η μητέρα μου αγόρασε την εικόνα θεωρώντας ότι μπορεί αυτό να είναι ένα σημάδι. Πήγε στην εκκλησία να ανάψει ένα κερί και στην έξοδο βρήκε πάνω στην εικόνα της Παναγίας δύο πευκοβελόνες. Μέσα στην συγκίνηση της και την ταραγμένη ψυχολογία της το πηρε και αυτο σαν σημαδι....πηρε τις πευκοβελονες στο σπίτι και τις εβαλε στην εικονα.

Μετα απο δυο μήνες έμεινε έγκυος σε μενα. Κάθησε επτά μήνες ξάπλα στο κρεβάτι και να μαι!!!!

Με την ιστορία αυτή θέλω να δώσω το δώρο της πίστης και την δύναμη της ψυχής σε όλα τα κορίτσια εδώ μέσα!!!!!

 Έχω διαβάσει πολλές ιστορίες εδώ. Έχω συγκινηθεί, έχω πονέσει, έχω κλάψει, έχω γελάσει, έχω βάλει τον εαυτό μου στην θέση άλλων κοριτσιών γιατί τα πάντα μπορούν να συμβούν στον οποιονδήποτε.

Δεν ξερω σε ποια μιλάω και ποια είναι η ιστορία σου, σε τι πιστεύεις ή πως αισθάνεσαι αλλά το δώρο μου για σένα είναι η βαθιά πίστη, η αγάπη και η ψυχική δύναμη!!!! Ότι και να έγινε σήκωσε το κεφάλι σου, προχώρα και πότε μην λες ποτέ!!!!!

[Diamantenia.23]

Τετοιες ιστοριες δινουν δυναμη σε ολες τις γυναικες που εχουν δυσκολιες και προσπαθουν να φερουν στον κοσμο ενα μωρακι...πριν λιγες μερες ειδα και εγω ενα ονειρο και το σκεφτομαι και χαιρομαι γιατι νιωθω πως εχω αγγελο διπλα μου....οταν πιστευεις γινονται θαυματα...ολοι χρειαζομαστε να πιστευουμε καπου για να αντεχουμε...οι δυσκολιες ειναι για τους δυνατους...ολες οι γυναικες ειναι διαφορετικες...ευχομαι να φερεις εσυ στον κοσμο συντομα μωρακι γερο χωρις καμια δυσκολια...και οσες το θελουν να γινει το ονειρο τους πραγματικοτητα και να κρατουν τα βρεφακια τους αγγαλιτσα συντομα...

[Elenaki5186]

Έχεις ανάγκη να πιαστείς απο κάπου, όταν κάθε μήνα πενθεις πάνω απο μια σερβιετα για το μωρό που πάλι δεν ήρθε. Έχεις ανάγκη να πιαστείς από κάπου, όταν βλέπεις έγκυες γυναίκες στο δρομο. Εχεις ανάγκη να πιαστείς από καπου, οταν διαπιστώνεις ότι το θετικό τεστ εγκυμοσύνης μπορεί να μην σημαίνει μια τελειομηνη εγκυμοσυνη.

Εγώ πιαστηκα απο την Παναγία γιατί είναι μάνα και μας καταλαβαινει και την  Αγία  Ειρήνη  την Χρυσοβαλαντου, γιατί τυχαία βρηκα σε ενα ντουλαπι στο πατρικό μου ενα περιοδικό που βγάζει η Μονη της Αγίας στη Λυκόβρυση. Η μαμά μου πρώτη φορά εβλεπε το περιοδικό δεν ξερει πως βρεθηκε εκεί. Ηταν γεμάτο με επιστολες και φωτογραφιες παιδιων που ηρθαν στον κοσμο με την βοηθεια της Αγιας. Τα "Χρυσοβαλαντακια" έγραφε ο τιτλος. Αμέσως το θεώρησα σημάδι.

Είχα ακομη ενα σημάδι απο την Αγία. Επρεπε να κανω σαλπιγγογραφια οπου εδειξε οτι μια μου σαλπιγγα δεν ειναι διαβατη, αν και το υποψιαζομασταν γιατί η συγκεκριμένη σάλπιγγα μου ειχε κάνει εξωμήτρια κύηση. Αλλα, οταν η υποψία γίνεται επιβεβαίωση σου πέφτει λιγο βαρυ.  Βγαίνοντας από το ακτινολογικο του νοσοκομείου ειδα στο απέναντι γραφείο μια εικόνα της Αγιας και πιστεψα σε αυτή οτι θα κανει το θαυμα της. 

Πίστη, ταπείνωση, υπομονή και προσευχή.

Τον αλλο μηνα περιμένω το δικό μου "Χρυσοβαλαντακι". 

Το θαύμα θα γίνει κορίτσια να το πιστέψετε και θα γίνει. Οσα χτυπηματα και να δεχτείτε, όσες φορές και αν πέσετε στα πατώματα, να σηκώνεστε πιο δυνατές. Θηρία να γίνεστε, βράχοι που σας χτυπά το κυμα. Σκουπιζουμε τα δάκρυα μας και προχωραμε, γιατι δεν εχει και κάπου αλλού να παμε. Μονο μπροστα!

Ο Θεος μπορεί να αργεί, αλλά δεν ξεχνα.

[Pokopikomum]

Εχω πενθησει κ εγω πανω απο αρκετες σερβιετες για περιπου τρια χρονια.εχω κλεισει το λαπτοπ γτ διαβαζω συνεχεια για καποια που ειναι ευτυχισμενη εγκυος.δεν παω στο γιατρο γτ το προσπαθω....μα φταιει το αγχος...βοηθαει το φασκομηλο...τρια χρονια μετα το θετικο τεστ ειναι πραγματικοτητα!!!!στην 6η εβδομαδα αιμοραγια μεχρι την 14 εβδομαδα αιμα κ ξαπλα.αγχος συνεχεια κ φοβος..ειναι ολα καλα;προσευχομουν στην παναγιτσα κ ενα βραδυ ενας μαυροφορεμενος ηρθε στον υπνο μου ενιωσα γαληνη κ τον φοβο να υποχωρει.μη φοβασαι μου ειπε ειμαι εγω εδω για σας!! Ηταν ο αγιος ραφαηλ.το αιμα σταματησε αρχισα να σηκωνομαι σιγα σιγα απο το κρεβατι κ ολα καλα μεχρι που γεννησα φυσιολογικα στις 39+4 ενα μπεμπακο 3350.τοτε ειδαμε οτι ειχα αιματωμα στον πλακουντα.αγιο ειχατε τπτ λεει ο γιατρος.δυο μερες μετα το παιδι επαθε καποια λοιμωξη κ νοσηλευτηκε στη ΜΕΝΝ για 15 μερες.κοντεψα να πεθανω την πρωτη νυχτα ηρθε παλι στον υπνο μου κ μου λεει μη φοβασαι ειμαι εγω διπλα στο παιδι σου.ξεκουρασου κ ολα θα πανε καλα.τωρα πια ειναι 8 μηνων το αντρακι μου υγιεστατος κ ζωηρος.παιρνοντας το παιδι απο την ΜΕΝΝ αφησα εκει πισω ολα τα ασχημα κ φορεσα το πιο ομορφο κ γλυκο μου χαμογελο για να υποδεχτω τον γιο μου στη ζωη μου για τα καλα πια.

[feniagm]

7 ώρες πρίν, Elenaki5186 είπε:

Έχεις ανάγκη να πιαστείς απο κάπου, όταν κάθε μήνα πενθεις πάνω απο μια σερβιετα για το μωρό που πάλι δεν ήρθε. Έχεις ανάγκη να πιαστείς από κάπου, όταν βλέπεις έγκυες γυναίκες στο δρομο. Εχεις ανάγκη να πιαστείς από καπου, οταν διαπιστώνεις ότι το θετικό τεστ εγκυμοσύνης μπορεί να μην σημαίνει μια τελειομηνη εγκυμοσυνη.

Εγώ πιαστηκα απο την Παναγία γιατί είναι μάνα και μας καταλαβαινει και την  Αγία  Ειρήνη  την Χρυσοβαλαντου, γιατί τυχαία βρηκα σε ενα ντουλαπι στο πατρικό μου ενα περιοδικό που βγάζει η Μονη της Αγίας στη Λυκόβρυση. Η μαμά μου πρώτη φορά εβλεπε το περιοδικό δεν ξερει πως βρεθηκε εκεί. Ηταν γεμάτο με επιστολες και φωτογραφιες παιδιων που ηρθαν στον κοσμο με την βοηθεια της Αγιας. Τα "Χρυσοβαλαντακια" έγραφε ο τιτλος. Αμέσως το θεώρησα σημάδι.

Είχα ακομη ενα σημάδι απο την Αγία. Επρεπε να κανω σαλπιγγογραφια οπου εδειξε οτι μια μου σαλπιγγα δεν ειναι διαβατη, αν και το υποψιαζομασταν γιατί η συγκεκριμένη σάλπιγγα μου ειχε κάνει εξωμήτρια κύηση. Αλλα, οταν η υποψία γίνεται επιβεβαίωση σου πέφτει λιγο βαρυ.  Βγαίνοντας από το ακτινολογικο του νοσοκομείου ειδα στο απέναντι γραφείο μια εικόνα της Αγιας και πιστεψα σε αυτή οτι θα κανει το θαυμα της. 

Πίστη, ταπείνωση, υπομονή και προσευχή.

Τον αλλο μηνα περιμένω το δικό μου "Χρυσοβαλαντακι". 

Το θαύμα θα γίνει κορίτσια να το πιστέψετε και θα γίνει. Οσα χτυπηματα και να δεχτείτε, όσες φορές και αν πέσετε στα πατώματα, να σηκώνεστε πιο δυνατές. Θηρία να γίνεστε, βράχοι που σας χτυπά το κυμα. Σκουπιζουμε τα δάκρυα μας και προχωραμε, γιατι δεν εχει και κάπου αλλού να παμε. Μονο μπροστα!

Ο Θεος μπορεί να αργεί, αλλά δεν ξεχνα.

 

6 ώρες πρίν, Μανιταρι Μαγικο είπε:

Εχω πενθησει κ εγω πανω απο αρκετες σερβιετες για περιπου τρια χρονια.εχω κλεισει το λαπτοπ γτ διαβαζω συνεχεια για καποια που ειναι ευτυχισμενη εγκυος.δεν παω στο γιατρο γτ το προσπαθω....μα φταιει το αγχος...βοηθαει το φασκομηλο...τρια χρονια μετα το θετικο τεστ ειναι πραγματικοτητα!!!!στην 6η εβδομαδα αιμοραγια μεχρι την 14 εβδομαδα αιμα κ ξαπλα.αγχος συνεχεια κ φοβος..ειναι ολα καλα;προσευχομουν στην παναγιτσα κ ενα βραδυ ενας μαυροφορεμενος ηρθε στον υπνο μου ενιωσα γαληνη κ τον φοβο να υποχωρει.μη φοβασαι μου ειπε ειμαι εγω εδω για σας!! Ηταν ο αγιος ραφαηλ.το αιμα σταματησε αρχισα να σηκωνομαι σιγα σιγα απο το κρεβατι κ ολα καλα μεχρι που γεννησα φυσιολογικα στις 39+4 ενα μπεμπακο 3350.τοτε ειδαμε οτι ειχα αιματωμα στον πλακουντα.αγιο ειχατε τπτ λεει ο γιατρος.δυο μερες μετα το παιδι επαθε καποια λοιμωξη κ νοσηλευτηκε στη ΜΕΝΝ για 15 μερες.κοντεψα να πεθανω την πρωτη νυχτα ηρθε παλι στον υπνο μου κ μου λεει μη φοβασαι ειμαι εγω διπλα στο παιδι σου.ξεκουρασου κ ολα θα πανε καλα.τωρα πια ειναι 8 μηνων το αντρακι μου υγιεστατος κ ζωηρος.παιρνοντας το παιδι απο την ΜΕΝΝ αφησα εκει πισω ολα τα ασχημα κ φορεσα το πιο ομορφο κ γλυκο μου χαμογελο για να υποδεχτω τον γιο μου στη ζωη μου για τα καλα πια.

Καλημερα κοριτσια!!! Μου σηκωθηκε η τριχα με τα λογια σας πραγματικα!!!!

Εύχομαι μέσα από την καρδιά μου μονο υγεία, ευτυχία και αγάπη στις ζωές σας!!!!!! Να καμαρώσετε τα μωράκια σας όπως επιθυμείτε!!!!!!

 

[Pokopikomum]

Απο παιδι εχω κατι το οποιο ειναι εμφυτο τελικα ποτε δεν ειδα το μαυρο σαν μαυρο αλλα σαν γκρι.παντα ημουν αισιοδοξη ακομα κ οταν εχανα τις ελπιδες μου.ξεχασα να πω οτι 3 μηνες πριν μεινω εγκυος εχασα τον μπαμπα μου εντελως ξαφνικα στον υπνο του.κοιμηθηκα με μπαμπα κ ξυπνησα χωρις μπαμπα!! Τρελη αδυναμια οπως καποιες θα ξερετε πολυ καλα.ερωτας στηριγμα κ πολλα αλλα.το αλλο κακο ηταν οτι εμενα μακρια κ ειχα αρκετο καιρο να τον δω.αυτο με τσακισε αλλα επρεπε να προχωρησω.στο μνημοσυνο των τριων μηνων στην εκκλησια προσευχομουν στην παναγιτσα για ενα παιδακι κ ζητουσα την βοηθεια του μπαμπα μου.ισως ημουν ηδη εγκυος τοτε!! Οποτε κοριτσια με πιστη υπομονη κ χαμογελο ολα μπορουμε να τα καταφερουμε.δεν πρεπει να το βαζουμε ποτε κατω κ παντα να αγωνιζομαστε.κ πανω απο ολα να μεγαλωσουμε ευτυχισμενα κ χαρουμενα παιδια χωρις να κουβαλανε τις δικες μας ατυχιες.η ζωη ειναι ωραια ακομα κ αν δεν το βλεπουμε.

[Penny...]

@feniagm φιλη μου τι καλη που εισαι σε ευχαριστωωω τοσο πολυ που διαβασα αυτην την ιστορια κανεις μας δεν πρεπει να παραιτειται απο οτι περναει εγω πλεον απο ενα μονοπατι σκοτους που ημουνα σιγα σιγα με τα χερια ολων των κοριτσιων που με βοηθησαν εδω μεσα να ξεπερασω την θλιψη μου και να μαζευω τα κομματια μου για να ξαναπροσπαθησω παλι για μια αισια καινουργια εγκυμοσυνη αλλα αυτη την φορα οταν ερθει ολα θα ειναι αλλιως γιατι θα μυριζουν αυτον τον Θεο που ποτε ως τωρα δεν με εχει αφησει και οτι εγινε εγινε σιγουρα για καποιο λογο 11 Μαϊου και ωρα 14΄:42 το 2018 ποτε δεν θα ξεχασω αυτην την αναθεματισμενη ημερα οπου εχασα τον αγγελο μου επαψε να ζει πλεον στις 28 εβδομαδες κυησης μου αλλα τωρα ειμαι εδω παλι ορθια χαμογελαστη γεματο τρελα γεματο αγαπη και εγνωμοσυνη στον Κυριο και την Παναγια μας που μου δινει ακομα μια ευκαιρια να εχω ενα παιδι ισως καποια μερα αργα η γρηγορα θα ερθει και επιθυμω διδυμα για τα 2 παιδια που εχασα εγω θα ειμαι εδω πιστη και θα συνεχιζω με πεισμα μεχρι να τα καταφερω 

[feniagm]

1 ώρα πρίν, giotitsa είπε:

@feniagm φιλη μου τι καλη που εισαι σε ευχαριστωωω τοσο πολυ που διαβασα αυτην την ιστορια κανεις μας δεν πρεπει να παραιτειται απο οτι περναει εγω πλεον απο ενα μονοπατι σκοτους που ημουνα σιγα σιγα με τα χερια ολων των κοριτσιων που με βοηθησαν εδω μεσα να ξεπερασω την θλιψη μου και να μαζευω τα κομματια μου για να ξαναπροσπαθησω παλι για μια αισια καινουργια εγκυμοσυνη αλλα αυτη την φορα οταν ερθει ολα θα ειναι αλλιως γιατι θα μυριζουν αυτον τον Θεο που ποτε ως τωρα δεν με εχει αφησει και οτι εγινε εγινε σιγουρα για καποιο λογο 11 Μαϊου και ωρα 14΄:42 το 2018 ποτε δεν θα ξεχασω αυτην την αναθεματισμενη ημερα οπου εχασα τον αγγελο μου επαψε να ζει πλεον στις 28 εβδομαδες κυησης μου αλλα τωρα ειμαι εδω παλι ορθια χαμογελαστη γεματο τρελα γεματο αγαπη και εγνωμοσυνη στον Κυριο και την Παναγια μας που μου δινει ακομα μια ευκαιρια να εχω ενα παιδι ισως καποια μερα αργα η γρηγορα θα ερθει και επιθυμω διδυμα για τα 2 παιδια που εχασα εγω θα ειμαι εδω πιστη και θα συνεχιζω με πεισμα μεχρι να τα καταφερω 

Εσενα θα σε αγαπησω αληθινα!!!!

[Nansy29]

21 ώρες πρίν, feniagm είπε:

 Είχα μια συζήτηση με μια φίλη εδώ μέσα στο site και καθώς η μία κουβέντα έφερνε την άλλη μου ανέφερε κάποιες δύσκολες στιγμές που βίωσε. Την ωρα που μου πληκτρολογούσε την ιστορία της εγώ της έγραφα μια προσωπική, οικογενειακή ιστορία που εντέλει έχει κοινά με την δική της.

Σκέφτηκα την μοιραστώ και μαζί σας διότι χωρίς να γνωρίζω ποιες είστε εδώ μέσα και τι βιώνεται μπορεί για κάποια από εσάς να είναι ένα δώρο και ένα μήνυμα που πραγματικά το χρειάζεστε.

Το λοιπον η ιστορία ξεκινάει χωρίς το μια φορά και έναν καιρό, αφού πρόκειται για μια αληθινή ιστορία ζωής που βίωσε η μητέρα μου πριν πολλά χρόνια.

Η μητέρα μου κορίτσια στις πρώτες της εγκυμοσύνες είχε διαφόρων ειδών επιπλοκές οι οποίες κατέληγαν σε αποβολές. Συνολικά έχασε ΕΠΤΑ μωράκια, εγώ είμαι η όγδοη. Άλλα τα γεννούσε νεκρά πολύ πολύ νωρίς και άλλα κανονικά αλλά πρόωρα. Από τα πρόωρα αδέρφια μου δεν άντεξε κανένα. Μόνο ένας απο τους αδερφούς μου έζησε για δυο εβδομάδες στην θερμοκοιτιδα αλλά δεν τα κατάφερε.

Από τις πολλές αποβολές τα μωράκια δεν μπορούσαν να κρατηθούν και γιατροί και επιστήμονες έλεγαν στην μητέρα μου ότι δεν θα μπορέσει να κάνει μωράκι. 

Κάποια στιγμή η μητέρα μου βρέθηκε σε ένα μοναστήρι. Πήγε προσκύνησε προσευχήθηκε και βγαίνοντας κλαίγοντας από το εκκλησάκι την πλησιασε ενας γεροντας και την ρωτησε "Γιατί κλαις κορίτσι μου.." η μητερα μου του απάντησε "Θέλω να κάνω ένα μωράκι παππούλη και οι γιατροί μου είπαν δεν μπορώ να κανω.." και ο γέροντας της είπε "Μην κλαίς κορίτσι μου θα κάνεις μωράκι, θα είναι κοριτσάκι, θα είναι ένα πολύ καλό παιδί και θα έχεις καλα γεράματα".

Ο Παππούλης αυτός ήταν ο Γέροντας Παΐσιος

Λίγες ημέρες μετά μια γυναίκα χτύπησε την πόρτα του σπιτιού και κρατούσε μια εικόνα της Παναγίας με τον Αρχάγγελο να της προσφέρει τον κρίνο. Η μητέρα μου αγόρασε την εικόνα θεωρώντας ότι μπορεί αυτό να είναι ένα σημάδι. Πήγε στην εκκλησία να ανάψει ένα κερί και στην έξοδο βρήκε πάνω στην εικόνα της Παναγίας δύο πευκοβελόνες. Μέσα στην συγκίνηση της και την ταραγμένη ψυχολογία της το πηρε και αυτο σαν σημαδι....πηρε τις πευκοβελονες στο σπίτι και τις εβαλε στην εικονα.

Μετα απο δυο μήνες έμεινε έγκυος σε μενα. Κάθησε επτά μήνες ξάπλα στο κρεβάτι και να μαι!!!!

Με την ιστορία αυτή θέλω να δώσω το δώρο της πίστης και την δύναμη της ψυχής σε όλα τα κορίτσια εδώ μέσα!!!!!

 Έχω διαβάσει πολλές ιστορίες εδώ. Έχω συγκινηθεί, έχω πονέσει, έχω κλάψει, έχω γελάσει, έχω βάλει τον εαυτό μου στην θέση άλλων κοριτσιών γιατί τα πάντα μπορούν να συμβούν στον οποιονδήποτε.

Δεν ξερω σε ποια μιλάω και ποια είναι η ιστορία σου, σε τι πιστεύεις ή πως αισθάνεσαι αλλά το δώρο μου για σένα είναι η βαθιά πίστη, η αγάπη και η ψυχική δύναμη!!!! Ότι και να έγινε σήκωσε το κεφάλι σου, προχώρα και πότε μην λες ποτέ!!!!!

Κορίτσι μου πραγματικά μας γεμίζεις ελπίδες και αισιοδοξία!είναι πολυ συγκινητική η ιστορία αυτή..4 μωρακια έχω χάσει μέχρι τώρα.ελπιζω όχι αλλα.. ο πονος τεραστιος και η απελπισια μεγαλη. Εχει ξεριζωθει η καρδια μου 4 φορες.

Ποτε δεν το βαλαμε κατω ομως συνεχιζουμε να προσπαθουμε.προσεύχομαι στον Θεό να μας δώσει επιτέλους ένα υγιές μωράκι!και το πιστευω..θα γίνει..

Το ίδιο εύχομαι σε όλα τα κορίτσια που έχουν ταλαιπωρηθεί.το καλό είναι ότι δεν ξέρω καμία με καθεξιν αποβολές που δεν έκανε παιδι τελικά.ολες στο τέλος έκαναν και μάλιστα κάποιες και πολλά..Η ιστορία σου παράδειγμα.

Και η γιαγιά μου άλλο ένα..τα 4 πρώτα μωρά που γέννησε δεν άντεχαν και πέθαιναν μετα απο λίγο διάστημα..η απελπισια μεγαλη φυσικα.αφου τα είχε 9 μήνες μέσα της τα γεννούσε τα θηλάζε και μετά τα εχανε. Γιατροι και εξετάσεις  φυσικά δεν υπήρχαν.

Νόμιζαν ότι δεν θα έκαναν ποτέ παιδιά και είχαν απογοητευτεί.εκανε τάμα λοιπόν στον Άγιο Στυλιανο που είναι ο προστάτης των παιδιών αλλά και των ατεκνων γυναικων να δώσει το όνομα του στο πρώτο της παιδι για να στυλωθει και να ζήσει. Αυτό έγινε.γεννησε το πρώτο της παιδι το ονόμασε Στέλιο και αυτό ήταν υγιέστατο και έζησε..στη συνέχεια έκανε αλλά 7 παιδιά χωρίς κανένα προβλημα!!!ανάμεσα τους και ο πατέρας μου..σκέφτομαι συχνά τη γιαγιά μου που δεν ζει πια και παιρνω δύναμη από εκείνη..ελπίζω κι εγώ και προσεύχομαι να ήταν 4 τα μωρά που χάσαμε και το επόμενο να είναι γερό να γεννηθει και να στυλωθει!

 

 

[vikaki82]

@feniagmσε ευχαριστω πολυ που μοιράστηκες μαζί μας αυτη την ιστορία οπως και τα αλλα κοριτσια.εδω μεσα ολες περνουμε κουραγιο η μια απο την αλλη.φυσικα και πρεπει πανω απο ολα να εζουμε πιστη και να είμαστε αισιοδοξες.σιγουρα ομως υπαρχουν και στιγμες που λυγιζουμε.θεωρώ οτι καθε μας ήττα καθε μηνα μας κανει πιο δυνατες.μακαρι οκες συντομα να καταφερουμε να εχουμε ενα μωρακι

[Κελυ 32]

19 ώρες πρίν, Elenaki5186 είπε:

Έχεις ανάγκη να πιαστείς απο κάπου, όταν κάθε μήνα πενθεις πάνω απο μια σερβιετα για το μωρό που πάλι δεν ήρθε. Έχεις ανάγκη να πιαστείς από κάπου, όταν βλέπεις έγκυες γυναίκες στο δρομο. Εχεις ανάγκη να πιαστείς από καπου, οταν διαπιστώνεις ότι το θετικό τεστ εγκυμοσύνης μπορεί να μην σημαίνει μια τελειομηνη εγκυμοσυνη.

Εγώ πιαστηκα απο την Παναγία γιατί είναι μάνα και μας καταλαβαινει και την  Αγία  Ειρήνη  την Χρυσοβαλαντου, γιατί τυχαία βρηκα σε ενα ντουλαπι στο πατρικό μου ενα περιοδικό που βγάζει η Μονη της Αγίας στη Λυκόβρυση. Η μαμά μου πρώτη φορά εβλεπε το περιοδικό δεν ξερει πως βρεθηκε εκεί. Ηταν γεμάτο με επιστολες και φωτογραφιες παιδιων που ηρθαν στον κοσμο με την βοηθεια της Αγιας. Τα "Χρυσοβαλαντακια" έγραφε ο τιτλος. Αμέσως το θεώρησα σημάδι.

Είχα ακομη ενα σημάδι απο την Αγία. Επρεπε να κανω σαλπιγγογραφια οπου εδειξε οτι μια μου σαλπιγγα δεν ειναι διαβατη, αν και το υποψιαζομασταν γιατί η συγκεκριμένη σάλπιγγα μου ειχε κάνει εξωμήτρια κύηση. Αλλα, οταν η υποψία γίνεται επιβεβαίωση σου πέφτει λιγο βαρυ.  Βγαίνοντας από το ακτινολογικο του νοσοκομείου ειδα στο απέναντι γραφείο μια εικόνα της Αγιας και πιστεψα σε αυτή οτι θα κανει το θαυμα της. 

Πίστη, ταπείνωση, υπομονή και προσευχή.

Τον αλλο μηνα περιμένω το δικό μου "Χρυσοβαλαντακι". 

Το θαύμα θα γίνει κορίτσια να το πιστέψετε και θα γίνει. Οσα χτυπηματα και να δεχτείτε, όσες φορές και αν πέσετε στα πατώματα, να σηκώνεστε πιο δυνατές. Θηρία να γίνεστε, βράχοι που σας χτυπά το κυμα. Σκουπιζουμε τα δάκρυα μας και προχωραμε, γιατι δεν εχει και κάπου αλλού να παμε. Μονο μπροστα!

Ο Θεος μπορεί να αργεί, αλλά δεν ξεχνα.

Αχ και εγω περιμενω την δικη μου Χρυσοβαλαντω σε δυο μηνες!!!! 

[Elenaki5186]

3 ώρες πρίν, Nansy29 είπε:

Κορίτσι μου πραγματικά μας γεμίζεις ελπίδες και αισιοδοξία!είναι πολυ συγκινητική η ιστορία αυτή..4 μωρακια έχω χάσει μέχρι τώρα.ελπιζω όχι αλλα.. ο πονος τεραστιος και η απελπισια μεγαλη. Εχει ξεριζωθει η καρδια μου 4 φορες.

Ποτε δεν το βαλαμε κατω ομως συνεχιζουμε να προσπαθουμε.προσεύχομαι στον Θεό να μας δώσει επιτέλους ένα υγιές μωράκι!και το πιστευω..θα γίνει..

Το ίδιο εύχομαι σε όλα τα κορίτσια που έχουν ταλαιπωρηθεί.το καλό είναι ότι δεν ξέρω καμία με καθεξιν αποβολές που δεν έκανε παιδι τελικά.ολες στο τέλος έκαναν και μάλιστα κάποιες και πολλά..Η ιστορία σου παράδειγμα.

Και η γιαγιά μου άλλο ένα..τα 4 πρώτα μωρά που γέννησε δεν άντεχαν και πέθαιναν μετα απο λίγο διάστημα..η απελπισια μεγαλη φυσικα.αφου τα είχε 9 μήνες μέσα της τα γεννούσε τα θηλάζε και μετά τα εχανε. Γιατροι και εξετάσεις  φυσικά δεν υπήρχαν.

Νόμιζαν ότι δεν θα έκαναν ποτέ παιδιά και είχαν απογοητευτεί.εκανε τάμα λοιπόν στον Άγιο Στυλιανο που είναι ο προστάτης των παιδιών αλλά και των ατεκνων γυναικων να δώσει το όνομα του στο πρώτο της παιδι για να στυλωθει και να ζήσει. Αυτό έγινε.γεννησε το πρώτο της παιδι το ονόμασε Στέλιο και αυτό ήταν υγιέστατο και έζησε..στη συνέχεια έκανε αλλά 7 παιδιά χωρίς κανένα προβλημα!!!ανάμεσα τους και ο πατέρας μου..σκέφτομαι συχνά τη γιαγιά μου που δεν ζει πια και παιρνω δύναμη από εκείνη..ελπίζω κι εγώ και προσεύχομαι να ήταν 4 τα μωρά που χάσαμε και το επόμενο να είναι γερό να γεννηθει και να στυλωθει!

 

 

Το επόμενο σου μωράκι θα έρθει για να μείνει. Και θα είναι πολύ τυχερό, γιατί θα του δώσετε μαζεμένη την αγάπη που νιώθεις, για τα 4 σου μωράκια που έχασες. Θα είναι το ουράνιο τόξο μετά την καταιγίδα. Να παίρνεις δύναμη και κουράγιο από την ιστορία της γιαγιάς σου. Τότε μάλιστα δεν ειχαν την ευχέρεια να υποβληθούν σε ενα σωρό εξετάσεις και να βρουν το προβλημα τους. Ειχαν μόνη ελπίδα τον Θεό. Και δεν τις απογοητευε.

Η δικη μου μητερα πέρασε 2 αποβολές αλλα ειχε γεννήσει και ενα, το οποιο πέθανε μετα απο μερικές μέρες. Μετά απο ενα ακριβώς χρόνο γέννησε τον αδελφο μου και τον έταξε στην Αγια Μαρίνα. Συνολο ειμαστε 3 αδέλφια.

Ο Θεός ειναι εκεί, στο πλευρό της γυναίκας κάθε εποχής που αγωνίζεται να ζήσει το όνειρο που λέγεται μητρότητα. 

Να έχεις πίστη και το μωράκι σου είναι στο δρόμο! 

2 ώρες πρίν, Κελυ 32 είπε:

Αχ και εγω περιμενω την δικη μου Χρυσοβαλαντω σε δυο μηνες!!!! 

Τα Χρυσοβαλαντακια είναι παντού και εμένα ειναι κορίτσι και θα την ονομασουμε Χρυσοβαλαντω. Με το καλό να υποδεχτούμε τα μπεμπακια μας. 

Και σύντομα να ακολουθήσουν κι αλλα κορίτσια.

[Nansy29]

πρίν από 48 λεπτά , Elenaki5186 είπε:

Το επόμενο σου μωράκι θα έρθει για να μείνει. Και θα είναι πολύ τυχερό, γιατί θα του δώσετε μαζεμένη την αγάπη που νιώθεις, για τα 4 σου μωράκια που έχασες. Θα είναι το ουράνιο τόξο μετά την καταιγίδα. Να παίρνεις δύναμη και κουράγιο από την ιστορία της γιαγιάς σου. Τότε μάλιστα δεν ειχαν την ευχέρεια να υποβληθούν σε ενα σωρό εξετάσεις και να βρουν το προβλημα τους. Ειχαν μόνη ελπίδα τον Θεό. Και δεν τις απογοητευε.

Η δικη μου μητερα πέρασε 2 αποβολές αλλα ειχε γεννήσει και ενα, το οποιο πέθανε μετα απο μερικές μέρες. Μετά απο ενα ακριβώς χρόνο γέννησε τον αδελφο μου και τον έταξε στην Αγια Μαρίνα. Συνολο ειμαστε 3 αδέλφια.

Ο Θεός ειναι εκεί, στο πλευρό της γυναίκας κάθε εποχής που αγωνίζεται να ζήσει το όνειρο που λέγεται μητρότητα. 

Να έχεις πίστη και το μωράκι σου είναι στο δρόμο! 

Τα Χρυσοβαλαντακια είναι παντού και εμένα ειναι κορίτσι και θα την ονομασουμε Χρυσοβαλαντω. Με το καλό να υποδεχτούμε τα μπεμπακια μας. 

Και σύντομα να ακολουθήσουν κι αλλα κορίτσια.

Σε ευχαριστώ πολύ κορίτσι μου!Με το καλό το μωρακι σου εύχομαι!έχεις πέρασει κι εσύ ταλαιπωρία και ξέρεις..αλλα είναι αυτό που λες. πάντα έρχεται το ουράνιο τόξο μετα την καταιγίδα!!

[sun38]

Καλημέρα κ από εμένα. Τώρα διάβασα τις ιστορίες κ έχω συγκινηθεί πολύ. Κ εγώ έχω κλάψει για παρά πολλά χρόνια για ότι δεν μπορούσα να κάνω παιδι, ενώ όλοι γύρω μου συγγενεις κ φίλοι έφτιαχναν οικογενειες. Είχα πρώτο γραφτεί στο φόρουμ στα θέματα περί εξωσωματικησ με το όνομα domino! Δε μπορεσα να συνδεθώ με το ίδιο κ έφτιαξα νέο λογαριασμό. Γράφω δηλαδή πολλά χρόνια.

Προχωρησα σε εξωσωματικές κ τελικά απέκτησα με τη βοήθεια του Θεού, της Παναγίας κ του Αρχαγγέλου τον Άγγελο μου. Γι αυτό του έδωσα κ το όνομα του. Πριν ένα χρόνο αποφάσισα να ξανακάνω εξωσωματική για δεύτερο παιδι, γιατί δεν είχα έμβρυα στην κατάψυξη. Τελικά μετά από προσπάθεια έμεινα εγκυος , μόνο που αυτή η εγκυμοσύνη είναι πολύ πιο δύσκολη... έχω πρόσθιο επιπωματικο πλακούντα που μάλλον θα διηθησει την παλιά καισαρική τομή! Μου έχουν μίλησει για υστερεκτομη λόγω βαριών αιμορραγιων, διακοπή κύησης, πρόωρο τοκετό.... 

Προσπαθω να συνεχίσω.... Από το 2010 άρχισαν όλες αυτές οι προσπάθειες απόκτησης παιδιού. Το δεύτερο μωρό μου το έχω ταξει κ εγώ στην Αγία Ειρήνη την Χρυσοβαλάντη. Έχω πάει στο μοναστήρι μια μέρα πριν την εμβρυομεταφορα κ έχω πάρει λαδακι μαζί μου. Τώρα είμαι ξάπλα δεν μπιρω να ξαναπάω αλλά παρακαλάω όλα να πάνε καλά.. . Εύχομαι η επιθυμία μου για δεύτερο παιδι να πραγματοποιηθεί μιας κ αυτή είναι κ η τελευταία μόυ προσπάθεια...

[Penny...]

πρίν από 17 λεπτά , sun38 είπε:

Καλημέρα κ από εμένα. Τώρα διάβασα τις ιστορίες κ έχω συγκινηθεί πολύ. Κ εγώ έχω κλάψει για παρά πολλά χρόνια για ότι δεν μπορούσα να κάνω παιδι, ενώ όλοι γύρω μου συγγενεις κ φίλοι έφτιαχναν οικογενειες. Είχα πρώτο γραφτεί στο φόρουμ στα θέματα περί εξωσωματικησ με το όνομα domino! Δε μπορεσα να συνδεθώ με το ίδιο κ έφτιαξα νέο λογαριασμό. Γράφω δηλαδή πολλά χρόνια.

Προχωρησα σε εξωσωματικές κ τελικά απέκτησα με τη βοήθεια του Θεού, της Παναγίας κ του Αρχαγγέλου τον Άγγελο μου. Γι αυτό του έδωσα κ το όνομα του. Πριν ένα χρόνο αποφάσισα να ξανακάνω εξωσωματική για δεύτερο παιδι, γιατί δεν είχα έμβρυα στην κατάψυξη. Τελικά μετά από προσπάθεια έμεινα εγκυος , μόνο που αυτή η εγκυμοσύνη είναι πολύ πιο δύσκολη... έχω πρόσθιο επιπωματικο πλακούντα που μάλλον θα διηθησει την παλιά καισαρική τομή! Μου έχουν μίλησει για υστερεκτομη λόγω βαριών αιμορραγιων, διακοπή κύησης, πρόωρο τοκετό.... 

Προσπαθω να συνεχίσω.... Από το 2010 άρχισαν όλες αυτές οι προσπάθειες απόκτησης παιδιού. Το δεύτερο μωρό μου το έχω ταξει κ εγώ στην Αγία Ειρήνη την Χρυσοβαλάντη. Έχω πάει στο μοναστήρι μια μέρα πριν την εμβρυομεταφορα κ έχω πάρει λαδακι μαζί μου. Τώρα είμαι ξάπλα δεν μπιρω να ξαναπάω αλλά παρακαλάω όλα να πάνε καλά.. . Εύχομαι η επιθυμία μου για δεύτερο παιδι να πραγματοποιηθεί μιας κ αυτή είναι κ η τελευταία μόυ προσπάθεια...

@sun38 ποσο εβδομαδων εισαι τωρα ;;