Η ζωη με τους γονείς του

[Thaleia8929]

Καλησπέρα και καλη χρονιά σε όλους! 
Θα ήθελα τη γνώμη σας για ενα θεμα που με απασχολεί και δεν γνωρίζω πως να το χειριστώ. Είμαι 29 ετών πριν απο 1,5 χρονο βγήκα απο ενα γαμο-σχέση 9 χρόνων. (Δεν εχω παιδιά) Πριν απο 5+ μηνες γνωρισα τον τωρινό σύντροφό μου (38 ετών) που θεωρώ πως έχουμε πολλα κοινά "θέλω" και νιώθω πως είμαι καλα μαζί του. Η σχεση μας ξεκινησε όμορφα αλλα πλεον καταλαβαίνω ότι βιαστήκαμε σε καποια θέματα. Όταν ξεκινησε η σχέση μας ζουσα μονη μου σε ενα νοικιασμένο σπίτι, ήμασταν καθε μερα μαζι επι 3 μηνες και έτσι αποφασίσαμε να μείνουμε μαζί, επειδή το σπίτι μου ήταν στούντιο του προτεινα να βρούμε κάποιο μεγαλύτερο για να μπορούμε να είμαστε άνετα. Στην αρχή συμφώνησε, ωστόσο στην πορεία καταλαβαινα οτι το απέφευγε και μια καλη μερα μου πρότεινε να μείνουμε μαζί αλλα στο σπίτι το δικό του το οποίο είναι κατω απο το σπίτι των γονιών του και προσπαθεί να το φτιάξει, υπάρχει μονο ενα δωμάτιο και ενα μπάνιο. Εγω συμφώνησα με την προϋπόθεση ότι θα μείνουμε για λιγο εκεί και μετα θα μαζέψουμε χρήματα για να νοικιάσουμε, στην πορεία λοιπόν έμεινα και άνεργη οπότε δεν ειχα πολλες επιλογές, ή θα γυριζα στο πατρικό μου στο χωριό, πράγμα που δεν βολεύε γιατί δεν υπάρχει συγκοινωνία, αμαξι επίσης δεν υπάρχει, ή θα μεναμε μαζί στο δικο του μέχρι να ορθοποδήσω ξανα με καποια δουλειά και έτσι θα μπορέσουμε να νοικιάσουμε. Δυστυχώς όμως μέχρι στιγμής δεν μπόρεσα να βρω κάποια δουλεια, περιμένω καποιες απαντήσεις απο καποιες δουλειές πως και πως και έτσι λοιπόν έχουμε 2 μήνες που μένουμε μαζί στο δικο του σπίτι κατω απο τους γονείς του. Για να μην τα πολυλογώ νιώθω πιεσμένη και χωρίς ιδιωτική ζωή, νιώθω πως παρακολουθούμε συνέχεια. Οι γονείς του είναι μια χαρα άνθρωποι, η κλασική ελληνική οικογένεια όμως που έρχεται σε αντίθεση με τον τρόπο που μεγαλωσα εγω και ομολογώ πως κάποια πράγματα με ενοχλούν. Εν τέλει ο σύντροφος μου πηγε με την μητέρα του σε εναν αρχιτέκτονα για να βγάλει σχέδια για το σπίτι. Το σπίτι ήταν κάτι που ήθελε πολλά χρόνια να φτιάξει οποτε δεν μπορούσα να του πω να μην το κάνει. Στην τελική 5 μήνες είμαστε μαζί. Για ενοίκιο δεν του ξανά μιλησα γιατί βλέπω ότι μαζεύει χρήματα για να φτιάξει το σπίτι.. Και έτσι είμαστε στην αναμονη να φτιαχτεί το σπίτι. Εγω όμως δεν νιώθω άνετα εδω γιατί πιέζομαι. Πρέπει καθημερινά να δινω το παρόν για Καλημέρα κτλ αν δεν το κανω θα μου χτύπησουν την πορτα, σίγουρα οι άνθρωποι δεν έχουν καποια κακη πρόθεση ισα ισα απο ενδιαφέρον αλλα εγω πιέζομαι και δεν μου αρέσει να κανω κάτι με το ζόρι. Σχεδόν καθε μερα τρωγαμε με τους δικούς του, μιας και δεν εχω κουζίνα, φτιάξαμε όμως ενα χώρο που πλέον μπορώ να μαγειρέψω. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι τρωμε εδω καθε μερα. Πήραμε πλυντήριο ρούχων για να πλένουμε τα ρούχα μας και η μητέρα του ήθελε να πλένει και εκεινη τα ρούχα του γιου της. Τέλος πάντων της εξγγησε ο σύντροφος μου οτι τώρα πια θα απαλλαγεί από αυτες τις δουλειές γιατί απλα θα τις κανω εγω. Εγω ούτως ή άλλως ήθελα να είμαι σπίτι να μαγειρεύω και να κανω δουλειές, αυτό μ αρέσει και αυτό με γεμίζει. Μέχρι στιγμής οκ αυτό. Τα Χριστούγεννα και την πρωτοχρονιά εννοείται στους δικούς του με καποια κενα 3 ωρων που πήγαμε με την ψυχή στο στόμα και λιγο στους δικούς μου τους οποίους εχω επιλέξει να βλέπω μθα φορα την εβδομάδα.. Σίγουρα βλέπετε κι εσείς ότι νιώθω πιεσμένη, ο σύντροφος μου οσες φορές το συζητήσαμε μου λέει ότι εχω δικιο αλλα δεν υπάρχει λόγος να νιώθω έτσι και οτι είμαστε δυο διαφορετικα σπίτια πράγμα που δεν ισχύει. Είναι απο πανω δεν είμαστε δυο διαφορετικα σπίτια. Εκείνος έτσι μεγαλωσε, δεν εφυγε ποτε απο το σπιτι των γονιων του, θεωρεί πως η μητέρα του είναι πανέξυπνη και τα κάνει ολα σωστα, εγω τι φταίω ομως; αε είναι έξυπνη και σωστή και ας λάμψει στο δικο της  σπίτι! Εδω είναι διαφορετικο σπίτι; Θα έρχονται οποτε θέλουν και στο μέλλον αν υπάρξει και παιδί υποθετω η μητέρα του θα κάνει το ιδιο και με τις άλλες δυο νυφες της, θα έρχεται οποτε θέλει, θα έχει συνέχεια το μωρό αγκαλιά και θα επεμβαίνει καλοπροαίρετα παντα στην οικογένεια μας όπως κάνει και στους άλλους 2 γιους της και τα αλλακάνει 2 κορίτσια εχουν πρόβλημα αλλα δεν μιλανε, βέβαια η μια είναι σε αλλη οληπ κ η αλλη σε ενοικιο, ομως και εκεινες μου ειπαν οτι εχουν πρόβλημα γιατί πηγαίνουν καθε μερα στο σπίτι της μιας που είναι εδω για να δουν το μωρό, και ειτε είναι αρρωστοι με γριπη ειτε οχι... Δηλαδή σε εμας που θα ειμαστε απο κατω θα είναι εδω ολη μερα; Είμαι υπερβολικη;Νιώθω πραγματικά λες και είμαι παντρεμένη 10 χρόνια με προβλήματα κοκ. Βλέπω πως απο την βιασύνη να μείνουμε μαζί έγιναν λαθη που δεν ξέρω πως να τα διορθώσω χωρίς να πληγωσω κανέναν. Στους 5 μηνες σχέσης έπρεπε να είμαστε μεσα στη γλυκα και οχι έτσι. 

[_prasinomata_]

@Thaleia8929 καλημέρα κοπέλα μου!! επειδή αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει άλλη λύση, πρέπει να προσπαθήσεις να βρεις έναν τρόπο που θα σε καλύψει.. προτείνω για αρχή να εξηγήσεις στο αγόρι σου την κατάσταση, ότι έχεις μάθει αλλιώς και σε πνίγει όλο αυτό. επίσης, μην πέφτεις στην λούμπα να τους κάνεις τα χατίρια.. δηλαδή, αυτοί θέλουν να λέτε καλημέρα κάθε πρωί, εσύ δεν θέλεις. δεν θα πηγαίνεις φυσικά στο σπίτι τους και αν έρθουν αυτοί μην ανοίξεις. το απόγευμα που θα σε δουν ρώτησε τους αν χτύπησαν αυτοί την πόρτα και πες ότι έκανες μπάνιο. μία δύο τρεις θα καταλάβουν.! επίσης όταν έρχονται στο σπίτι σας, βρες δικαιολογίες ότι κάνεις κάποια δουλειά και δεν έχεις χρόνο για να καταλάβουν ότι δεν είναι ευπρόσδεκτοι όποτε τους καπνίσει! ευγενικά και με χαμόγελο προσπάθησε να τους αποφύγεις. δεν χρειάζεται να τους το πεις, απλώς να τους το δείξεις. 

[alina80]

Κορίτσι μου φοβάμαι ότι θα σε στεναχωρήσω λίγο. Το πρόβλημα σου δεν είναι ούτε οι γονείς του φίλου σου ούτε το πάνω κάτω. Το πρόβλημα το έχεις με τον φίλο σου. Είναι προφανές από αυτά που γράφεις ότι εκείνος θεωρεί ότι η πατρική του οικογένεια είναι η βασική του οικογένεια και δεν βλέπει τίποτα κακό σε αυτές τις συμπεριφορές. Εκείνος θα έπρεπε να βάλει τα όρια -ειδικα εφόσον μένεις και εσυ μαζί του πια. Αν θέλεις να μείνεις με αυτόν τον άνθρωπο και στο μέλλον θα πρέπει να το αποδεχτείς αυτό. Αν είναι κάτι με το οποίο δεν μπορείς να ζήσεις (ούτε εγώ θα μπορούσα) πιστεύω δεν θα έχει μέλλον αυτή η σχέση. Υπάρχει βέβαια πάντα η πιθανότητα εκείνος να αλλάξει στάση και να βάλει όρια. Όμως ένας άντρας 38 χρόνων που του έπλενε τα ρούχα η μάνα του και ο ίδιος δεν βρίσκει κάτι κακό σε αυτό, πόσες πιθανότητες έχει να αλλάξει; Ελάχιστες -αν όχι καθόλου- κατά τη γνώμη μου. 

[mama16]

Θα συμφωνήσω με τα κορίτσια. Τα όρια πρέπει να τα βάλει το αγόρι σου. Πχ εγώ οτιδήποτε μπορεί να με ενοχλήσει στους γονείς του τους βάζει κατευθείαν στη θέση τους (για ασήμαντους λόγους, κάποιο παράπονο δεν έχω). Μετά οι επισκέψεις χωρίς ενημέρωση δεν Μ αρέσουν. Οπότε ο ίδιος έχει εξηγήσει ότι αν θέλουν να έρθουν σπίτι μας να ενημερώνουν παίρνοντας τηλ. Δεν χρειάζεται κάθε μέρα να δίνεις το παρόν. Απλά χρειάζεται ξεκαθάρισμα απ' τη μεριά σας. Όσον αφορά το σπίτι κατανοώ να θέλει να το φτιάξει κ να μην θέλει να πάει αλλού απ' τη στιγμή που ήταν προγραμματισμένο χρόνια πριν... Κάτι σε αυτό δεν μπορείς να κάνεις.. κ αφού είσαι άνεργη αυτή τη στιγμή δεν έχεις εναλλακτική. Απλα να σκεφτείς αν όντως θέλεις να προχωρήσεις σοβαρά