Ποια παρηγοριά ???

[Νένα 27]

Θα πάρεις και συ μωράκι στην αγκαλιά σου κορίτσι μου,θα δεις..Όλα καλά θα πάνε...να έχεις πίστη και θα δεις...Στο εύχομαι μέσα από την καρδιά μου!!!

[ΧΡΗΣΤΙΝΑ]

On 23/1/2019 at 12:27 ΜΜ, D-na είπε:

Πριν λίγες μέρες σε αυτό το θέμα δεν έμπαινα καθόλου το προσπερνούσα με φόβο ίσως γιατί είχα προαίσθημα δεν ξερω..μετά από δυσκολίες και προσπάθειες σχεδόν αναπάντεχα έμεινα έγκυος!! φανταστικά όλα πήγαιναν πολύ καλά δεν είχα κανένα πρόβλημα δεν το καταλάβαινα καν ότι ήμουν έγκυος.λιγες μέρες πριν άρχισα να νοιώθω βάρος στην κοιλιά και και τσιμπιματα μικρά .. ήμουν 21 εβδομάδων.μιλαω με το γιατρό μου λέει δεν θα είναι σήμερα το απόγευμα στο ιατρείο περνα από το νοσοκομείο να σε δουν και μιλάμε.πηγα δεν είδε κάτι ο γιατρός όλα καλά μόνο μου λέει ο τράχηλος είναι 2.88 θέλει προσοχή.και μου έγραψε και μια καλλιέργεια ούρων και μαγνήσιο την αλλά μέρα τα ξεκίνησα και έκανα και την καλλιέργεια μίλησα με το γιατρό μου ε καλά λέει μάλλον ουρολοίμωξη θα είναι πάρε να μου πεις.δεν ήταν ουρολοίμωξη..αλλά εγώ είχα τα ίδια συμπτώματα δεν υποχωρούσαν όχι πολύ πόνο αλλά περισσότερο ενοχλήση περνώ το γιατρό του λέω θα περασω γιατί θα έλειπε τις επόμενες μέρες ήταν και σ/κ ήμουν ανήσυχη.με το που με βλέπει από κάτω μου λέει πρέπει να πας οπωσδήποτε τώρα στο νοσοκομείο να κάνεις περίδεση τραχήλου έχει γίνει ρίξει θυλακιου είχε ξεκινήσει ο τοκετός σχεδόν έβγαινε το μωρό.παω στο νοσοκομείο με κοιτάει με βάζουν χειρουργείο 11.30 το βράδυ για επείγουσα περίδεση αν ήταν μόνο αυτό μου λέει η γιατρός τα καταφεραμε αλλά υπάρχει περίπτωση να είναι μικρόβιο και να κινδυνεύσει το έμβρυο και εσυ.τελικα ήταν μικρόβιο έχασα όλο το αμνιακό υγρό την επόμενη μέρα η μήτρα έκανε συσπάσεις να το αποβάλει ήταν χάλια.μου κόψαν την περίδεση και γέννησα κανονικά οποία το έχει περάσει ξέρει ότι ο πόνος είναι φρικτός και όχι ο σωματικός αν είχα το μωρό μου δεν θα το συζητήσουμε.τωρα αναρρωνω ακόμη και περνά αντιβιοτικά δυνατά για να μην παθω ζημιά.η καρδιά μου πονάει η ψυχή μου σπαρζει δεν ξέρω αν θα έχω κουράγια να ξαναρχίσω δεν ξέρω τι να κάνω για να μην κλαίω συνέχεια δεν θέλω να σκέφτομαι δεν θέλω να μιλάω.δεν θέλω να ψυχοπλακωσω κανέναν έτσι νοιθω τώρα ομως.το αγαπούσα το μωρό μου ακόμη το αγαπώ.

@D-na Αχ...πόσο σε νιώθω να ξέρεις...τα ίδια ακριβώς πέρασα κι εγώ πριν μια εβδομάδα που έχασα το δεύτερο μωρό μου...Ανεπάρκεια τραχήλου μας είπε ο γιατρός και παρόλο που έκανα κι εγώ περιδεση δεν το προλάβαμε απεβαλα με φρικτους πόνους και είχα πάρει κι εγώ μικρόβιο όπως κι εσύ...Δεν είχα πόνους έντονους ούτε αίμα μόνο κολπικά υγρά τις τελευταίες μέρες έβλεπα και δεν πήγαινε πουθενά το μυαλό μου ότι κάτι συμβαίνει...Συνέχεια σκέφτομαι ότι εγώ φταίω που έχασα τόσο άδικα για δεύτερη φορά το μωρό μου...Όμως όλοι μου λένε ότι ήταν άτυχη στιγμή όπως και η πρώτη...Αν και στο πρώτο ότι πέρασα ήταν πραγματικά ο χειρότερος εφιάλτης...Πρέπει να κάνεις κουράγιο κι εσύ όπως κι εγώ...Μεσα σε ένα χρόνο έχω χάσει δύο αγγελούδια και τώρα θα είναι εκεί ψηλά όλα μαζί και θα κάνουν παρέα...Να είσαι δυνατή να το πιστέψεις πραγματικά και θα γίνουμε μανούλες!Αυτό λέω κι εγώ συνέχεια στον εαυτό μου για να παίρνω κουράγιο...Σου στέλνω μια τεράστια αγκαλιά.... 

[ΧΡΗΣΤΙΝΑ]

Είμαι πάλι εδώ γιατί νιώθω σαν να μιλάω πάλι όπως στην αρχή κι ας έχει περάσει πάνω από ένας μήνας μετά απ'οτι συνέβη.Αντι να περνάει ο καιρός και να νιώθω καλύτερά είμαι χειρότερα.Δεν υπάρχει μέρα που να μην περάσει και να μην στεφτω τα μωρά μου...Κλαιω πλέον ασυναίσθητα και άλλες φορές χωρίς να θέλω...Εχω χάσει τον εαυτό μου την ζωή μου τον άντρα μου όλα...Πως θα καταφέρω να συνεχισω από δω και πέρα?Νιώθω ότι οι δυνάμεις μου με εγκαταλειπουν.Ακουω γύρω μου για εγκυμοσύνες και με πιάνει μελαγχολία φόβος και ένα τεράστιο παράπονο...Εγω γιατί να τα περνάω όλα αυτά?Γιατί να μου τα δίνει ο Θεός αφού στο τέλος πάλι θα μου τα πάρει?Απογοητευομαι πλέον και φτάνω στο σημείο να χάσω την πίστη μου...Δεν ξέρω αν ποτέ μου θα τα καταφέρω δεν ξέρω αν θα έχω ποτέ μου μια τελειομηνη εγκυμοσύνη...Αυτο που ξέρω είναι ότι ο πόνος δεν θα φύγει ποτέ και το κενό που νιώθω είναι τεράστιο...Θέλω να γίνω καλά γιατί κουράστηκα πια να κλαίω...Ποτε επιτέλους θα χαρώ κι εγώ και δεν θα φοβάμαι μην τυχόν χαθεί όλη αυτή η ευτυχία αν ποτέ μου την νιώσω?Πολλές οι σκέψεις μου πολλά τα συναισθήματα...Ζω πλέον μηχανικά... 

[Guest]

Just now, ΧΡΗΣΤΙΝΑ είπε:

Είμαι πάλι εδώ γιατί νιώθω σαν να μιλάω πάλι όπως στην αρχή κι ας έχει περάσει πάνω από ένας μήνας μετά απ'οτι συνέβη.Αντι να περνάει ο καιρός και να νιώθω καλύτερά είμαι χειρότερα.Δεν υπάρχει μέρα που να μην περάσει και να μην στεφτω τα μωρά μου...Κλαιω πλέον ασυναίσθητα και άλλες φορές χωρίς να θέλω...Εχω χάσει τον εαυτό μου την ζωή μου τον άντρα μου όλα...Πως θα καταφέρω να συνεχισω από δω και πέρα?Νιώθω ότι οι δυνάμεις μου με εγκαταλειπουν.Ακουω γύρω μου για εγκυμοσύνες και με πιάνει μελαγχολία φόβος και ένα τεράστιο παράπονο...Εγω γιατί να τα περνάω όλα αυτά?Γιατί να μου τα δίνει ο Θεός αφού στο τέλος πάλι θα μου τα πάρει?Απογοητευομαι πλέον και φτάνω στο σημείο να χάσω την πίστη μου...Δεν ξέρω αν ποτέ μου θα τα καταφέρω δεν ξέρω αν θα έχω ποτέ μου μια τελειομηνη εγκυμοσύνη...Αυτο που ξέρω είναι ότι ο πόνος δεν θα φύγει ποτέ και το κενό που νιώθω είναι τεράστιο...Θέλω να γίνω καλά γιατί κουράστηκα πια να κλαίω...Ποτε επιτέλους θα χαρώ κι εγώ και δεν θα φοβάμαι μην τυχόν χαθεί όλη αυτή η ευτυχία αν ποτέ μου την νιώσω?Πολλές οι σκέψεις μου πολλά τα συναισθήματα...Ζω πλέον μηχανικά... 

Γλυκό μου κοριτσάκι!!! Μην το κάνεις αυτό στον εαυτό σου και στον άντρα σου!! Σε θέλει δίπλα του εσένα έτσι όπως ήσουν πριν!!! Φυσικά και δεν θα ξεχάσεις ποτέ μα ποτέ τα μωράκια σου...θα είναι για πάντα μέσα στην καρδιά σου!! Όμως πρέπει να σηκωθεις και πάλι στα πόδια σου, υπάρχει ένα μωράκι μοοονο για εσένα και θα έρθει κοριτσάκι μου πίστεψε το θα έρθει...! Πάρε τα πάνω σου, ξεκινά κάτι που θα σε κάνει να νιώσεις καλύτερα είτε ένας ψυχολόγος είτε μια δραστηριότητα...επισκεψου και έναν άλλο γιατρό πέρα από τον δικό σου να πάρεις μια διαφορετική γνώμη και ξεκινά πάλι τις προσπάθειες για ένα μωράκι αυτή τη φορά το παιδάκι σου θα είναι υγιής κορίτσι μου!!! Σε παρακαλώ προσπαθήσε να γίνεις καλά και να σηκωθείς και πάλι μην τα παρατάς μην αφήνεις τον χρόνο να περνάει ετσι!!! 

[Penny...]

Just now, ΧΡΗΣΤΙΝΑ είπε:

Είμαι πάλι εδώ γιατί νιώθω σαν να μιλάω πάλι όπως στην αρχή κι ας έχει περάσει πάνω από ένας μήνας μετά απ'οτι συνέβη.Αντι να περνάει ο καιρός και να νιώθω καλύτερά είμαι χειρότερα.Δεν υπάρχει μέρα που να μην περάσει και να μην στεφτω τα μωρά μου...Κλαιω πλέον ασυναίσθητα και άλλες φορές χωρίς να θέλω...Εχω χάσει τον εαυτό μου την ζωή μου τον άντρα μου όλα...Πως θα καταφέρω να συνεχισω από δω και πέρα?Νιώθω ότι οι δυνάμεις μου με εγκαταλειπουν.Ακουω γύρω μου για εγκυμοσύνες και με πιάνει μελαγχολία φόβος και ένα τεράστιο παράπονο...Εγω γιατί να τα περνάω όλα αυτά?Γιατί να μου τα δίνει ο Θεός αφού στο τέλος πάλι θα μου τα πάρει?Απογοητευομαι πλέον και φτάνω στο σημείο να χάσω την πίστη μου...Δεν ξέρω αν ποτέ μου θα τα καταφέρω δεν ξέρω αν θα έχω ποτέ μου μια τελειομηνη εγκυμοσύνη...Αυτο που ξέρω είναι ότι ο πόνος δεν θα φύγει ποτέ και το κενό που νιώθω είναι τεράστιο...Θέλω να γίνω καλά γιατί κουράστηκα πια να κλαίω...Ποτε επιτέλους θα χαρώ κι εγώ και δεν θα φοβάμαι μην τυχόν χαθεί όλη αυτή η ευτυχία αν ποτέ μου την νιώσω?Πολλές οι σκέψεις μου πολλά τα συναισθήματα...Ζω πλέον μηχανικά... 

@ΧΡΗΣΤΙΝΑ αχ ρε κορίτσι μου πως σε καταλαβαίνω πως μου θυμίζεις εμένα όμως σε όλα ζούσα μηχανικά ακουγα για εγκυμοσύνες και εκλαιγα έλεγα γιατί εγώ δεν Εχω το μωρό μου γιατί;;; ποτε δεν πήρα απάντηση απλα μέσα μου η θεληση για ενα παιδι μου έδωσε δυναμη και να πω εγώ θα συνεχίσω μέχρι να νικησω και θα το καταφέρω οσες φορες χρειαστεί οσες και αν χρειαστεί εγώ δεν θα χάσω την πίστη μου την δυναμη και την θεληση για ενα παιδι ένας χρονος πέρασε σχεδόν απο τότε που έχασα το μωρό αλλά όλα τα θυμάμαι ολα ενα σου λέω σφιξε τα δόντια και σήκω πανω και ξαναπροσπάθησε με ακούς θα ξαναπροσπάθησεις ΑΣΕ τα γιατί δεν βοηθάνε Αστα με ακούς είμαι εδώ με ακούς σήκω και βγες νικήτρια γιατί θα βγεις θα το δεις

[Arden]

Just now, ΧΡΗΣΤΙΝΑ είπε:

Είμαι πάλι εδώ γιατί νιώθω σαν να μιλάω πάλι όπως στην αρχή κι ας έχει περάσει πάνω από ένας μήνας μετά απ'οτι συνέβη.Αντι να περνάει ο καιρός και να νιώθω καλύτερά είμαι χειρότερα.Δεν υπάρχει μέρα που να μην περάσει και να μην στεφτω τα μωρά μου...Κλαιω πλέον ασυναίσθητα και άλλες φορές χωρίς να θέλω...Εχω χάσει τον εαυτό μου την ζωή μου τον άντρα μου όλα...Πως θα καταφέρω να συνεχισω από δω και πέρα?Νιώθω ότι οι δυνάμεις μου με εγκαταλειπουν.Ακουω γύρω μου για εγκυμοσύνες και με πιάνει μελαγχολία φόβος και ένα τεράστιο παράπονο...Εγω γιατί να τα περνάω όλα αυτά?Γιατί να μου τα δίνει ο Θεός αφού στο τέλος πάλι θα μου τα πάρει?Απογοητευομαι πλέον και φτάνω στο σημείο να χάσω την πίστη μου...Δεν ξέρω αν ποτέ μου θα τα καταφέρω δεν ξέρω αν θα έχω ποτέ μου μια τελειομηνη εγκυμοσύνη...Αυτο που ξέρω είναι ότι ο πόνος δεν θα φύγει ποτέ και το κενό που νιώθω είναι τεράστιο...Θέλω να γίνω καλά γιατί κουράστηκα πια να κλαίω...Ποτε επιτέλους θα χαρώ κι εγώ και δεν θα φοβάμαι μην τυχόν χαθεί όλη αυτή η ευτυχία αν ποτέ μου την νιώσω?Πολλές οι σκέψεις μου πολλά τα συναισθήματα...Ζω πλέον μηχανικά... 

Είναι πολύ λογικό να νιώθεις έτσι. Σε καταλαβαίνω απόλυτα, έχασα το μωρό μου 22 εβδομάδων, ξέρω τι περνάς.. Είναι πολύ πρόσφατο ακόμα, με τον καιρό θα είσαι καλύτερα. Δε θα σταματήσει να πονάει, αλλά μαθαίνεις να ζεις με αυτό που συνέβη. Αν νομίζεις ότι χρειάζεσαι βοήθεια από ψυχολόγο ζήτησε την.. μην αφηνεσαι. Λόγια παρηγοριάς δεν υπάρχουν, μόνο κάνε υπομονή, σήκω ξανά κ όταν είσαι έτοιμη προσπάθησε πάλι. Μια μεγάλη αγκαλιά από εμένα!

 

[ΧΡΗΣΤΙΝΑ]

Just now, Bloumblou είπε:

Γλυκό μου κοριτσάκι!!! Μην το κάνεις αυτό στον εαυτό σου και στον άντρα σου!! Σε θέλει δίπλα του εσένα έτσι όπως ήσουν πριν!!! Φυσικά και δεν θα ξεχάσεις ποτέ μα ποτέ τα μωράκια σου...θα είναι για πάντα μέσα στην καρδιά σου!! Όμως πρέπει να σηκωθεις και πάλι στα πόδια σου, υπάρχει ένα μωράκι μοοονο για εσένα και θα έρθει κοριτσάκι μου πίστεψε το θα έρθει...! Πάρε τα πάνω σου, ξεκινά κάτι που θα σε κάνει να νιώσεις καλύτερα είτε ένας ψυχολόγος είτε μια δραστηριότητα...επισκεψου και έναν άλλο γιατρό πέρα από τον δικό σου να πάρεις μια διαφορετική γνώμη και ξεκινά πάλι τις προσπάθειες για ένα μωράκι αυτή τη φορά το παιδάκι σου θα είναι υγιής κορίτσι μου!!! Σε παρακαλώ προσπαθήσε να γίνεις καλά και να σηκωθείς και πάλι μην τα παρατάς μην αφήνεις τον χρόνο να περνάει ετσι!!! 

@BloumblouΣε ευχαριστω κοπέλα μου για τα ενθαρρυντικά σου λόγια!Προσπαθώ κάθε μέρα αλλά δεν είναι εύκολο...Πηγαινω σε ψυχολόγο και ισως χρειαστει να πάρω και κάποια βοήθεια δεν ξέρω...Θέλω πολύ να στηρίξω τον άντρα μου όσο δεν φαντάζεσαι γιατί κι αυτός δεν είναι καλά και πονάει...Έχουμε διαλυθεί...Αυτο που μου είπε η ψυχολόγος είναι ότι η τωρινή απώλεια με γύρισε στην πρώτη την οποία δεν είχα πενθησει όσο θα έπρεπε επειδή ξαναεμεινα γρήγορα έγκυος.Πρέπει να δώσω χρόνο στον εαυτό μου τόσο σωματικά και ψυχικά γιατί είναι μεγάλο το σοκ που πέρασα σε τοσο σύντομο χρονικό διάστημα.Ελπιζω αν θέλει ο Θεός η τρίτη μου φορά να είναι και η τυχερή μου! 

[Guest]

Just now, ΧΡΗΣΤΙΝΑ είπε:

@BloumblouΣε ευχαριστω κοπέλα μου για τα ενθαρρυντικά σου λόγια!Προσπαθώ κάθε μέρα αλλά δεν είναι εύκολο...Πηγαινω σε ψυχολόγο και ισως χρειαστει να πάρω και κάποια βοήθεια δεν ξέρω...Θέλω πολύ να στηρίξω τον άντρα μου όσο δεν φαντάζεσαι γιατί κι αυτός δεν είναι καλά και πονάει...Έχουμε διαλυθεί...Αυτο που μου είπε η ψυχολόγος είναι ότι η τωρινή απώλεια με γύρισε στην πρώτη την οποία δεν είχα πενθησει όσο θα έπρεπε επειδή ξαναεμεινα γρήγορα έγκυος.Πρέπει να δώσω χρόνο στον εαυτό μου τόσο σωματικά και ψυχικά γιατί είναι μεγάλο το σοκ που πέρασα σε τοσο σύντομο χρονικό διάστημα.Ελπιζω αν θέλει ο Θεός η τρίτη μου φορά να είναι και η τυχερή μου! 

Το ξέρω κορίτσι μου σε καταλαβαίνω απόλυτα!!! Έχω χάσει και εγώ 1 παιδάκι στην 10η εβδομάδα και ένα ακόμη που ήταν βιοχημικη....ο πόνος είναι μεγάλος το ξέρω και φυσικά θέλεις τον χρόνο σου!! Όμως μην πιστέψεις ποτέ μα ποτέ ότι δεν θα κάνεις παιδάκι...!! Θα γίνεις μανούλα !!δώσε χρόνο στον εαυτό σου δώσε χρόνο στην λύπη για να έρθει η δύναμη κορίτσι μου!! Να μπαίνεις κι εδώ να μιλάμε εμένα με βοήθησε πάρα πολύ αυτο!! 

[ΧΡΗΣΤΙΝΑ]

Just now, Giotitsa είπε:

@ΧΡΗΣΤΙΝΑ αχ ρε κορίτσι μου πως σε καταλαβαίνω πως μου θυμίζεις εμένα όμως σε όλα ζούσα μηχανικά ακουγα για εγκυμοσύνες και εκλαιγα έλεγα γιατί εγώ δεν Εχω το μωρό μου γιατί;;; ποτε δεν πήρα απάντηση απλα μέσα μου η θεληση για ενα παιδι μου έδωσε δυναμη και να πω εγώ θα συνεχίσω μέχρι να νικησω και θα το καταφέρω οσες φορες χρειαστεί οσες και αν χρειαστεί εγώ δεν θα χάσω την πίστη μου την δυναμη και την θεληση για ενα παιδι ένας χρονος πέρασε σχεδόν απο τότε που έχασα το μωρό αλλά όλα τα θυμάμαι ολα ενα σου λέω σφιξε τα δόντια και σήκω πανω και ξαναπροσπάθησε με ακούς θα ξαναπροσπάθησεις ΑΣΕ τα γιατί δεν βοηθάνε Αστα με ακούς είμαι εδώ με ακούς σήκω και βγες νικήτρια γιατί θα βγεις θα το δεις

@giotitsa Να σαι καλά κοπέλα μου...νιώθω τόσο καλά που υπάρχουν γυναίκες όπως κι εσύ που με καταλαβαίνουν απόλυτα γιατί δυστυχώς είναι πολύ δύσκολο οι άλλες και όχι μόνο να έρθουν στη θέση μας!Δεν θέλω να τα παρατήσω κι ας έχω ταλαιπωρηθεί τόσο πολύ σωματικά και ψυχικά.Φοβαμαι όμως πολύ αν θα μπορεσω ποτέ μου να πάρω στην αγκαλιά μου το μωρό μου...Ειναι ένα συναίσθημα που το ξέρεις κι εσύ που δεν περιγράφεται...Θελω πολύ να πιστέψω στον εαυτό μου και τις δυνάμεις μου αλλά ακόμα δεν μπορώ...Εύχομαι οσο περνάει ο καιρός να συνέλθω και να προχωρήσω μπροστά να κάνω μια καινούρια αρχή...Θελω να κοιτάξω την Χρηστινα από δω και πέρα και τον άντρα μου...

 

[Penny...]

Just now, ΧΡΗΣΤΙΝΑ είπε:

@giotitsa Να σαι καλά κοπέλα μου...νιώθω τόσο καλά που υπάρχουν γυναίκες όπως κι εσύ που με καταλαβαίνουν απόλυτα γιατί δυστυχώς είναι πολύ δύσκολο οι άλλες και όχι μόνο να έρθουν στη θέση μας!Δεν θέλω να τα παρατήσω κι ας έχω ταλαιπωρηθεί τόσο πολύ σωματικά και ψυχικά.Φοβαμαι όμως πολύ αν θα μπορεσω ποτέ μου να πάρω στην αγκαλιά μου το μωρό μου...Ειναι ένα συναίσθημα που το ξέρεις κι εσύ που δεν περιγράφεται...Θελω πολύ να πιστέψω στον εαυτό μου και τις δυνάμεις μου αλλά ακόμα δεν μπορώ...Εύχομαι οσο περνάει ο καιρός να συνέλθω και να προχωρήσω μπροστά να κάνω μια καινούρια αρχή...Θελω να κοιτάξω την Χρηστινα από δω και πέρα και τον άντρα μου...

 

Φυσικά και θα το καταφέρεις και θα εχεις ενα μωρο υγιή και στην αγκαλιά σου ναι να κοιταξεις την Χρηστινα και τον άνδρα σου αλλά μην τα παρατησεις κάνε οτι μπορείς για σενα αλλά μονο μην τα παραιτήσεις

[bella32]

Just now, ΧΡΗΣΤΙΝΑ είπε:

@giotitsa Να σαι καλά κοπέλα μου...νιώθω τόσο καλά που υπάρχουν γυναίκες όπως κι εσύ που με καταλαβαίνουν απόλυτα γιατί δυστυχώς είναι πολύ δύσκολο οι άλλες και όχι μόνο να έρθουν στη θέση μας!Δεν θέλω να τα παρατήσω κι ας έχω ταλαιπωρηθεί τόσο πολύ σωματικά και ψυχικά.Φοβαμαι όμως πολύ αν θα μπορεσω ποτέ μου να πάρω στην αγκαλιά μου το μωρό μου...Ειναι ένα συναίσθημα που το ξέρεις κι εσύ που δεν περιγράφεται...Θελω πολύ να πιστέψω στον εαυτό μου και τις δυνάμεις μου αλλά ακόμα δεν μπορώ...Εύχομαι οσο περνάει ο καιρός να συνέλθω και να προχωρήσω μπροστά να κάνω μια καινούρια αρχή...Θελω να κοιτάξω την Χρηστινα από δω και πέρα και τον άντρα μου...

 

κορίτσι μου γλυκό..πόσο σε καταλαβαίνω..μα είναι τόσο νωπό ακόμη όλο αυτό που πέρασες..ο κάθε άνθρωπος,  βιώνει το πένθος με έναν δικό του τρόπο..εγώ είχα κλειστεί στο σπιτι μήνες. δεν ήθελα να βλέπω χαμογελαστους ανθρώπους..εκει που καθόμουν έκλαιγα με λυγμούς..δεν ήθελα να βλέπω κ να ακούω για εγκυμοσύνες..είχε κολλήσει το μυαλό μου. είχα χάσει κγω την πίστη μου, πέρα από τον εαυτό μου.  με βοήθησε πολύ η ψυχοθεραπεία κ βήμα βημα κατάφερα να σταθώ στα πόδια μου.  ωστόσο, ακόμη κ τώρα, που αξιώθηκα να κρατήσω ενα μωρό , δεν υπάρχει μέρα που να μη σκέφτομαι το πρώτο μου αγγελούδι..κιας έχουν περάσει 2 χρόνια..πάντα θα έχει μια θέση ξεχωριστή στη καρδιά μου.. αν κρίνεις ότι θα σε βοηθήσει, δες κάποιον ειδικό..κ τώρα που φτιάχνει ο καιρός, κάνε πολλές πολλές βόλτες κ πράγματα που σε ευχαριστούν για να ξεχνιέσαι.  ξερεις πόσα βιβλία διάβασα εγώ σε πάρκα;;;

[Penny...]

Just now, bella32 είπε:

κορίτσι μου γλυκό..πόσο σε καταλαβαίνω..μα είναι τόσο νωπό ακόμη όλο αυτό που πέρασες..ο κάθε άνθρωπος,  βιώνει το πένθος με έναν δικό του τρόπο..εγώ είχα κλειστεί στο σπιτι μήνες. δεν ήθελα να βλέπω χαμογελαστους ανθρώπους..εκει που καθόμουν έκλαιγα με λυγμούς..δεν ήθελα να βλέπω κ να ακούω για εγκυμοσύνες..είχε κολλήσει το μυαλό μου. είχα χάσει κγω την πίστη μου, πέρα από τον εαυτό μου.  με βοήθησε πολύ η ψυχοθεραπεία κ βήμα βημα κατάφερα να σταθώ στα πόδια μου.  ωστόσο, ακόμη κ τώρα, που αξιώθηκα να κρατήσω ενα μωρό , δεν υπάρχει μέρα που να μη σκέφτομαι το πρώτο μου αγγελούδι..κιας έχουν περάσει 2 χρόνια..πάντα θα έχει μια θέση ξεχωριστή στη καρδιά μου.. αν κρίνεις ότι θα σε βοηθήσει, δες κάποιον ειδικό..κ τώρα που φτιάχνει ο καιρός, κάνε πολλές πολλές βόλτες κ πράγματα που σε ευχαριστούν για να ξεχνιέσαι.  ξερεις πόσα βιβλία διάβασα εγώ σε πάρκα;;;

@bella32αχ βρε κοριτσάκι μου και εσύ τόσο πονεμένη αχ ....

[bella32]

Just now, Giotitsa είπε:

@bella32αχ βρε κοριτσάκι μου και εσύ τόσο πονεμένη αχ ....

είμαστε πολλές που πόνεσαμε κ πονάμε..εγώ έπαιρνα πολλή δύναμη όταν σας διάβαζα στο φόρουμ, κ από τότε που ξεκίνησα να μιλάω κ να γράφω γιαυτο (οταν με τα πολλα το αποδέχτηκα) έγινα ακόμη πιο καλά..μόνο εσείς μπορείτε να με καταλάβετε ακριβως..

πως είσαι εσύ κορίτσι μου, τι κάνεις; έχω καιρό να σε ακούσω!

[Penny...]

Just now, bella32 είπε:

είμαστε πολλές που πόνεσαμε κ πονάμε..εγώ έπαιρνα πολλή δύναμη όταν σας διάβαζα στο φόρουμ, κ από τότε που ξεκίνησα να μιλάω κ να γράφω γιαυτο (οταν με τα πολλα το αποδέχτηκα) έγινα ακόμη πιο καλά..μόνο εσείς μπορείτε να με καταλάβετε ακριβως..

πως είσαι εσύ κορίτσι μου, τι κάνεις; έχω καιρό να σε ακούσω!

Είμαι έγκυος αγάπη παλι είμαι πολύ πολύ ευτυχισμένη @bella32

[ΧΡΗΣΤΙΝΑ]

2 ώρες πρίν, bella32 είπε:

κορίτσι μου γλυκό..πόσο σε καταλαβαίνω..μα είναι τόσο νωπό ακόμη όλο αυτό που πέρασες..ο κάθε άνθρωπος,  βιώνει το πένθος με έναν δικό του τρόπο..εγώ είχα κλειστεί στο σπιτι μήνες. δεν ήθελα να βλέπω χαμογελαστους ανθρώπους..εκει που καθόμουν έκλαιγα με λυγμούς..δεν ήθελα να βλέπω κ να ακούω για εγκυμοσύνες..είχε κολλήσει το μυαλό μου. είχα χάσει κγω την πίστη μου, πέρα από τον εαυτό μου.  με βοήθησε πολύ η ψυχοθεραπεία κ βήμα βημα κατάφερα να σταθώ στα πόδια μου.  ωστόσο, ακόμη κ τώρα, που αξιώθηκα να κρατήσω ενα μωρό , δεν υπάρχει μέρα που να μη σκέφτομαι το πρώτο μου αγγελούδι..κιας έχουν περάσει 2 χρόνια..πάντα θα έχει μια θέση ξεχωριστή στη καρδιά μου.. αν κρίνεις ότι θα σε βοηθήσει, δες κάποιον ειδικό..κ τώρα που φτιάχνει ο καιρός, κάνε πολλές πολλές βόλτες κ πράγματα που σε ευχαριστούν για να ξεχνιέσαι.  ξερεις πόσα βιβλία διάβασα εγώ σε πάρκα;;;

@bella32 Προσπαθώ κοπέλα μου κάθε μέρα να κάνω και από κάτι μην νομίζεις κι ας το κάνω με το ζόρι...Με βλέπει ψυχολόγος και κάνω συνεδρίες με βοηθάει όπως με βοηθούσε και την πρώτη φορά Ίσως χρειαστεί να με δει όμως και κάποιος ειδικός και να πάρω αγωγή για ένα διάστημα να με βοηθήσει γιατί δεν είμαι λειτουργική και πρέπει να βοηθήσω τον εαυτό μου.Θα κάνω ότι χρειαστεί για να γίνω καλά και να μπορέσω να ξαναπροσπαθησω.Δεν θα τα παρατήσω @Giotitsa αυτό είναι το μόνο σίγουρο κι ας με κυριεύει ο φόβος το άγχος η ανασφάλεια ότι μπορεί κάτι πάλι να πάει στραβά αν ξαναμεινω έγκυος.Το μόνο που θα ελπίζω και θα προσεύχομαι από δω και πέρα είναι να γεμίσει και μένα κάποια στιγμή η αγκαλιά μου και να απαλύνει λίγο τον πόνο μου. 

3 ώρες πρίν, maria 84 είπε:

Είναι πολύ λογικό να νιώθεις έτσι. Σε καταλαβαίνω απόλυτα, έχασα το μωρό μου 22 εβδομάδων, ξέρω τι περνάς.. Είναι πολύ πρόσφατο ακόμα, με τον καιρό θα είσαι καλύτερα. Δε θα σταματήσει να πονάει, αλλά μαθαίνεις να ζεις με αυτό που συνέβη. Αν νομίζεις ότι χρειάζεσαι βοήθεια από ψυχολόγο ζήτησε την.. μην αφηνεσαι. Λόγια παρηγοριάς δεν υπάρχουν, μόνο κάνε υπομονή, σήκω ξανά κ όταν είσαι έτοιμη προσπάθησε πάλι. Μια μεγάλη αγκαλιά από εμένα!

@maria 84 Λυπάμαι πολύ και για σένα κοπέλα μου ο Θεός να σου δίνει δύναμη για να συνεχίσεις!Το ξέρω ότι δεν είμαι η μόνη που έγινε μανούλα και η αγκαλιά της ειναι άδεια...Είμαστε τόσες πολλές εδώ μέσα και όχι μόνο που μοιραζόμαστε τον ίδιο πόνο.Αυτη την στιγμή θέλω να μπορέσω ναβξαναβρώ τον εαυτό μου να ηρεμήσω...Μέσα σε ένα χρόνο δύο απώλειες...Ποτέ μου δεν θα ξεχάσω αλλά και ποτέ μου δεν θα τα παρατήσω μέχρι να τα καταφέρω!