Φιλιες μετά τα παιδιά... Πόσο ευκολο ειναι να διατηρηθουν;

[anemoni1989]

Καλησπέρα!!! Οπως αναφέρεται και στον τίτλο του θέματος μου, θα ηθελα να μου πειτε τις εμπειρίες σας σχετικά με τη διατηρηση των φιλικών σας σχέσεων μετά τον ερχομό των παιδιών σας... Ειναι ενα θεμα που μας  εχει προβληματισει με το σύζυγο μου και ηθελα να δω και τριτες γνωμες!!!

[alina80]

πρίν από 12 λεπτά , anemoni1989 είπε:

Καλησπέρα!!! Οπως αναφέρεται και στον τίτλο του θέματος μου, θα ηθελα να μου πειτε τις εμπειρίες σας σχετικά με τη διατηρηση των φιλικών σας σχέσεων μετά τον ερχομό των παιδιών σας... Ειναι ενα θεμα που μας  εχει προβληματισει με το σύζυγο μου και ηθελα να δω και τριτες γνωμες!!!

Επειδή δεν έχω γεννήσει ακόμα μπορώ να σου πω εμπειρίες μόνο από την "άλλη πλευρά", της φίλης δηλαδή που οι φίλοι της αποκτούν παιδιά. Οι πιο κοντινές μου φίλες έχουν όλες παιδιά, και μάλιστα σε διάφορες ηλικίες (16, 9, 8, 3...). Δεν θεωρώ ότι άλλαξε κάτι. Ίσως σε κάποιες φάσεις λίγο το θέμα του χρόνου -αλλα αυτό ίσχυε και από τη δική μου πλευρά λόγω αυξημένων επαγγελματικών υποχρεώσεων. Κατά τα άλλα και εγώ συμμετείχα σε ότι είχε να κάνει με τα παιδιά τους -απο γενέθλια μέχρι και κάποιες σχολικές γιορτές- και εκείνες μιλούσαν και για άλλα θέματα και όχι μόνο για τα μωρά τους. Δεν είχα πρόβλημα ποτέ αντί να βγούμε πχ να τις επισκεφτώ στο σπίτι λόγω του παιδιού. Δεν θεωρώ ότι άλλαξε κάτι επειδή απεκτησαν παιδιά με λίγα λόγια. Έτσι και αλλιώς οι ζωές μας αλλάζουν. Με τις πιο παλιές μου φίλες γνωριζόμαστε από έφηβες σχεδόν. Οπότε οι αλλαγές είναι πολλές -σπουδες, καριέρα, γάμοι, παιδιά... 

Τι ακριβώς σε προβληματίζει; Και μάλιστα μαζί με τον άντρα σου;

[anemoni1989]

πρίν από 22 λεπτά , alina80 είπε:

Επειδή δεν έχω γεννήσει ακόμα μπορώ να σου πω εμπειρίες μόνο από την "άλλη πλευρά", της φίλης δηλαδή που οι φίλοι της αποκτούν παιδιά. Οι πιο κοντινές μου φίλες έχουν όλες παιδιά, και μάλιστα σε διάφορες ηλικίες (16, 9, 8, 3...). Δεν θεωρώ ότι άλλαξε κάτι. Ίσως σε κάποιες φάσεις λίγο το θέμα του χρόνου -αλλα αυτό ίσχυε και από τη δική μου πλευρά λόγω αυξημένων επαγγελματικών υποχρεώσεων. Κατά τα άλλα και εγώ συμμετείχα σε ότι είχε να κάνει με τα παιδιά τους -απο γενέθλια μέχρι και κάποιες σχολικές γιορτές- και εκείνες μιλούσαν και για άλλα θέματα και όχι μόνο για τα μωρά τους. Δεν είχα πρόβλημα ποτέ αντί να βγούμε πχ να τις επισκεφτώ στο σπίτι λόγω του παιδιού. Δεν θεωρώ ότι άλλαξε κάτι επειδή απεκτησαν παιδιά με λίγα λόγια. Έτσι και αλλιώς οι ζωές μας αλλάζουν. Με τις πιο παλιές μου φίλες γνωριζόμαστε από έφηβες σχεδόν. Οπότε οι αλλαγές είναι πολλές -σπουδες, καριέρα, γάμοι, παιδιά... 

Τι ακριβώς σε προβληματίζει; Και μάλιστα μαζί με τον άντρα σου;

Κοιτα, γενικα εγω δεν ημουν ποτε ο πιο κοινωνικος άνθρωπος... Ωστοσο, πάντα ειχα γυρω μ ανθρωπους με  τς οποιους περναγα απειρες ωρες, ειτε ως φοιτητρια και μετεπειτα ως εργαζομενη!!! Με ενα μεγαλο μειον... Οι περισσότεροι φιλοι μου ηταν απο επαρχία, οποτε αργα ή γρήγορα επέστρεψαν στα πατρια τους εδαφη και "ξεμεινα"  με 3-4 ατομα, στην κυριολεξία!!! Γενικά δεν είμαι από αυτούς που ανοιγονται εύκολα και δεν εμπιστεύομαι εύκολα τους άλλους, οποτε δεν είναι κατι περίεργο για εμενα... Τα τελευταία 3 χρόνια, λοιπόν, η μια κολλητη μου έφυγε στο εξωτερικό για σπουδές και δουλειά, ενώ φέτος έφυγε και μια πολύ καλή μου φίλη και παλιά συνάδελφος η οποία παντρευτηκε και εκανε παιδακι και μετακόμισε στην επαρχία που μενει ο αντρας της.... Κολλητοι φιλοι δικοι μου, λοιπόν, στην Αθηνα γιοκ!!! 

Απο την αλλη ο αντρας μου ειναι πολυ κοινωνικο ατομο!! Καμια σχεση με εμενα!!! Βεβαια και αυτος κολλητους ειχε λιγους με τς οποίους ειχαμε κολλησει και καναμε πολυ καλη παρεα!!! Πρωτα λοιπον παντρεύτηκε το 1 ζευγάρι, μετα το 2ο και τελευταίοι μείναμε εμεις που ειμαστε και τα μαυρα προβατα (), αφου ακόμα ειμαστε ανυπαντροι!!! Απο οταν λοιπόν ξεκινησαν οι γαμοι και σ πορεια τα παιδιά, οι αλλοι απομακρυνθηκαν!!! Δηλαδή, δεν εχουν ερθει ποτε σπίτι μας εδω και 2 χρονια, ρνω τς παιρνουμε παντα εμεις τηλέφωνο για καποια εξοδο!!! Τα 2 φιλικα μας ζευγάρια διατηρουν καλες επαφες, διότι ειναι αδερφια τα 2 παιδια, αλλα μας κανει τρομερη εντύπωση αυτη η αποτομη μεταλλαγη!!! Οσες φορες έχουμε θιξει το θεμα λενε παντα πως δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, απλα εχουν δυσκολο πρόγραμμα, τρεχουν, κάνουν, ρανουν... Ωστοσο, απορουμε, πως γίνεται να βρισκουν χρόνο για να βρεθούν μεταξυ τους και ποτε δε σκέφτονται να παρουν ενα τηλέφωνο! 

Τεσπα, είπαμε δεν θα ξανα ασχοληθουμε... Αλλα και παλι, μονο ενα ζευγάρι πόσο να κατσει??? Εν τ μεταξυ δεν βοηθανε και οι συγκυριες... Στη δουλειά του ο αντρας μου είναι με καλα μεν παιδιά αλλά είναι στην ηλικία των γονιων μου και εγω ειμαι σε καινουρια δουλειά στην οποία δεν εχω επιστρέψει λογω της άδειας λοχειας (πριν ημουν αναπληρωτρια, οποτε δεν έπαιζε να δημιουργησω στενες σχέσεις μεσα σ 7 μηνες)!!! Έχουμε καταλήξει λοιπόν σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση και για τς 2 μας, αφου έχουμε μείνει χωρίς φιλους ή μάλλον μονο με 1 ζευγάρι φιλων, τους οποίους ποσο συχνά να δεις πια (δεν εχουν παιδι, αρα δεν γίνεται να συμβαδιζουν παντα οι αναγκες μας)...!!! 

Αυτα!!! 

[λουκουμαδακι]

Παρόμοια περίπτωση με την αλινα, είμαστε σχεδόν οι τελευταίοι που αποκτήσαμε παιδί αλλά τα προηγούμενα χρόνια δεν χάσαμε φίλους. Ήμασταν εκεί κοντά συνήθως με το πρόγραμμα τους και έχουμε πιεί πολλούς καφέδες σε σπίτια αντί για έξω και σε παιδότοπους αντί για ψαγμενα καφέ! Στις εκδρομές όλοι μαζί επίσης ακόμα και αν από τριήμερα έγιναν μονοήμερες! Μπορεί αυτό που άλλαξε να είναι η ώρα της συνάντησης (τέρμα τα ξενύχτια που λέμε) αλλά πιστεύω λόγο ηλικίας θα μειωνόταν δραματικά το ωράριο έτσι και αλλιώς! Κατά τα άλλα δεν θα πω ψέματα ότι είχαμε την ίδια συχνότητα επαφών αλλά δεν ήταν και τεράστια διαφορά γιατί δεχθηκαμε την ταχύτητα που πλέον μπορούσαν οι περισσότεροι. Καλή διάθεση να υπάρχει και όρεξη να διατηρήσεις φιλίες και επαφές! Τι σας απασχολεί εσάς;  Α τα έγραψες παραπάνω τώρα τα είδα 

πρίν από 9 λεπτά , anemoni1989 είπε:

Κοιτα, γενικα εγω δεν ημουν ποτε ο πιο κοινωνικος άνθρωπος... Ωστοσο, πάντα ειχα γυρω μ ανθρωπους με  τς οποιους περναγα απειρες ωρες, ειτε ως φοιτητρια και μετεπειτα ως εργαζομενη!!! Με ενα μεγαλο μειον... Οι περισσότεροι φιλοι μου ηταν απο επαρχία, οποτε αργα ή γρήγορα επέστρεψαν στα πατρια τους εδαφη και "ξεμεινα"  με 3-4 ατομα, στην κυριολεξία!!! Γενικά δεν είμαι από αυτούς που ανοιγονται εύκολα και δεν εμπιστεύομαι εύκολα τους άλλους, οποτε δεν είναι κατι περίεργο για εμενα... Τα τελευταία 3 χρόνια, λοιπόν, η μια κολλητη μου έφυγε στο εξωτερικό για σπουδές και δουλειά, ενώ φέτος έφυγε και μια πολύ καλή μου φίλη και παλιά συνάδελφος η οποία παντρευτηκε και εκανε παιδακι και μετακόμισε στην επαρχία που μενει ο αντρας της.... Κολλητοι φιλοι δικοι μου, λοιπόν, στην Αθηνα γιοκ!!! 

Απο την αλλη ο αντρας μου ειναι πολυ κοινωνικο ατομο!! Καμια σχεση με εμενα!!! Βεβαια και αυτος κολλητους ειχε λιγους με τς οποίους ειχαμε κολλησει και καναμε πολυ καλη παρεα!!! Πρωτα λοιπον παντρεύτηκε το 1 ζευγάρι, μετα το 2ο και τελευταίοι μείναμε εμεις που ειμαστε και τα μαυρα προβατα (), αφου ακόμα ειμαστε ανυπαντροι!!! Απο οταν λοιπόν ξεκινησαν οι γαμοι και σ πορεια τα παιδιά, οι αλλοι απομακρυνθηκαν!!! Δηλαδή, δεν εχουν ερθει ποτε σπίτι μας εδω και 2 χρονια, ρνω τς παιρνουμε παντα εμεις τηλέφωνο για καποια εξοδο!!! Τα 2 φιλικα μας ζευγάρια διατηρουν καλες επαφες, διότι ειναι αδερφια τα 2 παιδια, αλλα μας κανει τρομερη εντύπωση αυτη η αποτομη μεταλλαγη!!! Οσες φορες έχουμε θιξει το θεμα λενε παντα πως δεν υπάρχει κανένα πρόβλημα, απλα εχουν δυσκολο πρόγραμμα, τρεχουν, κάνουν, ρανουν... Ωστοσο, απορουμε, πως γίνεται να βρισκουν χρόνο για να βρεθούν μεταξυ τους και ποτε δε σκέφτονται να παρουν ενα τηλέφωνο! 

Τεσπα, είπαμε δεν θα ξανα ασχοληθουμε... Αλλα και παλι, μονο ενα ζευγάρι πόσο να κατσει??? Εν τ μεταξυ δεν βοηθανε και οι συγκυριες... Στη δουλειά του ο αντρας μου είναι με καλα μεν παιδιά αλλά είναι στην ηλικία των γονιων μου και εγω ειμαι σε καινουρια δουλειά στην οποία δεν εχω επιστρέψει λογω της άδειας λοχειας (πριν ημουν αναπληρωτρια, οποτε δεν έπαιζε να δημιουργησω στενες σχέσεις μεσα σ 7 μηνες)!!! Έχουμε καταλήξει λοιπόν σε μια πρωτόγνωρη κατάσταση και για τς 2 μας, αφου έχουμε μείνει χωρίς φιλους ή μάλλον μονο με 1 ζευγάρι φιλων, τους οποίους ποσο συχνά να δεις πια (δεν εχουν παιδι, αρα δεν γίνεται να συμβαδιζουν παντα οι αναγκες μας)...!!! 

Αυτα!!! 

Κοίτα. Ο κύκλος σας είναι θα ήταν ένας νορμάλ κύκλος αν υπήρχαν και οι δικοί σου φίλοι. Δηλαδή δύο τρία ζευγάρια από τη μεριά του συζύγου και δύο τρία από τη δική σου μαζί με μερικούς ελεύθερους είναι πιστεύω ότι έχουμε οι περισσότεροι που να αποκαλούμε κοινώς "παρέα".  Το μείον είναι ότι οι δικοί σου είναι μακριά. Επίσης οι άλλοι είναι αδέρφια με καλή σχέση οπότε λογικό να βρίσκονται συχνότερα αλλά περίεργο που δεν βρίσκουν χρόνο. Δεν ξέρω από αποστάσεις Αθήνα αλλά είσαστε μακριά; Δλδ για έναν καφέ πρέπει να υπολογίσετε πάνω από τρίωρο τετράωρο για ετοιμασία πηγαινελα και καφέ; Επίσης σε αργίες Κυριακές Σάββατα κλπ κάνετε κίνηση να κανονίσετε για καφέ φαγητό και πάντα λένε όχι; Γιορτές; Γενέθλια; 

[anemoni1989]

3 ώρες πρίν, λουκουμαδακι είπε:

Παρόμοια περίπτωση με την αλινα, είμαστε σχεδόν οι τελευταίοι που αποκτήσαμε παιδί αλλά τα προηγούμενα χρόνια δεν χάσαμε φίλους. Ήμασταν εκεί κοντά συνήθως με το πρόγραμμα τους και έχουμε πιεί πολλούς καφέδες σε σπίτια αντί για έξω και σε παιδότοπους αντί για ψαγμενα καφέ! Στις εκδρομές όλοι μαζί επίσης ακόμα και αν από τριήμερα έγιναν μονοήμερες! Μπορεί αυτό που άλλαξε να είναι η ώρα της συνάντησης (τέρμα τα ξενύχτια που λέμε) αλλά πιστεύω λόγο ηλικίας θα μειωνόταν δραματικά το ωράριο έτσι και αλλιώς! Κατά τα άλλα δεν θα πω ψέματα ότι είχαμε την ίδια συχνότητα επαφών αλλά δεν ήταν και τεράστια διαφορά γιατί δεχθηκαμε την ταχύτητα που πλέον μπορούσαν οι περισσότεροι. Καλή διάθεση να υπάρχει και όρεξη να διατηρήσεις φιλίες και επαφές! Τι σας απασχολεί εσάς;  Α τα έγραψες παραπάνω τώρα τα είδα 

Κοίτα. Ο κύκλος σας είναι θα ήταν ένας νορμάλ κύκλος αν υπήρχαν και οι δικοί σου φίλοι. Δηλαδή δύο τρία ζευγάρια από τη μεριά του συζύγου και δύο τρία από τη δική σου μαζί με μερικούς ελεύθερους είναι πιστεύω ότι έχουμε οι περισσότεροι που να αποκαλούμε κοινώς "παρέα".  Το μείον είναι ότι οι δικοί σου είναι μακριά. Επίσης οι άλλοι είναι αδέρφια με καλή σχέση οπότε λογικό να βρίσκονται συχνότερα αλλά περίεργο που δεν βρίσκουν χρόνο. Δεν ξέρω από αποστάσεις Αθήνα αλλά είσαστε μακριά; Δλδ για έναν καφέ πρέπει να υπολογίσετε πάνω από τρίωρο τετράωρο για ετοιμασία πηγαινελα και καφέ; Επίσης σε αργίες Κυριακές Σάββατα κλπ κάνετε κίνηση να κανονίσετε για καφέ φαγητό και πάντα λένε όχι; Γιορτές; Γενέθλια; 

Μένουμε 2 στενα διαφορά με το 1 ζευγάρι και 5 λεπτά με το αυτοκίνητο με τς αλλους... Δεν τίθεται θεμα αποστασης... Προτασεις απο μεριας μας έχουν γίνει πολλες... Μονιμα η απάντηση είναι ειτε να παμε σπίτι τους, αυτοι ποτε δεν έρχονται στο δικο μας ή καπου εξω, ειτε οτι θα μας καλεσουν να κανονίσουμε και ποτε δεν το κανουν!!! Εγω σαν πιο απολυτη σε τέτοια θέματα, πολλακις εχω πει στο σύζυγο οτι απλα δε γουσταρουν ρε παιδακι μου και να μην επιμενει, αλλα αυτος στεναχωριεται γτ ειδικα με το ενα παλικάρι ειναι απο μωρα μαζι (εχουν και συγγενεια)... 

Ξερω πως σε ενα χρονο απο τωρα τα πράγματα θα ειναι διαφορετικα, αφου εγω θα εχω επιστρεψει σ δουλειά, αρα θα φτιαξω εναν αλλο κυκλο (θελω να πιστεύω), αλλα ειλικρινά μου εχει κανει τρομερη εντύπωση ολο αυτο και ηθελα να ακούσω εαν και αλλα ζευγάρια βιωσαν κατι αντίστοιχο μετα τα παιδιά!! 

Ξεχασα να σ πω.. Τις αργιες κλπ οποτε λεμε να κανονίσουμε, αυτοι παντα κανονιζουν νε τς γονεις τς, συμπεθερια κλπ.. Οικογενειακως κοινως... Και οταν λεμε παντα, το εννοουμε!! Παντα! Σ/κ τρωνε με γονεις, σ γιορτες με γονεις, γενεθλια με γονεις, τωρα Τσικνοπεμπτη με  γονεις, Αποκριες με γονείς... Σε φαση που ελεγα στον άντρα μου μηπως εγω δεν ειμαι καλη κορη επειδή δεν μπορώ να περναω τοσο χρόνο με τς γονεις μου ενω τς εχω απο κατω!!!! Επίσης, ενω εμεις κραταγαμε μέχρι πρότινος τα τυπικά σε γιορτες κλπ (επισκεψη), αυτοι δεν εχουν έρθει ποτε, οποτε και το κοψαμε φετος με δικη μ γκρινια αφου το ξεκαθαρισα στον αντρα μου πως δεν ανεχομαι να συμπεριφερονται λες και στο σπίτι μας έχουμε χολερα!!! 

[linaa]

κ εγω παρομοια περιπτωση με την @alina80 ειμαι σχεδον η τελευταια που απεκτησε παιδακι κ δεν εχει αλλαξει κατι με τις φιλες μου μονο ο χρονος γιατι τωρα που απεκτησα εγω μωρο οι φιλες μου απεκτησαν το δευτερο οποτε κατα ενα μαγικο τροπο βρεθηκαμε ολες με νεογγενητα. κ λεω μαγικο γιατι παντα το ονειρευομουν να εχουμε συνομηλικα παιδια για να παιζουν μεταξυ τους. 

α κ του αντρα μου οι φιλοι μενουν πιο κοντα μας βρισκομαστε. 

τωρα που λες για επαρχια στο νησι αν κ εγω δεν ειμαι κοινωνικη ευτυχως εχουμε ενα ζευγαρι με μεγαλο παιδακι που κανουμε παρεα κ ολοι οι αλλοι λιγο πολυ γνωστοι ειναι μια κουβεντα θα την πεις.

[sunshine83]

Εγώ νομίζω ότι και μετά το παιδί, οι φιλίες μπορεί να διατηρηθούν, αρκεί να υπάρχουν γερές βάσεις.Γιατί κακά τα ψέματα, όταν κάνεις παιδί και στο σπίτι θα κλειστείς τον πρώτο καιρό, και τα ξενύχτια πια θα είναι απαγορευτικά, και ούτε τόσο ελεύθερο χρόνο θα έχετε.Οπότε πρέπει να υπάρχει κατανόηση και από τις δυο πλευρές.

[alina80]

Δεν πιστεύω στις φιλίες μεταξύ ζευγαριών. Με την έννοια να είναι όλοι φίλοι ουσιαστικοί μεταξύ τους. Θεωρώ πολύ δύσκολη συγκυρία να συμβει. Τουλάχιστον εμείς δεν έχουμε τέτοιες σχέσεις. Είναι οι φίλοι του ενός και του άλλου. Φυσικά και κάνουμε παρέα και με το ταίρι του καθενος, και περνάμε μια χαρά. (Κυρίως με τις δικές μου φίλες και τους άντρες τους γιατί μένουμε πιο κοντά). Βλέπω όμως πολύ συχνά τις φίλες μου μόνες μας. Όχι απαραίτητα ως "ζευγάρια". Θεωρώ πολύ σημαντικό για την ισορροπία του καθένα αλλά και για του ζευγαριού να υπάρχουν σχέσεις και δραστηριότητες μεμονωμένα. 

 

[bella32]

@anemoni1989 σε ακούω!! εγώ ήμουν από τη πλευρά που έφυγε από επαρχία κ ήρθε Αθήνα για δουλειά.  οποτε γυρνούσα στη πολη μου πάντα πήγαινα επίσκεψη στο σπίτι του φίλου μου γτ είχε κλειστεί με το μωρό κ μου έκανε παραπανα για τους ελεύθερους της παρέας που αν κ στην ίδια πόλη δεν τους βλέπει ποτέ.. οποτε έχει να κάνει με τις υποχωρήσεις που κάνεις..

τώρα κ μεις έχουμε μείνει μόνοι μας χωρίς πολλές παρέες.. θα έρθουν για ένα καφέ αλλά επειδή είναι ελεύθερα πουλιά, θέλουν να βγουν για ξενύχτια και σε μέρη που δεν είναι baby friendly! βέβαια δεν έχουμε σχέσεις χρόνων, οπότε δεν έχω την απαίτηση να αλλάζουν το πρόγραμμα τους για μένα.. ανέβα βόρεια προάστεια να πάμε παρέα για καφέ!! - άντε να φτιάξει ο καιρός μας έχει σαπίσει φέτος παναγιά μου..

[anemoni1989]

πρίν από 42 λεπτά , bella32 είπε:

@anemoni1989 σε ακούω!! εγώ ήμουν από τη πλευρά που έφυγε από επαρχία κ ήρθε Αθήνα για δουλειά.  οποτε γυρνούσα στη πολη μου πάντα πήγαινα επίσκεψη στο σπίτι του φίλου μου γτ είχε κλειστεί με το μωρό κ μου έκανε παραπανα για τους ελεύθερους της παρέας που αν κ στην ίδια πόλη δεν τους βλέπει ποτέ.. οποτε έχει να κάνει με τις υποχωρήσεις που κάνεις..

τώρα κ μεις έχουμε μείνει μόνοι μας χωρίς πολλές παρέες.. θα έρθουν για ένα καφέ αλλά επειδή είναι ελεύθερα πουλιά, θέλουν να βγουν για ξενύχτια και σε μέρη που δεν είναι baby friendly! βέβαια δεν έχουμε σχέσεις χρόνων, οπότε δεν έχω την απαίτηση να αλλάζουν το πρόγραμμα τους για μένα.. ανέβα βόρεια προάστεια να πάμε παρέα για καφέ!! - άντε να φτιάξει ο καιρός μας έχει σαπίσει φέτος παναγιά μου..

Θα αποδεχτω την προταση!!!

Θα κανονίσουμε μόλις ανοίξει ο καιρος!!!

[kotsifikos]

Eμείς σαν ζευγάρι από όταν αποκτήσαμε παιδί και έπειτα δεν μπορώ να πως άλλαξε η ζωή μας ιδιαίτερα. Οκ δεν ξενυχτάμε αλλά ούτε πριν το παιδί βγαίναμε πολύ για να κλαμπάρουμε, τα κάναμε τα προηγούμενα χρόνια και τα χορτάσαμε. Γενικά εγώ και ο άντρας μου έχουμε εύκολες και τις εκδρομές και τα ταξίδια οπότε αυτά συνεχίστηκαν και μετά την έλευση του παιδιού. Ποτέ δεν το είδαν σαν ένα βουνό το να ετοιμαστώ για ένα τριήμερο με το παιδί, ούτε καν τότε που ήθελε το ζεστό του γάλα και το αλεσμένο του φαγητό, όλα μου φαίνονταν πολύ εύκολα.

Οι περισσότεροι μας φίλοι είχαν ήδη παιδιά ή έκαναν λιγο πριν από εμάς, με πολλούς όμως χαθήκαμε γιατί δεν υπήρχε η διάθεση  να πιούμε κάπου έξω καφέ ή να πάμε βόλτα σε ένα πάρκο καροτσάδα (είχαμε μωρά τότε) ,  όπως είπαμε και στο παρεντσ πολλοί θέλουν να περνούν τον χρόνο με τους γονείς τους γιατί έχουν και βοήθεια έτσι, προσωπικά προτιμώ να ξυπνήσω στις 6  το πρωί να ετοιμαστώ για εκδρομή από το να φάω Κυριακή μεσημέρι σε ένα διαμέρισμα. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να απομονώνεται κάποιος όταν κάνει παιδί, ίσα ίσα το αντίθετο πρέπει να συμβαίνει, τα παιδιά θέλουν βότλες, θέλουν νέα πρόσωπα γύρω τους, θέλουν να μαθαίνουν τον κόσμο.  Δεν μπορώ καθόλου να ακούω την φράση ''τώρα με το παιδί που να τα κάνεις αυτά'', και όμως υπάρχουν άπειρα πράγματα να κάνεις με το παιδί, άπειρα!!αρκεί να το θες. Εγώ έχασα παρέες για αυτό τον λόγο, δεν μπορώ την κλεισούρα, όμως απέκτησα και νέες παρέες μέσα από το παιδί μου, έχουμε γνωρίσει γονείς που έχουν παιδιά σε ίδια ηλικία με εμάς και κανονίζουμε να κάνουμε αρκετά πράγματα παρέα.

Για να διατηρηθεί μία σχέση πρέπει να το θέλουν και οι δύο πλευρές και να κάνουν και οι δύο υποχωρήσεις. Εγώ πχ έχω πιει πολλές φορές καφέ με τις μαμάδες φίλων μου επειδή δεν μπορούσαν να βγουν έξω με το  παιδί και στο σπίτι που πήγαινα ήταν η μαμά τους εκεί για να βοηθήσει, μέχρι που με κούρασε και από όταν σταμάτησα εγώ να πηγαίνω χαθήκαμε τελείως, οπότε φυσικά και αυτες οι σχέσεις δεν κράτησαν, δεν με στεναχωρεί όμως, ο καθένας φτιάχνει την ζωή του όπως εκείνον βολεύει.