Aφού δεν ήθελαν γιατί δέχθηκαν να τον βαφτίσουν?

[kotsifikos]

Έχεις δίκιο, έτσι είναι ..πλεον έχω πάψει να ασχολούμαι ..ας είναι καλά κ δεν πειράζει.Αυτη την βδομάδα το δούλεψα πολύ κ τελικά αποδέχθηκα την κατάσταση. Ίσως να έκανα κάτι που τους πείραξε άθελά μου, τι να πω. Δεν πειράζει, δεν μπορώ να το σκέφτομαι περισσότερο γιατί μου προκαλεί στεναχώρια.

[sunshine83]

Κι εγώ πάντα κατηγορούσα τους νονούς που εξαφανίζονται, αλλά ως νονά πλέον, δυστυχώς τα έφερε η ζωή να τα δω από την ανάποδη πλευρά. Στο πρώτο κοριτσάκι που βαπτίσαμε, οι σχέσεις με τους γονείς ήταν τέλειες μέχρι που κάναμε κι εμείς παιδί. Έχουν περάσει 8 μήνες και δεν έχουν έρθει ούτε μια φορά να το δουν. Αντίθετα, εμείς πηγαίναμε συνέχεια, τους βοηθούσαμε πολύ στην αρχή γιατί ήταν τρίδυμα, δώρα και το ευχαριστώ ήταν αυτό.Όσο να΄ναι σε ξενερώνει όταν ο άλλος όταν είναι τόσο παρτάκιας. Το αποκορύφωμα ήταν ότι όταν τους επισκεφτήκαμε εμείς τελικά να τους δώσουμε το προσκλητήριο της βάπτισης η μαμά ήταν απών, και ο μπαμπάς ήταν σε φάση, άντε να φύγετε τώρα, να πάμε για ,μπάνιο στη θάλασσα.

Το δεύτερο κοριτσάκι που θα το βαπτίσουμε τώρα, μετά από 10 χρόνια φιλίας. η μαμά έδειξε τέτοιο πρόσωπο που πραγματικά το έχουμε ήδη μετανιώσει. Τι να πω ότι ψάχναμε  για βαπτιστικά που να της αρέσουν σε άπειρα μαγαζιά, ότι ήθελε πιο ακριβά τελικά την πείσαμε για πιο οικονομικά. Για τα μαρτυρικά και παπούτσια της πήρε μήνες να καταλήξει  σε κάτι και ότι μας επέβαλλε να ακολουθήσουμε τα τοπικά έθιμα που είναι να μοιράσουμε τα μαρτυρικά στο τραπέζι, και να ψάχνουμε μια κορδέλα για να δεθούμε με το παιδί στο μυστήριο, σύμφωνα με τις 'προδιαγραφές'.

Έχουν και οι γονείς υποχρεώσεις απέναντι στον νονό, κυρίως να τον σέβονται. Παρόλα αυτά δεν έχουμε εξαφανιστεί από τα βαπτιστήρια, αν και έχουμε στεναχωρηθεί και απογοητευτεί με αυτές τις συμπεριφορές.

[kotsifikos]

On 25/7/2019 at 1:14 ΠΜ, sunshine83 είπε:

Κι εγώ πάντα κατηγορούσα τους νονούς που εξαφανίζονται, αλλά ως νονά πλέον, δυστυχώς τα έφερε η ζωή να τα δω από την ανάποδη πλευρά. Στο πρώτο κοριτσάκι που βαπτίσαμε, οι σχέσεις με τους γονείς ήταν τέλειες μέχρι που κάναμε κι εμείς παιδί. Έχουν περάσει 8 μήνες και δεν έχουν έρθει ούτε μια φορά να το δουν. Αντίθετα, εμείς πηγαίναμε συνέχεια, τους βοηθούσαμε πολύ στην αρχή γιατί ήταν τρίδυμα, δώρα και το ευχαριστώ ήταν αυτό.Όσο να΄ναι σε ξενερώνει όταν ο άλλος όταν είναι τόσο παρτάκιας. Το αποκορύφωμα ήταν ότι όταν τους επισκεφτήκαμε εμείς τελικά να τους δώσουμε το προσκλητήριο της βάπτισης η μαμά ήταν απών, και ο μπαμπάς ήταν σε φάση, άντε να φύγετε τώρα, να πάμε για ,μπάνιο στη θάλασσα.

Το δεύτερο κοριτσάκι που θα το βαπτίσουμε τώρα, μετά από 10 χρόνια φιλίας. η μαμά έδειξε τέτοιο πρόσωπο που πραγματικά το έχουμε ήδη μετανιώσει. Τι να πω ότι ψάχναμε  για βαπτιστικά που να της αρέσουν σε άπειρα μαγαζιά, ότι ήθελε πιο ακριβά τελικά την πείσαμε για πιο οικονομικά. Για τα μαρτυρικά και παπούτσια της πήρε μήνες να καταλήξει  σε κάτι και ότι μας επέβαλλε να ακολουθήσουμε τα τοπικά έθιμα που είναι να μοιράσουμε τα μαρτυρικά στο τραπέζι, και να ψάχνουμε μια κορδέλα για να δεθούμε με το παιδί στο μυστήριο, σύμφωνα με τις 'προδιαγραφές'.

Έχουν και οι γονείς υποχρεώσεις απέναντι στον νονό, κυρίως να τον σέβονται. Παρόλα αυτά δεν έχουμε εξαφανιστεί από τα βαπτιστήρια, αν και έχουμε στεναχωρηθεί και απογοητευτεί με αυτές τις συμπεριφορές.

Η δυσαρέσκεια σου ως προς τους γονείς δεν πρέπει να επηρεάσουν την δική σου σχέση με το παιδί, βέβαια όντας το παιδί σε μικρή ηλικία είναι σχεδόν αδύνατον αυτό αφού για να το δεις θα πρέπει να συνεννοηθείς με τους γονείς.

Εγώ πάλι έχω καταλήξει πως αν είναι να κρατήσει μία σχέση θα κρατήσει αν όχι δεν θ κρατήσει. Είμαστε άνθρωποι και κάνουμε λάθη, έτσι κάναμε και λάθος επιλογή νονού, δεν πειράζει καλή καρδιά.

Όταν άνοιξα το θέμα ήμουν πολύ στεναχωρημένη πλέον δεν με πειράζει καθόλου μα καθόλου!!Δεν κρατάω κακία, θα ήθελα σίγουρα να είχα κάνει καλύτερη επιλογή όμως τώρα έγινε, ας είναι καλά και ας μη μιλάμε δεν με πειράζει.