Quantcast
Jump to content
Προσοχή σε SCAM μηνύματα! Μας ενημέρωσαν ότι εστάλει μήνυμα στα Αγγλικά, για αλλαγή κωδικού πρόσβασης. Δεν έχουμε στείλει κάτι τέτοιο. Τα μηνύματά μας, πάντα είναι μεταφρασμένα στα Ελληνικά & περιέχουν το λογότυπό μας. ×
➔ Parents.org.gr
  • Από την διαχείριση / Admin news

    • 13 ώρες πρίν, Katiamaxiking είπε:

      Να πω ότι δεν σε καταλαβαίνω; Σε καταλαβαίνω… παρε το χρόνο σου να ανακτήσεις δυνάμεις και ελπίδα! Εγω εκανα υστεροσκοπηση και βρέθηκε ήπια φλεγμονή και κατά τη φάση της διέγερσης (μακρύ πρωτόκολλο) πήρα ένα κοκτέιλ αντιβιώσεων για ένα μήνα. Σου πρότεινε κάποιο πρωτόκολλο; 
       

      Καλημέρα!!! Όχι δεν μιλήσαμε για τπτ άλλο...με το που είδε τις προηγούμενες προσπάθειες Μ είπε μόνο αυτό... υπάρχει περίπτωση να γίνει ζημιά με τη λαμπαροσκοπιση; Αυτό μόνο φοβάμαι μήπως πειράξουμε κάτι που δεν πρέπει....κ μετα από το χειρουργείο πως είναι η περίοδος μας; Κανονική; Η θέλει χρόνο να επανελθει;

      13 ώρες πρίν, Fay_ είπε:

      Το ανέβασα κορίτσια. Clear blue έκανα τελικά! Νομίζω θετικό άχνη γραμμή βέβαια! Τι λέτε; Είχα κατουρήσει πριν μισή ώρα να το πω κ αυτό.. θα κάνω κ άλλο το πρωί 

      Συγχαρητήρια!!!! Εύχομαι να πάνε όλα τέλεια 💗

      • Μου αρέσει 1

Μανουλες Φεβρουαρίου 2020!!!


Recommended Posts

Just now, Helen2 είπε:

Annie 4 , ειμαι στην 26η εβδομαδα, εσυ; Ειπες εχεις αγορακι και εσυ ε; 

Kabou καλοσωρισες στην παρεα μας. Εσυ σε ποια εβδομαδα εισαι; Ευχομαι να εισαι πιο ησυχη ποθ αλλαξες γιατρο. Το σημαντικο ειναι να εμπιστευεσαι τον γυναικολογο σου. Δεν γνωριζω και εγω για την ερωτηση σου, αλλα για να εισαι σιγουρη μπορεις να ρωτησεις ατο νοσοκομειο που διαλεξες να γεννησεις. Αν θες πες μας για την παραλειψη του παλιου σου γιατρου.

Εγώ είμαι στην 29η :-)

αγοράκι ή κοριτσάκι εχεις; Θυμισε μου!

Το βαρος σας το ειπε στον υπερηχο;

  • Μου αρέσει 1
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

  • Απαντήσεις 400
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Διεγνωσθη με θρομβοφιλια και ενω αιματολογος κ παθολογος επεμεναν αμεσα για αντιπηκτικες, ο γυναικολογος ηταν αρνητικός ως προς την αναγκαιοτητα τους με αποτέλεσμα την μη βιωσιμοτητα του εμβρύου! Γενικότερα όμως υπηρχαν κ αλλα δείγματα νωρίτερα!! Αχ κοριτσια σημερα κανω την καμπύλη ζαχαρου κ εχω λιγη εννοια! Εσεις την εχετε κάνει;; είναι ζορικη;; 

11 ώρες πρίν, Annie4 είπε:

Εγώ είμαι στην 29η :-)

αγοράκι ή κοριτσάκι εχεις; Θυμισε μου!

Το βαρος σας το ειπε στον υπερηχο;

Κοριτσάκι εχω!! Στον τελευταίο υπερηχο στην 26η βδομάδα ηταν 750 γραμμαρια το γλυκάκι!!! Εσυ τι εχεις ;;;; 

  • Μου αρέσει 1
Link to comment
Share on other sites

Κορίτσια Γεια σας και από μένα ..... τώρα ανακάλυψα το θέμα αυτό ενώ είχα βρει το φόρουμ μήνες πριν. 

27+4 εμείς, περιμένουμε κοριτσακι τελικά... οι εξετάσεις όλα καλά από την αρχή με αυχενική και papA μέχρι πριν την β επιπέδου μας έλεγε ο γιατρός αγοράκι και στην Β επιπέδου κοριτσάκι. Γενικότερα πρώτη εγκυμοσύνη μετά από μήνες προσπάθειας, χωρίς ζαλάδες ενοχλήσεις αναγούλες κλπ. Στην αυχενική είδαμε ότι δεν περνούσε το αίμα όπως έπρεπε και άρχισα μαγνήσιο την μεγαλύτερη δόση  αλλά στην Β επιπέδου είδαμε ότι η προσέγγιση αυτή δούλεψε πολύ καλά! Στην Β επιπέδου ο εμβρυολόγος βρήκε κοντό τράχηλο. Και συνέστησε υπόθετο κολπικά , τα οποία και πηρα.... έφεραν πολλά υγρά όμως με αποτέλεσμα ένα πρωί να νομίζω ότι αυτή η μεγάλη διαρροή είναι αμνιακό υγρό. Πήγα στο νοσοκομείο αν και με παρακολουθεί ιδιώτης. Έκανα το τεστ και μου είπαν ότι είναι αμνιακα υγρά και λόγω κοντού τραχήλου 2,2 μπήκα με εισαγωγή. Το τι άκουσα μέσα δεν λέγεται μέχρι και για αποβολή μου είπαν. Ψυχολογία γενικότερα στα πατώματα κλάματα άγχος και από εκει που ήμασταν μέσα στην τρελή χαρά ξαφνικά όλα άλλαξαν. Μετά από 4 μερες νοσηλείας βγαίνω και μου σύστησαν ξαπλα όλη μέρα. Ζορίστηκα πολύ γιατί μέχρι τότε είχα καλή εγκυμοσύνη και πήγαινα στην δουλειά μου συνέχιζα κανονικά την ζωή μου... επισκέφτηκα τον γιατρό μου ο οποίος μετράει τον τράχηλο μου 4.... έχω οπίσθια μήτρα και ήθελε άλλη κλίση το μηχάνημα για να το μετρήσει σωστά..... κορίτσια ποοοοσο δύσκολο από την μια μέρα στην άλλη να χάνεις τον κόσμο κάτω από τα πόδια σου! Για αυτό θέλει να παίρνουμε και άλλες γνώμες !! 

Πλεον όλα καλά ξεκουράζομαι αρκετά δεν πάω στην δουλειά δεν κάνω δουλειές ευτυχώς βοηθάνε όλοι!!! Την Μπέμπα την καταλαβαινω πλέον και χαίρομαι. Ξεκινήσαμε και τα ψώνια για καρότσι κρεβάτι προίκα μωρού!!! Εσείς ψωνίσατε;;; Περιμένω τα Χριστούγεννα πως και πως να βγω φωτογραφία μπροστά στο δέντρο με την κοιλιτσα μου!!! Με το καλό σε όλες και με τελειομηνα και υγειη μωράκια όλες μας !! Περιμένω νέα σας και θα σας λέω και εγώ τα δικά μας!!

  • Μου αρέσει 2
Link to comment
Share on other sites

23 ώρες πρίν, Kabou είπε:

Διεγνωσθη με θρομβοφιλια και ενω αιματολογος κ παθολογος επεμεναν αμεσα για αντιπηκτικες, ο γυναικολογος ηταν αρνητικός ως προς την αναγκαιοτητα τους με αποτέλεσμα την μη βιωσιμοτητα του εμβρύου! Γενικότερα όμως υπηρχαν κ αλλα δείγματα νωρίτερα!! Αχ κοριτσια σημερα κανω την καμπύλη ζαχαρου κ εχω λιγη εννοια! Εσεις την εχετε κάνει;; είναι ζορικη;; 

Κοριτσάκι εχω!! Στον τελευταίο υπερηχο στην 26η βδομάδα ηταν 750 γραμμαρια το γλυκάκι!!! Εσυ τι εχεις ;;;; 

Πως τα πηγες με την καμπυλη κοριτσι μου;

Εγω εχω αγοράκι και μάλιστα πολύ ζωηρό!!

Υ.Γ. Τρομερο λάθος αυτο του γιατρού ρε συ, αφού το ελεγαν οι ειδικοι πως εκεινος επεμενε;

13 ώρες πρίν, Sofaki00 είπε:

Κορίτσια Γεια σας και από μένα ..... τώρα ανακάλυψα το θέμα αυτό ενώ είχα βρει το φόρουμ μήνες πριν. 

27+4 εμείς, περιμένουμε κοριτσακι τελικά... οι εξετάσεις όλα καλά από την αρχή με αυχενική και papA μέχρι πριν την β επιπέδου μας έλεγε ο γιατρός αγοράκι και στην Β επιπέδου κοριτσάκι. Γενικότερα πρώτη εγκυμοσύνη μετά από μήνες προσπάθειας, χωρίς ζαλάδες ενοχλήσεις αναγούλες κλπ. Στην αυχενική είδαμε ότι δεν περνούσε το αίμα όπως έπρεπε και άρχισα μαγνήσιο την μεγαλύτερη δόση  αλλά στην Β επιπέδου είδαμε ότι η προσέγγιση αυτή δούλεψε πολύ καλά! Στην Β επιπέδου ο εμβρυολόγος βρήκε κοντό τράχηλο. Και συνέστησε υπόθετο κολπικά , τα οποία και πηρα.... έφεραν πολλά υγρά όμως με αποτέλεσμα ένα πρωί να νομίζω ότι αυτή η μεγάλη διαρροή είναι αμνιακό υγρό. Πήγα στο νοσοκομείο αν και με παρακολουθεί ιδιώτης. Έκανα το τεστ και μου είπαν ότι είναι αμνιακα υγρά και λόγω κοντού τραχήλου 2,2 μπήκα με εισαγωγή. Το τι άκουσα μέσα δεν λέγεται μέχρι και για αποβολή μου είπαν. Ψυχολογία γενικότερα στα πατώματα κλάματα άγχος και από εκει που ήμασταν μέσα στην τρελή χαρά ξαφνικά όλα άλλαξαν. Μετά από 4 μερες νοσηλείας βγαίνω και μου σύστησαν ξαπλα όλη μέρα. Ζορίστηκα πολύ γιατί μέχρι τότε είχα καλή εγκυμοσύνη και πήγαινα στην δουλειά μου συνέχιζα κανονικά την ζωή μου... επισκέφτηκα τον γιατρό μου ο οποίος μετράει τον τράχηλο μου 4.... έχω οπίσθια μήτρα και ήθελε άλλη κλίση το μηχάνημα για να το μετρήσει σωστά..... κορίτσια ποοοοσο δύσκολο από την μια μέρα στην άλλη να χάνεις τον κόσμο κάτω από τα πόδια σου! Για αυτό θέλει να παίρνουμε και άλλες γνώμες !! 

Πλεον όλα καλά ξεκουράζομαι αρκετά δεν πάω στην δουλειά δεν κάνω δουλειές ευτυχώς βοηθάνε όλοι!!! Την Μπέμπα την καταλαβαινω πλέον και χαίρομαι. Ξεκινήσαμε και τα ψώνια για καρότσι κρεβάτι προίκα μωρού!!! Εσείς ψωνίσατε;;; Περιμένω τα Χριστούγεννα πως και πως να βγω φωτογραφία μπροστά στο δέντρο με την κοιλιτσα μου!!! Με το καλό σε όλες και με τελειομηνα και υγειη μωράκια όλες μας !! Περιμένω νέα σας και θα σας λέω και εγώ τα δικά μας!!

Κορίτσι μου ποσο ταλαιπωρηθηκες! Σημασια εχει πως πια ειναι ολα καλα, να κανεις λιγη υπομονη, να μενεις ηρεμη και να σκεφτεσαξ μονο τη μερα που θα αγκαλιασεις το μπεμπακι σου. Τελος τα βασανα...ολα παιρνουν τον δρομο τους τωρα.

  • Ευχαριστώ 1
Link to comment
Share on other sites

On 19/11/2019 at 9:31 ΠΜ, Kabou είπε:

Διεγνωσθη με θρομβοφιλια και ενω αιματολογος κ παθολογος επεμεναν αμεσα για αντιπηκτικες, ο γυναικολογος ηταν αρνητικός ως προς την αναγκαιοτητα τους με αποτέλεσμα την μη βιωσιμοτητα του εμβρύου! Γενικότερα όμως υπηρχαν κ αλλα δείγματα νωρίτερα!! Αχ κοριτσια σημερα κανω την καμπύλη ζαχαρου κ εχω λιγη εννοια! Εσεις την εχετε κάνει;; είναι ζορικη;; 

Κοριτσάκι εχω!! Στον τελευταίο υπερηχο στην 26η βδομάδα ηταν 750 γραμμαρια το γλυκάκι!!! Εσυ τι εχεις ;;;; 

Πραγματικα πολυ περιεργο που ο γυναικολογος σου επεμενε να μην δωσει και πηρε τετοια ευθυνη. Εδω πολλες φορες δινουν αντιπηκτικες και χωρις να εχεις θρομβοφιλια. Προληπτικα!

On 19/11/2019 at 7:28 ΜΜ, Sofaki00 είπε:

Κορίτσια Γεια σας και από μένα ..... τώρα ανακάλυψα το θέμα αυτό ενώ είχα βρει το φόρουμ μήνες πριν. 

27+4 εμείς, περιμένουμε κοριτσακι τελικά... οι εξετάσεις όλα καλά από την αρχή με αυχενική και papA μέχρι πριν την β επιπέδου μας έλεγε ο γιατρός αγοράκι και στην Β επιπέδου κοριτσάκι. Γενικότερα πρώτη εγκυμοσύνη μετά από μήνες προσπάθειας, χωρίς ζαλάδες ενοχλήσεις αναγούλες κλπ. Στην αυχενική είδαμε ότι δεν περνούσε το αίμα όπως έπρεπε και άρχισα μαγνήσιο την μεγαλύτερη δόση  αλλά στην Β επιπέδου είδαμε ότι η προσέγγιση αυτή δούλεψε πολύ καλά! Στην Β επιπέδου ο εμβρυολόγος βρήκε κοντό τράχηλο. Και συνέστησε υπόθετο κολπικά , τα οποία και πηρα.... έφεραν πολλά υγρά όμως με αποτέλεσμα ένα πρωί να νομίζω ότι αυτή η μεγάλη διαρροή είναι αμνιακό υγρό. Πήγα στο νοσοκομείο αν και με παρακολουθεί ιδιώτης. Έκανα το τεστ και μου είπαν ότι είναι αμνιακα υγρά και λόγω κοντού τραχήλου 2,2 μπήκα με εισαγωγή. Το τι άκουσα μέσα δεν λέγεται μέχρι και για αποβολή μου είπαν. Ψυχολογία γενικότερα στα πατώματα κλάματα άγχος και από εκει που ήμασταν μέσα στην τρελή χαρά ξαφνικά όλα άλλαξαν. Μετά από 4 μερες νοσηλείας βγαίνω και μου σύστησαν ξαπλα όλη μέρα. Ζορίστηκα πολύ γιατί μέχρι τότε είχα καλή εγκυμοσύνη και πήγαινα στην δουλειά μου συνέχιζα κανονικά την ζωή μου... επισκέφτηκα τον γιατρό μου ο οποίος μετράει τον τράχηλο μου 4.... έχω οπίσθια μήτρα και ήθελε άλλη κλίση το μηχάνημα για να το μετρήσει σωστά..... κορίτσια ποοοοσο δύσκολο από την μια μέρα στην άλλη να χάνεις τον κόσμο κάτω από τα πόδια σου! Για αυτό θέλει να παίρνουμε και άλλες γνώμες !! 

Πλεον όλα καλά ξεκουράζομαι αρκετά δεν πάω στην δουλειά δεν κάνω δουλειές ευτυχώς βοηθάνε όλοι!!! Την Μπέμπα την καταλαβαινω πλέον και χαίρομαι. Ξεκινήσαμε και τα ψώνια για καρότσι κρεβάτι προίκα μωρού!!! Εσείς ψωνίσατε;;; Περιμένω τα Χριστούγεννα πως και πως να βγω φωτογραφία μπροστά στο δέντρο με την κοιλιτσα μου!!! Με το καλό σε όλες και με τελειομηνα και υγειη μωράκια όλες μας !! Περιμένω νέα σας και θα σας λέω και εγώ τα δικά μας!!

Sofaki καλημερα. Καλωσορισες στην παρεα μας. Φανταζομαι περασες ταλαιπωρια κ αγχος πολυ. Ελπιζω να απολαυσεις το υπολοιπο της εγκυμοσυνης σ χωρις αλλο αγχος. 

  • Ευχαριστώ 1
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Έχω μια κόρη 14 ημερών, γεννήθηκε στις 23+6 ή 24+1, γιατί δεν συμφωνούν ακριβώς κ οι γιατροί στα συστήματα μέτρησης... 640 γραμμάρια, δεν μπορεί να αναπνεύσει μόνη της. Για άγνωστο λόγο (ίσως ουρεόπλασμα) ξαφνικά έσπασαν τα νερά και μάλιστα με μικρές διαρροές, έκανα 2-3 μέρες να ανησυχήσω, μετά τον υπέρηχο με κράτησαν για εισαγωγή, οροί με αντιβιώσεις, crp 10, τη ρίξαμε σε 2-3 μέρες. Εγώ συνέχιζα να χάνω συνεχώς πολλά υγρά ανάμεικτα με αίμα. Έπινα 4 λίτρα νερό κ υγρά τη μέρα για να βοηθάω τον οργανισμό να αναδημιουργεί το αμνιακό υγρό να μένει έστω λίγο μέσα στη μήτρα πριν το χάσει κ σηκωνόμουν από το κρεβάτι μόνο για τουαλέτα. 

Ο γιατρός που με χειρούργησε μου είχε δώσει την ίδια μέρα 75% πιθανότητες να γεννηθεί νεκρή και 25% ζωντανή και κάθε μέρα ή δεν μου λέγαν τίποτα για το πώς θα πάει ή μου έλεγαν ότι είναι πολύ δύσκολα κ είναι το πιθανότερο να τη χάσουμε κ ό,τι αυτό είναι το καλό σενάριο, το κακό είναι να γεννηθεί με σοβαρή αναπηρία (κ αν δεν πέσει η λοίμωξη να χάσουν και μένα). Αρνήθηκα την καισαρική που μου πρότειναν σχεδόν κάθε μέρα, αλλά με τη μήτρα άδεια σχεδόν από αμνιακό υγρό, η μπέμπα βγήκε στον κόλπο μόνη της μετά από 10 μέρες νοσηλεία και τότε για την ασφάλειά της την πήραν με καισαρική.

Δεν έχω χρόνο να διαβάζω τίποτα αυτόν τον καιρό, πάμε στο νοσοκομείο δυο φορές τη μέρα κ βγάζω κάθε 3 ώρες σταγόνες γάλα (1 - 8 ml) με το θήλαστρο από την επομένη ημέρα της καισαρικής. Η γιατρός του θαλάμου περίμενε ότι θα έπαιρνα χάπια για απογαλακτισμό. Θα σας πω την εξέλιξη, αν όλα πάνε καλά έχουμε μπροστά μας 3-4 μήνες μέχρι να μεγαλώσει. Τις πρώτες μέρες στην εντατική δεν μας μιλούσαν, έλεγαν μόνο είναι δύσκολα, τα πρώτα 24 ωρα είναι κρίσιμα.

Προς το παρόν η μπέμπα μου νίκησε τα μικρόβια που είχε κολλήσει, από την αυστηρή εντατική περάσαμε στη μεσαία και τρώμε όλο κ λίγο περισσότερο. Παρόλα όσα μου λέγανε στο νοσοκομείο, με πρόσεξαν κ όταν είπα έχω παραπάνω αίμα μου κάνανε αμέσως καρδιοτοκογράφημα κ υπέρηχο-ψηλάφηση, οπότε είδαν που το μωρό κατέβαινε. Με τρέξανε στο χειρουργείο όπου ήμουν χαλαρή κ τραγουδούσα, έκανα πλάκες μ τους γιατρούς. Την προηγούμενη ημέρα κοινώνησα κ έταξα τη μικρή μου σε άγιο. Δεν είχαμε επιπλοκές στον τοκετό, αν κ λόγω του 6ου μήνα κ δευτερευόντως των αντιπηκτικών που κάνω για τη θρομβοφιλία, η μήτρα μου αιμορράγησε αρκετά κ πονούσε τρελά την πρώτη μέρα, αφού πρόσεξαν να μην μου δώσουν μεγάλη δόση ραχιαίας αναισθησίας (ευτυχώς, γιατί τους είπα έχω θέματα μ τη μέση μου). Τη δεύτερη μέρα όμως ο πόνος κάπως μειώθηκε κ το περπάτημα ήδη από την πρώτη μέρα με βοήθησε πολύ κ ψυχολογικά κ σωματικά. Ο ίδιος γιατρός που μου έδινε το 25% κ που δεν πήρε φράγκο- εφημέρευε στη μία τα μεσάνυχτα που μου την έβγαλε-ήρθε να μου ευχηθεί να μου ζήσει, να μου πει ότι η μικρή είναι ζωηρή κ χαιρετά όλο τον κόσμο κ να μη δίνω σημασία στον πόνο, αλλά να σηκωθώ την ίδια μέρα να πάω να τη δω κ ότι εγώ έκανα ό,τι μπορούσα να κάνω ως μητέρα και με το παραπάνω. Τελικά, τον αγαπώ. (Εντωμεταξύ, είμαι άνθρωπος με φοβία στις ενέσεις κ το αίμα). Ήταν να γεννήσω 25 Φεβρουαρίου.

Link to comment
Share on other sites

Just now, solena73 είπε:

Έχω μια κόρη 14 ημερών, γεννήθηκε στις 23+6 ή 24+1, γιατί δεν συμφωνούν ακριβώς κ οι γιατροί στα συστήματα μέτρησης... 640 γραμμάρια, δεν μπορεί να αναπνεύσει μόνη της. Για άγνωστο λόγο (ίσως ουρεόπλασμα) ξαφνικά έσπασαν τα νερά και μάλιστα με μικρές διαρροές, έκανα 2-3 μέρες να ανησυχήσω, μετά τον υπέρηχο με κράτησαν για εισαγωγή, οροί με αντιβιώσεις, crp 10, τη ρίξαμε σε 2-3 μέρες. Εγώ συνέχιζα να χάνω συνεχώς πολλά υγρά ανάμεικτα με αίμα. Έπινα 4 λίτρα νερό κ υγρά τη μέρα για να βοηθάω τον οργανισμό να αναδημιουργεί το αμνιακό υγρό να μένει έστω λίγο μέσα στη μήτρα πριν το χάσει κ σηκωνόμουν από το κρεβάτι μόνο για τουαλέτα. 

Ο γιατρός που με χειρούργησε μου είχε δώσει την ίδια μέρα 75% πιθανότητες να γεννηθεί νεκρή και 25% ζωντανή και κάθε μέρα ή δεν μου λέγαν τίποτα για το πώς θα πάει ή μου έλεγαν ότι είναι πολύ δύσκολα κ είναι το πιθανότερο να τη χάσουμε κ ό,τι αυτό είναι το καλό σενάριο, το κακό είναι να γεννηθεί με σοβαρή αναπηρία (κ αν δεν πέσει η λοίμωξη να χάσουν και μένα). Αρνήθηκα την καισαρική που μου πρότειναν σχεδόν κάθε μέρα, αλλά με τη μήτρα άδεια σχεδόν από αμνιακό υγρό, η μπέμπα βγήκε στον κόλπο μόνη της μετά από 10 μέρες νοσηλεία και τότε για την ασφάλειά της την πήραν με καισαρική.

Δεν έχω χρόνο να διαβάζω τίποτα αυτόν τον καιρό, πάμε στο νοσοκομείο δυο φορές τη μέρα κ βγάζω κάθε 3 ώρες σταγόνες γάλα (1 - 8 ml) με το θήλαστρο από την επομένη ημέρα της καισαρικής. Η γιατρός του θαλάμου περίμενε ότι θα έπαιρνα χάπια για απογαλακτισμό. Θα σας πω την εξέλιξη, αν όλα πάνε καλά έχουμε μπροστά μας 3-4 μήνες μέχρι να μεγαλώσει. Τις πρώτες μέρες στην εντατική δεν μας μιλούσαν, έλεγαν μόνο είναι δύσκολα, τα πρώτα 24 ωρα είναι κρίσιμα.

Προς το παρόν η μπέμπα μου νίκησε τα μικρόβια που είχε κολλήσει, από την αυστηρή εντατική περάσαμε στη μεσαία και τρώμε όλο κ λίγο περισσότερο. Παρόλα όσα μου λέγανε στο νοσοκομείο, με πρόσεξαν κ όταν είπα έχω παραπάνω αίμα μου κάνανε αμέσως καρδιοτοκογράφημα κ υπέρηχο-ψηλάφηση, οπότε είδαν που το μωρό κατέβαινε. Με τρέξανε στο χειρουργείο όπου ήμουν χαλαρή κ τραγουδούσα, έκανα πλάκες μ τους γιατρούς. Την προηγούμενη ημέρα κοινώνησα κ έταξα τη μικρή μου σε άγιο. Δεν είχαμε επιπλοκές, αν κ λόγω του 6ου μήνα κ δευτερευόντως των αντιπηκτικών που κάνω για τη θρομβοφιλία, η μήτρα μου αιμορράγησε αρκετά κ πονούσε τρελά την πρώτη μέρα, αφού πρόσεξαν να μην μου δώσουν μεγάλη δόση ραχιαίας αναισθησίας (ευτυχώς, γιατί τους είπα έχω θέματα μ τη μέση μου). Τη δεύτερη μέρα όμως ο πόνος κάπως μειώθηκε κ το περπάτημα ήδη από την πρώτη μέρα με βοήθησε πολύ κ ψυχολογικά κ σωματικά. Ο ίδιος γιατρός που μου έδινε το 25% κ που δεν πήρε φράγκο- εφημέρευε στη μία τα μεσάνυχτα που μου την έβγαλε-ήρθε να μου ευχηθεί να μου ζήσει, να μου πει ότι η μικρή είναι ζωηρή κ χαιρετά όλο τον κόσμο κ να μη δίνω σημασία στον πόνο, αλλά να σηκωθώ την ίδια μέρα να πάω να τη δω κ ότι εγώ έκανα ό,τι μπορούσα να κάνω ως μητέρα και με το παραπάνω. Τελικά, τον αγαπώ. (Εντωμεταξύ, είμαι άνθρωπος με φοβία στις ενέσεις κ το αίμα). Ήταν να γεννήσω 25 Φεβρουαρίου.

Κοριτσαρα μου αρχικα συγχαρητηρια για τη δυναμη της ψυχης σου. Να σου ζησει και να ειναι γερη και ευτυχισμενη. Η κορη σου ειναι μαχητρια και σαφως θα τα καταφερετε και οι 2. Καλο κουραγιο για τους επομενους μηνες. Σου ευχομαι τα καλυτερα απο καρδιας. 

  • Ευχαριστώ 1
Link to comment
Share on other sites

Just now, solena73 είπε:

Έχω μια κόρη 14 ημερών, γεννήθηκε στις 23+6 ή 24+1, γιατί δεν συμφωνούν ακριβώς κ οι γιατροί στα συστήματα μέτρησης... 640 γραμμάρια, δεν μπορεί να αναπνεύσει μόνη της. Για άγνωστο λόγο (ίσως ουρεόπλασμα) ξαφνικά έσπασαν τα νερά και μάλιστα με μικρές διαρροές, έκανα 2-3 μέρες να ανησυχήσω, μετά τον υπέρηχο με κράτησαν για εισαγωγή, οροί με αντιβιώσεις, crp 10, τη ρίξαμε σε 2-3 μέρες. Εγώ συνέχιζα να χάνω συνεχώς πολλά υγρά ανάμεικτα με αίμα. Έπινα 4 λίτρα νερό κ υγρά τη μέρα για να βοηθάω τον οργανισμό να αναδημιουργεί το αμνιακό υγρό να μένει έστω λίγο μέσα στη μήτρα πριν το χάσει κ σηκωνόμουν από το κρεβάτι μόνο για τουαλέτα. 

Ο γιατρός που με χειρούργησε μου είχε δώσει την ίδια μέρα 75% πιθανότητες να γεννηθεί νεκρή και 25% ζωντανή και κάθε μέρα ή δεν μου λέγαν τίποτα για το πώς θα πάει ή μου έλεγαν ότι είναι πολύ δύσκολα κ είναι το πιθανότερο να τη χάσουμε κ ό,τι αυτό είναι το καλό σενάριο, το κακό είναι να γεννηθεί με σοβαρή αναπηρία (κ αν δεν πέσει η λοίμωξη να χάσουν και μένα). Αρνήθηκα την καισαρική που μου πρότειναν σχεδόν κάθε μέρα, αλλά με τη μήτρα άδεια σχεδόν από αμνιακό υγρό, η μπέμπα βγήκε στον κόλπο μόνη της μετά από 10 μέρες νοσηλεία και τότε για την ασφάλειά της την πήραν με καισαρική.

Δεν έχω χρόνο να διαβάζω τίποτα αυτόν τον καιρό, πάμε στο νοσοκομείο δυο φορές τη μέρα κ βγάζω κάθε 3 ώρες σταγόνες γάλα (1 - 8 ml) με το θήλαστρο από την επομένη ημέρα της καισαρικής. Η γιατρός του θαλάμου περίμενε ότι θα έπαιρνα χάπια για απογαλακτισμό. Θα σας πω την εξέλιξη, αν όλα πάνε καλά έχουμε μπροστά μας 3-4 μήνες μέχρι να μεγαλώσει. Τις πρώτες μέρες στην εντατική δεν μας μιλούσαν, έλεγαν μόνο είναι δύσκολα, τα πρώτα 24 ωρα είναι κρίσιμα.

Προς το παρόν η μπέμπα μου νίκησε τα μικρόβια που είχε κολλήσει, από την αυστηρή εντατική περάσαμε στη μεσαία και τρώμε όλο κ λίγο περισσότερο. Παρόλα όσα μου λέγανε στο νοσοκομείο, με πρόσεξαν κ όταν είπα έχω παραπάνω αίμα μου κάνανε αμέσως καρδιοτοκογράφημα κ υπέρηχο-ψηλάφηση, οπότε είδαν που το μωρό κατέβαινε. Με τρέξανε στο χειρουργείο όπου ήμουν χαλαρή κ τραγουδούσα, έκανα πλάκες μ τους γιατρούς. Την προηγούμενη ημέρα κοινώνησα κ έταξα τη μικρή μου σε άγιο. Δεν είχαμε επιπλοκές, αν κ λόγω του 6ου μήνα κ δευτερευόντως των αντιπηκτικών που κάνω για τη θρομβοφιλία, η μήτρα μου αιμορράγησε αρκετά κ πονούσε τρελά την πρώτη μέρα, αφού πρόσεξαν να μην μου δώσουν μεγάλη δόση ραχιαίας αναισθησίας (ευτυχώς, γιατί τους είπα έχω θέματα μ τη μέση μου). Τη δεύτερη μέρα όμως ο πόνος κάπως μειώθηκε κ το περπάτημα ήδη από την πρώτη μέρα με βοήθησε πολύ κ ψυχολογικά κ σωματικά. Ο ίδιος γιατρός που μου έδινε το 25% κ που δεν πήρε φράγκο- εφημέρευε στη μία τα μεσάνυχτα που μου την έβγαλε-ήρθε να μου ευχηθεί να μου ζήσει, να μου πει ότι η μικρή είναι ζωηρή κ χαιρετά όλο τον κόσμο κ να μη δίνω σημασία στον πόνο, αλλά να σηκωθώ την ίδια μέρα να πάω να τη δω κ ότι εγώ έκανα ό,τι μπορούσα να κάνω ως μητέρα και με το παραπάνω. Τελικά, τον αγαπώ. (Εντωμεταξύ, είμαι άνθρωπος με φοβία στις ενέσεις κ το αίμα). Ήταν να γεννήσω 25 Φεβρουαρίου.

Κορίτσι μου διάβασα το ποστ σου, να σου ζήσει η κόρη σου. Εύχομαι δύναμη και κουράγιο σε σένα και στον άντρα σου. Το κορίτσι σας τα έχει καταφέρει να μείνει ζωντανή κι όσα λες δείχνουν ότι όσο πάει και θα μεγαλώνει και θα δυναμώνει. Πίστη κι ελπίδα και θα περάσουν οι δύσκολοι μήνες κι όλα θα βελτιωθούν αγάπη μου. Απορώ και πού κατάλαβες την απώλεια αμνιακού;;, ήσουν τυχερή στην δυσκολία σου, γιατί συνήθως σε τέτοιο στάδιο είναι δύσκολο να αντιληφθείς ότι κάτι πάει λάθος και να τρέξεις. Ένιωθες μείωση στην κινητικότητα της μπέμπας; Το ουρεόπλασμα μπορεί να προκαλέσει πρόωρη ρήξη, ειδικά αν δεν το ήξερες να προφυλαχθείς με αντιβίωση, αλλά σίγουρα δεν φταίει μόνο αυτό. Πολλοί παράγοντες συντελούν σε τέτοιες καταστάσεις, δυστυχώς όμως δεν παιρνάν από τα χέρια της γυναίκας. Εσύ κορίτσι μου έκανες ότι καλύτερο μπορούσες και είσαι κι εσύ μια μαχήτρια όπως κι η κόρη σου. Μην κατηγορήσεις στιγμή τον εαυτό σου. Θα σαι δίπλα στο παιδάκι σου και σύντομα όλα θα δεις να βελτιώνονται, με υπομονή και προσευχή. Ότι καλύτερο σας εύχομαι από καρδιάς.

  • Ευχαριστώ 1
Link to comment
Share on other sites

Just now, Pagotoula είπε:

 Απορώ και πού κατάλαβες την απώλεια αμνιακού;;, ήσουν τυχερή στην δυσκολία σου, γιατί συνήθως σε τέτοιο στάδιο είναι δύσκολο να αντιληφθείς ότι κάτι πάει λάθος και να τρέξεις. Ένιωθες μείωση στην κινητικότητα της μπέμπας; Το ουρεόπλασμα μπορεί να προκαλέσει πρόωρη ρήξη, ειδικά αν δεν το ήξερες να προφυλαχθείς με αντιβίωση, αλλά σίγουρα δεν φταίει μόνο αυτό. Πολλοί παράγοντες συντελούν σε τέτοιες καταστάσεις, δυστυχώς όμως δεν παιρνάν από τα χέρια της γυναίκας. 

Εκεί που καθόμουν στην πολυθρόνα ή ήμουν στο κρεβάτι ένιωθα να χάνω λίγα υγρά ξαφνικά, χωρίς να μπορώ να το σταματήσω. Μου φάνηκε περίεργο, παρόλο που η γιατρός μου μου είπε ότι αφού ήταν λίγο, δεν πρέπει να ήταν αμνιακό υγρό, ωστόσο αν για οποιοδήποτε λόγο ανησυχούσα, να πήγαινα εκείνη την ώρα στον εφημερεύοντα. Ξανάγινε για 2-3 μέρες, ένιωθα πολύ άσχημα ψυχολογικά κ ο άντρας μου μου είπε ότι εφόσον δεν αισθάνομαι καλά κ δεν είμαι σίγουρη τι γίνεται να πάμε στο γιατρό. Πήγαμε ξημερώματα. Αν τυχόν αντιληφθείτε οτιδήποτε μη συνηθισμένο, να πηγαίνετε για εξετάσεις, στη χειρότερη θα έχετε κάνει μια επίσκεψη χωρίς λόγο, σιγά το πρόβλημα.

Το ουρεόπλασμα το ήξερα, είχα πάρει άπειρες αντιβιώσεις για μήνες στο πρόσφατο κ στο μακρινό παρελθόν χωρίς αποτέλεσμα, δεν μπορούσα να το εκριζώσω ούτε προτού μείνω έγκυος κ οι πιθανότητες να βγάλει πρόβλημα είναι γύρω στο 25%. Είμαι 46 χρ κ ήταν η 6η εξωσωματική με δανεικά. Την μπέμπα δεν πρόλαβα να τη νιώσω μέσα στην κοιλιά μου καθόλου. Της μιλούσα, εκείνη κουνιόταν κανονικά, αλλά δεν ένιωθα τις κινήσεις της. Μέχρι β αυχενική, τέλη Οκτώβρη, δεν είχαν δει κανένα πρόβλημα στο μωρό ή στη μήτρα ή στις καλλιέργειες κολπικές κ ούρων που έκανα.

Link to comment
Share on other sites

Just now, solena73 είπε:

Εκεί που καθόμουν στην πολυθρόνα ή ήμουν στο κρεβάτι ένιωθα να χάνω λίγα υγρά ξαφνικά, χωρίς να μπορώ να το σταματήσω. Μου φάνηκε περίεργο, παρόλο που η γιατρός μου μου είπε ότι αφού ήταν λίγο, δεν πρέπει να ήταν αμνιακό υγρό, ωστόσο αν για οποιοδήποτε λόγο ανησυχούσα, να πήγαινα εκείνη την ώρα στον εφημερεύοντα. Ξανάγινε για 2-3 μέρες, ένιωθα πολύ άσχημα ψυχολογικά κ ο άντρας μου μου είπε ότι εφόσον δεν αισθάνομαι καλά κ δεν είμαι σίγουρη τι γίνεται να πάμε στο γιατρό. Πήγαμε ξημερώματα. Αν τυχόν αντιληφθείτε οτιδήποτε μη συνηθισμένο, να πηγαίνετε για εξετάσεις, στη χειρότερη θα έχετε κάνει μια επίσκεψη χωρίς λόγο, σιγά το πρόβλημα.

Το ουρεόπλασμα το ήξερα, είχα πάρει άπειρες αντιβιώσεις για μήνες στο πρόσφατο κ στο μακρινό παρελθόν χωρίς αποτέλεσμα, δεν μπορούσα να το εκριζώσω ούτε προτού μείνω έγκυος κ οι πιθανότητες να βγάλει πρόβλημα είναι γύρω στο 25%. Είμαι 46 χρ κ ήταν η 6η εξωσωματική με δανεικά. Την μπέμπα δεν πρόλαβα να τη νιώσω μέσα στην κοιλιά μου καθόλου. Της μιλούσα, εκείνη κουνιόταν κανονικά, αλλά δεν ένιωθα τις κινήσεις της. Μέχρι β αυχενική, τέλη Οκτώβρη, δεν είχαν δει κανένα πρόβλημα στο μωρό ή στη μήτρα ή στις καλλιέργειες κολπικές κ ούρων που έκανα.

Πραγματικά κάποια πράγματα είναι θέμα τύχης και μόνο. Έχεις περάσει από 40 κύμματα όπως καταλαβαίνω, οπότε το ξέρεις καλά. Πολλές φορές καλύπτεσαι από όλες τις πλευρές και τελίκα έρχεται κάτι που δεν το φανταζόσουν. Με τόσα που έχεις περάσει, η μοίρα στο χρωστά αγάπη μου να πάνε όλα καλά στη ζωή σας και να χαμογελάσετε. Να είσαι όσο μπορείς και στο επιτρέπουν δίπλα στο μωράκι σου, να του μιλάς, να το αγγίζεις. Κι αν δεν μπορείς, να το κάνεις έστω και νοερά. Και με τον άντρα σου να είστε ενωμένοι σαν γροθιά, να τον στηρίζεις και αυτός εσένα. Ότι χρειάζεσαι, είμαστε εδώ. Μια μεγάλη αγκαλιά και στους τρεις σας. Δύναμη και πίστη κορίτσι μου.

  • Μου αρέσει 1
  • Ευχαριστώ 1
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


1 hour ago, Pagotoula είπε:

 Ότι χρειάζεσαι, είμαστε εδώ. Μια μεγάλη αγκαλιά και στους τρεις σας. Δύναμη και πίστη κορίτσι μου.

Ευχαριστώ πολύ για την ανταπόκριση... Αν ξέρει κάποια για θήλαστρο ή τεχνική που βοηθά καταρχήν για περισσότερο γάλα... Έχω δανειστεί το νοσοκομειακό θήλαστρο το μεγάλο της Medela, γιατί μ αυτό ξεκίνησα στο νοσοκομείο, αλλά αναρωτιέμαι αν υπάρχει κάποιο πιο μαλακό που δεν ζορίζει το στήθος

Link to comment
Share on other sites

16 ώρες πρίν, solena73 είπε:

Έχω μια κόρη 14 ημερών, γεννήθηκε στις 23+6 ή 24+1, γιατί δεν συμφωνούν ακριβώς κ οι γιατροί στα συστήματα μέτρησης... 640 γραμμάρια, δεν μπορεί να αναπνεύσει μόνη της. Για άγνωστο λόγο (ίσως ουρεόπλασμα) ξαφνικά έσπασαν τα νερά και μάλιστα με μικρές διαρροές, έκανα 2-3 μέρες να ανησυχήσω, μετά τον υπέρηχο με κράτησαν για εισαγωγή, οροί με αντιβιώσεις, crp 10, τη ρίξαμε σε 2-3 μέρες. Εγώ συνέχιζα να χάνω συνεχώς πολλά υγρά ανάμεικτα με αίμα. Έπινα 4 λίτρα νερό κ υγρά τη μέρα για να βοηθάω τον οργανισμό να αναδημιουργεί το αμνιακό υγρό να μένει έστω λίγο μέσα στη μήτρα πριν το χάσει κ σηκωνόμουν από το κρεβάτι μόνο για τουαλέτα. 

Ο γιατρός που με χειρούργησε μου είχε δώσει την ίδια μέρα 75% πιθανότητες να γεννηθεί νεκρή και 25% ζωντανή και κάθε μέρα ή δεν μου λέγαν τίποτα για το πώς θα πάει ή μου έλεγαν ότι είναι πολύ δύσκολα κ είναι το πιθανότερο να τη χάσουμε κ ό,τι αυτό είναι το καλό σενάριο, το κακό είναι να γεννηθεί με σοβαρή αναπηρία (κ αν δεν πέσει η λοίμωξη να χάσουν και μένα). Αρνήθηκα την καισαρική που μου πρότειναν σχεδόν κάθε μέρα, αλλά με τη μήτρα άδεια σχεδόν από αμνιακό υγρό, η μπέμπα βγήκε στον κόλπο μόνη της μετά από 10 μέρες νοσηλεία και τότε για την ασφάλειά της την πήραν με καισαρική.

Δεν έχω χρόνο να διαβάζω τίποτα αυτόν τον καιρό, πάμε στο νοσοκομείο δυο φορές τη μέρα κ βγάζω κάθε 3 ώρες σταγόνες γάλα (1 - 8 ml) με το θήλαστρο από την επομένη ημέρα της καισαρικής. Η γιατρός του θαλάμου περίμενε ότι θα έπαιρνα χάπια για απογαλακτισμό. Θα σας πω την εξέλιξη, αν όλα πάνε καλά έχουμε μπροστά μας 3-4 μήνες μέχρι να μεγαλώσει. Τις πρώτες μέρες στην εντατική δεν μας μιλούσαν, έλεγαν μόνο είναι δύσκολα, τα πρώτα 24 ωρα είναι κρίσιμα.

Προς το παρόν η μπέμπα μου νίκησε τα μικρόβια που είχε κολλήσει, από την αυστηρή εντατική περάσαμε στη μεσαία και τρώμε όλο κ λίγο περισσότερο. Παρόλα όσα μου λέγανε στο νοσοκομείο, με πρόσεξαν κ όταν είπα έχω παραπάνω αίμα μου κάνανε αμέσως καρδιοτοκογράφημα κ υπέρηχο-ψηλάφηση, οπότε είδαν που το μωρό κατέβαινε. Με τρέξανε στο χειρουργείο όπου ήμουν χαλαρή κ τραγουδούσα, έκανα πλάκες μ τους γιατρούς. Την προηγούμενη ημέρα κοινώνησα κ έταξα τη μικρή μου σε άγιο. Δεν είχαμε επιπλοκές στον τοκετό, αν κ λόγω του 6ου μήνα κ δευτερευόντως των αντιπηκτικών που κάνω για τη θρομβοφιλία, η μήτρα μου αιμορράγησε αρκετά κ πονούσε τρελά την πρώτη μέρα, αφού πρόσεξαν να μην μου δώσουν μεγάλη δόση ραχιαίας αναισθησίας (ευτυχώς, γιατί τους είπα έχω θέματα μ τη μέση μου). Τη δεύτερη μέρα όμως ο πόνος κάπως μειώθηκε κ το περπάτημα ήδη από την πρώτη μέρα με βοήθησε πολύ κ ψυχολογικά κ σωματικά. Ο ίδιος γιατρός που μου έδινε το 25% κ που δεν πήρε φράγκο- εφημέρευε στη μία τα μεσάνυχτα που μου την έβγαλε-ήρθε να μου ευχηθεί να μου ζήσει, να μου πει ότι η μικρή είναι ζωηρή κ χαιρετά όλο τον κόσμο κ να μη δίνω σημασία στον πόνο, αλλά να σηκωθώ την ίδια μέρα να πάω να τη δω κ ότι εγώ έκανα ό,τι μπορούσα να κάνω ως μητέρα και με το παραπάνω. Τελικά, τον αγαπώ. (Εντωμεταξύ, είμαι άνθρωπος με φοβία στις ενέσεις κ το αίμα). Ήταν να γεννήσω 25 Φεβρουαρίου.

Καλημέρα κορίτσι μου !!!
Να σας ζήσει η μικρή σας ηρωίδα και να είστε κι εσείς γεροί και δυνατοί να τη στηρίζετε και να την καμαρώνετε !!!
Εχουμε κι εμείς 2 προωράκια φιλαράκια στην παρέα μας..Η μια μικρούλα είναι πια 5 χρονών, κούκλα, πανέξυπνη και κοινωνικότατη και είχε γεννηθεί 28 εβδομάδων (με θρομβοφιλια η μαμα της κ παραλίγο να τη χάσουμε κι εκείνη και τη μικρή). Ευτυχώς όλα πήγαν καλά και μετά από 2-3 μήνες όλα φάνηκαν πως θα πήγαιναν καλά..Ο δεύτερος φίλους μας, ο Άγγελος είναι πια 8,5 χρονων..επίσης πανέξυπνος και γλυκήτατος..γεννήθηκε 25 εβδομάδων..Αυτά τα παιδιά είναι πραγματικοί ήρωες και παραδείγματα για τα πόσα μπορεί να καταφέρει ένας άνθρωπος ακόμα κι αν γεννηθεί 600 γραμμάρια..!!!
Κορίτσι μου σας εύχομαι ότι μα ότι καλύτερο μέσα από την καρδιά μας..Να είναι γερή η μικρή σας και να μας στέλνεις νέα σας όταν και όσο μπορείς. Να μας λες πως τη βλέπεις κάθε μέρα να δυναμώνει, έστω κι αν λαχταράς να την αγκαλιάσεις..Η φίλη μας αγκάλιασε το κοριτσάκι της μετά από 1,5 μήνα κι ακόμα και τώρα κλαίει όταν το λέει..Αυτος ο 1,5 μηνας τη στοιχειώνει..να θέλει να αγγίξει το διάφανο ακόμα δερματάκι της και να μην μπορεί !! Όμως σύντομα έγινε ένα υπέροχο, δυνατό μωρό που του τσιμπούσαμε τα μάγουλα κ τα  μπουτάκια..Έτσι και η κόρη σας κι εσάς γεννήθηκε μαχήτρια κ νικήτρια !!!! Και σύντομα θα δυναμώσει και θα μας λες τα κατορθώματά της !!!!
Να σας έχει γερούς η Παναγία και ο Θεός και να σας δίνει δύναμη !!!
Για θήλαστρο ένα οικιακό της medela ειχα εγώ κι αυτο θα ξαναχρησιμοποιήσω..αλλά δεν είναι κατάλληλο για την περίπτωση σου..
Υπάρχει όμως μια ομάδα στο Facebook που είναι ειδική για θέματα θηλασμού, αύξηση παραγωγής γάλακτος κ ξέρουν πολλούς καλούς σύμβουλους θηλασμού για να σε καθοδηγήσουν..με πολλές αντίστοιχες περιπτώσεις..Αν σε ενδιαφέρει και δεν την γνωρίζεις..στειλε μου μηνυμα να σε εντάξω εκεί να ρωτήσεις και να σε καθοδηγήσουν!!!! Κάνουν φοβερή δουλειά !!!

  • Μου αρέσει 2
  • Ευχαριστώ 1

fUx9p3.png
 
Link to comment
Share on other sites

Καλησπέρα κορίτσια !
Τί κάνετε;
Solena μου όταν έχεις χρόνο κ διάθεση, στείλε μας νέα της μικρής σου..Σε έχω συνέχεια στο νου μου.
Κορίτσια οι υπόλοιπες τί κάνετε ? Πότε έχετε υπέρηχο ? Doppler έχετε κανονίσει;

 


fUx9p3.png
 
Link to comment
Share on other sites

Just now, pennymom είπε:

Καλησπέρα κορίτσια !
Τί κάνετε;
Solena μου όταν έχεις χρόνο κ διάθεση, στείλε μας νέα της μικρής σου..Σε έχω συνέχεια στο νου μου.
Κορίτσια οι υπόλοιπες τί κάνετε ? Πότε έχετε υπέρηχο ? Doppler έχετε κανονίσει;

 

Γειά σου Πένυ. Εγω ειμαι καλά, πήγα γιατρό πριν 3 μέρες, όλα καλά, μεγαλώνουμε. Ο μπέμπης εφτασε τα 1600γραμ. Ντοπλερ εχω σε 2 βδομαδες. Διαβασα τα νέα της Solena κι ομολογω εξεπλάγην αλλά ταυτόχρονα είμαι σιγουρη πως όλα θα πάνε μια χαρα. Επίσης, διάβασα την τελευταία σου ανάρτηση όπου ανεφερες πως παραλίγο να χασετε τη φιλη σου στη γεννα και εχω πανικοβληθεί, δεν μπορώ να σκεφτομαι αυτα τα ενδεχόμενα, μου κάνει κακό...συγγνώμη, στο λέω με όλο τον σεβασμό κοπέλα μου, αλλά αυτά εμένα με τρομάζουν, δε θέλω να τα βλέπω γιατι η φοβία μου για τον τοκετό ειναι ηδη μεγάλη :-(

Εσυ πως εισαι;

 

 

 

@solena73 Κορίτσι μου, ηρωίδα κι εσύ και το μπεμπάκι σου...όλα θα πηγαίνουν κάθε μερα και καλύτερα, έίναι δυσκολα τώρα για σας αλλά σου στέλνω όοοοοολη τη θετική ενέργεια και σου ευχομαι ΟΛΟΨΥΧΑ καλή δυναμη. Ακριβώς στην ιδια βδομαδα είχε γεννήσει η γειτόνισσά μου, το πιτσιρίκι τωτα πάει 1η δημοτικού κι είναι ένα υπεροχο πλάσμα.

Σε φιλώ!

Link to comment
Share on other sites

On 28/11/2019 at 6:50 ΜΜ, Annie4 είπε:

Γειά σου Πένυ. Εγω ειμαι καλά, πήγα γιατρό πριν 3 μέρες, όλα καλά, μεγαλώνουμε. Ο μπέμπης εφτασε τα 1600γραμ. Ντοπλερ εχω σε 2 βδομαδες. Διαβασα τα νέα της Solena κι ομολογω εξεπλάγην αλλά ταυτόχρονα είμαι σιγουρη πως όλα θα πάνε μια χαρα. Επίσης, διάβασα την τελευταία σου ανάρτηση όπου ανεφερες πως παραλίγο να χασετε τη φιλη σου στη γεννα και εχω πανικοβληθεί, δεν μπορώ να σκεφτομαι αυτα τα ενδεχόμενα, μου κάνει κακό...συγγνώμη, στο λέω με όλο τον σεβασμό κοπέλα μου, αλλά αυτά εμένα με τρομάζουν, δε θέλω να τα βλέπω γιατι η φοβία μου για τον τοκετό ειναι ηδη μεγάλη :-(

Καλημέρα και καλή εβδομάδα και καλό μήνα κορίτσια !!
Annie μου, τη φίλη μας δεν κινδυνέψαμε στον τοκετό να τη χάσουμε..Μετά η κοπέλα δεν τις έδωσαν σωστές οδηγίες και ενώ έπρεπε να ελέγξει το θέμα με τις αντιπηκτικές κτλ της έλεγαν να περπατάει κ βλακείες και κινδύνεψε ενώ πονούσε κ είχαν πρηστεί τα πόδια της κτλ..Όλα καλά πήγαν ευτυχώς όπως σας είπα..αλλά γενικά η φοβία του τοκετού είναι λογικό πράγμα, αλλά πρέπει να σκεφτόμαστε ότι είναι επίσης ότι πιο φυσιολογικό εδώ και εκατομμύρια χρόνια..Και περπατώντας μπορούμε να πέσουμε, αλλά όλοι περπατάμε..Είναι η φύση μας των γυναικών τέτοια που μας βοηθάει να τα καταφέρνουμε...και όσο δύσκολο και να φαντάζει..είναι και μια ευλογία, ένα θαύμα που δεν μπορούν να το βιώσουν οι άντρες !
Όλα θα πάνε τέλεια !!
Καλέ μεγάλωσε πολύ ο μπέμπης..Κι εγώ περιμένω πως κ πως να πάω να δω τη μπέμπα και πόσο έχει μεγαλώσει..
Κατά τα άλλα στολίσαμε σπίτι και στήσαμε ξανά και την κούνια και έχουμε αρχίσει λίγο ετοιμασίες..να βρούμε τα πράγματα της κόρης μας, όσα έχουμε κ όσα είχαμε δανείσει να τα μαζεύουμε σιγά σιγά..να τα φρεσκάρουμε κτλ...

Οι υπόλοιπες τί κάνετε βρε κορίτσια?? Στείλτε κανένα μήνυμα..
Solena μου σε σκέφτομαι πολύ συχνά και σου στέλνω πολλή θετική ενέργεια και κάθε μέρα μπαίνω κ ελέγχω μήπως έχουμε νέα σου..Σου εύχομαι όλα τα καλά κορίτσι μου και κάθε μέρα και καλύτερα και όλο πιο δυνατή η μπεμπούλα σας !!!

  • Μου αρέσει 1

fUx9p3.png
 
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Εγγραφείτε ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Για να δημοσιεύσετε ένα σχόλιο θα χρειαστεί να είστε εγγεγραμμένο μέλος. Είναι δωρεάν.

Δημιουργήστε νέα εγγραφή

Κάντε εγγραφή να συμμετάσχετε στις συζητήσεις - είναι εύκολη και γρήγορη!

Δημιουργήστε νέα εγγραφή

Σύνδεση

Έχετε ήδη έναν λογαριασμό χρήστη; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Δημιουργία νέου...