Quantcast
Jump to content
Προσοχή σε SCAM μηνύματα! Μας ενημέρωσαν ότι εστάλει μήνυμα στα Αγγλικά, για αλλαγή κωδικού πρόσβασης. Δεν έχουμε στείλει κάτι τέτοιο. Τα μηνύματά μας, πάντα είναι μεταφρασμένα στα Ελληνικά & περιέχουν το λογότυπό μας. ×
➔ Parents.org.gr
  • Από την διαχείριση / Admin news

    • πρίν από 8 λεπτά , linaa είπε:

      Νομίζω ο προεμφυτικος θα σου δώσει αρκετές απαντήσεις. Κρυφή ενδομητριωση Κ να μένεις έγκυος εύκολα δεν έχω ακούσει να σου πω την αλήθεια . Ίσως εάν επαναλαβεις τις εξετάσεις για καθεξιν αποβολές υπάρχει τμήμα στο Έλενας μπορείς να κάνεις δωρεαν. Εγώ ανεξήγητες καθεξιν αποβολές Κ υπογονιμότητα έχω ακούσει για κρυφό διαβήτη . Δηλαδή το ζάχαρο φαινόταν φυσιολογικό ή ότι ρυθμίζετε φυσιολογικα Κ τελικά δεν ήταν χρειάστηκαν κορυφαίοι ενδοκρινολόγοι για να το λύσουν . 

      @Melusa54 συμφωνώ με την Λινά στο Ελενας να πας! 

Γέννα σε δημόσιο νοσοκομείο Θεσσαλονίκης


Recommended Posts

Καλησπέρα κορίτσια

Πρώτη μέρα ως μέλος του σάιτ,έχω διαβάσει πολλά θέματα Κ χάρη στις απαντήσεις σας με βοήθησαν να πάρω κάποιες αποφάσεις!Περιμένω το πρώτο μου παιδάκι τέλος Ιούλιου Κ εχω αποφασίσει να γεννήσω σε δημόσιο νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης,δεν εχω ιδέα όμως για το τη επικρατεί και τη διαδικασία που ακολουθούν τη στιγμή της γέννας,ποιος σε ξεγεναει...?μαία,ειδικευόμενος,σε ποιές περιπτώσεις έρχεται ο γιατρός,σου κάνουν τελικά επισκληριδιο εάν το ζητήσεις?οι απαντήσεις σας θα με βοηθήσουν ακόμη περισσότερο!!!:)

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Καλησπέρα εγώ γέννησα πριν από 10 μέρες στο Ιπποκράτειο.. εγώ πήγα συστημένη από τον γιατρό μου σε συγκεκριμένο γιατρό ο οποιος μου έκανε την καισαρική λόγω προωρότητας..αν πας στην εφημερία σε ξεγενναει ο γιατρός που εφημερεύει από ότι μου είπαν κοπέλες που δεν είχαν δικό τους γιατρό, σε φυσιολογικό τοκετό δεν κάνουν επισκληριδιο στις καισαρικές κάνουν ραχιαία που είναι και σαν την επισκληριδιο.. σε πιο νοσοκομείο σκέφτεσαι να πας; Βασικά έχεις ανοίξει σε κάποιο καρτέλα;;

  • Ευχαριστώ 1

mfzgp3.png4QgMp3.png

Link to comment
Share on other sites

Στην αρχή της εγκυμοσύνης με παρακολουθουσε εξωτερικός γιατρός αλλα κάπου στον πέμπτο μήνα άλλαξα και πήγα σε γιατρό του νοσοκομείου στο Παπαγεωργίου συγκεκριμένα εκει θέλω Κ να γεννήσω,μου λένε όμως ότι θα μπορώ σε περίπτωση που θα εφημερεύει Κ σκέφτομαι ότι το μόνο που μου μένει είναι η πρόκληση!!μου έχουν πει ότι στα εφημερεύοντα νοσοκομεία σε ξεγενανε ειδικευόμενη με κάποια μαία και ο γιατρός έρχετε σε περίπτωση κάποιου απρόοπτου

Στην αρχή της εγκυμοσύνης με παρακολουθουσε εξωτερικός γιατρός αλλα κάπου στον πέμπτο μήνα άλλαξα και πήγα σε γιατρό του νοσοκομείου στο Παπαγεωργίου συγκεκριμένα εκει θέλω Κ να γεννήσω,μου λένε όμως ότι θα μπορώ σε περίπτωση που θα εφημερεύει Κ σκέφτομαι ότι το μόνο που μου μένει είναι η πρόκληση!!μου έχουν πει ότι στα εφημερεύοντα νοσοκομεία σε ξεγενανε ειδικευόμενη με κάποια μαία και ο γιατρός έρχετε σε περίπτωση κάποιου απρόοπτου.

Link to comment
Share on other sites

On 1/6/2020 at 10:42 ΜΜ, Mommy 92 είπε:

Στην αρχή της εγκυμοσύνης με παρακολουθουσε εξωτερικός γιατρός αλλα κάπου στον πέμπτο μήνα άλλαξα και πήγα σε γιατρό του νοσοκομείου στο Παπαγεωργίου συγκεκριμένα εκει θέλω Κ να γεννήσω,μου λένε όμως ότι θα μπορώ σε περίπτωση που θα εφημερεύει Κ σκέφτομαι ότι το μόνο που μου μένει είναι η πρόκληση!!μου έχουν πει ότι στα εφημερεύοντα νοσοκομεία σε ξεγενανε ειδικευόμενη με κάποια μαία και ο γιατρός έρχετε σε περίπτωση κάποιου απρόοπτου

Στην αρχή της εγκυμοσύνης με παρακολουθουσε εξωτερικός γιατρός αλλα κάπου στον πέμπτο μήνα άλλαξα και πήγα σε γιατρό του νοσοκομείου στο Παπαγεωργίου συγκεκριμένα εκει θέλω Κ να γεννήσω,μου λένε όμως ότι θα μπορώ σε περίπτωση που θα εφημερεύει Κ σκέφτομαι ότι το μόνο που μου μένει είναι η πρόκληση!!μου έχουν πει ότι στα εφημερεύοντα νοσοκομεία σε ξεγενανε ειδικευόμενη με κάποια μαία και ο γιατρός έρχετε σε περίπτωση κάποιου απρόοπτου.

Κοριτσι μου δεν εχω προσωπικη εμπειρία. Λυπαμαι που θα στο πω αλλα δεν ξερω ποιο είναι χειρότερο απο τα 2. Ευτυχώς λογω covid δεν θα εχει συνωστισμο στα επισκεπτηρια γιατι οταν πηγα εγω στο ιπποκράτειο επίσκεψη ειχε 40 ατομα σε τρικλινο μαζι με 3 μωρα και 3 λεχωνες.  Σιγουρα ξερω οτι το μωρο θα το εχεις εκει 24 ωρες εκτος απο 1 ωρα για μπανακι και παιδιατρους που τα παιρνουν, επισκληριδιο σε φτ δεν κανουν, θα σε ξεγεννησει ο γιατρος της βαρδιας. Τωρα θα χρειαστεις μαζι σου τα παντα σερβιετες , επιθέματα , κρεμα θηλων , ,οδοντοβουρτσα οδοντόκρεμα , λαστιχακια μαλλιων , σαγιοναρες, χτένα ,( για σαμπουαν δεν θα στο συνιστουσα εκει μεσα μπανιο). Παρε και καποιο spray χλωρινης για την τουαλέτα. Για το παιδι τα παντα σεντονια εσωτερικα ζιπουνακια πανες κουβερα πικε καλτσακια. Το μονο που δινουν ειναι ξενο γαλα  αν χτειαστει σε δικο τους μπουκάλι κλπ. Αυτα ξερω. Με το καλο. Ααααα και αν εχεις την δυνατότητα πληρωσε 100 ευρω ανα ημερα να εισαι σε δικλινο γιατι στα 4 κλινα εχει τους παντες με οτι σημαινει αυτο . Σε δικλινο θα γλιτωσεις το χαλι.


PdTZp3.png

gOBTp3.png
 
Link to comment
Share on other sites

  • 4 εβδομάδες μετά...

Καλησπέρα σας,

Κοριτσια sos 21 Ιουλίου είναι να γεννήσω προγραμματισμένα με καισαρική στο Ιπποκράτειο, το πρωτο μου παιδι το γέννησα στο γεννεσις και δεν γνωρίζω καθόλου τι συμβαίνει στο δημόσιο. Εχω ζητήσει τις λεγόμενες θέσεις αλλα δεν είναι σίγουρο αν θα υπάρχουν διαθέσιμες. Αυτο που με απασχολεί πιο πολύ απο ολα ειναι αν θα επιτρέπεται να εχω συνοδό στο δωμάτιο γιατί στην πρώτη μ γεννα δεν μπορούσα ούτε να σηκωθώ. Πείτε μου τις εμπειρίες σας σχετικά με το Ιπποκράτειο. Ευχαριστώ πολυ εκ των προτέρων!!!!!

 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

  • 1 month later...

Αγαπητή φίλη,

Ομολογώ πως απαντώ αργά στο ερώτημά σου. Εύχομαι από καρδιάς να πήγαν όλα καλά!

Θα μιλήσω για τη δική μου εμπειρία σε αυτό το νοσοκομείο (συγκεκριμένα στη γ’ μαιευτική) με την ελπίδα να βοηθήσω άλλες γυναίκες να αποφασίσουν για το αν θα το επιλέξουν ή όχι.

Δυστυχώς ο δρόμος με έφερε εκεί όχι για να γεννήσω αλλά για να τερματίσω μια άκρως προβληματική εγκυμοσύνη. Δεν συμπαθώ τα δημόσια νοσοκομεία - όσες φορές χρειάστηκε να βρεθώ εκεί για δικούς μου ανθρώπους οι εικόνες που είχα ήταν άσχημες. Φυσικά υπάρχουν εξαιρέσεις. Δεκτό. Οι εξαιρέσεις όμως έρχονται να επιβεβαιώσουν ένα θλιβερό κανόνα: ότι, για πολλούς λόγους, τα δημόσια νοσοκομεία δεν είναι σε θέση να παρέχουν ολοκληρωμένη φροντίδα όταν τα πράγματα είναι δύσκολα ή μπερδεμένα, να το θέσω απλά. Πολλές γέννες συμβαίνουν (ας μου επιτραπεί η έκφραση) στον «αυτόματο»: τα πράγματα είναι να πάνε καλά και όντως πάνε καλά. Πολύ τυχερές οι γυναίκες των οποίων η κύηση δεν παρουσίασε κανένα πρόβλημα, η ώρα του τοκετού επίσης, και όλα πήγαν καλά, απλά κι ωραία. Αντιλαμβάνομαι ότι η δική τους εμπειρία ήταν καλή όχι απαραιτήτως γιατί έλαβαν υψηλής ποιότητας φροντίδα (στο εν λόγω νοσοκομείο ή οπουδήποτε) αλλά γιατί πολύ απλά η κατάστασή τους δεν έχριζε ιδιαίτερης ή απαιτητικής αντιμετώπισης. Όπως είπα και πριν, όλα ήταν στον «αυτόματο». Ας μην ξεχνάμε ότι επί αιώνες έτσι γεννούσαν οι γυναίκες: στηρίζονταν  από το τζάκι, όπως λέει και η γιαγιάκα μου, γεννούσαν, και την άλλη μέρα πήγαιναν και στο αλώνι για τις αγροτικές δουλειές. Όλα καλά λοιπόν, δεδομένου ότι το ανθρώπινο είδος συνεχίστηκε χωρίς ιδιαίτερες νοσηλευτικές απαιτήσεις ή εξειδικευμένη ιατρική φροντίδα μέχρι και περίπου τα χρόνια μας ή λίγο νωρίτερα - εγώ και η γενιά μου, για παράδειγμα, γεννηθήκαμε χωρίς να διενεργηθεί εξέταση αυχενικής διαφάνειας κλπ κλπ στις αρχές της δεκαετίας του ογδόντα. Όλα πήγαν καλά ;-)

Ας έρθουμε όμως στο σήμερα και στις δικές μας σύνθετες ζωές (και απαιτήσεις). Στη δική μου περίπτωση. Τους πρώτους τρεις μήνες (αρχές 2019) η κύηση εξελισσόταν χωρίς ιδιαίτερες εκπλήξεις. Στην αυχενική διαφάνεια όμως προσγειώθηκα απότομα σε μια πραγματικότητα για την οποία κανείς δεν με προετοίμασε: ότι η εγκυμοσύνη μπορεί να είναι και εφιαλτική εκτός από μαγική (από τότε για μένα το παραμύθι της χαρούμενης εγκύου και των εννέα μαγικών μηνών στη ζωή μιας γυναίκας έληξε για πάντα). Ασαφείς ενδείξεις και μια εμφανής καθυστέρηση ανάπτυξης με έβαλε σε διαδικασία αλλεπάλληλων περαιτέρω εξετάσεων. Έκανα εξεταση αυχενικής διαφάνειας σε δυο διαφορετικά κέντρα για να επιβεβαιώσω δυστυχώς ότι κάτι δεν πάει καθόλου καλά (ακόμα κανείς δεν ήταν σε θέση να μου πει με σαφήνεια τι). Τεχνικές δυσκολίες στην λήψη τροφοβλάστης (οπίσθιος πλακούντας) και ένα αποτυχημένο NIPT (ανεπάρκεια εμβρυϊκού υλικού στο αίμα μου) με άφησαν να βασανίζομαι επί ένα ακόμα μήνα (μέχρι την αμνιοπαρακέντηση) για το αν θα έβλεπα ζωντανό παιδί ή όχι (ένας μήνας= 30 μέρες= 720 ώρες= 43200 λεπτά= 2592000 δευτερόλεπτα σκοτεινών σκέψεων, απελπισίας και άγχους). Η αμνιοπαρακέντηση (όπως και όλες οι εξετάσεις μου και η παρακολούθηση μου μέχρι τότε) διενεργήθηκε σε ιδιωτικό κέντρο προγεννητικής διάγνωσης υψηλών προδιαγραφών στη Θεσσαλονίκη. Ο υπεύθυνος ιατρός καθηγητής στο πανεπιστήμιο και διευθυντής κλινικής σε πανεπιστημιακό νοσοκομείο. Μετά το τέλος της αμνιοπαρακέντησης (για μένα ήταν μια φρικτή και επώδυνη διαδικασία) ο γιατρός μου είπε ρητά ότι αυτό που είδε στον υπέρηχο σήμαινε ότι υπάρχει σοβαρή ανωμαλία που θα επιβεβαιωνόταν και με τα αποτελέσματα της εξέτασης και ότι θα έπρεπε να τερματίσω άμεσα την κύηση. Πού; Ιδιωτικά δεν είχε να μου προτείνει κάπου συγκεκριμένα - περιέργως. Μου πρότεινε την κλινική του στο ιπποκράτειο. Δεν μου άρεσε και πολύ η ιδέα αλλά εκείνη την ώρα μετά την αμνιοπαρακέντηση και μετά από τόση απογοήτευση, άγχος και πόνο δέχτηκα. Μου είπε ότι θα πάρει μόνο λίγες ώρες και ότι θα με αναλάβει η ομάδα του - συνάδελφοι του καθηγητές επίσης. Δέχτηκα. Εισήχθην το ίδιο βράδυ, την τελευταία μέρα του τέταρτου μήνα κύησης.  Όταν πήγα εκεί εκ μέρους του κυρίου Τάδε καθηγητή, διευθυντή  κλπ η νοσοκόμα με οδήγησε όλο καμάρι στις «θέσεις». δεν πολυκαταλάβαινα γιατί έπρεπε να νιώθω προνομιούχα: πήγα σε ένα τρίκλινο της γ μαιευτικής, άλλη μια κοπέλα που δεν μιλούσε ελληνικά ήταν μέσα, ένας συνήθης θάλαμος νοσοκομείου την καθαριότητα του οποίου δεν ήμουν σε θέση να αξιολογήσω εκείνη την ώρα (κανόνας μου όταν μπαίνω σε δημόσιο νοσοκομείο είναι να μην ακουμπάω τίποτα). Γυναίκες Ρομά, μετανάστριες/ προσφυγισσες ήταν σε άλλους θαλάμους, δεν ξέρω αν ήταν «θέσεις», αλλά σε κάθε περίπτωση πως θα μπορούσα να κρίνω αν όλα τα μέτρα υγιεινής τηρούνται; 

Πήρα κι εγώ τη «θέση» μου στο κρεβάτι. Ήμουν τελείως μόνη, κανείς δικός μου δεν επιτρεπόταν να μείνει μαζί μου. Ξεκίνησε το σχήμα cytotec (το χάπι πρόκλησης έκτρωσης). Επί έξι ή οκτώ περίπου ώρες βίωνα πόνους τοκετού χωρίς αναισθησία. Εκλιπαρούσα να μου δώσουν κάτι για τον πόνο αλλά η νοσοκόμα (ή μαία, ποιος ξέρει;) μου έλεγε ότι οι γιατροί είχαν ένα επείγον περιστατικό όλη τη νύχτα και δεν μπορούσαν να έρθουν να με δουν.  Δεν είδα κανένα καθηγητή όλο το βράδι μέχρι το ξημέρωμα. Κάτι μου χορήγησαν ενδοφλεβίως, κάτι οπιούχο, γιατί κάποια στιγμή το πρωί με πήρε ο ύπνος. Πόνεσα πολύ, ακριβώς όπως με ενημέρωσε το προηγούμενο βράδυ μια ειδικευόμενη με σπαστά ελληνικά. Μετά ξεκίνησε η παρέλαση των (αν)ειδικευομενων. Καθένας που περνούσε μου έκανε δακτυλοσκόπηση για να ελέγξει την διαστολή μου. Την έβρισκαν μικρή. Αργότερα ήρθε και η μητέρα μου και τους έβαλε τις φωνές γιατί δεν μου είχαν χορηγήσει ορό για ενυδάτωση (δεν μου επέτρεπαν να πιω νερό από το προηγούμενο βράδυ και ήταν ήδη περασμένο μεσημέρι). Έβγαινε πολύ αίμα και διάφορα άλλα τμήματα της κύησης τα οποία τα κοιτούσαν με απορία και κάποια από αυτά τα περισυνέλεξαν για βιοψία (spoiler alert: τελικά τα έχασαν και έχασα κι εγώ την ευκαιρία να πάρω μια πλήρη εικόνα για την κατάσταση του κυήματος). Ένας καθηγητής έκανε ένα γρήγορο πέρασμα από το θάλαμο, μου είπε «όλα καλά; Όλα θα πάνε μια χαρά» κι έφυγε.
 

Στο μεταξύ, το απόγευμα απέβαλα το έμβρυο στην τουαλέτα γιατί ένιωσα κάτι μεγάλο να φεύγει από μέσα μου. Τους το ανέφερα και πρώτον με μάλωσαν γιατί σηκώθηκα και πήγα προς νερού μου, λες και μου είπε κανείς ότι δεν έπρεπε, και δεύτερον ότι αποκλείεται γιατί δεν χωρούσε να περάσει λόγω της μικρής διαστολής μου. Μίλησα με τον γιατρό μου (που δεν σχετίζεται με το ιπποκράτειο) στο τηλέφωνο και του τα είπα . Μου επιβεβαίωσε ότι σίγουρα απέβαλα διότι το κύημα ήταν μικρότερου μεγέθους και χώρεσε να περασει. Μου είπε επίσης να απαιτήσω υπέρηχο για να δούμε τι γίνεται εκεί μέσα. Το ζήτησα. Με αγνόησαν και με ετοίμασαν για δεύτερο σχήμα εκτρωτικού χαπιού, δεύτερο κύκλο οδυνων, ευτυχώς πιο ήπιο αυτή τη φορά. Τελείωσε κι αυτό. Ούτε συζήτηση για υπέρηχο. Πέρασε άλλο ένα εικοσιτετράωρο, άλλαζαν οι βάρδιες των ειδικευόμενων και η πληροφορίες (και τα ευρήματα της αποβολής μου) χάνονταν από τη μια βάρδια στην άλλη. 

Παρένθεση περί καθαριότητας των «θέσεων» στη γ μαιευτική του Ιπποκράτειου: μια νοσοκόμα μας είπε να μην αφήνουμε ποτέ την εξωτερική κουβέρτα να ακουμπάει το δέρμα μας χωρίς να είναι το σεντόνι ανάμεσα διότι οι κουβέρτες αυτές ΔΕΝ ΠΛΕΝΟΝΤΑΙ από τη μια ασθενή στην άλλη. 

Μαρτυρίου συνέχεια: αφού απέτυχε και το δεύτερο σχήμα φαρμάκου να προκαλέσει την επιθυμητή διαστολή τραχήλου με ετοιμάζουν για τρίτο. Ο γιατρός μου ουρλιάζει στο τηλέφωνο να μου κάνουν υπέρηχο. αντίθετα, μια γιατρός που είχε βάρδια εκείνη την ώρα επέμενε πως αν αποτύχει και το τρίτο σχήμα θα πρέπει δυστυχώς να κάνω ΚΑΙΣΑΡΙΚΗ (!!??) για να αφαιρεθεί το κύημα. Ο σύζυγος μου, που έφτασε αμέσως μόλις μπόρεσε λόγω επαγγελματικών υποχρεώσεων εκτός πόλης, τους επέβαλε να μου κάνουν υπέρηχο. Η ίδια γιατρός δέχτηκε να κάνει τον υπέρηχο με βαριά καρδιά. Όμως δεν θα ξεχάσω ΠΟΤΕ την έκφραση του προσώπου της μόλις αντίκρισε την άδεια μήτρα μου... Ειχα αποβάλει το μωράκι στην τουαλέτα, ειχα τραβήξει και καζανάκι, δεν με ενημέρωσε κανείς για το ενδεχόμενο να το χάσω στην τουαλέτα,  δεν με άκουσε κανείς, έχασαν τα κομμάτια του πλακούντα που είχαν μαζέψει και στα οποία τελικά έπρεπε να κάνουν βιοψία, και στο τέλος μάλωναν γιατροί, ειδικευόμενοι, μαίες και δεν ξέρω και ‘γώ ποιοι άλλοι πετώντας το μπαλάκι των ευθυνών ο ένας στον άλλο για το σε ποιού τη βάρδια έγινε αυτό το τραγικό λάθος που τους εξέθεσε όλους ανεπανόρθωτα και που με έβαλε σε μια άσχημη και άκρως τραυματική δοκιμασία την οποία δεν έχω ξεπεράσει ακόμα και σήμερα. Το χειρότερο, μου στέρησαν πολύτιμη γνώση για το πρόβλημα του εμβρύου που ίσως θα έπρεπε να λάβω υπόψη σε μελλοντικές εγκυμοσύνες.

Τελευταίο «αναμνηστικό» πριν φύγω από κει μέσα: στην προσπάθεια της να μου βάλει φλεβοκαθετηρα στο χέρι για τη χορήγηση αντιβίωσης, η νοσοκόμα (ή μαία;) μου έκανε σοβαρή ζημιά στο νεύρο: ένιωσα να με διαπερνάνε βολτ ρεύματος και τα δάχτυλά μου δίπλωσαν και δεν άνοιγαν. Ο πόνος που βίωνα ήταν φρικτός, έκλαιγα και ούρλιαζα, αλλά η νοσοκόμα άρχισε να μου φωνάζει αποκαλώντας με «κλαψιάρα». Μου πήρε εννέα μήνες να χρησιμοποιήσω το δεξί μου χέρι (τι ειρωνεία!). Έφυγα από κει μέσα τρεις(!!) μέρες μετά, άδεια, πονεμένη, ψυχικά και σωματικά τσακισμένη, χωρίς να ακούσω ούτε ένα συγγνώμη για τα απαράδεκτα λάθη τους.

Α, μου είπαν να μη στενοχωριέμαι, θα κάνω άλλο. Δεν έκανα (ακόμα) γιατί η πρώτη αυτή εμπειρία πονάει ακόμα σαν γυμνό νεύρο. 


 

 

  • Λυπημένη/-ος 6
Link to comment
Share on other sites

  • 4 εβδομάδες μετά...

Κορίτσια μου καλημερα . Είμαι καινούργιο μέλος . Είμαι στον 5ο μηνα κ σκέφτομαι λογο οικονομικών να γεννήσω στο Παπαγεωργίου θέλω να μου πείτε τις εμπειριες σας γιατί φοβάμαι πολύ η αλήθεια ειναι Και εκτός από αυτό αν ξέρετε κάποιον γιατρό εκεί .

 Απάντηση σε αυτό το θέμα...
Link to comment
Share on other sites

Εγγραφείτε ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Για να δημοσιεύσετε ένα σχόλιο θα χρειαστεί να είστε εγγεγραμμένο μέλος. Είναι δωρεάν.

Δημιουργήστε νέα εγγραφή

Κάντε εγγραφή να συμμετάσχετε στις συζητήσεις - είναι εύκολη και γρήγορη!

Δημιουργήστε νέα εγγραφή

Σύνδεση

Έχετε ήδη έναν λογαριασμό χρήστη; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Δημιουργία νέου...