ΜΟΜS FEBRUARY 2021 :)

[Demi Lou]

Και γω προσπαθώ να απενοχοποιηθω καπως προς το θέμα των κιλών γιατί είχε αρχίσει να με ρίχνει ψυχολογικά. Μπήκα στην 30η εβδομάδα και είμαι 11 κιλά πάνω. Δεν έχω ξαναδεί τέτοιο νούμερο στη ζυγαριά ποτέ!! Έκανα μέχρι και τον 5ο μήνα κολύμπι το οποίο λόγω καραντίνας σταμάτησα κ το περπάτημα δεν πιστεύω ότι βοηθάει κ πολύ. Από τότε δεν σταματάω να βάζω κιλά.

Αισθάνθηκα εξαρχής ότι οι περιορισμοί με την εγκυμοσύνη είναι τόσοι πολλοί...και σε συνδυασμό με την καραντίνα ένιωσα ότι άλλαξε η ζωή μου εντελώς και προφανώς όχι προς το καλύτερο. Την ίδια στιγμή βίωνα ενοχές που ενώ ήθελα τόσο πολύ να έρθει μια εγκυμοσύνη τώρα που επιτέλους ήρθε εγώ δεν μπορούσα να την απολαύσω και γκρινιαζα...Μια ψυχολογία κυριολεκτικά ασανσέρ..

Ωστόσο συμφωνώ με την κοπέλα που το είπε... είναι αναπόφευκτο και όντως δεν ορίζουμε απόλυτα το σώμα και τα συναισθήματα μας εμείς οι ιδιες σε διάφορα επίπεδα. Ισορροπώ σιγά σιγά και απολαμβάνω την περίοδο αυτή όχι για το τι μου φέρνει σήμερα αλλά για το τι θα φέρει αύριο...

Με λίγη προσπάθεια τα κιλά θα τα χάσουμε. Οι πόνοι κ οι δυσκολίες θα περάσουν και μετά από έναν χρόνο δεν θα τα θυμόμαστε καν. Μάλλον εδώ κάπου θα είμαστε ακόμα και θα τα λέμε...

Μακάρι μόνο να γεννησουμε γερά παιδιά και να είμαστε και μείς υγιείς και δυνατές!!! 

[[email protected]]

On 20/11/2020 at 2:10 ΜΜ, Paris.33 είπε:

Καλημέρα Μαριάννα! Εγω εχω φουλ καουρες 4μιση με πηρε χθες το βραδυ,  νόμιζα θα βγαλω φωτιες..  Μπυ εδωσε ο γιατρος μου κατι μασωμενα, πραγματικά με εσωσαν μονο χθες δεν μ επιασε..  Γενικα κ εγω ειχα ανέκαθεν πρόβλημα αλλα τωρα δεν παλευεται! Simeco λεγονται κ εχουν κ γεύση φρεσκαδας! Γιατι δεν ρωτας κ εσυ τον γιατρό σου;; θα ηρεμησεις

Ναι τα ξέρω τα simeco τα έχω πάρω κατά το παρελθόν. Εμένα στην αρχή της εγκυμοσύνης μου είχε συστήσει gaviscon, τα οποία δεν με βοήθησαν ιδιαίτερα, βέβαια τότε ειχα εμετούς κ ναυτιες. Πάντως αυτό που κατάλαβα  είναι οτι με ενοχλούν τα λιπαρά φαγητά και οι σάλτσες. 

On 20/11/2020 at 1:47 ΜΜ, Joka είπε:

Ουτε και σε μένα ισχυουν αυτα.Η μπουμπου το πρωι και το βραδυ που ειμαι ξαπλωμενη κινειται περισσοτερο.

Λιγες καουρες εχω και εγω αλλα διαπιστωσα οτι βοηθαει πολυ το γιαουρτι και το γαλα με.δημητριακά.

Εγω ακομα μπορω και κοιμαμαι μπρούμυτα.Το 8ωρακι μου σερι το ριχνω!!!

Το γάλα κ εμένα με βοηθάει! Νιώθω σαν να μου σβήνει την φωτιά!!

1 ώρα πρίν, Τουτουνι είπε:

 

[Bellinda]

Just now, Demi Lou said:

Και γω προσπαθώ να απενοχοποιηθω καπως προς το θέμα των κιλών γιατί είχε αρχίσει να με ρίχνει ψυχολογικά. Μπήκα στην 30η εβδομάδα και είμαι 11 κιλά πάνω. Δεν έχω ξαναδεί τέτοιο νούμερο στη ζυγαριά ποτέ!! Έκανα μέχρι και τον 5ο μήνα κολύμπι το οποίο λόγω καραντίνας σταμάτησα κ το περπάτημα δεν πιστεύω ότι βοηθάει κ πολύ. Από τότε δεν σταματάω να βάζω κιλά.

Αισθάνθηκα εξαρχής ότι οι περιορισμοί με την εγκυμοσύνη είναι τόσοι πολλοί...και σε συνδυασμό με την καραντίνα ένιωσα ότι άλλαξε η ζωή μου εντελώς και προφανώς όχι προς το καλύτερο. Την ίδια στιγμή βίωνα ενοχές που ενώ ήθελα τόσο πολύ να έρθει μια εγκυμοσύνη τώρα που επιτέλους ήρθε εγώ δεν μπορούσα να την απολαύσω και γκρινιαζα...Μια ψυχολογία κυριολεκτικά ασανσέρ..

Ωστόσο συμφωνώ με την κοπέλα που το είπε... είναι αναπόφευκτο και όντως δεν ορίζουμε απόλυτα το σώμα και τα συναισθήματα μας εμείς οι ιδιες σε διάφορα επίπεδα. Ισορροπώ σιγά σιγά και απολαμβάνω την περίοδο αυτή όχι για το τι μου φέρνει σήμερα αλλά για το τι θα φέρει αύριο...

Με λίγη προσπάθεια τα κιλά θα τα χάσουμε. Οι πόνοι κ οι δυσκολίες θα περάσουν και μετά από έναν χρόνο δεν θα τα θυμόμαστε καν. Μάλλον εδώ κάπου θα είμαστε ακόμα και θα τα λέμε...

Μακάρι μόνο να γεννησουμε γερά παιδιά και να είμαστε και μείς υγιείς και δυνατές!!! 

Έτσι ακριβώς. Η εγκυμοσύνη δεν είναι ασθένεια, σαφέστατα, είναι όμως μια ριζική σωματική και ψυχοσυναισθηματική αλλαγή, κυριολεκτικά μια κατάσταση συναγερμού, αλλαγών, απώλειας ελέγχου και αντικρουόμενων συναισθημάτων. Η εικόνα της χαρουμενης, ξέγνοιαστης εγκύου δεν είναι παρά ένα κοινωνικό κατασκεύασμα του οποίου είναι δέσμιες οι γυναίκες επί αιώνες. Έχουμε κάθε δικαίωμα να χάνουμε την ψυχραιμία μας, να θυμώνουμε, να μη μας αρέσει αυτό που ζούμε ενώ ταυτόχρονα το επιθυμήσαμε και το επιδιώξαμε με κάθε τρόπο. Οι αναπόφευκτες αλλαγές στην εμφάνιση και τη διάθεσή μας μας γεμίζουν ενοχές γιατί η εικόνα του γυναικείου σώματος που η κοινωνία επιβάλλει έχει συγκεκριμένες διαστάσεις και προσφέρεται για συγκεκριμένη χρήση. Πώς να χωρέσουν η κυτταρίτιδα από την κατακράτηση, οι πανάδες, οι αιμορροΐδες, τα αέρια,    οι αμέτρητες φοβίες, και γενικά όλα όσα ξεφεύγουν από τα όρια του τι νοείται «θηλυκό». Το σώμα μας ξαφνικά γίνεται κοινό κτήμα και όλοι έχουν λόγο για το τι πρέπει να κάνουμε, όλοι θέλουν να αγγίζουν την κοιλιά μας λες και τους ανήκει, γενικά όλες μας οι εσωτερικές, ιδιωτικές λειτουργίες γίνονται θέμα συζήτησης συγγενών, γνωστών, και λοιπών «ειδικών». Ταυτόχρονα δεν πρέπει να παραπονιόμαστε, γιατί «τι μάνες θα γίνουμε»; Εν κατακλείδι, ναι, πρέπει να απενοχοποιήσουμε  αυτό το γλυκό (ή και όχι τόσο γλυκό) χάος που βιώνουμε.

[Ρια new mum]

Just now, Paris.33 είπε:

Ειμαι σίγουρη θα τα καταφέρεις!! Εδω που φτάσαμε η απωλεια ειναι δυσκολη και δεν υπάρχει λογος πιεσης.  Και να ανεβαινει η ζυγαρια με πιο αργους ρυθμους,  γιατι καλως η κακως θα ανεβει,  οφελος θα ειναι! ❤️ σου εύχομαι να έχεις τα επιθυμητα αποτελέσματα που θα σε κανουν να νιώθεις καλα ψυχολογικά γιατι αυτο μετραει!! 

Ευχαριστώ πολύ! Τουλάχιστον εμείς καταλαβαίνουμε η μία την άλλη, όντως η ψυχολογία είναι το παν σε αυτή τη φάση που είμαστε! Και εγώ πάνω που απογοητευομαι με τα κιλά σκέφτομαι το μωράκι μου και λέω δεν πειράζει.. 

[Demi Lou]

Just now, Bellinda said:

Έτσι ακριβώς. Η εγκυμοσύνη δεν είναι ασθένεια, σαφέστατα, είναι όμως μια ριζική σωματική και ψυχοσυναισθηματική αλλαγή, κυριολεκτικά μια κατάσταση συναγερμού, αλλαγών, απώλειας ελέγχου και αντικρουόμενων συναισθημάτων. Η εικόνα της χαρουμενης, ξέγνοιαστης εγκύου δεν είναι παρά ένα κοινωνικό κατασκεύασμα του οποίου είναι δέσμιες οι γυναίκες επί αιώνες. Έχουμε κάθε δικαίωμα να χάνουμε την ψυχραιμία μας, να θυμώνουμε, να μη μας αρέσει αυτό που ζούμε ενώ ταυτόχρονα το επιθυμήσαμε και το επιδιώξαμε με κάθε τρόπο. Οι αναπόφευκτες αλλαγές στην εμφάνιση και τη διάθεσή μας μας γεμίζουν ενοχές γιατί η εικόνα του γυναικείου σώματος που η κοινωνία επιβάλλει έχει συγκεκριμένες διαστάσεις και προσφέρεται για συγκεκριμένη χρήση. Πώς να χωρέσουν η κυτταρίτιδα από την κατακράτηση, οι πανάδες, οι αιμορροΐδες, τα αέρια,    οι αμέτρητες φοβίες, και γενικά όλα όσα ξεφεύγουν από τα όρια του τι νοείται «θηλυκό». Το σώμα μας ξαφνικά γίνεται κοινό κτήμα και όλοι έχουν λόγο για το τι πρέπει να κάνουμε, όλοι θέλουν να αγγίζουν την κοιλιά μας λες και τους ανήκει, γενικά όλες μας οι εσωτερικές, ιδιωτικές λειτουργίες γίνονται θέμα συζήτησης συγγενών, γνωστών, και λοιπών «ειδικών». Ταυτόχρονα δεν πρέπει να παραπονιόμαστε, γιατί «τι μάνες θα γίνουμε»; Εν κατακλείδι, ναι, πρέπει να απενοχοποιήσουμε  αυτό το γλυκό (ή και όχι τόσο γλυκό) χάος που βιώνουμε.

Totally agree!!!!

[Ani!!]

9 ώρες πρίν, Demi Lou είπε:

Και γω προσπαθώ να απενοχοποιηθω καπως προς το θέμα των κιλών γιατί είχε αρχίσει να με ρίχνει ψυχολογικά. Μπήκα στην 30η εβδομάδα και είμαι 11 κιλά πάνω. Δεν έχω ξαναδεί τέτοιο νούμερο στη ζυγαριά ποτέ!! Έκανα μέχρι και τον 5ο μήνα κολύμπι το οποίο λόγω καραντίνας σταμάτησα κ το περπάτημα δεν πιστεύω ότι βοηθάει κ πολύ. Από τότε δεν σταματάω να βάζω κιλά.

Αισθάνθηκα εξαρχής ότι οι περιορισμοί με την εγκυμοσύνη είναι τόσοι πολλοί...και σε συνδυασμό με την καραντίνα ένιωσα ότι άλλαξε η ζωή μου εντελώς και προφανώς όχι προς το καλύτερο. Την ίδια στιγμή βίωνα ενοχές που ενώ ήθελα τόσο πολύ να έρθει μια εγκυμοσύνη τώρα που επιτέλους ήρθε εγώ δεν μπορούσα να την απολαύσω και γκρινιαζα...Μια ψυχολογία κυριολεκτικά ασανσέρ..

Ωστόσο συμφωνώ με την κοπέλα που το είπε... είναι αναπόφευκτο και όντως δεν ορίζουμε απόλυτα το σώμα και τα συναισθήματα μας εμείς οι ιδιες σε διάφορα επίπεδα. Ισορροπώ σιγά σιγά και απολαμβάνω την περίοδο αυτή όχι για το τι μου φέρνει σήμερα αλλά για το τι θα φέρει αύριο...

Με λίγη προσπάθεια τα κιλά θα τα χάσουμε. Οι πόνοι κ οι δυσκολίες θα περάσουν και μετά από έναν χρόνο δεν θα τα θυμόμαστε καν. Μάλλον εδώ κάπου θα είμαστε ακόμα και θα τα λέμε...

Μακάρι μόνο να γεννησουμε γερά παιδιά και να είμαστε και μείς υγιείς και δυνατές!!! 

πάντως ενημερωτικα στο λεω.. Εγώ γέννησα ακριβως στις 36 εβδομάδες το 1ο μου παιδάκι κ πήρα 13 κιλα κ τα 7 φύγανε στη γέννα..πιο πολύ σου μένει το πρήξιμο που φεύγει από μονο του με τον καιρό και με λίγη προσπάθεια κ τα υπολοιπα κιλακια..οποτε μην ανησυχείς ολα ΚΑΛΑ! πάντως ολες ψιλοφρικαρουμε οταν βλεπουμε τέτοιους αριθμούς στη ζυγαρια

[Demi Lou]

1 hour ago, Ani!! said:

πάντως ενημερωτικα στο λεω.. Εγώ γέννησα ακριβως στις 36 εβδομάδες το 1ο μου παιδάκι κ πήρα 13 κιλα κ τα 7 φύγανε στη γέννα..πιο πολύ σου μένει το πρήξιμο που φεύγει από μονο του με τον καιρό και με λίγη προσπάθεια κ τα υπολοιπα κιλακια..οποτε μην ανησυχείς ολα ΚΑΛΑ! πάντως ολες ψιλοφρικαρουμε οταν βλεπουμε τέτοιους αριθμούς στη ζυγαρια

Ναι... έτσι θεωρώ ότι είναι!!!! Πιστεύω ότι θα έχω άλλες μεγαλύτερες δυσκολίεςε τον ερχομό ενός μωρού απ' το να χάσω καμιά πενταρια χαζοκιλα.

Πιο πολύ ειναι στο μυαλό μας και μας φαίνεται μεγάλο ζητημα γιατί έρχεται πακέτο με ένα σωρό αλλαγές μαζι. 

[Renaki80]

Καλησπέρα κι από μένα! Τουτουνακι ελπίζω να είσαι καλά! τώρα διάβασα τα μυνήματα σας και τα σχόλιά σας! απλά παίρνω τα φανταστικά utrogestan και είμαι σαν ζόμπι, τόσο εγώ, όσο και η μικρή. Λογικά μας έχουν σε καταστολή και τις δύο! Ειδικά σήμερα δεν την ακούω καθόλου! 
Τα κιλά είναι μία πονεμένη ιστορία και καλό θα είναι να μας προβληματίσουν μετά τη γέννα. προς το παρόν σωστή διατροφή και όλη μας την προσοχή στα μικρά μας πλασματάκια! 
 

Ερώτηση: εσείς έχετε τραβήγματα στον αφαλό; Κράμπες γύρω γύρω;

[Τουτουνι]

Just now, Renaki80 είπε:

Καλησπέρα κι από μένα! Τουτουνακι ελπίζω να είσαι καλά! τώρα διάβασα τα μυνήματα σας και τα σχόλιά σας! απλά παίρνω τα φανταστικά utrogestan και είμαι σαν ζόμπι, τόσο εγώ, όσο και η μικρή. Λογικά μας έχουν σε καταστολή και τις δύο! Ειδικά σήμερα δεν την ακούω καθόλου! 
Τα κιλά είναι μία πονεμένη ιστορία και καλό θα είναι να μας προβληματίσουν μετά τη γέννα. προς το παρόν σωστή διατροφή και όλη μας την προσοχή στα μικρά μας πλασματάκια! 
 

Ερώτηση: εσείς έχετε τραβήγματα στον αφαλό; Κράμπες γύρω γύρω;

Ρενουλα μου, είμαι μια χαρά τώρα!!! Εγώ δεν είχα μέχρι τώρα κράμπες και τραβήγματα στον αφαλο, αλλά εγώ είμαι και πιο πίσω από σένα!!

[Paris.33]

Just now, Renaki80 είπε:

Καλησπέρα κι από μένα! Τουτουνακι ελπίζω να είσαι καλά! τώρα διάβασα τα μυνήματα σας και τα σχόλιά σας! απλά παίρνω τα φανταστικά utrogestan και είμαι σαν ζόμπι, τόσο εγώ, όσο και η μικρή. Λογικά μας έχουν σε καταστολή και τις δύο! Ειδικά σήμερα δεν την ακούω καθόλου! 
Τα κιλά είναι μία πονεμένη ιστορία και καλό θα είναι να μας προβληματίσουν μετά τη γέννα. προς το παρόν σωστή διατροφή και όλη μας την προσοχή στα μικρά μας πλασματάκια! 
 

Ερώτηση: εσείς έχετε τραβήγματα στον αφαλό; Κράμπες γύρω γύρω;

Καλησπέρα, ειχα κατι τσιμπηματα κ σουβλιες γυρω απο τον ομφαλο αλλα κανενα διμηνακι πιο πριν νομίζω! Βέβαια πριν 15 μερες ειχα τραβηγματα γυρω γυρω απο την κοιλια! Θεωρω ειναι επειδή ανοιγουμε! 

[Renaki80]

Just now, Paris.33 είπε:

Καλησπέρα, ειχα κατι τσιμπηματα κ σουβλιες γυρω απο τον ομφαλο αλλα κανενα διμηνακι πιο πριν νομίζω! Βέβαια πριν 15 μερες ειχα τραβηγματα γυρω γυρω απο την κοιλια! Θεωρω ειναι επειδή ανοιγουμε! 

Χριστέ μου, είμαι στον 7ο και νιώθω σαν να έχω καταπιεί καρπούζι....που θα φτάσει αυτή η κοιλιά;;; Θα εκραγώ στο τέλος... Φαντάζομαι πως νιώθουν οι διδυμομανούλες....

[Ani!!]

Just now, Renaki80 είπε:

Χριστέ μου, είμαι στον 7ο και νιώθω σαν να έχω καταπιεί καρπούζι....που θα φτάσει αυτή η κοιλιά;;; Θα εκραγώ στο τέλος... Φαντάζομαι πως νιώθουν οι διδυμομανούλες....

οταν τρωω πολυ ετσι αισθάνομαι κ εγω! Είσαι κ στον 7ο βεβαια

πρίν από 39 λεπτά , Demi Lou είπε:

Ναι... έτσι θεωρώ ότι είναι!!!! Πιστεύω ότι θα έχω άλλες μεγαλύτερες δυσκολίεςε τον ερχομό ενός μωρού απ' το να χάσω καμιά πενταρια χαζοκιλα.

Πιο πολύ ειναι στο μυαλό μας και μας φαίνεται μεγάλο ζητημα γιατί έρχεται πακέτο με ένα σωρό αλλαγές μαζι. 

α ναι μην το συζητάς μετα το 6μηνα άρχισα να με κοιτάζω στο καθρεφτη

[chris79]

Just now, Renaki80 said:

Καλησπέρα κι από μένα! Τουτουνακι ελπίζω να είσαι καλά! τώρα διάβασα τα μυνήματα σας και τα σχόλιά σας! απλά παίρνω τα φανταστικά utrogestan και είμαι σαν ζόμπι, τόσο εγώ, όσο και η μικρή. Λογικά μας έχουν σε καταστολή και τις δύο! Ειδικά σήμερα δεν την ακούω καθόλου! 
Τα κιλά είναι μία πονεμένη ιστορία και καλό θα είναι να μας προβληματίσουν μετά τη γέννα. προς το παρόν σωστή διατροφή και όλη μας την προσοχή στα μικρά μας πλασματάκια! 
 

Ερώτηση: εσείς έχετε τραβήγματα στον αφαλό; Κράμπες γύρω γύρω;

Καλησπέρα! 
κραμπες όχι,τραβήγματα λιγα αλλά γενικα γύρω από τον αφαλό πονάω αρκετά. 

Just now, Renaki80 said:

Χριστέ μου, είμαι στον 7ο και νιώθω σαν να έχω καταπιεί καρπούζι....που θα φτάσει αυτή η κοιλιά;;; Θα εκραγώ στο τέλος... Φαντάζομαι πως νιώθουν οι διδυμομανούλες....

Αλήθεια αισθάνομαι σαν ετοιμόγεννη αγελάδα ... μόνο αυτό !! Χαχαχα 

[Renaki80]

Just now, chris79 είπε:

Καλησπέρα! 
κραμπες όχι,τραβήγματα λιγα αλλά γενικα γύρω από τον αφαλό πονάω αρκετά. 

Αλήθεια αισθάνομαι σαν ετοιμόγεννη αγελάδα ... μόνο αυτό !! Χαχαχα 

Για να ξέρεις έκλαψα με αυτό που έγραψες....

[Paris.33]

πρίν από 18 λεπτά , Renaki80 είπε:

Χριστέ μου, είμαι στον 7ο και νιώθω σαν να έχω καταπιεί καρπούζι....που θα φτάσει αυτή η κοιλιά;;; Θα εκραγώ στο τέλος... Φαντάζομαι πως νιώθουν οι διδυμομανούλες....

Ακριβως αυτο!! Αν κ μ λενε εχω μικρη κοιλια λεω που θα φτασει!!! Νιωθω ολο και να τσιτωνει κ να τραβαει και το ωραιο ειναι οτι απο εδω κ μπρος θα αρχισει η....αυξηση 

Βρε κορίτσια εμενα μαλλον επειδή συνεχίζει κ χτυπαει προς τα μεσα,  νιωθω σαν να κανει σεισμο, αμα ειμαι δε ορθια χανω κ ισορροπία..