Έχασα το μωράκι μου στις 34 εβδομάδες.

[Anna85]

Σας ευχαριστω όλες, ναι θέλω ένα παιδι υγιές που να έχει μια μαμά που τα έχει 400 γι αυτό θα βάλω τα δυνατά μου. Κρατάω κάθε συμβουλή και κάθε εμπειρία σας σε ένα μικρό πολυτιμο κουτι να τα διαβάζω όταν πέφτω. 

[Emilly]

2 ώρες πρίν, Anna85 είπε:

Σας ευχαριστω όλες, ναι θέλω ένα παιδι υγιές που να έχει μια μαμά που τα έχει 400 γι αυτό θα βάλω τα δυνατά μου. Κρατάω κάθε συμβουλή και κάθε εμπειρία σας σε ένα μικρό πολυτιμο κουτι να τα διαβάζω όταν πέφτω. 

Αυτή την μαμά θα έχουν τα παιδιά σου.ειπαμε θα θεραπευτεις τώρα,θα δυναμώσεις κ όταν ξαναμεινεις έγκυος θα μιλάς μαζί μας για τα ευχάριστα.τα δυσάρεστα όμως να μην τα διαβαζεις σε φάση εγκυμοσυνης.δεν χρειάζεσαι έξτρα φοβία θα δώσεις όλη την ενέργεια σου να είσαι καλά εσύ.οσο κ αν θέλεις να συμπαρασταθεις,θα το κάνεις όταν έρθει ο καιρός.εγω στην τελευταία μου εγκυμοσύνη από το άγχος πεταγομουν ένα μέτρο από το κρεβάτι στον ύπνο μου.το ένιωθα κιόλας ότι κάτι δεν πήγαινε καλά.θελει δύναμη όταν ξαναμεινουμε κ πολλα αποθέματα.εδω θα είμαστε.αααν τα καταφέρω κ ξαναμεινώ(είμαι 40 κ έχω 3 αποξεσεις ιστορικό όποτε ο Θεός να με λυπηθεί)θα ζοριστω  πολύ.θα με διαβάζεις κ θα λες τι έπαθε αυτη;;όποτε όταν με το καλό έρθει η επόμενη εγκυμοσύνη ότι κακό σκέψη πληροφορία άτομα καταστάσεις αντικείμενα,θα τα αποφεύγεις.

[Anna85]

Just now, Emilly είπε:

 

Emilly στην αρχή της εγκυμοσύνης είχα αίμα πραγματικα το τι είχα διαβάσει δεν περιγράφεται... Ήμουν βέβαιη ότι όλα είχαν τελειώσει.. Οχι όμως. Είναι πράγματι καλό να μην φορτώνεται με άγχος και περιττες πληροφοριες. Αλλά είναι τόσο δυσκολο.. Θες μια απάντηση άμεσα, μια λυση στον πανικο σου.. Κ η καθεμία απο εμας γράφει την εμπειρια της με καλή προθεση και καποια συμπτωματα μπορει να συμπιπτουν χωρίς νόημα όμως..Εγώ ένω σε λίγες μέρες θα πάω στο γιατρό έχω διαβάσει σε οτι υπαρχει στο internet σε ποσο καιρό μπορώ να ξανά μείνω έγκυος μετά από καισαρική. Εχω διαβάσει ίσα με 15 απόψεις.. Κ σε λίγες μέρες θα πάω στο γιατρο κ θα μου πει τοσο απλά. Η διαχείριση του άγχους και κατά τη διάρκεια της περιόδου της προσπάθειας της σύλληψης αλλά και κατά την εγκυμοσύνη είναι εξαιρετικά δυσκολη στη διαχείριση ειδικά όταν είσαι ψιλιασμενος. Ωστόσο πρεπει να γίνει σοβαρή προσπαθεια ψυχραιμίας δεν γίνεται διαφορετικά.. 

[Emilly]

Just now, Anna85 είπε:

Emilly στην αρχή της εγκυμοσύνης είχα αίμα πραγματικα το τι είχα διαβάσει δεν περιγράφεται... Ήμουν βέβαιη ότι όλα είχαν τελειώσει.. Οχι όμως. Είναι πράγματι καλό να μην φορτώνεται με άγχος και περιττες πληροφοριες. Αλλά είναι τόσο δυσκολο.. Θες μια απάντηση άμεσα, μια λυση στον πανικο σου.. Κ η καθεμία απο εμας γράφει την εμπειρια της με καλή προθεση και καποια συμπτωματα μπορει να συμπιπτουν χωρίς νόημα όμως..Εγώ ένω σε λίγες μέρες θα πάω στο γιατρό έχω διαβάσει σε οτι υπαρχει στο internet σε ποσο καιρό μπορώ να ξανά μείνω έγκυος μετά από καισαρική. Εχω διαβάσει ίσα με 15 απόψεις.. Κ σε λίγες μέρες θα πάω στο γιατρο κ θα μου πει τοσο απλά. Η διαχείριση του άγχους και κατά τη διάρκεια της περιόδου της προσπάθειας της σύλληψης αλλά και κατά την εγκυμοσύνη είναι εξαιρετικά δυσκολη στη διαχείριση ειδικά όταν είσαι ψιλιασμενος. Ωστόσο πρεπει να γίνει σοβαρή προσπαθεια ψυχραιμίας δεν γίνεται διαφορετικά.. 

Αχ ξέρω είναι πολύ δύσκολο.ετσι ακριβώς είμαι κ εγώ.εξαντλυω μέχρι λεπτομέρειας οτι με καίει,πάω πάντα πληροφορημενη σε γιατρο,κ πριν μου πουν τα ξέρω.το τι βασανιστική είναι η ζωή μου δεν σου λέω.το μωρό που είχα κάνει διακοπή ήταν 12 στις 13 εβδομάδες.οι γιατροί μου είπαν λίγα για την κατάσταση του κ την πρόγνωση της κατάστασης.εγω ακόμα και όταν το έβγαλα κάθισα και διάβασα και έμαθα τα πάντα για αυτο το συνδρομο,είδα παιδιά στον κόσμο από τα τρία ας πούμε που βρήκα,και συνεχίζω που και που να ψάχνω.αν και αποφάσισα να διακοψω γιατί ήμουν πολύ αδύναμη να αφήσω να το πάρει ο Θεός τις επόμενες εβδομάδες είχε μια στις 400000 να φτάσει σε γεννά,συνεχίζω να το θυμάμαι κ να το αγαπάω κ να πενθω.αλλα διαβάσουμε δεν διαβάσουμε αγχώθουμε δεν αγχώθουμε η κατάσταση δεν θα αλλάξει.απλα βασανίζουμε τον εαυτό μας.μια απλή κουβέντα μου είπε η κολλητή μου που έκανε ,8 χρόνια να κάνει παιδάκι,κ όταν έπιασε δεν ρωτούσε τίποτα την γιατρό,τ ι π ο τ α ούτε όταν έφτασε σε γεννά το που θα γεννησει( τρεις μέρες πριν είπε της γιατρού πείτε μου που πάω) βέβαια με πνευματικούς κ προσευχές.μου είπε κ τι θα γίνει αν ρωτήσω θα αλλάξει κάτι;;;ο γιατρός ξέρει.πηγαινε κ σε άριστη επιστήμονα.ευχομαι να μας φωτίσει ο Θεός και να μας ευλογισει με ηρεμια και να βρούμε έναν άνθρωπο γιατρό ,σε επόμενη εγκυμοσύνη να αποπνέει ασφάλεια.εγω βρήκα έναν τέτοιο ξεαγχωτικο.εινσι σημαντικό.

[Nick_elena]

Αχ κορίτσι μου το ποσό σε νοιωθω δεν φαντάζεσαι...τρεις μήνες έκλεισα που έχασα την μπέμπα μου 36 βδομάδων...πονάω σαν να είναι η πρώτη μέρα!! Ευτυχώς βρήκα δουλειά σε αυτό το διάστημα κ επικεντρωθηκα σε αυτό!!! Πςριμενουμε τις ιατροδικαστικες μηπως μαθουμε ενα γτ!! ειναι λες κ ζω μονο για αυτο το τελευταιο διάστημα! Έχω και εγω τις ίδιες ανησυχίες με εσένα, θέλω πάρα πολύ να ξανά προσπαθήσω κ ταυτόχρονα φοβάμαι τόσο πολύ που λέω οχι!! κ όμως περιμένω να περάσει το 6μηνο γτ είμαι κ εγω από καισαρικη....λες και τσουπ θα εμφανιστεί ένα!! Παίρνω δύναμη απο τα κορίτσια εδω... απο τις ιστορίες κ τις συζητήσεις...κοριτσια που τα έχουν κατάφεραν μετά απο κάτι τέτοιο κ έκαναν κ αλλο!! κ λέω γτ να μην συμβεί κ σε μένα;;;; θέλω πάρα πολύ να πάρω αγκαλιά το ουράνιο τόξο μου κ να το φέρω σπίτι!! <3 <3 <3 (δεν θα ξεχάσω ποτέ το κοριτσάκι μου, κ νομίζω πάντα θα πονάμε για αυτά '( '( '( )

[Mommy39]

23 ώρες πρίν, Anna85 είπε:

Emilly στην αρχή της εγκυμοσύνης είχα αίμα πραγματικα το τι είχα διαβάσει δεν περιγράφεται... Ήμουν βέβαιη ότι όλα είχαν τελειώσει.. Οχι όμως. Είναι πράγματι καλό να μην φορτώνεται με άγχος και περιττες πληροφοριες. Αλλά είναι τόσο δυσκολο.. Θες μια απάντηση άμεσα, μια λυση στον πανικο σου.. Κ η καθεμία απο εμας γράφει την εμπειρια της με καλή προθεση και καποια συμπτωματα μπορει να συμπιπτουν χωρίς νόημα όμως..Εγώ ένω σε λίγες μέρες θα πάω στο γιατρό έχω διαβάσει σε οτι υπαρχει στο internet σε ποσο καιρό μπορώ να ξανά μείνω έγκυος μετά από καισαρική. Εχω διαβάσει ίσα με 15 απόψεις.. Κ σε λίγες μέρες θα πάω στο γιατρο κ θα μου πει τοσο απλά. Η διαχείριση του άγχους και κατά τη διάρκεια της περιόδου της προσπάθειας της σύλληψης αλλά και κατά την εγκυμοσύνη είναι εξαιρετικά δυσκολη στη διαχείριση ειδικά όταν είσαι ψιλιασμενος. Ωστόσο πρεπει να γίνει σοβαρή προσπαθεια ψυχραιμίας δεν γίνεται διαφορετικά.. 

Επειδη το ποτε θα ξαναμεινεις εγκυος μετα απο καισαρική με απασχολούσε και εμένα θα στο πω οπωσ Μου το εξήγησαν .στην εγκυμοσυνη η μητρα φουσκώνει σα μπαλόνι .. Στη καισαρική η τομή γινεται στο ενδομητριο χαμηλα κοντά στο σημείο που φουσκώνουμε και που δεν εχει τεντώσει ακόμη.. γινεται καισαρική Στις 33 εβδομαδες στο προαναφερθέν σημείο Α ..οταν ξαναμεινεις εγκυος και πας να γεννήσεις στις 38 εβδομαδες το μπαλόνι θα εχει φουσκώσει ξανα και μαλιςτα περισσότερο άρα η τομή στο σημείο Α θα ειναι ψηλότερα και άρα θα στρεσαριστει θα τεντώσει ..το πρωτόκολλο αναφέρει εγκυμοσυνη ύστερα απο 24 μήνες.. τοτε θεωρητικά  Η τομή στο ενδομητριο μπορει να αντέξει το βάρος ενός τέλειομηνου μωρου..λογω ηλικίας της μητέρας ή για λογους ελαστικότητας σου λενε μετα απο 12 μήνες γιατι με το που θα μεινεις εγκυος δεν τεντώνει αμεσωσ Το σημείο  άρα η μητρα αντέχει στους 9 μήνες που το εμβρυο θα εχει βαρύνει θα εχουν περαςει 12+9 = 21 μήνες..άρα η μητρα θα αντέξει.. οι μήνες προκύπτουν και απο στατιστική για τα περιστατικά ρήξης μητρας μετα σπο καισαρική .. άρα το 24 ειναι το ασφαλέστερο.. 

οι Έλληνες γιατροί αναφέρουν το 6 μηνό αλλα η καισαρική θα γίνει 2 εβδομαδες νωρίτερα απο την ΠΗΤ προκειμένου να αποφύγουν το τέντωμα και τη πιθανή ρήξη μητρας.. Άρα μειώνουν με αυτο τον τροπο τον κίνδυνο..

επισης καλο ειναι το 6 μηνό για να ειναι το σώμα σου έτοιμο για μοα εγκυμοσυνη για να εχεις θρεπτικά συστατικά γιατι στατιστικά τα μωρα που γεννιουνται αμέσως μετα απο μια αλλη γεννά ειναι μικρότερα.. 

γενικα τα προβληματα ειναι άπειρα τόσα που ουτε που τα φανταζόμαστε .. κολλάμε στο τι μας έτυχε και οχι στο τι αλλο δεν μας έτυχε..τα περισσότερα παιδια που γεννιουνται  ειναι υγιή .. έτυχε ενα λαχείο .. Δε θα το κερδίσουμε ξανα..δε θελει αγχος και τοξικοτητα..ολα καλα θα πανε γιατι αυτη ειναι η φύση μας να γεννάμε παιδια..ας εμπιστευτούμε λοιπόν τη μανα φύση και το γιατρό γιατι ενα ιατρικό δεδομένο δεν μπορουμε εμεις να το ερμηνεύσουμε παρα μονο ο γιατρος.. 

[Ξένη]

1 ώρα πρίν, Nick_elena είπε:

Αχ κορίτσι μου το ποσό σε νοιωθω δεν φαντάζεσαι...τρεις μήνες έκλεισα που έχασα την μπέμπα μου 36 βδομάδων...πονάω σαν να είναι η πρώτη μέρα!! Ευτυχώς βρήκα δουλειά σε αυτό το διάστημα κ επικεντρωθηκα σε αυτό!!! Πςριμενουμε τις ιατροδικαστικες μηπως μαθουμε ενα γτ!! ειναι λες κ ζω μονο για αυτο το τελευταιο διάστημα! Έχω και εγω τις ίδιες ανησυχίες με εσένα, θέλω πάρα πολύ να ξανά προσπαθήσω κ ταυτόχρονα φοβάμαι τόσο πολύ που λέω οχι!! κ όμως περιμένω να περάσει το 6μηνο γτ είμαι κ εγω από καισαρικη....λες και τσουπ θα εμφανιστεί ένα!! Παίρνω δύναμη απο τα κορίτσια εδω... απο τις ιστορίες κ τις συζητήσεις...κοριτσια που τα έχουν κατάφεραν μετά απο κάτι τέτοιο κ έκαναν κ αλλο!! κ λέω γτ να μην συμβεί κ σε μένα;;;; θέλω πάρα πολύ να πάρω αγκαλιά το ουράνιο τόξο μου κ να το φέρω σπίτι!! <3 <3 <3 (δεν θα ξεχάσω ποτέ το κοριτσάκι μου, κ νομίζω πάντα θα πονάμε για αυτά '( '( '( )

Εγώ που έχασα και εγώ το μωρό μου στις 36 εβδομάδες,  μου είπε ο γιατρός μετά το εξάμηνο να προσπαθήσουμε , πιστεύοντας πως δεν θα μείνω τον πρώτο μήνα προσπαθειών έγκυος,  εμείς από την λαχτάρα που είχαμε ξεκινήσαμε στο τρίμηνο,  στον 5ο μήνα έμεινα έγκυος,  ο γιατρός μας είπε ότι καλό είναι να γεννήσω μια βδομάδα πριν την 36η εβδομάδα γιατί τότε έχουν παρατηρήσει να γίνονται οι περισσότεροι ενδομητριοι θάνατοι,  για να τα αποκλείσουμε όλα τα ενδεχόμενα....Τελικά έτυχε και γέννησα στην 33η εβδομάδα...Η μικρή έμεινε 20 μέρες στη μενν και τώρα είναι 5,5 μηνών...το ότι μας έτυχε μια φορά η στραβή δεν σημαίνει ότι τα τυχαίνει πάντα σε εμάς...Και το ότι εγώ έμεινα τόσο γρήγορα έγκυος δεν σημαίνει ότι είναι και το σωστό...οι περισσότεροι γιατροί μου έλεγαν μετά τον χρόνο, εμείς πήραμε αυτήν την απόφαση και έπρεπε σε όλη την εγκυμοσύνη να προσέχω πάρα πολύ, να μην σηκώνω βάρη και ότι επιβάρυνε την μήτρα....Σας εύχομαι κορίτσια να κρατήσετε ένα υγιέστατο παιδάκι στην αγκαλιά σας και τα μωρά μας θα τα θυμόμαστε για πάντα....

[Rainbowbaby]

Εχασα το μωρο μου στην 28η εβδομαδα..απο κατι που μπορουσε να ξανασυμβει και στην επομενη εγκυμοσυνη! Αρχισα τις προσπαθειες 6 μηνες μετα, μετα απο πολυ εσωτερικη πιεση. Εσφιξα τα δοντια και πηρα την αποφαση να ξαναπροσπαθησω!! Η εγκυμοσυνη μου ηταν φοβερα αγχωτικη, με χαλια ψυχολογια και μην μπορωντας να την χαρω καθολου!! Αν δεν την ενιωθα να κουνιεται για μια ωρα, εβαζα τα κλαματα και πιστευα παντα το κακο! Οποτε ειχα ομως αμφιβολια, πηγαινα αμεσως στη γιατρο να την δουμε! Σημερα κραταω την μπουμπου 11 μηνων και ειμαι ευτυχισμενη! Αξιζει να το προσπαθησεις, ειμαι σιγουρη οτι θα τα καταφερεις! Εχουμε πολλη δυναμη μεσα μας και χρειαστηκε να γινει κατι τετοιο για να το ανακαλυψω!

[Πασχαλιτσα5]

Λυπαμαι πολυ κοπελα μου!Σε νιωθουμε ολες όπως βλεπεις... Συμβαινουν τοσες ατυχιες που τελικα εγω καταλληγω στο συμπέρασμα οτι ειναι για να συμβουν.. Για καποιο λογο τον οποιο εμεις δεν μπορούμε να καταλαβουμε! Ενα γιατι συνεχώς στο μυαλο μας.. Αλλα πρέπει να κοιταξεις μπροστα οσο δυσκολο εως αδυνατο κ αν ακουγεται.. Εισαι δυνατη, για να το επέτρεψε αυτό ο Θεος συμαινει οτι θα το αντέξεις αλλα γνωμη μου ειναι παλεψε το πάρε την αγωγη του ψυχολογου, διαβασε βιβλια, κανε γυμναστικη .. Ολα αυτα βοηθανε...Η δικη μου εμπειρια πριν απο ενα χρονο περιπου γεννησα προωρα στον 6 μηνα.. Ολα γινανε ξαφνικα με σχεδον καθολου προειδοποιητικα σημάδια, ολα ηταν εναντιον μας δεν ξερω γιατι.. Το μωρακι μας εζησε σχεδον 2 μηνες στη ΜΕΝΝ κ μετα μας αφησε... Το εζησα δυο μηνες το πήρα αγκαλια μου λέγανε οτι συντομα θα τον παρω σπίτι αλλα.......... Τη συνεχεια μπορεις να την καταλάβεις! Εγω το παλεψα πόλυ κ ακομα δινω τον δικο μου αγωνα σιωπηλα.. Κανεις δεν μπορει να καταλάβει εαν δε το ζησει κ εύχομαι καμια γυναικα να μην το ζησει! Εχω ενα παιδακι 6 ετων  κ ειναι το φως μου κ η παρηγοριά μου σε αυτό που εζησα. Ακομα δεν ξεκινησαμε προσπαθειες με τον αντρα μου αλλα ειμαι πολυ αισιόδοξη! Ευχομαι τα καλυτερα για σενα, να εισαι αισιοδοξη και να σκεφτεσαι θετικα! Οι καλες σκεψεις ελκυουν καλα πραγματα... Παρε τον χρόνο σου κ μην πιεστεις.. Θα ερθει η ώρα που θα ζησεις το Θαυμα γι αυτό να εισαι σίγουρη.. Και μην ξεχνάς οτι ολα για κάποιο λόγο γινονται... Ευχομαι στην επόμενη εγκυμοσινη να πανε ολα καλα που θα πανε φυσικά!!!!!!!!!! 

[Anna85]

Κορίτσια,σας ευχαριστω τόσο πολυ για τη στήριξη μέσα από τη καρδια μου. Να ξερατε ποσες φορες μπαίνω και τα διαβάζω παλι και παλι... Πήγα στο γιατρό περασε ο ανάλογος καιρός και με βρήκε καλα μετά τη καισαρική.. Κάτι είναι και αυτο, αν και μετά από αυτό π μου συνέβη δεν το ειχα σκεφτεί καν αν θα με βρει καλα το οποίο ήταν μεγάλο λάθος. Θέλω να σας κάνω μια ερώτηση γιατί σας βλέπω φοβερά ενημερωμένες. Έχει κάνει καμια το "πακετο" Που προβλεπεται από εξετάσεις στις καθ εξιν αποβολες; Εμένα μου προτεινε τα εξής (τα βάζω σε κατηγοριες όχι μια μια εξετάσεις) 

1) καρυοτυπο ζεύγους 2) σε αιματολογο όλα τα θρομβοφιλικα και λυκος (αυτοάνοσο) 3) μεταβολικα νοσήματα 

Εν ολίγοις δεν ψάχνουμε τώρα υπογονιμοτητα γιατί είμαστε οκ προσωρινα οκ απο αυτο. Έχει κάποια κάτι άλλο υποψη, να το ψάξω κ αυτο;;Μήπως το έχω γράψει το μνμ σε λάθος κατηγορία και δεν το δουν πολλα κορίτσια της ανάλογης εμπειρίας;Οι παλιες ας βοηθήσουν σε αυτό! 

[Πασχαλιτσα5]

On 18/9/2020 at 6:43 ΜΜ, Anna85 είπε:

Κορίτσια,σας ευχαριστω τόσο πολυ για τη στήριξη μέσα από τη καρδια μου. Να ξερατε ποσες φορες μπαίνω και τα διαβάζω παλι και παλι... Πήγα στο γιατρό περασε ο ανάλογος καιρός και με βρήκε καλα μετά τη καισαρική.. Κάτι είναι και αυτο, αν και μετά από αυτό π μου συνέβη δεν το ειχα σκεφτεί καν αν θα με βρει καλα το οποίο ήταν μεγάλο λάθος. Θέλω να σας κάνω μια ερώτηση γιατί σας βλέπω φοβερά ενημερωμένες. Έχει κάνει καμια το "πακετο" Που προβλεπεται από εξετάσεις στις καθ εξιν αποβολες; Εμένα μου προτεινε τα εξής (τα βάζω σε κατηγοριες όχι μια μια εξετάσεις) 

1) καρυοτυπο ζεύγους 2) σε αιματολογο όλα τα θρομβοφιλικα και λυκος (αυτοάνοσο) 3) μεταβολικα νοσήματα 

Εν ολίγοις δεν ψάχνουμε τώρα υπογονιμοτητα γιατί είμαστε οκ προσωρινα οκ απο αυτο. Έχει κάποια κάτι άλλο υποψη, να το ψάξω κ αυτο;;Μήπως το έχω γράψει το μνμ σε λάθος κατηγορία και δεν το δουν πολλα κορίτσια της ανάλογης εμπειρίας;Οι παλιες ας βοηθήσουν σε αυτό! 

Αν και ειναι διαφορετικη η περιπτωση μου, εγω εκανα το πακετο εξετάσεων που περιλαμβανει θρομβιφιλια, ανοσολογικες εξετάσεις, καλλιέργεια κολπικου για αεροβια /αναερόβια, καρυοτυπο ζευγους και dfi σπερματος!! Ελπίζω να μη ξεχνάω τιποτα. Θεωρω ότι είναι πολυ συμαντικο και ο αντρας να ελεγχει το σπερμα του..

[Emilly]

On 18/9/2020 at 6:43 ΜΜ, Anna85 είπε:

Κορίτσια,σας ευχαριστω τόσο πολυ για τη στήριξη μέσα από τη καρδια μου. Να ξερατε ποσες φορες μπαίνω και τα διαβάζω παλι και παλι... Πήγα στο γιατρό περασε ο ανάλογος καιρός και με βρήκε καλα μετά τη καισαρική.. Κάτι είναι και αυτο, αν και μετά από αυτό π μου συνέβη δεν το ειχα σκεφτεί καν αν θα με βρει καλα το οποίο ήταν μεγάλο λάθος. Θέλω να σας κάνω μια ερώτηση γιατί σας βλέπω φοβερά ενημερωμένες. Έχει κάνει καμια το "πακετο" Που προβλεπεται από εξετάσεις στις καθ εξιν αποβολες; Εμένα μου προτεινε τα εξής (τα βάζω σε κατηγοριες όχι μια μια εξετάσεις) 

1) καρυοτυπο ζεύγους 2) σε αιματολογο όλα τα θρομβοφιλικα και λυκος (αυτοάνοσο) 3) μεταβολικα νοσήματα 

Εν ολίγοις δεν ψάχνουμε τώρα υπογονιμοτητα γιατί είμαστε οκ προσωρινα οκ απο αυτο. Έχει κάποια κάτι άλλο υποψη, να το ψάξω κ αυτο;;Μήπως το έχω γράψει το μνμ σε λάθος κατηγορία και δεν το δουν πολλα κορίτσια της ανάλογης εμπειρίας;Οι παλιες ας βοηθήσουν σε αυτό! 

Τώρα κορίτσι μου το είδα.ερωτηση από ότι θυμάμαι το ατυχές γεγονός ήταν θέμα ομφάλιου λώρου;;;;;γιατί σου πρότεινε ο γιατρός να κάνετε καρυότυπο κ τα συναφή;;;;;;εγώ τα έκανα κ ήταν όλα σε αιματολογο,αυτός στα γραφει όλα εκτός από το σπέρμα,αλλά εγώ πήγα γιατί είχα κ σπάνιο σύνδρομο σε έμβρυο και δύο παλινδρομες.για θρομβοφιλια το καταλαβαίνω κ είναι σωστό να το δεις αλλά αν ήταν μόνο θέμα λώρου....να τα κάνεις αν θες να είσαι καλυμμένη από όλα αλλά δεν έχεις ενδείξεις για τόσο ψάξιμο.μηπως είχε ο λώρος θρόμβους;;;;;;;;γιατί αυτό είναι οντως ένδειξη θρομβοφιλιας.εγω αυτό έπαθα.διορθωνεται πανευκολα στην επόμενη εγκυμοσύνη με αντιπηκτικες.

[Giota1983]

Λυπάμαι πολύ είναι πραγματικά αδιανόητο αυτό που σου συνέβη . Προσπάθησε να ηρεμήσεις , τι λέω, αλλά μιλά σε κάποιον ειδικό γιατί θα τρελαθείς αν δεν το κάνεις . Τόσο εσύ όσο και ο άντρας σου. Η λύση σίγουρα δεν είναι να προσπαθήσετε ξανά για παιδί, όλα θέλουν τον χρόνο τους. Αφήστε να καταλαγιάσει ο πόνος μέσα σας να το συνηθίσετε γιατί ένα χαμό δεν τον αποδέχεσαι ποτέ απλά το συνηθίζεις. Ακόμα χειρότερα είναι πως το μωράκι σου σχεδόν το είχες γεννήσει . Αν ήσουν ελάχιστων μηνών σίγουρα θα σε στεναχώρουσε πάλι αλλά ακόμα χειρότερα είναι όταν ακούς την καρδούλα του και το νιώθεις. Στην εγκυμοσύνη μου 2 φορές κατατρόμαξα μήπως χάσω το μωρό. Μια επειδή είχα αιμορραγία και μια γιατί έπειτα κρίση και έγινα σχεδόν μπλε, είμαι επιληπτική  και ήταν εγκυμοσύνη κινδύνου. Μιλάτε μεταξύ σας να λετε τα συναισθήματα σας γιατί αυτό θα σας καταστρέψει αν δεν το κάνετε. Με τον καιρό ελπίζω να μπορέσετε να κάνετε προσπάθειες για άλλο παιδί. Να είστε γέροι εσείς και όλα θα τα καταφέρετε. 

[Sofia89]

On 7/9/2020 at 4:30 ΜΜ, Anna85 είπε:

boukitsa123 και Vassso80 Σας ευχαριστω για τα λογια σας κορίτσια το ξερω οτι εδώ θα υπάρξουν άνθρωποι που θα με νιώσουν γι'αυτό απευθύνθηκα.Μιλαω με ψυχίατρο και παιρνω αγωγή ειδάλλως δεν ξέρω αν θα μιλουσαμε αυτή τη στιγμή.Και φαντάσου ότι πριν 2 εβδομάδες έκανα το Doppler το προβλεπομενο και τα αποτελέσματα ήταν εξαιρετικά.Σε εμβρυολογο που είχα ψάξει υποτιθεται ενδελεχώς για να είμαξ ήσυχη.Μάλιστα, σωστά διακρίνες  boukitsa ότι θέλω να προχωρήσω για να ξεχάσω μου φαίνεται η μόνη λυση. Αλλά ακόμα και αυτό το φοβάμαι.. 

Αννούλα μου,παθουσα και εγώ 37εβδομαδα το έχασα, 18/8 γέννησα φυσιολογικά. Ναι δεν υπάρχουν λόγια, το κλάμα μια μητέρας τα λέει όλα. Έτσι ακριβώς αισθάνομαι και εγώ, ξεκίνησα να πηγαίνω δουλειά γιατι σπίτι θα τρελαινομουνα. Από μέσα μου κάθε μέρα ουρλιάζω. Και ο άντρας μου ήρθε σπίτι μετά και τα μάζεψε όλα για να μην τα δω μόλις έρθω σπίτι. Για αυτό αγκάλιασε τον άντρα σου και πες του ότι θα τα καταφέρετε. Γιατί όλες μας θα τα καταφέρουμε

[Τουτουνι]

Just now, Sofia89 είπε:

Αννούλα μου,παθουσα και εγώ 37εβδομαδα το έχασα, 18/8 γέννησα φυσιολογικά. Ναι δεν υπάρχουν λόγια, το κλάμα μια μητέρας τα λέει όλα. Έτσι ακριβώς αισθάνομαι και εγώ, ξεκίνησα να πηγαίνω δουλειά γιατι σπίτι θα τρελαινομουνα. Από μέσα μου κάθε μέρα ουρλιάζω. Και ο άντρας μου ήρθε σπίτι μετά και τα μάζεψε όλα για να μην τα δω μόλις έρθω σπίτι. Για αυτό αγκάλιασε τον άντρα σου και πες του ότι θα τα καταφέρετε. Γιατί όλες μας θα τα καταφέρουμε

Βρε κορίτσια μου συγνώμη που πετάγομαι...αλλά όλα αυτά από λάθη γιατρών??? Πραγματικά μια μήνυση τους αξίζει!