Έχασα το μωράκι μου στις 34 εβδομάδες.

[Sofia89]

Just now, Τουτουνι είπε:

Βρε κορίτσια μου συγνώμη που πετάγομαι...αλλά όλα αυτά από λάθη γιατρών??? Πραγματικά μια μήνυση τους αξίζει!

Εγώ αύριο έχω ραντεβού με τον καινούργιο γυναικολόγο μου και θα συζητήσουμε για το αποτέλεσμα της νεκροψιας. Άμα δω ότι έγινε κατι λάθος ,να βρει άλλο πλανήτη να κρυφτεί μόνο αυτό λεω

[Anna85]

Σε εμένα συνέβη το εξής παραδοξο. Πριν μείνω έγκυος είχα κάνει το πακετο θρομβοφιλιας-απο μόνη μου επειδη μια φίλη είχε προβληματα και δεν έβγαλε κατι μεμπτό. Τα έδειξε στο γυναικολόγο και τα κράτησε αρχείο. Κ το μωρό έφυγε τελικά από θρόμβωση. Πιθανότατα ανεπτυξα κάτι στην εγκυμοσύνη αλλά δυστυχώς το προβλημα ειναι οτι αν δεν φανεί κάτι στις προηγουμενες εξετασεις η στον υπέρηχο δεν σου κάνουν περεταιρω εξετάσεις μέσα στην εγκυμοσύνη. Δηλαδή εν ολίγοις πρεπει να χάσεις παιδι για να καταλάβεις το προβλημα σου γιατί δεν προβλεπεται στο πρωτοκολλο. Είναι τρελό αλλά αυτή είναι η αλήθεια δυστυχώς. Σοφία μου δυστυχώς η πληγη δεν λέει να κοπάσει. Οχι να κλείσει αυτό είναι πολυ μακρινό. 

[Luckystars]

Για οσες οικογένειες και γυναίκες εχουμε ζησει την απωλεια ποτε πια δεν ειναι ιδιο τιποτα.... Επειδη εχω ακουσει απειρες κουβεντες παρηγοριάς, καλοπροαιρετες και μη, δηλωνω, ακομα και τωρα με ενα θαυμα στην οικογένειά μας 14 μηνων, πως θυμαμαι ολες εκεινες τις σκοτεινες στιγμές λεπτο προς λεπτο, δακρυζω πολυ συχνα και σηκωνω το βλεμμα ψηλα στον ουρανο επισης πιο συχνα πριν την απώλεια..... Το εχω ξαναπει, για την δικη μας οικογένεια, ειναι μια πληγή, που οσο την σκαλιζουμε ματώνει.... Οσο την "φροντίζουμε" είναι μαθημα ζωής.... Ετσι κάπως επιλέξαμε να προχωρήσουμε στο επόμενο βημα.... Προερχόμενοι απο ετων επανειλημμένες προσπάθειες εξωσωματικων, μετα τις απωλειες ειχαμε - ειχα μεγαλο δισταγμό πως θα διαχειριζομουν την επομενη πιθανη εγκυμοσύνη.... Εφτασε καιρος που ειχαμε καταψυξη έμβρυα και δεν αποφασιζαμε-αποφασιζα για το επόμενο βήμα.... Με ετρωγε το "και αν".... Επειδη ειμαι και ανθρωπος της πρωτης σκέψης, με καθοδηγηση ειδικων και πιστη ξημερωσε εκεινη η ευλογημενη ημερα που σηκωσα αναστημα και ειπα "παμε να καλοδεχτουμε τα μωρα μας"! Ειπα μεσα μου θα κανω οτι ειναι ανθρωπινως δυνατό να ζησω τη μητρότητα, την αγαπη, την ανιδιοτέλεια, το θαυμα! Και τότε κατι μαγικο συνεβει, γεμισε η ψυχη μου Φως μετα απο πολυ καιρο παλι.... Και ηρθε η ευλογημένη θετικη χοριακη, οι επαναληπτικες.... Και μετα αρχισε παλι αγωνία.....Ηρθαν οι ευλογημενοι μεγαλοι υπερηχοι και βημα βημα προχωρουσαμε.... Δεν ηταν ευκολα, πανω απο τη μιση εγκυμοσύνη νοσηλευτηκα.... Σε ενα δωματιο ολο αυτο το διαστημα, "αγκαλιά" σε ενα κρεβάτι με το μωρο μας στα σπλάχνα μου,"αγκαλιά" με την Παναγιτσα μας, τον Θεο, τον Χριστό μας, τους Αγιους και τους Αγγελους μας..... συνοδοιπορους τον ανθρωπο της ζωης μου, τους γονείς μου, τον γιατρο μου, τη μαια μου, το νοσηλευτικο προσωπικό .... Εκει περιμενοντας τοσο καιρο με πιστη και αγαπη focus σε εκεινη τη μοναδικη στιγμη που θα ακουγα το πρωτο κλαμα της κουκλας μας και θα την εκλεινα στην αγκαλια μου.... Και ηρθε το θαυμα μας! Και τοτε καταλαβα ποιο ηταν εκεινο το Φως που μου εδωσε δυναμη και πίστη να μην σταματήσω! Σπονδη σε ενα τοσο ξεχωριστο ταξιδι ζωής, του πλασματος μας, της ζωης μας! 

Εστω και μια κοπελα να διαβασει αυτό το μνμ και να συνεχισει για εμενα ειναι και αυτο πηγη Φωτός.....Σας περιμένω απέναντι με μεγαλη ψυχικη χαρα! Αφου συνεβει το θαυμα στη δική μας οικογένεια μπορει και στην δικη σας

Με αγάπη σε ολα τα κοριτσια που βιωσαν εστω και μια σκοτεινή στιγμη.... 

[Ele@n]

Just now, Luckystars είπε:

Για οσες οικογένειες και γυναίκες εχουμε ζησει την απωλεια ποτε πια δεν ειναι ιδιο τιποτα.... Επειδη εχω ακουσει απειρες κουβεντες παρηγοριάς, δηλωνω, ακομα και τωρα με ενα θαυμα στην οικογένειά μας 14 μηνων, πως θυμαμαι ολες εκεινες τις σκοτεινες στιγμές λεπτο προς λεπτο, δακρυζω πολυ συχνα και σηκωνω το βλεμμα ψηλα στον ουρανο επισης πιο συχνα πριν την απώλεια..... Το εχω ξαναπει, για την δικη μας οικογένεια, ειναι μια πληγή, που οσο την σκαλιζουμε ματώνει.... Οσο την "φροντίζουμε" είναι μαθημα ζωής.... Ετσι κάπως επιλέξαμε να προχωρήσουμε στο επόμενο βημα.... Προερχόμενοι απο ετων επανειλημμένες προσπάθειες εξωσωματικων, μετα τις απωλειες ειχαμε - ειχα μεγαλο δισταγμό πως θα διαχειριζομουν την επομενη πιθανη εγκυμοσύνη.... Εφτασε καιρος που ειχαμε καταψυξη έμβρυα και δεν αποφασιζαμε-αποφασιζα για το επόμενο βήμα.... Με ετρωγε το "και αν".... Επειδη ειμαι και ανθρωπος της πρωτης σκέψης, με καθοδηγηση ειδικων και πιστη ξημερωσε εκεινη η ευλογημενη ημερα που σηκωσα αναστημα και ειπα "παμε να καλοδεχτουμε τα μωρα μας"! Ειπα μεσα μου θα κανω οτι ειναι ανθρωπινως δυνατό να ζησω τη μητρότητα, την αγαπη, την ανιδιοτέλεια, το θαυμα! Και τότε κατι μαγικο συνεβει, γεμισε η ψυχη μου Φως μετα απο πολυ καιρο παλι.... Και ηρθε η ευλογημένη θετικη χοριακη, οι επαναληπτικες.... Και μετα αρχισε παλι αγωνία.....Ηρθαν οι ευλογημενοι μεγαλοι υπερηχοι και βημα βημα προχωρουσαμε.... Δεν ηταν ευκολα, πανω απο τη μιση εγκυμοσύνη νοσηλευτηκα.... Σε ενα δωματιο ολο αυτο το διαστημα, "αγκαλιά" σε ενα κρεβάτι με το μωρο μας στα σπλάχνα μου,"αγκαλιά" με την Παναγιτσα μας, τον Θεο, τον Χριστό μας, τους Αγιους και τους Αγγελους μας..... συνοδοιπορους τον ανθρωπο της ζωης μου, τους γονείς μου, τον γιατρο μου, τη μαια μου, το νοσηλευτικο προσωπικό .... Εκει περιμενοντας τοσο καιρο με πιστη και αγαπη focus σε εκεινη τη μοναδικη στιγμη που θα ακουγα το πρωτο κλαμα της κουκλας μας και θα την εκλεινα στην αγκαλια μου.... Και ηρθε το θαυμα μας! Και τοτε καταλαβα ποιο ηταν εκεινο το Φως που μου εδωσε δυναμη και πίστη να μην σταματήσω! Σπονδη σε ενα τοσο ξεχωριστο ταξιδι ζωής, του πλασματος μας, της ζωης μας! 

Εστω και μια κοπελα να διαβασει αυτό το μνμ και να συνεχισει για εμενα ειναι και αυτο πηγη Φωτός.....Σας περιμένω απέναντι με μεγαλη ψυχικη χαρα! Αφου συνεβει το θαυμα στη δική μας οικογένεια μπορει και στην δικη σας

Με αγάπη σε ολα τα κοριτσια που βιωσαν εστω και μια σκοτεινή στιγμη.... 

Βάλσαμο τα λόγια σου... 

[Luckystars]

Just now, Ele@n είπε:

Βάλσαμο τα λόγια σου... 

Γλυκια μου..... ❤️

[Anna85]

@Luckystars γεμισαν δάκρυα συγκίνησης τα μάτια μου μετά από καιρό που γεμίζουν δάκρυα θλιψης. Να είσαι καλά και ελπίζω να έρθουμε στην φωτεινή πλευρα σου

 

[Luckystars]

πρίν από 4 λεπτά , Anna85 είπε:

@Luckystars γεμισαν δάκρυα συγκίνησης τα μάτια μου μετά από καιρό που γεμίζουν δάκρυα θλιψης. Να είσαι καλά και ελπίζω να έρθουμε στην φωτεινή πλευρα σου

 

Καλησπερα κορίτσι μου @Anna85

Να ξέρεις εχεις τοση δυναμη μέσα σου που ουτε καν φανταζεσαι!Ολες μας εχουμε, ειναι η φυση μας τέτοια! Θα μου πεις πρεπει να συμβαινουν ολα αυτα για να μας δυναμωνουν; Δεν ξερω την απάντηση,ειναι μια ερώτηση που δεν εδωσα ποτε απάντηση.... Ενα ξερω, πως καθε δυσκολια μας διδαξε σαν οικογενεια μαθηματα ζωης, μας ενωσε σα μια γροθιά και καθε δύσκολο κομματι μάθαμε να το κοιταμε καταματα και να μην το κρυβουμε "κατω απο το χαλί"....

Επετρεψε στον εαυτο σου να βιωνει καθε στιγμη ευχάριστη ή λιγοτερο ευχάριστη, επιβραβευσε τον και συνέχισε.... Δεν εισαι μονη σου, μην το ξεχνάς! 

Να θυμασαι το μονοπατι ειναι ενα....Ο προορισμος εχει παντα Φως, και αυτο σε οδηγεί!Πορευσου οπως νιωθεις, δεν υπαρχει manual, καθε κοπελα εχει την δικη της ψυχοσυνθεση..... Απλα να πορεύεσαι με το Φως! Για αλλα ζευγαρια ειναι μια ευθεία και καλοτραχαλο μονοπατι, για αλλα δυσβατο με στροφες και ανηφορες.... Να μην ξεχασεις ποτε ομως πως πισω απο καθε ανηφορα ειναι ενα υπεροχο ουρανιο τοξο μοναδικο για εσενα, με τα δικα σου χρωματα που περιμενει να λαμψει απο την δικη σου χαρα! Στα λεω "απλοϊκά" ίσως..... Ειναι οσα βίωσα και ετσι στα μεταφέρω, ουτε με ιατρικες ορολογίες, ουτε με πλανο..... 

Ευχομαι ολοψυχα σε εσενα και ολα τα κορίτσια που αγωνιζονται να ερθετε απέναντι εδω κοντα μας, με ολες τις οικογένειες που βιωνουμε το προσωπικο μας θαυμα! Και θα συμβει, πιστεψε το, απλα για καθε οικογένεια συμβαινει στην δικη της μοναδικη στιγμή ❤️

Σε ευχαριστώ πολύ για τα γλυκα σου λογια και τις ευχες σου, σου στελνουμε την αγαπη μας μπεμπουλα και μανουλα❤️

 

[annamariag77]

On 7/10/2020 at 6:02 ΜΜ, Luckystars είπε:

Για οσες οικογένειες και γυναίκες εχουμε ζησει την απωλεια ποτε πια δεν ειναι ιδιο τιποτα.... Επειδη εχω ακουσει απειρες κουβεντες παρηγοριάς, καλοπροαιρετες και μη, δηλωνω, ακομα και τωρα με ενα θαυμα στην οικογένειά μας 14 μηνων, πως θυμαμαι ολες εκεινες τις σκοτεινες στιγμές λεπτο προς λεπτο, δακρυζω πολυ συχνα και σηκωνω το βλεμμα ψηλα στον ουρανο επισης πιο συχνα πριν την απώλεια..... Το εχω ξαναπει, για την δικη μας οικογένεια, ειναι μια πληγή, που οσο την σκαλιζουμε ματώνει.... Οσο την "φροντίζουμε" είναι μαθημα ζωής.... Ετσι κάπως επιλέξαμε να προχωρήσουμε στο επόμενο βημα.... Προερχόμενοι απο ετων επανειλημμένες προσπάθειες εξωσωματικων, μετα τις απωλειες ειχαμε - ειχα μεγαλο δισταγμό πως θα διαχειριζομουν την επομενη πιθανη εγκυμοσύνη.... Εφτασε καιρος που ειχαμε καταψυξη έμβρυα και δεν αποφασιζαμε-αποφασιζα για το επόμενο βήμα.... Με ετρωγε το "και αν".... Επειδη ειμαι και ανθρωπος της πρωτης σκέψης, με καθοδηγηση ειδικων και πιστη ξημερωσε εκεινη η ευλογημενη ημερα που σηκωσα αναστημα και ειπα "παμε να καλοδεχτουμε τα μωρα μας"! Ειπα μεσα μου θα κανω οτι ειναι ανθρωπινως δυνατό να ζησω τη μητρότητα, την αγαπη, την ανιδιοτέλεια, το θαυμα! Και τότε κατι μαγικο συνεβει, γεμισε η ψυχη μου Φως μετα απο πολυ καιρο παλι.... Και ηρθε η ευλογημένη θετικη χοριακη, οι επαναληπτικες.... Και μετα αρχισε παλι αγωνία.....Ηρθαν οι ευλογημενοι μεγαλοι υπερηχοι και βημα βημα προχωρουσαμε.... Δεν ηταν ευκολα, πανω απο τη μιση εγκυμοσύνη νοσηλευτηκα.... Σε ενα δωματιο ολο αυτο το διαστημα, "αγκαλιά" σε ενα κρεβάτι με το μωρο μας στα σπλάχνα μου,"αγκαλιά" με την Παναγιτσα μας, τον Θεο, τον Χριστό μας, τους Αγιους και τους Αγγελους μας..... συνοδοιπορους τον ανθρωπο της ζωης μου, τους γονείς μου, τον γιατρο μου, τη μαια μου, το νοσηλευτικο προσωπικό .... Εκει περιμενοντας τοσο καιρο με πιστη και αγαπη focus σε εκεινη τη μοναδικη στιγμη που θα ακουγα το πρωτο κλαμα της κουκλας μας και θα την εκλεινα στην αγκαλια μου.... Και ηρθε το θαυμα μας! Και τοτε καταλαβα ποιο ηταν εκεινο το Φως που μου εδωσε δυναμη και πίστη να μην σταματήσω! Σπονδη σε ενα τοσο ξεχωριστο ταξιδι ζωής, του πλασματος μας, της ζωης μας! 

Εστω και μια κοπελα να διαβασει αυτό το μνμ και να συνεχισει για εμενα ειναι και αυτο πηγη Φωτός.....Σας περιμένω απέναντι με μεγαλη ψυχικη χαρα! Αφου συνεβει το θαυμα στη δική μας οικογένεια μπορει και στην δικη σας

Με αγάπη σε ολα τα κοριτσια που βιωσαν εστω και μια σκοτεινή στιγμη.... 

Σε ευχαριστουμε για τα δυνατα βαθια αλλα κυριως αληθινα συναισθηματα 

Σε ευχαριστουμε που δεν.....ξεχνας 

 

[Luckystars]

πρίν από 7 λεπτά , annamariag77 είπε:

Σε ευχαριστουμε για τα δυνατα βαθια αλλα κυριως αληθινα συναισθηματα 

Σε ευχαριστουμε που δεν.....ξεχνας 

 

❤️

[Emilly]

On 6/10/2020 at 5:31 ΜΜ, Anna85 είπε:

Σε εμένα συνέβη το εξής παραδοξο. Πριν μείνω έγκυος είχα κάνει το πακετο θρομβοφιλιας-απο μόνη μου επειδη μια φίλη είχε προβληματα και δεν έβγαλε κατι μεμπτό. Τα έδειξε στο γυναικολόγο και τα κράτησε αρχείο. Κ το μωρό έφυγε τελικά από θρόμβωση. Πιθανότατα ανεπτυξα κάτι στην εγκυμοσύνη αλλά δυστυχώς το προβλημα ειναι οτι αν δεν φανεί κάτι στις προηγουμενες εξετασεις η στον υπέρηχο δεν σου κάνουν περεταιρω εξετάσεις μέσα στην εγκυμοσύνη. Δηλαδή εν ολίγοις πρεπει να χάσεις παιδι για να καταλάβεις το προβλημα σου γιατί δεν προβλεπεται στο πρωτοκολλο. Είναι τρελό αλλά αυτή είναι η αλήθεια δυστυχώς. Σοφία μου δυστυχώς η πληγη δεν λέει να κοπάσει. Οχι να κλείσει αυτό είναι πολυ μακρινό. 

Μα δεν έχει κανένα απολυτως νόημα να κάνει μια γυναίκα πριν μείνει έγκυος έλεγχο θρομβοφιλιας.η θρομβοφιλια χωρίζεται σε κληρονομική κ αυτοάνοση( που εμφανίζεται μόνο επί εγκυμοσύνης) ,η κληρονομική δεν ευθύνεται για κανενός είδους αποβολές.μονο αυτή που βγαίνει στην εγκυμοσύνη.αρα ....δεν θα μπορούσες από πριν να ξέρεις.ετσι δυστυχώς γυναίκες με αποβολές καθεξιν ηηηη μια έστω αποβολή δεύτερου τριμήνου ηηη αυξημένες πιθανότητες προεκλαμψίας στον α επιπέδου και μειωμένη ανάπτυξη εμβρύου στον α επιπέδου κατευθείαν αιματολογο για διερεύνηση.ξερεις πόσο αψηφιστα το παίρνουν οι γυναικολόγοι....άκουσα κ το άλλο εδώ μέσα...ότι είναι σπάνιο να χαθεί εγκυμοσύνη από θρομβοφιλια....ξέρεις πόσες γνωστές έχω που την έπαθαν;;;;;να πάθουν θρομβοφιλια εννοώ γιατί την άλλη στον α επιπέδου είδε ο γιατρός μειωμένη ανάπτυξη εμβρύου την άρχισε την αγωγή με αιματολογο κ η μπέμπα βγήκε μια χαρά....αλλά είναι κ άλλοι.....μη σχολιάσω.

[myrainbowboy]

Just now, Emilly said:

Μα δεν έχει κανένα απολυτως νόημα να κάνει μια γυναίκα πριν μείνει έγκυος έλεγχο θρομβοφιλιας.η θρομβοφιλια χωρίζεται σε κληρονομική κ αυτοάνοση( που εμφανίζεται μόνο επί εγκυμοσύνης) ,η κληρονομική δεν ευθύνεται για κανενός είδους αποβολές.μονο αυτή που βγαίνει στην εγκυμοσύνη.αρα ....δεν θα μπορούσες από πριν να ξέρεις.ετσι δυστυχώς γυναίκες με αποβολές καθεξιν ηηηη μια έστω αποβολή δεύτερου τριμήνου ηηη αυξημένες πιθανότητες προεκλαμψίας στον α επιπέδου και μειωμένη ανάπτυξη εμβρύου στον α επιπέδου κατευθείαν αιματολογο για διερεύνηση.ξερεις πόσο αψηφιστα το παίρνουν οι γυναικολόγοι....άκουσα κ το άλλο εδώ μέσα...ότι είναι σπάνιο να χαθεί εγκυμοσύνη από θρομβοφιλια....ξέρεις πόσες γνωστές έχω που την έπαθαν;;;;;να πάθουν θρομβοφιλια εννοώ γιατί την άλλη στον α επιπέδου είδε ο γιατρός μειωμένη ανάπτυξη εμβρύου την άρχισε την αγωγή με αιματολογο κ η μπέμπα βγήκε μια χαρά....αλλά είναι κ άλλοι.....μη σχολιάσω.

Καλημέρα, μια διόρθωση μόνο... και η κληρονομική θρομβοφιλία ευθύνεται για αποβολές μάλιστα έχουν και μεγαλύτερο κίνδυνο στη κύηση γυναίκες που έχουν κάποιο γονίδιο, εφόσον δεν ελέγχεται η κατάσταση και ρυθμίζεται από αιματολόγο. Χωρίς αυτό να αποκλείει ότι μια γυναίκα χωρίς κληρονομική θρομβοφιλία δε θα εμφανίσει επίκτητη στη κύηση, οπότε ιδανικά θα έπρεπε να γίνεται έλεγχος και πριν αλλά και κατά τη διάρκεια...

[Emilly]

Just now, olpapa είπε:

Καλημέρα, μια διόρθωση μόνο... και η κληρονομική θρομβοφιλία ευθύνεται για αποβολές μάλιστα έχουν και μεγαλύτερο κίνδυνο στη κύηση γυναίκες που έχουν κάποιο γονίδιο, εφόσον δεν ελέγχεται η κατάσταση και ρυθμίζεται από αιματολόγο. Χωρίς αυτό να αποκλείει ότι μια γυναίκα χωρίς κληρονομική θρομβοφιλία δε θα εμφανίσει επίκτητη στη κύηση, οπότε ιδανικά θα έπρεπε να γίνεται έλεγχος και πριν αλλά και κατά τη διάρκεια...

Η λευκού το τονίζει πάντως ότι η κληρονομική όχι μόνο δεν ευθύνεται για αποβολές αλλά έρευνες δείχνουν ότι προστατεύουν την κύηση ....μόνο σε σχέση με την μητέρα έχει η κληρονομική για θρομβοεμβολικα επεισόδια.μπορεις να το δεις κ σε συνέντευξη της ..εγώ σε αυτήν πάω ..απλά στο θέμα των από αποβολών δεν ευθύνεται αυτή.μονο το μαιευτικο αντοφωσφολιπιδικο σύνδρομο.εμενα παράδειγμα παράγοντα leiden  δεν μου έκανε καν.απλα μου πήρε ιστορικό αν κάποιος από την οικογένεια ηηη το σόι έχει πάθει εγκεφαλικό θρομβωτικο επεισόδιο έμφραγμα κλπ.

[Amica]

Just now, Emilly είπε:

Μα δεν έχει κανένα απολυτως νόημα να κάνει μια γυναίκα πριν μείνει έγκυος έλεγχο θρομβοφιλιας.η θρομβοφιλια χωρίζεται σε κληρονομική κ αυτοάνοση( που εμφανίζεται μόνο επί εγκυμοσύνης) ,η κληρονομική δεν ευθύνεται για κανενός είδους αποβολές.μονο αυτή που βγαίνει στην εγκυμοσύνη.αρα ....δεν θα μπορούσες από πριν να ξέρεις.ετσι δυστυχώς γυναίκες με αποβολές καθεξιν ηηηη μια έστω αποβολή δεύτερου τριμήνου ηηη αυξημένες πιθανότητες προεκλαμψίας στον α επιπέδου και μειωμένη ανάπτυξη εμβρύου στον α επιπέδου κατευθείαν αιματολογο για διερεύνηση.ξερεις πόσο αψηφιστα το παίρνουν οι γυναικολόγοι....άκουσα κ το άλλο εδώ μέσα...ότι είναι σπάνιο να χαθεί εγκυμοσύνη από θρομβοφιλια....ξέρεις πόσες γνωστές έχω που την έπαθαν;;;;;να πάθουν θρομβοφιλια εννοώ γιατί την άλλη στον α επιπέδου είδε ο γιατρός μειωμένη ανάπτυξη εμβρύου την άρχισε την αγωγή με αιματολογο κ η μπέμπα βγήκε μια χαρά....αλλά είναι κ άλλοι.....μη σχολιάσω.

Το έχω ακούσει εγώ δυστυχώς και από γιατρούς στο εξωτερικό. Όταν είπα στον γυναικολόγο μου (επειδή διάβαζα ότι στην Ελλάδα τα κορίτσια κάνουν την εξέταση), να κάνω την εξέταση της θρομβοφιλίας πριν την ετ, μου είπε δεν έχεις. Όταν τον ρώτησα πως το ξέρετε; μου απάντησε, Ε θα το ήξερες αν είχες, γιατί θα είχε κάποιος στην οικογένεια ή όταν π.χ θα είχες πληγή δεν θα σταματούσε το αίμα. Ο δε εξωσωματικός μου είπε: οι ενέσεις θρομβοφιλίας δεν σώζουν το μωρό, αλλά προστατεύουν την μητέρα από το να πάθει κάτι. Τι να πω; Εγώ πάντως μια χαρά ακούω τα γεννάνε τα παιδάκια τους, όσες κάνουμε αντιπηκτικές. Και από ότι τελικά μου είπε η αιματολόγος στην Ελλάδα, εγώ πρέπει να κάνω αντιπηκτικές από την εμβρυομεταφορά αρχικά και μετά θα πρέπει σε εγκυμοσύνη να ξανά κάνω έλεγχο στην 8 εβδομάδα περίπου.

[Emilly]

Just now, Amica είπε:

Το έχω ακούσει εγώ δυστυχώς και από γιατρούς στο εξωτερικό. Όταν είπα στον γυναικολόγο μου (επειδή διάβαζα ότι στην Ελλάδα τα κορίτσια κάνουν την εξέταση), να κάνω την εξέταση της θρομβοφιλίας πριν την ετ, μου είπε δεν έχεις. Όταν τον ρώτησα πως το ξέρετε; μου απάντησε, Ε θα το ήξερες αν είχες, γιατί θα είχε κάποιος στην οικογένεια ή όταν π.χ θα είχες πληγή δεν θα σταματούσε το αίμα. Ο δε εξωσωματικός μου είπε: οι ενέσεις θρομβοφιλίας δεν σώζουν το μωρό, αλλά προστατεύουν την μητέρα από το να πάθει κάτι. Τι να πω; Εγώ πάντως μια χαρά ακούω τα γεννάνε τα παιδάκια τους, όσες κάνουμε αντιπηκτικές. Και από ότι τελικά μου είπε η αιματολόγος στην Ελλάδα, εγώ πρέπει να κάνω αντιπηκτικές από την εμβρυομεταφορά αρχικά και μετά θα πρέπει σε εγκυμοσύνη να ξανά κάνω έλεγχο στην 8 εβδομάδα περίπου.

Λοιπόν η λευκού λέει σαλοσπιρ βοηθάει το έμβρυο κ οι αντιπηκτικες την μητέρα κ αυτά πάντα συνδυαστικά ...έλεγχος σε θρομβοφιλικες γίνεται συνέχεια για τις δόσεις αν είναι επαρκείς κλπ.δυστυχως δεν έχω ξαναμεινει έγκυος από την τελευταία αποβολή κ την διάγνωση από αιματολογο για να τα δω στην πράξη.αλλα πολλές γυναίκες που τα πέρασαν έγιναν οι καημένες σουρωτηρι στις ενέσεις μελανιές κλπ αλλά στο τέλος δικαιώθηκαν με ένα γερό μωρουλι.κ εγώ να σου πω το σκέφτομαι αν ξαναμεινώ τι θα αντιμετωπίσω.....φοβάμαι μην προκληθούν αιμορραγιουλες κ σαλταρω αλλά ...θα το αντιμετωπίσω τότε.

[Sofia89]

On 6/10/2020 at 4:31 ΜΜ, Anna85 είπε:

Σε εμένα συνέβη το εξής παραδοξο. Πριν μείνω έγκυος είχα κάνει το πακετο θρομβοφιλιας-απο μόνη μου επειδη μια φίλη είχε προβληματα και δεν έβγαλε κατι μεμπτό. Τα έδειξε στο γυναικολόγο και τα κράτησε αρχείο. Κ το μωρό έφυγε τελικά από θρόμβωση. Πιθανότατα ανεπτυξα κάτι στην εγκυμοσύνη αλλά δυστυχώς το προβλημα ειναι οτι αν δεν φανεί κάτι στις προηγουμενες εξετασεις η στον υπέρηχο δεν σου κάνουν περεταιρω εξετάσεις μέσα στην εγκυμοσύνη. Δηλαδή εν ολίγοις πρεπει να χάσεις παιδι για να καταλάβεις το προβλημα σου γιατί δεν προβλεπεται στο πρωτοκολλο. Είναι τρελό αλλά αυτή είναι η αλήθεια δυστυχώς. Σοφία μου δυστυχώς η πληγη δεν λέει να κοπάσει. Οχι να κλείσει αυτό είναι πολυ μακρινό. 

Δυστυχώς δεν φεύγει αυτός ο πόνος, θα μάθουμε να ζούμε με αυτό απλα