Πιθανότητες Εγκυμοσύνης με εξωσωματική μετά από νεκρό έμβρυο 5μηνων

[masra solena73]

Εσύ έκανες ότι σου είπανε, το καλύτερο και αυτό που σου έτυχε ήταν εξαιρετικά οδυνηρό, χαρά στο κουράγιο σου, λοιπόν, πρώτα απ όλα με δυο μέρες τέτοιο δύσκολο και σωματικά και ψυχολογικά τοκετό, ένα ήδη βεβαρημένο ιστορικό και ένα νεκρό έμβρυο σχεδόν απροειδοποίητα που το περιμένατε να μεγαλώσει κανονικά !!! Πολύ σκληρό αυτό που σας συνέβη.

Το πρώτο που σκέφτομαι είναι ότι χρειάζεσαι φροντίδα να συνέλθεις, κάποιο χρόνο και να ξαναπιστέψεις στο σώμα σου. Έχω κ εγώ έναν άνδρα νεότερο και αισιόδοξο. Είναι φορές που με σπρώχνει παραπέρα και με ανακουφίζει, είναι κ άλλες που είναι βάσανο, καθώς δεν καταλαβαίνει τις παγίδες που αισθάνομαι προτού έχω αποδείξεις γι αυτές και αδυνατεί να εμβαθύνει σε αρνητικά συναισθήματα. Θέλει κατάλληλο χειρισμό, να καταλάβει περισσότερο, να μπορεί να σε στηρίξει. Αλλά χρειάζονται κι άλλοι άνθρωποι να σε στηρίξουνε, γιατί ο άντρας λίγο να ξεχειλώσει, δεν θα αλλάξει το χαρακτήρα του. Αν και μόνο για ψυχολογικούς λόγους εσύ θέλεις να πας να ρωτήσεις άλλους 20 γιατρούς, πρέπει να πας με την ευχή του. Εσύ πρέπει πριν την επόμενη προσπάθεια να έχεις και ηρεμήσει και πειστεί ότι είναι οκ να προχωρήσεις και το έχεις εξαντλησει το θέμα. Εσύ κυοφορείς, η μήτρα σου συντονίζεται με τη δική σου ηρεμία και με κανένα κοινωνικό κανόνα και βιασύνη. Είσαι τυχερή που συλλαμβάνεις, αυτό σημαίνει ότι οι πιθανότητες είναι με το μέρος σου να τη ζήσεις τη μητρότητα. Είσαι τυχερή που σώθηκε η ζωή σου και που δεν έφαγες μαχαίρι καισαρικής. Αν δεν κάνω λάθος θα είσαι γύρω στα 32-35, έχεις και χρόνο. Αν θέλεις την εμπειρία μου για το  embryolab μπορώ να σου πω τι έζησα εγώ εκεί. Αιματολόγο χρειάζεσαι καθόλη τη διάρκεια της κύησης να σε ελέγχει κάθε μήνα, να μετρά αντιχα και να κάνει ανοσολογικό έλεγχο και δεν χρειάζεται καν να σε βλέπει, αν έχεις άυλη σου γράφει τις εξετάσεις από μακρυά.

Κι εγώ γέννησα τέλος 5ου μήνα με καισαρική, ένα μωρό που με καλές όλες τις εξετάσεις ξαφνικά έμεινε χωρίς αμνιακό, με κουβαλούσαν παντού με φορεία, από κλινική σε νοσοκομείο νοσηλεία στη νοσηλεία και μου λέγανε κάθε μέρα ότι το ευχάριστο σενάριο θα ήταν το μωρό να πεθάνει, κανείς γιατρός δεν πίστευε ότι θα γεννηθεί ζωντανό. Γεννήθηκε, θήλασε, μεγάλωσε, ήρθε σπίτι κ έφυγε με τον πρώτο πνευμονοιό που κόλλησε. Βρίσκομαι σε νέα εγκυμοσύνη.

[thomy89]

On 3/4/2021 at 2:32 PM, masra solena73 said:

Εσύ έκανες ότι σου είπανε, το καλύτερο και αυτό που σου έτυχε ήταν εξαιρετικά οδυνηρό, χαρά στο κουράγιο σου, λοιπόν, πρώτα απ όλα με δυο μέρες τέτοιο δύσκολο και σωματικά και ψυχολογικά τοκετό, ένα ήδη βεβαρημένο ιστορικό και ένα νεκρό έμβρυο σχεδόν απροειδοποίητα που το περιμένατε να μεγαλώσει κανονικά !!! Πολύ σκληρό αυτό που σας συνέβη.

Το πρώτο που σκέφτομαι είναι ότι χρειάζεσαι φροντίδα να συνέλθεις, κάποιο χρόνο και να ξαναπιστέψεις στο σώμα σου. Έχω κ εγώ έναν άνδρα νεότερο και αισιόδοξο. Είναι φορές που με σπρώχνει παραπέρα και με ανακουφίζει, είναι κ άλλες που είναι βάσανο, καθώς δεν καταλαβαίνει τις παγίδες που αισθάνομαι προτού έχω αποδείξεις γι αυτές και αδυνατεί να εμβαθύνει σε αρνητικά συναισθήματα. Θέλει κατάλληλο χειρισμό, να καταλάβει περισσότερο, να μπορεί να σε στηρίξει. Αλλά χρειάζονται κι άλλοι άνθρωποι να σε στηρίξουνε, γιατί ο άντρας λίγο να ξεχειλώσει, δεν θα αλλάξει το χαρακτήρα του. Αν και μόνο για ψυχολογικούς λόγους εσύ θέλεις να πας να ρωτήσεις άλλους 20 γιατρούς, πρέπει να πας με την ευχή του. Εσύ πρέπει πριν την επόμενη προσπάθεια να έχεις και ηρεμήσει και πειστεί ότι είναι οκ να προχωρήσεις και το έχεις εξαντλησει το θέμα. Εσύ κυοφορείς, η μήτρα σου συντονίζεται με τη δική σου ηρεμία και με κανένα κοινωνικό κανόνα και βιασύνη. Είσαι τυχερή που συλλαμβάνεις, αυτό σημαίνει ότι οι πιθανότητες είναι με το μέρος σου να τη ζήσεις τη μητρότητα. Είσαι τυχερή που σώθηκε η ζωή σου και που δεν έφαγες μαχαίρι καισαρικής. Αν δεν κάνω λάθος θα είσαι γύρω στα 32-35, έχεις και χρόνο. Αν θέλεις την εμπειρία μου για το  embryolab μπορώ να σου πω τι έζησα εγώ εκεί. Αιματολόγο χρειάζεσαι καθόλη τη διάρκεια της κύησης να σε ελέγχει κάθε μήνα, να μετρά αντιχα και να κάνει ανοσολογικό έλεγχο και δεν χρειάζεται καν να σε βλέπει, αν έχεις άυλη σου γράφει τις εξετάσεις από μακρυά.

Κι εγώ γέννησα τέλος 5ου μήνα με καισαρική, ένα μωρό που με καλές όλες τις εξετάσεις ξαφνικά έμεινε χωρίς αμνιακό, με κουβαλούσαν παντού με φορεία, από κλινική σε νοσοκομείο νοσηλεία στη νοσηλεία και μου λέγανε κάθε μέρα ότι το ευχάριστο σενάριο θα ήταν το μωρό να πεθάνει, κανείς γιατρός δεν πίστευε ότι θα γεννηθεί ζωντανό. Γεννήθηκε, θήλασε, μεγάλωσε, ήρθε σπίτι κ έφυγε με τον πρώτο πνευμονοιό που κόλλησε. Βρίσκομαι σε νέα εγκυμοσύνη.

Καλησπέρα κορίτσι μου! Εύχομαι η νέα σου εγκυμοσύνη να ολοκληρωθεί με επιτυχία και να μεγαλώσεις ένα υγιές παιδακι! Αυτό που περασες εσυ είναι πολυ πιο σκληρό από την δική μου περιπτωση. Θα με ενδιέφερε να ακουσω την εμπειρία σου από το embryolab. Κι εγώ εκεί πηγαινω από το 2018.

[masra solena73]

On 17/3/2021 at 7:01 ΜΜ, thomy89 είπε:

Καλησπέρα κορίτσι μου! Εύχομαι η νέα σου εγκυμοσύνη να ολοκληρωθεί με επιτυχία και να μεγαλώσεις ένα υγιές παιδακι! Αυτό που περασες εσυ είναι πολυ πιο σκληρό από την δική μου περιπτωση. Θα με ενδιέφερε να ακουσω την εμπειρία σου από το embryolab. Κι εγώ εκεί πηγαινω από το 2018.

χρόνια πολλά, με είχες ρωτήσει για το έμβρυολαμπ, ελπίζω να μην χρειάζεσαι πλέον άλλες γνώμες 

δεν ήξερα να σου απαντήσω ή όχι, μη σε επηρεάσω, αλλά καταρχήν να σου πω ότι πιστεύω πως το αποτέλεσμα της εξωσωματικής βασικά το καθορίζει ο Θεός ή η τύχη, αν δεν πιστεύεις, και ένα πολύ μικρό ποσοστό οι γιατροί. Όπου κ να είσαι, κ ότι και να σου λένε οι άλλοι, εσύ δες αν νιώθεις ασφάλεια είναι καλό σημάδι κ πιθανόν σημαίνει ότι είσαι σ καλό δρόμο. Αν όχι, άλλαξε, γιατί πιθανόν είτε διαισθητικά να καταλαβαίνεις ότι κάτι δεν πάει καλά, είτε η έλλειψη εμπιστοσύνης από μόνη της δεν σ βοηθάει.

Εγώ δεν είχα καλή εμπειρία, ωοληψία πήγαν να μου κάνουν χωρίς φορείο, να βλέπω τα πάντα, τη μεγάλη βελόνα που θα χρησιμοποιούσε κ η νάρκωση τοπικά σε μια υπερυψωμένη καρέκλα που θα με δένανε για να μην πέσω, ενώ μόλις με κραυγές και κλάματα είχε φύγει η προηγούμενη που σερνόταν από τον πόνο υποβασταζόμενη-πάλι χωρίς φορείο. Αυτή πόνεσε πολύ γιατί είχε άγχος σαν εσένα, μου είπε το προσωπικό !!! Ψυχολογικό πόλεμο, αντί για υποστήριξη κ από την εμβρυολόγο που με κατηγόρησε κι από πάνω ενώ σχεδόν έκλαιγα από το σοκ που πέρασα ότι δεν ήθελα αρκετά να κάνω παιδί κ για αυτό τρόμαξα με τα παραπάνω κ δε συνέχισα την ωοληψία. Ήμουν ήδη 42 χρ και ενώ αγνόησαν που δεν είχα κάνει υστεροσκόπηση, ενώ είχα πρόβλημα στην ανατομία της μήτρας μου πουλούσε η εμβυολόγος πανάκριβες βιταμίνες-συμπληρώματα τελείως άχρηστα στην περίπτωση μου εφόσον ήδη είχα ελάχιστα κ κακής ποιότητας ωάρια, πράγμα ήδη προφανέστατο.