Μανουλες Αυγούστου 2022 ❤️

[KoraliaP]

13 ώρες πρίν, Patataki83 είπε:

Καλησπέρα. Εμάς μας έδωσε ο κουμπάρος μας που δουλεύει σε χρωματοπωλείο το vechro chief οικολογικό.. κ αυτός με αυτό είχε βάψει το παιδικό δωμάτιο στα παιδιά του. Μια χαρά ήταν, δεν μυριζε καθόλου κ στέγνωσε αμέσως. Εμείς περιμένουμε κοριτσια κ βάψαμε γκρι τους τοίχους κ βάλαμε αυτοκόλλητα ένα μεγάλο ροζ φεγγάρι με ένα ελεφαντάκι που κοιμάται πάνω του ανάμεσα στις κούνιες κ γύρω γύρω διάσπαρτα αστεράκια σε λευκο γκρι πιο σκούρο κ ροζ. Επίσης βάλαμε ροζ φωτιστικό κ κουρτίνα κ έγινε φανταστικό.

Εμένα που είναι δυο πάντως κάνουν πάρτυ! Χαχαχα η μια κλωτσάει κάτω χαμηλά η άλλη πάνω ψηλά… κ από βουνοκορφές άλλο τπτ  

εγω ονειρεύομαι παγωτο φράουλα σαν τρελή ενώ ποτε δεν διάλεγα να φάω αυτή τη γεύση στο παρελθόν… το σκέφτομαι σχεδόν κάθε μέρα χαχα

@Patataki83 οντως ακούγεται πανέμορφο!! 

Τελικά πήγαμε κι εμείς σε χρωματοπωλείο μεγάλο και μας πρότειναν της Vechro βάση που λες! πήραμε 2 δείγματα σε αποχρώσεις για να τα δούμε και να καταλήξουμε. 

[Dream85]

πρίν από 42 λεπτά , Sonasia είπε:

Ααααχχχ το παγωτάκι, κι εγώ το λιγουρεύομαι αλλά με τον άτιμο διαβήτη περιορίζομαι σε 1 με 2 παγωτινια την εβδομάδα κι αυτά όταν έχω μετρήσει το μεταγευματικό και είναι χαμηλό. 

 

Κεφάλαιο δυσκοιλιότητα, έχετε θεμα;Εγώ υποφέρω, πίνω και 2πλο σίδηρο γιατί έχω χαμηλή φεριτινη, προ εγκυμοσύνης και έπεσε κι άλλο. Έχω 10 ημέρες τώρα που υποφέρω, πήρα το σιρόπι το Dulcosoft και κάτι γίνεται αλλά όχι δραστικά πράγματα, το πρήξιμο και η αίσθηση βάρους παραμένει. Έχω κόψει το σίδηρο εδώ και 4 ημέρες και φοβάμαι να το ξαναρχίσω αλλά πρέπει. Τι νιφάδες βρώμης, σαλάτα σε κάθε γεύμα, παλεύω με το νερό, η δυσκοιλιοτητα εκεί... 

Καλημέρα! 
δοκιμασε αντί για ντουφαλακ το effecol, εμένα με αυτό έστρωσε το έντερο 

[Konisn]

1 ώρα πρίν, Sonasia είπε:

Ααααχχχ το παγωτάκι, κι εγώ το λιγουρεύομαι αλλά με τον άτιμο διαβήτη περιορίζομαι σε 1 με 2 παγωτινια την εβδομάδα κι αυτά όταν έχω μετρήσει το μεταγευματικό και είναι χαμηλό. 

 

Κεφάλαιο δυσκοιλιότητα, έχετε θεμα;Εγώ υποφέρω, πίνω και 2πλο σίδηρο γιατί έχω χαμηλή φεριτινη, προ εγκυμοσύνης και έπεσε κι άλλο. Έχω 10 ημέρες τώρα που υποφέρω, πήρα το σιρόπι το Dulcosoft και κάτι γίνεται αλλά όχι δραστικά πράγματα, το πρήξιμο και η αίσθηση βάρους παραμένει. Έχω κόψει το σίδηρο εδώ και 4 ημέρες και φοβάμαι να το ξαναρχίσω αλλά πρέπει. Τι νιφάδες βρώμης, σαλάτα σε κάθε γεύμα, παλεύω με το νερό, η δυσκοιλιοτητα εκεί... 

Εμείς αντιμετωπίσαμε την δυσκοιλιότητα πίνοντας βιταμίνη c για να απορροφάται το σίδηρο και παίρνοντας μαγνήσιο. Έτσι παω ρολόι κάθε μέρα. Με την διατροφή τα είχα καταφέρει για λίγο στην αρχή. Όταν άρχισα 2πλο σίδηρο δε πήγαινα καθόλου. Με duphalac λίγα πράγματα. Περισσότερο πρηζόμουν. 

[Αντωνία37]

8 hours ago, Sonasia said:

Ααααχχχ το παγωτάκι, κι εγώ το λιγουρεύομαι αλλά με τον άτιμο διαβήτη περιορίζομαι σε 1 με 2 παγωτινια την εβδομάδα κι αυτά όταν έχω μετρήσει το μεταγευματικό και είναι χαμηλό. 

 

Κεφάλαιο δυσκοιλιότητα, έχετε θεμα;Εγώ υποφέρω, πίνω και 2πλο σίδηρο γιατί έχω χαμηλή φεριτινη, προ εγκυμοσύνης και έπεσε κι άλλο. Έχω 10 ημέρες τώρα που υποφέρω, πήρα το σιρόπι το Dulcosoft και κάτι γίνεται αλλά όχι δραστικά πράγματα, το πρήξιμο και η αίσθηση βάρους παραμένει. Έχω κόψει το σίδηρο εδώ και 4 ημέρες και φοβάμαι να το ξαναρχίσω αλλά πρέπει. Τι νιφάδες βρώμης, σαλάτα σε κάθε γεύμα, παλεύω με το νερό, η δυσκοιλιοτητα εκεί... 

Κ εγώ είχα θέμα κάποια στιγμή κ με έσωσε το hy fibre.αυτα τα τύπου dulcosoft πρήζουν παρά αντιμετωπίζουν το πρόβλημα... είναι συμπυκνωμένες καθαρές φυτικές ίνες κ χρησιμοποιείται από ανθρώπους με χρόνια προβλήματα στο έντερο. Είναι λίγο ακριβό (33ευρω) αλλά διαρκεί 3 μήνες 

[Melie]

Προσοχή: Ακολουθεί σεντόνι και ελαφρώς εκτός θέματος!!!

 

Θα κάνω για λίγο κατάχρηση του thread για να βγάλω από μέσα μου κάτι που μου συνέβη χθες και δε θα ήθελα να συζητήσω οπουδήποτε αλλού.

Χθες το βράδυ, λοιπόν, βγήκαμε με τον άντρα μου και τα πεθερικά μου. Μετά από τα πρώτα συνηθισμένα, λοιπόν, κάτι τον έπιασε εκείνον και άρχισε να μιλάει, σαν να έχει κάτσει στο ντιβάνι του ψυχολόγου του, αρχικά για το πώς είναι η δική μου σχέση με τους γονείς μου (προβληματική, αλλά η συζήτηση αυτή ήταν εκτός τόπου και χρόνου) και ύστερα για το τι προβλήματα έχουμε στο γάμο μας!!!

Ακολούθησε μια τρίωρη συζήτηση στην οποία το καθετί που είπε αναλύθηκε και εξηγήθηκε και μετά άρχισα να δέχομαι έναν καταιγισμό συμβουλών για το πώς θα είμαι καλύτερος άνθρωπος και καλύτερη σύζυγος! Κοίταξα αρχικά να μη φύγω, για να μη δημιουργήσω σκηνή, και κατόπιν να χαμογελάω ευγενικά και να εύχομαι πότε θα τελειώσει το μαρτύριο, το οποίο όμως δεν έλεγε να τελειώσει με τίποτα!

Επειδή είμαι δεύτερη φορά παντρεμένη με κακή σχέση με τα προηγούμενα πεθερικά μου, δε θα μείνω καν στο ότι ποτέ δεν πρέπει να εμπλέκουμε τα οποιαδήποτε πεθερικά στο γάμο μας, γιατί το πράγμα θα μπορούσε να ξεφύγει, και για τώρα και για το μέλλον. Δε θα πω καν ότι σ αυτά που μου έλεγαν είχαν κακή πρόθεση, που είναι πολύ βασικό. Πιστεύω ακράδαντα ότι αν άρχιζα εγώ το αντίστοιχο θέμα, θα είχαν και σ εκείνον την αντίστοιχη στάση για τρεις ώρες.

Δε θα πω καν λοιπόν ότι κακώς τους μίλησε, αφού ήθελε να βγάλει τα εσώψυχά του, αν και ο συγκεκριμένος άνθρωπος έχει δεκάδες φίλους και θα μπορούσε να μιλήσει σε κάποιον από αυτούς, χωρίς να ρισκάρει να δημιουργήσει προβλήματα στο γάμο μας και στο κοινό μας μέλλον. Αντίστοιχα θα μπορούσα κι εγώ να μιλήσω σε μια γνωστή μου ή φίλη μου και δε θα ήταν μεμπτό.

Το πρόβλημά μου είναι ότι τους μίλησε ΜΠΡΟΣΤΑ μου για όλα αυτά και έφερε εμένα στην απαίσια θέση να εξηγούμαι, να απολογούμαι και τελοσπάντων να μιλάω για πολύ προσωπικά μου θέματα σε ανθρώπους που όχι μόνο είναι ξένοι για εμένα, αλλά όσο καλή πρόθεση και να έχουν, μεροληπτικοί προς αυτόν. Και εν πάση περιπτώσει, να μιλάω για πολύ προσωπικά μου θέματα ενώ δεν ήμουν έτοιμη να το κάνω. Δεν πήγαμε σε σύμβουλο γάμου. Ακόμη κι εκεί να πηγαίναμε, θα κλείναμε ραντεβού σε χρόνο που θα ήμασταν και οι δυο έτοιμοι να μιλήσουμε, και σε συνθήκες ουδέτερες και για τους δυο.

Δεν ξέρω τι τον έπιασε. Προφανώς έσκασε από κάποια πράγματα, μικρά ή μεγάλα και ένιωσε την ανάγκη να τα πει. Το όλο θέμα έγινε τόσο λάθος και άγαρμπα, όμως, που εμένα πρόδωσε την εμπιστοσύνη μου. Πάνω από θιγμένη και θυμωμένη, νιώθω πληγωμένη. Γιατί έσπασε την κοινή "ομερτά" που θα έπρεπε να έχουμε μεταξύ μας και έβαλε τρίτους στην εξίσωση. Που οκ, είναι ανθρώπινο να κράξουμε για λίγο το έτερον μας ήμισυ όταν μας δίνει στα νεύρα σε κάποιον άνθρωπο εμπιστοσύνης, αλλά δεν έκανε αυτό. Αντίθετα, έβαλε τη σχέση μας στο μικροσκόπιο σε ανθρώπους που δεν έπρεπε, σε χρόνο και τόπο που δεν έπρεπε, με εμένα μπροστά χωρίς να με ρωτήσει και με έκανε να αισθάνομαι παραπάνω από άβολα και αμήχανα για τρεις ώρες.

Τα θέματα που έχουμε και συζητήθηκαν δεν είναι σοβαρά. Αλλά αυτό δεν λέει τίποτα. Ποιος βάζει το όριο στο τι πρέπει να λέγεται και τι όχι; Ένα σεξουαλικό, πχ, θέμα για κάποιον μπορεί να είναι αστείο ή πικάντικο για να ειπωθεί σε μια παρέα μεταξύ σοβαρού και αστείου από τη γυναίκα, αλλά για τον άντρα της μπορεί να πληγώσει τον ανδρικό του εγωισμό, ίσως και ανεπανόρθωτα. Και τελικά από την στιγμή που ο άλλος νιώθει άβολα, η συζήτηση πρέπει να λήγει (που κακώς άρχισε). Αλλά όχι από τον ενοχλούμενο (ο οποίος, αν πει κάτι, εκτός από φταίχτης θα βγει και κομπλεξικός), από αυτόν που έκανε την πατάτα να μιλήσει εξαρχής.

Έχω φρικάρει με όλο αυτό. Εκείνος δεν έχει καταλάβει τίποτα, είναι άλλη μια Δευτέρα. Αν μη τι άλλο, είναι ανακουφισμένος. Να επαναλάβω ότι πρόκειται για ένα ακραία κοινωνικό άτομο με δεκάδες καλούς φίλους και αρκετούς πραγματικά κολλητούς. Έχω μπει και στο τριπακι να αναρωτιέμαι τι ξέρουν όλοι αυτοί για εμάς. Δεν ξέρω τι να κάνω, έχω μουδιάσει.

Και φυσικά όλο αυτό είναι η κορυφή του παγόβουνου, δεν αγγίζω καν τα προβλήματα που ανέφερε ότι έχουμε (που ευτυχώς θεωρούμε και οι δύο ότι είναι μικρά) και πώς θα λυθούν. Αυτά είναι η πραγματική δουλειά. Δεν πάω καν εκεί. Προς το παρόν μένω στο γεγονός ότι μια βόλτα για να ξεσκάσουμε έγινε νύχτα τρόμου και έφερε μια χιονοστιβάδα που τώρα νιώθω να με πλακώνει...

Συγνώμη για την κατάχρηση χώρου και χρόνου.

[Konisn]

1 hour ago, Melie είπε:

Προσοχή: Ακολουθεί σεντόνι και ελαφρώς εκτός θέματος!!!

 

Θα κάνω για λίγο κατάχρηση του thread για να βγάλω από μέσα μου κάτι που μου συνέβη χθες και δε θα ήθελα να συζητήσω οπουδήποτε αλλού.

Χθες το βράδυ, λοιπόν, βγήκαμε με τον άντρα μου και τα πεθερικά μου. Μετά από τα πρώτα συνηθισμένα, λοιπόν, κάτι τον έπιασε εκείνον και άρχισε να μιλάει, σαν να έχει κάτσει στο ντιβάνι του ψυχολόγου του, αρχικά για το πώς είναι η δική μου σχέση με τους γονείς μου (προβληματική, αλλά η συζήτηση αυτή ήταν εκτός τόπου και χρόνου) και ύστερα για το τι προβλήματα έχουμε στο γάμο μας!!!

Ακολούθησε μια τρίωρη συζήτηση στην οποία το καθετί που είπε αναλύθηκε και εξηγήθηκε και μετά άρχισα να δέχομαι έναν καταιγισμό συμβουλών για το πώς θα είμαι καλύτερος άνθρωπος και καλύτερη σύζυγος! Κοίταξα αρχικά να μη φύγω, για να μη δημιουργήσω σκηνή, και κατόπιν να χαμογελάω ευγενικά και να εύχομαι πότε θα τελειώσει το μαρτύριο, το οποίο όμως δεν έλεγε να τελειώσει με τίποτα!

Επειδή είμαι δεύτερη φορά παντρεμένη με κακή σχέση με τα προηγούμενα πεθερικά μου, δε θα μείνω καν στο ότι ποτέ δεν πρέπει να εμπλέκουμε τα οποιαδήποτε πεθερικά στο γάμο μας, γιατί το πράγμα θα μπορούσε να ξεφύγει, και για τώρα και για το μέλλον. Δε θα πω καν ότι σ αυτά που μου έλεγαν είχαν κακή πρόθεση, που είναι πολύ βασικό. Πιστεύω ακράδαντα ότι αν άρχιζα εγώ το αντίστοιχο θέμα, θα είχαν και σ εκείνον την αντίστοιχη στάση για τρεις ώρες.

Δε θα πω καν λοιπόν ότι κακώς τους μίλησε, αφού ήθελε να βγάλει τα εσώψυχά του, αν και ο συγκεκριμένος άνθρωπος έχει δεκάδες φίλους και θα μπορούσε να μιλήσει σε κάποιον από αυτούς, χωρίς να ρισκάρει να δημιουργήσει προβλήματα στο γάμο μας και στο κοινό μας μέλλον. Αντίστοιχα θα μπορούσα κι εγώ να μιλήσω σε μια γνωστή μου ή φίλη μου και δε θα ήταν μεμπτό.

Το πρόβλημά μου είναι ότι τους μίλησε ΜΠΡΟΣΤΑ μου για όλα αυτά και έφερε εμένα στην απαίσια θέση να εξηγούμαι, να απολογούμαι και τελοσπάντων να μιλάω για πολύ προσωπικά μου θέματα σε ανθρώπους που όχι μόνο είναι ξένοι για εμένα, αλλά όσο καλή πρόθεση και να έχουν, μεροληπτικοί προς αυτόν. Και εν πάση περιπτώσει, να μιλάω για πολύ προσωπικά μου θέματα ενώ δεν ήμουν έτοιμη να το κάνω. Δεν πήγαμε σε σύμβουλο γάμου. Ακόμη κι εκεί να πηγαίναμε, θα κλείναμε ραντεβού σε χρόνο που θα ήμασταν και οι δυο έτοιμοι να μιλήσουμε, και σε συνθήκες ουδέτερες και για τους δυο.

Δεν ξέρω τι τον έπιασε. Προφανώς έσκασε από κάποια πράγματα, μικρά ή μεγάλα και ένιωσε την ανάγκη να τα πει. Το όλο θέμα έγινε τόσο λάθος και άγαρμπα, όμως, που εμένα πρόδωσε την εμπιστοσύνη μου. Πάνω από θιγμένη και θυμωμένη, νιώθω πληγωμένη. Γιατί έσπασε την κοινή "ομερτά" που θα έπρεπε να έχουμε μεταξύ μας και έβαλε τρίτους στην εξίσωση. Που οκ, είναι ανθρώπινο να κράξουμε για λίγο το έτερον μας ήμισυ όταν μας δίνει στα νεύρα σε κάποιον άνθρωπο εμπιστοσύνης, αλλά δεν έκανε αυτό. Αντίθετα, έβαλε τη σχέση μας στο μικροσκόπιο σε ανθρώπους που δεν έπρεπε, σε χρόνο και τόπο που δεν έπρεπε, με εμένα μπροστά χωρίς να με ρωτήσει και με έκανε να αισθάνομαι παραπάνω από άβολα και αμήχανα για τρεις ώρες.

Τα θέματα που έχουμε και συζητήθηκαν δεν είναι σοβαρά. Αλλά αυτό δεν λέει τίποτα. Ποιος βάζει το όριο στο τι πρέπει να λέγεται και τι όχι; Ένα σεξουαλικό, πχ, θέμα για κάποιον μπορεί να είναι αστείο ή πικάντικο για να ειπωθεί σε μια παρέα μεταξύ σοβαρού και αστείου από τη γυναίκα, αλλά για τον άντρα της μπορεί να πληγώσει τον ανδρικό του εγωισμό, ίσως και ανεπανόρθωτα. Και τελικά από την στιγμή που ο άλλος νιώθει άβολα, η συζήτηση πρέπει να λήγει (που κακώς άρχισε). Αλλά όχι από τον ενοχλούμενο (ο οποίος, αν πει κάτι, εκτός από φταίχτης θα βγει και κομπλεξικός), από αυτόν που έκανε την πατάτα να μιλήσει εξαρχής.

Έχω φρικάρει με όλο αυτό. Εκείνος δεν έχει καταλάβει τίποτα, είναι άλλη μια Δευτέρα. Αν μη τι άλλο, είναι ανακουφισμένος. Να επαναλάβω ότι πρόκειται για ένα ακραία κοινωνικό άτομο με δεκάδες καλούς φίλους και αρκετούς πραγματικά κολλητούς. Έχω μπει και στο τριπακι να αναρωτιέμαι τι ξέρουν όλοι αυτοί για εμάς. Δεν ξέρω τι να κάνω, έχω μουδιάσει.

Και φυσικά όλο αυτό είναι η κορυφή του παγόβουνου, δεν αγγίζω καν τα προβλήματα που ανέφερε ότι έχουμε (που ευτυχώς θεωρούμε και οι δύο ότι είναι μικρά) και πώς θα λυθούν. Αυτά είναι η πραγματική δουλειά. Δεν πάω καν εκεί. Προς το παρόν μένω στο γεγονός ότι μια βόλτα για να ξεσκάσουμε έγινε νύχτα τρόμου και έφερε μια χιονοστιβάδα που τώρα νιώθω να με πλακώνει...

Συγνώμη για την κατάχρηση χώρου και χρόνου.

Καλημέρα!!!!

Καταλαβαίνω απόλυτα πως μπορεί να ένιωσες. Φυσικά κ δε θα έπρεπε να γίνει τέτοια συζήτηση μπροστά σε άλλους κ μάλιστα στα πεθερικά σου. Ίσως θα μπορούσες να σταματήσεις την συζήτηση λέγοντας απλά και κοφτά πως δε θέλεις να αναλύσεις προσωπικά ζητήματα μπροστά τους. 

Θεωρώ πως καλύτερα είναι να σε πουν περίεργη, απότομη, κλπ, παρά να εμπλακούν στην σχέση σου. Αυτό έχω επιλέξει εγώ. Επειδή στην αρχή ήμουν πολύ ευχάριστη και διαχυτική, είδα πως αυτό οδηγεί στο να εμπλέκονται. Έτσι αποφάσισα να είμαι ευγενική, αλλά τυπική και χωρίς πολλά πολλά. Με λένε λοιπόν περίεργη, αλλά επειδή πια ξέρουν πως θα αντιδράσω σε ό,τι κάνουν ή πουν, είναι πιο μαζεμένοι.

Εξήγησες στον άντρα σου πως ένιωσες? Νομίζω πως πρέπει να επικοινωνήσεις το συναίσθημά σου. Να του εξηγήσεις πως όλο αυτό σε άφησε εκτεθειμένη. Σε δεύτερη φάση δείτε κ τα θέματάκια που έχετε μεταξύ σας, για να μη διαιωνίζονται. Ο ερχομός του παιδιού θα ταράξει τις όποιες ισορροπίες στην αρχή, επομένως καλό είναι να έχουν συζητηθεί κάποια θέματα προηγουμένως. Επίσης αποφασίστε πόσο θα εμπλέκονται οι οικογένειές σας στο θέμα του παιδιού. 

[Angela123]

Ευτυχώς ο σίδηρος δεν έχει πειράξει το έντερο μου αλλά από χθες ξεκίνησα κάτι μασωμενα χαπια και είναι μια αηδία και μισή.Δε μπορώ να τα πάρω καθόλου λόγω γεύσης και την Τετάρτη που έχω ραντεβού μαζί του θα του πω να μου τα αλλάξει σε κανονικά χαπια όπως τα προηγούμενα.Μα καλά μασωμενα;;;;Που ζουμε;

 

[Melie]

1 hour ago, Konisn είπε:

Εξήγησες στον άντρα σου πως ένιωσες? Νομίζω πως πρέπει να επικοινωνήσεις το συναίσθημά σου. Να του εξηγήσεις πως όλο αυτό σε άφησε εκτεθειμένη. Σε δεύτερη φάση δείτε κ τα θέματάκια που έχετε μεταξύ σας, για να μη διαιωνίζονται. Ο ερχομός του παιδιού θα ταράξει τις όποιες ισορροπίες στην αρχή, επομένως καλό είναι να έχουν συζητηθεί κάποια θέματα προηγουμένως. Επίσης αποφασίστε πόσο θα εμπλέκονται οι οικογένειές σας στο θέμα του παιδιού. 

Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση. Σίγουρα όταν ηρεμήσω λίγο συναισθηματικά θα συζητήσω, δεν υπάρχει περίπτωση να κρατήσω μέσα μου όλο αυτό.

Ένα μόνιμο θέμα διαφωνίας (και το αναφέρω γιατί ξέρω ότι μπορεί να είναι θέμα και σε πολλά ζευγάρια με τον ερχομό ενός παιδιού) είναι το πώς βλέπει ο καθένας το σπίτι σε σχέση με τις επισκέψεις. Εκείνος είναι πολύ κοινωνικός, με τεράστιο κύκλο, και θέλει ένα σπίτι ανοιχτό, σαν ξέφραγο αμπέλι. Εμένα το σπίτι είναι το ησυχαστήριό μου, το καταφύγιό μου. Και πριν τον κοβιντ, και πόσο μάλλον τώρα. Μου φαίνεται αδιανόητο ότι μπορεί ο καθένας να εμφανιστεί όποτε του κάνει κέφι, χωρίς να ειδοποιήσει και να διαταράξει την ηρεμία της οικογένειας. 

Μέχρι τώρα λοιπόν του έχω βάλει φρένο στα σούρτα φέρτα που ίσχυαν μέχρι πρότινος, όταν στον κύκλο του ήταν ο μοναδικός που ήταν εργένης και όλοι, κουτσοί, στραβοί, κατέφευγαν σ αυτόν. Εξάλλου, του είπα να κοιτάξει γύρω του. Έστω ότι εγώ είμαι η αντικοινωνική και έχω πρόβλημα. Μα στα άλλα σπίτια πάμε έτσι; Πού μας έχουν καλέσει και έχουμε πάει και είμαστε εμείς οι προβληματικοί που δεν ανταποδώσαμε το κάλεσμα; Πουθενά (κυριολεκτικά)! Γιατί όλες οι υπόλοιπες οικογένειες λοιπόν δικαιούνται να έχουν το χώρο τους και την ηρεμία τους και εμείς είμαστε άσυλο αναξιοπαθούντων;

Ξέρω λοιπόν ότι τώρα με το μωρό θα έχουμε τρελές ιστορίες. Κάτι που είναι ο τελευταίος που κάνει παιδί, κάτι που δεν το περίμενε και ιδιαίτερα, έχει κάθε διάθεση να το εκθέσει σαν τουριστική ατραξιόν. Από περηφάνια, όχι από κακία. Εγώ, όμως, που έχω περάσει επιλόχειο στην πρώτη εγκυμοσύνη και ξέρω πόσο ευάλωτη είναι η περίοδος τής λοχείας και το να βρούμε τα πατηματά μας τον πρώτο καιρό, δε θα δεχτώ να γίνει το σπίτι μας Μπάτε σκύλοι αλέστε! Πόσο μάλλον εν μέσω κόβιντ!!!!

Επειδή λοιπόν το βλέπω να έρχεται και ξέρω ότι τα δικά μου επιχειρήματα δεν πρόκειται να τον πείσουν, σκοπεύω να βάλω τη μαία, που είναι και φίλη του και την εμπιστεύεται, να του πει ως επαγγελματίας δυο πραγματάκια για τη σημασία που έχει ένα ήρεμο περιβάλλον στην εγκαθίδρυση ενός ομαλού προγράμματος μητέρας-βρέφους. Αν και πάλι δε συνετιστεί, δεν ξέρω τι θα κάνω...

[Konisn]

πρίν από 33 λεπτά , Melie είπε:

Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση. Σίγουρα όταν ηρεμήσω λίγο συναισθηματικά θα συζητήσω, δεν υπάρχει περίπτωση να κρατήσω μέσα μου όλο αυτό.

Ένα μόνιμο θέμα διαφωνίας (και το αναφέρω γιατί ξέρω ότι μπορεί να είναι θέμα και σε πολλά ζευγάρια με τον ερχομό ενός παιδιού) είναι το πώς βλέπει ο καθένας το σπίτι σε σχέση με τις επισκέψεις. Εκείνος είναι πολύ κοινωνικός, με τεράστιο κύκλο, και θέλει ένα σπίτι ανοιχτό, σαν ξέφραγο αμπέλι. Εμένα το σπίτι είναι το ησυχαστήριό μου, το καταφύγιό μου. Και πριν τον κοβιντ, και πόσο μάλλον τώρα. Μου φαίνεται αδιανόητο ότι μπορεί ο καθένας να εμφανιστεί όποτε του κάνει κέφι, χωρίς να ειδοποιήσει και να διαταράξει την ηρεμία της οικογένειας. 

Μέχρι τώρα λοιπόν του έχω βάλει φρένο στα σούρτα φέρτα που ίσχυαν μέχρι πρότινος, όταν στον κύκλο του ήταν ο μοναδικός που ήταν εργένης και όλοι, κουτσοί, στραβοί, κατέφευγαν σ αυτόν. Εξάλλου, του είπα να κοιτάξει γύρω του. Έστω ότι εγώ είμαι η αντικοινωνική και έχω πρόβλημα. Μα στα άλλα σπίτια πάμε έτσι; Πού μας έχουν καλέσει και έχουμε πάει και είμαστε εμείς οι προβληματικοί που δεν ανταποδώσαμε το κάλεσμα; Πουθενά (κυριολεκτικά)! Γιατί όλες οι υπόλοιπες οικογένειες λοιπόν δικαιούνται να έχουν το χώρο τους και την ηρεμία τους και εμείς είμαστε άσυλο αναξιοπαθούντων;

Ξέρω λοιπόν ότι τώρα με το μωρό θα έχουμε τρελές ιστορίες. Κάτι που είναι ο τελευταίος που κάνει παιδί, κάτι που δεν το περίμενε και ιδιαίτερα, έχει κάθε διάθεση να το εκθέσει σαν τουριστική ατραξιόν. Από περηφάνια, όχι από κακία. Εγώ, όμως, που έχω περάσει επιλόχειο στην πρώτη εγκυμοσύνη και ξέρω πόσο ευάλωτη είναι η περίοδος τής λοχείας και το να βρούμε τα πατηματά μας τον πρώτο καιρό, δε θα δεχτώ να γίνει το σπίτι μας Μπάτε σκύλοι αλέστε! Πόσο μάλλον εν μέσω κόβιντ!!!!

Επειδή λοιπόν το βλέπω να έρχεται και ξέρω ότι τα δικά μου επιχειρήματα δεν πρόκειται να τον πείσουν, σκοπεύω να βάλω τη μαία, που είναι και φίλη του και την εμπιστεύεται, να του πει ως επαγγελματίας δυο πραγματάκια για τη σημασία που έχει ένα ήρεμο περιβάλλον στην εγκαθίδρυση ενός ομαλού προγράμματος μητέρας-βρέφους. Αν και πάλι δε συνετιστεί, δεν ξέρω τι θα κάνω...

Πάρε τον χρόνο σου κ μίλα του όταν θα νιώσεις έτοιμη.

Σχετικά με τις επισκέψεις βάλε μπροστά μαία και παιδίατρο. Με τον covid δεν επιτρέπουν επισκέψεις επομένως πιστεύω πως θα βγεις απο την δύσκολη θέση κ θα ακολουθήσει τις οδηγίες των ειδικών. 

Με καλή θέληση, κατανόηση και σεβασμό όλα γίνονται.

Εύχομαι να πάνε όλα καλά και να είσαι ήρεμη!

[Lena3]

6 hours ago, Melie said:

Προσοχή: Ακολουθεί σεντόνι και ελαφρώς εκτός θέματος!!!

 

Θα κάνω για λίγο κατάχρηση του thread για να βγάλω από μέσα μου κάτι που μου συνέβη χθες και δε θα ήθελα να συζητήσω οπουδήποτε αλλού.

Χθες το βράδυ, λοιπόν, βγήκαμε με τον άντρα μου και τα πεθερικά μου. Μετά από τα πρώτα συνηθισμένα, λοιπόν, κάτι τον έπιασε εκείνον και άρχισε να μιλάει, σαν να έχει κάτσει στο ντιβάνι του ψυχολόγου του, αρχικά για το πώς είναι η δική μου σχέση με τους γονείς μου (προβληματική, αλλά η συζήτηση αυτή ήταν εκτός τόπου και χρόνου) και ύστερα για το τι προβλήματα έχουμε στο γάμο μας!!!

Ακολούθησε μια τρίωρη συζήτηση στην οποία το καθετί που είπε αναλύθηκε και εξηγήθηκε και μετά άρχισα να δέχομαι έναν καταιγισμό συμβουλών για το πώς θα είμαι καλύτερος άνθρωπος και καλύτερη σύζυγος! Κοίταξα αρχικά να μη φύγω, για να μη δημιουργήσω σκηνή, και κατόπιν να χαμογελάω ευγενικά και να εύχομαι πότε θα τελειώσει το μαρτύριο, το οποίο όμως δεν έλεγε να τελειώσει με τίποτα!

Επειδή είμαι δεύτερη φορά παντρεμένη με κακή σχέση με τα προηγούμενα πεθερικά μου, δε θα μείνω καν στο ότι ποτέ δεν πρέπει να εμπλέκουμε τα οποιαδήποτε πεθερικά στο γάμο μας, γιατί το πράγμα θα μπορούσε να ξεφύγει, και για τώρα και για το μέλλον. Δε θα πω καν ότι σ αυτά που μου έλεγαν είχαν κακή πρόθεση, που είναι πολύ βασικό. Πιστεύω ακράδαντα ότι αν άρχιζα εγώ το αντίστοιχο θέμα, θα είχαν και σ εκείνον την αντίστοιχη στάση για τρεις ώρες.

Δε θα πω καν λοιπόν ότι κακώς τους μίλησε, αφού ήθελε να βγάλει τα εσώψυχά του, αν και ο συγκεκριμένος άνθρωπος έχει δεκάδες φίλους και θα μπορούσε να μιλήσει σε κάποιον από αυτούς, χωρίς να ρισκάρει να δημιουργήσει προβλήματα στο γάμο μας και στο κοινό μας μέλλον. Αντίστοιχα θα μπορούσα κι εγώ να μιλήσω σε μια γνωστή μου ή φίλη μου και δε θα ήταν μεμπτό.

Το πρόβλημά μου είναι ότι τους μίλησε ΜΠΡΟΣΤΑ μου για όλα αυτά και έφερε εμένα στην απαίσια θέση να εξηγούμαι, να απολογούμαι και τελοσπάντων να μιλάω για πολύ προσωπικά μου θέματα σε ανθρώπους που όχι μόνο είναι ξένοι για εμένα, αλλά όσο καλή πρόθεση και να έχουν, μεροληπτικοί προς αυτόν. Και εν πάση περιπτώσει, να μιλάω για πολύ προσωπικά μου θέματα ενώ δεν ήμουν έτοιμη να το κάνω. Δεν πήγαμε σε σύμβουλο γάμου. Ακόμη κι εκεί να πηγαίναμε, θα κλείναμε ραντεβού σε χρόνο που θα ήμασταν και οι δυο έτοιμοι να μιλήσουμε, και σε συνθήκες ουδέτερες και για τους δυο.

Δεν ξέρω τι τον έπιασε. Προφανώς έσκασε από κάποια πράγματα, μικρά ή μεγάλα και ένιωσε την ανάγκη να τα πει. Το όλο θέμα έγινε τόσο λάθος και άγαρμπα, όμως, που εμένα πρόδωσε την εμπιστοσύνη μου. Πάνω από θιγμένη και θυμωμένη, νιώθω πληγωμένη. Γιατί έσπασε την κοινή "ομερτά" που θα έπρεπε να έχουμε μεταξύ μας και έβαλε τρίτους στην εξίσωση. Που οκ, είναι ανθρώπινο να κράξουμε για λίγο το έτερον μας ήμισυ όταν μας δίνει στα νεύρα σε κάποιον άνθρωπο εμπιστοσύνης, αλλά δεν έκανε αυτό. Αντίθετα, έβαλε τη σχέση μας στο μικροσκόπιο σε ανθρώπους που δεν έπρεπε, σε χρόνο και τόπο που δεν έπρεπε, με εμένα μπροστά χωρίς να με ρωτήσει και με έκανε να αισθάνομαι παραπάνω από άβολα και αμήχανα για τρεις ώρες.

Τα θέματα που έχουμε και συζητήθηκαν δεν είναι σοβαρά. Αλλά αυτό δεν λέει τίποτα. Ποιος βάζει το όριο στο τι πρέπει να λέγεται και τι όχι; Ένα σεξουαλικό, πχ, θέμα για κάποιον μπορεί να είναι αστείο ή πικάντικο για να ειπωθεί σε μια παρέα μεταξύ σοβαρού και αστείου από τη γυναίκα, αλλά για τον άντρα της μπορεί να πληγώσει τον ανδρικό του εγωισμό, ίσως και ανεπανόρθωτα. Και τελικά από την στιγμή που ο άλλος νιώθει άβολα, η συζήτηση πρέπει να λήγει (που κακώς άρχισε). Αλλά όχι από τον ενοχλούμενο (ο οποίος, αν πει κάτι, εκτός από φταίχτης θα βγει και κομπλεξικός), από αυτόν που έκανε την πατάτα να μιλήσει εξαρχής.

Έχω φρικάρει με όλο αυτό. Εκείνος δεν έχει καταλάβει τίποτα, είναι άλλη μια Δευτέρα. Αν μη τι άλλο, είναι ανακουφισμένος. Να επαναλάβω ότι πρόκειται για ένα ακραία κοινωνικό άτομο με δεκάδες καλούς φίλους και αρκετούς πραγματικά κολλητούς. Έχω μπει και στο τριπακι να αναρωτιέμαι τι ξέρουν όλοι αυτοί για εμάς. Δεν ξέρω τι να κάνω, έχω μουδιάσει.

Και φυσικά όλο αυτό είναι η κορυφή του παγόβουνου, δεν αγγίζω καν τα προβλήματα που ανέφερε ότι έχουμε (που ευτυχώς θεωρούμε και οι δύο ότι είναι μικρά) και πώς θα λυθούν. Αυτά είναι η πραγματική δουλειά. Δεν πάω καν εκεί. Προς το παρόν μένω στο γεγονός ότι μια βόλτα για να ξεσκάσουμε έγινε νύχτα τρόμου και έφερε μια χιονοστιβάδα που τώρα νιώθω να με πλακώνει...

Συγνώμη για την κατάχρηση χώρου και χρόνου.

Καλησπέρα. Η γνώμη μου είναι ότι καταστάσεις που μας φέρνουν σε δύσκολη θέση θα πρέπει να τερματίζονται από το θιγομενο άμεσα. Δηλαδή εκείνη τη στιγμή θα έπρεπε να πεις ότι η συζήτηση σε φέρνει σε δύσκολη θέση και ότι θέλεις να σταματήσει. Αν συνέχιζε θα έπρεπε να φύγεις. Τώρα με τον άντρα σου θα πρέπει να το συζητήσεις άμεσα. Το να μην φέρνει ο ένας τον άλλον σε δύσκολη είναι βασική αρχή μιας υγιούς σχέσης. Είναι σεβασμός. Μη δέχεσαι από κανέναν και για κανένα λόγο τέτοιες συμπεριφορές.. 

[Angela123]

3 ώρες πρίν, Melie είπε:

Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση. Σίγουρα όταν ηρεμήσω λίγο συναισθηματικά θα συζητήσω, δεν υπάρχει περίπτωση να κρατήσω μέσα μου όλο αυτό.

Ένα μόνιμο θέμα διαφωνίας (και το αναφέρω γιατί ξέρω ότι μπορεί να είναι θέμα και σε πολλά ζευγάρια με τον ερχομό ενός παιδιού) είναι το πώς βλέπει ο καθένας το σπίτι σε σχέση με τις επισκέψεις. Εκείνος είναι πολύ κοινωνικός, με τεράστιο κύκλο, και θέλει ένα σπίτι ανοιχτό, σαν ξέφραγο αμπέλι. Εμένα το σπίτι είναι το ησυχαστήριό μου, το καταφύγιό μου. Και πριν τον κοβιντ, και πόσο μάλλον τώρα. Μου φαίνεται αδιανόητο ότι μπορεί ο καθένας να εμφανιστεί όποτε του κάνει κέφι, χωρίς να ειδοποιήσει και να διαταράξει την ηρεμία της οικογένειας. 

Μέχρι τώρα λοιπόν του έχω βάλει φρένο στα σούρτα φέρτα που ίσχυαν μέχρι πρότινος, όταν στον κύκλο του ήταν ο μοναδικός που ήταν εργένης και όλοι, κουτσοί, στραβοί, κατέφευγαν σ αυτόν. Εξάλλου, του είπα να κοιτάξει γύρω του. Έστω ότι εγώ είμαι η αντικοινωνική και έχω πρόβλημα. Μα στα άλλα σπίτια πάμε έτσι; Πού μας έχουν καλέσει και έχουμε πάει και είμαστε εμείς οι προβληματικοί που δεν ανταποδώσαμε το κάλεσμα; Πουθενά (κυριολεκτικά)! Γιατί όλες οι υπόλοιπες οικογένειες λοιπόν δικαιούνται να έχουν το χώρο τους και την ηρεμία τους και εμείς είμαστε άσυλο αναξιοπαθούντων;

Ξέρω λοιπόν ότι τώρα με το μωρό θα έχουμε τρελές ιστορίες. Κάτι που είναι ο τελευταίος που κάνει παιδί, κάτι που δεν το περίμενε και ιδιαίτερα, έχει κάθε διάθεση να το εκθέσει σαν τουριστική ατραξιόν. Από περηφάνια, όχι από κακία. Εγώ, όμως, που έχω περάσει επιλόχειο στην πρώτη εγκυμοσύνη και ξέρω πόσο ευάλωτη είναι η περίοδος τής λοχείας και το να βρούμε τα πατηματά μας τον πρώτο καιρό, δε θα δεχτώ να γίνει το σπίτι μας Μπάτε σκύλοι αλέστε! Πόσο μάλλον εν μέσω κόβιντ!!!!

Επειδή λοιπόν το βλέπω να έρχεται και ξέρω ότι τα δικά μου επιχειρήματα δεν πρόκειται να τον πείσουν, σκοπεύω να βάλω τη μαία, που είναι και φίλη του και την εμπιστεύεται, να του πει ως επαγγελματίας δυο πραγματάκια για τη σημασία που έχει ένα ήρεμο περιβάλλον στην εγκαθίδρυση ενός ομαλού προγράμματος μητέρας-βρέφους. Αν και πάλι δε συνετιστεί, δεν ξέρω τι θα κάνω...

Στην αρχή είναι λογικό να θέλεις ηρεμία και εσύ και το μωρό μιας που θα είσαι full απασχολημένη μαζί του.Οσο μεγαλώνει και η κατάσταση βελτιώνεται θα μπορείς να ανοίγεσαι περισσότερο.

Καταλαβαίνω ότι ο καθένας βλέπει τα πράγματα από διαφορετική σκοπιά και γι αυτό είναι καλό να κάτσετε να μιλήσετε και να του αναφέρεις όλα όσα σε στεναχωρησαν όπως έκανες και με μας.Αν δεν έχει καταλάβει τη δυσαρέσκεια σου,πως θα λυθεί το προβλημα;

[Melie]

Η συζήτηση έγινε και κατάλαβε το λάθος του. Με διαβεβαίωσε για την αγνότητα των προθέσεων όλων των εμπλεκομένων (δεν αμφέβαλα ποτέ) και μου είπε ότι υπέθεσε ότι σε ένα ασφαλές περιβάλλον αγάπης θα μπορέσω να ανοιχτώ.

Πλέον συνειδητοποίησε ότι το "άνοιγμα" δε μπορεί να γίνει έτσι απότομα και εκβιαστικά. Και σίγουρα όχι μπροστά σε τρίτους. Εκτός αν αυτοί οι τρίτοι είναι ειδικοί επαγγελματίες.

[Marla@]

2 ώρες πρίν, Melie είπε:

Η συζήτηση έγινε και κατάλαβε το λάθος του. Με διαβεβαίωσε για την αγνότητα των προθέσεων όλων των εμπλεκομένων (δεν αμφέβαλα ποτέ) και μου είπε ότι υπέθεσε ότι σε ένα ασφαλές περιβάλλον αγάπης θα μπορέσω να ανοιχτώ.

Πλέον συνειδητοποίησε ότι το "άνοιγμα" δε μπορεί να γίνει έτσι απότομα και εκβιαστικά. Και σίγουρα όχι μπροστά σε τρίτους. Εκτός αν αυτοί οι τρίτοι είναι ειδικοί επαγγελματίες.

Τέλος καλό,όλα καλά!!Με το καλό να έρθει το μωράκι σας!!

[Melie]

Ευχαριστούμε πάρα πολύ!!!

[Didimakia]

Κορίτσια καλησπέρα να σας ρωτήσω σαμπουάν,αφρόλουτρα,κρεμες για αλλαγή πανας,δίσκοι στήθους,όλα αυτά και πολλά άλλα σκέφτομαι να πάω στο Λητώ στο κατάστημα ή καλύτερα να τα πάρω από e shop?Έχει πάει καμία στο κατάστημα Λητώ γιατί είδα ότι εχει καλές τιμές.Εσεις από που τα πηρατε?