Μανουλες Αυγούστου 2022 ❤️

[Patataki83]

On 8/7/2022 at 10:49 ΠΜ, Marla@ είπε:

Καλημέρα αγαπητές!Να ρωτήσω κάτι άσχετο μήπως ξέρετε;Η αποτρίχωση στο πρόσωπο με laser επιτρέπεται στην εγκυμοσύνη;

Εμένα ο δικος μου όχι απλά μου είπε ότι επιτρέπεται το laser αλλά με προέτρεψε να πάω να κάνω στο μπικίνι για να μην γυρίσει καμια τρίχα μετά την καισαρική στο σημείο της τομής κ έχω θέμα… βέβαια το ταμειον είναι μείον οποτε δεν το σκέφτηκα καν  το μόνο που έχει τύχει να διαβάσω είναι πως ίσως δεν σου κάνει δουλειά το laser σε περιοχές που η τρίχα επηρεάζεται από τις ορμόνες της εγκυμοσύνης…αν δεις δλδ ότι τώρα έχεις παραπάνω στο πρόσωπο σε σχέση με πριν μην μπεις στον κόπο.. μετά τη γεννα θα εξαφανιστούν έτσι κ αλλιώς 

[Marla@]

πρίν από 50 λεπτά , Patataki83 είπε:

Εμένα ο δικος μου όχι απλά μου είπε ότι επιτρέπεται το laser αλλά με προέτρεψε να πάω να κάνω στο μπικίνι για να μην γυρίσει καμια τρίχα μετά την καισαρική στο σημείο της τομής κ έχω θέμα… βέβαια το ταμειον είναι μείον οποτε δεν το σκέφτηκα καν  το μόνο που έχει τύχει να διαβάσω είναι πως ίσως δεν σου κάνει δουλειά το laser σε περιοχές που η τρίχα επηρεάζεται από τις ορμόνες της εγκυμοσύνης…αν δεις δλδ ότι τώρα έχεις παραπάνω στο πρόσωπο σε σχέση με πριν μην μπεις στον κόπο.. μετά τη γεννα θα εξαφανιστούν έτσι κ αλλιώς 

Α στο καλό!!Κοίτα τώρα να δεις..Μα λογικά δεν μπορεί να βλάψει το έμβρυο Τώρα όμως την έβαψα.Δεν θα συμφωνεί ο σύζυγός αφού ο γιατρός είπε όχι.Και μιλάμε ότι έχω έντονη τριχοφυΐα στο πρόσωπο.Πως θα βγαίνω έξω;Θα χρησιμοποιήσω κερί αναγκαστικά..

[Vlal]

On 5/7/2022 at 7:17 ΜΜ, Konisn είπε:

Θα το ψάξω σε ευχαριστώ.

Περαστικά στον μικρό σου. Το έχουν οι μέρες μάλλον με τις εντάσεις. Εμείς μετακομίζουμε το ΣΚ κ την Κυριακή έριξα έναν τσακωμό με σύζυγο κ έναν με την μαμά μου, αλλά πέρασε γρήγορα.

Νομίζω πως όσο πλησιάζουν οι μέρες για την γέννα κ ταυτόχρονα προκύπτουν άλλα θέματα, αγχωνόμαστε περισσότερο όλοι κ ξεσπάμε.

 

Αχ πραγματικά εγώ είμαι μέσα στη γκρίνια και την απελπισία και σε έναν παράλληλο κόσμο....... κατσαρίδες.......τεράστιες κατσαρίδες μετά από απολύμανση έχω πάθει νευρικό κλονισμό 

[Patataki83]

Απελπισία φουλ κ εδώ… έχει πάει 4:30 το ξημέρωμα κ δεν μπορώ να βολευτω για να κοιμηθώ… έχω σηκωθεί 3 φορές για κατούρημα… έχω βάλει sprite να πιω γτ ένιωθα φούσκωμα από τα σουβλάκια που έφαγα για βράδυ… μια κάθομαι, μια ξαπλώνω… μόλις γυρίσω στο πλάι οι μικρές αρχίζουν τις κλωτσιές… μια δυναμώνω το αιρ-κοντίσιον μια το χαμηλώνω κ μόλις το χαμηλώνω νιώθω ότι μου κόβεται η ανάσα κ άντε πάλι το βάζω πιο δυνατά… πραγματικά νιώθω ότι μου φταίνε όλα!!! Άντρας κ σκύλος ροχαλίζουν ανενόχλητοι! Η κοιλιά μου νιώθω ότι έχει βαρύνει παρα πολύ κ δυσκολεύομαι να γυρίσω πλευρό… μπορώ να πω ότι ψιλοποναω κιόλας κάθε φορά που γυρίζω. Επίσης νιώθω κάτι τσιμπηματάκια στο στήθος στις θηλές μου κ σήμερα ένιωθα κ αποκάτω κάτι τσιμπήματα που κ που… κ μια ελαφριά δυσφορία που θύμιζε πόνο περιόδου… όπως κ τρελό φούσκωμα κ αέρια που είχα να νιώσω από το πρώτο τρίμηνο… ελπίζω να μην έχω καμια πρόωρη έκπληξη από τώρα…. Δεν έχω ετοιμάσει κ βαλίτσα για το μαιευτήριο ακόμα!

[Konisn]

Καλημέρα κορίτσια. Εγώ κάθε πρωί βαράω σκοπιά. Ξυπνάω για τουαλέτα κ μετά δε μπορώ να κοιμηθώ. Με πιάνουν τα άγχη μου. Κ γω είχα πονάκια χαμηλά αυτές τις μέρες. Τετάρτη έχω γιατρό. Μετακομίσαμε αλλά ακόμα δεν έχω έτοιμο ούτε δωμάτιο μικρού, ούτε βαλίτσα μαιευτηρίου. Απο τη μια θέλω να γεννήσω, απο την άλλη όχι. Με φοβίζει το άγνωστο.

[Angela123]

Και εγώ μια από τα ίδια.Ολη νύχτα κάνω βόλτες στην τουαλέτα και μετά δε με παίρνει ο ύπνος.Δυσκολευομαι να αλλάξω πλευρό,κάποιες βραδιές κλωτσάει και πολύ το μωρό,άλλες νύχτες έχω καουρες!γενικά πάμε πολύ καλά!

Εγώ πάλι θέλω να γεννήσω να ηρεμήσω.Μετραω μια μια τις μέρες σαν φαντάρος και σκέφτομαι ποτέ επιτέλους θα ξεφουσκώσει.Καθε γεννα είναι διαφορετική αλλά ελπίζω να πάει το ίδιο καλά όπως η πρώτη.

Βέβαια μετά τον ερχομό του μωρου θα βαράω πάλι νυχτερινές σκοπιές,θα είμαι πολύ κουρασμένη αλλά τουλάχιστον θα αποκτήσω πίσω το σώμα μου

[Patataki83]

3 ώρες πρίν, Konisn είπε:

Καλημέρα κορίτσια. Εγώ κάθε πρωί βαράω σκοπιά. Ξυπνάω για τουαλέτα κ μετά δε μπορώ να κοιμηθώ. Με πιάνουν τα άγχη μου. Κ γω είχα πονάκια χαμηλά αυτές τις μέρες. Τετάρτη έχω γιατρό. Μετακομίσαμε αλλά ακόμα δεν έχω έτοιμο ούτε δωμάτιο μικρού, ούτε βαλίτσα μαιευτηρίου. Απο τη μια θέλω να γεννήσω, απο την άλλη όχι. Με φοβίζει το άγνωστο.

Τετάρτη έχω κ εγώ υπέρηχο… να δούμε τι θα δούμε… έχω αρχίσει κ σκέφτομαι συνέχεια τη γεννα κ εμένα με φοβίζει γτ θα είναι καισαρική κ δεν ξέρω πως θα είμαι μετά κ αν θα μπορώ να κουνηθώ… 

πρίν από 32 λεπτά , Angela123 είπε:

Και εγώ μια από τα ίδια.Ολη νύχτα κάνω βόλτες στην τουαλέτα και μετά δε με παίρνει ο ύπνος.Δυσκολευομαι να αλλάξω πλευρό,κάποιες βραδιές κλωτσάει και πολύ το μωρό,άλλες νύχτες έχω καουρες!γενικά πάμε πολύ καλά!

Εγώ πάλι θέλω να γεννήσω να ηρεμήσω.Μετραω μια μια τις μέρες σαν φαντάρος και σκέφτομαι ποτέ επιτέλους θα ξεφουσκώσει.Καθε γεννα είναι διαφορετική αλλά ελπίζω να πάει το ίδιο καλά όπως η πρώτη.

Βέβαια μετά τον ερχομό του μωρου θα βαράω πάλι νυχτερινές σκοπιές,θα είμαι πολύ κουρασμένη αλλά τουλάχιστον θα αποκτήσω πίσω το σώμα μου

Εγώ ανυπομονώ για τη μέρα που θα μπορεσω να ξαπλώσω κ πάλι μπρούμυτα… που με την καισαρική θα αργήσει βέβαια αλλά…

κ να φύγει επιτέλους αυτό το μούδιασμα απτά χέρια μου γτ έχει γίνει μόνιμο όλη μέρα… 

[Vlal]

5 ώρες πρίν, Patataki83 είπε:

Απελπισία φουλ κ εδώ… έχει πάει 4:30 το ξημέρωμα κ δεν μπορώ να βολευτω για να κοιμηθώ… έχω σηκωθεί 3 φορές για κατούρημα… έχω βάλει sprite να πιω γτ ένιωθα φούσκωμα από τα σουβλάκια που έφαγα για βράδυ… μια κάθομαι, μια ξαπλώνω… μόλις γυρίσω στο πλάι οι μικρές αρχίζουν τις κλωτσιές… μια δυναμώνω το αιρ-κοντίσιον μια το χαμηλώνω κ μόλις το χαμηλώνω νιώθω ότι μου κόβεται η ανάσα κ άντε πάλι το βάζω πιο δυνατά… πραγματικά νιώθω ότι μου φταίνε όλα!!! Άντρας κ σκύλος ροχαλίζουν ανενόχλητοι! Η κοιλιά μου νιώθω ότι έχει βαρύνει παρα πολύ κ δυσκολεύομαι να γυρίσω πλευρό… μπορώ να πω ότι ψιλοποναω κιόλας κάθε φορά που γυρίζω. Επίσης νιώθω κάτι τσιμπηματάκια στο στήθος στις θηλές μου κ σήμερα ένιωθα κ αποκάτω κάτι τσιμπήματα που κ που… κ μια ελαφριά δυσφορία που θύμιζε πόνο περιόδου… όπως κ τρελό φούσκωμα κ αέρια που είχα να νιώσω από το πρώτο τρίμηνο… ελπίζω να μην έχω καμια πρόωρη έκπληξη από τώρα…. Δεν έχω ετοιμάσει κ βαλίτσα για το μαιευτήριο ακόμα!

Εχθές όλη μέρα είχα τα ίδια ειδικά τα πινάκια περιόδου ήμουν σίγουρη πως θα πάω τουαλέτα κ θα δω αίμα κ θα πω στον άντρα μου φύγαμε!!!!! Αλλά ευτυχώς ηρέμησε κ το βράδυ με άφησε να κοιμηθώ έως τις 4:30 που ξύπνησα κ μετά τέλος δεν μπορούσα άλλο......κ μετά σηκώθηκα 6 μισή έκανα δουλειές κ κουράστηκα κ ξανά κοιμήθηκα 8 μισή έως τώρα στις 10:30.... τουλάχιστον είμαι εύκολη στον ενδιάμεσο ύπνο 

[Konisn]

1 hour ago, Patataki83 είπε:

Τετάρτη έχω κ εγώ υπέρηχο… να δούμε τι θα δούμε… έχω αρχίσει κ σκέφτομαι συνέχεια τη γεννα κ εμένα με φοβίζει γτ θα είναι καισαρική κ δεν ξέρω πως θα είμαι μετά κ αν θα μπορώ να κουνηθώ… 

Εγώ ανυπομονώ για τη μέρα που θα μπορεσω να ξαπλώσω κ πάλι μπρούμυτα… που με την καισαρική θα αργήσει βέβαια αλλά…

κ να φύγει επιτέλους αυτό το μούδιασμα απτά χέρια μου γτ έχει γίνει μόνιμο όλη μέρα… 

Εγώ έχω μόνιμο μούδιασμα στους μηρούς.... αν εξαιρέσεις αυτό κ την αϋπνια τα ξημερώματα κατα τα άλλα είμαι καλά. Κ γω για καισαρική θα πάω μάλλον. Το είχα αλλιώς στο μυαλό μου κ με στενοχωρεί που δε θα είναι ο άντρας μου στη γέννα. Μου μεταφέρει την ηρεμία του όταν είναι μαζί μου σε δύσκολες καταστάσεις.

1 ώρα πρίν, Angela123 είπε:

Και εγώ μια από τα ίδια.Ολη νύχτα κάνω βόλτες στην τουαλέτα και μετά δε με παίρνει ο ύπνος.Δυσκολευομαι να αλλάξω πλευρό,κάποιες βραδιές κλωτσάει και πολύ το μωρό,άλλες νύχτες έχω καουρες!γενικά πάμε πολύ καλά!

Εγώ πάλι θέλω να γεννήσω να ηρεμήσω.Μετραω μια μια τις μέρες σαν φαντάρος και σκέφτομαι ποτέ επιτέλους θα ξεφουσκώσει.Καθε γεννα είναι διαφορετική αλλά ελπίζω να πάει το ίδιο καλά όπως η πρώτη.

Βέβαια μετά τον ερχομό του μωρου θα βαράω πάλι νυχτερινές σκοπιές,θα είμαι πολύ κουρασμένη αλλά τουλάχιστον θα αποκτήσω πίσω το σώμα μου

Λίγο έμεινε!!!!! Μετράμε αντίστροφα

πρίν από 36 λεπτά , Vlal είπε:

Εχθές όλη μέρα είχα τα ίδια ειδικά τα πινάκια περιόδου ήμουν σίγουρη πως θα πάω τουαλέτα κ θα δω αίμα κ θα πω στον άντρα μου φύγαμε!!!!! Αλλά ευτυχώς ηρέμησε κ το βράδυ με άφησε να κοιμηθώ έως τις 4:30 που ξύπνησα κ μετά τέλος δεν μπορούσα άλλο......κ μετά σηκώθηκα 6 μισή έκανα δουλειές κ κουράστηκα κ ξανά κοιμήθηκα 8 μισή έως τώρα στις 10:30.... τουλάχιστον είμαι εύκολη στον ενδιάμεσο ύπνο 

Κ γω στο ενδιάμεσο εύκολα κοιμάμαι ευτυχώς.

[Didimakia]

πρίν από 14 λεπτά , Konisn είπε:

Εγώ έχω μόνιμο μούδιασμα στους μηρούς.... αν εξαιρέσεις αυτό κ την αϋπνια τα ξημερώματα κατα τα άλλα είμαι καλά. Κ γω για καισαρική θα πάω μάλλον. Το είχα αλλιώς στο μυαλό μου κ με στενοχωρεί που δε θα είναι ο άντρας μου στη γέννα. Μου μεταφέρει την ηρεμία του όταν είναι μαζί μου σε δύσκολες καταστάσεις.

Λίγο έμεινε!!!!! Μετράμε αντίστροφα

Κ γω στο ενδιάμεσο εύκολα κοιμάμαι ευτυχώς.

Καλημέρα,μια από τα ίδια και εγώ ξυπνάω το βράδυ για τουαλετα και μετά αργώ πολύ να κοιμηθώ αλλά κάποια στιγμή κοιμάμαι και ξυπνάω κατά τις 8 γιατί πρέπει να μετρήσω το ζαχαρο και να φάω πρωινο.Για να γυρίσω πλευρό γίνεται ολόκληρη μετατόπιση φορτιου και πονάει η μέση και το ισχιο!!!.Αύριο πάω στον γιατρό μετά από 3 βδομάδες για να με δει,ανυπομονώ να την δω την μπεμπουλα!!!Αντε να ελευθερωθουμε κορίτσια και να αγκαλιάσουμε τα μωράκια μας και να βρουμε την σειρά μας.Ολα θα πάνε τελεια!!!

[Melie]

Καλημέρα. Εγώ δεν έχω παράπονο, για την ώρα. Ξυπνάω στάνταρ μια φορά το βράδυ για τουαλέτα και αργώ να ξανακοιμηθώ, αλλά μέχρι εκεί. Τα σηκώματα είναι δύσκολα γιατί η μέση μου δεν αντέχει, οπότε προτιμώ να είμαι σε κίνηση, παρά να κάθομαι. Η ινσουλίνη και η υπόταση καμιά φορά με ζαλίζουν, αλλά κάθομαι, ηρεμώ, παίρνω αναπνοές και μετά από λίγο μου περνάει.

Ίσως έπαιξε ρόλο που μέχρι πριν μια εβδομάδα δούλευα. Ίσως ότι είμαι πιο πίσω από εσάς (33w 4d) και έχω ένα, σε σχέση με τις διδυμομανούλες. Ίσως το ότι όταν έχεις δεύτερο παιδί, αναγκαστικά πρέπει να είσαι όσο πιο λειτουργικός γίνεται.

Κατά βάθος, όμως, ξέρω τι είναι. Κάνω υπομονή και προσποιούμαι ότι δεν είμαι έγκυος (όσο γίνεται), γιατί είναι το μετά που φοβάμαι, όχι το τώρα. Την επιλόχειο και όλα τα σχετικά. Ξέρω ότι τώρα είναι η "εύκολη" περίοδος.

Μετά όμως προσπαθώ να ηρεμήσω και λέω ότι τώρα είμαι πιο έμπειρη και πιο δυνατή. Και θα τα καταφέρω γιατί τώρα οι συνθήκες είναι καλύτερες.

Όλες κάτι φοβόμαστε. Και όλες θα τα καταφέρουμε. Αρκεί να μιλάμε. Και να θυμόμαστε ότι τα δύσκολα θα περάσουν.

Στο πρώτο παιδί, εκεί κοντά στο εξάμηνο που η κατάσταση δεν είχε βελτιωθεί καθόλου και οι μέρες φαίνονταν να μπλέκονται η μια με την άλλη σε έναν ατελείωτο κύκλο, ένιωθα απορία, μίσος και ενοχές. Απορία πώς υπήρχαν άνθρωποι που ζουν κανονικά, βγαίνουν, δουλεύουν, γελάνε, κοιμούνται, ενώ εγώ ήμουν κολλημένη στη μέρα της μαρμότας. Μίσος που είχαν φυσιολογικές ζωές. Και ενοχές που ένιωθα μίσος.

Αλλά τελικά τα δύσκολα πέρασαν. Και από αυτή την εμπειρία κράτησα το να συμπεριφέρομαι στους νέους γονείς με κατανόηση. Χωρίς πιεστικές συμβουλές. Χωρίς να προσπαθώ να τους τρομοκρατήσω ("ε ρε τι έχεις να περάσεις", που λένε πολλοί και το σιχαίνομαι). Και εκεί που νιώθω ότι πρέπει να πω μια καλή κουβέντα, να λέω τρεις. Ο,τι μπορώ. Ο,τι μπορούμε κάνουμε. Γενικά. 

[Lena3]

Καλημέρα κορίτσια! Πώς είστε;; Εγώ έκλεισα τις 36 εβδομάδες σήμερα, και ανυπομονώ! 

[Vlal]

πρίν από 22 λεπτά , Lena3 είπε:

Καλημέρα κορίτσια! Πώς είστε;; Εγώ έκλεισα τις 36 εβδομάδες σήμερα, και ανυπομονώ! 

Εγώ την Πέμπτη κλείνω την 36

[Angela123]

1 hour ago, Melie είπε:

Καλημέρα. Εγώ δεν έχω παράπονο, για την ώρα. Ξυπνάω στάνταρ μια φορά το βράδυ για τουαλέτα και αργώ να ξανακοιμηθώ, αλλά μέχρι εκεί. Τα σηκώματα είναι δύσκολα γιατί η μέση μου δεν αντέχει, οπότε προτιμώ να είμαι σε κίνηση, παρά να κάθομαι. Η ινσουλίνη και η υπόταση καμιά φορά με ζαλίζουν, αλλά κάθομαι, ηρεμώ, παίρνω αναπνοές και μετά από λίγο μου περνάει.

Ίσως έπαιξε ρόλο που μέχρι πριν μια εβδομάδα δούλευα. Ίσως ότι είμαι πιο πίσω από εσάς (33w 4d) και έχω ένα, σε σχέση με τις διδυμομανούλες. Ίσως το ότι όταν έχεις δεύτερο παιδί, αναγκαστικά πρέπει να είσαι όσο πιο λειτουργικός γίνεται.

Κατά βάθος, όμως, ξέρω τι είναι. Κάνω υπομονή και προσποιούμαι ότι δεν είμαι έγκυος (όσο γίνεται), γιατί είναι το μετά που φοβάμαι, όχι το τώρα. Την επιλόχειο και όλα τα σχετικά. Ξέρω ότι τώρα είναι η "εύκολη" περίοδος.

Μετά όμως προσπαθώ να ηρεμήσω και λέω ότι τώρα είμαι πιο έμπειρη και πιο δυνατή. Και θα τα καταφέρω γιατί τώρα οι συνθήκες είναι καλύτερες.

Όλες κάτι φοβόμαστε. Και όλες θα τα καταφέρουμε. Αρκεί να μιλάμε. Και να θυμόμαστε ότι τα δύσκολα θα περάσουν.

Στο πρώτο παιδί, εκεί κοντά στο εξάμηνο που η κατάσταση δεν είχε βελτιωθεί καθόλου και οι μέρες φαίνονταν να μπλέκονται η μια με την άλλη σε έναν ατελείωτο κύκλο, ένιωθα απορία, μίσος και ενοχές. Απορία πώς υπήρχαν άνθρωποι που ζουν κανονικά, βγαίνουν, δουλεύουν, γελάνε, κοιμούνται, ενώ εγώ ήμουν κολλημένη στη μέρα της μαρμότας. Μίσος που είχαν φυσιολογικές ζωές. Και ενοχές που ένιωθα μίσος.

Αλλά τελικά τα δύσκολα πέρασαν. Και από αυτή την εμπειρία κράτησα το να συμπεριφέρομαι στους νέους γονείς με κατανόηση. Χωρίς πιεστικές συμβουλές. Χωρίς να προσπαθώ να τους τρομοκρατήσω ("ε ρε τι έχεις να περάσεις", που λένε πολλοί και το σιχαίνομαι). Και εκεί που νιώθω ότι πρέπει να πω μια καλή κουβέντα, να λέω τρεις. Ο,τι μπορώ. Ο,τι μπορούμε κάνουμε. Γενικά. 

Πολύ όμορφα και αληθινά λόγια!η πραγματική κουραση δεν έχει έρθει ακόμα αλλά τελικά όλα περνάνε κάποια στιγμή και θα ξαναβρούν τους ρυθμούς μας!

Δε μπορώ να καταλάβω πως παλιότερα οι περισσότερες η ακόμα.και τώρα κάποιες γυναίκες περνάνε εγκυμοσυνη/γεννες/ξενύχτια για 4-5 φορές!χαρά στο κουράγιο τους!τι να πω!

Εμένα είναι η 2η εγκυμοσύνη μου και καμια σχέση με την 1η που ήμουν πιο ενεργητικη!νιώθω κουρέλι και δε βγαίνω καν από το σπιτι.Μεσα σε 5 χρόνια που μεσολάβησαν,το σώμα μου νιώθω πως δεν αντέχει άλλο!Ούτε να το συζητήσω για 3ο παιδί!

[electra2021]

Ας γκρινιαξω κι εγώ λίγο αφού βρήκα πρόσφορο έδαφος! Μόνο εσείς θα καταλάβετε! 

Εγώ κανονικά έπρεπε να έχω τελειώσει τις δουλειές στο σπίτι και να έχω κάνει τα μπάνια μου, αλλά, χαχα, 1 εβδομάδα άγχος αγωνία και αγωνία με τον μικρό που ήταν με πυρετό, και με το που τελειώνει αυτό, βρίσκει η ίωση εμένα. Τι να σας πω κορίτσια, υποφέρω απίστευτα. 2 νύχτες τώρα δεν έχω κοιμηθεί από τον βήχα. Έχω την αίσθηση ότι μέσα στο λαιμό και στις αμυγδαλές έχω πληγές σαν κρατήρες. Έχει κλείσει ο λαιμός μου και τρώω μονο ζουμί με μακαρονάκι και τσάγια. Έχει βουλώσει η μύτη μου. Ένα δράμα! Με λυπάμαι! Και έχω και τον καημένο τον γιο μου που θέλει να παίζουμε και να του διαβάζω βιβλία και δεν μπορώ. Είμαι τοοοσο κουρασμένη και πονάω, πότε θα τελειώσει αυτό; παίρνω και αντιβίωση, είναι η τρίτη μέρα, αλλά νομίζω χειρότερα είμαι. 

Plus, ο μικρός έχει γίνει λίγο επιθετικός, με βαράει, κουτσουλιές και τρίβει τα μούτρα του στο βυζι μου! Από τότε που έμαθε για το μωρό ξαναθυμηθηκε το βυζι, ενώ έχει αποθηλασει, ουουου, καιρό τώρα. Από 1μιση έτους το κόψαμε τελείως και τώρα είναι 3. Και έκανε και μεικτή διατροφή φανταστείτε, δεν θήλαζα αποκλειστικά. 

Δεν ξέρω, θέλω να πατήσω ένα μαγικό κουμπί να γίνουν όλες οι δουλειές, και να γεννήσω, να τελειώνουμε! Ευτυχώς είδαμε τη μικρή στον υπέρηχο σήμερα και είναι μια χαρά, λίγο κάτω στα κιλά της αλλά εντός καμπύλης. Φοβάμαι ότι όλη αυτή η ταλαιπωρία που τραβάω την επηρεάζει. 

Η πλάκα είναι ότι βιάζομαι να γεννηθεί να τελειώνουμε, αλλά τότε μάλλον θα αρχίσει η δύσκολη διαχείριση 2 παιδιών, και φοβάμαι πως θα αντιδράσει ο γιος μου. Αααααχ και βαχ!