Δευτεροπαθής υπογονιμότητα, αποδοχή της κατάστασης.

[Agatte]

πρίν από 46 λεπτά , Lena3 είπε:

Κανένα πρόβλημα...ίσα ίσα που πιστεύω ότι οι γυναίκες πρέπει να μιλάμε ανοιχτά για αυτά τα θέματα! Μας πήρε περίπου 3 χρόνια προσπαθειών, στα οποία είχα 2 αποβολές, 3 βιοχημικές και άπειρες εξετάσεις. Στο τέλος αποφασίσαμε να κάνουμε εξωσωματική με προγεννητικό έλεγχο, η οποία πέτυχε με την πρώτη (ευτυχώς). Τώρα είμαι έγκυος στον μήνα μου..

Αχ, μπραβο, με το καλό να πάρεις το πλασματακι σου αγκαλιά!

Για τις απώλειες τι να πω... Δεν χρειάζονται λόγια, μόνο οποίος πέρασε από εκεί ξέρει. 

Και πάλι με το καλό! 

[Lena3]

9 minutes ago, Agatte said:

Αχ, μπραβο, με το καλό να πάρεις το πλασματακι σου αγκαλιά!

Για τις απώλειες τι να πω... Δεν χρειάζονται λόγια, μόνο οποίος πέρασε από εκεί ξέρει. 

Και πάλι με το καλό! 

Σ'ευχαριστώ πολύ! Εύχομαι τα καλύτερα και για σένα  

[Ολετ]

On 19/6/2022 at 9:51 ΜΜ, Agatte είπε:

Αισθάνομαι τρομερά κουρασμένη. Παλεύω χρόνια για ένα ακόμα παιδί και αυτό δεν έρχεται. Έχουμε προφανώς τα θέματα μας. Παλεύουμε να τα λύσουμε. Άλλοτε περισσότερο, άλλοτε λιγότερο. Το παιδί μου είναι σχεδόν 11 χρόνων κι εγώ σε λίγο κλείνω τα 40. Δεν καταφέραμε να του χαρίσουμε το αδερφάκι που ζητούσε επί σειρά ετών και που τόσο επιθυμούσαμε κι εμείς. 

Νομίζω πως έφτασα στο τέρμα της διαδρομής. Δε μένει παρά να το αποδεχτώ αλλά αυτή η αποδοχή με δυσκολεύει πάρα πολύ.Κάποια στιγμή έκανα το λάθος και το συζήτησα με μία φίλη η οποία δεν έχει παιδιά και σε εκείνη την φάση ήταν ελεύθερη. Μου επιτέθηκε λέγοντας μου πως δεν έχω το δικαίωμα, ενώ έχω παιδί να γκρινιάζω επειδή δεν έχω άλλο, σε μια γυναίκα που δεν έχει κανένα. Την καταλαβαίνω αλλά ήταν άδικη απέναντι μου. Τέτοιου είδους απαντήσεις λοιπόν, δε με ενδιαφέρουν. Φυσικά και είμαι ευγνώμων για το παιδί μου, είναι ό,τι πιο πολύτιμο έχω. Φυσικά και λυπάμαι για τις γυναίκες που παλεύουν για το πρώτο τους παιδι. Σας παρακαλώ, μην μου πείτε τίποτα για αυτό το θεμα. Είναι άσχετο με την περίπτωση μου. Πείτε μου απλά όσες βιώσατε ή βιωνετε την δευτεροπαθή υπογονιμοτητα, πώς την διαχειριζεστε και πως διαχειριστήκατε γενικά, την απόκτηση ενός μόνο παιδιού, ενώ επιθυμούσατε περισσοτερα.

Σας ευχαριστώ για τον χρόνο σας. 

Όταν λέτε παλεψατε, έχετε εξαντλήσει εξετάσεις έχετε κάνει υστεροσκοπηση προσπαθήσατε μέσω σπερματεγχυσης ή εξωσωματικής και οι προσπάθειες δεν ευδοκιμούν;

[giannaher]

Εγω εχω ενα παιδακι απο εξωσωματικη..θελω διακαως ομως και δευτερο οποτε ακολουθω τον ιδιο δρομο.Στο πισω μερος του μυαλου μου εχω οτι μπορει να μην πετυχει,αλλα και μονο που το σκεφτομαι τρελαινομαι.Δεν το περιμενα ποτε απο εμενα αυτο.Σε καταλαβαινω απολυτα στο οτι ειναι δυσκολο να αποδεχτεις την κατασταση αυτη.Νομιζω οτι απλα πρεπει να ''δουλεψουμε''  εντος μας και αυτη την εκδοχη.

[Agatte]

10 ώρες πρίν, Ολετ είπε:

Όταν λέτε παλεψατε, έχετε εξαντλήσει εξετάσεις έχετε κάνει υστεροσκοπηση προσπαθήσατε μέσω σπερματεγχυσης ή εξωσωματικής και οι προσπάθειες δεν ευδοκιμούν;

Καλησπέρα, αν διαβάσετε παρακάτω θα δείτε πως γράφω πως η υποβοηθουμενη δεν είναι στις επιλογές μας. Ο σύζυγος είναι αρνητικός. Οπότε ούτε σπερματέγχυση έχουμε κάνει, ούτε εξωσωματική. Υστεροσκοπηση επισης δεν έχει γίνει. Έχει εντοπιστεί αρκετά σοβαρό θέμα με το σπέρμα (ποσότητα - κινητικότητα) και μετά από προσωπική αναζήτηση, βρήκα πως σε πολλούς κυκλους, αν όχι ολους, πέφτει απότομα η προγεστερονη μου και αδιάθετω οπότε πρέπει συμπληρωματικά να παίρνω utrogestan. Ωστόσο ακόμα και με αυτά τα δεδομένα, δε μας απέκλεισαν την πιθανότητα εγκυμοσύνης, κάποια στιγμή, μέσω φυσικής σύλληψης. Απλά κουράστηκα. Μέχρι πότε θα αντέξω να μετράω γονιμες, να κάνω τεστ, να επιδιώκω επαφές, να μετραωμερεςγια να πάρω την προγεστερονη. Η εξωσωματική ίσως να μας έδινε το επιθυμητό αλλά από τη στιγμή που δεν είναι επιθυμία και των δύο, δεν είναι επιλογή. 

8 ώρες πρίν, giannaher είπε:

Εγω εχω ενα παιδακι απο εξωσωματικη..θελω διακαως ομως και δευτερο οποτε ακολουθω τον ιδιο δρομο.Στο πισω μερος του μυαλου μου εχω οτι μπορει να μην πετυχει,αλλα και μονο που το σκεφτομαι τρελαινομαι.Δεν το περιμενα ποτε απο εμενα αυτο.Σε καταλαβαινω απολυτα στο οτι ειναι δυσκολο να αποδεχτεις την κατασταση αυτη.Νομιζω οτι απλα πρεπει να ''δουλεψουμε''  εντος μας και αυτη την εκδοχη.

Στην περίπτωση μου μεσολάβησαν πολλά χρόνια. Κυριολεκτικά ήμουν νέα και γέρασα. Αλλά για εσένα υποθέτω πως δεν ισχύει το ίδιο. Το παιδάκι σου λογικά είναι μικρό κι εσύ μια νεαρή μαμά. Επίσης, πας στοχευμένα, που είναι πολύ σημαντικό. Είναι  εντελώς διαφορετικά τα ποσοστά επιτυχίας. Αφού λοιπόν πέτυχε μια φορά, θα πετύχει και πάλι! Να είσαι αισιόδοξη και να μην χρειαστεί ποτέ να σκεφτείς αυτά που σκέφτομαι εγώ. Το εύχομαι μέσα από την καρδιά μου, σύντομα να έρθει το μωράκι και να συμπληρώσει τη χαρά στην οικογένεια σου! 

[giannaher]

22 hours ago, Agatte said:

Καλησπέρα, αν διαβάσετε παρακάτω θα δείτε πως γράφω πως η υποβοηθουμενη δεν είναι στις επιλογές μας. Ο σύζυγος είναι αρνητικός. Οπότε ούτε σπερματέγχυση έχουμε κάνει, ούτε εξωσωματική. Υστεροσκοπηση επισης δεν έχει γίνει. Έχει εντοπιστεί αρκετά σοβαρό θέμα με το σπέρμα (ποσότητα - κινητικότητα) και μετά από προσωπική αναζήτηση, βρήκα πως σε πολλούς κυκλους, αν όχι ολους, πέφτει απότομα η προγεστερονη μου και αδιάθετω οπότε πρέπει συμπληρωματικά να παίρνω utrogestan. Ωστόσο ακόμα και με αυτά τα δεδομένα, δε μας απέκλεισαν την πιθανότητα εγκυμοσύνης, κάποια στιγμή, μέσω φυσικής σύλληψης. Απλά κουράστηκα. Μέχρι πότε θα αντέξω να μετράω γονιμες, να κάνω τεστ, να επιδιώκω επαφές, να μετραωμερεςγια να πάρω την προγεστερονη. Η εξωσωματική ίσως να μας έδινε το επιθυμητό αλλά από τη στιγμή που δεν είναι επιθυμία και των δύο, δεν είναι επιλογή. 

Στην περίπτωση μου μεσολάβησαν πολλά χρόνια. Κυριολεκτικά ήμουν νέα και γέρασα. Αλλά για εσένα υποθέτω πως δεν ισχύει το ίδιο. Το παιδάκι σου λογικά είναι μικρό κι εσύ μια νεαρή μαμά. Επίσης, πας στοχευμένα, που είναι πολύ σημαντικό. Είναι  εντελώς διαφορετικά τα ποσοστά επιτυχίας. Αφού λοιπόν πέτυχε μια φορά, θα πετύχει και πάλι! Να είσαι αισιόδοξη και να μην χρειαστεί ποτέ να σκεφτείς αυτά που σκέφτομαι εγώ. Το εύχομαι μέσα από την καρδιά μου, σύντομα να έρθει το μωράκι και να συμπληρώσει τη χαρά στην οικογένεια σου! 

Δεν ειμαι νεα..γινομαι 39..εχασα πολυ χρονο και δεν αποτολμουσα την εξωσωματικη,αργησα να το ψαξω..Καμια φορα βλεπω φωτογραφιες απο ταβερνες ή εκδρομες οταν ανασυρει το fb αναμνησεις και βλεπω τις ημερομηνιες και λεω στον εαυτο  μου ''γιατι στρουθοκαμηλιζες ετσι τοτε?'',θυμωνω που εχανα χρονο και αντι να ψαχτω,ημουν μονο δουλεια και χαζολογημα τα ΣΚ.Ελπιζω να μην γελασεις με αυτα που γραφω.

[Agatte]

On 28/7/2022 at 4:48 ΜΜ, giannaher είπε:

Δεν ειμαι νεα..γινομαι 39..εχασα πολυ χρονο και δεν αποτολμουσα την εξωσωματικη,αργησα να το ψαξω..Καμια φορα βλεπω φωτογραφιες απο ταβερνες ή εκδρομες οταν ανασυρει το fb αναμνησεις και βλεπω τις ημερομηνιες και λεω στον εαυτο  μου ''γιατι στρουθοκαμηλιζες ετσι τοτε?'',θυμωνω που εχανα χρονο και αντι να ψαχτω,ημουν μονο δουλεια και χαζολογημα τα ΣΚ.Ελπιζω να μην γελασεις με αυτα που γραφω.

Πώς να γελάσω με αυτά που γράφεις όταν κι εγώ έχω βρεθεί στην ίδια θέση. Δυστυχώς για ενα διάστημα το δεύτερο παιδί δεν ήταν προτεραιότητα. Το ίδιο συνέβη και μετά την αποβολή, φοβόμουν την επανάληψη του πόνου. Έχασα κι εγώ πολύτιμο χρόνο. Θα σου πω όμως πως δεν έχει κανένα νόημα να θυμώνεις και να τα βάζεις με τον εαυτό σου και το αν στρουθοκαμηλιζες ή όχι. Ό,τι έγινε έγινε και δεν αλλάζει. Έχεις το μωράκι σου πια, ξέρεις τον δρόμο και τον τρόπο για να έρθει το αδερφάκι του και θα δεις που θα γίνει σύντομα κι αυτό. Αρκεί να το αποφασίσεις. Και στα 39,μια χαρά μπουμπούκι είσαι! Όλα να σου πάνε καλά!