Εξωσυζυγική σχέση..

[polina26]

λοιπον δοιαβασα το κειμενο σου και λιγα σχολια..

και θα σου πω το εξης..

ειδα εισαι 28 χρονων οποτε παντρευτηκες στα 21 .. αρα δεν εχεις ζησει τιποτα..

οποτε οταν βρεθηκε αυτος ο τυπος εσυ θελησες να ζησεις... κατι που ειχες παγωσει για 7 χρονια..

επειδη το εργακι το εχω δει σε συγγενικο προσωπο ουκ ολιγες φορες θα σου πω τα εξης

1. αν θες να χωρισεις χωρισε αλλά μην κοροιδευεις ετσι εναν ανθρωπο που περασες μαζι 7χρονια που μοιραστηκατε ενα σωρο.. ειναι τιμιο να εισαι ειλικρινης και εσυ μονο αυτο δεν εισαι.. πρωτα με τον εαυτο σου και μετα με τους αλλους.

2. αν ο αντρας σου εκανε το ιδιο εσυ πως θα ενιωθες??

3. ο τυπος δεν παιζει να χωρισει απλα κανει την δουλεια του.. αυτο ειναι ΑΠΟΔΕΔΕΙΓΜΕΝΟ.

4 οταν κανεις προσπαθεια απλα δεν πας με αλλον.

5 για μενα χωρισε και συνεχισε την ζωη σου αλλα μην περιμενεις απο τον αλλον τα ιδια.. και να ξερεις δεν εισαι η πρωτη.. υπηρξαν και αλλες... ο αντρας αν ειναι γυναικας ειναι για μια ζωη..

αυτα δεν θέλω να πω παραπανω γιατι μαλλον θα φαω μπαν μιας και τετοιου ειδους συμπεριφορες προσωπικα μου αναβουν τα λαμπακια...

[zargana_v]

καλησπέρα σε όλους...8α ήθελα να μοιραστώ μαζί σας το πρόβλημα μου και να ακούσω τη γνώμη σας...με τον άντρα μου είμαστε μαζί 13 χρόνια...παντρεμένοι τα 3 τελευταία...πριν από 22 μήνες ήρθε στη ζωή το αγγελούδι μας...μετά τη γέννηση του παιδιού ο άντρας μου δεν καταλάβαινε ότι οι προτεραιότητες στη ζωή μας είχαν αλλάξει...άρχισαν τα προβλήματα...μόνο που εκείνος δεν συζητούσε τίποτα μαζί μου κ όταν πήγαινα να μιλήσω εγώ με έβγαζε υπερβολική...πριν από 4 μήνες ανακάλυψα ότι έχει σχέση με άλλη...12 χρόνια μικρότερή του...που τυχαίνει η μαμά της να είναι στενή φίλη της πεθεράς μου...είχαμε σχέσεις δηλαδή κ με την ίδια κ με την οικογένειά της. την έβαζα μέσα στο σπίτι μου...την άφηνα να παίζει με το παιδί μου...όταν το έμαθα λοιπόν μίλησα πολύ μαζί του...εκείνος επισκέφτηκε και κάποιο ψυχολόγο....κ είπαμε να κάνουμε μια προσπάθεια για το γάμο μας...πριν 1 1/2 μήνα ανακάλυψα πως συνεχίζει μαζί της...από τη μία μου λέει πως δεν θα με άφηνε ποτέ για μια άλλη γυναίκα και πως δεν θέλει να χαλάσει την οικογένεια του από την άλλη όμως συνεχίζει μαζί της...εδώ έρχεται αυτό που λένε αγαπάει ο θεός τον κλέφτη αγαπάει όμως και το νοικοκύρη...ειλικρινά τον αγαπάω πολύ και δεν θέλω να τον χάσω...νιώθω ζήλια...ανταγωνισμό...να τον χωρίσω εγώ για να τον έχει η άλλη; μου είπε πάνω σε μια κουβέντα μας "φοβάμαι να αντιμετωπίσω τον κόσμο και τους γονείς σου...τι άλλο πρέπει να κάνω για να με χωρίσεις; γιατί δε με χωρίζεις;"...δεν ξέρω αν μπορώ να τον εμπιστευτώ ξανά...προφανώς είχαν στο μυαλό τους να τον χωρίσω εγώ και να είναι μαζί σαν να μην συμβαίνει τίποτα...από την άλλη εγώ δεν θέλω δίπλα μου έναν άνθρωπο που δεν θέλει να είναι μαζί μου...απλά μένει για να μην χάσει το παιδί του...τι να κάνω; να τον διεκδικήσω; να παλέψω κ άλλο για το γάμο μας; να τον κερδίσω; να τον φέρω πάλι πίσω ακόμα κ αν χρειαστεί να κάνω τα στραβά μάτια για ένα διάστημα; να τον εμπιστευτώ όταν μου λέει ότι τελείωσε με αυτήν; ή να δώσω ένα τέλος και να συνεχίσω τη ζωή μου πονώντας για ένα διάστημα;;; Τον τελευταίο αυτό μήνα δείχνει ότι έχει αλλάξει, αλλά εγώ δεν μπορώ να τον εμπιστευτώ!Πάντα θα στοιχειώνει μέσα αυτό που έκανε και πάντα θα πονάω κ θα θυμάμαι...κάθε φορά που θα την βλέπω...Γιατί θα την βλέπω λόγω της κατάστασης.. Σας παρακαλώ πείτε μου τη γνώμη σας....

ευχαριστώ για το χρόνο σας...

[newbie G]

καλησπέρα σε όλους...8α ήθελα να μοιραστώ μαζί σας το πρόβλημα μου και να ακούσω τη γνώμη σας...με τον άντρα μου είμαστε μαζί 13 χρόνια...παντρεμένοι τα 3 τελευταία...πριν από 22 μήνες ήρθε στη ζωή το αγγελούδι μας...μετά τη γέννηση του παιδιού ο άντρας μου δεν καταλάβαινε ότι οι προτεραιότητες στη ζωή μας είχαν αλλάξει...άρχισαν τα προβλήματα...μόνο που εκείνος δεν συζητούσε τίποτα μαζί μου κ όταν πήγαινα να μιλήσω εγώ με έβγαζε υπερβολική...πριν από 4 μήνες ανακάλυψα ότι έχει σχέση με άλλη...12 χρόνια μικρότερή του...που τυχαίνει η μαμά της να είναι στενή φίλη της πεθεράς μου...είχαμε σχέσεις δηλαδή κ με την ίδια κ με την οικογένειά της. την έβαζα μέσα στο σπίτι μου...την άφηνα να παίζει με το παιδί μου...όταν το έμαθα λοιπόν μίλησα πολύ μαζί του...εκείνος επισκέφτηκε και κάποιο ψυχολόγο....κ είπαμε να κάνουμε μια προσπάθεια για το γάμο μας...πριν 1 1/2 μήνα ανακάλυψα πως συνεχίζει μαζί της...από τη μία μου λέει πως δεν θα με άφηνε ποτέ για μια άλλη γυναίκα και πως δεν θέλει να χαλάσει την οικογένεια του από την άλλη όμως συνεχίζει μαζί της...εδώ έρχεται αυτό που λένε αγαπάει ο θεός τον κλέφτη αγαπάει όμως και το νοικοκύρη...ειλικρινά τον αγαπάω πολύ και δεν θέλω να τον χάσω...νιώθω ζήλια...ανταγωνισμό...να τον χωρίσω εγώ για να τον έχει η άλλη; μου είπε πάνω σε μια κουβέντα μας "φοβάμαι να αντιμετωπίσω τον κόσμο και τους γονείς σου...τι άλλο πρέπει να κάνω για να με χωρίσεις; γιατί δε με χωρίζεις;"...δεν ξέρω αν μπορώ να τον εμπιστευτώ ξανά...προφανώς είχαν στο μυαλό τους να τον χωρίσω εγώ και να είναι μαζί σαν να μην συμβαίνει τίποτα...από την άλλη εγώ δεν θέλω δίπλα μου έναν άνθρωπο που δεν θέλει να είναι μαζί μου...απλά μένει για να μην χάσει το παιδί του...τι να κάνω; να τον διεκδικήσω; να παλέψω κ άλλο για το γάμο μας; να τον κερδίσω; να τον φέρω πάλι πίσω ακόμα κ αν χρειαστεί να κάνω τα στραβά μάτια για ένα διάστημα; να τον εμπιστευτώ όταν μου λέει ότι τελείωσε με αυτήν; ή να δώσω ένα τέλος και να συνεχίσω τη ζωή μου πονώντας για ένα διάστημα;;; Τον τελευταίο αυτό μήνα δείχνει ότι έχει αλλάξει, αλλά εγώ δεν μπορώ να τον εμπιστευτώ!Πάντα θα στοιχειώνει μέσα αυτό που έκανε και πάντα θα πονάω κ θα θυμάμαι...κάθε φορά που θα την βλέπω...Γιατί θα την βλέπω λόγω της κατάστασης.. Σας παρακαλώ πείτε μου τη γνώμη σας....

ευχαριστώ για το χρόνο σας...

Γιατί είσαι υποχρεωμένη να τη βλέπεις; Δεν κατάλαβα! Η πεθερά δεν ξέρει τίποτα; Εγώ στη θέση σου θα τα ξεφούρνιζα όλα και θα απαιτούσα να μην την ξαναβάλει σπίτι της. Δλδ τι σόι μάνα είναι αυτή; Θα μάθει ότι η κόρη της κολητής της έκανε εξωσυζυγική σχέση με τον παντρεμένο γιο της και θα συνεχίσει μέλι γάλα με τη φιλενάδα της; Κάτι δεν πάει καλά!

[stella7778]

Ένας άντρας που σου λέει "φοβάμαι να αντιμετωπίσω τον κόσμο και τους γονείς σου...τι άλλο πρέπει να κάνω για να με χωρίσεις; γιατί δε με χωρίζεις;" πως σου λέει μετά "ότι τελείωσε με αυτήν;" δεν έχω καταλάβει τι θέλει τελικά.

Όσο για σένα, και ο καλυτερότερος της γης να είναι ο παντρεμένος, και ο πιο ειλικρινής, πρώτα χωρίζουμε και μετά πάμε αλλού. Αλλιώς είναι ανέντιμο. Κατά τη γνώμη μου πάντα.

[Yasmina]

Καλησπέρα και από μένα. Καταρχήν να σας ζήσει το αγγελούδι σας!

Αρχικά θα συμφωνήσω με την Newbie G. Δεν είσαι υποχρεωμένη να την ανεχτείς και να την βλέπεις. Και ναι, μίλα στην πεθερά σου. Αρκετά ανέχτηκες καταστάσεις νομίζω.

Έχεις δίκιο να αισθάνεσαι όπως αισθάνεσαι και να μην ξέρεις τι να κάνεις. Τα λες όμως λίγο μπερδεμένα και δεν καταλαβαίνω ακριβώς σε τί φάση είστε τώρα. Ο άντρας σου θέλει να τα βρείτε;

Αν ναι, και νομίζεις ότι έχεις ακόμα αντοχές, δώσε στο γάμο σου μια ακόμη ευκαιρία, μιας και υπάρχει ένα παιδάκι, που είναι το κυριότερο. Αν και ο άντρας σου (σόρυ κιόλας) δεν έχει δείξει ότι είναι και πολύ έντιμος, λέγοντάς σου συνέχεια ψέματα.

Εύχομαι να πάνε όλα προς το καλύτερο για σένα και το παιδάκι σου.