pashalitsa

Αχ, κορίτσια, έξω έχει -10 και το μόνο που λείπει από το σκηνικό είναι οι πιγκουίνοι... Τέλειο τοπίο!!!!

Ρώτησα τον άντρα μου και μου είπε 3 χρόνια πλεύσιμα αν δεν έχει αλλάξει κάτι τα τελευταία χρόνια, δηλαδή 36 μήνες...

Κορίτσια καλημέρα από τα ανοιχτά της Δανίας, κοντά στο Skagen! Όπως φαντάζεστε είμαι στο πλοίο με τον άντρα μου και αυτές είναι οι πραγματικές διακοπές μου παρόλο που έχει συχνά λιμάνια στην Ευρώπη, που σημαίνει ξενύχτια κλπ. για έναν Α μηχανικό... Είμαι όμως πολλές ώρες μαζί του, απερίσπαστη από το παιδί, σε ένα κλειστό περιβάλλον και αυτός είναι ένας υπέροχος τρόπος για να ανανεώνεις τη σχέση... Και εκείνος παίρνει κουράγιο από τότε που ήρθα και τώρα μετά από 15 μέρες που είμαι εδώ είναι άλλος άνθρωπος. Όταν ήρθα σερνόταν και έτρωγε με το ζόρι, μέχρι και ο καπετάνιος μου το είπε. Δε μου έλεγε τίποτα αλλά τον κατάλαβα από τη φωνή του, τα παράτησα όλα και ήρθα εδώ. Ευτυχώς τώρα είναι καλά... Είναι ασήκωτη η μοναξιά τους βρε κορίτσια... Πραγματικά ασήκωτη, ειδικά για τους ευαίσθητους ανθρώπους... Τώρα μου λέει ότι έχει κουράγιο να κάτσει άλλο τόσο στο πλοίο... Πηγαίνουμε Γερμανία και ελπίζω ότι καθώς δε θα έχουν επιθεώρηση, ούτε και πετρέλευση [πράγμα πολύ σπάνιο σε λιμάνι εκφόρτωσης] επίζω λέω, ότι θα βγούμε καμιά βολτίτσα... Αν δεν τύχει κάτι τελευταία στιγμή και αν και αν... Τέλος πάντων, η ελπίδα πεθαίνει τελευταία... Μετά θα πάμε πάλι στο Primorsk της Ρωσίας, πολύ βαθιά μέσα στη Βαλτική Θάλασσα, όπου αναμένεται αυτή τη φορά η θάλασσα να είναι εντελώς παγωμένη και να μπαίνουν μόνο πλοία τύπου ice class σαν αυτό που βρίσκομαι τώρα... Αυτό δεν το έχω ξαναζήσει, ούτε και ο άντρας μου που ταξιδεύει πάρα πολλά χρόνια και το περιμένω πως και πως... Να δω το πλοίο να σπάει πάγο και να μπαίνει στο λιμάνι και όλα γύρω μου να είναι ένα απέραντο παγοδρόμιο... Ήδη αυτή τη φορά που πήγαμε η θάλασσα ήταν παγωμένη αλλά εντελώς επιφανειακά και έβλεπες τεράστια κομμάτια πάγου να ταξιδεύουν... Το καράβι χιονισμένο, δεν το συζητώ και η θερμοκρασία εκεί ήταν στους -10. Ωραία εμπειρία, μου αρέσει πολύ... Νόμιζα ότι τα είχα δει όλα αλλά ότι θα πάω και τόσο βόρεια δεν το περίμενα... Μέχρι Εσθονία είχα φτάσει το 1997 στο πρώτο μου ταξίδι, οπου είχε -17 και το τοπίο που έβλεπα από το πλοίο νόμιζα ότι είχε ξεπηδήσει από κάποιο παραμύθι... Πραγματικά αυτή την εικόνα στο Ταλίν δεν την ξεχνάω, απόλυτη νηνεμία, όλα ακίνητα και απολύτως παγωμένα και χιονισμένα... Κάτι τεράαααααστια δέντρα γυμνά και χιονισμένα, ένα γλυκό κρύο που δεν το ένιωθες καθόλου ότι ήσουν στην κατάψυξη ουσιαστικά... Αλλά η θάλασσα ήταν μια χαρά, τώρα το μόνο που μου απομένει είναι να πάω στο Β. Πόλο να δω Πιγκουίνους και Εσκιμώους! Χαχα! Γιατί μέχρι τα τροπικά δάση και τους εναπομείναντες Ινδιάνους του Παναμά έχω φτάσει, άρα μόνο αυτό μου απομένει... Καλωσορίζω τα νέα μέλη της παρέας και χαίρομαι που υπάρχει και μια ναυτικίνα σε αυτήν!

Καλησπέρα! Πώς τα πας κορίτσι μου στην Αγγλία; Βρήκες δουλειά τουλάχιστον; Εύχομαι να κάνεις ένα νέο ξεκίνημα εκεί γιατί ειλικρινά δεν πιστεύω ότι η Ελλάδα έχει κανένα μέλλον πέρα από το μισθό ενός εργάτη... Ένα προτεκτοράτο με φτηνούς εργάτες, αυτό θέλουν να μας κάνουν... Κράτα την Ελλάδα μέσα σου και πάλεψε να κάνεις τη ζωή σου καλύτερη... Πήρες τη σωστή απόφαση που έφυγες, μην ακούς που λένε ότι θα πάνε καλύτερα τα πράγματα εδώ, είναι όλα ψέματα... Όποιος έχει προσόντα φεύγει και σώνεται από αυτή την τόσο όμορφη και τόσο βασανισμένη από καθάρματα χώρα... Να φανταστώ για το τηλέφωνο ότι εννοείς ότι έχετε το προνόμιο των τριών δωρεάν λεπτών; Γιατί πρέπει να τα χωρέσετε όλα σε τρία λεπτά; Μπορεί να παίρνει δορυφορικές κάρτες και να μιλάτε μέρα παρά μέρα για κάνα πεντάλεπτο ακόμα...

Καλησπέρα και χρόνια πολλά. Καλά ταξίδια εύχομαι σε όλους τους ναυτικούς και καλές θάλασσες... Βλέπω εδώ ότι η κάθε μια τραβάει το κουπί της... Εμένα με πιάνει απελπισία που η μικρή μου μεγαλώνει, είναι 6,5 τώρα και ο μπαμπάς της δεν είναι εδώ να τραβάει λιγάκι τα λουριά... Είναι δύσκολο να είσαι μάνα και πατέρας μαζί... Δεν ξέρω που να πρωτοτρέξω και τί να πρωτοκάνω... Και λόγω της κρίσης ο άντρας μου ταξιδεύει πιο πολλούς μήνες τώρα για να μη μείνουμε πίσω στις υποχρεώσεις μας... Και έχω αρχίσει και τα παίζω εντελώς... Ευτυχώς θα πάω αυτές τις μέρες Ολλανδία να τον βρω. Έχω να τον δω από τον Σεπτέμβρη! Οι γονείς μου θα κρατήσουν τη μικρή και πιστεύω να κάτσω γύρω στις 15 μέρες στο πλοίο... Έχω να πάω σχεδόν δυο χρόνια στο καράβι... Δεν παλεύεται αυτή η μοναξιά, όσα χρόνια και αν περάσουν, το μόνο που συμβαίνει είναι το να μην προλαβαίνεις να την σκέφτεσαι από τις πολλές υποχρεώσεις... Το βράδυ όμως είναι πάντα εκεί, πιστή στο ραντεβού της και σε περιμένει στο άδειο μαξιλάρι δίπλα σου...

Χρόνια πολλά Μαράκι, εύχομαι η νέα χρονιά να σου φέρει τόση χαρά όση σου στέρησε αυτή εδώ... Να χαίρεσαι τα δυο πανέμορφα παιδάκια σου!!!

Καλημέρα σας, μένω Ραφήνα και έχω μια πιτσιρίκα 6 ετών... Είμαι καινούρια στην περιοχή και δε γνωρίζω και πολλά εδώ γύρω... Ήθελα να ρωτήσω κάτι τις μαμάδες που μένουν στη Μάκρη... Σε αύτό το κλειστό αθλητικό κέντρο που έχετε, υπάρχει εξοπλισμένο γυμναστήριο για ενόργανη γυμναστική; Όταν λέω εξοπλισμένο εννοώ να μην έχει 5 στρώματα και να λέμε ότι κάνουμε ενόργανη όπως γίνεται συνήθως αλλά να έχει δίζυγο, δοκό κλπ.

Καλά κοίταξε, δε θα είναι και συνεχώς απών, ομως ναι θα είναι απών σε πολλές στιγμές και συγκυρίες, θα πρέπει να είσαι δυνατή και να μάθεις να τα βγάζεις πέρα μόνη σου. Τα πιο δύσκολα έρχονται όντως με τα παιδιά... Νομίζω ότι αυτή θα είναι μια από τις πιο δύσκολες αποφάσεις που θα πάρεις στη ζωή σου... Θα το μετανιώσεις αν η αγάπη δεν αντέξει και αρχίσεις και δεν περνάς καλά. Το ίδιο όμως μπορεί να συμβεί όχι μόνο με έναν ναυτικό αλλά με οποιονδήποτε... Ο έρωτας έχει ρίσκο γενικώς!

Θα σε συμβούλευα να συνεχίσεις μόνο αν νιώθεις ότι δε θα ξαναβρείς άνθρωπο σαν και αυτόν που είσαι, ότι είναι κάτι το μοναδικό για σένα και ότι δε μπορείς να φανταστείς πώς θα είσαι χωρίς αυτόν...

Γεια σας κορίτσια, καλημέρα! Όλες καλά; Καρδιές2 μετακόμισες τελικά; Εμείς μια χαρά είμαστε, έχω συνηθίσει πια εδώ αλλά η Σαλαμίνα είναι στο αίμα μου και μου λείπει... Την περασμένη βδομάδα ήμουν στη λαική στο Αιάντειο και ψώνιζα... Φόρτωσα το ψυγείο λαχανικά Σαλαμίνας, ακόμα τρώμε... Ε, τώρα τί να λέμε, το κολοκύθι Μαραθώνα και με το λουλούδι να είναι, δεν έχει ΚΑΜΙΑ σχέση με της Σαλαμίνας... Τώρα που έχουμε ηρεμήσει και ταχτοποιηθήκαμε και στην Α δημοτικού, θα ερχόμαστε πιθανότατα μια φορά το μήνα στη Σαλαμίνα...

Γράφω, σβήνω και ξαναγράφω... Τί υπέροχη μαμά που είσαι εσύ... Πόσο περήφανος θα είναι ο άντρας σου από εκεί πάνω... Όσο για τη διαδικασία που θα περάσεις... Εύχομαι να περάσεις όλα τα στάδια όσο πιο σύντομα γίνεται και με το μικρότερο δυνατό ψυχικό κόστος. Κάθε άνθρωπος αντιδρά διαφορετικά, άλλος κατακρημνίζεται εξ΄αρχής και άλλος αφού βεβαιωθεί ότι αυτοί που τον έχουν ανάγκη είναι εντάξει και τα πράγματα έχουν μια σχετική ισορροπία... Πάρε τα πράγματα όπως έρχονται και μην αγχώνεσαι αν θα πέσεις και πότε και πώς και γιατί. Ό,τι είναι να έρθει θα έρθει... Από αυτά που λες είναι σαφές και γράφεις είναι σαφές ότι σου λείπει τρομερά αλλά δεν είσαι ακόμα σε πλήρη συνειδητοποίηση... Δεν πειράζει, θα έρθουν όλα, θα έρθει και η λύτρωση της ελάττωσης του πόνου κάποτε...

Έχω πάθει τρελό σοκ... Μέρες προσπαθώ να γράψω κάτι και δε μπορώ... Είχα πολύ καιρό να μπω στο φόρουμ και μου ήρθε νταμπλάς... Καλό παράδεισο να έχει ο άνθρωπος και σε σένα... Όσο κουράγιο θα χρειαστείς για να αντιμετωπίσεις όλο αυτό, σου εύχομαι από την καρδιά μου να το βρεις στα μάτια των παιδιών σου...

Όσο για εμάς άστα, εγώ έχω συμπληρώσει 8 μήνες που έχω να τον δω, πρώτη φορά τέτοιο χάλι και έχω ψιλοσαλτάρει... Δε βόλεψαν καθόλου τα λιμάνια για να πάω...

Είναι και ο αδελφός μου στο πολεμικό, έχει πάει και ταξίδια στη Σομαλία και συχνά πυκνά ασκήσεις κλπ. Κάνε υπομονή, κάποια στιγμή νομίζω ότι συμπληρώνουν τη θαλάσσια υπηρεσία και έχουν δικαίωμα να βγουν έξω για πάντα, οποτε θα τελειώσουν νωρίς σχετικά τα βάσανά σου...

Καλησπέρα σε όσες παρακολουθούν ακόμα το τόπικ. Ο άντρας μου είναι Αμερική και θα έρθει στο επόμενο λιμάνι εκφόρτωσης. Ωραία, θα κάνουμε ίσως ολιγοήμερες διακοπούλες, θα πηγαίνουμε και για μπανάκι εδώ στη Ραφήνα και εδώ εξοχή είναι, το καλοκαίρι είναι υπέροχα εδώ... Χαθήκατε όλες ε; Σας έφαγε το φέισμπουκ κλαψ!