Νανα82

Και ενδεχομένως να καταρρεύσεις τελείως κάποια στιγμή, εγώ πήρα για κάποιο διάστημα αντικαταθλιπτικο γιατί είχα μετατραυματικο στρες και ξαναζουσα συνέχεια και συνέχεια τις σκηνές εκείνες...εάν σου δίνει κουράγιο (εμένα με βοήθησε) σκέψου ότι σου γράφω έχοντας αγκαλιά το γιο μου, σκέψου λοιπόν ότι μια γυναίκα που έζησε τι ίδιο με εσένα τελικά τα κατάφερε...ότι χρειαστείς μπορείς να μιυ στείλεις μνμ εννοείται και εάν θες μπορώ να σου δωσω το τηλ να μιλήσουμε...μάζεψε ματια μου τα κομμάτια σου, πενθησε για τη ψυχούλα που έχασες και σήκω όταν μπορείς...

Καλησπέρα Ελεονόρα λυπάμαι μέσα από την καρδιά μου για ότι πέρασες, σε 3 μέρες κλείνω 2 χρόνια από όταν έπαθα ακριβώς το ίδιο. Λόγω μικροβιου που μεταφέρθηκε στο σάκο της μπεμπας τη 17 προς 18 εβδομάδα έπαθα πρόωρη ρήξη υμενων και άνοιξε ο τραχηλος με αποτέλεσμα να σπάσουν τα νερά και να γεννήσω πανω στο κρεβάτι μου.... Είναι πραγματικά δύσκολο ψυχικά και σωματικά όλο αυτό, στην επόμενη εγκυμοσυνη έγινε προληπτικά περιδεση και λόγω πλακουντα(ασχετο) χρειάστηκε να μείνω στο κρεβάτι 7 1/2 μήνες.. πάρε όσο χρόνο χρειάζεσαι και πενθησε για ότι σου συνέβη..

Καλησπέρα Ελεονόρα λυπάμαι μέσα από την καρδιά μου για ότι πέρασες, σε 3 μέρες κλείνω 2 χρόνια από όταν έπαθα ακριβώς το ίδιο. Λόγω μικροβιου που μεταφέρθηκε στο σάκο της μπεμπας τη 17 προς 18 εβδομάδα έπαθα πρόωρη ρήξη υμενων και άνοιξε ο τραχηλος με αποτέλεσμα να σπάσουν τα νερά και να γεννήσω πανω στο κρεβάτι μου.... Είναι πραγματικά δύσκολο ψυχικά και σωματικά όλο αυτό, στην επόμενη εγκυμοσυνη έγινε προληπτικά περιδεση και λόγω πλακουντα(ασχετο) χρειάστηκε να μείνω στο κρεβάτι 7 1/2 μήνες.. πάρε όσο χρόνο χρειάζεσαι και πενθησε για ότι σου συνέβη.. Κατά λάθος κοριτσια έγραψα εδώ την απάντηση μου

Εύχομαι να σου ζήσουν τα μωρουλια σου..έχω περάσει κατάθλιψη οχι όταν γέννησα τον μικρό μου αν δε θα τη χαρακτήριζα οχι και ως την πιο εύκολη περίοδο της ζωής λόγω μενν αλλά και ορμονών. Πέρασα κατάθλιψη περυσι όταν απεβάλα ,χρειάστηκε να πάρω αγωγή και να κανω συνεδρίες με ψυχολόγο ώστε να συνέλθω. Θα σου πρότεινα λοιπον να συνεχίσεις τις συνεδρίες σου και να δώσεις χρόνο στον εαυτό σου, η περίοδος που διαλύεις δεν είναι ούτε σωματικά ούτε ψυχικά ευκολη.Θυμάμαι ότι όταν ξύπνησα μετά το χειρουργείο ήθελα να ανοίξω το παράθυρο στο δωμάτιο και να πέσω , σιγά σιγά ομως κέρδισα τον εαυτό και το χαμόγελο μου πίσω !! Τέλος κάτι που έμαθα στα χρόνια που προσπαθούσα μην βλέπεις ποτε τους άλλους τι κάνουν, οι άνθρωποι τρελαίνονται για να κάνουν εντύπωση οπότε είναι δεν είναι καλά κάνουν τα πάντα για μια ωραία φωτογραφία Σου εύχομαι μέσα από την καρδιά μου όλα τα καλά και να είσαι σίγουρη ότι θα έρθουν..

Και εμείς που ήμασταν σε ιδιωτική κλινική και συγκεκριμενα στο μητέρα μόνο 2 φορές την εβδομάδα το έβλεπα λόγω κοβιντ, του πηγαίναμε καθημερινά φαγητό αλλά δεν μπορούσαμε να τον δούμε..Είναι δύσκολο γιατί έχεις λαχτάρα και φόβο αλλά είναι για καλό της γιατί το θέμα με το κοβιντ δεν είναι απλο, σου εύχομαι ειλικρινά υπομονή..

Οι νεογνολογοι? Δύσκολη ιστορία πραγματικά... εμενα μου έλεγαν ότι στον εγκέφαλο του έβρισκαν κάτι που λέγεται τριγωνα επιτασεων , κανεις λοιπόν δε μπήκε στον κόπο να μου εξηγήσει τι σκατα ήταν αυτό...κάθε μέρα έκλαιγα και φοβόμουν και πι νεογνολογοι δε μου εξηγούσαν τι προβλήματα θα είχαμε να αντιμετωπίσουμε μακροπροθεσμα ,τελικά η Ελισάβετ μίλησε με τη δική της νεογνολογο όπου μας εξήγησε ότι δεν ήταν κάτι σημαντικό και ότι πιο πιθανόν ηταν ότι θα υποχωρούσε όπως και έγινε...θέλω να σου πω αυτό πιυ ειχα και σε εμένα, ένα μεγάλο βήμα είναι ότι ζουν ο καιρός θα δείξει τι θα έχεις τελικά να αντιμετωπίσεις... όσα ήδη γράφεις πάντως είναι ήδη πολύ καλα, εμενα είχε διασωληνωθει παρότι γεννήθηκε 2120 και ξεκινούσα τη 33εβδομαδα όταν γεννήθηκε !! Όλα θα πάνε υπεροχα..

Ναιιιιι εννοείται ναιιι αν δεν υπήρχαν οι μενν αστο...ευτυχώς που η επιστήμη έχει εξελιχθεί τόσο πολύ!!

Και εννοείται ότι καλα κάνεις και κάνεις θηλαστρο, το γάλα σου αυτές οι πρώτες σταγονες που θα της δώσεις είναι ευεργετικές..εγώ του έδινα για 2 μήνες γάλα που αντλούσα, σταμάτησα λόγω παλλινδρομησεων αλλά και πάλι ένα γεύμα είναι δικό μου γάλα.. Πάλι τα ίδια? Είπαμε ο δικός μου είναι καλύτερος....πέρα από την πλάκα όταν το ζούσα μου φαινόταν τεράστιο όλο αυτό και τότε η Ελισάβετ μου έλεγε ότι θα το ξεπεράσουμε, δεν την πίστευα φυσικά αλλά τελικά ειχε δίκιο...

Η αλήθεια είναι ότι είναι μικρούλα αλλά έχουμε πει ότι είναι μαχητρια, τα μωράκια που γεννιούνται προωρα είναι τρελοί μαχητές. Στη μονάδα δίπλα στο γιο μου υπήρχαν πολλά μικρακια τα οποία μπορεί να έμεναν καιρό μέσα αλλά μια χαρά τα κατάφερναν. Οι ενδονοσοκομειακες και εμένα με φόβιζαν όπως και τα λόγια των γιατρών ο δικος μου επειδη χανοταν οταν φτάσαμε στο μαιευτηριο γεννήθηκε με εγκεφαλικη αιμορραγία αλλά όλα πήγαν καλά, έτσι νομίζω θα συμβεί και σε εσας!

Να σου ζήσει η ψυχούλα, να είναι γερή και δυνατή..ευχομαι καλή ανάρρωση και σε εσένα!! Όλα θα πάνε καλά, μη φοβηθείς τη μενν η μικρή έχει ήδη δείξει πόσο δυνατή είναι.

Τα ίδια θα λέμε κάθε φορά? Ο δικός μου είναι πιο όμορφος...τα έχουμε και τα έχουμε ξαναπεί αυτά !! Little star σου έχω ξαναγράψει, όλα θα πάνε πολύ καλά. Να είσαι δυνατή για τη μενν είναι αρκετά δύσκολη σαν εμπειρία, εμένα μεταξύ αυτών που με στήριξαν είναι η Ελισάβετ..γέννησα με έκτακτη καισαρική και ολική νάρκωση οπότε δεν είδα καθόλου το παιδί μου όταν γεννήθηκε πάρα μόνο σε φωτογραφία που είχε τραβήξει ο άντρας μου, όταν πλέον τον αντίκρισα δεν μπορούσα να το διαχειριστώ...μια σταλιά πλάσμα διασωληνωμενο, γεμάτο καλωδια και σωληνάκια, αυτό που μου έλεγε η Ελισάβετ τότε είναι όλα θα περάσουν και το μωρό θα έρθει σπίτι του ,έτσι θα γινει και με τη μικρη σου θα γεννηθεί και θα έρθει σπίτι της είναι ήδη μαχητρια!! Οι προσευχές μου και όλη μου η θετική ενέργεια είναι μαζί σας..

Και εγώ σε αγαπωωωωωω πολύ το ξέρεις και σε ευχαριστώ που στέκεσαι δίπλα μου..

Σε ευχαριστώ πολύ για την ευχή σου ,εμένα γεννήθηκε Μάιο γιατί είναι πρόωρος...βιάστηκε και ήρθε στις 32 εβδομάδες...σου εύχομαι να έχεις μια υπέροχη εγκυμοσύνη !! Τώρα έχεις μια νέα ψυχούλα στην κοιλίτσα σου και όλα θα πάνε καλά!

Οχι εγώ έγινα μανούλα το Μάιο, απλά είχαμε παρτυ το βράδυ με το μωρουλι για αυτό διάβαζα το φόρουμ..

Λογικο είναι να φοβάσαι, εγώ τον δικού κανονικά και τακτικά τον ένιωσα στις 22 εβδομάδες.. Εαν ανησυχείς πολύ κάνε έναν υπέροχο..