ΕΜΠΕΙΡΙΕΣ ΑΠΟ ΤΑΞΙΔΙΑ ...

[love4four]

Με αφορμή κάποια κουβεντούλα που κάναμε με φίλες, έγραψα αυθόρμητα το παρακάτω ποστ σχετικά με την Πόλη... και σκέφτηκα(-καμε) να δημιουργήσουμε ένα τόπικ όχι μόνο με αγαπημένους προορισμούς μας αλλά ανταλλάσοντας περισσότερο την ΕΜΠΕΙΡΙΑ μας από το ταξίδι...

Ξεκινάω λοιπόν με την μία και μοναδική....

Κωνσταντινούπολη. Με μια λέξη μόνο θα μπορούσα να την χαρακτηρίσω : ΜΑΓΕΙΑ !!!!

Είναι από τα πιο όμορφα ταξίδια που έχουμε κάνει... στην Αγια Σοφιά έκλαιγα σαν μικρό παιδί... οι άνθρωποι ευγενέστατοι, τσακίζονται να σε εξυπηρετήσουν... καλά, για τα φαγητά τους δεν θα το συζητήσω... εκείνος ο μουσακάς τους (καμία σχέση με τον δικό μας) απλά ΔΕΝ υπάρχει !

Να κάθεσαι στην προβλήτα και να χαζεύεις τους μιναρέδες, τον κόσμο που πάει κι έρχεται, τις γυναίκες με τις μαντίλες, τους μικροπωλητές λουκουμάδων κλπκλπ και να ακούς την φωνή του ιμάμη που τους καλεί σε προσευχή - απόγευμα, με το πορτοκαλί φως του ήλιου να χαρίζει μια αύρα μαγική, σαν από παραμύθι...

κι εκείνη η βόλτα στον Βόσπορο... αγκαλιά με τον καλό σου !

Σαν σκηνή από ταινία... στιγμές που έχουν χαραχτεί για πάντα μέσα μου !

Πόσο μα πόσο πολύ θέλω να ξαναπάω !

Περιμένω με χαρά και τις δικές σας ιστορίες από τα ταξίδια σας -όπου κι αν είναι αυτά- !

[maria-elpida]

καλοριζικο Μεταξια μου!!

αντε καλα ταξιδεματα με τον νου....

[ζώπυρον]

λαβ μου, καλορίζικο το νέο καφέ κι εύχομαι να πλημμυρίσει από πανέμορφα ταξίδια!!!!!

εγώ... δεν έχω κάνει τα τόσα πολλά ή τα τόσο εξωτικά... αλλά ήταν όλα μοναδικά...

από τα περισσότερα μου έχει μείνει η υπέροχη αίσθηση και λίγες λεπτομέρειες...

όταν μπορέσω κάπως να συγκεντρωθώ, θα μπω για πιο ακριβή περιγραφή...

τα λόγια σου για την Πόλη ήταν φοβερά (εγώ δεν έχω πάει), μου θύμισες όμως την Πολίτικη Κουζίνα - τι ταινία...

και δεν μπόρεσα ν' αντισταθώ στον πειρασμό... :

7E4AwhO284A#t

τι να πω τώρα, τι να πω...

τέλος πάντων - άντε, καλό μας ξημέρωμα...

[glitter]

Με αφορμή κάποια κουβεντούλα που κάναμε με φίλες, έγραψα αυθόρμητα το παρακάτω ποστ σχετικά με την Πόλη... και σκέφτηκα(-καμε) να δημιουργήσουμε ένα τόπικ όχι μόνο με αγαπημένους προορισμούς μας αλλά ανταλλάσοντας περισσότερο την ΕΜΠΕΙΡΙΑ μας από το ταξίδι...

Ξεκινάω λοιπόν με την μία και μοναδική....

Κωνσταντινούπολη. Με μια λέξη μόνο θα μπορούσα να την χαρακτηρίσω : ΜΑΓΕΙΑ !!!!

Είναι από τα πιο όμορφα ταξίδια που έχουμε κάνει... στην Αγια Σοφιά έκλαιγα σαν μικρό παιδί... οι άνθρωποι ευγενέστατοι, τσακίζονται να σε εξυπηρετήσουν... καλά, για τα φαγητά τους δεν θα το συζητήσω... εκείνος ο μουσακάς τους (καμία σχέση με τον δικό μας) απλά ΔΕΝ υπάρχει !

Να κάθεσαι στην προβλήτα και να χαζεύεις τους μιναρέδες, τον κόσμο που πάει κι έρχεται, τις γυναίκες με τις μαντίλες, τους μικροπωλητές λουκουμάδων κλπκλπ και να ακούς την φωνή του ιμάμη που τους καλεί σε προσευχή - απόγευμα, με το πορτοκαλί φως του ήλιου να χαρίζει μια αύρα μαγική, σαν από παραμύθι...

κι εκείνη η βόλτα στον Βόσπορο... αγκαλιά με τον καλό σου !

Σαν σκηνή από ταινία... στιγμές που έχουν χαραχτεί για πάντα μέσα μου !

Πόσο μα πόσο πολύ θέλω να ξαναπάω !

Περιμένω με χαρά και τις δικές σας ιστορίες από τα ταξίδια σας -όπου κι αν είναι αυτά- !

Mεταξία μου υπέροχο θέμα άνοιξες! Υπέροχη η περιγραφή σου! Πρέπει να είναι μοναδικά! Και συγκινητικά! Σμύρνη και Κωνσταντινούπολη λέγαμε φέτος να πάμε (ήταν η άλλη επιλογή μας) και τώρα είναι ο 1ος προορισμός στη λίστα επιλογής για του χρόνου! Οπότε θα μου πεις πολλές λεπτομέρειες και συμβουλές! Όσο για τα φαγητά, μου άνοιξες την όρεξη!

Λατρεύω τα ταξίδια, ακόμα και τα πιο ''κουραστικά''! Ευτυχώς σ' αυτό ταιριάξαμε με τον άντρα μου, δε χορταίνουμε να φεύγουμε.. Είτε στην Ελλάδα, είτε στο εξωτερικό, είναι τόσο ωραίο να αλλάζεις παραστάσεις.. Στην Ελλάδα ψάχνουμε μουσεία, αρχαία θέατρα, απόκρημνες παραλίες, γραφικά σοκάκια, καλντερίμια.. Στο εξωτερικό γνωρίζουμε άλλους λαούς, άλλους πολιτισμούς και έθιμα, άλλον τρόπο ζωής. Πραγματικά όλα τα ταξίδια είναι μοναδικά, δεν ξέρω από πού να ξεκινήσω.. Το σίγουρο είναι ότι θα ποστάρω συχνά σ' αυτό το θέμα!

[glitter]

Πραγματικά δεν ξέρω σε ποιο ταξίδι να αναφερθώ αρχικά. Είτε μακρινά, είτε κοντινά, το κάθε ταξίδι έχει τη χάρη του! Γυρίζεις άλλος άνθρωπος, φορτίζεις μπαταρίες! Πέρα από τα μέρη που βλέπεις όταν ταξιδεύεις, είναι και η παρέα που μετρά. Όταν βλέπεις μετά τις φωτογραφίες, θυμάσαι συγκεκριμένες χρονικές στιγμές, συγκεκριμένα συναισθήματα, συγκινήσεις. Συνδυάζεις ένα ταξίδι π.χ. με μια γνωριμία ή με μια πρόταση ή με κάτι που έγινε τέλος πάντων που έχει ιδιαίτερη συγκινησιακή φόρτιση, ιδιαίτερη βαρύτητα, ξυπνά αναμνήσεις. Όταν μάλιστα οι ευχάριστες αναμνήσεις συνδυάζονται και με υπέροχα μέρη, τότε το ταξίδι είναι ιδανικό!

[glitter]

Θα αρχίσω από το πιο μακρινό, το ταξίδι του μέλιτος! Πήγαμε στην Ταϋλάνδη, συγκεκριμένα, στη Bangkok και στο Phuket. Ήταν απερίγραπτα όμορφα! Δεν ξέραμε τι να πρωτοφωτογραφήσουμε, έχουμε και τρέλλα με τη φωτογραφία!

Πολύ ευγενικός λαός, μονίμως χαμογελαστός! Όταν λένε καλημέρα, ενώνουν τις παλάμες και κάνουν και μια ελαφριά υπόκλιση, ως χαιρετισμό.

Πρώτα πήγαμε στο Πουκέτ. Γύρω στις 13 ώρες ταξίδι κάναμε για Μπανγκόκ και κανένα 2ωρο μετά για Πουκέτ. Η περιποίηση άρχισε από το αεροπλάνο. Πολύ ευγενικές και εξυπηρετικές οι αεροσυνοδοί! Πολύ καλό φαγητό και πολύ συχνά! 1 κιλάκι πρέπει να το πήρα μόνο στο ταξίδι, χαχα! Πολλές ώρες, αλλά πέρασαν ευχάριστα! Διαβάζαμε, κοιμόμασταν, τρώγαμε, βλέπαμε ταινίες και κάναμε μικρές βόλτες για να ξεπιαστούμε!

Με το που φτάσαμε στο ξενοδοχείο, αποζημιωθήκαμε για το πολύωρο ταξίδι! Είχαμε διαλέξει καλό ξενοδοχείο λόγω γαμήλιου ταξιδιού (συνήθως πάμε σε πιο απλά και νορμάλ, αλλά μια φορά παντρευτήκαμε και κάναμε μια εξαίρεση!). Όλος ο χώρος του ξενοδοχείου ήταν σε έκταση σαν ένα μικρό χωριό! Υπήρχαν εσωτερικά ''τρενάκια'' που κάνανε το γύρο του ξενοδοχείου, ήταν πολύ μακριά για να πας από την πύλη στο κεντρική είσοδο με τα πόδια. Δέντρα, λίμνες, παπάκια, πουλάκια, σαν να ήμασταν σε δάσος! Και γήπεδα, πισίνες κλπ. Μάλιστα επειδή ήταν ενημερωμένο το ξενοδοχείο, ότι ήμασταν εκεί για γαμήλιο ταξίδι, με υποδέχτηκαν με μια τέλεια ανθοδέσμη! Στο δωμάτιο (πολύ όμορφο και τεράστιο) είχαν λουλούδια, φρούτα και σοκολατάκια! Στο κρεβάτι υπήρχαν ροδοπέταλα που σχημάτιζαν καρδιές και το ''happy honey moon''. Όταν βγήκαμε στη βεράντα, μείναμε με το στόμα ανοιχτό. Είχαμε θέα θάλασσα, μια απέραντη παραλία, αλλά και τον υπέροχο ''κήπο'' του ξενοδοχείου. Τι κήπος δηλαδή, πραγματικό δάσος! Μόνο οι αλεπούδες λείπανε! Και γενικά η έκταση ήταν διακοσμημένη με το ιδιαίτερο παραδοσιακό στυλ της Ταϋλάνδης. Φάγαμε αρκετές ώρες για να περπατήσουμε τον περισσότερο χώρο, αλλά ήταν τόσο χαλαρωτικά! Και η εξυπηρέτηση των υπαλλήλων φοβερή! Επίσης να σας πω ότι για πρωινό είχαν έναν ΤΕΡΑΣΤΙΟ μπουφέ με τα πάντα, μέχρι και φαγητά, τρώγαμε τόσο που πεινάγαμε πάλι αργά το βράδυ. Βέβαια εξαιτίας αυτού του μπουφέ, τσίπησα και καναδυό κιλάκια ακόμα! Επίσης πάλι λόγω γαμήλιου ταξιδιού, μάς είχαν δώρο thai μασάζ, ήταν πολύ χαλαρωτικό! Και μετά μας κέρασαν ένα ωραίο παραδοσιακό τσάι. Κάποια βράδια είχαν events με παραδοσιακή μουσική, αλλά και βραδιές με μοντέρνα μουσική και ποτό, περνάγαμε πολύ ωραία! Συγγνώμη που αναφέρθηκα τόσο πολύ στο ξενοδοχείο, αλλά είναι το καλύτερο που έχω πάει (και δεν πρόκειται και να ξαναπάω στον αιώνα τον άπαντα!). Δε θέλω να με παρεξηγήσετε, προφανώς σε καμία περίπτωση δεν το ανέφερα για να κάνω επίδειξη, αλλά επειδή μου έκανε εντύπωση!

Ας πάμε τώρα στο ζουμί του Πουκέτ, είναι τέλειο νησί!

Πράσινο παντού! Τροπικό κλίμα, μουσώνες, τροπική βλάστηση. Φοβερές παραλίες, γαλαζοπράσινα νερά και πολύ ζεστά! Μπαίναμε μέσα άνετα καμιά 10αριά φορές! Και η άμμος κάτω ήταν υγρή, δεν έκαιγε! Ευχαριστιόμουν να περπατάω ξυπόλυτη! Πολλές παραλίες, σχεδόν κάθε μέρα πηγαίναμε αλλού. Κάποιες παραλίες που πήγαμε με καραβάκι είχαν ένα σωρό χρωματιστά ψαράκια μέσα, λες και ήμασταν σε ενυδρείο! Μια άλλη παραλία (πάλι με καραβάκι) είχε μαϊμούδες! Πάρα πολλές όμως! Δεν πειράζανε τον κόσμο (αλλά ούτε ο κόσμος τις πείραζε).

Γενικά ήταν λάδι η θάλασσα, όμως όταν σήκωνε κύμα, ήταν πολύ μεγάλο, πάνω από 2-3 μέτρα και με πολλή ορμή! Σε έπαιρνε άνετα μέσα. Αν όμως πέρναγες το κύμα, μέσα ήταν πάλι λάδι! Ευτυχώς μόνο μια φορά σήκωσε κύμα.

Μια άλλη μέρα πήγαμε μια εκδρομή που εκτός των άλλων περιελάμβανε βόλτα σε κάρο με ταύρο! Πολύ δυνατό ζώο το άτιμο! Και μετά κάναμε βόλτα με ελέφαντα! Ήταν τέλεια! Πολύ ψηλά βέβαια και πήγαινε και σε ανηφόρες-κατηφόρες! Χαμός!

Εθνικό σπορ το μποξ, πολλοί αγώνες, εντάξει μποξ δεν είδαμε!

Οι άνθρωποι, όπως είπα, ευγενέστατοι, γελαστοί και εξυπηρετικότατοι! Μέχρι και σχεδιαγράμματα κάνανε για να σε βοηθήσουν!

Δοκιμάσαμε και δικές τους συνταγές, πιο πικάντικες, καλά φαγητά σε γενικές γραμμές (όχι βέβαια καλύτερα από τα δικά μας) και πολύ ωραία φρούτα, που δεν τα είχα ξαναδεί! Αφού μέχρι και πλανώδιοι πουλάγανε φρεσκοκομμένα φρούτα σε σακουλάκια! Για τις βραδινές εξόδους υπήρχαν πολλά μπαράκια και εστιατόρια, χαμός από κόσμο, μουσική, σαν να είσαι στη Μύκονο.

Να πάμε τώρα στην Μπανγκόκ! (Κι εκεί στο ξενοδοχείο ροδοπέταλα σε σχήμα 2 καρδιών, το έχουν έθιμο το λουλουδικό!). Τεράστια κτίρια, ουρανοξύστες, μεγάλοι αυτοκινητόδρομοι, γέφυρες, κοσμοπολίτικη πρωτεύουσα γενικά. Πολύ καλά τα ΜΜΕ, εμείς μετακινούμασταν συνήθως με το sky train, ένα είδος υπέργειου μετρό, έβλεπες την πόλη από ψηλά! Στην Μπανγκόκ είχαν το κακό ότι δε μιλούσαν όλοι αγγλικά και μας μπερδεύανε λιγάκι! Ωστόσο είχε τόσα μέρη να δεις! Τι χρυσούς Βούδες τεράστιους! Δηλαδή πολλά μέτρα! Ένας ξαπλωτός βούδας ήταν γύρω στα 50 μέτρα, το νύχι του ήταν όσο το κεφάλι μου! Γενικά υπήρχαν τεμένη, ναοί, παγόδες! Υπήρχαν και κάποιοι συγκεκριμένου τύπου ναοί, τα βατ, πολύ εντυπωσιακά. Γενικά φανταστείτε το κινέζικο συλ, μιας και η φυλή των Ταϋλανδών προέρχεται από την Κίνα. Πολύ έντονη η θρησκευτική αρχιτεκτονική. Μαρμαρόγλυπτα, ξυλόγλυπτα παντού. Θυμάμαι μια παγόδα που ανέβαμε και ήταν τόσο ψηλή και με πολύ κάθετα σκαλιά που πονούσανε τα πόδια, όχι μόνο για να ανέβεις, αλλά και για να κατέβεις! Αλλά είχε μια θέα μοναδική, έβλεπες ολόκληρη την πόλη! Υπήρχε και ένας πολύ μεγάλος ποταμός, ο Τσάο Πράγια, όπου κάναμε και κρουαζιέρα, υπέροχα! Για τις μετακινήσεις κατά μήκος του ποταμού αρχικά πήραμε ''ποταμίσιο'' ταξί, μετά είδαμε πως υπήρχαν και μεγαλύτερα δημόσια καραβάκια με πολλές στάσεις, για να μετακινείται μαζικά ο κόσμος, ήταν και φθηνά και τα προτιμήσαμε! Σαν πλωτό λεωφορείο ένα πράγμα! Υπήρχαν και πλωτές αγορές! Και συνοικία china town! Γενικά υπήρχαν πάρα πολλά και εντυπωσιακά αξιοθέατα! Και παρόλο που πήγαμε μόνοι μας (όχι δηλαδή με γκρουπ), δε δυσκολευτήκαμε καθόλου να τα βρούμε!

Βγάζουν πολύτιμους λίθους, μάλιστα πήγαμε σε ένα τεράστιο χρυσοxoείο (σαν γήπεδο στην έκταση), είχαν και διαμάντια πιο φτηνά από εδώ, αλλά μήπως και τα ξεχωρίζαμε, αν ήταν γνήσια? Πήραμε μόνο κάτι απλά επίχρυσα με απλές πετρούλες για το καλό!

Η Ταϋλάνδη είχε πολλά μέρη για να επισκεφτείς! Αλλά πόσες μέρες να έχεις (και πόσα χρήματα??!!) για να μπορέσεις να τα δεις όλα? Ήμασταν εκεί για 11 μέρες (13 μέρες συνολικά ήταν όλες οι διακοπές μαζί με το ταξίδι) και πήραμε καλή δόση, δεν έχω παράπονο. Ήταν τόσο όμορφα, τόσο διαφορετικά, που είχαμε ξεχάσει ποιοι είμαστε και με τι ασχολούμαστε στην Ελλάδα! Όταν τέλειωσαν οι μέρες πραγματικά στεναχωρήθηκα, δάκρυσα όταν απογειώθηκε το αεροπλάνο. Γυρίσαμε όμως άλλοι άνθρωποι! Με υπέροχες αναμνήσεις και εμπειρίες! Μάλιστα ήμασταν και τυχεροί, επειδή όταν πήγαμε, ήταν τέλη Νοεμβρίου- αρχές Δεκεμβρίου, δεν είχαν τροπικές βροχές, ευτυχώς μόνο την 1η μέρα έβρεξε, αλλά πολύ λίγο. Το καλό ήταν ότι όταν γυρίσαμε, είχε μπει ο Δεκέμβριος και ήταν στολισμένα! Οπότε μας περίμενε γιορτινό κλίμα, αφήσαμε τις βαλίτσες και πήγαμε την ίδια μέρα κατάμαυροι με τα καλοκαιρινά να ψωνίσουμε χριστουγεννιάτικα στολίδια!

Συγγνώμη για το τεράστιο ποστ, αλλά είχα πολλά στο μυαλό μου, αν συνεχίσω, θα γράψω κι άλλα τόσα!

Αχ τι τα θυμήθηκα, ξημέρωσε, αύριο θα χαζέψω το άλμπουμ με τις φωτογραφίες και θα δω και το βίντεο και θα αναπολώ...

Δεν πιστεύω να μη θέλετε τώρα να πάτε στην Ταϋλάνδη???

[glitter]

Καλέ τι κατεβατό έγραψα? Μη με δείρετε! Την επόμενη φορά θα προπαθήσω να είμαι πιο σύντομη!

Πάω επιτέλους για ύπνο..

[DEL]

Πάρα πολύ ωραίο θέμα!!!!

Λοιπόν το όνειρο μας με τον άντρα μου είναι να κάνουμε τον γύρο της Ευρώπης με τη μηχανή!!!Απιαστο βέβαια τώρα που έχουμε και τα πιτσιρίκια!!!

Εξωτερικό δεν έχουμε καταφέρει να φυγουμε ακόμα αλλά που θα μας πάει!!!!

Δεν θα ξεχάσω όμως με τπτ το πρώτο μας ταξίδι με τη μηχανή!!!

Οκτώβριος του 1998 και αποφασίζουμε να πάμε στο χωριό της μάνας του το οποίο είναι κοντά στα σύνορα της Γιουγκοσλαβίας κοινώς το πανέμορφο και ηρωικό Σκρά.

Εξοπλιστήκαμε και φύγαμε ένα πρωί και δεν θα ξεχάσω με τπτ όλη τη διαδρομή!!!!Από το άγαλμα του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες,τον παραλιακό του Αγ.Κωνσταντίνου,τα πανέμορφα Τέμπη,το κάστρο του Πλαταμώνα...Αλλά το όνειρο ήταν όταν πια φτάναμε στο χωριό.Απίστευτη φύση!!!!Ποταμάκια παντού δέντρα ησυχία!!!!!!

Οταν φτάσαμε στο χωριό στους παππούδες του ήταν απίστευτο!!!Χωριό με την πραγματική του έννοια!!!!Ενα καφενείο το οποίο κιόλας πουλούσε μόνο 2 μάρκες τσιγάρων και τπτ άλλο!!!!Απίστευτο μου είχε φανεί!!!

Δεν θα ξεχάσω όμως την ησυχία!!Τοση ησυχια δεν έχω ξανανιώσει ποτέ μου!!!!

Θα επανέλθω και με άλλα μέρη που έχουμε πάει κυρίως με τη μηχανή αλλά να μην τα πώ όλα μαζεμένα!!!!

[DEL]

Glitter το ταξίδι σας από την περιγραφή σου ήταν ονειρικό!!!!!!

Μεταξάκι απωθημένο μου η Πόλη και με την περιγραφή σου ένιωσα σαν να ήμουν εκεί!!!!!

Ευχομαι να ειμαστε όλοι πάντα καλά και να κάνουμε πολλά ταξιδάκια!

[glitter]

Πάρα πολύ ωραίο θέμα!!!!

Λοιπόν το όνειρο μας με τον άντρα μου είναι να κάνουμε τον γύρο της Ευρώπης με τη μηχανή!!!Απιαστο βέβαια τώρα που έχουμε και τα πιτσιρίκια!!!

Εξωτερικό δεν έχουμε καταφέρει να φυγουμε ακόμα αλλά που θα μας πάει!!!!

Δεν θα ξεχάσω όμως με τπτ το πρώτο μας ταξίδι με τη μηχανή!!!

Οκτώβριος του 1998 και αποφασίζουμε να πάμε στο χωριό της μάνας του το οποίο είναι κοντά στα σύνορα της Γιουγκοσλαβίας κοινώς το πανέμορφο και ηρωικό Σκρά.

Εξοπλιστήκαμε και φύγαμε ένα πρωί και δεν θα ξεχάσω με τπτ όλη τη διαδρομή!!!!Από το άγαλμα του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες,τον παραλιακό του Αγ.Κωνσταντίνου,τα πανέμορφα Τέμπη,το κάστρο του Πλαταμώνα...Αλλά το όνειρο ήταν όταν πια φτάναμε στο χωριό.Απίστευτη φύση!!!!Ποταμάκια παντού δέντρα ησυχία!!!!!!

Οταν φτάσαμε στο χωριό στους παππούδες του ήταν απίστευτο!!!Χωριό με την πραγματική του έννοια!!!!Ενα καφενείο το οποίο κιόλας πουλούσε μόνο 2 μάρκες τσιγάρων και τπτ άλλο!!!!Απίστευτο μου είχε φανεί!!!

Δεν θα ξεχάσω όμως την ησυχία!!Τοση ησυχια δεν έχω ξανανιώσει ποτέ μου!!!!

Θα επανέλθω και με άλλα μέρη που έχουμε πάει κυρίως με τη μηχανή αλλά να μην τα πώ όλα μαζεμένα!!!!

Aχ τι ωραία! Τελικά την ηρεμία και την ησυχία ποτέ δε την ξεχνάς! Αυτά τα μικρά χωριουδάκια στην άκρη του κόσμου είναι μοναδικά, σε πάνε σε άλλη εποχή!

Εμείς μόνο σε ένα ταξίδι είχαμε πάρει μηχανή (είχαμε πάει Σαντορίνη, θα αναφερθώ άμεσα σ' αυτό το ταξίδι), μετά δυστυχώς την πούλησε ο άντρας μου.

Αν είστε φανατικοί μηχανόβιοι, θα περάσετε τέλεια με τη μηχανή στο γύρο της Ευρώπης, εύχομαι να τον κάνετε σύντομα! Και θα είμαστε εδώ για να μας πεις πεις εντυπώσεις!

[love4four]

Πω πω βρε Glitterάκι μου,

Τί θεϊκή περιγραφή ήταν αυτή ! Με έπεισες λέμε ότι αξίζει τον κόπο να πας και σε τροπικό μέρος που γενικά δεν είμαι και τόσο του Hawaian... κατάλαβες !!!

Θα επανέλθω με περιγραφή και του δικού μας γαμήλιου στην Κούβα μόλις βρω λίγο χρόνο να χαλαρώσω...

[DEL]

Aχ τι ωραία! Τελικά την ηρεμία και την ησυχία ποτέ δε την ξεχνάς! Αυτά τα μικρά χωριουδάκια στην άκρη του κόσμου είναι μοναδικά, σε πάνε σε άλλη εποχή!

Εμείς μόνο σε ένα ταξίδι είχαμε πάρει μηχανή (είχαμε πάει Σαντορίνη, θα αναφερθώ άμεσα σ' αυτό το ταξίδι), μετά δυστυχώς την πούλησε ο άντρας μου.

Αν είστε φανατικοί μηχανόβιοι, θα περάσετε τέλεια με τη μηχανή στο γύρο της Ευρώπης, εύχομαι να τον κάνετε σύντομα! Και θα είμαστε εδώ για να μας πεις πεις εντυπώσεις![/QUOT

Εννοείται ότι την ησυχία δεν την ξεχνάς ειδικά όταν ζείς στην Αθήνα!!!

Πολύ θα ήθελα να σας περιγράψω και εγώ το γαμήλιο ταξίδι μου αλλά δυστυχώς δεν υπήρξε ποτέ!!!!Μετά τον γάμο μας όλα είχαν πάει τόσο σκατά που δεν έκατσε.μετά ήρθαν τα παιδιά και δεν καταφέραμε να πάμε.

Ο προορισμός θα ήταν Πράγα!!!!Τον ταξιδιωτικό οδηγό τον έχουμε πάντως...

[love4four]

Μια εμπειρία ξεχωριστή που θα ήθελα να μοιραστώ είναι και το γαμήλιό μας στην Κούβα... τον 05/2007...

1η υπεραντλική πτήση και για τους δυο μας και το συναίσθημα πραγματικά περίεργο... να βλέπεις την δύση και την ανατολή και να μην ξέρεις πού βρίσκεσαι... και να συνειδητοποιείς, πραγματικά, πόσο μικρός είσαι...

1η στάση για 5 μέρες η πρωτεύουσα Αβάνα... Ίσως επειδή φθάσαμε βράδυ να αγριεύτηκα λίγο... βλέπετε, εμείς οι Δυτικοί και δη η δική μας γενιά, δεν είμαστε μαθημένοι στην Δικτατορία... αστυνομία παντού... κόσμος που κυκλοφορούσε έξω ελάχιστος...

Το Ξενοδοχείο όμως μας αποζημίωσε. Απέπνεε μια ατμόσφαιρα πώς να το περιγράψω καλύτερα για να μεταδώσω την αλήθεια ... λίγο glamorous σε στυλ όμως δεκαετίας 80 ας πούμε... με τεράστια δωμάτια, υπέροχο lobby, περιποιημένους κήπους και τεράστια πισίνα... χαρακτηριστικά έχω να πω ότι στο κέντρο της υπήρχε μπαρ με σκαμπώ όπου μπορούσες να πιεις το ποτάκι σου ενώ στην ουσία ήσουν μέσα στο νερό !!! Μαγική αίσθηση !

Το πρωϊνό τους ήταν πάρα πολύ πλούσιο, σε σημείο που όντως δεν μπορούσες να επιλέξεις και η κοπέλα που ήταν υπεύθυνη καθαριότητας φρόντιζε κάθε μέρα να βρίσκουμε και από μια έκπληξη... πότε μια καρδιά από ροδοπέταλα, πότε μια καρδιά από τις πετσέτες του μπάνιου, σοκολατάκια, σαμπάνια ... έχω κρατήσει τις καρτούλες της σαν μια γλυκιά ανάμνηση !

Για την Αβάνα ότι και να γράψω πολύ λίγο θα απεικονίζει την αλήθεια... έχει τόσα πολλά όμορφα στοιχεία, μέχρι και τα στενοσόκκακά της είναι σημείο αναφοράς... εκείνη η ατελείωτη παραλία της – σήμα κατατεθέν- με τα σπίτια που είναι λίγο ετοιμόρροπα... γενικά, αυτό που σου μένει είναι η ατμόσφαιρα μιας άλλης εποχής .... λες και ξάφνου ξεπροβάλει μπροστά σου σκηνικό από ταινία της δεκαετίας του 50 κι εσύ κοντά στα θρυλικά αυτοκίνητα που κυκλοφορούν παντού ελεύθερα περιμένεις ότι στην γωνία θα αντικρίσεις λίγο έτσι μια μοιραία γυναίκα σε στυλ Τζέσικας Ράμπιτ ή της Άβας Γκάρντνερ .. ή ακόμα καλύτερα τον θρυλικό Τσε !

Να αναφέρω ενδεικτικά και το διάσημο μπαρ ElFloriditaστην παλιά Αβάνα πίσω από το CentralPark, που ήταν στέκι του Hemingway, με τα απίστευτα daiquiris… και δίπλα σχεδόν το Καπιτώλιο με την Πλατεία των Όπλων – Το Μουσείο της Επανάστασης κι εκείνα τα cocoταξί… που είχαν πλάκα ! ʽΗ η βόλτα – ο γύρος της πόλης με την άμαξα ... πολύ ρομαντικά ! Επίσης, το HavanaCafe στο ξεν/χείο MeliaCohiba, είχε ωραίο φαγητό με μουσικοχορευτικό show !

Αμ εκείνο το Ξενοδοχείο – Θρύλος ... το NacionalDeCuba… όπου μπαίνεις μέσα και νομίζεις πως βρίσκεσαι σε ζωντανό μουσείο... με το απίστευτο Παριζιάνικο Καμπαρέ του, το διάσημο HalloftheFame…

Η αληθινή Αβάνα όμως βρίσκεται εκεί στον δρόμο, με τους απλούς ανθρώπους... εκεί βλέπεις την ΦΤΩΧΕΙΑ σε όλο της το μεγαλείο και όμως είναι κάτι που δεν σε στεναχωρεί επειδή η ανθρωπιά και το κέφι, το μπρίο ξεχειλίζει από παντού... τί να σας πω ! Ολημερίς κι οληνυχτίς χορεύουν !!! Όλοι – μικροί/μεγάλοι !!! Κι αυτό σου φτιάχνει απίστευτα το κέφι – ειλικρινά, χωρίς να σε ξέρουν σε πέρνουν απʼ το χέρι και σε βάζουν στον ρυθμό... αμ εκείνες οι γιαγιάδες με τις πουράκλες τους που κάθονται να τις βγάλεις φωτογραφία... είναι μια σκέτη ομορφιά !!! Και φυσικά όλοι οι πλανόδιοι τραβαδούροι που έρχονται και σε ρωτούν από που είσαι για να σου αφιερώσουν και το ανάλογο άσμα... Εμείς ακούσαμε φυσικά ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΤΟΥ ΠΕΙΡΑΙΑ και ώπα και δώσʼ του και όλα τα συναφή !!! Να μην ξεχάσω να αναφέρω και τον ΙΝ Αγίου Νικολάου στην πόλη – νομίζω πως είναι από τις λίγες ορθόδοξες εκκλησίες στην Κεντρική Αμερική – κι εκεί η συγκίνησή και η έκπληξή μας ήταν μεγάλες ! Οι υπαίθριες αγορές τους με κάτι απίστευτες ξύλινες κατασκευές... τί να θυμηθώ ! Απίστευτες στιγμές ξεγνοιασιάς !

Η επόμενη μας στάση ήταν για 4 μέρες στο Βαραδέρο – τουριστικό θέρετρο αρκετά μακριά από την πρωτεύουσα του νησιού, που όμως σε αποζημιώνει με τις παραλίες του -.... έβγαινες στο μπαλκόνι και θαύμαζες την λευκή άμμο με τα αχνογάλανα νερά... ντρεπόσουν όμως στην κυριολεξία να βουτήξεις από φόβο μην ταράξεις την γαλήνη του τοπίου... κι εκεί κάθεσαι και σκέφτεσαι πόσο μα πόσο ωραία είναι τα πάντα πλασμένα στην φύση...

Αυτά τα λίγα σχετικά με Κούβα... ελπίζω και κάποια άλλη κοπέλα να έχει κάνει ανάλογο ταξίδι και να θελήσει να μοιραστεί τις εικόνες μαζί μας !!!

Συγγνώμη για το σεντόνι... αλλά, και πάλι, λίγα είναι !

[glitter]

Mεταξία φοβερή περιγραφή, τέλειο ταξίδι! Θέλω κι εγώ να πάω στην Κούβα! Να δω πού θα πρωτοπάμε! (Πού να τα διαβάσει αυτά η Χριστίνα, που έχει καημό με την Κούβα!) Με γκρουπ πήγατε ή μόνοι σας?

Εννοείται ότι την ησυχία δεν την ξεχνάς ειδικά όταν ζείς στην Αθήνα!!!

Πολύ θα ήθελα να σας περιγράψω και εγώ το γαμήλιο ταξίδι μου αλλά δυστυχώς δεν υπήρξε ποτέ!!!!Μετά τον γάμο μας όλα είχαν πάει τόσο σκατά που δεν έκατσε.μετά ήρθαν τα παιδιά και δεν καταφέραμε να πάμε.

Ο προορισμός θα ήταν Πράγα!!!!Τον ταξιδιωτικό οδηγό τον έχουμε πάντως...

Ποτέ δεν είναι αργά, αν δεν μπορείτε να αφήσετε τα παιδιά, πάρτε τα μαζί! Ιδανικά βέβαια να πάτε οι δυο σας! Πολύ ωραίος προορισμός η Πράγα! (Πήγαμε πέρσυ σε συνδυασμό με Βιέννη και Βουδαπέστη, πολύ ωραίο ταξίδι στο σύνολό του! Θα επανέλθω με λεπτομέρειες!)

[love4four]

Mεταξία φοβερή περιγραφή, τέλειο ταξίδι! Θέλω κι εγώ να πάω στην Κούβα! Να δω πού θα πρωτοπάμε! (Πού να τα διαβάσει αυτά η Χριστίνα, που έχει καημό με την Κούβα!) Με γκρουπ πήγατε ή μόνοι σας?

Μόνοι μας είχαμε πάει Σάντυ μου. Αλλά στην Αβάνα με το μυριστούν τουρίστα.. έρχονται και στην πέφτουν να σου κάνουν ξενάγηση της πόλης με τα πόδια οι ντόπιοι... είχαμε βρει ένα παλικαράκι τον David, που σκίστηκε το παιδί να μας εξυπηρετήσει... και εκτός της ξενάγησης μας έλεγε πού να φάμε, πού να πάμε για χορό... πολύ εκ των έσω πληροφορίες...

Πάρα πολύ ωραίο θέμα!!!!

Λοιπόν το όνειρο μας με τον άντρα μου είναι να κάνουμε τον γύρο της Ευρώπης με τη μηχανή!!!Απιαστο βέβαια τώρα που έχουμε και τα πιτσιρίκια!!!

Θα συμφωνήσω με την Σάντυ να σου πώ ότι ποτέ δεν είναι αργά... να μεγαλώσουν λίγο τα παιδιά και τα μπαγκάζια σας και... δρόμο !!

Εξωτερικό δεν έχουμε καταφέρει να φυγουμε ακόμα αλλά που θα μας πάει!!!!

Δεν θα ξεχάσω όμως με τπτ το πρώτο μας ταξίδι με τη μηχανή!!!

Οκτώβριος του 1998 και αποφασίζουμε να πάμε στο χωριό της μάνας του το οποίο είναι κοντά στα σύνορα της Γιουγκοσλαβίας κοινώς το πανέμορφο και ηρωικό Σκρά.

Εξοπλιστήκαμε και φύγαμε ένα πρωί και δεν θα ξεχάσω με τπτ όλη τη διαδρομή!!!!Από το άγαλμα του Λεωνίδα στις Θερμοπύλες,τον παραλιακό του Αγ.Κωνσταντίνου,τα πανέμορφα Τέμπη,το κάστρο του Πλαταμώνα...Αλλά το όνειρο ήταν όταν πια φτάναμε στο χωριό.Απίστευτη φύση!!!!Ποταμάκια παντού δέντρα ησυχία!!!!!!

Οταν φτάσαμε στο χωριό στους παππούδες του ήταν απίστευτο!!!Χωριό με την πραγματική του έννοια!!!!Ενα καφενείο το οποίο κιόλας πουλούσε μόνο 2 μάρκες τσιγάρων και τπτ άλλο!!!!Απίστευτο μου είχε φανεί!!!

Δεν θα ξεχάσω όμως την ησυχία!!Τοση ησυχια δεν έχω ξανανιώσει ποτέ μου!!!!

Θα επανέλθω και με άλλα μέρη που έχουμε πάει κυρίως με τη μηχανή αλλά να μην τα πώ όλα μαζεμένα!!!!

Λίτσα μου,

Η Ελλάδα έχει απίστευτες ομορφιές και εναλλαγή τοπίων που πραγματικά σε τρελλαίνει...

Κι αυτό που λες για την ησυχία... δυστυχώς, όσο μεγαλώνω, όλο και περισσότερο την εκτιμώ... δώσ' μου ένα σπίτι στο βουνό μέσα στην φύση και μπορώ να περάσω εκεί μέρες -με χαλαρή παρέα και με πολλά βιβλία φυσικά- !!!