ΣΠΕΡΜΑΤΕΓΧΥΣΗ

[Meletina]

Γεια σου Μαρκελλάκι!!!!!!!!!!!!:D:D:D:D:D:D

[caramello]

Καλημερααα!!

τσακωσα το σημα και γραφω στα γρηγορα!

Μολις εχω ετοιμο το προσκλητηριο θα σας στειλω ηλεκτρονικα σε οσες εχω φβ κι αν καποια ενδιαφερεται&δεν εχω στειλει να μου πειτε! Απλα στελτε καλυτερα πμ γιατι δε προλαβαινω να τα διαβασω ολα μη χασω καμια συμμετοχη χεχε!

Συγχαρητηρια για τις καρδουλες που χτυπανε! Ειμαι τοοοοοοοοσο χαρουμενη για εσας!

Μετα τη βαφτιση θα εχω πιο πολυ χρονο και για καφεδακι!!

[caramello]

Μαρκελακι μου διαβασα οτι κατι συνεβη στον αντρα σου αλλα δε μπορεσα να δω λεπτομερειες.Ελπιζω να ειναι περαστικα και συντομα!

Θελω πολυ να γνωρισω κι εσενα οταν με το καλο κανονισουμε συναντηση!

Η μικρουλα δε παει ευκολα σε αγκαλιες αλλα θα την παρετε εστω και για λιγο γιατι εχει αποδειχτει γουρλου! χεχε!Ακους νικοοοολ???

Μακια μακιαααα!!!

[Ξένια85]

Γεια σας κοριτσάκια μου.. συγγνώμη που δεν θα σχολιάσω κάτι απʼ όσα είπατε γιατι δεν ειμαι καθόλου καλά.. πονάει η ψυχούλα μου..

Θα αναρωτιέστε όλες τι έπαθα τόσο καιρό που με βλέπετε κάπως...

Αρχές Ιουλίου όπως σας είχα ξαναπεί είχε φθάσει το σπέρμα στο ιατρειο του γιατρου μου.. ήμουν πολύ ευτυχισμένη που το όνειρο ήταν κοντά και ο άντρας μου επίσης.. έτσι αποφασίσαμε με κάποια λεφτάκια που είχαμε στην άκρη και ξοφλησαμε το σπέρμα και είπαμε να κάνουμε και μια προσπάθεια που την ποθούσαμε πολύ.. ξεκίνησα να ρυθμίζω τον κύκλο μου για να μου έρθει η περίοδος τις μέρες που θα ήμουν με άδεια και που θα ήταν ο γιατρός στο ιατρείο του.. είχα και ψηλή προλακτίνη και αρχισα θεραπεία.. 2-3 μέρες πριν μου έρθει η περίοδος είχα όλα εκείνα που σας περιέγραψα δηλητηρίαση, ουρολοίμωξη ένιωθα κόπωση απο τη δουλειά που είχα μείνει μόνη όταν έφυγε με άδεια η άλλη.. πήρα μόνο τα clomid χωρις ενέσεις και έκανα 3 ωραία ωάρια στην αριστερή ωοθήκη.. εγώ και ένα να είχα θα προχωρούσα.. κάναμε την τοποθέτηση στις 30 του Αυγούστου. Στις 10 απολύθηκα τι ωραία και στις 11 του Σεπτέμβρη είχα πόνους περιόδου λίγο ροζ αλλά και παράλληλα κάποια συμπτώματα που τα είχα στην προηγούμενη εγκυμοσύνη μου.. Δομνινάκι μου μιλούσες για αυπνίες και ήθελα να σας πω και γω για τις δικές μου και δεν τολμούσα.. πήρα τον γιατρό και κάναμε μια χοριακή η οποία βγήκε 10.53.. ήταν χαμηλή και εκεί άρχισε το δράμα μας.. την επαναλάβαμε μετά απο 2 ημέρες και πήγε 35.52.. με μια μέρα καθυστερησης σχετικά καλά μας είπαν και ο γιατρός και το χημείο.. εγω να έχω όλο ροζ.. ώσπου ξεκίνησε ο εφιάλτης με τις αιμορραγίες.. την πρώτη ημέρα αιμορραγία το απόγευμα με αρκετό αίμα κόκκινο αλλά όχι σκούρο.. πάμε επειγόντως στην κλινική και μου κάνουν ενεση προγεστερόνης. Την επόμενη ξανα αιμορραγία το μεσημέρι και ξανα στο γιατρό για ενεση.. έκανα πάλι χοριακή που έπρεπε να είχε φτασει την Τρίτη στο 120 και εγω είχα την Δευτερα 150.. αρχίσαμε μέσα στο φόβο μας να χαιρόμαστε λιγάκι.. ο μπέμπης απο καιρό πριν όταν του λέγαμε θες αδελφάκι μου φιλούσε την κοιλίτσα.. αυτές τις μέρες μονο η μαμά μου ήξερε τι συνέβαινε που με βοηθούσε και πέρα απο τον πόνο που ένιωθα απο τις αιμορραγίες, τα τσιμπήματα απο τις ενέσεις και την αγωνία των αποτελεσμάτων της χοριακής μου έλειπε και ο γιοκας μου που αναγκαστηκά τον έπαιρνα στην πεθερά.. και στο σπίτι με έβλεπε συνέχεια ξαπλωμένη και με αγκάλιαζε τρυφερα.. για 2 – 3 μέρες τίποτα και πιστεύαμε ότι όλα κυλανε καλά.. χθες είπαμε με τον άντρα μου ότι επειδή το ραντεβου για να δούμε σάκο μας το είχαν κλείσει για τις 29 του μήνα να πάμε να κανουμε μια χοριακή σήμερα ακόμα να δούμε που είμαστε.. μπα.. δεν προλάβαμε.. ξυπνάω στις 4.36 το πρωι και νιώθω ενα βάρος χαμηλά και να ιδρώνω και να ζαλίζομαι.. νόμιζα ότι ήθελα τουαλέτα και πηγα.. και με ενα σπλας σκάει μια αιμορραγία και να μου έρχεται να λιποθυμήσω.. φώναξα στον άντρα μου και κατατρόμαξε κι αυτός.. μόνο εγκεφαλικό δεν έπαθε.. δεν πήρα τον γιατρό γιατι δεν είχα άλλο αίμα πέρα απο αυτό και λέω θα ξαπλώσω 2 ώρες αν και ήμουν χάλια και φοβισμένη χωρίς να κοιμαμαι απλά να κλαίω σιωπηλά. Ο άντρας μου ήταν στο σαλόνι και έκλαιγε και δεν ήρθε καθόλου στο κρεβάτι.. είμασταν τόσο χαρούμενοι που ήρθε και με την πρώτη και θα χα και την άνεση να είμαι στο σπιτι μέχρι να γεννήσω μιας και απολυθηκα.. πάμε κάνουμε μια χοριακή το πρωι και έπρεπε να είχε φτάσει στο 600 αλλα 387 πήγε.. μιλάμε ο άνθρωπος που έχει το χημείο πάγωσε μαζί μου και εννοείται εγώ έκλαιγα.. πήρα τον άντρα μου που έκλαιγε κι αυτός.. εγώ δεν μπορούσα να πάρω τον γιατρό και τον πήρε ο άντρας μου.. είχαμε 2 επιλογές ή να σταματήσω τα χαπάκια και εδώ να τελειώσουν όλα ή να πάω απο το ιατρείο να μου κάνει ακόμα μια ένεση και αυριο επανάληψη για να σιγουρευτούμε.. δεν μπορούσα να αποφασίσω.. ξέρω ότι οι μονάδες είναι χάλια αλλά απο την άλλη δεν ηθελα να σταματήσω έτσι απλά τα χαπακια αν δεν ήμουν σίγουρη.. όταν ήμουν καλύτερα πήρα το γιατρό και συμφώνησε αν και είναι απαισιόδοξος και ποιος δε θα ταν άλλωστε.. πήγα στο ιατρείο και μόλις είδα την γραμματέα έμπηξα τα κλάματα και με έβλεπε όλη η κλινική.. βγήκε ο γιατρός ο οποίος προσπαθούσε να με κάνει να νιώσω καλύτερα αλλά που..μετά βάλαμε την ένεση και έφυγα και αύριο θα παω για χοριακή και φοβάμαι.. θα πέσει το ξέρω αλλά ζητώ ένα θαυμα κοριτσάκια μου.. θέλω να ανέβει.. δεν το αντέχω όλο αυτο.. πονάει.. δεν σας είχα πει τιποτα απο την αρχή όταν ξεκίνησα όχι για κανένα άλλο λόγο παρα μόνο γιατι ήθελα να μαθω για τα ωάρια και μετά. Όταν έμαθα ήταν άσχημα η Νικόλ μας και δεν ήθελα να πω γιατι την καταλάβαινα τι περνούσε και δεν ήθελα να λέω για την προσπάθεια μας και να μαι στον κόσμο μου.. ήδη έχω και ένα μωράκι και δεν ήθελα να πικράνω αθελα μου καποιο αλλο κοριτσάκι.. φυσικά δεν πίστευα ότι θα πετύχει και γι αυτό.. αλλά πονάει περισσότερο να σου δίνουν τη χαρά και να στην πέρνουν πίσω.. πονάω και σωματικά.. αίμα αίμα αίμα το χω σιχαθεί.. Θέλω τόσο πολύ να αναίβει η χοριακή μου αύριο απο θαύμα και μόνο γιατι κοριτσάκια μου πιστέψτε με είναι άλλο η αποτυχία όταν δεν έχεις μωρό και άλλο όταν ήδη έχεις ένα.. αν και πίστευα παλιά το ανίθετο.. γιατι αν αυτή η εγκυμοσύνη προχωρούσε θα χα ένα μωράκι όπως τον Χρυσοβαλάντη μου και τωρα...??? απλά πονάμε πολύ και γω και ο άντρας μου.. πάρα πολύ.. είμαστε δεμένοι όμως.. Θέλουμε πολύ ένα θαυμα Παναγίτσα μου!!!

Αυτά κοριτσάκια μου.. συγγνώμη αν σας κούρασα και σας μαύρισα αλλά η ψυχούλα μου πονάει και ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας.. στην αρχή δεν μπορούσα καθόλου.. και τώρα που σας γράφω κλαίω και σπαράζω γιατι ακόμη έχω τα συμπτώματα όλα.. και πικραίνομαι που δεν θα εχουν κάποια ανταπόκριση.. Θέλω πολύ το θαύμα αλλά με τέτοια χοριακη δυσκολο...

Και μέσα σʼ όλο αυτό πρέπει να πάω να βρω και δουλειά.. αφού πρώτα κάνω μια γενική στο σπίτι που ενω την κάνω θα πλαντάζω στο κλάμα.. και αυτό που με φοβίζει είναι που για πολύ καιρό δεν θα εχω την ευκαιρία να προσπαθήσω. Για πολύ καιρό όμως.. ξέρω θα μου πείτε με τον καιρο θα μου περασει αλλά επειδή ήδη έχω ένα μωρό ο πόνος είναι πιο πολύς.. Θα μου πειτε να χαρώ τον γιο μου και είναι θαυμα μου τον έχω.. το ξέρω αλλα βλέποντας τον θα μου θυμίζει αυτο το μωράκι που δεν τα κατάφερε να γαντζωθεί..

Σας φιλώ όλες και ευχαριστώ που με «ακούσατε».. Δεν ξερω αν τα εγραψα καπως όλα αυτα ή μπερδεμένα αλλά είστε οι μόνες που θα καταλαβαιτε τι περασα! Σας αγαπώ πολύ και εύχομαι καμία κοπέλα να μην περάσει κάτι τέτοιο.. Όλες οι προσπάθειες σας να είναι θετικές! Και να γεμίσει ο κόσμος μικρά θαυματάκια!

[Ξένια85]

μελετινακι και Νασυ μου χαίρομαι που ακούσατε καρδούλα! Το μαγαλύτερο δώρο του Θεού τα μωρά σας!

Και χάρηκα που είδα μηνυματάκια απο τη Ντέσκο και την καραμελλίτσα μας!

[caramello]

Μαριμνακι μου μακαρι να γινει το θαυμα σας...κι εγω ειχα πολυ αιμα καποιες μερες αν θυμασαι...και ειχα και θρομβους αιματος...αυτο το σπλατς που ειπες στην τουαλετα...περιμενουμε νεακια..μακαρι να μπορεσω να μπω να τα δω.

Παντως βρε κοριτσια γιατι ειμαστε εδω αν κανουμε προσπαθειες στα κρυφα? χαχαχα!!!

Αστειευομαι οπως νιωθει η καθεμια! Ειμαστε εδω για ολα !

[tina29]

Μαριαμνι,μακαρι να γινει το θαυμα,θαυματα συμβαινουν καθε μερα αρκει να τα πιστευεις και να προσευχεσαι!!!

Ακριβως το ιδιο περασα κι εγω το καλοκαιρι,ακριβως και δυστυχως ηταν η 4η εξωσωματικη και δυστυχως δεν εχω παιδακι που κοιταζοντας το στα ματακια θα μου δωσει δυναμη!!!Μην πεφτεις κοριτσι μου,ο,τι ειναι να γινει ειναι θελημα θεου,αυτο να σκεφτεσαι !!!Κοιταζοντας το παιδι σου μη σκεφτεσαι τιποτα παρα μονο την ευλογια που σε αξιωσε ο θεος να ζησεις αποκτωντας το!!!Ο θεος δινει και ο θεος παιρνει εσυ εκανες ο,τι καλυτερο μπορουσες,δεν ευθυνεσαι για τιποτα!!!

[Δομνίνα]

Γλυκό μου Μαριαμνάκι.. πίστεψέ με όταν σου λέω ότι ξέρω πολύ καλά πως είναι να σου δίνουν τη χαρά και μετά ξαφνικά να στην παίρνουν πίσω... Καταλαβαίνω ακριβώς πως αισθάνεσαι... κάνε κουράγιο κοριτσάκι μου..Μακάρι αύριο να έχουν υπερδιπλασιαστεί οι μονάδες και να γίνει το θαυματάκι για το οποίο όλες προσευχόμαστε..

Το μόνο που θα σου πω για παρηγοριά είναι ότι καλύτερα που σταμάτησε (αν σταμάτησε) τώρα που είναι νωρίς παρά αργότερα.. Η φύση ξέρει και μας προφυλάσσει από χειρότερα βάσανα..

Συλλαμβάνεις πανεύκολα.. άρα την επόμενη φορά που θα προσπαθήσετε όποτε κι αν είναι αυτή θα μείνεις εγκυούλα με την πρώτη. Και ο Βαλάντης θα είναι μεγαλύτερος και δεν θα σε κουράζει τόσο πολύ..

Εγώ και το Δομνινάκι μου σε σκεφτόμαστε και σου στέλνουμε την αγάπη μας..

[markela19]

Μαρκελακι μου διαβασα οτι κατι συνεβη στον αντρα σου αλλα δε μπορεσα να δω λεπτομερειες.Ελπιζω να ειναι περαστικα και συντομα!

Θελω πολυ να γνωρισω κι εσενα οταν με το καλο κανονισουμε συναντηση!

Η μικρουλα δε παει ευκολα σε αγκαλιες αλλα θα την παρετε εστω και για λιγο γιατι εχει αποδειχτει γουρλου! χεχε!Ακους νικοοοολ???

Μακια μακιαααα!!!

ω ναι Καραμέλλο να βρεθούμε!!!

να δούμε και την καραμελίτσα γουρλού ξεγουρλού εγώ θα την παρω αγκαλιά!!:p:p:p

με τον άντρα μου όλα καλύτερα θ αστα πω από κοντά!

φιλάκιααααααααααααα

[markela19]

Γεια σας κοριτσάκια μου.. συγγνώμη που δεν θα σχολιάσω κάτι απʼ όσα είπατε γιατι δεν ειμαι καθόλου καλά.. πονάει η ψυχούλα μου..

Θα αναρωτιέστε όλες τι έπαθα τόσο καιρό που με βλέπετε κάπως...

Αρχές Ιουλίου όπως σας είχα ξαναπεί είχε φθάσει το σπέρμα στο ιατρειο του γιατρου μου.. ήμουν πολύ ευτυχισμένη που το όνειρο ήταν κοντά και ο άντρας μου επίσης.. έτσι αποφασίσαμε με κάποια λεφτάκια που είχαμε στην άκρη και ξοφλησαμε το σπέρμα και είπαμε να κάνουμε και μια προσπάθεια που την ποθούσαμε πολύ.. ξεκίνησα να ρυθμίζω τον κύκλο μου για να μου έρθει η περίοδος τις μέρες που θα ήμουν με άδεια και που θα ήταν ο γιατρός στο ιατρείο του.. είχα και ψηλή προλακτίνη και αρχισα θεραπεία.. 2-3 μέρες πριν μου έρθει η περίοδος είχα όλα εκείνα που σας περιέγραψα δηλητηρίαση, ουρολοίμωξη ένιωθα κόπωση απο τη δουλειά που είχα μείνει μόνη όταν έφυγε με άδεια η άλλη.. πήρα μόνο τα clomid χωρις ενέσεις και έκανα 3 ωραία ωάρια στην αριστερή ωοθήκη.. εγώ και ένα να είχα θα προχωρούσα.. κάναμε την τοποθέτηση στις 30 του Αυγούστου. Στις 10 απολύθηκα τι ωραία και στις 11 του Σεπτέμβρη είχα πόνους περιόδου λίγο ροζ αλλά και παράλληλα κάποια συμπτώματα που τα είχα στην προηγούμενη εγκυμοσύνη μου.. Δομνινάκι μου μιλούσες για αυπνίες και ήθελα να σας πω και γω για τις δικές μου και δεν τολμούσα.. πήρα τον γιατρό και κάναμε μια χοριακή η οποία βγήκε 10.53.. ήταν χαμηλή και εκεί άρχισε το δράμα μας.. την επαναλάβαμε μετά απο 2 ημέρες και πήγε 35.52.. με μια μέρα καθυστερησης σχετικά καλά μας είπαν και ο γιατρός και το χημείο.. εγω να έχω όλο ροζ.. ώσπου ξεκίνησε ο εφιάλτης με τις αιμορραγίες.. την πρώτη ημέρα αιμορραγία το απόγευμα με αρκετό αίμα κόκκινο αλλά όχι σκούρο.. πάμε επειγόντως στην κλινική και μου κάνουν ενεση προγεστερόνης. Την επόμενη ξανα αιμορραγία το μεσημέρι και ξανα στο γιατρό για ενεση.. έκανα πάλι χοριακή που έπρεπε να είχε φτασει την Τρίτη στο 120 και εγω είχα την Δευτερα 150.. αρχίσαμε μέσα στο φόβο μας να χαιρόμαστε λιγάκι.. ο μπέμπης απο καιρό πριν όταν του λέγαμε θες αδελφάκι μου φιλούσε την κοιλίτσα.. αυτές τις μέρες μονο η μαμά μου ήξερε τι συνέβαινε που με βοηθούσε και πέρα απο τον πόνο που ένιωθα απο τις αιμορραγίες, τα τσιμπήματα απο τις ενέσεις και την αγωνία των αποτελεσμάτων της χοριακής μου έλειπε και ο γιοκας μου που αναγκαστηκά τον έπαιρνα στην πεθερά.. και στο σπίτι με έβλεπε συνέχεια ξαπλωμένη και με αγκάλιαζε τρυφερα.. για 2 – 3 μέρες τίποτα και πιστεύαμε ότι όλα κυλανε καλά.. χθες είπαμε με τον άντρα μου ότι επειδή το ραντεβου για να δούμε σάκο μας το είχαν κλείσει για τις 29 του μήνα να πάμε να κανουμε μια χοριακή σήμερα ακόμα να δούμε που είμαστε.. μπα.. δεν προλάβαμε.. ξυπνάω στις 4.36 το πρωι και νιώθω ενα βάρος χαμηλά και να ιδρώνω και να ζαλίζομαι.. νόμιζα ότι ήθελα τουαλέτα και πηγα.. και με ενα σπλας σκάει μια αιμορραγία και να μου έρχεται να λιποθυμήσω.. φώναξα στον άντρα μου και κατατρόμαξε κι αυτός.. μόνο εγκεφαλικό δεν έπαθε.. δεν πήρα τον γιατρό γιατι δεν είχα άλλο αίμα πέρα απο αυτό και λέω θα ξαπλώσω 2 ώρες αν και ήμουν χάλια και φοβισμένη χωρίς να κοιμαμαι απλά να κλαίω σιωπηλά. Ο άντρας μου ήταν στο σαλόνι και έκλαιγε και δεν ήρθε καθόλου στο κρεβάτι.. είμασταν τόσο χαρούμενοι που ήρθε και με την πρώτη και θα χα και την άνεση να είμαι στο σπιτι μέχρι να γεννήσω μιας και απολυθηκα.. πάμε κάνουμε μια χοριακή το πρωι και έπρεπε να είχε φτάσει στο 600 αλλα 387 πήγε.. μιλάμε ο άνθρωπος που έχει το χημείο πάγωσε μαζί μου και εννοείται εγώ έκλαιγα.. πήρα τον άντρα μου που έκλαιγε κι αυτός.. εγώ δεν μπορούσα να πάρω τον γιατρό και τον πήρε ο άντρας μου.. είχαμε 2 επιλογές ή να σταματήσω τα χαπάκια και εδώ να τελειώσουν όλα ή να πάω απο το ιατρείο να μου κάνει ακόμα μια ένεση και αυριο επανάληψη για να σιγουρευτούμε.. δεν μπορούσα να αποφασίσω.. ξέρω ότι οι μονάδες είναι χάλια αλλά απο την άλλη δεν ηθελα να σταματήσω έτσι απλά τα χαπακια αν δεν ήμουν σίγουρη.. όταν ήμουν καλύτερα πήρα το γιατρό και συμφώνησε αν και είναι απαισιόδοξος και ποιος δε θα ταν άλλωστε.. πήγα στο ιατρείο και μόλις είδα την γραμματέα έμπηξα τα κλάματα και με έβλεπε όλη η κλινική.. βγήκε ο γιατρός ο οποίος προσπαθούσε να με κάνει να νιώσω καλύτερα αλλά που..μετά βάλαμε την ένεση και έφυγα και αύριο θα παω για χοριακή και φοβάμαι.. θα πέσει το ξέρω αλλά ζητώ ένα θαυμα κοριτσάκια μου.. θέλω να ανέβει.. δεν το αντέχω όλο αυτο.. πονάει.. δεν σας είχα πει τιποτα απο την αρχή όταν ξεκίνησα όχι για κανένα άλλο λόγο παρα μόνο γιατι ήθελα να μαθω για τα ωάρια και μετά. Όταν έμαθα ήταν άσχημα η Νικόλ μας και δεν ήθελα να πω γιατι την καταλάβαινα τι περνούσε και δεν ήθελα να λέω για την προσπάθεια μας και να μαι στον κόσμο μου.. ήδη έχω και ένα μωράκι και δεν ήθελα να πικράνω αθελα μου καποιο αλλο κοριτσάκι.. φυσικά δεν πίστευα ότι θα πετύχει και γι αυτό.. αλλά πονάει περισσότερο να σου δίνουν τη χαρά και να στην πέρνουν πίσω.. πονάω και σωματικά.. αίμα αίμα αίμα το χω σιχαθεί.. Θέλω τόσο πολύ να αναίβει η χοριακή μου αύριο απο θαύμα και μόνο γιατι κοριτσάκια μου πιστέψτε με είναι άλλο η αποτυχία όταν δεν έχεις μωρό και άλλο όταν ήδη έχεις ένα.. αν και πίστευα παλιά το ανίθετο.. γιατι αν αυτή η εγκυμοσύνη προχωρούσε θα χα ένα μωράκι όπως τον Χρυσοβαλάντη μου και τωρα...??? απλά πονάμε πολύ και γω και ο άντρας μου.. πάρα πολύ.. είμαστε δεμένοι όμως.. Θέλουμε πολύ ένα θαυμα Παναγίτσα μου!!!

Αυτά κοριτσάκια μου.. συγγνώμη αν σας κούρασα και σας μαύρισα αλλά η ψυχούλα μου πονάει και ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας.. στην αρχή δεν μπορούσα καθόλου.. και τώρα που σας γράφω κλαίω και σπαράζω γιατι ακόμη έχω τα συμπτώματα όλα.. και πικραίνομαι που δεν θα εχουν κάποια ανταπόκριση.. Θέλω πολύ το θαύμα αλλά με τέτοια χοριακη δυσκολο...

Και μέσα σʼ όλο αυτό πρέπει να πάω να βρω και δουλειά.. αφού πρώτα κάνω μια γενική στο σπίτι που ενω την κάνω θα πλαντάζω στο κλάμα.. και αυτό που με φοβίζει είναι που για πολύ καιρό δεν θα εχω την ευκαιρία να προσπαθήσω. Για πολύ καιρό όμως.. ξέρω θα μου πείτε με τον καιρο θα μου περασει αλλά επειδή ήδη έχω ένα μωρό ο πόνος είναι πιο πολύς.. Θα μου πειτε να χαρώ τον γιο μου και είναι θαυμα μου τον έχω.. το ξέρω αλλα βλέποντας τον θα μου θυμίζει αυτο το μωράκι που δεν τα κατάφερε να γαντζωθεί..

Σας φιλώ όλες και ευχαριστώ που με «ακούσατε».. Δεν ξερω αν τα εγραψα καπως όλα αυτα ή μπερδεμένα αλλά είστε οι μόνες που θα καταλαβαιτε τι περασα! Σας αγαπώ πολύ και εύχομαι καμία κοπέλα να μην περάσει κάτι τέτοιο.. Όλες οι προσπάθειες σας να είναι θετικές! Και να γεμίσει ο κόσμος μικρά θαυματάκια!

Ω βρε Μαριμνάκι τα πέρασες όλα αυτά μόνη σου?????????

γτ είμαστε εδώ???

εύχομαι να πάνε όλα καλά!!!

αλλά σκέψου ότι έχεις το γλυκό σου αγοράκι και είσαι μικρούλα ακόμα!

θα δεις θα έλθει και το 2ο παιδάκι

ίσως δεν ήταν η κατάλληλη στιγμη΄!

εμείς ελπίζουμε μέχρι αύριο!!!!!!!!!

καλή δύναμη!

[tinkerbell!24]

Γεια σας κοριτσάκια μου.. συγγνώμη που δεν θα σχολιάσω κάτι απʼ όσα είπατε γιατι δεν ειμαι καθόλου καλά.. πονάει η ψυχούλα μου..

Θα αναρωτιέστε όλες τι έπαθα τόσο καιρό που με βλέπετε κάπως...

Αρχές Ιουλίου όπως σας είχα ξαναπεί είχε φθάσει το σπέρμα στο ιατρειο του γιατρου μου.. ήμουν πολύ ευτυχισμένη που το όνειρο ήταν κοντά και ο άντρας μου επίσης.. έτσι αποφασίσαμε με κάποια λεφτάκια που είχαμε στην άκρη και ξοφλησαμε το σπέρμα και είπαμε να κάνουμε και μια προσπάθεια που την ποθούσαμε πολύ.. ξεκίνησα να ρυθμίζω τον κύκλο μου για να μου έρθει η περίοδος τις μέρες που θα ήμουν με άδεια και που θα ήταν ο γιατρός στο ιατρείο του.. είχα και ψηλή προλακτίνη και αρχισα θεραπεία.. 2-3 μέρες πριν μου έρθει η περίοδος είχα όλα εκείνα που σας περιέγραψα δηλητηρίαση, ουρολοίμωξη ένιωθα κόπωση απο τη δουλειά που είχα μείνει μόνη όταν έφυγε με άδεια η άλλη.. πήρα μόνο τα clomid χωρις ενέσεις και έκανα 3 ωραία ωάρια στην αριστερή ωοθήκη.. εγώ και ένα να είχα θα προχωρούσα.. κάναμε την τοποθέτηση στις 30 του Αυγούστου. Στις 10 απολύθηκα τι ωραία και στις 11 του Σεπτέμβρη είχα πόνους περιόδου λίγο ροζ αλλά και παράλληλα κάποια συμπτώματα που τα είχα στην προηγούμενη εγκυμοσύνη μου.. Δομνινάκι μου μιλούσες για αυπνίες και ήθελα να σας πω και γω για τις δικές μου και δεν τολμούσα.. πήρα τον γιατρό και κάναμε μια χοριακή η οποία βγήκε 10.53.. ήταν χαμηλή και εκεί άρχισε το δράμα μας.. την επαναλάβαμε μετά απο 2 ημέρες και πήγε 35.52.. με μια μέρα καθυστερησης σχετικά καλά μας είπαν και ο γιατρός και το χημείο.. εγω να έχω όλο ροζ.. ώσπου ξεκίνησε ο εφιάλτης με τις αιμορραγίες.. την πρώτη ημέρα αιμορραγία το απόγευμα με αρκετό αίμα κόκκινο αλλά όχι σκούρο.. πάμε επειγόντως στην κλινική και μου κάνουν ενεση προγεστερόνης. Την επόμενη ξανα αιμορραγία το μεσημέρι και ξανα στο γιατρό για ενεση.. έκανα πάλι χοριακή που έπρεπε να είχε φτασει την Τρίτη στο 120 και εγω είχα την Δευτερα 150.. αρχίσαμε μέσα στο φόβο μας να χαιρόμαστε λιγάκι.. ο μπέμπης απο καιρό πριν όταν του λέγαμε θες αδελφάκι μου φιλούσε την κοιλίτσα.. αυτές τις μέρες μονο η μαμά μου ήξερε τι συνέβαινε που με βοηθούσε και πέρα απο τον πόνο που ένιωθα απο τις αιμορραγίες, τα τσιμπήματα απο τις ενέσεις και την αγωνία των αποτελεσμάτων της χοριακής μου έλειπε και ο γιοκας μου που αναγκαστηκά τον έπαιρνα στην πεθερά.. και στο σπίτι με έβλεπε συνέχεια ξαπλωμένη και με αγκάλιαζε τρυφερα.. για 2 – 3 μέρες τίποτα και πιστεύαμε ότι όλα κυλανε καλά.. χθες είπαμε με τον άντρα μου ότι επειδή το ραντεβου για να δούμε σάκο μας το είχαν κλείσει για τις 29 του μήνα να πάμε να κανουμε μια χοριακή σήμερα ακόμα να δούμε που είμαστε.. μπα.. δεν προλάβαμε.. ξυπνάω στις 4.36 το πρωι και νιώθω ενα βάρος χαμηλά και να ιδρώνω και να ζαλίζομαι.. νόμιζα ότι ήθελα τουαλέτα και πηγα.. και με ενα σπλας σκάει μια αιμορραγία και να μου έρχεται να λιποθυμήσω.. φώναξα στον άντρα μου και κατατρόμαξε κι αυτός.. μόνο εγκεφαλικό δεν έπαθε.. δεν πήρα τον γιατρό γιατι δεν είχα άλλο αίμα πέρα απο αυτό και λέω θα ξαπλώσω 2 ώρες αν και ήμουν χάλια και φοβισμένη χωρίς να κοιμαμαι απλά να κλαίω σιωπηλά. Ο άντρας μου ήταν στο σαλόνι και έκλαιγε και δεν ήρθε καθόλου στο κρεβάτι.. είμασταν τόσο χαρούμενοι που ήρθε και με την πρώτη και θα χα και την άνεση να είμαι στο σπιτι μέχρι να γεννήσω μιας και απολυθηκα.. πάμε κάνουμε μια χοριακή το πρωι και έπρεπε να είχε φτάσει στο 600 αλλα 387 πήγε.. μιλάμε ο άνθρωπος που έχει το χημείο πάγωσε μαζί μου και εννοείται εγώ έκλαιγα.. πήρα τον άντρα μου που έκλαιγε κι αυτός.. εγώ δεν μπορούσα να πάρω τον γιατρό και τον πήρε ο άντρας μου.. είχαμε 2 επιλογές ή να σταματήσω τα χαπάκια και εδώ να τελειώσουν όλα ή να πάω απο το ιατρείο να μου κάνει ακόμα μια ένεση και αυριο επανάληψη για να σιγουρευτούμε.. δεν μπορούσα να αποφασίσω.. ξέρω ότι οι μονάδες είναι χάλια αλλά απο την άλλη δεν ηθελα να σταματήσω έτσι απλά τα χαπακια αν δεν ήμουν σίγουρη.. όταν ήμουν καλύτερα πήρα το γιατρό και συμφώνησε αν και είναι απαισιόδοξος και ποιος δε θα ταν άλλωστε.. πήγα στο ιατρείο και μόλις είδα την γραμματέα έμπηξα τα κλάματα και με έβλεπε όλη η κλινική.. βγήκε ο γιατρός ο οποίος προσπαθούσε να με κάνει να νιώσω καλύτερα αλλά που..μετά βάλαμε την ένεση και έφυγα και αύριο θα παω για χοριακή και φοβάμαι.. θα πέσει το ξέρω αλλά ζητώ ένα θαυμα κοριτσάκια μου.. θέλω να ανέβει.. δεν το αντέχω όλο αυτο.. πονάει.. δεν σας είχα πει τιποτα απο την αρχή όταν ξεκίνησα όχι για κανένα άλλο λόγο παρα μόνο γιατι ήθελα να μαθω για τα ωάρια και μετά. Όταν έμαθα ήταν άσχημα η Νικόλ μας και δεν ήθελα να πω γιατι την καταλάβαινα τι περνούσε και δεν ήθελα να λέω για την προσπάθεια μας και να μαι στον κόσμο μου.. ήδη έχω και ένα μωράκι και δεν ήθελα να πικράνω αθελα μου καποιο αλλο κοριτσάκι.. φυσικά δεν πίστευα ότι θα πετύχει και γι αυτό.. αλλά πονάει περισσότερο να σου δίνουν τη χαρά και να στην πέρνουν πίσω.. πονάω και σωματικά.. αίμα αίμα αίμα το χω σιχαθεί.. Θέλω τόσο πολύ να αναίβει η χοριακή μου αύριο απο θαύμα και μόνο γιατι κοριτσάκια μου πιστέψτε με είναι άλλο η αποτυχία όταν δεν έχεις μωρό και άλλο όταν ήδη έχεις ένα.. αν και πίστευα παλιά το ανίθετο.. γιατι αν αυτή η εγκυμοσύνη προχωρούσε θα χα ένα μωράκι όπως τον Χρυσοβαλάντη μου και τωρα...??? απλά πονάμε πολύ και γω και ο άντρας μου.. πάρα πολύ.. είμαστε δεμένοι όμως.. Θέλουμε πολύ ένα θαυμα Παναγίτσα μου!!!

Αυτά κοριτσάκια μου.. συγγνώμη αν σας κούρασα και σας μαύρισα αλλά η ψυχούλα μου πονάει και ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας.. στην αρχή δεν μπορούσα καθόλου.. και τώρα που σας γράφω κλαίω και σπαράζω γιατι ακόμη έχω τα συμπτώματα όλα.. και πικραίνομαι που δεν θα εχουν κάποια ανταπόκριση.. Θέλω πολύ το θαύμα αλλά με τέτοια χοριακη δυσκολο...

Και μέσα σʼ όλο αυτό πρέπει να πάω να βρω και δουλειά.. αφού πρώτα κάνω μια γενική στο σπίτι που ενω την κάνω θα πλαντάζω στο κλάμα.. και αυτό που με φοβίζει είναι που για πολύ καιρό δεν θα εχω την ευκαιρία να προσπαθήσω. Για πολύ καιρό όμως.. ξέρω θα μου πείτε με τον καιρο θα μου περασει αλλά επειδή ήδη έχω ένα μωρό ο πόνος είναι πιο πολύς.. Θα μου πειτε να χαρώ τον γιο μου και είναι θαυμα μου τον έχω.. το ξέρω αλλα βλέποντας τον θα μου θυμίζει αυτο το μωράκι που δεν τα κατάφερε να γαντζωθεί..

Σας φιλώ όλες και ευχαριστώ που με «ακούσατε».. Δεν ξερω αν τα εγραψα καπως όλα αυτα ή μπερδεμένα αλλά είστε οι μόνες που θα καταλαβαιτε τι περασα! Σας αγαπώ πολύ και εύχομαι καμία κοπέλα να μην περάσει κάτι τέτοιο.. Όλες οι προσπάθειες σας να είναι θετικές! Και να γεμίσει ο κόσμος μικρά θαυματάκια!

Μαριαμνάκι , μου λυπάμαι πάρα μα πάρα πολύ που περνάς αυτές τις δύσκολες στιγμές

σου στέλνω για γλυκιά αγκαλία..

θα περιμένουμε νέα σου αύριο..

ο Θεός είναι μεγάλος

[Moments]

Γεια σας και από μένα...

δυστυχώς δεν έχω χρόνο...

Μαριαμνάκι μου σε σκέφτομαι από το απόγευμα που διάβασα αυτά που έγραψες...Απόψε θα είσαι στην προσευχούλα μου!...

[δεσποινα..]

Γεια σας κοριτσάκια μου.. συγγνώμη που δεν θα σχολιάσω κάτι απʼ όσα είπατε γιατι δεν ειμαι καθόλου καλά.. πονάει η ψυχούλα μου..

Θα αναρωτιέστε όλες τι έπαθα τόσο καιρό που με βλέπετε κάπως...

Αρχές Ιουλίου όπως σας είχα ξαναπεί είχε φθάσει το σπέρμα στο ιατρειο του γιατρου μου.. ήμουν πολύ ευτυχισμένη που το όνειρο ήταν κοντά και ο άντρας μου επίσης.. έτσι αποφασίσαμε με κάποια λεφτάκια που είχαμε στην άκρη και ξοφλησαμε το σπέρμα και είπαμε να κάνουμε και μια προσπάθεια που την ποθούσαμε πολύ.. ξεκίνησα να ρυθμίζω τον κύκλο μου για να μου έρθει η περίοδος τις μέρες που θα ήμουν με άδεια και που θα ήταν ο γιατρός στο ιατρείο του.. είχα και ψηλή προλακτίνη και αρχισα θεραπεία.. 2-3 μέρες πριν μου έρθει η περίοδος είχα όλα εκείνα που σας περιέγραψα δηλητηρίαση, ουρολοίμωξη ένιωθα κόπωση απο τη δουλειά που είχα μείνει μόνη όταν έφυγε με άδεια η άλλη.. πήρα μόνο τα clomid χωρις ενέσεις και έκανα 3 ωραία ωάρια στην αριστερή ωοθήκη.. εγώ και ένα να είχα θα προχωρούσα.. κάναμε την τοποθέτηση στις 30 του Αυγούστου. Στις 10 απολύθηκα τι ωραία και στις 11 του Σεπτέμβρη είχα πόνους περιόδου λίγο ροζ αλλά και παράλληλα κάποια συμπτώματα που τα είχα στην προηγούμενη εγκυμοσύνη μου.. Δομνινάκι μου μιλούσες για αυπνίες και ήθελα να σας πω και γω για τις δικές μου και δεν τολμούσα.. πήρα τον γιατρό και κάναμε μια χοριακή η οποία βγήκε 10.53.. ήταν χαμηλή και εκεί άρχισε το δράμα μας.. την επαναλάβαμε μετά απο 2 ημέρες και πήγε 35.52.. με μια μέρα καθυστερησης σχετικά καλά μας είπαν και ο γιατρός και το χημείο.. εγω να έχω όλο ροζ.. ώσπου ξεκίνησε ο εφιάλτης με τις αιμορραγίες.. την πρώτη ημέρα αιμορραγία το απόγευμα με αρκετό αίμα κόκκινο αλλά όχι σκούρο.. πάμε επειγόντως στην κλινική και μου κάνουν ενεση προγεστερόνης. Την επόμενη ξανα αιμορραγία το μεσημέρι και ξανα στο γιατρό για ενεση.. έκανα πάλι χοριακή που έπρεπε να είχε φτασει την Τρίτη στο 120 και εγω είχα την Δευτερα 150.. αρχίσαμε μέσα στο φόβο μας να χαιρόμαστε λιγάκι.. ο μπέμπης απο καιρό πριν όταν του λέγαμε θες αδελφάκι μου φιλούσε την κοιλίτσα.. αυτές τις μέρες μονο η μαμά μου ήξερε τι συνέβαινε που με βοηθούσε και πέρα απο τον πόνο που ένιωθα απο τις αιμορραγίες, τα τσιμπήματα απο τις ενέσεις και την αγωνία των αποτελεσμάτων της χοριακής μου έλειπε και ο γιοκας μου που αναγκαστηκά τον έπαιρνα στην πεθερά.. και στο σπίτι με έβλεπε συνέχεια ξαπλωμένη και με αγκάλιαζε τρυφερα.. για 2 – 3 μέρες τίποτα και πιστεύαμε ότι όλα κυλανε καλά.. χθες είπαμε με τον άντρα μου ότι επειδή το ραντεβου για να δούμε σάκο μας το είχαν κλείσει για τις 29 του μήνα να πάμε να κανουμε μια χοριακή σήμερα ακόμα να δούμε που είμαστε.. μπα.. δεν προλάβαμε.. ξυπνάω στις 4.36 το πρωι και νιώθω ενα βάρος χαμηλά και να ιδρώνω και να ζαλίζομαι.. νόμιζα ότι ήθελα τουαλέτα και πηγα.. και με ενα σπλας σκάει μια αιμορραγία και να μου έρχεται να λιποθυμήσω.. φώναξα στον άντρα μου και κατατρόμαξε κι αυτός.. μόνο εγκεφαλικό δεν έπαθε.. δεν πήρα τον γιατρό γιατι δεν είχα άλλο αίμα πέρα απο αυτό και λέω θα ξαπλώσω 2 ώρες αν και ήμουν χάλια και φοβισμένη χωρίς να κοιμαμαι απλά να κλαίω σιωπηλά. Ο άντρας μου ήταν στο σαλόνι και έκλαιγε και δεν ήρθε καθόλου στο κρεβάτι.. είμασταν τόσο χαρούμενοι που ήρθε και με την πρώτη και θα χα και την άνεση να είμαι στο σπιτι μέχρι να γεννήσω μιας και απολυθηκα.. πάμε κάνουμε μια χοριακή το πρωι και έπρεπε να είχε φτάσει στο 600 αλλα 387 πήγε.. μιλάμε ο άνθρωπος που έχει το χημείο πάγωσε μαζί μου και εννοείται εγώ έκλαιγα.. πήρα τον άντρα μου που έκλαιγε κι αυτός.. εγώ δεν μπορούσα να πάρω τον γιατρό και τον πήρε ο άντρας μου.. είχαμε 2 επιλογές ή να σταματήσω τα χαπάκια και εδώ να τελειώσουν όλα ή να πάω απο το ιατρείο να μου κάνει ακόμα μια ένεση και αυριο επανάληψη για να σιγουρευτούμε.. δεν μπορούσα να αποφασίσω.. ξέρω ότι οι μονάδες είναι χάλια αλλά απο την άλλη δεν ηθελα να σταματήσω έτσι απλά τα χαπακια αν δεν ήμουν σίγουρη.. όταν ήμουν καλύτερα πήρα το γιατρό και συμφώνησε αν και είναι απαισιόδοξος και ποιος δε θα ταν άλλωστε.. πήγα στο ιατρείο και μόλις είδα την γραμματέα έμπηξα τα κλάματα και με έβλεπε όλη η κλινική.. βγήκε ο γιατρός ο οποίος προσπαθούσε να με κάνει να νιώσω καλύτερα αλλά που..μετά βάλαμε την ένεση και έφυγα και αύριο θα παω για χοριακή και φοβάμαι.. θα πέσει το ξέρω αλλά ζητώ ένα θαυμα κοριτσάκια μου.. θέλω να ανέβει.. δεν το αντέχω όλο αυτο.. πονάει.. δεν σας είχα πει τιποτα απο την αρχή όταν ξεκίνησα όχι για κανένα άλλο λόγο παρα μόνο γιατι ήθελα να μαθω για τα ωάρια και μετά. Όταν έμαθα ήταν άσχημα η Νικόλ μας και δεν ήθελα να πω γιατι την καταλάβαινα τι περνούσε και δεν ήθελα να λέω για την προσπάθεια μας και να μαι στον κόσμο μου.. ήδη έχω και ένα μωράκι και δεν ήθελα να πικράνω αθελα μου καποιο αλλο κοριτσάκι.. φυσικά δεν πίστευα ότι θα πετύχει και γι αυτό.. αλλά πονάει περισσότερο να σου δίνουν τη χαρά και να στην πέρνουν πίσω.. πονάω και σωματικά.. αίμα αίμα αίμα το χω σιχαθεί.. Θέλω τόσο πολύ να αναίβει η χοριακή μου αύριο απο θαύμα και μόνο γιατι κοριτσάκια μου πιστέψτε με είναι άλλο η αποτυχία όταν δεν έχεις μωρό και άλλο όταν ήδη έχεις ένα.. αν και πίστευα παλιά το ανίθετο.. γιατι αν αυτή η εγκυμοσύνη προχωρούσε θα χα ένα μωράκι όπως τον Χρυσοβαλάντη μου και τωρα...??? απλά πονάμε πολύ και γω και ο άντρας μου.. πάρα πολύ.. είμαστε δεμένοι όμως.. Θέλουμε πολύ ένα θαυμα Παναγίτσα μου!!!

Αυτά κοριτσάκια μου.. συγγνώμη αν σας κούρασα και σας μαύρισα αλλά η ψυχούλα μου πονάει και ήθελα να το μοιραστώ μαζί σας.. στην αρχή δεν μπορούσα καθόλου.. και τώρα που σας γράφω κλαίω και σπαράζω γιατι ακόμη έχω τα συμπτώματα όλα.. και πικραίνομαι που δεν θα εχουν κάποια ανταπόκριση.. Θέλω πολύ το θαύμα αλλά με τέτοια χοριακη δυσκολο...

Και μέσα σʼ όλο αυτό πρέπει να πάω να βρω και δουλειά.. αφού πρώτα κάνω μια γενική στο σπίτι που ενω την κάνω θα πλαντάζω στο κλάμα.. και αυτό που με φοβίζει είναι που για πολύ καιρό δεν θα εχω την ευκαιρία να προσπαθήσω. Για πολύ καιρό όμως.. ξέρω θα μου πείτε με τον καιρο θα μου περασει αλλά επειδή ήδη έχω ένα μωρό ο πόνος είναι πιο πολύς.. Θα μου πειτε να χαρώ τον γιο μου και είναι θαυμα μου τον έχω.. το ξέρω αλλα βλέποντας τον θα μου θυμίζει αυτο το μωράκι που δεν τα κατάφερε να γαντζωθεί..

Σας φιλώ όλες και ευχαριστώ που με «ακούσατε».. Δεν ξερω αν τα εγραψα καπως όλα αυτα ή μπερδεμένα αλλά είστε οι μόνες που θα καταλαβαιτε τι περασα! Σας αγαπώ πολύ και εύχομαι καμία κοπέλα να μην περάσει κάτι τέτοιο.. Όλες οι προσπάθειες σας να είναι θετικές! Και να γεμίσει ο κόσμος μικρά θαυματάκια!

αχ! μαριαμνακη μου! κουραγιο κουκλιτσα μου σε καταλαβαινω απολυτα δυστυχως,τα ειχα περασει κ εγω...το ξερω ειναι δυσκολο,πολυ δυσκολο,αλλα να, δες κ μενα υστερα απο ολα αυτα που εχω περασει...βρηκα τη δυναμη κ σηκωθηκα και ειπα ξανα κ ξανα θα προσπαθησω...να λες δοξα το θεο κ να μην τα βαζεις μαζι του κατι ξερει αυτος που δεν το ξερουμε εμεις... οτι ειναι για καλο σου εγω θα πω...πολλα φιλακια σε σενα κ στο μικρουλι σου!!!!!!!!!

[δεσποινα..]

Καλημερααα!!

τσακωσα το σημα και γραφω στα γρηγορα!

Μολις εχω ετοιμο το προσκλητηριο θα σας στειλω ηλεκτρονικα σε οσες εχω φβ κι αν καποια ενδιαφερεται&δεν εχω στειλει να μου πειτε! Απλα στελτε καλυτερα πμ γιατι δε προλαβαινω να τα διαβασω ολα μη χασω καμια συμμετοχη χεχε!

Συγχαρητηρια για τις καρδουλες που χτυπανε! Ειμαι τοοοοοοοοσο χαρουμενη για εσας!

Μετα τη βαφτιση θα εχω πιο πολυ χρονο και για καφεδακι!!

γεια σου καραμελακι! πως εισαι??μετακομισατε τελικα??ειστε ορεστιαδα?που θα κανετε τη βαφτιση???ρωταω πολλα ε?? σε εχασα κ δεν ξερω προς τα που ειστε :tongue::tongue:

[δεσποινα..]

Koριτσάκια μου γεια σας!!!!

Τι κάνετε??

Ήθελα να μπω χθες να σας γράψω αλλά δε τα κατάφερα .....θα σας πω όμως σήμερα τα νέα μου!!

Χθες πήγαμε στο γιατρό και είδαμε και μεις καρδιακή λειτουργία στο εμβρυάκι μας:D:D

Νασούλαααα μου πολύ χάρηκα και για σένα!!!!!!!! Αχ την ίδια μέρα ακούσαμε και οι δυό μας καρδούλα:D:D:D

Έχεις ανακατοσούρες ε? όταν ξυπνάς τρώγε μια φρυγανίτσα και γενικότερα μην αφηνεις το στομαχάκι σου άδειο....χωρις να το βαραίνεις.

Εγώ για την ώρα δεν έχω ανακατοσούρες......μια μερα ένιωσα καουρα στο στομάχι ....αυτο μονο.

Αληθεια πόσο εισαι τωρα? ποσο έχουμε διαφορά? μια βδομαδουλα περιπου? Εγω σημερα παρασκευη κλεινω 6 εβδομαδες!! Και γω σημερα πηγα και έκανα τις εξετασεις του προγεννητικου.....αυριο θα χω τα αποτελέσματα.

Δομνινάκι μου πόσο χαίρομαι που όλα πάνε καλά!!!!!! Μπράβο σου που δεν έχεις πάρει και κιλάκια ...εγώ πάντως ψηφίζω αγοράκι.......δε ξέρω αλλά σε φαντάζομαι να έχεις γιο

Νικολ μου εγώ νομίζω πως η χοριακη σου είναι ενταξυ.......εννοω δε πρεπει να χρειαζεσαι επαναληψη της.........έπεσε ......οταν λενε να μηδενηστει δεν εννοουν ακριβως 0....εννοουν να πεσει σε χαμηλα επιπεδα. Θυμαμαι και γω που εκανα επαναληπτικες στο εξωμητριο παλιοτερα για να παρακολουθησουμε οτι θα πεσει...........οταν ειχα φτασει το 12 μου παν να μην ξανακανω.

Σίγουρα το τι ακριβως θα κανεις θα στο πει ο γιατρος σου......απλά δεν πιστευω οτι υπαρχει λογος ανησυχίας ε κοριτσάκι??

Ντεσκο.....έβγαλε και δοντάκι η μικρη ακουω Και ο μπόμπιρας δεν αποχωριζεται τη μανουλα ε? μμμ κάτι θα ξέρει!!!

Ροδακινούλα τι κανει ο μικρος μιστερ ροδακινουλης?? Σε παιδευει ή είναι ακόμα ήσυχο μωράκι??

Μαρκελλάκι μου όλα καλά? τουλάχιστον πολύ καλύτερα ε?

Αχ τι όμορφη φωτογραφιούλα αυτή με την καρδούλα που μας έβαλες....σ ευχαριστούμε πολύ!!!!!!!

Μαριαμνάκι μου στεναχωρέθηκα έτσι που σ άκουσα, ελπίζω να μην είναι κάτι πολύ σοβαρό, όποτε εσύ νιώσεις και θελήσεις εμεις εδώ είμαστε να σε ακούσουμε!

Στελλίτσα μου εύχομαι να βρεθεί σύντομα κάτι .....και να μη μου στεναχωριέσαι.

Κουκάκι μου η αισιοδοξία σου για μένα μια χαρά τα χει βγάλει εις πέρας ως τώρα! Τι κανει ο μικρος κουκος? του βάζεις να ακουσει τραγουδάκια??

Το μομεντινι μας τι κάνει? Εσύ μομεντούλα πρέπει να του γράφεις τραγούδια του μωρου σου να ακουει τις συνθεσεις της μανούλας

Αλήθεια του χεις γράψει κανένα?

Καραμελλάκι πολύ χαίρομαι όταν κλεβεις ιντερνετ απο τους γειτονες και μας γραφεις......να ναι καλά οι άνθρωποι!

Εγώ δηλώνω συμμετοχη για τα βαφτισια της καραμελίτσας!!!

Ανθόύλα τι κάνουν οι μπεμπηδες?

Μαράκι 1981, μαρία 10, georgkat,τινα tinkerbel, ιονελιτα(καλε εσυ ακομα διακοπάρεις?), και σε όποια ξεχνάω πολλά πολλά φιλάκια!

Τουρτίτσααα που είσαι εσύ?? Ααααα σε μας δεν εμφανίστηκες ακόμα:p......και είναι μια αφορμή να μας γράψεις και τα νέα σου. Η Νασούλα και γω μείναμε έγκυες......πωπω το λεω και ειναι λες και δε μιλάω για μένα.

μπραβοοοο!μελετινακι μου! να εχεις μια ομορφη εγκυμοσυνη κ να προσεχεις απο δω περα!!!:tongue: ποτε ξανα υπερυχο??????