Quantcast
Jump to content
Προσοχή σε SCAM μηνύματα! Μας ενημέρωσαν ότι εστάλει μήνυμα στα Αγγλικά, για αλλαγή κωδικού πρόσβασης. Δεν έχουμε στείλει κάτι τέτοιο. Τα μηνύματά μας, πάντα είναι μεταφρασμένα στα Ελληνικά & περιέχουν το λογότυπό μας. ×
➔ Parents.org.gr
  • Από την διαχείριση / Admin news

    • πρίν από 43 λεπτά , Blue Velvet είπε:

      Άρα κάτι σαν ανεξήγητη υπογονιμότητα όπως το περιγράφεις.Ελπιζω αυτή τη φορά να είσαι έγκυος,να έχεις μια όμορφη εγκυμοσύνη και να αφήσεις πίσω σου όλη την ταλαιπωρία που πέρασες ❤️

      Σε ευχαριστώ 😍μακάρι αν και κρατώ μικρό καλάθι....δεν πειράζει..θα ειναι 2-3 μερες δυσκολες μετα θα επανελθω...όπως λέω πάντα έχουμε δικαίωμα να πέσουμε αλλά υποχρέωση να σηκωθούμε! Αν θέλει ο Θεός θα γίνει!

      • Ευχή 1

Το καφέ της ηρεμίας!


Recommended Posts

πρίν από 17 λεπτά , Tamina88 είπε:

Καλησπέρα κορίτσια κ από εμένα… μιας και μιλάμε για ηρεμία …είμαι 19+1 . Η εγκυμοσύνη μου ( αν εξαιρέσουμε τον διαβήτη και τα εντερικά μου ) εξελισεται οκ. Ωστόσο εγώ δεν μπορώ με τίποτα να χαλαρώσω , είμαι μόνιμα αγχωμένη κ ψάχνω συνέχεια αν συμβεί αυτό αν εκείνο αν το άλλο… είναι πρώτη εγκυμοσύνη κ από εξωσωματική. Όποτε φοβάμαι ακόμη περισσότερο. Κ έχω κ ένα γιατρό που αντί να με ηρεμεί μου λέει όλη την ώρα να μην ξεθαρρεύω κ να προσέχω μέχρι να μπω στο 3 τρίμηνο… όλη μερα σχεδόν είμαι μόνη κ με τρώνε οι σκέψεις. Έλεγα να βγαίνω έστω γ ένα περίπατο το απόγευμα αλλά μου είπε να περπατώ μόνο μισή ώρα 2 φορές την εβδομάδα. Ενώ δεν ύπαρχουν ενδείξεις ,απλα για προσοχή και ασφάλεια. Δεν ξέρω κορίτσια πως να φερθώ ώστε να χαλαρώσω, να έχω κάποιες χαλαρές στιγμές στην μερα μου.σκέφτομαι συνέχεια πως ότι κανω διακινδυνεύω την εγκυμοσύνη μου…

Συγγνωνη κοριτσι μου, αλλα εφοσον δεν εχεις προβλημα (πλακουντες, αμνιακα κτλ) απορω με τον γιατρο σου. Και απορω με τη συμοεριφορα του. Ο γιατρος πρεπει να σε καθησυχαζει. Οχι να σου χρυσωνει  το χαπι φυσικα, αλλα να ειναι ειλικρινης και ζεν. Απορω με μερικους ανθρωπους και δη επαγγελματιες!

Να κανεις τη βολτα σου. Εννοειται θα προσεχεις. Ουτε βαρη, ουτε κουραση αλλα μια βολτα σιγουρα δε θα σου κανει κακο. ΕΙΔΙΚΑ στον διαβητη και τα εντερικα ΕΠΙΒΑΛΕΤΑΙ να περπατας. 

Οπως και να εχει, ξερω ειναι ευκολο μονο στα λογια, προσπαθησε να εισαι οσο πιο ηρεμη μπορεις. Γιατι οτι μα οτι βιωνεις και νιωθεις, το νιωθει και το μωρακι σου. Χαιδεψε τη κοιλιτσα σου. Βαλε μια σειρα ή ταινια που σε χαλαρωνει, που σε κανει να γελας. Ακου τραγουδια και μουσικη που σου φτιαχνουν τη διαθεση. Διαβασε ενα ευχαριστο βιβλιο. Μιλα με καποιον/α φιλο ή φιλη σου.. μη σε παιρνει απο κατω. 

Ολα καλα θα πανε ❤️

  • Μου αρέσει 1
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

  • Απαντήσεις 56
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

πρίν από 30 λεπτά , Elle12 είπε:

Συγγνωνη κοριτσι μου, αλλα εφοσον δεν εχεις προβλημα (πλακουντες, αμνιακα κτλ) απορω με τον γιατρο σου. Και απορω με τη συμοεριφορα του. Ο γιατρος πρεπει να σε καθησυχαζει. Οχι να σου χρυσωνει  το χαπι φυσικα, αλλα να ειναι ειλικρινης και ζεν. Απορω με μερικους ανθρωπους και δη επαγγελματιες!

Να κανεις τη βολτα σου. Εννοειται θα προσεχεις. Ουτε βαρη, ουτε κουραση αλλα μια βολτα σιγουρα δε θα σου κανει κακο. ΕΙΔΙΚΑ στον διαβητη και τα εντερικα ΕΠΙΒΑΛΕΤΑΙ να περπατας. 

Οπως και να εχει, ξερω ειναι ευκολο μονο στα λογια, προσπαθησε να εισαι οσο πιο ηρεμη μπορεις. Γιατι οτι μα οτι βιωνεις και νιωθεις, το νιωθει και το μωρακι σου. Χαιδεψε τη κοιλιτσα σου. Βαλε μια σειρα ή ταινια που σε χαλαρωνει, που σε κανει να γελας. Ακου τραγουδια και μουσικη που σου φτιαχνουν τη διαθεση. Διαβασε ενα ευχαριστο βιβλιο. Μιλα με καποιον/α φιλο ή φιλη σου.. μη σε παιρνει απο κατω. 

Ολα καλα θα πανε ❤️

Έχω κάνει ένα πολύ δύσκολο χειρουργείο μαζί του και ήξερα πως είναι σε κάποια υπερβολικός, αλλά τώρα στην εγκυμοσύνη με τις ορμόνες με επηρεάζει πολύ. Άλλωστε δεν φερομαι επιπόλαια … όπως κ να χει δυστυχώς καθομαι κ ψάχνω τα πάντα κ έχω καταντήσει φοβική με κάθε σύμπτωμα . Ελπίζω μετά την εγκυμοσύνη να γίνω πάλι ο εαυτός μου… 🤷🏼‍♀️🤷🏼‍♀️🤷🏼‍♀️σε ευχαριστώ πολύ που μου απάντησες !!! 
ολα θα πανε καλα ❤️🙏🤞

  • Μου αρέσει 1
  • Δύναμη! 1
Link to comment
Share on other sites

1 hour ago, Tamina88 είπε:

Καλησπέρα κορίτσια κ από εμένα… μιας και μιλάμε για ηρεμία …είμαι 19+1 . Η εγκυμοσύνη μου ( αν εξαιρέσουμε τον διαβήτη και τα εντερικά μου ) εξελισεται οκ. Ωστόσο εγώ δεν μπορώ με τίποτα να χαλαρώσω , είμαι μόνιμα αγχωμένη κ ψάχνω συνέχεια αν συμβεί αυτό αν εκείνο αν το άλλο… είναι πρώτη εγκυμοσύνη κ από εξωσωματική. Όποτε φοβάμαι ακόμη περισσότερο. Κ έχω κ ένα γιατρό που αντί να με ηρεμεί μου λέει όλη την ώρα να μην ξεθαρρεύω κ να προσέχω μέχρι να μπω στο 3 τρίμηνο… όλη μερα σχεδόν είμαι μόνη κ με τρώνε οι σκέψεις. Έλεγα να βγαίνω έστω γ ένα περίπατο το απόγευμα αλλά μου είπε να περπατώ μόνο μισή ώρα 2 φορές την εβδομάδα. Ενώ δεν ύπαρχουν ενδείξεις ,απλα για προσοχή και ασφάλεια. Δεν ξέρω κορίτσια πως να φερθώ ώστε να χαλαρώσω, να έχω κάποιες χαλαρές στιγμές στην μερα μου.σκέφτομαι συνέχεια πως ότι κανω διακινδυνεύω την εγκυμοσύνη μου…

Θα συμφωνήσω με την @Elle12. Και στα εντερικα κ στον δοαβητη κυησης το χαλαρό περπάτημα επιβάλλεται!! Γενικά η γνώμη μου είναι να ακούς κ λίγο το ένστικτο σου,δεν θα σου πω να αλλάξεις γιατρό γιατί οκ πέρασες μαζί του χειρουργείο,έκανες κ την εξωσωματική,τον εμπιστεύεσαι αλλά να ακούς κ το σώμα σου από την στιγμή που δεν υπάρχει κάποια αντενδειξη. Εγώ στην πρωτη μου εγκυμοσύνη ήμουν αρκετά φοβικη και αγχώδης μέχρι την αυχενική. Είχα δύο παλινδρομες κ όταν ήρθε η τρίτη εγκυμοσύνη τα έβλεπα όλα μαύρα. Ο γιατρός μου με βοήθησε σε αυτό. Και διαβήτη κύησης που είχα,μετά από κάθε γεύμα,έριχνα ένα περπάτημα μοσαωρο ή  κ έκανα δουλειές στο σπιτι(χαλαρα) βοηθούσε όταν τρυπιομουν μετά. Προσπάθησε να ακούς οκ τον γιατρό σου κ να συζητάς μαζί του αυτά που σε προβληματίζουν.πχ το να βγεις για έναν καφέ από το σπίτι,να περπατήσεις τώρα που άνοιξε ο καιρος κατά κύριο λόγο θα σε βοηθήσει ψυχολογικά.και σίγουρα κάτι τέτοιο δεν θα κάνει κακό στο μωράκι σου. Με το καλό σου εύχομαι!!!

1 hour ago, Elle12 είπε:

Συγγνωνη κοριτσι μου, αλλα εφοσον δεν εχεις προβλημα (πλακουντες, αμνιακα κτλ) απορω με τον γιατρο σου. Και απορω με τη συμοεριφορα του. Ο γιατρος πρεπει να σε καθησυχαζει. Οχι να σου χρυσωνει  το χαπι φυσικα, αλλα να ειναι ειλικρινης και ζεν. Απορω με μερικους ανθρωπους και δη επαγγελματιες!

Να κανεις τη βολτα σου. Εννοειται θα προσεχεις. Ουτε βαρη, ουτε κουραση αλλα μια βολτα σιγουρα δε θα σου κανει κακο. ΕΙΔΙΚΑ στον διαβητη και τα εντερικα ΕΠΙΒΑΛΕΤΑΙ να περπατας. 

Οπως και να εχει, ξερω ειναι ευκολο μονο στα λογια, προσπαθησε να εισαι οσο πιο ηρεμη μπορεις. Γιατι οτι μα οτι βιωνεις και νιωθεις, το νιωθει και το μωρακι σου. Χαιδεψε τη κοιλιτσα σου. Βαλε μια σειρα ή ταινια που σε χαλαρωνει, που σε κανει να γελας. Ακου τραγουδια και μουσικη που σου φτιαχνουν τη διαθεση. Διαβασε ενα ευχαριστο βιβλιο. Μιλα με καποιον/α φιλο ή φιλη σου.. μη σε παιρνει απο κατω. 

Ολα καλα θα πανε ❤️

Τι έγινε καλε εσυ;;γεννησες;πότε  με το καλό;

  • Μου αρέσει 2
Link to comment
Share on other sites

2 ώρες πρίν, Tamina88 είπε:

Καλησπέρα κορίτσια κ από εμένα… μιας και μιλάμε για ηρεμία …είμαι 19+1 . Η εγκυμοσύνη μου ( αν εξαιρέσουμε τον διαβήτη και τα εντερικά μου ) εξελισεται οκ. Ωστόσο εγώ δεν μπορώ με τίποτα να χαλαρώσω , είμαι μόνιμα αγχωμένη κ ψάχνω συνέχεια αν συμβεί αυτό αν εκείνο αν το άλλο… είναι πρώτη εγκυμοσύνη κ από εξωσωματική. Όποτε φοβάμαι ακόμη περισσότερο. Κ έχω κ ένα γιατρό που αντί να με ηρεμεί μου λέει όλη την ώρα να μην ξεθαρρεύω κ να προσέχω μέχρι να μπω στο 3 τρίμηνο… όλη μερα σχεδόν είμαι μόνη κ με τρώνε οι σκέψεις. Έλεγα να βγαίνω έστω γ ένα περίπατο το απόγευμα αλλά μου είπε να περπατώ μόνο μισή ώρα 2 φορές την εβδομάδα. Ενώ δεν ύπαρχουν ενδείξεις ,απλα για προσοχή και ασφάλεια. Δεν ξέρω κορίτσια πως να φερθώ ώστε να χαλαρώσω, να έχω κάποιες χαλαρές στιγμές στην μερα μου.σκέφτομαι συνέχεια πως ότι κανω διακινδυνεύω την εγκυμοσύνη μου…

θα συμφωνησω με τα κοριτσια

εφοσον εχεις διαβητη,κ δ εχεις αντενδειξεις για περπατημα να βγαινεις

διαβασε,ακου μουσικη,ξεκινα σειρες

σε λιγο θα αρχισεις ερευνα αγορας για τα πραγματα του μωρου

αν μπορει καποιος να ερχεται να σου κανει παρεα,αλλα να βγαινεις κ εσυ.

δ θα παθεις κτ αν πας για καφε.αν εχεις ταλαιπωρια με μμμ,μονο προσπαθησε να βρεις λυση

ειδικα λογω διαβητη,η ηπια ασκηση,οπως χαλαρο περπατημα ειναι απαραιτητη

μιση ωριτσα καθε μερα,δ μου ακουγεται πολυ

μεχρι κ γυμναστικη για εγκυους θα μπορουσες.το καλοκαιρι κολυμπι

ψαξε κ για σεμιναρια,τοκετου,θηλασμου.υπαρχουν κ διαδικτυακα,αλλα εφοσον δ εχεις θεμα στην κυηση,γτ να μην κανεις απο κοντα;ειναι σιγουρα πιο κατατοπιστικα

καταλαβαινω να μην θες να αλλαξεις γιατρο,αλλα αν ειναι να φοβασαι τα παντα,δ ξερω αν αξιζει

  • Μου αρέσει 3
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

3 ώρες πρίν, MumMaria είπε:

Θα συμφωνήσω με την @Elle12. Και στα εντερικα κ στον δοαβητη κυησης το χαλαρό περπάτημα επιβάλλεται!! Γενικά η γνώμη μου είναι να ακούς κ λίγο το ένστικτο σου,δεν θα σου πω να αλλάξεις γιατρό γιατί οκ πέρασες μαζί του χειρουργείο,έκανες κ την εξωσωματική,τον εμπιστεύεσαι αλλά να ακούς κ το σώμα σου από την στιγμή που δεν υπάρχει κάποια αντενδειξη. Εγώ στην πρωτη μου εγκυμοσύνη ήμουν αρκετά φοβικη και αγχώδης μέχρι την αυχενική. Είχα δύο παλινδρομες κ όταν ήρθε η τρίτη εγκυμοσύνη τα έβλεπα όλα μαύρα. Ο γιατρός μου με βοήθησε σε αυτό. Και διαβήτη κύησης που είχα,μετά από κάθε γεύμα,έριχνα ένα περπάτημα μοσαωρο ή  κ έκανα δουλειές στο σπιτι(χαλαρα) βοηθούσε όταν τρυπιομουν μετά. Προσπάθησε να ακούς οκ τον γιατρό σου κ να συζητάς μαζί του αυτά που σε προβληματίζουν.πχ το να βγεις για έναν καφέ από το σπίτι,να περπατήσεις τώρα που άνοιξε ο καιρος κατά κύριο λόγο θα σε βοηθήσει ψυχολογικά.και σίγουρα κάτι τέτοιο δεν θα κάνει κακό στο μωράκι σου. Με το καλό σου εύχομαι!!!

Τι έγινε καλε εσυ;;γεννησες;πότε  με το καλό;

Χαχαχα! Οχι ακομα! Εχω! Ελπιζω! Σημερα 38 ακριβως! Ειμαστε στην αναμονη πλεον.. 

  • Μου αρέσει 1
  • Ευχή 1
Link to comment
Share on other sites

13 ώρες πρίν, Tamina88 είπε:

Καλησπέρα κορίτσια κ από εμένα… μιας και μιλάμε για ηρεμία …είμαι 19+1 . Η εγκυμοσύνη μου ( αν εξαιρέσουμε τον διαβήτη και τα εντερικά μου ) εξελισεται οκ. Ωστόσο εγώ δεν μπορώ με τίποτα να χαλαρώσω , είμαι μόνιμα αγχωμένη κ ψάχνω συνέχεια αν συμβεί αυτό αν εκείνο αν το άλλο… είναι πρώτη εγκυμοσύνη κ από εξωσωματική. Όποτε φοβάμαι ακόμη περισσότερο. Κ έχω κ ένα γιατρό που αντί να με ηρεμεί μου λέει όλη την ώρα να μην ξεθαρρεύω κ να προσέχω μέχρι να μπω στο 3 τρίμηνο… όλη μερα σχεδόν είμαι μόνη κ με τρώνε οι σκέψεις. Έλεγα να βγαίνω έστω γ ένα περίπατο το απόγευμα αλλά μου είπε να περπατώ μόνο μισή ώρα 2 φορές την εβδομάδα. Ενώ δεν ύπαρχουν ενδείξεις ,απλα για προσοχή και ασφάλεια. Δεν ξέρω κορίτσια πως να φερθώ ώστε να χαλαρώσω, να έχω κάποιες χαλαρές στιγμές στην μερα μου.σκέφτομαι συνέχεια πως ότι κανω διακινδυνεύω την εγκυμοσύνη μου…

Κορίτσι μου γλυκό, κ εγω από εξωσωματική προέρχομαι με ΑΜΗ 0,05 τα καταφέραμε και όλοι λέγανε για θαύμα, συνπεριλαμβανομενόμενου και του γιατρού μου που τον είχα κ εγω από την εξωσωματική. 
 

εγω θέλω να σου πω, ότι το αγχος και η εννοια δεν θα σου φύγουν τόσο εύκολα μέχρι και να την κρατήσεις στα χέρια σου. Όποτε πρέπει να κανεις energy management, να φροντίσεις όσο μπορεις, να έχεις θετικούς ανθρώπους γύρω σου, να κανεις κάποια πράγματα για σένα που να μην σε αγχώνουν περισσότερο. Εγω έκανα πιλατες κ το σταμάτησα γιατί δεν άντεχα στην σκέψη ότι μπορεί κάτι να πάει στραβά. Καλα-κακα δεν ξέρω αλλά είπα ότι είναι πιο σημαντικό να μην στρεσάρομαι από το να πιέζω τον εαυτο μου. Το ίδιο έπαθα και με το μασάζ. 🤣 πήγα και καλα να κάνω μια φορά, να το ζήσω και με το που άρχισε να μου τρίβει την κοιλιά, σφίχτηκα ολόκληρη και με έκοψε κρύος ιδρώτας. Πάει κ αυτό. Δεν πειράζει.

βρες εσυ τα όρια σου. Και επειδή έχεις δρόμο ακόμα και είναι νωρίς, εγω θα σου έλεγα ότι αν ο γιατρος σου δεν σου ταιριάζει για την εγκυμοσυνη να προσπαθήσεις να βρεις κάποιον που να τον εμπιστεύεσαι περισσότερο. Δεν πρέπει να υποτιμάμε οτιδήποτε επιδρά στην ψυχολογία μας. Θελουμε συμμαχους.

  • Μου αρέσει 1
Link to comment
Share on other sites

Έτσι ακριβώς είμαι κ εγώ… ενώ έλεγα πως θα κάνω ποσά πράγματα εν τελεί δεν έκανα τίποτα, αλλά κ το να βάλω τον εαυτό μου σε γυαλα δεν έχει νόημα και είναι κ ψυχοφθόρο… μάλλον πρέπει να ακούω κ λίγο το ένστικτο μου όπως είπαν και τα κορίτσια… σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση !!!

  • Μου αρέσει 2
Link to comment
Share on other sites

12 ώρες πρίν, Tamina88 είπε:

Έτσι ακριβώς είμαι κ εγώ… ενώ έλεγα πως θα κάνω ποσά πράγματα εν τελεί δεν έκανα τίποτα, αλλά κ το να βάλω τον εαυτό μου σε γυαλα δεν έχει νόημα και είναι κ ψυχοφθόρο… μάλλον πρέπει να ακούω κ λίγο το ένστικτο μου όπως είπαν και τα κορίτσια… σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση !!!

Κορίτσι μου καλησπέρα και από εμένα!

Όλη την ημέρα έτρεχα από το πρωί είχα να κάνω εξετάσεις , να τακτοποιήσω υποχρεώσεις και τώρα είδα τη συνομιλία.

Λοιπόν , συμφωνώ απόλυτα με τις @Elle12 και τη @MumMaria!Έγκυες είμαστε ναι, αλλά όχι άρρωστες.Και στο λέει ένα άτομο υπερβολικά αγχώδες.Ο γιατρός και ειδικά ο γυναικολόγος διαδραματίζει έναν κομβικό ρόλο στη ζωή της γυναίκας κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης και οφείλει να είναι δίπλα της με ειλικρίνεια , αγάπη και σεβασμό λέγοντας την αλήθεια και όχι επιφορτίζοντας την με άγχος. Σε καταλαβαίνω γιατι , όταν μετά από προσπάθεια και αναμονή( και ένα μικρό χειρουργείο )έμεινα έγκυος φυσικά χωρίς να το περιμένω και  οι πρώτες εβδομάδες ήταν όλο κλάματα γιατί η γυναικολόγος στην οποία πήγαινα μας γέμιζε άγχος δεν απαντούσε στα ερωτήματα μας και δε νιώθαμε ασφάλεια. Έτσι άλλαξα γυναικολόγο (και όχι ελαφρά την καρδία που λέμε το σκέφτηκα αρκετά) αλλα φάνηκε πως  έκανα το καλύτερο για τον χαράκτηρα μου ,βρήκα κάποιον που να μου ταιριάζει και σαν επιστήμονας και σαν νοοτροπία/mentality.Και παρά το γεγονός ότι όπως ανέφερα είμαι αγχώδης και εγω όλο σκέφτομαι διάφορα , ο άνθρωπος αυτός έχει την υπομονή και την τεκμηρίωση κάθε φορα να με ακούει και να με ηρεμεί. και τώρα ακόμη έχω άγχος , προσπαθώ να μην κάνω αρνητικές σκέψεις.. Κατανοώ ότι ξέρει το ιστορικό σου , τον εμπιστεύεσαι αλλά σκέψου ότι η εγκυμοσύνη είναι ένα ταξίδι που πρέπει παρά τα άγχη μασ να το χαρούμε κιολας και να έχουμε μαζί μας συνοδοιπόρους που μας ταιριάζουν και μας δίνουν δύναμη..

Ως προς το διαβήτη κύησης κάνεις διατροφή και μετράς τιμές?Σε ρωτάω γιατί και εγώ είχα οριακές τιμές(άλλο άγχος) και τώρα κάνω διατροφή μόνη μου μέχρι να πάω σε διαβητολόγο αυτή την εβδομάδα να δω τι θα μου πει.Πάντως όλες οι οδηγίες που έψαξα λένε ότι κάθε έγκυος μπορεί να κάνει περπάτημα 30 λεπτά την ημέρα και ειδικά αυτές με διαβήτη όπως είπανε οι @vikib και η @MumMaria μετά το φαγητό καλό θα ήταν να περπατάνε για λίγο.Οπότε σκέψου το θα σε βοηθήσει το περπάτημα και σαν βολτίτσα ψυχολογικά και σωματικά.Από εκεί και έπειτα σε ψυχολογικό επίπεδο δες καμία ταινία/σειρά (κατά προτίμηση ευχάριστες ) , άκου μουσική , κάνε διαλογισμό (υπάρχουν στο youtube στα ελληνικά) και κανε όμορφες σκέψεις για το μωράκι σου το οποίο μικρό μεν αλλά νίωθει τα συναισθήματα σου. Ό, τι σε ευχαριστεί να κάνεις.

Καλά ολόκληρο κατεβατό έγραψα🤓

🧿💗Μη το βάζεις κάτω όλα θα πάνε καλά!(το λέω για να το ακούσω και εγώ😏 )

Εδω είμαστε.

 

 

 

21 ώρες πρίν, Elle12 είπε:

Χαχαχα! Οχι ακομα! Εχω! Ελπιζω! Σημερα 38 ακριβως! Ειμαστε στην αναμονη πλεον.. 

Ωωωωω εννοείται να μας κρατάς ενήμερες!Με το καλό κορίτσι μου!!Όλα να πάνε κατ'ευχήν!!💗💗🧿

 

  • Μου αρέσει 3
  • Δύναμη! 1
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


13 ώρες πρίν, Tamina88 είπε:

Έτσι ακριβώς είμαι κ εγώ… ενώ έλεγα πως θα κάνω ποσά πράγματα εν τελεί δεν έκανα τίποτα, αλλά κ το να βάλω τον εαυτό μου σε γυαλα δεν έχει νόημα και είναι κ ψυχοφθόρο… μάλλον πρέπει να ακούω κ λίγο το ένστικτο μου όπως είπαν και τα κορίτσια… σε ευχαριστώ πολύ για την απάντηση !!!

Έτσι είναι… το ένστικτο σου πρέπει να ακους και εννοείται ομως ότι πρεπει να υπολογιζεισ και όσα σου λέει ο γιατρος σου αλλά όχι αφιλτράριστα.

Εγω μπορεί να έκοψα τη γυμναστική αλλά με το που έκλεισα τρίμηνο πήγαμε Βιέννη και γενικά εκανα αρκετά ταξίδια. Επίσης περπατούσα πολύ… αλλά αυτά ήταν που με ευχαριστουσαν και δεν ήθελα να τα κόψω

Καλή συνέχεια στην εγκυμοσυνη σου! Είναι μαγική περίοδος αν δεν ταλαιπωρηθεις από ναυτιες κτλ, και ευχομαι να την ευχαριστηθείς!

  • Μου αρέσει 2
  • Δύναμη! 1
Link to comment
Share on other sites

Καλημέρα στην ομάδα! πολύ ωραία ιδέα για ένα τέτοιο καφέ καθώς μπορώ να μοιραστώ έναν πολύ πολύ καλά κρυμμένο φόβο που έχω

είμαι 30 ετών, υγιέστατη, έγκυος στο πρώτο παιδάκι μου στην 32η εβδομάδα και με πολύ καλή εγκυμοσύνη. Παντρεμένη με σταθερή δουλειά, σχετικά σταθερό οικογενειακό περιβάλλον, ο σύζυγος εργάζεται μακριά αλλά έρχεται μία με δύο φορές το μήνα. Να σημειώσω πως η εγκυμοσύνη ήρθε στον δεύτερο μήνα προσπαθειών, χωρίς κόπο.

Από την ώρα που έμαθα ότι είμαι έγκυος νιώθω ότι υπάρχει ένα ρολόι μέσα μου που κάνει τικ τακ, δηλαδή ότι ο χρόνος μου τελειώνει. Φοβάμαι ότι μόλις γεννήσω θα πεθάνω. Ξαναλέω ότι δεν έχω τίποτα, είμαι υγιέστατη, ούτε πίεση, ούτε διαβήτη κύησης, ούτε έχει κάτι το μωρό και οι εξετάσεις μου είναι άριστες. Μάλιστα, όλες μου οι ενδείξεις είναι οι ιδανικές για φυσιολογικό-φυσικό τοκετό.

Φοβάμαι ότι θα πεθάνω. Μόλις βγει το παιδί θα πεθάνω. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου πως θα είναι μετά τη γέννα. Εννοώ ότι μέχρι στιγμής υπήρχε ένα πλάνο στη ζωή μου (θα παντρευτώ θα τελειώσω με τις σπουδές μου, θα δουλέψω εκεί, θα κάνω αυτό...). Ψωνίζω μωρουδιακά και λέω "θα τα χρησιμοποιήσω;". Παραγγείλαμε το καρότσι που θεωρώ ότι θα με βολέψει περισσότερο όταν γεννηθεί το παιδί και αντί να χαίρομαι σκέφτομαι ότι δεν θα το χαρώ. Θα γεννήσω σε ιδιωτικό μαιευτήριο της πόλης μου και ευτυχώς έχω τη δυνατότητα για δεύτερη γνώμη γυναικολόγου, δεύτερη γνώμη παιδιάτρου και η πόλη μου είναι μικρή (άρα το νοσοκομείο είναι στα 15' το πολύ).

Ο φόβος δεν είναι για το παιδί. Ο φόβος είναι για μένα. Έχω βέβαια και μια εμμονή και ψάχνω ανεξάρτητη μαία για φυσικό τοκετό (το τι έχω ακούσει από την κουμπάρα μου δε λέγεται, άλλη κουβέντα αυτό) και φοβάμαι μήπως αυτή η εμμονή με οδηγήσει στον θάνατο.

Δε θέλω να πάω σε ψυχολόγο ή ψυχίατρο, θεωρώ πως δε θα με καταλάβει κανένας

  • Δύναμη! 1
Link to comment
Share on other sites

πρίν από 8 λεπτά , mariaalexiou είπε:

Καλημέρα στην ομάδα! πολύ ωραία ιδέα για ένα τέτοιο καφέ καθώς μπορώ να μοιραστώ έναν πολύ πολύ καλά κρυμμένο φόβο που έχω

είμαι 30 ετών, υγιέστατη, έγκυος στο πρώτο παιδάκι μου στην 32η εβδομάδα και με πολύ καλή εγκυμοσύνη. Παντρεμένη με σταθερή δουλειά, σχετικά σταθερό οικογενειακό περιβάλλον, ο σύζυγος εργάζεται μακριά αλλά έρχεται μία με δύο φορές το μήνα. Να σημειώσω πως η εγκυμοσύνη ήρθε στον δεύτερο μήνα προσπαθειών, χωρίς κόπο.

Από την ώρα που έμαθα ότι είμαι έγκυος νιώθω ότι υπάρχει ένα ρολόι μέσα μου που κάνει τικ τακ, δηλαδή ότι ο χρόνος μου τελειώνει. Φοβάμαι ότι μόλις γεννήσω θα πεθάνω. Ξαναλέω ότι δεν έχω τίποτα, είμαι υγιέστατη, ούτε πίεση, ούτε διαβήτη κύησης, ούτε έχει κάτι το μωρό και οι εξετάσεις μου είναι άριστες. Μάλιστα, όλες μου οι ενδείξεις είναι οι ιδανικές για φυσιολογικό-φυσικό τοκετό.

Φοβάμαι ότι θα πεθάνω. Μόλις βγει το παιδί θα πεθάνω. Δεν μπορώ να φανταστώ τη ζωή μου πως θα είναι μετά τη γέννα. Εννοώ ότι μέχρι στιγμής υπήρχε ένα πλάνο στη ζωή μου (θα παντρευτώ θα τελειώσω με τις σπουδές μου, θα δουλέψω εκεί, θα κάνω αυτό...). Ψωνίζω μωρουδιακά και λέω "θα τα χρησιμοποιήσω;". Παραγγείλαμε το καρότσι που θεωρώ ότι θα με βολέψει περισσότερο όταν γεννηθεί το παιδί και αντί να χαίρομαι σκέφτομαι ότι δεν θα το χαρώ. Θα γεννήσω σε ιδιωτικό μαιευτήριο της πόλης μου και ευτυχώς έχω τη δυνατότητα για δεύτερη γνώμη γυναικολόγου, δεύτερη γνώμη παιδιάτρου και η πόλη μου είναι μικρή (άρα το νοσοκομείο είναι στα 15' το πολύ).

Ο φόβος δεν είναι για το παιδί. Ο φόβος είναι για μένα. Έχω βέβαια και μια εμμονή και ψάχνω ανεξάρτητη μαία για φυσικό τοκετό (το τι έχω ακούσει από την κουμπάρα μου δε λέγεται, άλλη κουβέντα αυτό) και φοβάμαι μήπως αυτή η εμμονή με οδηγήσει στον θάνατο.

Δε θέλω να πάω σε ψυχολόγο ή ψυχίατρο, θεωρώ πως δε θα με καταλάβει κανένας

Κοριτσι μου γεια σου.. οι φοβιες ειναι δυστυχως μερος της ζωης μας, ποσο μαλλον δε, οταν μπλεκονται και οι ορμονες. Σε καταλαβαινω γιατι εχω κ γω απειρες φοβιες. Να φανταστεις αφησα οδηγιες στον αντρα μου τι να κανει σε περιπτωση που πεθανω στη γεννα.. ωστοσο δεν εχω φτασει σε τοσο προχωρημενο επιπεδο οπως εσυ... 

Ζουμε στο 2023. Οι πιθανοτητες να παθει κατι σοβαρο μια επιτοκος ειναι απειροελαχιστες. Θα εισαι προστατευμενη σε νοσοκομειο, με γιατρο, προσωπικο και ενα σωρο ειδικους. Δεν γενναμε πια μονες στα χωραφια με τις γειτονισσες. Αυτα σκεφτομαι κ ηρεμω. 

Η αποψη μου ειναι να μιλησεις με εναν ειδικο. Θα σε καταλαβει και κανεις λαθος αν νομιζεις οτι δεν μπορει να σε βοηθησει. Αρκει να βρεις τον καταλληλο ανθρωπο. Δε θελω να σε τρομαξω αλλα πρεπει να ηρεμησεις κ να προσεξεις μη στα σκασει μετα καμια επιλοχιος και τρεχεις. 

Να συναναστρεφεσαι με ανθρωπους που σε κανουν να νιωθεις καλα, να κανεις πραγματα που σε ευχαριστουν και πανω απ ολα, να σκεφτεσαι οτι προτεραιοτητα σε αυτη τη φαση εχετε το παιδακι σου και εσυ.

Εισαι νεα, υγιης, υπεροχη, ικανη, μπορεις και θα το κανεις! 

  • Δύναμη! 1
Link to comment
Share on other sites

πρίν από 19 λεπτά , Elle12 είπε:

Να φανταστεις αφησα οδηγιες στον αντρα μου τι να κανει σε περιπτωση που πεθανω στη γεννα

το έχω κάνει άπειρες φορές προφορικά και σκέφτομαι να το κάνω και γραπτά

μα εφόσον ζήσω, θα έχω το παιδάκι μου, και θα είμαστε καλά, η επιλόχειος έχει να κάνει με το ότι δεν θέλεις το παιδί. Εγώ το θέλω και μάλιστα πολύ, με εμένα έχω τρομάξει. Είναι και το ότι όλοι βασίζονται στο ότι προτεραιότητα έχει το παιδί και εγώ νιώθω συνεχώς ότι είμαι σε δεύτερη μοίρα. Τώρα που το σκέφτομαι, τι βλακείες έχω ακούσει στην εγκυμοσύνη δε λέγεται... Η κουνιάδα μου είναι "τρελή" όταν πρόκειται για μωρά (στις δικές της εγκυμοσύνες έκανε ένα σωρό αχρείαστες εξετάσεις και κάθονταν 9 μήνες ξάπλα χωρίς λόγο). Μου είπε να μην σηκώνομαι καθόλου, να μην κάνω καμία δουλεια στο σπίτι, να μη δουλέψω, να μην πάει το αυτοκίνητο από τις λακούβες, έτρωγε παστίτσιο μπροστά μου χωρίς να μου δώσει γιατί βγήκε αλμυρή η γραβιέρα στην κρέμα (εγώ υποτασική) γενικά όλα για το μωρό μην πάθει τίποτα

Η πεθερά μου ευτυχώς το μόνο που μου είπε ήταν να μην πιέζω τον εαυτό μου αλλά γενικά είναι χαλαρή.

Η μαμά μου δεν έχει βιώσει εγκυμοσύνη και δεν ξέρει πως είναι και απλώς ακολουθεί εμένα και τους γιατρούς. Νορμάλ καταστάσεις. Με βοηθάει άπειρα στο μπάνιο και γενικά με ακούει.

γενικώς το περιβάλλον είναι άριστο... ο φόβος εκεί

  • Δύναμη! 1
Link to comment
Share on other sites

1 hour ago, mariaalexiou είπε:

το έχω κάνει άπειρες φορές προφορικά και σκέφτομαι να το κάνω και γραπτά

μα εφόσον ζήσω, θα έχω το παιδάκι μου, και θα είμαστε καλά, η επιλόχειος έχει να κάνει με το ότι δεν θέλεις το παιδί. Εγώ το θέλω και μάλιστα πολύ, με εμένα έχω τρομάξει. Είναι και το ότι όλοι βασίζονται στο ότι προτεραιότητα έχει το παιδί και εγώ νιώθω συνεχώς ότι είμαι σε δεύτερη μοίρα. Τώρα που το σκέφτομαι, τι βλακείες έχω ακούσει στην εγκυμοσύνη δε λέγεται... Η κουνιάδα μου είναι "τρελή" όταν πρόκειται για μωρά (στις δικές της εγκυμοσύνες έκανε ένα σωρό αχρείαστες εξετάσεις και κάθονταν 9 μήνες ξάπλα χωρίς λόγο). Μου είπε να μην σηκώνομαι καθόλου, να μην κάνω καμία δουλεια στο σπίτι, να μη δουλέψω, να μην πάει το αυτοκίνητο από τις λακούβες, έτρωγε παστίτσιο μπροστά μου χωρίς να μου δώσει γιατί βγήκε αλμυρή η γραβιέρα στην κρέμα (εγώ υποτασική) γενικά όλα για το μωρό μην πάθει τίποτα

Η πεθερά μου ευτυχώς το μόνο που μου είπε ήταν να μην πιέζω τον εαυτό μου αλλά γενικά είναι χαλαρή.

Η μαμά μου δεν έχει βιώσει εγκυμοσύνη και δεν ξέρει πως είναι και απλώς ακολουθεί εμένα και τους γιατρούς. Νορμάλ καταστάσεις. Με βοηθάει άπειρα στο μπάνιο και γενικά με ακούει.

γενικώς το περιβάλλον είναι άριστο... ο φόβος εκεί

Καταρχας η επιλοχιος δεν ειναι αυτο. Αυτο ειναι το αποτελεσμα. Αυξημενες πιθανοτητες για επιλοχιο εχουν οσες εχουν απο πριν προβληματα ψυχικης υγειας, οποιουδηποτε τυπου. Οι ορμονες κανουν ολα τα υπολοιπα. Ολες οι γυναικες θελουν το μωρο του. Απλα οταν ερθει η επιλοχιος οι ιδιες γυναικες, ξαφνικα μπορει να νιωθουν μια αποστροφη προς τη μητροτητα. Μη το μπερδευεις με αυτα που νιωθεις τωρα. Σου ευχομαι βασικα να μη το νιωσεις ποτε.

Δευτερον, προτεραιοτητα εχει το παιδι αλλα ΚΑΙ εσυ. Αν η μαμα δεν ειναι καλα, το παιδι δεν εχει την ηρεμια και την ασφαλεια που πρεπει. Οτι νιωθεις, οτι σκεφτεσαι περναει ΗΔΗ στο παιδι σου. Απο τωρα. Απο τη κοιλια. Το ιδιο θα γινεται και οταν το εχεις αγκαλια, οταν το θηλαζεις, οταν του μιλας. 

Τριτον, μην ακους ΚΑΝΕΝΑΝ. Θα κανεις αυτο που νιωθεις εσυ. Χεσε και τη κουνιαδα σου και ολους. ΟΛΕΣ και ολοι θα εχουν κατι να σου πουν, να σου προτεινουν, που να δεις οταν γεννησεις τι εχει να γινει. Μη το βαζεις ετσι, μη του δινεις αυτο, μη το κρατας απο κει, δωστου τσαι, δωστου νερο, μη το κρατας κακομαθαινει, θα ακουσεις απειρες μαλακιες. Κοψτα απο την αρχη. Ο καθενας κουμαντο στο παιδι του. Κ οποιος εχει προβλημα, σπιτι του. Δεν θα χαλαστεις κ δε θα αρρωστησεις για κανεναν.

Τελος, αποδεδειγμενα να ξερεις, οτι το στρες και το αγχος δυσκολευουν τον τοκετο. Ξερω στα λογια ειναι ευκολο αλλα προσπαθησε να ηρεμησεις. Δεν εχεις κανεναν λογο να εισαι ετσι. Χαλαρωσε και απολαυσε τις τελευταιες εβδομαδες με τη κοιλιτσα σου. Χαιδεψε τη κοιλια σου, μιλα στο παιδακι σου που αναγνωριζει τη φωνη σου. Πες του τι θα κανετε οταν ερθει, πως θα ειστε. 

Σημασια εχει το παιδι, εσυ και ο μπαμπας του. Εσεις ειστε οικογενεια. Ολους τους αλλους αστους απ εξω. Οσο καλοι ή οχι κι αν ειναι. Κοντα σου αυτη τη στιγμη και αφου γεννησεις χρειαζεσαι μονο ανθρωπους που θα σε βοηθησουν. Ειτε με ενα πιατο φαι, ειτε ενα σουπερ μαρκετ, ειτε να κρατησει το παιδι 10 λεπτα να κανεις ενα μπανιο ή να κοιμηθεις. ΟΧΙ ατομα που θα σου κουνανε το δαχτυλο κ θα σου λενε τι καναν αυτοι ή τι κανεις λαθος.

Σκεψου εσενα κ το παιδι. Μονο ❤️

  • Μου αρέσει 1
  • Δύναμη! 1
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Εγγραφείτε ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Για να δημοσιεύσετε ένα σχόλιο θα χρειαστεί να είστε εγγεγραμμένο μέλος. Είναι δωρεάν.

Δημιουργήστε νέα εγγραφή

Κάντε εγγραφή να συμμετάσχετε στις συζητήσεις - είναι εύκολη και γρήγορη!

Δημιουργήστε νέα εγγραφή

Σύνδεση

Έχετε ήδη έναν λογαριασμό χρήστη; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Δημιουργία νέου...