Θέλω να γράψω...

[Moments]

Πολύ ωραίο...μου άρεσε...

[Ανοιξη]

Στιγμές μικρές που θέλεις να κρατήσεις,

σαν φυλαχτό να τις γλυκοφιλήσεις.

Στιγμές περνούν και χάνονται

και γίνονται αναμνήσεις

μπροστά σου να κοιτάς

και πίσω μην γυρίσεις.

Αυγή και ηλιοβασίλεμα

που ζωγραφίζουν πίνακες

με χρώματα του ονείρου

και σου ξυπνάνε θύμισες.

[Ανοιξη]

Δεν καταλαβαίνω τίποτα πια. Πραγματικά.

Πώς γίνεται να ξεκινάς με καλές προθέσεις, να κάνεις νέες φιλίες και να μην καταλαβαίνει ο ένας τις προθέσεις του άλλου? Έχω μπερδευτεί. Don't make me sad my friend. Απλώνεις ένα χέρι φιλικά και δεν φτάνει πουθενά? Όλοι πια κοιτάν τον εαυτό τους? Ξεχασμένα παιδιά, ξεχασμένες σχέσεις, φθαρμένες φιλίες? Πάλι από την αρχή λοιπόν? I wanted to make you laugh. Δεν καταλαβαίνω...αλλά ελπίζω!!!

[Moments]

Οι σχέσεις όλο αλλάζουν...και οι ανθρώποι όσο περνά ο καιρός κλείνονται στον εαυτό τους....Μας σώζουν κάποιοι ανθρώποι σαν και σένα άνοιξη που ακόμη συνεχίζουν να ελπίζουν και να απλώνουν το χέρι τους φιλικά περιμένοντας να φτάσει κάπου...Σκοτεινιάζει η ζωή αλλά το φως παραμένει για να πηγαίνουμε παρακάτω...

[Moments]

Σ'αυτά που θα ρθουν

θα σαι πάντα απών...

Στην καρδιά και στο νου

θα σαι όμως πάντα παρών...

[feng-shui]

Εγώ δεν θα γράψω κάτι

αλλά μπράβο σας ..σας θαυμάζω!!

[Moments]

Μακάρι να συνειδητοποιούσαμε όλοι πως η ζωή φεύγει και δεν επιστρέφει πίσω...Ή μάλλον το συνειδητοποιάμε...το ξέρουμε...απλά το ξεχνάμε...και είναι κρίμα...

[magda TS]

Ο ΠΟΝΟΣ ΔΕΝ ΜΑΘΑΙΝΕΤΑΙ. ΑΠΟΚΤΙΕΤΑΙ

Μάθε να πονάς, μάθε νʼ αγαπάς

Γιατί μόνο έτσι θα γνωρίσεις την πραγματική

Ζωή και την πραγματική αγάπη.

[Moments]

Κι εκεί που σου λείπει κάτι...καταλαβαίνεις πόσο γέμιζε πριν την ύπαρξη σου με την παρουσία του...

[Moments]

Πέρασαν 13 αχεδόν χρονια και δεν πέρασε ούτε μια μέρα που να μην σε σκεφτώ...Ίσως τελικά να έχουν δίκιο αυτοί που λένε πως έτσι μένει κάποιος για πάντα ζωντανός...

[Moments]

Μοναξιά που απλώνεται...και πόνος που μένει....

Προσπάθειες καθημερινές, συνεχείς και έντονες...

αλλά απλώνεται και μένει το κενό...

[sweet_february]

Θελω κι εγω να γραψω...

Λιγες γραμμες, μα πως να χωρεσω τη ζωη μου σε δυο σειρουλες? Να κοιταξω πισω και να "ξεκαθαρισω" ποια να κρατησω και ποια να αφησω μια για παντα στο παρελθον...

Δεν με πειραζει που ειμαι 24 χρονων και γραφω οσα θα 'θελα να σου πω σε δυο σειρουλες.. Δεν με πειραζει που ζεις μακρια μου γιατι θελω να πιστευω πως εισαι καλα.. Δεν με πειραζει που τα βραδυα που μενω μονη και βυθιζομαι στο σκοταδι και την ησυχια του σπιτιου, ανοιγω τη σελιδα σου στο facebook και δισταζω να σε προσθεσω.. Μα με πειραζει που το επελεξαν αλλοι αυτο για εμας.. Με πειραζει που σε αναζητω κι ας μη σε γνωρισα ποτε και δεν μπορω να σε βρω.. Με πειραζει που νιωθω πως σε ξερω μια ζωη και δεν σε εχω δει ουτε μια φορα απο κοντα... Με πειραζει που αν καποτε μαθεις ολη την αληθεια θα τη μαθεις τοσο διαστρεβλωμενη και θα με μισησεις.. Ομως αγαπημενε μου αδερφε, δεν επελεξα εγω τη σημερινη μας κατασταση..

Εμαθα για εσενα εντελως τυχαια.. Απο ενα λαθος μιας υπαλληλου σε δημοσιο οργανισμο.. Και ειλικρινα χαρηκα πολυ! Εκλαιγα για μερες και ολοι νομιζαν πως κλαιω απο λυπη, ομως εγω εκλαιγα γιατι ηξερα πως εχω κατι να με συνδεει με το μπαμπα μας που με αφησε οταν ημουν 6 μηνων και δεν ενδιαφερθηκε ποτε να με δει.. Εκλαιγα γιατι ενιωθα πως σε αγαπαω τοσο πολυ που δεν με ενοιαζε ο κοσμος να γυρισει τουμπα! Και ηθελα να σε βρω.. Τοσο πολυ.. Να σε αγκαλιασω, να σου μιλησω, να σου δωσω οσα στερηθηκα τοσα χρονια απο το μπαμπα και να σε δω ευτυχισμενο.. Σε φανταζομουν γαμπρο κι εγω να στεκομαι κοντα σου με περηφανεια! Σε φανταζομουν φοιτητη, να σε φιλοξενω σπιτι μου, να σε παρηγορω οταν αποτυγχανεις και να γλεντω μαζι σου σε καθε σου επιτυχια! Σε φανταζομουν φανταρακι, να σου φερνω φαγητο στο στρατοπεδο και τσιγαρα.. Και πηρα τη γιαγια μας τηλεφωνο να της πω πως ξερω για εσενα. Ο μπαμπας για αλλη μια φορα απερριψε την κληση μου αλλα αυτη τη φορα δεν καταφερε να με πληγωσει.. Μονο να με πεισμωσει να σε βρω..

Δεν θελω να ξερεις οσα ακουσα εκεινες τις ημερες.. Μου ειπαν πως θελω να σε βρω γιατι θελω να διεκδικησω την περιουσια του μπαμπα.. Μονο την αγαπη σου θελω ομως, τιποτα αλλο! Εμαθα κι αλλα πολλα αγαπημενο μου αδερφακι, οπως πως η μαμα σου δεν ξερει καν πως υπαρχω.. Και καλε μου αδερφε, σου ζητω συγγνωμη αλλα δεν θελω να ταραξω τοσο τη ζωη σου! Εισαι μονο 14 χρονων σε μια ηλικια τοσο κρισιμη και τοσο επαναστατικη και δεν θελω να σου φορτωσω ακομα ενα βασανο.. Εγινα κι εγω μανουλα ξερεις, πριν 2 χρονια και μπορω να καταλαβω τη μαμα σου και τις αντιδρασεις της... Θελω να ξερεις πως δεν φοβηθηκα απο τις απειλες του μπαμπα, της γιαγιας και των θειων μας.. Καθε φορα που εφτανα ολο και πιο κοντα σε εσενα, ενιωθα ακομα πιο δυνατη.. Ομως καλο μου αδερφακι, συνεβη κατι που με εβαλε σε μια διαδικασια να σκεφτω πως εχω ενα παιδι πισω μου και θελω να το μεγαλωσω... Και ετσι σταματησα να σε ψαχνω, αλλα δεν σταματησα ποτε να σε σκεφτομαι..

Ερχεσαι στο μυαλο μου ασχετες ωρες.. Οταν μαγειρευω ή οταν πλενω τα πιατα.. Οταν βλεπω πιτσιρικαδες εξω ή οταν ακουω απο καποιους το ονομα σου.. Δεν σε ξεχνω ποτε, δεν περνα μερα που να μη σε σκεφτομαι! Θελω να το ξερεις αυτο, θελω να ξερεις πως προσπαθησα, πως σε αγαπαω ακομα κι αν εσυ δεν θελησεις να με αποδεχτεις στη ζωη σου οταν καποια στιγμη μαθεις...

Εισαι 14 και ειμαι 24.. Οταν θα γινεις 18, θα ειμαι 28.. Και τοτε που θα εισαι ενηλικος θα ερθω να σε βρω και δεν θα αφησω κανεναν να μας χωρισει πια, εκτος αν αυτο ειναι δικη σου επιλογη.. 4 χρονια εμειναν αγαπημενο μου αδερφακι.. Σου δινω το λογο μου πως τοτε δεν θα με σταματησει ουτε θεος ουτε δαιμονας!

Σ' αγαπω πολυ!

(Αφιερωμενο στον αδερφο μου)

[vasdeli]

Απλά συγκλονιστικό....

Στη θέση σου θα έκαναα το ίδιο, Φαίη....

[ERIANTON]

ευχομαι να πραγματοποιησεις ολες σου τις επιθυμιες!

[sweet_february]

Απλά συγκλονιστικό....

Στη θέση σου θα έκαναα το ίδιο, Φαίη....

Ευχαριστω vasdelaki...

Αλλα ποναει πολυ!