Quantcast
Jump to content
Προσοχή σε SCAM μηνύματα! Μας ενημέρωσαν ότι εστάλει μήνυμα στα Αγγλικά, για αλλαγή κωδικού πρόσβασης. Δεν έχουμε στείλει κάτι τέτοιο. Τα μηνύματά μας, πάντα είναι μεταφρασμένα στα Ελληνικά & περιέχουν το λογότυπό μας. ×
➔ Parents.org.gr
  • Από την διαχείριση / Admin news

    • πρίν από 8 λεπτά , linaa είπε:

      Νομίζω ο προεμφυτικος θα σου δώσει αρκετές απαντήσεις. Κρυφή ενδομητριωση Κ να μένεις έγκυος εύκολα δεν έχω ακούσει να σου πω την αλήθεια . Ίσως εάν επαναλαβεις τις εξετάσεις για καθεξιν αποβολές υπάρχει τμήμα στο Έλενας μπορείς να κάνεις δωρεαν. Εγώ ανεξήγητες καθεξιν αποβολές Κ υπογονιμότητα έχω ακούσει για κρυφό διαβήτη . Δηλαδή το ζάχαρο φαινόταν φυσιολογικό ή ότι ρυθμίζετε φυσιολογικα Κ τελικά δεν ήταν χρειάστηκαν κορυφαίοι ενδοκρινολόγοι για να το λύσουν . 

      @Melusa54 συμφωνώ με την Λινά στο Ελενας να πας! 

Recommended Posts

Καλησπέρα...Πρώτη φορά γράφω σε φόρουμ αλλά είμαι μπερδεμένος και δεν ξέρω τι να κάνω..  Εγώ είμαι 35 χρονών και η κοπελα μου είναι 23..Είμαστε μ αζι έναν χρόνο και σε γενικές γραμμές ήταν όλα καλά...μονο δύο μικρό παρεξηγήσεις που τις είχαμε ξεπεράσει...κοιμόμασταν κάθε μέρα αγκαλιά...Κάθε μέρα.. Η κοπέλα μου είναι το τελευταίο κορίτσι ύστερα από 5 αγόρια...Δεν δούλευε ποτέ μόνη της..μονο στην οικογενειακή επιχείρηση...Δεν έχει μείνει ποτέ μόνη της...Αλλά παρόλα αυτά έδειχνε πολύ ανεξάρτητη και δυναμικη...Όλα αυτά μέχρι την στιγμή που συνειδητοποίησε ότι ειναι έγκυος...Από εκείνη την στιγμή,εδώ και τρεις μήνες,όλα άλλαξαν..Την πρώτη φορά που μου το είπε ήταν άλλος άνθρωπος...ενοιωσα οτι με μισουσε..με κατηγορούσε ότι εγώ φταίω που έμεινε έγκυος..προσπαθούσα να την στηρίξω.. να μην φοβάται αλλά δεν άκουγε τίποτα...προσπαθούσα να το κουβέντιασω και μου έλεγε δικό μου πρόβλημα...Την καταλάβαινα γιατί ήταν ξαφνικό και προσπαθούσα να είμαι κοντά της χωρίς να την πιέζω.. Από εκείνη την μέρα σταμάτησε να κοιμόμαστε μ αζι...Δεν άντεχε ούτε να την ακουμπάω...προσπαθούσα να την αγκαλιάσω και ένοιωθα ότι αγκάλιαζα έναν τοίχο.. της ζητουσα να το κουβεντιασουμε και μου ελεγε δικο μου προβλημα...το κουβεντιασαμε σε εναν μηνα μονο δυο φορες...τις εξήγησα ότι θα την στηρίξω σε ότι και να αποφασίσει...Γιατί σκεφτόταν την έκτρωση.. αν και εγώ δεν την επιθυμούσα αυτήν την λύση...Αλλά θα την στήριζα και σε αυτό.. Από την μέρα που κατάλαβε ότι είναι έγκυος δεν την αναγνωρίζω.. εν τέλει αποφάσισε να κρατήσει αυτό το παιδί αν και στον γιατρό που πήγαμε το είδα στα μάτια της ότι δεν το θέλει αυτό το παιδί...Η απόφαση της στηρίχτηκε σε θρησκευτικούς και ηθικούς λόγους...Αλλά το παιδί αυτό κρατήθηκε.. Αλλά από εκείνη την μέρα και μετά έπαψε να μου μιλάει...Δεν θέλει ούτε να με δει...Δεν με παίρνει ούτε στον γιατρό να πάμε μαζί...Εγώ επικοινωνώ με την μητέρα της τρεις τέσσερις φορές την εβδομάδα για να δω πως ειναι αυτή και το μωρο...κι αυτό Αφού πρώτα στείλουμε μνμ για να μην είναι μπροστά η κοπελα μου και να μπορεί να μιλήσει η μητέρα της... προσπαθώ να επικοινωνήσω μαζί της αλλά δεν δέχεται.. της έχω στείλει γράμμα και της έχω εξηγήσει ότι ότι και να γίνει θα είμαι δίπλα σε αυτήν και το παιδί...Αλλά από ότι μαθαίνω από την μητέρα της ακόμα μπιστεύει ότι εγώ φταίω για την εγκυμοσύνη και είναι θυμωμένη μ αζι μου...χτες την είδα τυχαία στον δρόμο και ένοιωσα ότι συνεχίζει να νε μισει...προσπάθησα να της πω ένα Γεια αλλά απαξίωσε να μου μιλήσει...Η μητέρα κι εγώ πιστεύουμε ότι έχει πάθει κατάθλιψη αλλά δεν δέχεται να μιλήσει σε έναν ειδικό...Εγώ δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τόσο μίσος.. Γιατί με έβγαλε από την ζωή της...τι μπορώ να κάνω...το μόνο που κάνω ως τώρα είναι υπομονή...για το δεν δέχεται καμία κουβέντα...Δεν ξέρω πως θα συνεχιστεί...Και με τρομάζει...τι μπορώ να κανω;;

 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

  • Απαντήσεις 85
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Περισσότερες δημοσιεύσεις

πρίν από 10 λεπτά , giorgos 83 είπε:

Καλησπέρα...Πρώτη φορά γράφω σε φόρουμ αλλά είμαι μπερδεμένος και δεν ξέρω τι να κάνω..  Εγώ είμαι 35 χρονών και η κοπελα μου είναι 23..Είμαστε μ αζι έναν χρόνο και σε γενικές γραμμές ήταν όλα καλά...μονο δύο μικρό παρεξηγήσεις που τις είχαμε ξεπεράσει...κοιμόμασταν κάθε μέρα αγκαλιά...Κάθε μέρα.. Η κοπέλα μου είναι το τελευταίο κορίτσι ύστερα από 5 αγόρια...Δεν δούλευε ποτέ μόνη της..μονο στην οικογενειακή επιχείρηση...Δεν έχει μείνει ποτέ μόνη της...Αλλά παρόλα αυτά έδειχνε πολύ ανεξάρτητη και δυναμικη...Όλα αυτά μέχρι την στιγμή που συνειδητοποίησε ότι ειναι έγκυος...Από εκείνη την στιγμή,εδώ και τρεις μήνες,όλα άλλαξαν..Την πρώτη φορά που μου το είπε ήταν άλλος άνθρωπος...ενοιωσα οτι με μισουσε..με κατηγορούσε ότι εγώ φταίω που έμεινε έγκυος..προσπαθούσα να την στηρίξω.. να μην φοβάται αλλά δεν άκουγε τίποτα...προσπαθούσα να το κουβέντιασω και μου έλεγε δικό μου πρόβλημα...Την καταλάβαινα γιατί ήταν ξαφνικό και προσπαθούσα να είμαι κοντά της χωρίς να την πιέζω.. Από εκείνη την μέρα σταμάτησε να κοιμόμαστε μ αζι...Δεν άντεχε ούτε να την ακουμπάω...προσπαθούσα να την αγκαλιάσω και ένοιωθα ότι αγκάλιαζα έναν τοίχο.. της ζητουσα να το κουβεντιασουμε και μου ελεγε δικο μου προβλημα...το κουβεντιασαμε σε εναν μηνα μονο δυο φορες...τις εξήγησα ότι θα την στηρίξω σε ότι και να αποφασίσει...Γιατί σκεφτόταν την έκτρωση.. αν και εγώ δεν την επιθυμούσα αυτήν την λύση...Αλλά θα την στήριζα και σε αυτό.. Από την μέρα που κατάλαβε ότι είναι έγκυος δεν την αναγνωρίζω.. εν τέλει αποφάσισε να κρατήσει αυτό το παιδί αν και στον γιατρό που πήγαμε το είδα στα μάτια της ότι δεν το θέλει αυτό το παιδί...Η απόφαση της στηρίχτηκε σε θρησκευτικούς και ηθικούς λόγους...Αλλά το παιδί αυτό κρατήθηκε.. Αλλά από εκείνη την μέρα και μετά έπαψε να μου μιλάει...Δεν θέλει ούτε να με δει...Δεν με παίρνει ούτε στον γιατρό να πάμε μαζί...Εγώ επικοινωνώ με την μητέρα της τρεις τέσσερις φορές την εβδομάδα για να δω πως ειναι αυτή και το μωρο...κι αυτό Αφού πρώτα στείλουμε μνμ για να μην είναι μπροστά η κοπελα μου και να μπορεί να μιλήσει η μητέρα της... προσπαθώ να επικοινωνήσω μαζί της αλλά δεν δέχεται.. της έχω στείλει γράμμα και της έχω εξηγήσει ότι ότι και να γίνει θα είμαι δίπλα σε αυτήν και το παιδί...Αλλά από ότι μαθαίνω από την μητέρα της ακόμα μπιστεύει ότι εγώ φταίω για την εγκυμοσύνη και είναι θυμωμένη μ αζι μου...χτες την είδα τυχαία στον δρόμο και ένοιωσα ότι συνεχίζει να νε μισει...προσπάθησα να της πω ένα Γεια αλλά απαξίωσε να μου μιλήσει...Η μητέρα κι εγώ πιστεύουμε ότι έχει πάθει κατάθλιψη αλλά δεν δέχεται να μιλήσει σε έναν ειδικό...Εγώ δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τόσο μίσος.. Γιατί με έβγαλε από την ζωή της...τι μπορώ να κάνω...το μόνο που κάνω ως τώρα είναι υπομονή...για το δεν δέχεται καμία κουβέντα...Δεν ξέρω πως θα συνεχιστεί...Και με τρομάζει...τι μπορώ να κανω;;

 

@giorgos 83 με εχεις προβληματισει με ολο αυτο τωρα λοιπον πρωτον οταν κανατε επαφες τις κανατε ελευθερα χωρις προφυλαξη και αν ναι το ειχες συζητησει μαζι της οτι μπορει να υπαρχει μια πιθανη εγκυμοσυνη μεσα απο αυτο αυτη τι σου ελεγε ;;; δεν προκυπτει μονο απο εναν η εγκυμοσυνη ενταξει εγινε πως γινεται να φταις εσυ μονο σε αυτο ;; υπαρχει αλλος ανδρας στην ζωη της κοπελας σου δεν μπορω να ψυχολογιζω την συμπεριφορα της εκτος αν φοβαται τοσοοοοο πολυ να αναλαβει αυτην την ευθυνη αλλα και πλαι δεν μπορω να την καταλαβω δεν της ειπες πηγαινε και καντο εκτρωση για ποιο λογο δεν θελει να σου μιλησει της εκανες κατι ;;


xfHlp3.png

Link to comment
Share on other sites

Κοίταξε να δεις σίγουρα δεν μπορώ να σε βοηθήσω όμως θεωρώ ότι η κοπέλα βρίσκεται σε σύγχυση.. Πιθανότατα ετσι οπως το λες να σκέφτεται το ηθικό κομμάτι απέναντι στην οικογένεια της και αυτο γτ μπορεί να ειναι ενα κορίτσι απο οικογένεια αυστηρών αρχών... Να σκέφτεται γτ σε εμένα,πώς το έπαθα αυτό,τι θα κάνω στη ζωη μου κλπ. Μπορεί η μαμα της να σε στηρίζει αλλα δεν ξερω τι γίνεται με την υπόλοιπη οικογένεια.. Σίγουρα δεν έχει καν καταλάβει τη δική της ευθύνη στην εγκυμοσύνη που κακα τα ψέματα η ευθύνη της γυναικας ειναι μεγαλύτερη(!!!) και γι'αυτό το λόγο κατηγορεί εσένα.. Δεν ξέρω αν έχει κατάθλιψη αλλά σίγουρα θα πρέπει να απευθυνθεί σε κάποιον για να μιλήσει κ να μπορεί να τη στηρίξει οπως πχ ο Σύλλογος αγέννητου παιδιού.. Δεν ειναι απαραίτητο πάντα να παει σε ψυχολόγο,ισως εκείνοι ξέρουν καλύτερα.. Νομίζω ότι μέχρι ενός σημείου το χειρίζεσαι καλά,ίσως να μη χρειάζεται τόσο στενό πρεσαρισμα για να μπορέσει κ η ίδια να βαλει σε μια σειρά τος σκεψεις της. Το καλό είναι ότι μπορείς να μιλήσεις με τη μητερα της αν κ θέλει προσοχή για να μην την απομακρύνει κ την ίδια.. Πιστεύω ότι ο χρόνος θα είναι ο καλύτερος σύμμαχος σου.. Δωσ'της λίγο χώρο κ χρόνο κ νομίζω θα είναι καλύτερα τα πράγματα,χωρις ομως αυτό να σημαίνει ότι θα απομακρυνθείς.. Το καταλαβαίνει ή οχι ειναι κ δικό σου παιδί κ έχεις τα ίδια δικαιώματα!

  • Μου αρέσει 1
Link to comment
Share on other sites

πρίν από 57 λεπτά , giorgos 83 είπε:

Καλησπέρα...Πρώτη φορά γράφω σε φόρουμ αλλά είμαι μπερδεμένος και δεν ξέρω τι να κάνω..  Εγώ είμαι 35 χρονών και η κοπελα μου είναι 23..Είμαστε μ αζι έναν χρόνο και σε γενικές γραμμές ήταν όλα καλά...μονο δύο μικρό παρεξηγήσεις που τις είχαμε ξεπεράσει...κοιμόμασταν κάθε μέρα αγκαλιά...Κάθε μέρα.. Η κοπέλα μου είναι το τελευταίο κορίτσι ύστερα από 5 αγόρια...Δεν δούλευε ποτέ μόνη της..μονο στην οικογενειακή επιχείρηση...Δεν έχει μείνει ποτέ μόνη της...Αλλά παρόλα αυτά έδειχνε πολύ ανεξάρτητη και δυναμικη...Όλα αυτά μέχρι την στιγμή που συνειδητοποίησε ότι ειναι έγκυος...Από εκείνη την στιγμή,εδώ και τρεις μήνες,όλα άλλαξαν..Την πρώτη φορά που μου το είπε ήταν άλλος άνθρωπος...ενοιωσα οτι με μισουσε..με κατηγορούσε ότι εγώ φταίω που έμεινε έγκυος..προσπαθούσα να την στηρίξω.. να μην φοβάται αλλά δεν άκουγε τίποτα...προσπαθούσα να το κουβέντιασω και μου έλεγε δικό μου πρόβλημα...Την καταλάβαινα γιατί ήταν ξαφνικό και προσπαθούσα να είμαι κοντά της χωρίς να την πιέζω.. Από εκείνη την μέρα σταμάτησε να κοιμόμαστε μ αζι...Δεν άντεχε ούτε να την ακουμπάω...προσπαθούσα να την αγκαλιάσω και ένοιωθα ότι αγκάλιαζα έναν τοίχο.. της ζητουσα να το κουβεντιασουμε και μου ελεγε δικο μου προβλημα...το κουβεντιασαμε σε εναν μηνα μονο δυο φορες...τις εξήγησα ότι θα την στηρίξω σε ότι και να αποφασίσει...Γιατί σκεφτόταν την έκτρωση.. αν και εγώ δεν την επιθυμούσα αυτήν την λύση...Αλλά θα την στήριζα και σε αυτό.. Από την μέρα που κατάλαβε ότι είναι έγκυος δεν την αναγνωρίζω.. εν τέλει αποφάσισε να κρατήσει αυτό το παιδί αν και στον γιατρό που πήγαμε το είδα στα μάτια της ότι δεν το θέλει αυτό το παιδί...Η απόφαση της στηρίχτηκε σε θρησκευτικούς και ηθικούς λόγους...Αλλά το παιδί αυτό κρατήθηκε.. Αλλά από εκείνη την μέρα και μετά έπαψε να μου μιλάει...Δεν θέλει ούτε να με δει...Δεν με παίρνει ούτε στον γιατρό να πάμε μαζί...Εγώ επικοινωνώ με την μητέρα της τρεις τέσσερις φορές την εβδομάδα για να δω πως ειναι αυτή και το μωρο...κι αυτό Αφού πρώτα στείλουμε μνμ για να μην είναι μπροστά η κοπελα μου και να μπορεί να μιλήσει η μητέρα της... προσπαθώ να επικοινωνήσω μαζί της αλλά δεν δέχεται.. της έχω στείλει γράμμα και της έχω εξηγήσει ότι ότι και να γίνει θα είμαι δίπλα σε αυτήν και το παιδί...Αλλά από ότι μαθαίνω από την μητέρα της ακόμα μπιστεύει ότι εγώ φταίω για την εγκυμοσύνη και είναι θυμωμένη μ αζι μου...χτες την είδα τυχαία στον δρόμο και ένοιωσα ότι συνεχίζει να νε μισει...προσπάθησα να της πω ένα Γεια αλλά απαξίωσε να μου μιλήσει...Η μητέρα κι εγώ πιστεύουμε ότι έχει πάθει κατάθλιψη αλλά δεν δέχεται να μιλήσει σε έναν ειδικό...Εγώ δεν μπορώ να καταλάβω γιατί τόσο μίσος.. Γιατί με έβγαλε από την ζωή της...τι μπορώ να κάνω...το μόνο που κάνω ως τώρα είναι υπομονή...για το δεν δέχεται καμία κουβέντα...Δεν ξέρω πως θα συνεχιστεί...Και με τρομάζει...τι μπορώ να κανω;;

 

Η κοπέλα χρειάζεται την βοηθεια ειδικού. Αν δεν μπορεις εσυ να την πεισεις, που προφανως απο αυτα που γραφεις μαλλον δεν μπορεις, τοτε συμμαχησε με καποιον δικο της που την επηρεαζει ωστε να την πεισει εκεινος. Αν ειναι οντως ετσι τα πραγματα οπως τα περιγραφεις, τοτε υπομονη και δυναμη. Αληθεια η μανα της τι λεει για ολα αυτα μιας που μιλας μαζι της?

Link to comment
Share on other sites

Κάναμε ελεύθερα έρωτα εδώ και κάτι μήνες...Στην ουσία δεν κουβεντιάζαμε  ποτέ την  πιθανότητα της εγκυμοσύνης...μου ρίχνει την ευθύνη γιατί εγώ της είπα ότι προτιμώ να μην κάνουμε χρήση προφυλακτικού και εκείνη συμφώνησε.. Αυτή η κουβέντα εγινε πριν 9 μήνες περίπου...έπειτα κάναμε έρωτα ελεύθερα με όση προσοχή μπορούσαμε....άλλος άνδρας δεν υπάρχει στην ζωή της..Ούτε υπήρχε.. Όσο μπορώ να γνωρίζω.. Δεν μου έδωσε κάποιο λόγο να πιστεύω κάτι τέτοιο...Και δεν είχαμε μεταξύ μας τέτοια θέματα.. Εγώ στην προσπάθεια μου να την βοηθήσω απευθύνθηκα σε έναν ειδικό...Και μου είπε αυτά που ήδη γνώριζα.. ότι είναι συναισθηματικά ανώριμη να διαχειριστεί όλο αυτό το βάρος και για αυτό ρίχνει την ευθύνη αλλού...αλλά με πληγώνει που είναι έτσι...Η μητέρα της με συμβουλεύει να κάνω κι άλλο υπομονή .ότι όταν αρχίσει να το νοιώθει θα το αγαπήσει...Αλλά εγώ δεν βλέπω καμία θετική εξέλιξη...Δεν επιμένω να είμαστε ζευγάρι αν δεν θέλει...Αλλά δεν θέλω να μεγαλώσει το παιδί χωρίς πατέρα..Και νομίζω ότι το πρόβλημα είναι ότι δεν θέλει αυτό το παιδί...Και δεν ξέρω πως να την βοηθήσω...κι αν δεν το θελήσει ποτέ...Και είναι πάντα έξω από την ζωή τους ;;;

πρίν από 8 λεπτά , Elfer είπε:

Κοίταξε να δεις σίγουρα δεν μπορώ να σε βοηθήσω όμως θεωρώ ότι η κοπέλα βρίσκεται σε σύγχυση.. Πιθανότατα ετσι οπως το λες να σκέφτεται το ηθικό κομμάτι απέναντι στην οικογένεια της και αυτο γτ μπορεί να ειναι ενα κορίτσι απο οικογένεια αυστηρών αρχών... Να σκέφτεται γτ σε εμένα,πώς το έπαθα αυτό,τι θα κάνω στη ζωη μου κλπ. Μπορεί η μαμα της να σε στηρίζει αλλα δεν ξερω τι γίνεται με την υπόλοιπη οικογένεια.. Σίγουρα δεν έχει καν καταλάβει τη δική της ευθύνη στην εγκυμοσύνη που κακα τα ψέματα η ευθύνη της γυναικας ειναι μεγαλύτερη(!!!) και γι'αυτό το λόγο κατηγορεί εσένα.. Δεν ξέρω αν έχει κατάθλιψη αλλά σίγουρα θα πρέπει να απευθυνθεί σε κάποιον για να μιλήσει κ να μπορεί να τη στηρίξει οπως πχ ο Σύλλογος αγέννητου παιδιού.. Δεν ειναι απαραίτητο πάντα να παει σε ψυχολόγο,ισως εκείνοι ξέρουν καλύτερα.. Νομίζω ότι μέχρι ενός σημείου το χειρίζεσαι καλά,ίσως να μη χρειάζεται τόσο στενό πρεσαρισμα για να μπορέσει κ η ίδια να βαλει σε μια σειρά τος σκεψεις της. Το καλό είναι ότι μπορείς να μιλήσεις με τη μητερα της αν κ θέλει προσοχή για να μην την απομακρύνει κ την ίδια.. Πιστεύω ότι ο χρόνος θα είναι ο καλύτερος σύμμαχος σου.. Δωσ'της λίγο χώρο κ χρόνο κ νομίζω θα είναι καλύτερα τα πράγματα,χωρις ομως αυτό να σημαίνει ότι θα απομακρυνθείς.. Το καταλαβαίνει ή οχι ειναι κ δικό σου παιδί κ έχεις τα ίδια δικαιώματα!

Η οικογένεια της την στηρίζει..  ιδίως η μητέρα της..Δεν την πιέζουν...προσπαθούν κι αυτοί να την βοηθήσουν.. Αλλά είναι κάθετη σε όλα...πως μπορούμε να την πείσουμε να μιλήσει κάπου...;

πρίν από 19 λεπτά , giotitsa είπε:

@giorgos 83 με εχεις προβληματισει με ολο αυτο τωρα λοιπον πρωτον οταν κανατε επαφες τις κανατε ελευθερα χωρις προφυλαξη και αν ναι το ειχες συζητησει μαζι της οτι μπορει να υπαρχει μια πιθανη εγκυμοσυνη μεσα απο αυτο αυτη τι σου ελεγε ;;; δεν προκυπτει μονο απο εναν η εγκυμοσυνη ενταξει εγινε πως γινεται να φταις εσυ μονο σε αυτο ;; υπαρχει αλλος ανδρας στην ζωη της κοπελας σου δεν μπορω να ψυχολογιζω την συμπεριφορα της εκτος αν φοβαται τοσοοοοο πολυ να αναλαβει αυτην την ευθυνη αλλα και πλαι δεν μπορω να την καταλαβω δεν της ειπες πηγαινε και καντο εκτρωση για ποιο λογο δεν θελει να σου μιλησει της εκανες κατι ;;

Δεν μπορώ να καταλάβω...Ούτε εγώ ούτε με όποιον το έχω κουβεντιασει...Ούτε η μητέρα της που έχουμε επικοινωνία...Αλλά νομίζω ότι έχει κολλήσει εκεί το μυαλό της και κατηγορεί εμένα γιατί δεν θέλει αυτό το παιδί...Αλλά μπορεί να αλλάξει αυτή η ψυχολογία που έχει τωρα;;είναι πιθανό να το αγαπήσει αυτό το παιδι;;;

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

πρίν από 14 λεπτά , giorgos 83 είπε:

Κάναμε ελεύθερα έρωτα εδώ και κάτι μήνες...Στην ουσία δεν κουβεντιάζαμε  ποτέ την  πιθανότητα της εγκυμοσύνης...μου ρίχνει την ευθύνη γιατί εγώ της είπα ότι προτιμώ να μην κάνουμε χρήση προφυλακτικού και εκείνη συμφώνησε.. Αυτή η κουβέντα εγινε πριν 9 μήνες περίπου...έπειτα κάναμε έρωτα ελεύθερα με όση προσοχή μπορούσαμε....άλλος άνδρας δεν υπάρχει στην ζωή της..Ούτε υπήρχε.. Όσο μπορώ να γνωρίζω.. Δεν μου έδωσε κάποιο λόγο να πιστεύω κάτι τέτοιο...Και δεν είχαμε μεταξύ μας τέτοια θέματα.. Εγώ στην προσπάθεια μου να την βοηθήσω απευθύνθηκα σε έναν ειδικό...Και μου είπε αυτά που ήδη γνώριζα.. ότι είναι συναισθηματικά ανώριμη να διαχειριστεί όλο αυτό το βάρος και για αυτό ρίχνει την ευθύνη αλλού...αλλά με πληγώνει που είναι έτσι...Η μητέρα της με συμβουλεύει να κάνω κι άλλο υπομονή .ότι όταν αρχίσει να το νοιώθει θα το αγαπήσει...Αλλά εγώ δεν βλέπω καμία θετική εξέλιξη...Δεν επιμένω να είμαστε ζευγάρι αν δεν θέλει...Αλλά δεν θέλω να μεγαλώσει το παιδί χωρίς πατέρα..Και νομίζω ότι το πρόβλημα είναι ότι δεν θέλει αυτό το παιδί...Και δεν ξέρω πως να την βοηθήσω...κι αν δεν το θελήσει ποτέ...Και είναι πάντα έξω από την ζωή τους ;;;

Η οικογένεια της την στηρίζει..  ιδίως η μητέρα της..Δεν την πιέζουν...προσπαθούν κι αυτοί να την βοηθήσουν.. Αλλά είναι κάθετη σε όλα...πως μπορούμε να την πείσουμε να μιλήσει κάπου...;

Δεν μπορώ να καταλάβω...Ούτε εγώ ούτε με όποιον το έχω κουβεντιασει...Ούτε η μητέρα της που έχουμε επικοινωνία...Αλλά νομίζω ότι έχει κολλήσει εκεί το μυαλό της και κατηγορεί εμένα γιατί δεν θέλει αυτό το παιδί...Αλλά μπορεί να αλλάξει αυτή η ψυχολογία που έχει τωρα;;είναι πιθανό να το αγαπήσει αυτό το παιδι;;;

@giorgos 83 δεν μπορω να ξερω αν αλλαξει η συμπεριφορα της πρεπει να της αφησεις λιγο χωρο δεν μπορω να καταλαβω τι της συμβαινει πραγματικα μηπως ητανε αλλα τα ονειρα της ;;αληθεια εχω κολλησει δεν ξερω τι να σου πω 


xfHlp3.png

Link to comment
Share on other sites

πρίν από 15 λεπτά , Elfer είπε:

Κοίταξε να δεις σίγουρα δεν μπορώ να σε βοηθήσω όμως θεωρώ ότι η κοπέλα βρίσκεται σε σύγχυση.. Πιθανότατα ετσι οπως το λες να σκέφτεται το ηθικό κομμάτι απέναντι στην οικογένεια της και αυτο γτ μπορεί να ειναι ενα κορίτσι απο οικογένεια αυστηρών αρχών... Να σκέφτεται γτ σε εμένα,πώς το έπαθα αυτό,τι θα κάνω στη ζωη μου κλπ. Μπορεί η μαμα της να σε στηρίζει αλλα δεν ξερω τι γίνεται με την υπόλοιπη οικογένεια.. Σίγουρα δεν έχει καν καταλάβει τη δική της ευθύνη στην εγκυμοσύνη που κακα τα ψέματα η ευθύνη της γυναικας ειναι μεγαλύτερη(!!!) και γι'αυτό το λόγο κατηγορεί εσένα.. Δεν ξέρω αν έχει κατάθλιψη αλλά σίγουρα θα πρέπει να απευθυνθεί σε κάποιον για να μιλήσει κ να μπορεί να τη στηρίξει οπως πχ ο Σύλλογος αγέννητου παιδιού.. Δεν ειναι απαραίτητο πάντα να παει σε ψυχολόγο,ισως εκείνοι ξέρουν καλύτερα.. Νομίζω ότι μέχρι ενός σημείου το χειρίζεσαι καλά,ίσως να μη χρειάζεται τόσο στενό πρεσαρισμα για να μπορέσει κ η ίδια να βαλει σε μια σειρά τος σκεψεις της. Το καλό είναι ότι μπορείς να μιλήσεις με τη μητερα της αν κ θέλει προσοχή για να μην την απομακρύνει κ την ίδια.. Πιστεύω ότι ο χρόνος θα είναι ο καλύτερος σύμμαχος σου.. Δωσ'της λίγο χώρο κ χρόνο κ νομίζω θα είναι καλύτερα τα πράγματα,χωρις ομως αυτό να σημαίνει ότι θα απομακρυνθείς.. Το καταλαβαίνει ή οχι ειναι κ δικό σου παιδί κ έχεις τα ίδια δικαιώματα!

Στο συμβαίνει τώρα τρεις  μήνες.. σε λίγες μέρες θα μπούμε στον πέμπτο μήνα.. Εγώ αρχίζω και χάνω τον εαυτό μου...Δεν ξέρω τι να κάνω.. Και δεν την πιέζω καθόλου...είχα να την δω και να μιλήσω μ αζι της πάνω από μήνα γιατί με απέφευγε και στα μνμ μου μου έλεγε μην της ξαναστείλω .  ..οπότε της έδωσα τον χρόνο της..Δεν μπορούσα να κάνω κάτι άλλο.αλλα χτες μου φάνηκε χαζό να προσπαθούμε ότι δεν την είδα.. της έχω πει όταν νοιώσει έτοιμη να μιλήσουμε...Αλλά δεν βλέπω να αλλάζει κάτι.. 

πρίν από 1 λεπτό , giotitsa είπε:

@giorgos 83 δεν μπορω να ξερω αν αλλαξει η συμπεριφορα της πρεπει να της αφησεις λιγο χωρο δεν μπορω να καταλαβω τι της συμβαινει πραγματικα μηπως ητανε αλλα τα ονειρα της ;;

Δεν σπούδαζε.. Δεν δούλευε κάπου εκτός οικογένεια σας...Γιατί τα σκέφτηκα αυτά...Αλλά δεν άλλαξε καθόλου η ζωή της με αυτήν την εγκυμοσύνη...Αλλά ομ ως δεν ηταν και ποτέ το κοριτσάκι που ονειρεύεται μωρά και να γίνει μητέρα..  

Link to comment
Share on other sites

πρίν από 3 λεπτά , giorgos 83 είπε:

Στο συμβαίνει τώρα τρεις  μήνες.. σε λίγες μέρες θα μπούμε στον πέμπτο μήνα.. Εγώ αρχίζω και χάνω τον εαυτό μου...Δεν ξέρω τι να κάνω.. Και δεν την πιέζω καθόλου...είχα να την δω και να μιλήσω μ αζι της πάνω από μήνα γιατί με απέφευγε και στα μνμ μου μου έλεγε μην της ξαναστείλω .  ..οπότε της έδωσα τον χρόνο της..Δεν μπορούσα να κάνω κάτι άλλο.αλλα χτες μου φάνηκε χαζό να προσπαθούμε ότι δεν την είδα.. της έχω πει όταν νοιώσει έτοιμη να μιλήσουμε...Αλλά δεν βλέπω να αλλάζει κάτι.. 

Δεν σπούδαζε.. Δεν δούλευε κάπου εκτός οικογένεια σας...Γιατί τα σκέφτηκα αυτά...Αλλά δεν άλλαξε καθόλου η ζωή της με αυτήν την εγκυμοσύνη...Αλλά ομ ως δεν ηταν και ποτέ το κοριτσάκι που ονειρεύεται μωρά και να γίνει μητέρα..  

@giorgos 83 αν μπορει καποιος να την πεισει να μιλησει εδω υπαρχουν πολλες γυναικες ισως μας πει ποιο ειναι το προβλημα της ;;; και την βοηθησουμε το θεμα ομως ειναι πως θα τπ καταφερεις και πως θα γινει αφου δεν θελει ουτε καν να σου μιλησει 


xfHlp3.png

Link to comment
Share on other sites

πρίν από 3 λεπτά , giotitsa είπε:

@giorgos 83 αν μπορει καποιος να την πεισει να μιλησει εδω υπαρχουν πολλες γυναικες ισως μας πει ποιο ειναι το προβλημα της ;;; και την βοηθησουμε το θεμα ομως ειναι πως θα τπ καταφερεις και πως θα γινει αφου δεν θελει ουτε καν να σου μιλησει 

Σε αυτό χρειάζομαι βοήθεια. Πώς μπορώ να την βοηθήσω να μιλήσει κάπου...Προς το παρών εκτός της οικογένεια της το κρύβει ότι είναι έγκυος.. πραγματικά δεν ξέρω τι φοβάται...Μόνο ότι δεν θέλει αυτό το παιδί...γιατι ομ ως δεν ξέρω.. κι εγώ νομίζω ότι την κάνω χειρότερα τον με θυμάται.. Γιατί πριν δύο βδομάδες μου είπε η μητέρα της να την πάρω τηλέφωνο να δούμε πως θα αντιδράσει.. Και μετά το τηλέφωνο που ήταν σε όλα Όχι ότι και να της έλεγα είχε κρίση και έκλαιγε μου η μητέρα της..

Link to comment
Share on other sites

πραγματικα πολυ δυσκολο αυτο που περνας.σιγουρα η κοπελα πρεπει να μιλησει με ειδικο.μακαρι να αλλαξουν τα συναισθηματα της προς το μωρακι αλλα κ προς εσενα.εφοσον συμφωνησε στη μη χρηση προφυλακτικου ειναι το ιδιο υπευθυνη για την εγκυμοσυνη.δ υπαρχει λογος να συζηταμε γτ συμφωνησε αφου δ ηθελε παιδι κ γτ το προτεινες αφου το ηξερες

συμφωνω οτι τωρα στην εγκυμοσυνη θελει λεπτους χειρισμους,να της δωσεις χωρο κ χρονο,αλλα να ξερει οτι εισαι εκει οποτε θελησει

αφου ομως γεννηθει το μωρο να ασκησεις τα πατρικα σου δικαιωματα.να αναγνωρισεις το μωρο κ να εχεις επαφες μαζι του.καλο θα ειναι να ξερει κ εκεινη οτι ακομη κ αν δ θελει να ειστε μαζι,κ εισαι ο πατερας του μωρου,θα πρεπει να βρειτε τροπο επικοινωνιας για το παιδι

  • Μου αρέσει 2
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Ρε συ @giorgos 83 να σε ρωτήσω κάτι,υπάρχει περίπτωση να έχει αποφασίσει να δώσει το παιδί μόλις γεννηθεί κ απλά προσπαθεί να σε απομακρύνει και γι'αυτό το λόγο; Η μητέρα της σε γενικες γραμμες τι σου λέει; Επαφες με κάποιον αλλο απο την οικογένεια έχεις;

Link to comment
Share on other sites

πρίν από 1 λεπτό , Elfer είπε:

Ρε συ @giorgos 83 να σε ρωτήσω κάτι,υπάρχει περίπτωση να έχει αποφασίσει να δώσει το παιδί μόλις γεννηθεί κ απλά προσπαθεί να σε απομακρύνει και γι'αυτό το λόγο; Η μητέρα της σε γενικες γραμμες τι σου λέει; Επαφες με κάποιον αλλο απο την οικογένεια έχεις;

@Elfer πολυ σωστη σκεψη


xfHlp3.png

Link to comment
Share on other sites

πρίν από 37 λεπτά , vikib είπε:

πραγματικα πολυ δυσκολο αυτο που περνας.σιγουρα η κοπελα πρεπει να μιλησει με ειδικο.μακαρι να αλλαξουν τα συναισθηματα της προς το μωρακι αλλα κ προς εσενα.εφοσον συμφωνησε στη μη χρηση προφυλακτικου ειναι το ιδιο υπευθυνη για την εγκυμοσυνη.δ υπαρχει λογος να συζηταμε γτ συμφωνησε αφου δ ηθελε παιδι κ γτ το προτεινες αφου το ηξερες

συμφωνω οτι τωρα στην εγκυμοσυνη θελει λεπτους χειρισμους,να της δωσεις χωρο κ χρονο,αλλα να ξερει οτι εισαι εκει οποτε θελησει

αφου ομως γεννηθει το μωρο να ασκησεις τα πατρικα σου δικαιωματα.να αναγνωρισεις το μωρο κ να εχεις επαφες μαζι του.καλο θα ειναι να ξερει κ εκεινη οτι ακομη κ αν δ θελει να ειστε μαζι,κ εισαι ο πατερας του μωρου,θα πρεπει να βρειτε τροπο επικοινωνιας για το παιδι

Εννοείτε ότι θα αναγνωρίσω το παιδί.. Δεν υπάρχει τέτοιο θέμα.. 

πρίν από 6 λεπτά , Elfer είπε:

Ρε συ @giorgos 83 να σε ρωτήσω κάτι,υπάρχει περίπτωση να έχει αποφασίσει να δώσει το παιδί μόλις γεννηθεί κ απλά προσπαθεί να σε απομακρύνει και γι'αυτό το λόγο; Η μητέρα της σε γενικες γραμμες τι σου λέει; Επαφες με κάποιον αλλο απο την οικογένεια έχεις;

Όχι δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση...να δώσει το μωρο...Ούτε καν.. σε αυτό είμαι απόλυτα σίγουρος...το πρόβλημα μου πιστεύω ότι εί αι ότι νοιώθει μίσος για μενα που ειναι εγκυος και λόγω τον πεποιθήσεων της δεν μπορούσε να ρίξει το μωρο...Αλλάεξακολουθει να πιστεύει ότι υπεύθυνος για αυτό είμαι εγώ...μου το έχει πει και η μητέρα της...Αλλά δεν μπορεί να το ξεπεράσει...κι ας της λέει η μητέρα της ότι φταίμε και δύο πάνω σε αυτό...

Link to comment
Share on other sites

Καλησπέρα!! !!!!!Γιώργο είσαι διατεθειμένος να μεγαλώσεις αυτό το παιδί μόνος σου Αφού η κοπέλα δείχνει ότι δεν το θέλει?και να σου πω την αλήθεια κι εγώ σκέφτηκα αυτό που είπαν τα κορίτσια παραπάνω μήπως έχει αποφασίσει να το δώσει.πιστευω πρέπει να κανείς μια κουβέντα με τη μαμά της.και εξήγησε της ότι Ναι της δίνεις χρόνο αλλά σαν πατέρας θα ασκήσεις τα πατρικά σου δικαιώματα ακόμα και να πάρεις τη κηδεμονία του μωρού εξ ολοκλήρου. Αν μπορείς να το κάνεις να το πεις σε περίπτωση που έχουν γίνει ήδη κινήσεις για να το δώσουν, να ξέρουν θα σε βρουν μπροστά τους.

  • Μου αρέσει 2
Link to comment
Share on other sites

Just now, loyloy είπε:

Καλησπέρα!! !!!!!Γιώργο είσαι διατεθειμένος να μεγαλώσεις αυτό το παιδί μόνος σου Αφού η κοπέλα δείχνει ότι δεν το θέλει?και να σου πω την αλήθεια κι εγώ σκέφτηκα αυτό που είπαν τα κορίτσια παραπάνω μήπως έχει αποφασίσει να το δώσει.πιστευω πρέπει να κανείς μια κουβέντα με τη μαμά της.και εξήγησε της ότι Ναι της δίνεις χρόνο αλλά σαν πατέρας θα ασκήσεις τα πατρικά σου δικαιώματα ακόμα και να πάρεις τη κηδεμονία του μωρού εξ ολοκλήρου. Αν μπορείς να το κάνεις να το πεις σε περίπτωση που έχουν γίνει ήδη κινήσεις για να το δώσουν, να ξέρουν θα σε βρουν μπροστά τους.

Όχι δεν υπάρχει τέτοια περίπτωση να σωθεί το μωρο...Δεν είναι τέτοια περίπτωση και είναι απόλυτα σίγουρος...Εγώ πει στην μητέρα της ότι τώρα είμαστε οικογένεια...το παιδί μου είναι εγγονή της...Και θέλω να συνυπάρχουμε όλοι.. Όπως της έχω πει ότι μπορώ εγώ να αναλάβω την καθημερινότητα αυτού του μωρού...με όλη μου την καρδιά και η πόρτα μου θα είναι ανοιχτή για άλλους...Αλλά μου απάντησε μην προτείνεις κάτι τέτοιο στην κοπέλα μου για το 6α θυμώσει...Εγώ νομίζω ότι νοιώθει μίσος για εμένα για όλο αυτό που της συμβαίνει που με εκδηκειτε με το μωρο...Αυτό νομίζω ότι κάνει τώρα...Αυτό δεν θέλω να συμβεί στο μέλλον...για μένα είμαστε οικογένεια.. χωρισμένη οικογένεια.. Αλλά δεν έχουμε κάτι ουσιαστικό να μας χωρίζει...εννοώ δεν είχαμε προβλήματα απιστίας,δεν είχαμε χωριστεί ποτέ,δεν είχαμε χτυπηθεί ποτέ...Δεν είχαμε ακραία σχέση...καταλαβαονεται;;;Όλα άλλαξαν σε μια μέρα...

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Εγγραφείτε ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Για να δημοσιεύσετε ένα σχόλιο θα χρειαστεί να είστε εγγεγραμμένο μέλος. Είναι δωρεάν.

Δημιουργήστε νέα εγγραφή

Κάντε εγγραφή να συμμετάσχετε στις συζητήσεις - είναι εύκολη και γρήγορη!

Δημιουργήστε νέα εγγραφή

Σύνδεση

Έχετε ήδη έναν λογαριασμό χρήστη; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Δημιουργία νέου...