πάμε για τρίτο μωράκι???

[Myrtoulita]

4 ώρες πρίν, L1october είπε:

Γεια σας μανουλες, αποτι βλεπω πρεπει να τα καταφέρατε όλες.

Εμεις έχουμε 2 παιδακια 10 και 6 ειμαι στα 35 και τον τελευταιο καιρο σκεφτομαι πολυ εντονα για 3το παιδακι. θα μ πειτε δεν ηρεμισες δεν τα ξεπερασες ολα. Μια θελω και μια δεν θελω. Δεν θελω να φτασω 40 και να λεω καλυτερα να εκανα ή να το μετανοιώσω. Απλα το αγχος μ ειναι οτι ειχα 2 υπεροχες εγκυμοσυνες και απαισιες γεννες (εκτακτες).
 

Επισης προσπαθω να φτασω στα κιλά που επιθυμω εδω και πολυ καιρο με αρκετο κοπο!

ΥΓ. Να αναφέρω οτι υπαρχει ενα αγχος αν κανουμε 3το να έρθουν 2 παιδακια (λογω ιστορικου διδυμων και απο τις 2 οικογενειες)

Καλησπέρα κι από μένα! Είμαστε σε παρόμοια κατάσταση! Εχω κι εγώ 2 παιδάκια 2 μισή και 4 μισή ειμαι 32 και σκέφτομαι αν θα ήθελα 3ο παιδάκι η όχι.. Όπως λες κι εσύ αν ειναι να  έρθει θα ηθελα ιδανικα να έρθει σύντομα ώστε να μν έχει μεγαλη διαφορά ηλικίας από τα αδέλφια του κι εγώ να μην έχω ξεφύγει τελείως απο το κλίμα αυτό το μωρουδιακο! Ωστόσο με τον σύζυγό το έχουμε αφήσει στο φλου... Δεν προσπαθούμε αλλα δεν προσέχουμε και ιδιαίτερα... Οπότε αν είναι τυχερό ας έρθει... Εσείς σε τι φάση βρίσκεστε? 

Υγ. Κι εμενα φοβάται ο σύζυγος για δίδυμα γιατί έχουμε κι εμείς κι απο τις 2 οικογένειες κληρονομικοτητα

[L1october]

Γεια σου μανουλα. Ευχαριστω για την απαντηση. Οπως ειπα πιο πανω ειμαι 35 εχω 2 παιδακια 6 και 10. Μου ζητουν καθημερινα αδερφακι. Σκεφτομαι διαφορα το οικονομικο, το οτι δεν εχω καθολου βοηθεια ειμαι εγω και ο συζυγος μου. Δεν εχουμε γιαγιαδες κλπ. Σκεφτομαι πωσ θα ειναι η ζωη μας. 
ενα μωρακι σιγουρα χαρα θα φερει απλα νοιωθω οτι μεγαλωσα. Στα 24 μου εκανα τον γιο μου και νοιωθω πολυ ωραια που ειναι μεγαλος και ειναι η παρεα μου γενικα που με βοηθα. Αλλα συνεχως μου λενε οτι ολοι εχουν πολλα αδελφακια και εμεις οχι. Εξηγω οτι θα εχουν τεραστια διαφορα ηλικιας και μου απαντα οτι ξερεις εγω μπορω να σε βοηθω σε οτι χρειαστεις. Δεν ξερω. Απο την μια λεω οκ παμε αλλα με πιανει αγχος

[Myrtoulita]

6 ώρες πρίν, L1october είπε:

Γεια σου μανουλα. Ευχαριστω για την απαντηση. Οπως ειπα πιο πανω ειμαι 35 εχω 2 παιδακια 6 και 10. Μου ζητουν καθημερινα αδερφακι. Σκεφτομαι διαφορα το οικονομικο, το οτι δεν εχω καθολου βοηθεια ειμαι εγω και ο συζυγος μου. Δεν εχουμε γιαγιαδες κλπ. Σκεφτομαι πωσ θα ειναι η ζωη μας. 
ενα μωρακι σιγουρα χαρα θα φερει απλα νοιωθω οτι μεγαλωσα. Στα 24 μου εκανα τον γιο μου και νοιωθω πολυ ωραια που ειναι μεγαλος και ειναι η παρεα μου γενικα που με βοηθα. Αλλα συνεχως μου λενε οτι ολοι εχουν πολλα αδελφακια και εμεις οχι. Εξηγω οτι θα εχουν τεραστια διαφορα ηλικιας και μου απαντα οτι ξερεις εγω μπορω να σε βοηθω σε οτι χρειαστεις. Δεν ξερω. Απο την μια λεω οκ παμε αλλα με πιανει αγχος

Σε καταλαβαίνω απόλυτα γιατί κι εμεις δεν έχουμε ιδιαίτερη βοήθεια και είναι αρκετά δυσκολο ολο αυτό! Το καλύτερο είναι να το συζητήσεις με τον σύζυγό σου και να πάρετε μια κοινή απόφαση... Αν το αποφασίσετε να ξεκινήσετε τις προσπάθειες αλλιώς να το αφήσετε κι ο, τι γίνει! Όσο για τα παιδιά ειναι μεγάλα και πιστεύω θα μπορούν να καταλάβουν αν τους εξηγήσετε την οποια σας αποφαση! 

[Fofi!]

Κοριτσια καλησπερα , και για εμενα δυσκολη αποφαση για δευτερο...ο συζυγος θελει αλλα κουραστηκα πολυ με την κορη μου και δεν ειναι απο τα παιδακια που κοιμουνται η παιζουν ησυχα...λεω να μεινω στο πρωτο αλλα μετα λρω και αν το μετανιωσω που δεν θα εχει αδερφακι?αλλα τα πρωτα 2 χρονια ειναι πολυ δυσκολα...