Quantcast
Jump to content
➔ Parents.org.gr
  • Από την διαχείριση / Admin news

    • 2 ώρες πρίν, Soho24 είπε:

      Καμιά ταλαίπωρη/απελπισμένη καπνίστρια στην παρέα μας? Ρίξτε καμιά συμβουλή, καμιά ιδέα, καμιά κατάρα, κανένα μπινελίκι 😖 Από αύριο ξεκινώ προετοιμασία για εμβρυομεταφορά και πραγματικά φρικάρω με το τσιγάρο. Το έχω ελαττώσει αρκετά τις τελευταίες μέρες. Καπνίζω στριφτό και καπνίζω λυσσαλέα περί τα 16 τσιγάρα κάθε μέρα. Έχω πέσει στα 6-7. Αγχώνομαι πολύ. Πήρα τις γνωστές τσίχλες το σ/κ, έφαγα μία και πλάκωσαν απαίσιες παρενέργειες, πονοκέφαλος και ναυτία. Δεν ξαναμασάω αυτό το αίσχος. Σήμερα πήρα καροτάκια 😵‍ Βοηθάτε ωρέ αδέρφια!

      Εδώ συντρόφισσα!! Μπορεί να μην έφτανα τα 16 αλλά τη βρωμοδουλείτσα μου την έκανα τα τελευταία χρόνια. τι να σου πω;! Όταν μεταφέραμε τα εμβρυάκια νομίζω από την αποφασιστικότητα δεν το ζητώ.. υπάρχουν στιγμές αδυναμίας που κάτι με αγχώνει και μπορεί στιγμιαία να μου λείψει αλλά αμέσως το ξεπερνάω γιατί σκέφτομαι τον καλό σκοπό και είναι πραγματικά το λιγότερο που μπορώ να κάνω ως μητέρα (έστω εν δυνάμει) και μου περνάει. Αυτό να σκέφτεσαι και κάνε κάτι μέχρι να ξεφύγει το μυαλό. Στρέψε αλλού τη σκέψη και την προσοχή σου.

Είμαι η Ζέφη Ραφτοπούλου μαμά της Αντριάνας και δασκάλα. Καλώς σας βρήκα!


Recommended Posts

Είμαι η Ζέφη Ραφτοπούλου και στις 30 Νοεμβρίου του 2007 ήρθε στον κόσμο η Ανδριάνα μου. Η ζωή πριν από ένα παιδί και μετά από ένα παιδί είναι πολύ διαφορετική…Ο κόσμος που ζούσα άλλαξε για πάντα…σαν να φωτίστηκε με το πρώτο φως της Άνοιξης.

Είμαι δασκάλα και είμαι τυχερή γιατί μπορώ να παίζω όλη την μέρα με παιδιά. Είμαι σίγουρη πώς δεν υπάρχει τίποτα πολυτιμότερο σε αυτήν την ζωή από ένα παιδικό χαμόγελο…Είναι ο πιο πολύτιμος θησαυρός…Και το χαμόγελο της κόρης μου το κερδίζω όσο περισσότερο γίνομαι παιδί και παίζω μαζί της. Ξέρω καλά πως όταν γίνεσαι γονιός τα πάντα αλλάζουν στη ζωή σου και πως μερικές φορές δεν είσαι όπως θα ήθελες να είσαι. Η κούραση της ημέρας, διάφορες σκέψεις και προβλήματα που δεν σε αφήνουν να ησυχάσεις κλέβουν και στερούν από το παιδί σου το παιχνίδι….και τη χαρά. Ακόμα μερικές φορές, στερεύουμε από ιδέες και όταν τα παιδί μας, μας ζητάει να παίξουμε μαζί του, δεν ξέρουμε τι.

Όμως, πιστεύω, βαθύτατα πως αρκεί να ανοίξουμε τα μάτια, τα αυτιά και την καρδιά μας και να αφήσουμε το παιδί μας να μας οδηγήσει στην μαγική χώρα του παιχνιδιού. Παίζουμε μαζί; Γιατί το παιχνίδι με τα παιδιά μας είναι μια μαγική πόρτα ονείρου...

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Εγγραφείτε ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Για να δημοσιεύσετε ένα σχόλιο θα χρειαστεί να είστε εγγεγραμμένο μέλος. Είναι δωρεάν.

Δημιουργήστε νέα εγγραφή

Κάντε εγγραφή να συμμετάσχετε στις συζητήσεις - είναι εύκολη και γρήγορη!

Δημιουργήστε νέα εγγραφή

Σύνδεση

Έχετε ήδη έναν λογαριασμό χρήστη; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Δημιουργία νέου...