Κοίτα τί διάβασα..!

[Ανοιξη]

Πέμπτη, 18 Μαρτίου 2010

ΓΙΑΤΙ ΜΑΣ «ΑΙΧΜΑΛΩΤΙΖΟΥΝ» ΚΑΠΟΙΕΣ ΜΕΛΩΔΙΕΣ

.fullpost{display:inline;} Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί κολλάνε περιστασιακά ορισμένα τραγούδια στο μυαλό μας και τα ακούμε επί αρκετές ημέρες στη σειρά; Σύμφωνα με τους ειδικούς, οι μελωδίες που μένουν στον εγκέφαλό μας είναι οι ασυνήθιστες, είτε είναι κλασικές είτε ροκ. Το γεγονός αυτό είναι γνωστό και έχουν γίνει προσπάθειες αφενός να προσδιοριστούν τα χαρακτηριστικά γνωρίσματα που κάνουν μια μελωδία να κολλάει στο μυαλό μας, αφετέρου να αξιοποιηθούν για τη δημιουργία αποδοτικών μουσικών για διαφημιστικά σποτ...

Υπάρχουν επίσης μελωδίες ιδιαίτερα «επίμονες», από τις οποίες δεν μπορούμε εύκολα να απαλλαγούμε. Αυτές καθίστανται ενοχλητικές και μετατρέπονται σε βασανιστήριο, δίχως να έχει ακόμη εξακριβωθεί γιατί συμβαίνει αυτό.

Τα νοητικά μονοπάτια της μουσικής είναι πολύπλοκα και συχνά συμπεριλαμβάνουν όχι μόνον τις περιοχές του εγκεφάλου όπου βρίσκονται τα κέντρα της ακοής, αλλά και τον οπτικό φλοιό του. Πρόσφατες μελέτες υποδηλώνουν ότι η αντίληψη της μουσικής σχετίζεται με πρωτόγονες δομές του εγκεφάλου και ότι μέσω ενός συστήματός του, που λέγεται μεταιχμιακό, μπορεί να επηρεαστούν ουσιαστικά τα συναισθήματά μας.

Παρ' ότι οι επιστήμονες έχουν κατορθώσει να «περπατήσουν» στα νοητικά μονοπάτια της μουσικής, ασαφές παραμένει ακόμη πώς γίνεται κάποιες μελωδίες να εντυπώνονται στο μυαλό και άλλες όχι. Μια μελέτη του 2001, την οποία πραγματοποίησε ο ψυχολόγος δρ Τζέιμς Τζ. Κελάρις, από το Πανεπιστήμιο του Σινσινάτι, έδειξε ότι «η μουσική που χαρακτηρίζεται από απλότητα, επανάληψη και δυσαρμονία με τις προσδοκίες του ακροατή είναι πιο πιθανό να εντυπωθεί στο μυαλό».

Σύμφωνα με την ίδια μελέτη, ποσοστό έως 98% των ανθρώπων θα νιώσουν κάποια μελωδία να κολλάει στο μυαλό τους, με ορισμένες πληθυσμιακές ομάδες (όπως τους μουσικούς και τους ιδιαίτερα αγχώδεις) αλλά και τις γυναίκες να είναι πιο επιρρεπείς απ' όλους. Οι αιτίες του φαινομένου αυτού μπορεί να είναι ψυχολογικές, αν και δεν αποκλείεται και κάποια σωματική αντίδραση που σχετίζεται με τις συχνότητες των ήχων, οι οποίες συντονίζονται με το σώμα.

Νεώτερη μελέτη του δρος Κελάρις κατέληξε στο συμπέρασμα ότι για να απαλλαγεί κανείς από μια μελωδία, δεν έχει παρά να την τραγουδήσει δυνατά: για επίσης άγνωστους λόγους, η μέθοδος αυτή φαίνεται ότι αποδίδει... Πηγή: http://www.tanea.gr

[TARA]

Ανοιξη ομορφη, Ανοιξη γλυκια, αυτο πρεπει να μπει στο καφε των μυστηριων!!!

[Ανοιξη]

Άνοιξη

Από την Live-Pedia.gr

Μία από τις τέσσερις εποχές του χρόνου. Περιλαμβάνει τους μήνες Μάρτη, Απρίλη, Μάη. Είναι η καλύτερη και ωραιότερη εποχή, γιατί με τον ερχομό της ξαναγεννιέται η ζωή που πεθαίνει, κατά κάποιο τρόπο, το χειμώνα. Τη φτώχεια, το κρύο και τη μιζέρια του χειμώνα, διαδέχεται το άνοιγμα του καιρού, (γι' αυτό και άνοιξη), το "άνοιγμα των δέντρων", ξαναρχίζει η κίνηση, η φύση οργιάζει, η ατμόσφαιρα ζεσταίνεται.

Με λίγα λόγια μια ανάσταση πραγματοποιείται σε όλες τις εκδηλώσεις της φύσης και της ζωής. Γι' αυτό και άνοιξη είναι η περισσότερο τραγουδημένη εποχή απ' όλους τους λαούς που γνώρισαν έστω και για λίγο καιρό την ευεργετική της ύπαρξη.

Η λαϊκή μούσα σ' όλο τον κόσμο αφιέρωσε αθάνατα δημιουργήματα σ' αυτήν την περίοδο του έτους, έφτιαξε τους δικούς της μύθους γύρω από την παρουσία της, που ζωντάνεψαν μέσα από την ποίηση και τη μουσική.

Ιδιαίτερα τιμήθηκε η άνοιξη από κείνους τους λαούς που έχουν πολύ βαρύ χειμώνα και που ο ερχομός της άνοιξης είναι πραγματικά μια ανάσταση. Στους λαούς της βόρειας Ευρώπης (Σκανδιναβία, Ρωσία) η άνοιξη, συνήθως παρουσιάζεται σαν κόρη του χειμώνα και της φύσης, που, κάθε φορά, τον ίδιο καιρό δίνει σκληρή μάχη με τον κακό άντρα της, προσπαθώντας να του αποσπάσει την όμορφη θυγατέρα τους και να τη βγάλει στο φως και στη ζωή.

Αλλά και σε κείνες τις χώρες, που ο χειμώνας δεν είναι πολύ βαρύς, η άνοιξη κατέχει ιδιαίτερη θέση ανάμεσα στις εποχές.

Στην Ελλάδα επίσης η λαϊκή μούσα συχνοτραγούδησε την άνοιξη και τις ομορφιές της. Πολλοί νεότεροι ποιητές της εμπνεύστηκαν απ' αυτήν και την ύμνησαν στα έργα τους. Ένας απ' αυτούς, ο Χριστοβασίλης, τη χαιρετά ως εξής:

Γεια σου χαρά σου, άνοιξη,

χιλιοχαριτωμένη,

βασίλισσα των εποχών και

καύχημα του πλάστη,

ας ήταν δώδεκα φορές

ναρχόσουνα το χρόνο.

Κι όχι μόνο οι Έλληνες, αλλά και πολλοί ξένοι γνωστοί λογοτέχνες αφιέρωσαν αρκετά από τα δημιουργήματά τους στην άνοιξη. Χαρακτηρίζοντάς την ο Τέννυσον έλεγε ότι είναι "η παιδική ηλικία του έτους, δηλ. η ζωή, το μέλλον, η χαρά, η ανεμελιά, η ομορφιά, η δροσιά κι ότι άλλο συνοδεύει την παιδική ανθρώπινη ηλικία". Και ο Τορώ γράφει: "Η άνοιξη είναι μια φυσική ανάσταση, είναι η υλοποιημένη ιδέα της αθανασίας". Ο γνωστός Γερμανός ποιητής του περασμένου αιώνα, ο Γκαίτε, την είπε "πανηγύρι της φύσης".

Μα εκτός από τους λογοτέχνες, την εποχή αυτή ύμνησαν μέσα από τα έργα τους αρκετοί ζωγράφοι: ο Τορ, ο Μιλλέ, ο Μπαίκλιν. Η γνωστότερη όμως "Άνοιξη" είναι εκείνη του Ιταλού ζωγράφου της Αναγέννησης του Μποτιτσέλι, όπου παρουσιάζει την Άνοιξη σαν μια υπέροχη γυναίκα ανάμεσα σε μια φύση γεμάτη από ζωή και λουλούδια.

Όμως η αναφορά στην άνοιξη γινόταν από τους Έλληνες και όταν αυτοί ήθελαν να χαρακτηρίσουν ένα μεγάλο, ευχάριστο, εθνικό γεγονός.

Επικράτησε τώρα αυτό, στην περίοδο των εθνικοαπελευθερωτικών αγώνων που διεξήγαγε ο λαός μας ενάντια στην Οθωμανική αυτοκρατορία.

Σαν την άνοιξη φανταζόντουσαν τη στιγμή που θα 'ρχόταν και που θάταν η στιγμή της απελευθέρωσης, η στιγμή της Ανάστασης του Έθνους. Ιδίως η κλεφτουριά μας πολύ τραγούδησε αυτή την Άνοιξη της φύσης και του Γένους. Εξάλλου ήταν η μοναδική εποχή του χρόνου που τους διευκόλυνε στη δύσκολη ζωή που περνούσαν στα βουνά. Κι όταν το κίνημα ενάντια στους Τούρκους φούντωσε περίμεναν, ετοίμαζαν εκείνη την Άνοιξη που θα 'ταν και η αποφασιστική στον αγώνα τους.

Ακόμ' αυτή την άνοιξη, ραγιάδες, ραγιάδες τούτο το καλοκαίρι...

τραγουδούσαν περιμένοντας τη νίκη.

Εξάλλου υπάρχουν πολλές ελληνικές παροιμίες με θέμα τους την άνοιξη, όπως: "το χελιδόνι δε φέρνει πάντα την άνοιξη", "ένας κούκος δε φέρνει την άνοιξη", "άλλο δε με εμάρανε, της άνοιξης το κρύο" κ.ά.

[Ανοιξη]

Γονείς και γάμος

Οι υπερπροστατευτικοί γονείς πρέπει να αφιερώνουν λιγότερο χρόνο στα παιδιά τους και περισσότερο στο γάμο τους για να εξασφαλίσουν την ευτυχία της οικογένειάς τους, σύμφωνα με τους ειδικούς. Τα παιδιά που παίρνουν παραπάνω φροντίδα από αυτή που χρειάζονται από τους αγχωμένους γονείς τους, καταλήγουν να είναι πιο απαιτητικά και ανικανοποίητα. Οι γονείς πρέπει να αφήνουν τα παιδιά να ακολουθούν το δικό τους μονοπάτι και να εστιάζουν στη διατήρηση ενός ευτυχισμένου γάμου που κάνει και τα παιδιά να νιώθουν μεγαλύτερη σιγουριά. Όλα αυτά αναλύονται διεξοδικά στο νέο βιβλίο του David Code, με τίτλο “To Raise Happy Kids, Put Your Marriage First”. Γονείς που διοχετεύουν όλη τους την ενέργεια στα παιδιά, ουσιαστικά βλάπτουν τα παιδιά.

Οικογένειες που κάνουν focus στα παιδιά οδηγούν τους γονείς στην εξάντληση και τα παιδιά στην κατάθλιψη ή τη διά βίου εξάρτηση. Όπως λέει ο συγγραφέας πολλά τα κοινωνικά προβλήματα αυτής της εποχής ξεκινούν από το υπερπροστατευτικό μεγάλωμα των παιδιών. Όσα παιδιά μεγαλώνουν έτσι αποκτούν άπειρες ιδιοτροπίες που οι μελλοντικοί εργοδότες αλλά και οι μελλοντικοί σύζυγοι δεν είναι πρόθυμοι να ανεχθούν. Τέτοια παιδιά μπορούν επίσης σε κάποια ηλικία να αντιδράσουν πολύ απότομα και βίαια προκειμένου να απαλλαχθούν από την πίεση των γονιών. Δημιουργείται μάλιστα φαύλος κύκλος καθώς οι γονείς προβληματίζονται περαιτέρω και τα τρέχουν στους ψυχολόγους για να λύσουν το «πρόβλημα». Πολλά από αυτά τα παιδιά γίνονται νευρωτικά ενώ ταυτόχρονα ο γάμος των γονιών πάσχει. Σκοτώνοντας το γάμο και αγαπώντας ασφυκτικά τα παιδιά, κανείς δεν βγαίνει ευτυχισμένος. Ο Code δεν είναι ο μόνος που υποστηρίζει τη θέση κόντρα στο ρεύμα της εποχής. Πέρυσι η συγγραφέας Ayelet Waldman δέχτηκε αυστηρή κριτική όταν ομολόγησε δημόσια ότι αγαπάει τον άντρα της περισσότερο από τα παιδιά της. «Θα χαρώ πολύ όταν αναγνωριστεί η αντίληψη ότι τα παιδιά των γονιών που αγαπούν πάρα πολύ ο ένας τον άλλο, είναι πιο ευτυχισμένα από αυτά των γονιών που αγαπούν μόνο τα παιδιά τους», είχε δηλώσει.

Επιμέλεια: Ελένη Σενδόνα

Πηγή OTENET Portal

[Moments]

Πολύ ενδιαφέρον!!!!!!!!

[Moments]

Συνειδητά Όνειρα

Το ξέρατε ότι με τα συνειδητά όνειρα μπορείτε να πετάξετε και με τη θέληση σας;

Τα συνειδητά (lucid) όνειρα είναι όταν ξαφνικά μέσα στα όνειρά σας αρχίζετε να συνειδητοποιείτε ότι όντως ονειρεύεστε και μπορείτε λίγο πολύ να κάνετε ότι θέλετε. Ο βαθμός συνείδησης μπορεί να κυμαίνει από όνειρο σε όνειρο. Μπορεί απλώς για μια στιγμή να το συνειδητοποιήσατε και να συνεχίσατε να παίζετε το ρόλο σας όπως το ορίζει το όνειρο σας, μπορεί να συνειδητοποιήσατε όντως ότι ονειρεύεστε και να κάνετε ότι θέλετε (συνειδητά πια) με τα πρόσωπα ή τα αντικείμενα που βλέπετε στα όνειρα σας, μπορείτε επίσης να αλλάξετε όλο το όνειρο, να πετάξετε, να δημιουργήσετε καινούρια πρόσωπα για να τα ρωτήσετε ή να κάνετε μαζί τους ότι θέλετε. Μπορείτε να φτάσετε σε τέτοιο βαθμό συνείδησης που θα νοιώθετε το σώμα σας να κοιμάται και να πάλλεται/δονείται (λόγω της αδρανοποιήσης – “μουδιάσματος” των μυών σας) μέ ένα ίσως βουητό στα αυτιά σας.

[Ανοιξη]

Έρευνα | Συναισθηματική Νοημοσύνη [ E.Q. ]

Όπως αναφέρει ο Αριστοτέλης στα Ηθικά Νικομάχεια,

το να είσαι οργισμένος είναι εύκολο

.

Το να εξοργιστείς όμως με το σωστό άτομο,

για το σωστό λόγο, στο σωστό βαθμό,

τη σωστή στιγμή, για το σωστό σκοπό

και με το σωστό τρόπο, αυτό είναι δύσκολο

.

Η θεωρία της συναισθηματικής νοημοσύνης έγινε ευρέως γνωστή από τον Daniel Goleman,

• Ο Dr. Goleman, ψυχολόγος στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαντ βρήκε μέσα από πολυετείς έρευνες ότι η Συναισθηματική Νοημοσύνη (EQ) σε σύγκριση με τεχνικές γνώσεις και με το δείκτη νοημοσύνης (IQ) είναι δύο φορές πιο σημαντικός παράγοντας στην επαγγελματική επιτυχία των εργαζομένων.
  

Τι είναι όμως Συναισθηματική Νοημοσύνη (EQ);

• Η συναισθηματική νοημοσύνη (emotional intelligence) αναφέρεται στην ικανότητα του ατόμου να αναγνωρίζει και να κατανοεί τα συναισθήματα τόσο τα δικά του όσο και των άλλων, να τα χειρίζεται αποτελεσματικά και να δημιουργεί διαρκώς κίνητρα για τον εαυτό του.
  
• Σύμφωνα με τον Dr. Goleman, ένα άτομο με μέτριο IQ και υψηλό ΕQ μπορεί να είναι περισσότερο πετυχημένο από ένα ιδιαίτερα ευφυές άτομο, αρκεί να καλλιεργήσει τη συναισθηματική του νοημοσύνη!
  

Τα 5 “συστατικά” της Συναισθηματικής Νοημοσύνης

Για να φύγουμε λίγο από την θεωρία, και να μπούμε σε περισσότερο πρακτικά θέματα που αφορούν την εφαρμογή της έννοιας της Συναισθηματικής Νοημοσύνης στο επιχειρηματικό πεδίο, θα δούμε τις 5 “συναισθηματικές δεξιότητες” που αποτελούν την πρώτη ύλη της έννοιας της συναισθηματικής νοημοσύνης. Αυτές είναι:

• 1. Η Αυτοεπίγνωση (self-awareness): αναφέρεται στην επίγνωση των συναισθημάτων, στην αυτοαξιολόγηση, και την αυτοπεποίθηση
  
• 2. O Αυτοέλεγχος (self-regulation): αναφέρεται στην αυτοπειθαρχία, την αυτορύθμιση, την αξιοπιστία, την ευσυνειδησία, την προσαρμοστικότητα, και την καινοτομία
  
• 3. Τα Κίνητρα συμπεριφοράς (motivation): η τάση προς επίτευξη στόχων, η δέσμευση, η πρωτοβουλία, και η αισιοδοξία
  
• 4. Η Ενσυναίσθηση (empathy): η ικανότητα κατανόησης των άλλων, ο προσανατολισμός στην παροχή υπηρεσιών, η ενίσχυση της ανάπτυξης των άλλων, ο σωστός χειρισμός της διαφορετικότητας
  
• 5. Οι Κοινωνικές δεξιότητες (social skills): πρόκειται για δεξιότητες επιρροής, επικοινωνίας, ηγεσίας, καταλυτικής δράσης όσον αφορά την αλλαγή, χειρισμός διαφωνιών, καλλιέργεια δεσμών, συνεργασία, ομαδικότητα
  

Σε αυτό το σημείο οφείλουμε να επισημάνουμε ότι η διανοητική νοημοσύνη (IQ) και η συναισθηματική νοημοσύνη (EQ) είναι δύο διακριτές και ξεχωριστές ικανότητες του ανθρώπου. Ωστόσο, συνδέονται μεταξύ τους καθώς η μία συμπληρώνει την άλλη.

Διαφορές μεταξύ IQ και EQ

* Ο δείκτης IQ αφορά στο αριθμητικό, γνωστικό κομμάτι, ενώ ο δείκτης EQ σχετίζεται με τα συναισθήματα.

* Η διανοητική νοημοσύνη είναι κάτι προκαθορισμένο από τη γέννηση του ανθρώπου, που εξελίσεται μέχρι κάποια ηλικία και σταματά, ενώ η συναισθηματική νοημοσύνη είναι κάτι το οποίο μπορεί να αναπτυχθεί σε οποιαδήποτε ηλικία

* Το IQ ελέγχει τη λογική, ενώ το EQ τα συναισθήματά μας τόσο απέναντι στον ίδιο μας τον εαυτό όσο και απέναντι στους άλλους

* Το IQ επηρεάζει ελάχιστα τις σχέσεις μας με τους άλλους, ενώ το EQ παίζει καθοριστικό ρόλο στις σχέσεις μας με τους άλλους

* Το IQ είναι απαραίτητο για τη διεκπεραίωση κάθε μορφής εργασίας, ενώ το EQ είναι απαραίτητο για τη διαχείριση κάθε μορφής σχέσης.

Χαρακτηριστικά υψηλής συναισθηματικής νοημοσύνης

Με βάση λοιπόν τα παραπάνω, θα μπορούσαμε να πούμε ότι ένας άνθρωπος με υψηλό δείκτη συναισθηματικής νοημοσύνης έχει τα εξής χαρακτηριστικά:

• Είναι διορατικός, ελέγχει τα συναισθήματά του, καταβάλλει προσπάθεια να κατανοήσει τις απόψεις και τα συναισθήματα των γύρω του και να δει τα πράγματα από τη δική τους οπτική γωνία,
  
• ελέγχει τις προσωπικές του προκαταλήψεις και δεν τις αφήνει να επηρεάζουν την κρίση του για τις ικανότητες των άλλων,
  
• είναι ικανός να συσπειρώνει και να δραστηριοποιεί τους ανθρώπους γύρω του, δεν κρατά επικριτική στάση απέναντι στους υφισταμένους του, ασκεί κριτική με εποικοδομητικά σχόλια,
  
• είναι ειλικρινής για τα συναισθήματα και τις προθέσεις του, είναι υποστηρικτικός, αποφασιστικός, εκφραστικός, έχει με λίγα λόγια την ευκαιρία να γίνει ένας επιτυχημένος ”ηγέτης”.
  

Πολλοί θα αναρωτιέστε κατά πόσο στέκουν όλα τα παραπάνω και πώς είναι δυνατόν τα συναισθήματα να συμβάλλουν στην επαγγελματικής μας ζωή.

Τη προσωπική μας ζωή την αφήνουμε προς το παρόν, αφού για τους περισσότερους η εργασία απορροφά το μεγαλύτερο μέρος της ενέργειάς τους. Κάποιοι ασπάζονται την πεποίθηση ότι ”στα επαγγελματικά δεν χωρούν συναισθηματισμοί”. Θα πρέπει όμως να γνωρίζετε ότι κάθε εργαζόμενος κουβαλάει στον εργασιακό του χώρο την συναισθηματική, προσωπική του agenda. Η αλήθεια είναι ότι στη χώρα μας η συναισθηματική νοημοσύνη δεν τύχει της αναγνώρισης που της αρμόζει. Αντίθετα με την Αμερική και τώρα τελευταία τις χώρες της Σαουδικής Αραβίας όπου μεγάλες επιχειρήσεις δίνουν σημαντική βαρύτητα στη συναισθηματική νοημοσύνη όσον αφορά στη δυναμική των ομάδων εργασίας.

Πως να βελτιώσετε την συναισθηματική σας νοημοσύνηΓια να βελτιώσει κανείς τη συναισθηματική του νοημοσύνη χρειάζεται μεγάλη υπομονή και κυρίως θέληση. Μερικοί τρόποι είναι οι εξής:

* Αναγνωρίστε τα συναισθήματά σας.

* Αναλάβετε την ευθύνη των συναισθημάτων σας

* Προσπαθήστε να προβλέψετε τα συναισθήματά σας

* Προσπαθήστε να είστε λιγότερο επιθετικοί

Τι μπορείτε να πετύχετε μέσα από την ανάπτυξη της Συναισθηματικής σας Νοημοσύνης

Πάμε να δούμε μέσα από την καλλιέργεια και την ανάπτυξη της Συναισθηματικής Νοημοσύνης, ποια είναι τα οφέλη που μπορεί να αποκομίσει κάποιος, και πως μπορούν να τον βοηθήσουν στην εργασία του. Μέσα λοιπόν από την καλλιέργεια της Συναισθηματικής Νοημοσύνης, το άτομο έχει την δυνατότητα να:

• κατανοεί τα συναισθήματα και τα κίνητρα των άλλων
  
• κατανοεί τις ανάγκες και απαιτήσεις των πελατών του
  
• θέτει κίνητρα στον εαυτό του
  
• μπορεί να ελέγχει τα συναισθήματα του
  
• μπορεί να εργάζεται κάτω από πίεση
  
• μπορεί να συνεργάζεται με άλλους για την επίτευξη ενός στόχου
  
• μπορεί να εμπνέει και να ηγείται
  
• παίρνει πρωτοβουλίες
  
• αποκτάει επίγνωση του ρίσκου, αλλά δεν φοβάται να ρισκάρει
  
• αποκτάει πίστη στις ικανότητες του και αισιοδοξία
  
• κάνει σωστή ιεράρχηση στόχων και αναγκών
  
• γνωρίζει να διαχειρίζεται τις διαφωνίες
  
• αποκτάει ικανότητα πειθούς και επικοινωνίας
  

O Dr. Goleman μέσα από συνεχής έρευνες, έχει αποδείξει ότι το 80% της αποτελεσματικότητας των διοικητικών στελεχών οφείλεται στην ικανότητα συναισθηματικής νοημοσύνης που διαθέτουν. Με άλλα λόγια το επίπεδο του IQ συνεισφέρει όχι περισσότερο από 20% στην ικανότητα του ατόμου να λειτουργεί αποτελεσματικά και επιτυχημένα στο πλαίσιο της επιχείρησης.

ΥΓ. Το βιβλίο του Dr. Daniel Goleman, έχει τίτλο “Συναισθηματική Νοημοσύνη”, και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις “ελληνικά γράμματα”.

πηγή, πηγή

Related articles by Zemanta

• Emotional Intelligence
  

Πηγή Alma Libre

Επεξεργάστηκαν 22 Μαρτίου,2010 by Ανοιξη

[Moments]

Αισιοδοξία

Τρίτη 7 Ιανουαρίου 2003 10:36 [Σχόλια: 2, Hits: 65]

Αισιοδοξία, το κλειδί της ευτυχίας

Γιατί είναι τόσο σημαντικό να είναι κάποιος αισιόδοξος; Γιατί η αισιοδοξία μάς βοηθά να αντιδρούμε στις αντιξοότητες, να προσπαθούμε με πείσμα να βρούμε λύση και να αφοσιωνόμαστε στο να ξεπεράσουμε όλα τα εμπόδια. Ακόμα και οι πιο επώδυνες, επίπονες και δυσάρεστες δοκιμασίες αντιμετωπίζονται με μαχητική διάθεση, αρκεί να έχει κάποιος την αίσθηση πως μπορεί να ασκήσει έλεγχο πάνω τους. Αν αισθάνεται ανίσχυρος, κινδυνεύει να χάσει κάθε ευκαιρία.

Με σιγουριά...

Η αποθάρρυνση, η απάθεια και η παθητικότητα οφείλονται μόνο εν μέρει στις αντιξοότητες που πρέπει να αντιμετωπίσουμε. Στο άλλο άκρο βρίσκονται η εμπιστοσύνη, ο ενθουσιασμός και η αποφασιστικότητα. Η διαφορά μεταξύ τους είναι ουσιώδης για τη ζωή μας.

Η αισιοδοξία μεταμορφώνει τις προκλήσεις σε ευκαιρίες, ενώ η απαισιοδοξία τις μετατρέπει σε παγίδες. Αυτό διαπίστωσε ο Μάρτιν Σέλιγκμαν, ο οποίος μελετά την αισιοδοξία εδώ και τριάντα χρόνια. Ο Σέλιγκμαν διαπίστωσε επίσης πως κανείς δε γεννιέται αισιόδοξος ή απαισιόδοξος, αλλά μαθαίνει να είναι. "Πρόκειται για έναν τρόπο σκέψης που μαθαίνουμε κατά τη διάρκεια της παιδικής και της εφηβικής ηλικίας", εξηγεί. "Αιτιολογούμε στον εαυτό μας οτιδήποτε μας συμβαίνει με βάση τη στάση που κρατάμε απέναντι στη ζωή. Αν είμαστε αισιόδοξοι πιστεύουμε πως έχουμε κάποια αξία. Αν είμαστε απαισιόδοξοι θεωρούμε τον εαυτό μας ανάξιο και αξιοκαταφρόνητο. Αυτή η διαφορά καθορίζει κυριολεκτικά το πεπρωμένο μας!

Για τους αισιόδοξους κάθε επιτυχία είναι:

• Προσωπική: Οφείλεται στις δυνατότητές μου και επιβεβαιώνει την ικανότητά μου να αντιμετωπίζω την πραγματικότητα.
  
• Καθοριστική: Έχει μεγάλη σημασία και θα έχει θετική επίδραση σε όλα.
  
• Μόνιμη: Θα επαναληφθεί στο μέλλον, γιατί το πρώτο βήμα εξαρτάται από μένα και τις ικανότητές μου.
  

Αντίθετα, κάθε αποτυχία είναι:

• Απρόσωπη: Πρόκειται για ένα τυχαίο δυσάρεστο συμβάν που οφείλεται στις περιστάσεις.
  
• Περιορισμένη: Δεν επηρεάζει την υπόλοιπη ζωή μου.
  
• Συμπτωματική: Δε θα επαναληφθεί στο μέλλον.
  

Οι απαισιόδοξοι ερμηνεύουν τα γεγονότα με εντελώς διαφορετικό τρόπο. Υποτιμούν τη σημασία των επιτυχιών, επισημαίνουν πως πρόκειται για εξαίρεση και υπερεκτιμούν τις ευνοϊκές περιστάσεις, ενώ επωμίζονται τις ευθύνες των αποτυχιών ως επιβεβαίωση της ανεπάρκειάς τους. Αυτός ο τρόπος αντιμετώπισης των πραγμάτων έχει σημαντικές επιπτώσεις. Τη στιγμή που ο αισιόδοξος πιστεύει πως κρατάει τη ζωή στα χέρια του, ο απαισιόδοξος είναι αβέβαιος για τη δυνατότητά του να ορίζει το πεπρωμένο του και παραιτείται, γίνεται παθητικός και μεμψίμοιρος. Κι όμως, τις περισσότερες φορές για να νικήσει κάποιος αρκεί να επιμείνει...

[viki 1]

Γονείς και γάμος

Οι υπερπροστατευτικοί γονείς πρέπει να αφιερώνουν λιγότερο χρόνο στα παιδιά τους και περισσότερο στο γάμο τους για να εξασφαλίσουν την ευτυχία της οικογένειάς τους, σύμφωνα με τους ειδικούς. Τα παιδιά που παίρνουν παραπάνω φροντίδα από αυτή που χρειάζονται από τους αγχωμένους γονείς τους, καταλήγουν να είναι πιο απαιτητικά και ανικανοποίητα. Οι γονείς πρέπει να αφήνουν τα παιδιά να ακολουθούν το δικό τους μονοπάτι και να εστιάζουν στη διατήρηση ενός ευτυχισμένου γάμου που κάνει και τα παιδιά να νιώθουν μεγαλύτερη σιγουριά. Όλα αυτά αναλύονται διεξοδικά στο νέο βιβλίο του David Code, με τίτλο “To Raise Happy Kids, Put Your Marriage First”. Γονείς που διοχετεύουν όλη τους την ενέργεια στα παιδιά, ουσιαστικά βλάπτουν τα παιδιά.

Οικογένειες που κάνουν focus στα παιδιά οδηγούν τους γονείς στην εξάντληση και τα παιδιά στην κατάθλιψη ή τη διά βίου εξάρτηση. Όπως λέει ο συγγραφέας πολλά τα κοινωνικά προβλήματα αυτής της εποχής ξεκινούν από το υπερπροστατευτικό μεγάλωμα των παιδιών. Όσα παιδιά μεγαλώνουν έτσι αποκτούν άπειρες ιδιοτροπίες που οι μελλοντικοί εργοδότες αλλά και οι μελλοντικοί σύζυγοι δεν είναι πρόθυμοι να ανεχθούν. Τέτοια παιδιά μπορούν επίσης σε κάποια ηλικία να αντιδράσουν πολύ απότομα και βίαια προκειμένου να απαλλαχθούν από την πίεση των γονιών. Δημιουργείται μάλιστα φαύλος κύκλος καθώς οι γονείς προβληματίζονται περαιτέρω και τα τρέχουν στους ψυχολόγους για να λύσουν το «πρόβλημα». Πολλά από αυτά τα παιδιά γίνονται νευρωτικά ενώ ταυτόχρονα ο γάμος των γονιών πάσχει. Σκοτώνοντας το γάμο και αγαπώντας ασφυκτικά τα παιδιά, κανείς δεν βγαίνει ευτυχισμένος. Ο Code δεν είναι ο μόνος που υποστηρίζει τη θέση κόντρα στο ρεύμα της εποχής. Πέρυσι η συγγραφέας Ayelet Waldman δέχτηκε αυστηρή κριτική όταν ομολόγησε δημόσια ότι αγαπάει τον άντρα της περισσότερο από τα παιδιά της. «Θα χαρώ πολύ όταν αναγνωριστεί η αντίληψη ότι τα παιδιά των γονιών που αγαπούν πάρα πολύ ο ένας τον άλλο, είναι πιο ευτυχισμένα από αυτά των γονιών που αγαπούν μόνο τα παιδιά τους», είχε δηλώσει.

Επιμέλεια: Ελένη Σενδόνα

Πηγή OTENET Portal

Ενδιαφέρον αλλά κάπως γενικό. Εμένα με προβλημάτισε και με άγχωσε χωρίς όμως να καταλαβαίνω αν είμαι αυτού του τύπου η υπερπροστατευτική. Και σε ποιές ηλικίες παιδιών αναφέρεται. Γιατί εγώ έχω ένα κοριτσάικι 14 μηνών. Άλλες οι ανάγκες ενός παιδιού ενός έτους και άλλες αυτές ενός 7χρονου.

[Ανοιξη]

Ενδιαφέρον αλλά κάπως γενικό. Εμένα με προβλημάτισε και με άγχωσε χωρίς όμως να καταλαβαίνω αν είμαι αυτού του τύπου η υπερπροστατευτική. Και σε ποιές ηλικίες παιδιών αναφέρεται. Γιατί εγώ έχω ένα κοριτσάικι 14 μηνών. Άλλες οι ανάγκες ενός παιδιού ενός έτους και άλλες αυτές ενός 7χρονου.

Δεν μπορώ να σου δώσω απαντήσεις. Και εμένα τα ίδια συναισθήματα μου δημιούργησε (προβληματισμό περισσότερο). Απλά είναι μια άλλη άποψη και είπα να την έχουμε λίγο στο μυαλό μας.

[Moments]

Η θετική ψυχολογία, το κύριο στοιχείο της οποίας είναι το θετικό συναίσθημα και η ορθή διαχείρισή του, έχει πολλές πρακτικές εφαρμογές στην καθημερινότητα καθώς και ποικίλες θετικές συνέπειες στα άτομα, στην προσωπική, στην επαγγελματική ζωής τους και στις διαπροσωπικές τους σχέσεις.

Η βίωση, ωστόσο, αρνητικών συναισθημάτων μας κάνει να βλέπουμε «το δέντρο και να χάνουμε το δάσος».

Αντίθετα, τα θετικά συναισθήματα, διευρύνουν και εμβαθύνουν την προσοχή και την αντίληψή μας.

Επιπρόσθετα, τα συναισθήματα θετικής υφής κάνουν τη σκέψη μας πιο ευέλικτη και πιο δημιουργική, βελτιώνουν την υγεία μας και μας βοηθούν να υπερνικήσουμε τα αρνητικά συναισθήματα κάνοντάς μας πιο ανθεκτικούς απέναντι σε αυτά.