Έχασα το μωρό μου 31 εβδομάδων

[palmoira]

Και πέρασαν τα 3 χρόνια....Αύριο λοιπόν έχουμε την εκταφή του μωρού. Πόσο ακόμη πρέπει να βασανιστούμε? Είναι κάποια πράγματα που συμβαίνουν τόσο σκληρά που δεν σε αφήνουν να ησυχάσεις. Εκεί να σου ξύνουν τις πληγές σου και να ρίχνουν αλάτι. Βέβαια πιο σκληρό από το να γεννήσεις το νεκρό παιδί σου δεν υπάρχει αλλά και το αυριανό με φοβίζει. Μακάρι να υπήρχε η αποτέφρωση πριν 3 χρόνια. Θα μου ήταν πιο εύκολο να ξέρω ότι σε μια θάλασσα, στον άνεμο κάπου έχω σκορπίσει την αγάπη μου. Αύριο μας είπαν ότι κατά πάσα πιθανότητα δεν θα βρούμε τίποτε. Και απλά ένα άλλο μωρό, μια άλλη μάνα στο ίδιο σημείο κάποια στιγμή θα κλάψει το νεκρό παιδί της. Μακάρι να μείνει κενό το χώμα, άδειο...

[Ξένη]

Just now, palmoira είπε:

Και πέρασαν τα 3 χρόνια....Αύριο λοιπόν έχουμε την εκταφή του μωρού. Πόσο ακόμη πρέπει να βασανιστούμε? Είναι κάποια πράγματα που συμβαίνουν τόσο σκληρά που δεν σε αφήνουν να ησυχάσεις. Εκεί να σου ξύνουν τις πληγές σου και να ρίχνουν αλάτι. Βέβαια πιο σκληρό από το να γεννήσεις το νεκρό παιδί σου δεν υπάρχει αλλά και το αυριανό με φοβίζει. Μακάρι να υπήρχε η αποτέφρωση πριν 3 χρόνια. Θα μου ήταν πιο εύκολο να ξέρω ότι σε μια θάλασσα, στον άνεμο κάπου έχω σκορπίσει την αγάπη μου. Αύριο μας είπαν ότι κατά πάσα πιθανότητα δεν θα βρούμε τίποτε. Και απλά ένα άλλο μωρό, μια άλλη μάνα στο ίδιο σημείο κάποια στιγμή θα κλάψει το νεκρό παιδί της. Μακάρι να μείνει κενό το χώμα, άδειο...

Τις ιδιες ακριβώς σκεψεις εχω κανει και εγω...πριν λιγες μερες ειχα παει στο μνημα και σκεφτόμουν όταν θα έρθει αυτή η ώρα πως θα το αντέξω...Και μετά τι θα γίνει? Που θα βάλουμε τα κόκαλα του? Και πώς θα το αντέξω? Ούτε καν είδα το παιδί μου...Πόσο άδικο...μακάρι να γινόταν και εδώ η αποτέφρωση να πετούσα στη θάλασσα ότι είχε απομείνει να ήξερα ότι ταξιδεύει στον ωκεανό...τι να πω...Είναι σκληρό και δυστυχώς τα ζουμε...νομίζω δεν θα το ξεπεράσω ποτέ παρόλο που τώρα έχω την μπεμπα μου...μακάρι να είχα και το αγοράκι μου...Κουράγιο για την αυριανή μέρα...

[Emilly]

7 ώρες πρίν, palmoira είπε:

Και πέρασαν τα 3 χρόνια....Αύριο λοιπόν έχουμε την εκταφή του μωρού. Πόσο ακόμη πρέπει να βασανιστούμε? Είναι κάποια πράγματα που συμβαίνουν τόσο σκληρά που δεν σε αφήνουν να ησυχάσεις. Εκεί να σου ξύνουν τις πληγές σου και να ρίχνουν αλάτι. Βέβαια πιο σκληρό από το να γεννήσεις το νεκρό παιδί σου δεν υπάρχει αλλά και το αυριανό με φοβίζει. Μακάρι να υπήρχε η αποτέφρωση πριν 3 χρόνια. Θα μου ήταν πιο εύκολο να ξέρω ότι σε μια θάλασσα, στον άνεμο κάπου έχω σκορπίσει την αγάπη μου. Αύριο μας είπαν ότι κατά πάσα πιθανότητα δεν θα βρούμε τίποτε. Και απλά ένα άλλο μωρό, μια άλλη μάνα στο ίδιο σημείο κάποια στιγμή θα κλάψει το νεκρό παιδί της. Μακάρι να μείνει κενό το χώμα, άδειο...

Με πέθανες γλυκειά μου....πολυυυυ σκληρό πολύ.εγω όταν πήγα να κάνω την διακοπή γιατί είχε μεγάλο πρόβλημα το μωρο πήρα μαζί κουβερτουλα παιδική για να το βάλουν μέσα το κοριτσάκι μου.και ήταν 12,5 εβδομάδων κ τελικά με την διαδικασία δεν ξέρω καν τι το κάνανε κ επειδή ήταν σπάνιο το μυαλό μου πάει μήπως το φυλαξανε για έρευνα κ μου είναι εφιάλτης.το μωράκι σου είναι ψηλά εκεί με πάρα πολλά μωράκια κ τέσσερα δικά μου όσο μικρούλια κ αν ήταν είναι εκεί κ θα τα δούμε όταν έρθει η ώρα.

[island1]

12 ώρες πρίν, palmoira είπε:

Και πέρασαν τα 3 χρόνια....Αύριο λοιπόν έχουμε την εκταφή του μωρού. Πόσο ακόμη πρέπει να βασανιστούμε? Είναι κάποια πράγματα που συμβαίνουν τόσο σκληρά που δεν σε αφήνουν να ησυχάσεις. Εκεί να σου ξύνουν τις πληγές σου και να ρίχνουν αλάτι. Βέβαια πιο σκληρό από το να γεννήσεις το νεκρό παιδί σου δεν υπάρχει αλλά και το αυριανό με φοβίζει. Μακάρι να υπήρχε η αποτέφρωση πριν 3 χρόνια. Θα μου ήταν πιο εύκολο να ξέρω ότι σε μια θάλασσα, στον άνεμο κάπου έχω σκορπίσει την αγάπη μου. Αύριο μας είπαν ότι κατά πάσα πιθανότητα δεν θα βρούμε τίποτε. Και απλά ένα άλλο μωρό, μια άλλη μάνα στο ίδιο σημείο κάποια στιγμή θα κλάψει το νεκρό παιδί της. Μακάρι να μείνει κενό το χώμα, άδειο...

Πονάω μαζί σου και κλαίει η ψυχή μου..Δε σου κρύβω ωστόσο ότι θα θελα ένα μέρος να κλάψω για τα δικά μου πλασματακια...

Το μωρό σου δεν είναι εκεί..είναι ψηλά αυτό να σκέφτεσαι...είναι στον άνεμο που αναπνέει το παιδί σου και φύλακας άγγελος του...σου έστειλε ένα αδερφάκι να σου απαλύνει τον πόνο...η σκέψη μου μαζί σου

[Sofia89]

19 ώρες πρίν, palmoira είπε:

Και πέρασαν τα 3 χρόνια....Αύριο λοιπόν έχουμε την εκταφή του μωρού. Πόσο ακόμη πρέπει να βασανιστούμε? Είναι κάποια πράγματα που συμβαίνουν τόσο σκληρά που δεν σε αφήνουν να ησυχάσεις. Εκεί να σου ξύνουν τις πληγές σου και να ρίχνουν αλάτι. Βέβαια πιο σκληρό από το να γεννήσεις το νεκρό παιδί σου δεν υπάρχει αλλά και το αυριανό με φοβίζει. Μακάρι να υπήρχε η αποτέφρωση πριν 3 χρόνια. Θα μου ήταν πιο εύκολο να ξέρω ότι σε μια θάλασσα, στον άνεμο κάπου έχω σκορπίσει την αγάπη μου. Αύριο μας είπαν ότι κατά πάσα πιθανότητα δεν θα βρούμε τίποτε. Και απλά ένα άλλο μωρό, μια άλλη μάνα στο ίδιο σημείο κάποια στιγμή θα κλάψει το νεκρό παιδί της. Μακάρι να μείνει κενό το χώμα, άδειο...

Λυπάμαι για το μωράκι σου ειλικρινά κι εγώ έχασα τον Αύγουστο 37εβδομαδα το μωράκι μου

Ο πόνος θα με συνοδεύει πάντα το ξέρω. Κουράγιο για σήμερα,ελπίζω μέτα από χρόνια να γέμισε η αγκαλιά σου,αν όχι σου εύχομαι ολόψυχα να γεμίσει 

[smaro30]

On October 19, 2020 at 12:10 PM, Emilly said:

Με πέθανες γλυκειά μου....πολυυυυ σκληρό πολύ.εγω όταν πήγα να κάνω την διακοπή γιατί είχε μεγάλο πρόβλημα το μωρο πήρα μαζί κουβερτουλα παιδική για να το βάλουν μέσα το κοριτσάκι μου.και ήταν 12,5 εβδομάδων κ τελικά με την διαδικασία δεν ξέρω καν τι το κάνανε κ επειδή ήταν σπάνιο το μυαλό μου πάει μήπως το φυλαξανε για έρευνα κ μου είναι εφιάλτης.το μωράκι σου είναι ψηλά εκεί με πάρα πολλά μωράκια κ τέσσερα δικά μου όσο μικρούλια κ αν ήταν είναι εκεί κ θα τα δούμε όταν έρθει η ώρα.

18 εβδομάδων έξανα διακοπή κύησης πριν απο 2 χρόνια, 29 Νοεμβρίου την έκανα.... το παιδί δεν το είδα, αλλά το είδε ο σύζυγος και μου είπε ότι απλά τα βάζουν στα ιατρικά απόβλητα, δεν μπορείς να τα κηδέψεις γιατι είναι έμβρυα. Δεν πειράζει το δικό μου αγοράκι το έταξα στον Άγιο Στυλιανό και σήμερα έχω ένα αγοράκι 3 μηνών που το λένε Στυλιανό. Το δικό μου μωρό ποτέ δεν έφυγε, είναι εδώ φύλακας άγγελος στο αγοράκι μου και την αδερφή του. Ποτέ δεν αναπληρώνεται η απώλεια, ποτέ δεν θα ξεχάσω τις στιγμές της διακοπής που έζησα στο μαιευτήριο, και το πόσο χαμένη ήμουν μετά, τις κρίσεις πανικού.... αλλά κορίτσια συνεχίζουμε και ζούμε για να τιμάμε αυτά τα πλασματάκια μας... σας φιλω όλες 

[Emilly]

Just now, smaro30 είπε:

18 εβδομάδων έξανα διακοπή κύησης πριν απο 2 χρόνια, 29 Νοεμβρίου την έκανα.... το παιδί δεν το είδα, αλλά το είδε ο σύζυγος και μου είπε ότι απλά τα βάζουν στα ιατρικά απόβλητα, δεν μπορείς να τα κηδέψεις γιατι είναι έμβρυα. Δεν πειράζει το δικό μου αγοράκι το έταξα στον Άγιο Στυλιανό και σήμερα έχω ένα αγοράκι 3 μηνών που το λένε Στυλιανό. Το δικό μου μωρό ποτέ δεν έφυγε, είναι εδώ φύλακας άγγελος στο αγοράκι μου και την αδερφή του. Ποτέ δεν αναπληρώνεται η απώλεια, ποτέ δεν θα ξεχάσω τις στιγμές της διακοπής που έζησα στο μαιευτήριο, και το πόσο χαμένη ήμουν μετά, τις κρίσεις πανικού.... αλλά κορίτσια συνεχίζουμε και ζούμε για να τιμάμε αυτά τα πλασματάκια μας... σας φιλω όλες 

Πόσο λυπάμαι για την κάθε γυναίκα που ζει με τέτοιες αναμνήσεις.ειναι από τα δύσκολα προβλήματα που σου δίνει η ζωή κ εύχομαι μαζί με αυτά που δυστυχώς συνεχίζει να δίνει ο Θεός σε γυναίκες,να δίνει κ δύναμη να το ξεπεράσουν κ ευλογία να ξανά μείνουν έγκυες κ να βγάλουν ένα γερό μωράκι.να σου ζήσει το παιδάκι σου..

[vikib]

Just now, smaro30 είπε:

18 εβδομάδων έξανα διακοπή κύησης πριν απο 2 χρόνια, 29 Νοεμβρίου την έκανα.... το παιδί δεν το είδα, αλλά το είδε ο σύζυγος και μου είπε ότι απλά τα βάζουν στα ιατρικά απόβλητα, δεν μπορείς να τα κηδέψεις γιατι είναι έμβρυα. Δεν πειράζει το δικό μου αγοράκι το έταξα στον Άγιο Στυλιανό και σήμερα έχω ένα αγοράκι 3 μηνών που το λένε Στυλιανό. Το δικό μου μωρό ποτέ δεν έφυγε, είναι εδώ φύλακας άγγελος στο αγοράκι μου και την αδερφή του. Ποτέ δεν αναπληρώνεται η απώλεια, ποτέ δεν θα ξεχάσω τις στιγμές της διακοπής που έζησα στο μαιευτήριο, και το πόσο χαμένη ήμουν μετά, τις κρίσεις πανικού.... αλλά κορίτσια συνεχίζουμε και ζούμε για να τιμάμε αυτά τα πλασματάκια μας... σας φιλω όλες 

πολυ χαιρομαι που πλεον εχεις κ το αγορακι σου αγκαλια!να χαιρεσαι κ τα δυο σου παιδακια κ να σας προσεχει παντα το αγγελακι σας