Cafe Ιανουάριος 2009

[jesgk]

Στον φυσιολογικό τοκετό και τα νιώθεις και τα κουνάς κανοτικότατα. Και όταν έσπρωχνα ένιωθα το σώμα μου και τη δύναμη που έπρεπε να βάλω. Απλώς δεν πονούσα.

Δεν τα κουνάς τόσο έυκολα πάντως, εγώ όπως ειπα και τις δύο φορες με μεγάλη δυσκολία τα κουνούσα

[EYA79]

Εγώ μέχρι τα γόνατα πρόλαβα να καταλάβω τον πόνο. Δηλαδή την επισκληρίδιο μου την βάλανε όταν το μηχάνημα που μετράει τις συσπάσεις έγραφε 100. δεν ξέρω μέχρι πού μπορεί να φτάσει. όταν κάνεις καισαρική νομίζω πώς τα πόδια είναι παράλλητα εντελώς. Ας απαντήσει κάποια που έκανε όμως, ίσως τα ξέρει καλύτερα. Στον φυσιολογικό τοκετό και τα νιώθεις και τα κουνάς κανοτικότατα. Και όταν έσπρωχνα ένιωθα το σώμα μου και τη δύναμη που έπρεπε να βάλω. Απλώς δεν πονούσα.

Στην καισαρικη οταν κανεις επισκλειριδιο δεν νιωθεις τιποτα απο τη μεση και κατω.Αλλα οταν μου εβγαλαν τη μικρη το ενιωσα.Ηταν σαν να μου αφερεσαν οτι ειχα μεσα.ΑΑΑΑΑΑΑΑΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ ανακουφιση λεμε και μετα ΚΛΑΑΑΑΑΑΜΜΜΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ!!!!

[jesgk]

Στ' αλήθεια ρωτάς τώρα;;;

ναι

[maestria77]

Ωχου το το τσαμένο!

(για την προσπ λέω)

[maestria77]

Στην καισαρικη οταν κανεις επισκλειριδιο δεν νιωθεις τιποτα απο τη μεση και κατω.Αλλα οταν μου εβγαλαν τη μικρη το ενιωσα.Ηταν σαν να μου αφερεσαν οτι ειχα μεσα.ΑΑΑΑΑΑΑΑΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ ανακουφιση λεμε και μετα ΚΛΑΑΑΑΑΑΜΜΜΑΑΑΑΑΑΑΑΑ ΑΠΟ ΤΗ ΣΥΓΚΙΝΗΣΗ!!!!

Kι εγώ ακριβώς τα ίδια, εκτός από το κλάμα. Συγκινήθηκα, αλλά δεν κλαίω εύκολα, είμαι ψιλοαναίσθητη .

Τρελή αίσθηση, καταλαβαίνεις ότι κινούνται, σ' αγγίζουν, σε κουνάνε, αλλά δεν αισθάνεσαι πόνο, απολύτως τίποτα!

Τζες, σου απάντησε η προσπερίνα για το σμ :mrgreen:.

[prosperous]

θα σας πω μια ομορφη ιστορια που περιεχει πολυ σ##@!$$

ειμαι δυσκοιλια (φαινεται αλλωστε! ) απο μικρο παιδι και εχω αιμορροειδες και εσωτερικη ραγαδα απο 12 ετων.. εχω κανει καυτηριασεις αλλα με τα χρονια, το στρες, την κακη διατροφη επιδεινωθηκε ανευ επιστροφης αν επεμβει νυστερι..

μολις γεννησα ολοι επαθαν ενα σοκ απο τον ογκο που ειχαν παρει και δεν τολμουσα να αγγιξω την περιοχη..εκ τοτε ναι μεν εχουν καταλαγιασει αλλα εχουν παραμεινει σε μεγαλο πληθος και ταλαιπωρουμαι καθε φορα που παω τουαλετα..

ο γυναικολογος βρισκει ατοπο να μπω σε διαδικασια αφαιρεσης τους πριν κανω δευτερο παιδι. Εκεινος λεει να γεννησω πρωτα και μετα την ιδια μερα να τις αφαιρεσουν..

α) θα μου παει ο κουκος αηδονι

β) φοβαμαι μην αποτελεσει εμποδιο να θηλασω αν παρουσιαστει καποια λοιμωξη η χρειαστει να παρω αντιβιωσεις.

Εχω μια σκεψη να επιδιωξω την καισαρικη αν και δεν το επιθυμω και ειμαι βεβαιη οτι θα με κραξει και ο γιατρος..

επισης σκεφτομαι να επισκεφθω εναν ειδικο να μου κανει μια εκτιμηση (ποιος στη χαρη μου!! παλι θα το ευχαριστηθω..)

ειναι θεμα σοβαρο οσο και να σας ακουγεται καπως..γιατι πρωτα απο ολα χανω συχνα αιμα και μου επιδεινωνει την αναιμια και βεβαια ειναι ενοχλητικο οσο και να χω μαθει να ζω με αυτο..

αυτα..

συγκινηθηκατε..ειμαι βεβαιη

[EYA79]

ελα ντε! απο τη χαρα σου που θα με γνωριζες θα γεννουσες πιο ευκολα!!

Ασε κοπελια!! Εγω δεν εκανα βημα απο τον θαλαμο επι 4 μερες..σερνομουν..

Ελα ρε .Εγω απο την τριτη μερα ημουν συνεχεια στην καφετερια.Μολις μου εβγαλαν τον ορο και τον καθετηρα βουρ για τσιγαρο!!!!!

[viki 1]

Καλημερα σου!!!

Εγω παλι με καισαρικη γεννησα γιατι παραλιγο να χασω την μικρη.Μου εβαλαν κι εμενα τεχνητους πονους αλλα σε καθε συσπαση χαναμε τελειως τους παλμους της καρδια της.

Με την καισαρικη ΔΕΝ ΚΑΤΑΛΑΒΑ ΤΙΠΟΤΑ ΑΠΟΛΥΤΟΣ.Δεν πηρα ουτε ενα παυσιπονο και απο το ιδιο απογευμα οι νοσοκομες με εψαχναν στον οροφο γιατι εγω ειχα παρει δρομο.

Που να ηξερα οτι στον πανω οροφο ηταν η Προσπ!!!!!Κριμα γιατι ενω ξεραμε οτι γενναγαμε μαζι δεν ειχαμε γνωριστει!!

Εσένα γιατί έχανε παλμούς? εμένα αποδείχτηκε οτι είχε πολύ μικρό λώρο και με το ζόρυ των συσπάσεων δεν οξυγονονόταν καλά. Τρις φορές πέσαν. Την πρώτη μάλιστα σχεδόν τους χάσαμε αλλά πάλι με οξυγόνο επανήλθαν και το απέδωσαν στο άγχος μου Αν ήταν λίγο πιο μικρός κατά την εξώθηση θα μπορούσε να σπάσει απο τον πλακούντα! Ίσα ίσα έφτασε για να βγει. Ούτε μετρημένος να ήταν. αλλά ακόμα θυμάμαι με τί δύναμη την τραβούσε ο γιατρός για να καταφέρει να τη βγάλει!

[prosperous]

Kι εγώ ακριβώς τα ίδια, εκτός από το κλάμα. Συγκινήθηκα, αλλά δεν κλαίω εύκολα, είμαι ψιλοαναίσθητη .

Τρελή αίσθηση, καταλαβαίνεις ότι κινούνται, σ' αγγίζουν, σε κουνάνε, αλλά δεν αισθάνεσαι πόνο, απολύτως τίποτα!

Τζες, σου απάντησε η προσπερίνα για το σμ :mrgreen:.

και εγω ειμουν cool αλλα ενοιωσα πραγματικη ανακουφιση οταν βγηκε ο πλακουντας..πολυ Splatter κατασταση

[viki 1]

Δεν τα κουνάς τόσο έυκολα πάντως, εγώ όπως ειπα και τις δύο φορες με μεγάλη δυσκολία τα κουνούσα

Τα νιώθεις πιο βαρυά σίγουρα όπως και απο τον πόνο. Όταν χρειάστηκε να μετακινηθώ πιο ψηλά στο κρεβάτι με κρατήσαν απο τη μία ο άντρας μου και απο την άλλη η μαία και με τραβήξανε γιατί δεν είχα δύναμη να σηκωθώ μόνη μου.

[jesgk]

και εγω ειμουν cool αλλα ενοιωσα πραγματικη ανακουφιση οταν βγηκε ο πλακουντας..πολυ Splatter κατασταση

στον τράβηξαν;;;;

[maestria77]

θα σας πω μια ομορφη ιστορια που περιεχει πολυ σ##@!$$

ειμαι δυσκοιλια (φαινεται αλλωστε! ) απο μικρο παιδι και εχω αιμορροειδες και εσωτερικη ραγαδα απο 12 ετων.. εχω κανει καυτηριασεις αλλα με τα χρονια, το στρες, την κακη διατροφη επιδεινωθηκε ανευ επιστροφης αν επεμβει νυστερι..

μολις γεννησα ολοι επαθαν ενα σοκ απο τον ογκο που ειχαν παρει και δεν τολμουσα να αγγιξω την περιοχη..εκ τοτε ναι μεν εχουν καταλαγιασει αλλα εχουν παραμεινει σε μεγαλο πληθος και ταλαιπωρουμαι καθε φορα που παω τουαλετα..

ο γυναικολογος βρισκει ατοπο να μπω σε διαδικασια αφαιρεσης τους πριν κανω δευτερο παιδι. Εκεινος λεει να γεννησω πρωτα και μετα την ιδια μερα να τις αφαιρεσουν..

α) θα μου παει ο κουκος αηδονι

β) φοβαμαι μην αποτελεσει εμποδιο να θηλασω αν παρουσιαστει καποια λοιμωξη η χρειαστει να παρω αντιβιωσεις.

Εχω μια σκεψη να επιδιωξω την καισαρικη αν και δεν το επιθυμω και ειμαι βεβαιη οτι θα με κραξει και ο γιατρος..

επισης σκεφτομαι να επισκεφθω εναν ειδικο να μου κανει μια εκτιμηση (ποιος στη χαρη μου!! παλι θα το ευχαριστηθω..)

ειναι θεμα σοβαρο οσο και να σας ακουγεται καπως..γιατι πρωτα απο ολα χανω συχνα αιμα και μου επιδεινωνει την αναιμια και βεβαια ειναι ενοχλητικο οσο και να χω μαθει να ζω με αυτο..

αυτα..

συγκινηθηκατε..ειμαι βεβαιη

Κορίτσι μου, θα σου πω κάτι, και ΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΕΙΣ να τσατιστείς.

Καλός κι άγιος ο θηλασμός, μακάρι να θήλαζα κι εγώ λίγο, αλλά είσαι κι άνθρωπος και μανούλα και πρέπει να φροντίζεις την υγεία σου και την καλή σου διάθεση. Γιατί όταν πονάς συνέχεια, δεν μπορείς να έχεις καλή διάθεση.

Γι' αυτό αν είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα, να το αντιμετωπίσεις όσο πιο σύντομα γίνεται.

[prosperous]

εγω και παλι θα πω οτι αυτο που θα θυμαμαι επισης εντονα ηταν η προσηλωση και η βοηθεια απο τον συζυγο..τον στιγματισαν αυτες οι στιγμες και εκανε την σχεση μας πιο δυνατη (So far..)

[prosperous]

στον τράβηξαν;;;;

αυτο που θυμαμαι ηταν τον γιατρο να χωνει τα χερια του και να βγαζει τον σακο..

ενοιωσα να αδειαζει η κοιλια μου..περιεργο ηταν..

[prosperous]

Κορίτσι μου, θα σου πω κάτι, και ΜΗΝ ΤΟΛΜΗΣΕΙΣ να τσατιστείς.

Καλός κι άγιος ο θηλασμός, μακάρι να θήλαζα κι εγώ λίγο, αλλά είσαι κι άνθρωπος και μανούλα και πρέπει να φροντίζεις την υγεία σου και την καλή σου διάθεση. Γιατί όταν πονάς συνέχεια, δεν μπορείς να έχεις καλή διάθεση.

Γι' αυτό αν είναι τόσο μεγάλο πρόβλημα, να το αντιμετωπίσεις όσο πιο σύντομα γίνεται.

καταλαβαινω τι λες..αλλα ακομη και σε αυτη τη περιπτωση που κατι γενικα με κολλησει απο το να θηλασω αμεσα θα χω λαβει τα μετρα μου..εχω σκοπο να καλυψω αυτες τις περιπτωσεις μεσα απο ενημερωση μου πριν γεννησω, ειμαι μελος της LLL συνεπως ολο και με καποια συμβουλο θα μαι σε επαφη..αυτα δεν μου γλιτωνουν..