Ειστε ερωτευμενοι με τον ανθρωπο σας?

[κατερινακο]

Με το θεμα αυτο, θα ηθελα να αναπτυξουμε συναισθηματα που νοιωθουμε απεναντι στο συντροφο μας, ιδιως οταν σημειωνουμε πανω απο 2 χρονια συμβιωσης μαζι του.

Δεν ειναι λιγες φορες που αρκετοι απο εμας δηλωνουν νευρα, γκρινια & δυσαρεσκεια ιδιως οταν αφορα την επικοινωνια μεταξυ του ζευγαριου & θα ηταν ενδιαφερον αν βλεπαμε οτι οντως ο ερωτας χανεται μετα απο καποιο χρονο ή τελικα δεν ειναι θεμα χρονου αλλα καθαρα πως το χειριζεται ο καθενας μας?

[emi]

πιστεύω πως πραγματικά είναι πως το χειρίζεται ο κάθε ένας και μάλιστα από την αρχή.

νομίζω πως είναι πολύ σημαντικά τα κριτήρια με τα οποία ξεκινά μια σχέση να οικοδομείται από τα πρώτα της βήματα. είναι πολύ σημαντικό να υπάρχει περιεχόμενο από την αρχή.

για αυτό και δεν πολυπιστεύω στον κεραυνοβόλο έρωτα γιατί μου φαίνεται δύσκολο να ερωτευτείς κάποιον που δεν τον γνωρίζεις απλά και μόνο από την εξωτερική εμφάνιση.

αντιθέτως μια σχέση που καλλιεργείται και ξεκινώντας από το ενδιαφέρον την συμπάθεια και φτάνει στον έρωτα νομίζω πως έχει πιο γερές βάσεις για να κρατήσει το ζευγάρι ερωτευμένο για πάντα.

και όταν λέω για πάντα το εννοώ.

όμως ακόμα και αυτό δεν είναι κάτι που γίνεται από μόνο του.

σίγουρα κατά την διάρκεια της συμβίωσης και όσο περνούν τα χρόνια οι συνθήκες μας οδηγούν σε ξεσπάσματα νεύρα απογοητεύσεις.

στο χέρι μας όμως είναι να προσπαθούμε να ξαναερωτευόμαστε τον σύντροφό μας ξανά από την αρχή.

στο κάτω- κάτω και εμείς δεν είμαστε τέλειες, την προσπάθειά μας κάνουμε όπως και αυτός.

πιστεύω πως για να μείνει ένα ζευγάρι ερωτευμένο χρειάζεται δουλειά και από τους 2.

αν μάθουμε να συγχωρούμε αν δεν μπαίνει ο εγωισμός στην μέση αν κάνουμε την ζωή μας όμορφη με μικροπράγματα αν παραδεχόμαστε τον άλλον σίγουρα συμβάλουμε στο να μην σβήσει ο έρωτας ανάμεσά μας.

από τα πιο όμορφα πράγματα που βλέπω κάθε πρωί (μετά τον αντρούλη μου και το παιδάκι μου ) είναι ενα ηλικιωμένο ζευγάρι που μένει πιο κάτω στον δρόμο μας πού βγαίνει βολτίτσα και είναι πάντα πιασμένοι χεράκι-χεράκι. κάθε φορά συγκινούμαι όταν τους βλέπω. και εύχομαι να είμαστε και εμείς έτσι.

προσωπικά μετά πο 4 χρόνια γάμου εξακολουθώ να αισθάνομαι ερωτευμένη ίσως και περισσότερο από ποτέ γιατί τώρα μας δένουν και περισσότερα πράγματα.

μου έχει σταθεί και του έχω σταθεί σε πάρα πολύ δύσκολες καταστάσεις.

έχουμε περάσει και όμορφες και δύσκολες στιγμές μαζί ακόμα και τσακωμούς. και εξακολουθούμε να κοιτάμε ο ένας στα μάτια ή καλύτερα στο βάθος των ματιών του άλλου όπως και στην αρχή.

αυτά απο μενα..

πολλά εγραψα , σορυυυυ...

[elina1978]

καποια στιγμη μετα απο 3 χρονια γαμου μετα απο πολυ ρουτινα και πολλες υποχρεωσεις χασαμε τη μπαλα.δεν ξερω τι παθαμε ειμασταν σαν ξενοι.μετα απο συζητηση με μια γνωστη που το ειχε κανει ειδη πηγαμε σε συμβουλο γαμου.απο τοτε ξανα αγαπηθικαμε το σεξ ξανα μπηκε στη ζωη μας προσωπικα εχω ηρεμησει γενικοτερα μεσα μου.γελαμε πολυ κανουμε επιτελους πολυ καλη παρεα και πλεον νιωθω πολυ τυχερη που εχω εναν τετοιον ανδρα.δεν μπορω να καταλαβω πως μονοι μας δεν καταφεραμε να βγαλουμε απο μεσα μας αυτο που μας εβγαλε η συμβουλος.ειμαστε πολυ καλυτερα ακομα και απο τοτε που γνωριστηκαμε.απο ολα αυτα εχουν περασει αλλα 2 χρονια και ο ερωτας καλα κρατει...αν ειχαμε και περισσοτερα λεφτα θα ειμουν πολυ ευτυχισμενη!!!!!!!!!!!!!!αυτο που εμαθα καλα ειναι οτι ο φιλος μπορει να σου χαριστει οι γονεις μπορουν να σου χαριστουν τα αδελφια το ιδιο.ο συζηγος ποτε.θελει δουλεια ο γαμος.εδω μια γλαστρα περνεις και θελει ποτισμα.σκεψου η σχεση.

[floralique]

Καλημέρα Κατερινακο, καλημέρα Emi, καλημέρα elina1978!

Είναι το πρώτο μου μήνυμα στο φόρουμ, αν και το παρακολουθώ εδώ και πολύ καιρό.Κάποιες κοπέλες μάλιστα είναι σαν να τις γνωρίζω από παλιά και νιώθω οικεία εδώ μέσα...Αποφάσισα να γίνω μέλος κι εγώ για να γνωρίσω μάλλον καλύτερα τον ίδιο μου τον εαυτό και το θέμα που άνοιξε η Κατερίνα άγγιξε ευαίσθητη χορδή μου! Μετά από οκτώ χρόνων σχέση από απόσταση καταφέραμε τελικά με τον σύζυγό μου να βρεθούμε στην ίδια πόλη και να μείνουμε μαζί για δυόμισι χρόνια, ώσπου έγινε και ο γάμος πριν από μερικούς μήνες. Πολλές φορές αναρωτιέμαι αν έκανα αυτόν τον γάμο επειδή είμαι πραγματικά ερωτευμένη με αυτόν τον άνθρωπο ή επειδή "έτσι έπρεπε να γίνει" μετά από τόσα χρόνια σχέσης και τόσης κούρασης για να κρατήσει...

Μήπως δηλαδή "έπρεπε" να καταλήξουμε σε χάπι εντ για να μη μείνουν χωρίς αντίκρυσμα οι προσπάθειές μας όλα αυτά τα χρόνια, που πιστέψτε με, ήταν τιτάνιες! Εγώ κόντεψα να διαλυθώ παλεύοντας ενάντια σε προβλήματα και δεν μπόρεσα να χαρώ και πολλές στιγμές από τη σχέση με αποτέλεσμα να μπω και εξαιρετικά κουρασμένη σ'αυτόν τον γάμο...Ακόμα ψάχνω να καταλάβω λοιπόν, είμαι ερωτευμένη με τον σύντροφό μου ή έχουμε χάσει το συναίσθημα...Έχω σκεφτεί πολλές φορές και τον σύμβουλο γάμου που ανέφερε η elina αλλά δεν το έχω προτείνει...ακόμα...

Με ενθαρρύνει πολύ η εμπειρία σου Elina μου...Και μου δίνει πολύ θάρρος κι ελπίδα να ξαναπαλέψω για τη σχέση μου, γιατί δεν σας το κρύβω, είμαι τόσο κουρασμένη που δεν έχω κουράγιο να αντιμετωπίσω τίποτα...Και με τον σύζυγό μου μπορεί να λατρευόμαστε αλλά είμαστε η μέρα με τη νύχτα στα πάντα σχεδόν...Έχω κουραστεί πολύ...

Κατεβατό ολόκληρο το πρώτο μου μήνυμα, ελπίζω να μην κούρασα πολύ...Τα έγραψα και λίγο γενικά, οπότε ίσως να υπάρχουν πολλά ερωτηματικά, αλλά είναι τόσα πολλά αυτά που πρέπει να αναλύσω για να με καταλάβει κάποιος που υποθέτω ότι η επιλογή του ειδικού είναι η καλύτερη...Σας ευχαριστώ που με "ακούσατε" και χαίρομαι πολύ που σας γνωρίζω...Καλώς σας βρήκα!

[sidimire]

koritsia kalimera!!!ontos polu duskoli h sumbiosh.emeis meta apo duo xronia sxesi kaname to megalo bhma(ligo noris gia merikous).egw pali oute sumboulo gamou skeftomai oute kati tetio,8ele=w na ton pnikso me ta idia m ta xeria,oloi mera grinia,ton apilo oti 8a ton hxografisw k otan ton skotoso sto dikastirio 8a me a8oousoun....meta otan hremw skeftomai"borw makria tou".o antras m einai oti pio ali8ino eixa pote sth zwh m,o monos an8ropos pou m agapise ali8ina giauto pou eimai.otan loipon 8umamai poso ton agapw anabalw th dolofonia gia alh mera.filakia polla,ola mia idea einai.

[clarisse]

κορίτσια γειά σας! εγώ θέλω να πω οτι με τον άντρα μου είμαστε τελείως διαφορετικοί και εκνευρίζουμε πάρα πολύ ο ένας τον άλλο αλλά με έναν περίεργο τρόπο όλα βαίνουν καλώς και μετά από 2 χρόνια σχέσης και 4 χρόνια γάμου είμαστε καλά. Δηλαδή, το σεξ είναι πιο σπάνιο αλλά πολύ καλύτερο, συνεννοούμαστε με τα μάτια και είμαστε ερωτευμένοι. Νομίζω οτι θέλει δουλειά καθημερινή, να έχεις χιουμορ και να μη το βάζεις κάτω. Εμείς περάσαμε πολλά, οικογενειακά προβλήματα πολύ μεγάλα, αποβολές δικές μου ( παιδί δεν έχουμε ακόμα) οικονομικά θέματα, απολύσεις και επανεύρεση δουλειάς και οι δυό μας και ζοριστήκαμε και ακόμα ζοριζόμαστε. Πρέπει να έχεις τη δύναμη να βάλεισ τον άνθρωπό σου πάνω από όλα και έτσι δένεσαι μαζί του και μαζί τα ξεπερνάτε και προχωράτε. Θέλει προσπάθεια ξαναλέω και δυστυχώς νομίζω οτι οι άνρες δεν μπορούν να προσπαθούν όσο εμείς.Εχουν θέμα..χιχι