Η PLOEGISI μας έγινε μανούλα!!!

[tsipoura]

Κουμπαρούλα μου γλυκιά να μας ζήσει η πανέμορφη Γκουγκουφκίτσα σας!!!!!!

Υγεία, Τύχη και Ευτυχία να έχει πάντα στη ζωή της!!!!!!

Είμαι πάρα πολύ χαρούμενη για σένα, είσαι ένα εξαιρετικά καλό παιδί

μια πραγματική φίλη για μένα.... <3

[FwTeiNi]

Πλοηγησουλαααααααααααααααααα να σου ζησει ...... μια ομορφια ειναι η μικρη ...

[IRINI83]

ελενακι μου γλυκο να σασ ζησει η ομορφουλα γκογκουφκιτσα σασ!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

να την χαιρεστε!!!!!!!!!να ειναι παντα υγιησ και πολλη ευτυχισμενη!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

[Clelia]

Ελένη!! Ή-ή-ήρθε!!!!

Να σας ζήσει η κουκλίνα σας!! Είναι απίθανη και πάρα πολύ όμορφη!!!

Σας εύχομαι ό,τι καλύτερο, να έχει όλα τα καλά του κόσμου και κανένα εμπόδιο να μην βρεθεί μπροστά στις επιθυμίες της!!!

Φιλάκια πολλά!!

[vasdeli]

Να τη χαίρεστε, Ελένη μου!

Να σας ζήσει!

Πάντα γερή και δυνατή!

(το πες και το έκανες το ζυγάκι σου!!!)

[Γιωτιτσα]

Eλενάκι μου να σας ζήσει η γκουφγκουφίτσα σας, είναι τρέλλα, μια κουκλίτσα, να είναι γέρη και καλότυχη και να την καμαρώσετε όπως επιθυμείτε.

[Angelique1981]

Ελένη μου, γλυκιά γκουγκουφκομανούλα να σου ζήσει το μπουμπουκίνι σου!!!! Είναι υπέροχη!!! Θα περιμένουμε λεπτομέρειες από τον τοκετό και την κοινή σας ζωή!

Φιλάκια πολλά και με το καλό να επιστρέψεις κοντά μας!!!

Συγχαρητήρια!!!!!!

[Stone]

Να σας ζησει Ελενακι!!!

Να ειναι γερή και ευτυχισμενη στην αγκαλια της μαμας και του μπαμπα!!!

Καλη επιστροφη, περιμενουμε νεα σας!!!!

[Isoula]

Σας ευχαριστώ πολύ, την καθεμιά ξεχωριστά! Δεν μπορώ να γράψω πολλά, με συγκινήσατε!

Σκατούλες!

[Isoula]

Έναν ήλιο φορώ κι ένα αστέρι κρατάω

Τώρα λάμπω κι εγώ, τώρα χαμογελάω!!!

Στις 4 Οκτωβρίου, στις 11.10 το πρωί ήρθες στη ζωή καρδιά μου! Γεννήθηκες 3150 γρ., 50 εκ. κοπέλα! Δε θα φύγει ποτέ από μπροστά μου εκείνη η εικόνα… Ένα ροζουλί πλασματάκι, τυλιγμένο με πράσινα σεντόνια, μια μουρίτσα με το χεράκι μπουνίτσα… Κι εκείνη η μυρωδιά σου… Το πιο όμορφο άρωμα στη ζωή μου… Λίγα μόνο δευτερόλεπτα που άξιζαν όμως μια ζωή! Εσύ ψυχή μου! Η κορούλα μου!

Και μετά χάθηκα. Ξύπνησα στις 12 και κάτι. Χαρούμενη και ευτυχισμένη! Με περίμενε ο μπαμπάς σου στο διάδρομο! Με ένα μεγάλο χαμόγελο! Με μια αγκαλιά και ένα φιλί…

Μετά μου είπαν τα νέα. Μπήκες σε θερμοκοιτίδα για παρακολούθηση. Δε θα σε είχα κοντά μου τις πρώτες σου ώρες. Ούτε κι εσύ θα ένιωθες τη μανούλα κοντά σου. Αλλά δίπλα σου ήταν ο μπαμπάς, οι γιαγιάδες, οι παππούδες, ο Τασούλης, ο Αχιλλέας… Όχι εγώ… Σε έφεραν το απόγευμα για ένα λεπτό… Τι να προλάβω… Ένα λεπτό… Πόσο να σε χαρώ… Αύριο έλεγαν… Ποιο αύριο; Σε πήραν το ίδιο βράδυ μακριά μου πριν προλάβω να καταλάβω ότι ήσουν εκεί… Υπογλυκαιμία είπαν… Στο Ιπποκράτειο έφυγες κι εσύ, εκεί που ήταν και η μανούλα. Σηκώθηκα, αν και δεν έπρεπε και σε τάισα, σου έδωσα το γαλατάκι σου… Έκλαιγα… Είχα τύψεις… Έφταιγα; Έτσι νόμιζα…

Ο μπαμπάς ήρθε μαζί σου. Ήταν συνεχώς κοντά σου! Εγώ, από την κούραση κοιμήθηκα, δεν ήμουν εκεί! Δε μʼ άφηναν να εκφραστώ, να κλάψω, να δείξω τα συναισθήματά μου! Ο μπαμπάς όμως ήταν εκεί! Σε κρατούσε, σε αγκάλιαζε, σε φιλούσε! Και ήταν και σε μένα! Όποτε τον χρειάστηκα, ήταν εκεί! Χίλια κομμάτια έγινε! Κι εγώ δεν καταλάβαινα… Ελπίζω να με συγχώρησε! Κι εσύ ματάκια μου! Για όλα! Για μια εγκυμοσύνη που σε ταλαιπώρησα, που φώναξα, που έκλαψα, που ξέσπασα. Κι εσύ τα ζούσες μαζί μου! Με καταλάβαινες, είτε το ήθελες είτε όχι! Και όταν ήρθες, δε μʼ άφησαν να χαρώ τη χαρά μου! Σε πήγαν μακριά! Τέσσερις μέρες δε ζούσα! Τι να μου κάνουν τρεις τέσσερις φωτογραφίες, παλιόχαρτα με χρώμα… Εσένα ήθελα, τη ζεστασιά σου, το άρωμά σου, τη φωνούλα σου!

Κι εσύ ήσουν μοναχούλα, χωρίς αγκαλιά, με κρύες μαίες να σε «φροντίζουν» χωρίς κουβεντούλες, χωρίς αγάπη, χωρίς τα γνωστά σου αρώματα, τις φωνές μας, τα χτυποκάρδια μας… Το πέρασες κι αυτό μόνη σου γιαβρί μου, δεν το άξιζες…

Οι γιαγιάδες και ο μπαμπάκας σου ήρωες! Ευτυχώς ήταν εκεί και με στήριξαν! Τους είχα τόσο ανάγκη! Πιστεύω ότι κι αυτοί με συγχώρεσαν!

Επιτέλους ήρθε η Παρασκευή! Μετά από όλες αυτές τις μέρες, ήρθε η μέρα της ελπίδας που επιτέλους θα σε κρατούσα στην αγκαλιά μου. Ετοιμάστηκα, έγινα όμορφη και μαζί με το μπαμπά ήρθαμε! Σε γνώρισα αμέσως! Κι εσύ όμως! Μέσα στα μάτια σου το είδα, μέσα στη φωνούλα σου το ένιωσα! Με περίμενες, κι αυτό το ένιωσα! Σε τάισα, σε πήραμε! Με το έτσι θέλω… Ήσουν δική μας! Όμορφη, χαμογελαστή και ζεστούλα! Αλλά και τρομαγμένη! Γεμάτη σημάδια σε όλο το σώμα και μελανιές! Παιδί του νοσοκομείου σε είπαν! Τρομαγμένο σπουργιτάκι μου! Στεναχωριόμασταν… πολύ… Αλλά όλα θα έστρωναν! Με την αγάπη μας, τα χάδια μας, τα φιλιά μας θα γινόσουν το πιο εύτυχισμένο παιδάκι του κόσμου!

Μέρα με τη μέρα όλα άλλαζαν! Γινόσουν δική μας! Θήλαζες! Μάθαινες στις αγκαλιές! Αργά αλλά σταθερά μας συνήθιζες! Και συνεχίζεις! Δέκα μέρες μετά, η ζωή μας αλλάζει!

Είσαι το γούρι μας!

(14 Οκτωβρίου 2010)

Και όντως τα πράγματα άλλαξαν! Το κορίτσι μας είναι πολύ ευτυχισμένο κι εμείς ακόμη πιο πολύ μαζί της!

Κάποιες σκέψεις που ήθελα να μοιραστώ μαζί σας κορίτσια μου! Με τις φίλες που έζησα 8 μήνες από τη ζωή μου και εύχομαι να εξακολουθήσω να ζω ακόμη αρκετά χρόνια!

[panan2]

να σου ζησει ο κορουλα σου.να ειναι παντα γερη και δυνατη.ολλες τις μαχες τις να τις κερδιζζει οπως κι αυτην την πρωτη της ζωης της.δακρυσα γιατι σε νοιωθω,κι εγω τις πρωτες 2 μερες δεν ειχα το μωρακι μου κοντα.καταλαβαινω το πως ενοιωθες.αλλα και τι ωραια που ηταν οταν παλι το ειχες στην αγκαλια σου,και το πως σε εκανε να νοιωθεις.ευχομαι πλεον μονο ομορφες στιγμες να εχετε.

[tsipoura]

κουμπάρα μου πλάνταξα στο κλάμα

δεν έχω λόγια μόνο ευχές για το μωρό σου!

να είστε πάντα γεροί και αγαπημένοι

<3 <3 <3

[Ελένη]

Δεν είχα ιδέα ότι περάσατε όλα αυτά. Με συγκίνησαν πολύ όσα έγραψες. Χαίρομαι όμως για εσάς που καταφέρατε να ξεπεράσετε τις δυσκολίες και τώρα ζείτε το όνειρό σας!

[Γιωτιτσα]

Αχ βρε Ελενάκι και εμεις δεν ξεραμε τιποτα απο ολα αυτα, με συγκίνησες παρα πολύ και πιστεψε με μπορω να καταλάβω πως ενιωθες, όμως τελος καλό ολα καλά, τωρα είστε μια υγιής και χαρούμενη οικογένεια και πιστευω πως κανείς δεν χρειαζεται να σου συγχωρέσει τίποτα, ολα εγιναν χωρίς την θεληση σου και τιποτα δεν περνάει απο το χέρι σου, μονο να λες Δοξα το Θεο που τώρα είστε όλοι μαζί και ευτυχισμένοι.

[Angelique1981]

Ελένη μου είναι λίγο να σου πω πόσο έκλαψα όσο διάβαζα την ιστορία σας....... μόνο μια μέρα η δική μου ήταν νωχελική και πλάνταξα στο κλάμα και μου την τρυπούσαν κι έκλαιγε κι εγώ δεν την άφηνα μόνη και ας είχαν αντίρρηση γιατροί και λοιποί... δεν μπορώ ούτε να φανταστώ πόσο πόνεσες (μάλλον μπορώ αλλά δεν αντέχω να το φαντάζομαι), πέρασαν όμως κοριτσάκι μου, ας μείνουν πίσω όλα αυτά, τώρα είναι δίπλα σας υγιής και υπέροχη. Να την χαίρεστε κάθε στιγμή!

Υ.Γ. Δεν σου είπα ότι μόλις μ' έπαιρνες τηλ. ξεκινούσα για το μαιευτήριο, τι ένστικτο κοριτσάκι μου...

Να είσαι καλά και να ζεις πανέμορφα με την οικογένειά σου!!!!

Πολύ με συγκινείς το ξέρεις... είχαμε πει κάποια πράγματα στο παρελθόν θυμάσαι;