Το βάρος του ονόματος

[Κοράκι]

Καλησπέρα,

Το βάρος του ονόματος ... αποφάσισα στα παιδιά μου να δώσω ονόματα που να μην έχουν σχέση με παππούδες και γιαγιάδες όχι επειδή ήθελα να πρωτοτυπήσω αλλά επειδή το δικό μου όνομα το πήρα από τον παππού μου και όλη μου τη ζωή το νιώθω σαν τη μπάλα που έχουν οι κατάδικοι στο πόδι...

Όχι δεν είναι χαζό όνομα. Συνηθισμένο, αλλά όχι κακόηχο. Το πρόβλημα δεν είναι αυτό.

Το πρόβλημα είναι ότι ζώντας με τη μητέρα μου (το όνομα του πατέρα της μου έδωσε) και τους γονείς της ξεκίνησα τη ζωή μου με προσδοκίες που ο αδερφός μου ευτυχώς γλίτωσε. Σε όλη την παιδική μου ηλικία με ζάλιζαν ότι έχω το όνομα του σπουδαίου παππού (το άκουγα πολλές φορές τη μέρα). Η μητέρα μου και η γιαγιά μου παρακολουθούσαν κάθε μου κίνηση και τη σχολίαζαν πάντοτε σε σχέση με το πόσο έμοιαζα ή όχι στον παππού. Ήμουν το επίκεντρο του ενδιαφέροντος με έναν τρόπο που με γέμιζε ενοχές και τύψεις. Αναλύανε την κάθε μου κίνηση, το καθετί που έλεγα. Όταν ο παππούς μου πέθανε εγώ ήμουν 7 ετών. Τότε άρχισαν τα χειρότερα. Η μητέρα μου για μήνες έκλαιγε μπροστά μου και περίμενε από εμένα να παίξω το ρόλο του αντικαταστάτη (είχε μια Οιδιπόδεια καθήλωση με τον πατέρα της). Μου έλεγε ότι εγώ τώρα είμαι ο Ν. Κ, για να μιλήσω με αρχικά, και ότι χάρη σε μένα παρηγοριέται. Κόλλησε πάνω μου ασφυκτικά, σε βαθμό απαράδεκτο. 

Αναρωτιέμαι γιατί πρέπει να φορτώνουμε τα παιδιά μας με το βάρος της σχέσης μας με γονείς και πεθερούς μέσω του ονόματος. Γιατί πρέπει να ξεκινούν τη ζωή τους με τα θετικά και αρνητικά συναισθήματα που τα ονόματα φέρουν - πράγμα που τροποποιεί τη σχέση μας με το παιδί αλλά και τη σχέση των παππούδων με το εγγόνι. Δημιουργούνται προνομιακές σχέσεις με τα παιδιά που φέρουν ονόματα που αγαπάμε, αρνητικά ή θετικά φορτία που εμποδίζουν μια ελεύθερη σχέση με το παιδί και το εγγόνι. Για να μη μιλήσω για τους οικογενειακούς καυγάδες, τη διαιώνιση ονομάτων που γίνονται αντικείμενο κοροϊδίας, την γενική διάλυση που προκαλεί το (δήθεν) έθιμο αυτό. Και λέω δήθεν γιατί στα χωριά του πατέρα μου το έθιμο ήταν να δίνει το όνομα ο νονός.

Τέλος πάντων, ενώ ο πατέρας μου κατάλαβε την απόφασή μου και τα πήγαμε μια χαρά, η μάνα μου δημιουργεί προβλήματα μέσω διαφόρων μορφών χειριστικής συμπεριφοράς. Καταλαβαίνετε ότι λόγω κακής σχέσης μαζί της δε θέλω να λέω την κόρη μου με το όνομα της μάνας μου, αλλά δεν τολμάω να της το πω κατάμουτρα, ενώ δε δέχεται τα υπόλοιπα λογικά επιχειρήματά μου (εφόσον στο πρώτο μάλιστα παιδί ήδη δώσαμε άσχετο όνομα). Το αποτέλεσμα είναι να έχουμε αποξενωθεί μέσω την δικής της σιωπής. Καμιά ιδέα για αντιμετώπιση;

[vikib]

Νομιζω απλα οτι η μητερα σου ειχε πολυ περιεργη σχεση με τον πατερα της κ αυτο συνεχιστηκε με τη σχεση μαζι σου

Η αδερφη μου πχ που εχει το ονομα της μαμας της μαμας μου δ ειχε ποτε τετοιες απαιτησεις.ουτε εγω που εχω το ονομα της μαμας του μπαμπα μου

Βεβαια δ μεναμε κ ολοι μαζι

Προσωπικα ηθελα ασχετα ονοματα,ισως κ αρχαιοελληνικα αλλα ο συζηγος μου πιο παραδοσιακος.εδωσα τα ονοματα δικων μας με μια παραλλαγη.κανεις δ εχει καμια απαιτηση συνεχισης του ονοματος απο κανενα παιδι

Οπως βγαλατε στο πρωτο ασχετο,το ιδιο θα κανετε κ τωρα.οποιος δ συμφωνει δ σας απασχολει

Κ αν η σχεση ειναι τοσο "αρρωστημενη" οπως φαινεται καλυτερα που ξεκοψε

[Κοράκι]

Ευχαριστώ για την απάντηση. Η διαφορά είναι ότι στη δική σας περίπτωση είστε κορίτσια. Με τα αγόρια είναι αλλιώς. Χαίρομαι για σας που κανείς δε σας πίεσε για ονόματα.

[vikib]

Εχω κ αδερφο.δ υπηρχαν διαφορετικες προσδοκιες.ουτε για τον αντρα μου.ουτε κανεις προσδοκα τπτ απο τον γιο μου που πηρε το ονομα της μαμας μου

Απο την αλλη δ ειμαστε ουτε εφοπλιστες ουτε διανοουμενοι για να θελουμε να συνεχισουμε το λαμπρο ονομα της οικογενειας(κ να ειμασταν δ νομιζω να αλλαζε κτ)

[Konsta15]

21 ώρες πρίν, vikib είπε:

Απο την αλλη δ ειμαστε ουτε εφοπλιστες ουτε διανοουμενοι για να θελουμε να συνεχισουμε το λαμπρο ονομα της οικογενειας(κ να ειμασταν δ νομιζω να αλλαζε κτ)

Χαχαχα!! Πες το στον πεθερουλη μου αυτό σε παρακαλώ!! Ήθελε οπωσδήποτε να τον 'τιμήσουμε' με τον πρώτο γιο κ πρώτο εγγονι. Το είχε δεδομένο. Λέω τι να τιμήσουμε? Ήρωας της επανάστασης είναι ή άγιος? ? Κ είναι κ τρισαθλιο το όνομα του..

 

[vikib]

Καλα το τι εχω ακουσει δ λεγεται.. Ευτυχως για μενα απο φιλους κ οχι απο τους δικους μας

Απο γελοια εως τραγικα

Συμφωνει το ζευγαρι το πρωτο να παει απο το σοι του συζηγου.κοριτσι,οποτε η γιαγια.κ τους λεει η μαμα του μωρου,μην βγει αγορι το δευτερο κ αλλαξετε γνωμη.φυσικα το δευτερο ηταν αγορι.ο μπαμπας του μπαμπα,του θανατα!μα να ναι παπαδοπουλος,λεμε τωρα,κ να μην ειναι γιωργος!αδυνατο..δ του γινε το γινατι ομως.το καημενο το παιδακι πως θα επιζησει,not.κ σιγα τον τσιφλικα

Βεβαια ξερω κ περιπτωση που τα σογια σφαζονταν στο μαιευτηριο κ δυστυχως το παιδακι δ εζησε.μετα οι γονεις κοψανε την καλημερα σε ολους

Παντως κορακι προσεχε μην η μαμα σου παρεμβαινει.να στηριζεις τη γυναικα σου.οτι εχεις να πεις το λες απο την αρχη κ εξω απο τα δοντια

[Κοράκι]

πρίν από 31 λεπτά , vikib είπε:

Παντως κορακι προσεχε μην η μαμα σου παρεμβαινει.να στηριζεις τη γυναικα σου.οτι εχεις να πεις το λες απο την αρχη κ εξω απο τα δοντια

Είναι βασικό να συνεννοείται ο σύζυγος πρώτα με τη σύζυγο και μετά με τους υπόλοιπους. Το αντρόγυνο είναι ο πυρήνας της οικογένειας. Εγώ προτίμησα να κάνω σύσκεψη για το όνομα της μικρής μου με συμμετοχή της γυναίκας μου και του 4χρονου γιου μου και τελικά βγάλαμε το μωράκι όνομα που άρεσε στο γιο. Είναι εντυπωσιακό πως βελτιώθηκε η σχέση του 4χρονου με την αδερφούλα του μετά από αυτό. Έπαψαν οι ζήλιες και οι σφαλιάρες, που καμια φορά γίνονταν κι επικίνδυνες. Η μητέρα μου κρατάει μούτρα, λέει ότι είχε δικαίωμα αν δε βγει το όνομά της τουλάχιστο να αποφασίσει αυτή πως θα βγει το παιδί (;;) αλλά το όλο σκηνικό ελπίζω να αποκλιμακωθεί μετά το τετελεσμένο της βάφτισης, η οποία έγινε ήδη. Αν δεν της περάσουν τα μούτρα τότε θα χαλάσει και τη σχέση με τα εγγόνια της. Πιστεύω ότι θα το πάρει απόφαση και θα σταματήσει τα εμπόδια. Τώρα δεν μπορεί να αλλάξει τίποτα πια.