ΤΡΙΤΕΚΝΕΣ ΜΑΝΟΥΛΕΣ

[katerina_28]

Γεία σας σε όλες! Με λένε Κατερίνα, είμαι 28 ετών και έχω ήδη 2 παιδάκια.Τον Γιωργάκη μου 5,5 ετών, την Στελίνα μου 2 ετών και πρίν λίγο πληροφορήθηκα ότι είμαι έγκυος στο τρίτο μου παιδάκι...!!! Σας περιμένω να ανταλλάξουμε απόψεις, οι ήδη τρίτεκνες μανούλες να καθοδηγήσουν εμάς τις μέλλουσες και να μοιραστουμε τους προβληματισμούς μας...! Φιλιά πολλα!

[giota.]

Καλως ηρθες Κατερινα!

Με το καλο και το τριτο μωρακι σου!!!

Εγω ειμαι ηδη τριτεκνη,εχω τον Τασο που ειναι 2 ετων και τα διδυμακια μου τον Χρηστο και τον Θανο που ειναι σχεδον 8 μηνων.

[katerina_28]

Γιώτα, να σου ζήσουνε τα μικρούλια σου!!! Πως τα καταφέρνεις με 3 παιδιά? Εμένα να σου πω την αλήθεια με έχει πιάσει πανικός δεδομένου ότι εργάζομαι πρωί-απόγευμα και απο Σεπτέμβριο ο γιος μου θα πάει στο δημοτικό!

[ΛΕΝΑΝΕΚ]

Γεια σου Κατερίνα.

Εγώ έχω το Κωνσταντίνο 7 ετών στην Α δημοτικού,την Χριστίνα περίπου 2,5 και το μπέμπη 3,5 μηνών!

Η ευτυχία περισσεύει μην ανυσηχείς!

Όσο για δουλειά δεν είναι και τόσο εύκολο με 3!

Εγώ έχω δικό μου μαγαζί και τώρα δουλεύει με υπάλληλο και...αυτόματο πιλότο!

[ΒΙΚΥ74]

γεια και απο μενα.....κατερινα με το καλο το τριτο σου παιδακι.....ειμαι μαμα τριων αγοριων...12.....9 1/2....και 4 1/2......μου φαινεται οτι ειμαι και η πιο μεγαλη .....χαχα!!!

[katerina_28]

Γεια σου Κατερίνα.

Εγώ έχω το Κωνσταντίνο 7 ετών στην Α δημοτικού,την Χριστίνα περίπου 2,5 και το μπέμπη 3,5 μηνών!

Η ευτυχία περισσεύει μην ανυσηχείς!

Όσο για δουλειά δεν είναι και τόσο εύκολο με 3!

Εγώ έχω δικό μου μαγαζί και τώρα δουλεύει με υπάλληλο και...αυτόματο πιλότο!

Γεία σου Λενα!! Να σου ζήσουνε τα αγγελουδάκια σου!! Εγώ εργάζομαι πρωί-απόγευμα και ήδη με τα 2 μικρούλια μου δυσκολεύομαι πολύ.Σκέφτομαι μετά την γέννα να σταματήσω.Δεν θα μπορέσω με 3 πιτσιρικάκια να δουλεύω σε αυτούς τους ρυθμούς.

[beloved]

να σου ζησουν τα παιδακια σου και με το καλο το τριτο!!!εχω δυο παιδακια μεχρι στιγμης αλλα θελω πολυ συντομα να μεινω εγκυος στο τριτο!!!

[fangri1523]

Γεια σας κι από μένα!Είμαι η Μαρία, μανούλα 3 αγοριών, ηλικίας 5 και 3 ετών και 3 μηνών!Καλώς σας βρήκα!:p:p:p:p

[margori]

κοριτσια καλως σας βρηκα! εγω εχω δυο παιδακια, 28 και 13 μηνων. εχω προβληματιστει πολυ για τριτο ή οχι. και αν ναι πότε? παντως εχω πει στον αντρα μου να με "συνετιζει" οποτε του λεω για τριτο!!! γι'αυτο θα ηθελα εμπειριες απο τριτεκνες. να ανταλλαξουμε αποψεις!

[fangri1523]

κοριτσια καλως σας βρηκα! εγω εχω δυο παιδακια, 28 και 13 μηνων. εχω προβληματιστει πολυ για τριτο ή οχι. και αν ναι πότε? παντως εχω πει στον αντρα μου να με "συνετιζει" οποτε του λεω για τριτο!!! γι'αυτο θα ηθελα εμπειριες απο τριτεκνες. να ανταλλαξουμε αποψεις!

Κοίτα, καθεμιά πώς το βλέπει!Εγώ ήθελα τρία παιδάκια, τα έκανα κι είμαι πλήρης!Δε λέω ότι είναι εύκολα, αλλά όχι και τρομερά!Έχει εύκολες μέρες και δύσκολες μέρες...Πάντως το τι θα πει η μια και η άλλη, δεν έχει σημασία, μόνο πώς νιώθεις εσύ κι ο άντρας σου!

[margori]

να σου πω την αληθεια, και γω παντα πολλα παιδια ηθελα να κανω. ακομη και τεσσερα. και θυμαμαι οταν ημουν μικρη, παντα ζητουσαμε με τον αδερφο μου ενα τριτο αδερφακι απο τους γονεις μας. και οταν παντρευτηκα, για τρια πηγαινα χωρις σκεψη. και ο αντρας μου το ιδιο. οταν ημουν εγγυος στο δευτερο (αγορι το πρωτο) ημουν σιγουρη οτι και αυτο θα ηταν αγορι, και θα πηγαινα για τριτο για να ειναι κοριτσι (τα ειχα προγραμματισει ολα εγω!! χαχα!!!) και τελικα το 2ο ηταν κοριτσι!! γι' αυτο φρεναρα!! και τωρα νιωθω σαν μια ζυγαρια που αλλωτε ειναι προς τα εδω, και αλλωτε προς τα εκει...

εσυ που εχεις τρια αγορια απο οτι βλεπω, δεν μπαινεις στον πειρασμο για τεταρτο, μηπως ειναι κοριτσι?

[fangri1523]

να σου πω την αληθεια, και γω παντα πολλα παιδια ηθελα να κανω. ακομη και τεσσερα. και θυμαμαι οταν ημουν μικρη, παντα ζητουσαμε με τον αδερφο μου ενα τριτο αδερφακι απο τους γονεις μας. και οταν παντρευτηκα, για τρια πηγαινα χωρις σκεψη. και ο αντρας μου το ιδιο. οταν ημουν εγγυος στο δευτερο (αγορι το πρωτο) ημουν σιγουρη οτι και αυτο θα ηταν αγορι, και θα πηγαινα για τριτο για να ειναι κοριτσι (τα ειχα προγραμματισει ολα εγω!! χαχα!!!) και τελικα το 2ο ηταν κοριτσι!! γι' αυτο φρεναρα!! και τωρα νιωθω σαν μια ζυγαρια που αλλωτε ειναι προς τα εδω, και αλλωτε προς τα εκει...

εσυ που εχεις τρια αγορια απο οτι βλεπω, δεν μπαινεις στον πειρασμο για τεταρτο, μηπως ειναι κοριτσι?

Σε έναν πειρασμό μπαίνω, αλλά με βγάζει ο σύζυγος χαχα!Προς το παρόν χαίρομαι το μικρό μου που μεγαλώνει...Άλλωστε έχω ακόμη περιθώριο!Πάντως και στα 3 να μείνω, όλα καλά!Έχεις δίκιο πάντως, με 2 παιδιά διαφορετικού φύλου φρενάρεις λίγο στο τρίτο..ενώ εγώ...

[margori]

μου φαινεται ολες τη θελουμε την αυτοαπαγορευση μας!! σαν το καζινο ενα πραμμα!!! χαχα! να σου ζησει το νεο μελος της οικογενειας! τα μεγαλυτερα παιδακια σου, πως το δεχτηκαν? εσυ? προλαμβαινεις να ασχοληθεις και με τα τρια?

[fangri1523]

μου φαινεται ολες τη θελουμε την αυτοαπαγορευση μας!! σαν το καζινο ενα πραμμα!!! χαχα! να σου ζησει το νεο μελος της οικογενειας! τα μεγαλυτερα παιδακια σου, πως το δεχτηκαν? εσυ? προλαμβαινεις να ασχοληθεις και με τα τρια?

Eίχα και έχω ζήλιες από το μεσαίο που ήταν και είναι κολλημένος με τη μάνα, λογικές ζήλιες!Με βοηθάει όμως όσο μπορεί να βοηθήσει ένα τρίχρονο, του στυλ να πετάει τα πάμπερς, να παίζει λίγο με το μωράκι, λίγο το' χεις?Όταν έχω καταφέρει να κοιμηθώ λίγο το μεσημέρι παίζω πολύ καλά μαζί τους βρε playmobil θες, βρε τουβλάκια, τα πάντα όλα, αλλά άμα δεν έχω ξεκουραστεί το μισαωράκι μου είμαι κομμάτια.Προσπαθώ όσο γίνεται να μην αλλάξει πολύ η καθημερινότητά τους όσο γίνεται αυτό φυσικά!

[margori]

Eίχα και έχω ζήλιες από το μεσαίο που ήταν και είναι κολλημένος με τη μάνα, λογικές ζήλιες!Με βοηθάει όμως όσο μπορεί να βοηθήσει ένα τρίχρονο, του στυλ να πετάει τα πάμπερς, να παίζει λίγο με το μωράκι, λίγο το' χεις?Όταν έχω καταφέρει να κοιμηθώ λίγο το μεσημέρι παίζω πολύ καλά μαζί τους βρε playmobil θες, βρε τουβλάκια, τα πάντα όλα, αλλά άμα δεν έχω ξεκουραστεί το μισαωράκι μου είμαι κομμάτια.Προσπαθώ όσο γίνεται να μην αλλάξει πολύ η καθημερινότητά τους όσο γίνεται αυτό φυσικά!

αχ, δυσκολα, δυσκολα, ποσα κομματια να γινεις? εγω, οταν γεννηθηκε η μικρη, ειχα το μεγαλο 14 μηνων και ως τοτε ημασταν συνεχεια μαζι. να φανταστεις, δεν ηθελα να φυγω απο το σπιτι για να παω να γεννησω γιατι δεν τον ειχα αφησει ποτε ως τοτε. και οταν γυρισα με το μωρο στο σπιτι και το μεγαλο μωρο (γιατι μωρο ηταν και κεινο!) μου ελεγε "πα" "πα" (=επανω = να το παρω αγκαλια) και δεν μπορουσα γιατι θηλαζα τη μικρη, να σου το κλαμα ποταμι...απο εμενα!! αλλα μετα ολα καλα, και τωρα δε νομιζω να θυμαται συνειδητα την περιοδο που ηταν μονος του. σε περιπτωση τριτου, φοβαμαι μηπως και τα δυο νιωσουν οτι παραγκωνιζονται απο το νεο μελος. και γω πως θα τα καταφερνω να δειχνω την ιδια αγαπη και προσοχη σε ολα? γι'αυτο προβληματιζομαι. βεβαια αυτο που κανεις (που δινεις στο μεσαιο αρμοδιοτητες) ειναι πολυ καλο. και γω το εκανα αυτο...ειχα το μεγαλο 18 μηνων και τη μικρη 4 και του την εβαζα στην αγκαλια του να την ταισει με το μπιμπερο!!!! το ενα μωρο ταιζε το αλλο!

ουφ! και συνεχιζω να ειμαι σαν μια ζυγαρια... και συνεχιζω την αυτοαπαγορευση μου!!!