Quantcast
Jump to content
Προσοχή σε SCAM μηνύματα! Μας ενημέρωσαν ότι εστάλει μήνυμα στα Αγγλικά, για αλλαγή κωδικού πρόσβασης. Δεν έχουμε στείλει κάτι τέτοιο. Τα μηνύματά μας, πάντα είναι μεταφρασμένα στα Ελληνικά & περιέχουν το λογότυπό μας. ×
➔ Parents.org.gr
  • Από την διαχείριση / Admin news

    • πρίν από 8 λεπτά , linaa είπε:

      Νομίζω ο προεμφυτικος θα σου δώσει αρκετές απαντήσεις. Κρυφή ενδομητριωση Κ να μένεις έγκυος εύκολα δεν έχω ακούσει να σου πω την αλήθεια . Ίσως εάν επαναλαβεις τις εξετάσεις για καθεξιν αποβολές υπάρχει τμήμα στο Έλενας μπορείς να κάνεις δωρεαν. Εγώ ανεξήγητες καθεξιν αποβολές Κ υπογονιμότητα έχω ακούσει για κρυφό διαβήτη . Δηλαδή το ζάχαρο φαινόταν φυσιολογικό ή ότι ρυθμίζετε φυσιολογικα Κ τελικά δεν ήταν χρειάστηκαν κορυφαίοι ενδοκρινολόγοι για να το λύσουν . 

      @Melusa54 συμφωνώ με την Λινά στο Ελενας να πας! 

ΘΕΛΩ ΔΕΥΤΕΡΟ ΠΑΙΔΆΚΙ


Recommended Posts

Καλησπέρα!!!είμαι είμαι μαμά ενός 7χρονου υπέροχου αγοριού....το πρόβλημά μου αν μπορεί να θεωρηθεί πρόβλημα είναι ότι τα τελευταία τρία χρόνια θέλω πάρα πολύ να κάνω ένα δεύτερο παιδί και ο άντρας μου δεν συμφωνεί με τίποτα σε αυτό...μου αναφέρει πάντα σαν δικαιολογία Τα οικονομικά μας επειδή έχουμε στεγαστικό δάνειο και ότι θα είναι πάρα πολύ δύσκολο  όταν μεγαλώσουν τα δύο παιδιά μας να μπορέσουμε να τους προσφέρουμε ότι βοήθεια θέλουν....του φέρνω σαν παράδειγμα γνωστούς μας που έχουν δύο και τρία παιδιά και δεν είναι οικονομικά άνετοι....δεν κάνουμε τη μεγάλη ζωή άντε να φύγουμε ένα ταξίδι το Πάσχα στο χωριό και 15 μέρες το καλοκαίρι και αυτό πάλι στο χωριό δεν μπορώ να καταλάβω τι φταίει.... προσπαθώ να μην τσακώνομαι μπροστά στο παιδί γιατί γενικά σαν οικογένεια δεν έχουμε καβγάδες... αυτό το αγκάθι όμως δεν μπορώ να το βγάλω και ιδίως το τελευταίο χρόνο... ίσως φταίει που σε δύο χρόνια γίνομαι 40 χρονών...δεν είμαι και μικρή πλέον...τι με συμβουλευετε να κάνω??? έχω δοκιμάσει όλους τους τρόπους αλλά ο σύζυγος μου είναι ανένδοτος.... ευχαριστωωωωωω πολύ!!!!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Just now, letasnow είπε:

Καλησπέρα!!!είμαι είμαι μαμά ενός 7χρονου υπέροχου αγοριού....το πρόβλημά μου αν μπορεί να θεωρηθεί πρόβλημα είναι ότι τα τελευταία τρία χρόνια θέλω πάρα πολύ να κάνω ένα δεύτερο παιδί και ο άντρας μου δεν συμφωνεί με τίποτα σε αυτό...μου αναφέρει πάντα σαν δικαιολογία Τα οικονομικά μας επειδή έχουμε στεγαστικό δάνειο και ότι θα είναι πάρα πολύ δύσκολο  όταν μεγαλώσουν τα δύο παιδιά μας να μπορέσουμε να τους προσφέρουμε ότι βοήθεια θέλουν....του φέρνω σαν παράδειγμα γνωστούς μας που έχουν δύο και τρία παιδιά και δεν είναι οικονομικά άνετοι....δεν κάνουμε τη μεγάλη ζωή άντε να φύγουμε ένα ταξίδι το Πάσχα στο χωριό και 15 μέρες το καλοκαίρι και αυτό πάλι στο χωριό δεν μπορώ να καταλάβω τι φταίει.... προσπαθώ να μην τσακώνομαι μπροστά στο παιδί γιατί γενικά σαν οικογένεια δεν έχουμε καβγάδες... αυτό το αγκάθι όμως δεν μπορώ να το βγάλω και ιδίως το τελευταίο χρόνο... ίσως φταίει που σε δύο χρόνια γίνομαι 40 χρονών...δεν είμαι και μικρή πλέον...τι με συμβουλευετε να κάνω??? έχω δοκιμάσει όλους τους τρόπους αλλά ο σύζυγος μου είναι ανένδοτος.... ευχαριστωωωωωω πολύ!!!!

Να του πεις ότι τα λεφτά ποτέ δεν θα είναι αρκετά ! Έτσι είναι η ζωη.. Εξαλλου κανείς δεν ξέρει τι του επιφυλάσσει το μελλον... μπορεί οι δουλειές του να πάνε καλύτερα! Δεν γίνεται να ζείτε με αυτό το άγχος!Στεγαστικό δάνειο έχουν σχεδόν όλοι! Πιστεύω ότι ίσως υπάρχουν κι άλλοι λόγοι πίσω από το οικονομικό. Σκέψου το πολύ καλά γιατί αυτό που προσπαθεί να σου επιβάλει ο καλός σου ίσως αργότερα το μετανιωσεις. 

Link to comment
Share on other sites

7 ώρες πρίν, letasnow είπε:

Καλησπέρα!!!είμαι είμαι μαμά ενός 7χρονου υπέροχου αγοριού....το πρόβλημά μου αν μπορεί να θεωρηθεί πρόβλημα είναι ότι τα τελευταία τρία χρόνια θέλω πάρα πολύ να κάνω ένα δεύτερο παιδί και ο άντρας μου δεν συμφωνεί με τίποτα σε αυτό...μου αναφέρει πάντα σαν δικαιολογία Τα οικονομικά μας επειδή έχουμε στεγαστικό δάνειο και ότι θα είναι πάρα πολύ δύσκολο  όταν μεγαλώσουν τα δύο παιδιά μας να μπορέσουμε να τους προσφέρουμε ότι βοήθεια θέλουν....του φέρνω σαν παράδειγμα γνωστούς μας που έχουν δύο και τρία παιδιά και δεν είναι οικονομικά άνετοι....δεν κάνουμε τη μεγάλη ζωή άντε να φύγουμε ένα ταξίδι το Πάσχα στο χωριό και 15 μέρες το καλοκαίρι και αυτό πάλι στο χωριό δεν μπορώ να καταλάβω τι φταίει.... προσπαθώ να μην τσακώνομαι μπροστά στο παιδί γιατί γενικά σαν οικογένεια δεν έχουμε καβγάδες... αυτό το αγκάθι όμως δεν μπορώ να το βγάλω και ιδίως το τελευταίο χρόνο... ίσως φταίει που σε δύο χρόνια γίνομαι 40 χρονών...δεν είμαι και μικρή πλέον...τι με συμβουλευετε να κάνω??? έχω δοκιμάσει όλους τους τρόπους αλλά ο σύζυγος μου είναι ανένδοτος.... ευχαριστωωωωωω πολύ!!!!

Γενικως ως πατέρας στο μεγάλωμα του πρώτου ποσο ενεργός ηταν; Εγω εχω πολυ κοντινή μου κοπελα, όπου στους δυο μηνες μετα την γεννα επέστρεψε στην δουλειά και το ωράριο της ηταν πολυ πιο δύσκολο απο του πατέρα. Το αποτέλεσμα ηταν φυσικα να εχει επωμιστεί το μεγαλύτερο βάρος της ανατροφής ο πατέρας και φυσικα η άρνηση του για δεύτερο παιδί.

εχωμια απορία αν θες να μου απαντήσεις πηγαίνοντας δεκαπέντε μερες Πάσχα και καλοκαίρι στο χωριό, αφήνετε χρηματα στην άκρη γι αυτο το παιδί; Ή δεν σας φτάνουν για διακοπές σε ενα νησί; Οι εμπειρίες που προσφέρονται  σε ενα παιδί απο ταξίδια ειναι ανεκτίμητες καθως διαμορφώνουν την παιδική του ηλικία και τον μετέπειτα χαρακτήρα του, εφ οσον υπάρχει η οικονομική δυνατοτητα φυσικα. Ποια η ουσία να ξέρει μονο το χωριό κι οταν φτασει 18 χρόνων να ανακαλύψει εναν αλλο κόσμο που του κρύβατε για να εχει χρηματα στην τράπεζα.

 Παιδια κανουν και άνθρωποι που δεν έχουν καν δικο τους σπίτι. Επισης βαλτον κάτω να σου εξηγήσει οταν λεει να προσφέρετε στο παιδί βοήθεια τι εννοεί. Να το στείλετε σε ξένο κολλέγιο να σπουδάσει; Να καλύψετε τα εξοδα το γάμου του, οπως συνήθιζαν οι δικοί μας γονείς; Να τους αφήσετε απο ενα σπίτι; Ή αν ειναι φοιτητής να μπορείτε να του στέλνετε χρηματα; Γιατι με την ηλικιακή διαφορα που θα έχουν τα παιδια σας υπάρχουν τα περιθώρια να ανταποκριθείτε και στο δεύτερο με τον τροπο που το κανατε για το πρώτο.αναλογα με τον στόχο.

 Τελος εχετε οι ίδιοι αδέρφια; Εχετε καλές σχέσεις , ειναι το στήριγμα σας, ; ειναι ενα καλο επιχείρημα οταν φύγετε απο την ζωή η κληρονομιά που θα αφήσετε στο παιδί σας θα ειναι το αδερφάκι του, αυτο θα το συνδέει με τις ρίζες του και θα ειναι δίπλα του.

  • Μου αρέσει 1

wRSzp2.pngUIzHp2.png

Link to comment
Share on other sites

Στην δουλειά μου επέστρεψα μετά από ένα χρόνο.... οπότε το μεγάλωμα του παιδιού έγινε περισσότερο από μένα γιατί είναι ελεύθερος επαγγελματίας και όπως καταλαβαίνεις δεν έχει σταθερό ωράριο οπότε δεν μπορώ να πω ότι μόνο εκείνος κοιτούσε το παιδί...με βοηθούσε αρκετά πάντως αλλά όχι σε σημείο να επωμιστεί όλο το μεγάλωμα....για τα ταξίδια έχεις δίκιο.... απλά έχουμε συνηθίσει γιατί έχουμε σπίτι στο χωριό και μας διευκολύνει πιο οικονομικά επειδή έχουμε κοντά θάλασσα.... αλλά σίγουρα παίρνουν πολλές εμπειρίες από ταξίδια.... όσον αφορά την βοήθεια είναι αυτά που αναφέρεις παραπάνω....μου αναφέρει ότι με τα οικονομικά μας δεν θα μπορέσουμε να βοηθήσουμε δύο παιδιά να σπουδάσουν να παντρευτούν και γενικά να τους βοηθήσουμε....και τέλος για να μην σε κουράζω άλλο το χειρότερο είναι πως και εκείνος και εγώ έχουμε αδέρφια με τέλεια σχέση....και του το αναφέρω σαν παράδειγμα αλλά εκείνος μου το γυρίζει ότι υπάρχει και η αντίθετη περίπτωση ότι αδέρφια δεν μιλάνε και δεν είναι απόλυτο ότι μια οικογένεια πρέπει οπωσδήποτε να είναι τετραμελής....τον άντρα μου τον γνωρίζω 15 χρόνια και έχω καταλάβει ότι τελικά είναι ευθυνοφοβος...και αυτό δυστυχώς έχει επιπτώσεις σε μένα....σ ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σου!!!!

Link to comment
Share on other sites

8 ώρες πρίν, Anna Ts είπε:

Να του πεις ότι τα λεφτά ποτέ δεν θα είναι αρκετά ! Έτσι είναι η ζωη.. Εξαλλου κανείς δεν ξέρει τι του επιφυλάσσει το μελλον... μπορεί οι δουλειές του να πάνε καλύτερα! Δεν γίνεται να ζείτε με αυτό το άγχος!Στεγαστικό δάνειο έχουν σχεδόν όλοι! Πιστεύω ότι ίσως υπάρχουν κι άλλοι λόγοι πίσω από το οικονομικό. Σκέψου το πολύ καλά γιατί αυτό που προσπαθεί να σου επιβάλει ο καλός σου ίσως αργότερα το μετανιωσεις. 

Πόσο δίκιο έχεις....το ξέρω και από γνωστούς μας ότι είναι χειρότερα από εμάς οικονομικά και όμως έκαναν δεύτερο παιδί....δεν μπορείς να φανταστείς πόσο φθείρεται η σχέση όταν ο ένας θέλει και ο άλλος δεν θέλει.... άλλος λόγος εκτός από οικονομικό δεν μου έχει αναφέρει...τι να σου πω....και ακριβώς η σωστή φράση είναι αυτή που μου έγραψες...μου επιβάλει...και σίγουρα θα το μετανιώσουμε και οι δύο αργότερα... όχι μόνο εγώ...σ ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σου!!!

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Just now, letasnow είπε:

Πόσο δίκιο έχεις....το ξέρω και από γνωστούς μας ότι είναι χειρότερα από εμάς οικονομικά και όμως έκαναν δεύτερο παιδί....δεν μπορείς να φανταστείς πόσο φθείρεται η σχέση όταν ο ένας θέλει και ο άλλος δεν θέλει.... άλλος λόγος εκτός από οικονομικό δεν μου έχει αναφέρει...τι να σου πω....και ακριβώς η σωστή φράση είναι αυτή που μου έγραψες...μου επιβάλει...και σίγουρα θα το μετανιώσουμε και οι δύο αργότερα... όχι μόνο εγώ...σ ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σου!!!

Να επιμείνεις στα δικά σου θέλω..καθίστε μιλήστε και βάλτε τα κάτω. Πες του ότι δεν θα αλλάξει προς το χειρότερο η ζωή σας αν κάνετε ακόμη ένα παιδί . Ίσα ίσα θα έχει και ο γιος σας ένα δικό του άνθρωπο. Σκεφτείτε ότι τα 7 χρόνια διαφοράς είναι υπέρ σας ως προς το οικονομικό κομμάτι. Γιατί δεν θα χρειαστεί να τους σπουδαζετε ταυτόχρονα. Πολλά πράγματα όπως ρούχα παιχνίδια κτλ θα τα βρει ο έτοιμα από το πρώτο παιδί. Όσον αφορά γάμους και πανηγύρια νομίζω ότι τα παιδιά σας θα είναι ικανά να φροντίσουν και να θρέψουν τον εαυτό τους. Σκέψου ότι στο εξωτερικό τα παιδιά φεύγουν από το σπίτι στα 18 κι όμως σπουδάζουν , δουλεύουν, παντρεύονται και ανοίγουν το δικό τους σπιτικό! Ελπίζω να κάνεις στο τέλος το σωστό για σένα και να μην δυστυχισεις εσύ για τα παράλογα αγχοι και την αποφυγή ευθυνών του συζύγου σου .

  • Μου αρέσει 1
Link to comment
Share on other sites

Νομίζω πως το οικονομικό είναι απλά η δικαιολογία, εσύ ξέρεις όμως καλύτερα αν όντως ισχύει αυτό. Πιστεύω πως απλά δεν έχει το κουράγιο για δεύτερο παιδί. Πόσο χρονών είναι; Έχει μεγαλώσει κ το πρώτο και ίσως βαριεται να ξαναμπεί στο mood ενος νεογέννητου...

  • Μου αρέσει 2

l4uHp3.pnghqpcp3.png

Link to comment
Share on other sites

12 ώρες πρίν, letasnow είπε:

Καλησπέρα!!!είμαι είμαι μαμά ενός 7χρονου υπέροχου αγοριού....το πρόβλημά μου αν μπορεί να θεωρηθεί πρόβλημα είναι ότι τα τελευταία τρία χρόνια θέλω πάρα πολύ να κάνω ένα δεύτερο παιδί και ο άντρας μου δεν συμφωνεί με τίποτα σε αυτό...μου αναφέρει πάντα σαν δικαιολογία Τα οικονομικά μας επειδή έχουμε στεγαστικό δάνειο και ότι θα είναι πάρα πολύ δύσκολο  όταν μεγαλώσουν τα δύο παιδιά μας να μπορέσουμε να τους προσφέρουμε ότι βοήθεια θέλουν....του φέρνω σαν παράδειγμα γνωστούς μας που έχουν δύο και τρία παιδιά και δεν είναι οικονομικά άνετοι....δεν κάνουμε τη μεγάλη ζωή άντε να φύγουμε ένα ταξίδι το Πάσχα στο χωριό και 15 μέρες το καλοκαίρι και αυτό πάλι στο χωριό δεν μπορώ να καταλάβω τι φταίει.... προσπαθώ να μην τσακώνομαι μπροστά στο παιδί γιατί γενικά σαν οικογένεια δεν έχουμε καβγάδες... αυτό το αγκάθι όμως δεν μπορώ να το βγάλω και ιδίως το τελευταίο χρόνο... ίσως φταίει που σε δύο χρόνια γίνομαι 40 χρονών...δεν είμαι και μικρή πλέον...τι με συμβουλευετε να κάνω??? έχω δοκιμάσει όλους τους τρόπους αλλά ο σύζυγος μου είναι ανένδοτος.... ευχαριστωωωωωω πολύ!!!!

Καλησπέρα! Τα οικονομικά προβλήματα πάντα υπάρχουν στην εποχή που ζούμε! Δεν είστε οι μόνοι που έχετε  στεγαστικό. Εγώ έχω τώρα εναν μπεμπακο 5 μηνων και ο άντρας μου έχει έναν γιο 13 ετών από τον πρώτο του γάμο και σκοπεύουμε να ξεκινήσουμε προσπάθειες για δεύτερο παιδί μόλις γίνει ο μπέμπης 10 μηνών εμείς λοιπόν σαν ζευγάρι έχουμε στεγαστικο,τα φροντιστήρια του μεγάλου μας παιδιού,τη δόση του.αυτοκινήτου και αποπληρωνουμε και ενα δάνειο που είχα πάρει όταν σπούδαζα για τα δίδακτρα μου. Επίσης η κουνιαδα μου έχει κάνει τρία παιδια και δουλεύει μονο ο αντρας της. Θα συμφωνούσα με το σύζυγό σου αν μου έλεγες ότι δε θα βγαίνεται για τα βασικά ενδυση,τροφή,θέρμανση αλλά εφόσον πάτε και διακοπές έχετε το εξοχικό σας σίγουρα η οικονομική σας κατάσταση είναι καλύτερη από άλλων που δε τα έχουν αυτά. Καλό είναι να το συζητήσετε διότι είναι μια σημαντική απόφαση και ότι κάνετε θα είναι απόφαση ζωής και για τους δυο και στις δυο περιπτώσεις. Όσο αφορά τα παιδιά όταν μεγαλώσουν σίγουρα θα σταθείτε δίπλα τους στις σπουδές κλπ αυτό όμως δε σημαινει ότι πρέπει να βρουν και τα πάντα έτοιμα. Εγώ παντρεύτηκα και δε πήραμε ευρώ ούτε από τους γονείς ούτε τα πεθερικά και ότι κάναμε ήταν μέσα στις δικές μας δυνάμεις αυτές οι απόψεις του τύπου οι γονείς πρέπει να πληρώνουν γάμους,βαφτίσεις κλπ είναι αρχαίες και άδικες για τους γονείς μας που δούλεψαν μια ζωή να μας μεγαλώσουν. Στην Αγγλία που ζει η αδελφή μου είναι αδιανόητο μετα τα 18 να βασίζεσαι οικονομικά στους γονείς. Συν οπως σου είπαν και άλλα κορίτσια θα βρει πολλά πράγματα έτοιμα από το μεγαλύτερο παιδί οπότε σαφώς τα εξοδα θα είναι λιγότερα από την πρώτη φορά. Σορρυ για το κατεβατό.

@Καντι θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου για τα ταξίδια προσφέρουν απίστευτες εμπειρίες στα παιδιά και αναμνήσεις. Πάντα λέμε με τον άντρα μου ότι όταν φτάσουν τα παιδιά μας σε μια ηλικία που θα έχουν τις δικές τους οικογένειες, ζωές θέλουμε να νιώθουν ότι είχαν μια γεμάτη παιδική ηλικία γεμάτη γέλια,χαρά και εμπειρίες. 

 

  • Μου αρέσει 2
  • Ευχαριστώ 1
Link to comment
Share on other sites

πρίν από 41 λεπτά , marianna1986 είπε:

Νομίζω πως το οικονομικό είναι απλά η δικαιολογία, εσύ ξέρεις όμως καλύτερα αν όντως ισχύει αυτό. Πιστεύω πως απλά δεν έχει το κουράγιο για δεύτερο παιδί. Πόσο χρονών είναι; Έχει μεγαλώσει κ το πρώτο και ίσως βαριεται να ξαναμπεί στο mood ενος νεογέννητου...

Είναι 42 ετών.... μπορεί να είναι και αυτό γιατί και με το πρώτο μην φανταστείς ότι τρελαίνεται για παιχνίδι...ο μικρός πρέπει να του ζητήσει τουλάχιστον 10 φορές για να παίξει μπάλα μαζί του

3 ώρες πρίν, Anna Ts είπε:

Να επιμείνεις στα δικά σου θέλω..καθίστε μιλήστε και βάλτε τα κάτω. Πες του ότι δεν θα αλλάξει προς το χειρότερο η ζωή σας αν κάνετε ακόμη ένα παιδί . Ίσα ίσα θα έχει και ο γιος σας ένα δικό του άνθρωπο. Σκεφτείτε ότι τα 7 χρόνια διαφοράς είναι υπέρ σας ως προς το οικονομικό κομμάτι. Γιατί δεν θα χρειαστεί να τους σπουδαζετε ταυτόχρονα. Πολλά πράγματα όπως ρούχα παιχνίδια κτλ θα τα βρει ο έτοιμα από το πρώτο παιδί. Όσον αφορά γάμους και πανηγύρια νομίζω ότι τα παιδιά σας θα είναι ικανά να φροντίσουν και να θρέψουν τον εαυτό τους. Σκέψου ότι στο εξωτερικό τα παιδιά φεύγουν από το σπίτι στα 18 κι όμως σπουδάζουν , δουλεύουν, παντρεύονται και ανοίγουν το δικό τους σπιτικό! Ελπίζω να κάνεις στο τέλος το σωστό για σένα και να μην δυστυχισεις εσύ για τα παράλογα αγχοι και την αποφυγή ευθυνών του συζύγου σου .

 

Πόσο επιμονή πια τρία χρόνια προσπαθώ... έχω κουραστεί και εγώ....αν μου έκανε το σκηνικό αυτό ενώ δεν είχαμε παιδί θα τον είχα χωρίσει για όλο αυτό το ψυχολογικό πόλεμο που μου κάνει.... αλλά τώρα σκέφτομαι το παιδάκι μου

πρίν από 43 λεπτά , Stelloudia είπε:

Καλησπέρα! Τα οικονομικά προβλήματα πάντα υπάρχουν στην εποχή που ζούμε! Δεν είστε οι μόνοι που έχετε  στεγαστικό. Εγώ έχω τώρα εναν μπεμπακο 5 μηνων και ο άντρας μου έχει έναν γιο 13 ετών από τον πρώτο του γάμο και σκοπεύουμε να ξεκινήσουμε προσπάθειες για δεύτερο παιδί μόλις γίνει ο μπέμπης 10 μηνών εμείς λοιπόν σαν ζευγάρι έχουμε στεγαστικο,τα φροντιστήρια του μεγάλου μας παιδιού,τη δόση του.αυτοκινήτου και αποπληρωνουμε και ενα δάνειο που είχα πάρει όταν σπούδαζα για τα δίδακτρα μου. Επίσης η κουνιαδα μου έχει κάνει τρία παιδια και δουλεύει μονο ο αντρας της. Θα συμφωνούσα με το σύζυγό σου αν μου έλεγες ότι δε θα βγαίνεται για τα βασικά ενδυση,τροφή,θέρμανση αλλά εφόσον πάτε και διακοπές έχετε το εξοχικό σας σίγουρα η οικονομική σας κατάσταση είναι καλύτερη από άλλων που δε τα έχουν αυτά. Καλό είναι να το συζητήσετε διότι είναι μια σημαντική απόφαση και ότι κάνετε θα είναι απόφαση ζωής και για τους δυο και στις δυο περιπτώσεις. Όσο αφορά τα παιδιά όταν μεγαλώσουν σίγουρα θα σταθείτε δίπλα τους στις σπουδές κλπ αυτό όμως δε σημαινει ότι πρέπει να βρουν και τα πάντα έτοιμα. Εγώ παντρεύτηκα και δε πήραμε ευρώ ούτε από τους γονείς ούτε τα πεθερικά και ότι κάναμε ήταν μέσα στις δικές μας δυνάμεις αυτές οι απόψεις του τύπου οι γονείς πρέπει να πληρώνουν γάμους,βαφτίσεις κλπ είναι αρχαίες και άδικες για τους γονείς μας που δούλεψαν μια ζωή να μας μεγαλώσουν. Στην Αγγλία που ζει η αδελφή μου είναι αδιανόητο μετα τα 18 να βασίζεσαι οικονομικά στους γονείς. Συν οπως σου είπαν και άλλα κορίτσια θα βρει πολλά πράγματα έτοιμα από το μεγαλύτερο παιδί οπότε σαφώς τα εξοδα θα είναι λιγότερα από την πρώτη φορά. Σορρυ για το κατεβατό.

@Καντι θα συμφωνήσω απόλυτα μαζί σου για τα ταξίδια προσφέρουν απίστευτες εμπειρίες στα παιδιά και αναμνήσεις. Πάντα λέμε με τον άντρα μου ότι όταν φτάσουν τα παιδιά μας σε μια ηλικία που θα έχουν τις δικές τους οικογένειες, ζωές θέλουμε να νιώθουν ότι είχαν μια γεμάτη παιδική ηλικία γεμάτη γέλια,χαρά και εμπειρίες. 

 

 

Εμάς να σου πω την αλήθεια μας βοήθησαν και από τις δύο πλευρές αλλά στην αρχή μόνο... τώρα και εμείς είμαστε με τις δικές μας δυνάμεις... ίσως για αυτό το έχει σαν δεδομένο ότι πρέπει να βοηθήσει το παιδί του μεγαλώνοντας

Εμάς να σου πω την αλήθεια μας βοήθησαν και από τις δύο πλευρές αλλά στην αρχή μόνο... τώρα και εμείς είμαστε με τις δικές μας δυνάμεις... ίσως για αυτό το έχει σαν δεδομένο ότι πρέπει να βοηθήσει το παιδί του μεγαλώνοντας

Link to comment
Share on other sites

Τείνω να συμφωνήσω με την Μαριάννα ότι ίσως το οικονομικό είναι προσχημα . Μήπως νιώθει οτι δεν αντέχει το μεγάλωμα ενός δευτέρου παιδιου;ίσως είναι κουρασμένος  . Μπορεί να σκέφτεται οτι δεν θα ανταπεξέλθει σωστά δευτερη φορα. Ειδικά αν δεν περναει πολυ χρόνο με το πρωτο δεν πιστευω οτι θα θέλει να ασχοληθεί με το δευτερο. 

Αν και καταλαβαίνω ότι θες πολυ δευτερο παιδι, δεν ξέρω κατά ποσο θα μπορουσες να τον πεισεις και να τον κάνεις να αλλάξει γνώμη. Προσπάθησε να κάνεις μια δυο χαλαρες συζητήσεις ,αλλά κατά τη γνώμη μου, μη του βάλεις το μαχαίρι στο λαιμό αν δεν θέλει, γιατί μπορεί να καταλήξετε να καυγαδιζετε και να διαταραχθεί η οικογενειακή σας ισορροπία. 

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Just now, Mum to be είπε:

Τείνω να συμφωνήσω με την Μαριάννα ότι ίσως το οικονομικό είναι προσχημα . Μήπως νιώθει οτι δεν αντέχει το μεγάλωμα ενός δευτέρου παιδιου;ίσως είναι κουρασμένος  . Μπορεί να σκέφτεται οτι δεν θα ανταπεξέλθει σωστά δευτερη φορα. Ειδικά αν δεν περναει πολυ χρόνο με το πρωτο δεν πιστευω οτι θα θέλει να ασχοληθεί με το δευτερο. 

Αν και καταλαβαίνω ότι θες πολυ δευτερο παιδι, δεν ξέρω κατά ποσο θα μπορουσες να τον πεισεις και να τον κάνεις να αλλάξει γνώμη. Προσπάθησε να κάνεις μια δυο χαλαρες συζητήσεις ,αλλά κατά τη γνώμη μου, μη του βάλεις το μαχαίρι στο λαιμό αν δεν θέλει, γιατί μπορεί να καταλήξετε να καυγαδιζετε και να διαταραχθεί η οικογενειακή σας ισορροπία. 

 

Όχι με το ζόρι δεν μπορώ να κάνω κάτι γιατί αν δεν το θέλει θα είναι χειρότερα μετά... ίσως πρέπει να το πάρω απόφαση αν και θέλω χρόνο...μου είναι δύσκολο.... μακάρι να έρθουν έτσι τα πράγματα στον γιο μας και να μην νιώσει μοναξιά μεγαλώνοντας.... αλλά εγώ πάντα θα το έχω καημό.... ευχαριστώ κορίτσια πολύ και με συγχωρείτε αν σας κούρασα

Link to comment
Share on other sites

Δεν μας κουράζεις!!! Πάντως 42 χρόνων είναι, ακόμα μικρός για άντρας γι αυτό και δεν αγχώνεται. Κ εσύ θεωρητικά έχεις ακόμα τουλάχιστον πέντε χρόνια μπροστά σου! Πάντως στη θέση του άντρα σου είχα βρεθεί για κάνα χρόνο όταν με επριζε ο δικός μου για δεύτερο. Δεν με αγχωνε το οικονομικό, αυτά είναι αντρικά άγχη αλλά επειδή δεν είχαμε βοήθεια δεν ήθελα κ να ξαναμπλεξω με τις ανάγκες ενός νεογέννητου. Είχε μεγαλώσει καπως και το πρώτο και περνούσαμε ωραία οι τρεις μας! Είμαι κ 33 χρ οπότε έλεγα έχω ακόμα χρόνια μπροστά μου. Ώσπου μια μέρα μου είπε ή τώρα ή ποτέ κ κάπως με αγχωσε και τελικά ενεδωσα:-D

  • Μου αρέσει 1

l4uHp3.pnghqpcp3.png

Link to comment
Share on other sites

Τι εννοείς έχεις δοκιμάσει όλους τους τροπους;Αυτή η φράση όπως την εξέλαβα εγώ δεν ειναι ωραία.Αντιθετως ακούγεται χειριστικη και υπουλη.

Η γέννηση και η ανατροφή ενός παιδιού είναι μια τεράστια ευθύνη και μια τέτοια απόφαση δε παιρνεται ελαφριά την καρδιά.Πως να το κάνουμε δεν είναι σαν να τον ρωτας αν θέλει γεμιστά επειδή σου έλειψαν εσένα και εκείνος λέει οχι.Προκειται για μια απόφαση που αλλάζει οριστικά και αμετάκλητα τη ζωή σου και δε γίνεται να πιέζεις καταστάσεις για να αλλάξεις τη ζωή κάποιου με το έτσι θέλω.

Δεν είναι σωστό να "φορτώνεις"επιπλέον ευθύνες ένα άτομο το οποίο δε τις θέλει. Θα νιώθει παγιδευμένος σε κάτι που δε συμφώνησε ποτε για το υπόλοιπο της ζωής του.Δεν ακούγεται και πολύ χαρούμενο αυτό.

Όσον αφορά τα ταξίδια που ειπώθηκαν συμφωνώ ότι είναι κάτι μοναδικό για το παιδί και για όλη την οικογένεια αλλά νομίζω ότι έτσι χάνουμε το δάσος και κοιτάμε μόνο το δέντρο. Ζούμε σε δύσκολους καιρούς και μας περιμένουν ακόμα πιο δύσκολοι.Το να μιλάμε για ταξίδια φαντάζει πολυτέλεια ήδη για πολλές οικογένειες.Υπαρχουν σε μεγάλο βαθμό και οικογένειες που οι γονείς έχασαν τις δουλειές τους με τέτοια κρίση και εμείς καθόμαστε και συζητάμε τι ωραία που είναι ο γιαλός και τι καλά που αρμενίζουμε.Ας σοβαρευτούμε!Η απουσία ταξιδιών δε θα τραυματίσει μια παιδική ψυχούλα.Η έλλειψη βασικών αγαθών όμως,μπορεί!

Εννοείται πως όλοι οι γονείς θα θέλαμε ιδανικά να προσφερουμε τα πάντα στα παιδιά μας(ταξίδια,εκπαιδευτικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες,ευκαιρία φοίτησης σε ακριβά πανεπιστήμια κτλ) αλλα δε γεννηθήκαμε ωνασηδες και δεν πρέπει να έχουμε ως κριτήρια επιλογής τον πλούτο για να γίνεις γονιός.Ειναι ρατσιστικό και άδικο.Απολυτο κριτήριο όμως είναι κατά πόσο ένας άνθρωπος θέλει ένα παιδί η όχι.Δεν είναι το ίδιο ενα παιδι να μαθαίνει πως ηρθε στον κοσμο μετα απο αφορητη πίεση του ενός γονιού από τον άλλο και έτσι ο ένας γονιός δυστυχησε όπως δεν είναι και το ίδιο ένα παιδί να μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον που ακόμα και όταν δεν υπήρχε καν ως οντότητα ήταν επιθυμητό και καλοδεχούμενο.

 

  • Μου αρέσει 3
Link to comment
Share on other sites

Just now, Angela123 είπε:

Τι εννοείς έχεις δοκιμάσει όλους τους τροπους;Αυτή η φράση όπως την εξέλαβα εγώ δεν ειναι ωραία.Αντιθετως ακούγεται χειριστικη και υπουλη.

Η γέννηση και η ανατροφή ενός παιδιού είναι μια τεράστια ευθύνη και μια τέτοια απόφαση δε παιρνεται ελαφριά την καρδιά.Πως να το κάνουμε δεν είναι σαν να τον ρωτας αν θέλει γεμιστά επειδή σου έλειψαν εσένα και εκείνος λέει οχι.Προκειται για μια απόφαση που αλλάζει οριστικά και αμετάκλητα τη ζωή σου και δε γίνεται να πιέζεις καταστάσεις για να αλλάξεις τη ζωή κάποιου με το έτσι θέλω.

Δεν είναι σωστό να "φορτώνεις"επιπλέον ευθύνες ένα άτομο το οποίο δε τις θέλει. Θα νιώθει παγιδευμένος σε κάτι που δε συμφώνησε ποτε για το υπόλοιπο της ζωής του.Δεν ακούγεται και πολύ χαρούμενο αυτό.

Όσον αφορά τα ταξίδια που ειπώθηκαν συμφωνώ ότι είναι κάτι μοναδικό για το παιδί και για όλη την οικογένεια αλλά νομίζω ότι έτσι χάνουμε το δάσος και κοιτάμε μόνο το δέντρο. Ζούμε σε δύσκολους καιρούς και μας περιμένουν ακόμα πιο δύσκολοι.Το να μιλάμε για ταξίδια φαντάζει πολυτέλεια ήδη για πολλές οικογένειες.Υπαρχουν σε μεγάλο βαθμό και οικογένειες που οι γονείς έχασαν τις δουλειές τους με τέτοια κρίση και εμείς καθόμαστε και συζητάμε τι ωραία που είναι ο γιαλός και τι καλά που αρμενίζουμε.Ας σοβαρευτούμε!Η απουσία ταξιδιών δε θα τραυματίσει μια παιδική ψυχούλα.Η έλλειψη βασικών αγαθών όμως,μπορεί!

Εννοείται πως όλοι οι γονείς θα θέλαμε ιδανικά να προσφερουμε τα πάντα στα παιδιά μας(ταξίδια,εκπαιδευτικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες,ευκαιρία φοίτησης σε ακριβά πανεπιστήμια κτλ) αλλα δε γεννηθήκαμε ωνασηδες και δεν πρέπει να έχουμε ως κριτήρια επιλογής τον πλούτο για να γίνεις γονιός.Ειναι ρατσιστικό και άδικο.Απολυτο κριτήριο όμως είναι κατά πόσο ένας άνθρωπος θέλει ένα παιδί η όχι.Δεν είναι το ίδιο ενα παιδι να μαθαίνει πως ηρθε στον κοσμο μετα απο αφορητη πίεση του ενός γονιού από τον άλλο και έτσι ο ένας γονιός δυστυχησε όπως δεν είναι και το ίδιο ένα παιδί να μεγαλώνει σε ένα περιβάλλον που ακόμα και όταν δεν υπήρχε καν ως οντότητα ήταν επιθυμητό και καλοδεχούμενο.

 

Συμφωνω απολυτα. κ μενα οι γονεις μου παντα ηταν πολυ δυσκολα οικονομικα. δεν πηγαιναμε ταξιδια ποτε, δεν τρωγαμε εξω, δεν καναμε οσες δρασρηριοτητες θελαμε, δεν μας σπουδασαν, δεν μας πηραν αμαξι, δεν εδωσαν ευρω σε γαμο, γεννα κοκ. οχι γιατι δεν ηθελαν, αλλα γιατι δεν μπορουν. κι ομως τους υπεραγαπω κ με υπεραγαπουν κ τιποτα δε νιωθω να μου λειψε ουσιαστικα. ειναι παντα διπλα μου κ βοηθουν πρακτικα οσο κι οπου μπορουν, γιατι κι αυτοι εχουν σοβαρα προβληματα υγειας κι αυτο μου φτανει. βλεπω κ του αντρα μου που ειχαν την οικονομικη δυνατοτητα κ τον εχουν βοηθησει στο παρελθον, ποσο πιο μακρια τους νιωθουμε. γιατι πολυ απλα, δεν ειναι ουσιαστικα κοντα μας. κι οσο για σπουδες, ταξιδια, γαμους κλπ, με εκαναν εναν ανθρωπο που να παλεψω κ να μπορω να τα πραγματοποιησω ολα μονη. δουλευω απο τα 18, χωρις να χω σταματησει ποτε κ ειμαι πολυ περηφανη που τα καταφερα ολα μονη. κ πανεπιστημιο τελειωσα κ ταξιδια απο αμερικη μεχρι ασια εχω κανει κ γλωσσα δευτερη κ αμαξι δικο μου απεκτησα κ σπιτι ανοιξα κ γαμο εκανα κ ολα μονη μου, στηριημενη στα ποδια μου. κ για να επανελθω στο θεμα, η αποφαση αποκτησης παιδιου φερει τρομερες ευθυνες και πρεπει να ειναι κοινη. κι εφοσον ο ανθρωπος εδω και τρια χρονια αρνειται, να το σεβαστεις εφοσον εχεις αποφασισει να ζεις μαζι του. ειδαλλως, αν θες κι αλλο παιδι σωνει και ντε, παιρνεις κ συ αλλες αποφασεις κ κινεισαι αλλιως. δες τις προτεραιοτητες σου. κ εχε κατα νου...αν εσυ δεν ηθελες 2ο...θα σου αρεσε να σε πιεζει εκεινος; τι σημαινει να το απαιτησεις εφοσον το θες; αφου εχεις αποφασισει πως θες να ζεις μαζι του, ωφειλεις να σεβαστεις τις επιθυμιες του κ τις αποψεις τους. αν δεν εισαι διατεθιμενη, παρε διαφορετικες αποφασεις, χωρις ομως να υπολογιζεις σε κεινον.

  • Μου αρέσει 2
Link to comment
Share on other sites

Just now, Pagotoula είπε:

Συμφωνω απολυτα. κ μενα οι γονεις μου παντα ηταν πολυ δυσκολα οικονομικα. δεν πηγαιναμε ταξιδια ποτε, δεν τρωγαμε εξω, δεν καναμε οσες δρασρηριοτητες θελαμε, δεν μας σπουδασαν, δεν μας πηραν αμαξι, δεν εδωσαν ευρω σε γαμο, γεννα κοκ. οχι γιατι δεν ηθελαν, αλλα γιατι δεν μπορουν. κι ομως τους υπεραγαπω κ με υπεραγαπουν κ τιποτα δε νιωθω να μου λειψε ουσιαστικα. ειναι παντα διπλα μου κ βοηθουν πρακτικα οσο κι οπου μπορουν, γιατι κι αυτοι εχουν σοβαρα προβληματα υγειας κι αυτο μου φτανει. βλεπω κ του αντρα μου που ειχαν την οικονομικη δυνατοτητα κ τον εχουν βοηθησει στο παρελθον, ποσο πιο μακρια τους νιωθουμε. γιατι πολυ απλα, δεν ειναι ουσιαστικα κοντα μας. κι οσο για σπουδες, ταξιδια, γαμους κλπ, με εκαναν εναν ανθρωπο που να παλεψω κ να μπορω να τα πραγματοποιησω ολα μονη. δουλευω απο τα 18, χωρις να χω σταματησει ποτε κ ειμαι πολυ περηφανη που τα καταφερα ολα μονη. κ πανεπιστημιο τελειωσα κ ταξιδια απο αμερικη μεχρι ασια εχω κανει κ γλωσσα δευτερη κ αμαξι δικο μου απεκτησα κ σπιτι ανοιξα κ γαμο εκανα κ ολα μονη μου, στηριημενη στα ποδια μου. κ για να επανελθω στο θεμα, η αποφαση αποκτησης παιδιου φερει τρομερες ευθυνες και πρεπει να ειναι κοινη. κι εφοσον ο ανθρωπος εδω και τρια χρονια αρνειται, να το σεβαστεις εφοσον εχεις αποφασισει να ζεις μαζι του. ειδαλλως, αν θες κι αλλο παιδι σωνει και ντε, παιρνεις κ συ αλλες αποφασεις κ κινεισαι αλλιως. δες τις προτεραιοτητες σου. κ εχε κατα νου...αν εσυ δεν ηθελες 2ο...θα σου αρεσε να σε πιεζει εκεινος; τι σημαινει να το απαιτησεις εφοσον το θες; αφου εχεις αποφασισει πως θες να ζεις μαζι του, ωφειλεις να σεβαστεις τις επιθυμιες του κ τις αποψεις τους. αν δεν εισαι διατεθιμενη, παρε διαφορετικες αποφασεις, χωρις ομως να υπολογιζεις σε κεινον.

Συγχαρητήρια που κατάφερες τόσα πράγματα μόνη σου!Οι γονείς σου σου έδωσαν τα μεγαλύτερα εφόδια:αγάπη και επιμονή στους στόχους σου!

 

  • Ευχαριστώ 1
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Εγγραφείτε ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Για να δημοσιεύσετε ένα σχόλιο θα χρειαστεί να είστε εγγεγραμμένο μέλος. Είναι δωρεάν.

Δημιουργήστε νέα εγγραφή

Κάντε εγγραφή να συμμετάσχετε στις συζητήσεις - είναι εύκολη και γρήγορη!

Δημιουργήστε νέα εγγραφή

Σύνδεση

Έχετε ήδη έναν λογαριασμό χρήστη; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Δημιουργία νέου...