ΘΡΗΣΚΕΥΟΜΕΝΕΣ ΤΟΥ PARENTS..

[Dimitra83]

εχουμε εδω κατι ελληνιδες μαρτυρες του ιεχωβα εχουν ερθει 3 φορες σε μενα εχουν φαει ακυρο και παλι επιμενουν

[myfavouritelullaby]

Καλησπερούδια κορίτσια!!!

Ελπίζω να είστε όλες καλά και να είχατε μια όμορφη Κυριακή!!

Dimitra μου πώς είσαι?? Το παιδί???

'Εχετε δίκιο για όλα όσα λέτε με μερικούς που αντιλαμβάνονται λάθος τη θρησκεία..

Εγώ πάντως με βρίσκω να αναθεωρώ για πολλά απο όσα κορόιδευα στο παρελθόν..

Πήγα εκκλησία για δεύτερη φορά (!!) στη σειρά (έχω αποφασίσει να το καθιερώσω,παλιά πήγαινα 1 φορά το δίμηνο και ΑΝ) και βλέπω διαφορές..με έχει βοηθήσει πολύ και στα θέματά μου (θυμώνω εύκολα πολλές φορές,έχω και κάποιες παρεξηγήσεις ανα καιρούς). Με βλέπω πιο ψύχραιμη..για να δούμε!

[myfavouritelullaby]

Καλησπέρες!!!

Τι κάνετε κοπέλες??? Ελπίζω να σας έχει όλες ο Θεός καλά...

Είμαι κι εγώ πιο ήρεμη αυτές τις μέρες! επιτέλους..

Διάβασα ένα βιβλίο,αληθινή έμπνευση.Θέλω να το μοιραστώ μαζί σας. Είναι το "οι γαλάζιες ζώνες" του dan Buettner απο τις εκδόσεις διόπτρα.

Πρόκειται για μαθήματα μακροζωίας απο αιωνόβιους,μια επταετής μελέτη που έγινε ανα τον κόσμο,μελετώντας τις συνήθειες ανθρώπων που ξεπέρασαν τα 100..Στο σύνολό τους ήταν πολύ ευτυχισμένοι,όχι κατσούφηδες,οικογενειάρχες,δραστήριοι,και ως επι το πλείστον χορτοφάγοι Αξιζει να το διαβάσετε,εγώ το τελείωσα σε 2 μέρες και μου έφτιαξε το κέφι!

Την αγάπη μου

[Eviri]

Βραβεία Grammy 2012 : Άλλο ένα μαύρο τελετουργικό

The Vigilant Citizen / ΚΟΚΚΙΝΟΣ ΟΥΡΑΝΟΣ

Τα Βραβεία Grammy 2012 έλαβαν χώρα σʼ ένα φρικτό χρονικό πλαίσιο: μετά τον ξαφνικό, μυστηριώδη θάνατο της Whitney Houston. Παρʼ όλα αυτά … «η παράσταση έπρεπε να συνεχιστεί», αλλά με μεγάλα παράξενα σύμβολα και γεγονότα που έκαναν ένα πράγμα σαφές: Υπάρχει μια συγκεκριμένη σκοτεινή πλευρά στον κλάδο της ψυχαγωγίας. Θα εξετάσουμε τα γεγονότα γύρω από τα συμβολικά στοιχεία των Βραβείων Grammy 2012 και θα δείτε πώς η τελετή μετατράπηκε σε άλλο ένα

mega-τελετουργικό. (Το βίντεο είναι στο τέλος).

Το Μαύρο Τελετουργικό

Στην φωτογραφία η, κατά δήλωσή της bisexual, Nicki Minaj μπαίνει στα Grammys φορώντας μια τελετουργική κόκκινη ρόμπα, το χρώμα της θυσίας και της μύησης. Δίπλα της ένας τύπος ντυμένος σαν «Πάπας».

CYuyAzVdiAg

Σχ. ΚΟ: Αυτή ιστορία με την διακωμώδηση / γελοιοποίηση κάθε χριστιανικού συμβόλου που έχει γίνει ʽmustʼ στον χώρο του «θεάματος», πρέπει να τελειώνει κάποτε. Και δεν μένουν στην γελοιοποίηση του Πάπα βέβαια. Σταυρός, Χριστός, Παναγία, Ευαγγέλιο κλπ, όλα στις αρρωστημένες ορέξεις τους ερμηνεύονται ως «πρωτότυπη καλλιτεχνική έμπνευση». Αλλά τι να πεις. Είναι εντυπωσιακή η εκκωφαντική «σιωπή» και η αδράνεια των χριστιανών σε κάθε τέτοιου είδους γελοιοποιήσεις. Λέτε όλοι αυτοί οι ακριβοπληρωμένοι γελοίοι να τολμούσαν να κοροϊδέψουν έναν Ιμάμη; Ή έναν Ραβίνο; Ή τον πρόεδρο Ομπάμα;!!! ;H τους γκέι; Αλλά οι χριστιανοί βλέπετε, πρέπει να είναι πάντοτε τα «άκακα πρόβατα» που τα υπομένουν όλα χωρίς να βγάζουν κιχ….

Για το Vigilant Citizen η κόκκινη ρόμπα της «καλλιτέχνιδος» μπορεί να ήταν μια αναφορά στη θυσία του αίματος της Whitney, για τον θάνατο της οποίας έχει το δικό του σκεπτικό.

Η τελετή απονομής των βραβείων Grammy μπορεί να άρχισε με μια εγκάρδια προσευχή για την Whitney Houston, αλλά τελείωσε με μια all-out σατανική μαύρη λειτουργία. Από το "κόκκινο χαλί" της εισόδου της μέχρι το μουσικό της μέρος, η Nikki Minaj έπαιξε το ρόλο μιας γυναίκας που είχε καταληφθεί από ένα δαίμονα με το όνομα “Roman Zolanski”. Τα Βραβεία Grammy 2012 προφανώς επιλέχθηκαν για να «ξορκίσουν» το δαίμονα της Nikki και να το παρουσιάσουν στον κόσμο ως το νέο της alter-ego. Στα Βραβεία Γκράμι του περασμένου έτους, η Lady Gaga παρουσίασε επίσης μια νέα περσόνα στο Born This Way: Μια Gaga με κέρατα στο μέτωπό της.

Σε μια μουσική βιομηχανία διαποτισμένη με την έννοια του ελέγχου του νου (mindcontrol), η έννοια να αλλάζεις personas-που είναι εντελώς ξεχωριστές από τους καλλιτέχνες, είναι σήμερα ο κανόνας. Η χορωδία του τραγουδιού της Minaj ʽRoman Holidayʼ φαίνεται να αναφέρεται στη διαδικασία ελέγχου του νου:

Πάρε τα φάρμακά σου, Roman

Πάρε σύντομες διακοπές, Roman

Θα είναι εντάξει

Θα πρέπει να γνωρίζεις το σταθμό σου, Roman

Μερικές αλλαγές στα ρούχα σου και το μυαλό σου

Κάνε ένα μικρό διάλειμμα, μικρό διάλειμμα

Από τη φίμωσή σου

Υπάρχουν τόσα πολλά που μπορείς να πάρεις, μπορείς να πάρεις

Ξέρω πόσο άσχημα χρειάζεσαι Roman (ρωμαϊκές) διακοπές

Οι σκλάβοι του mind-control είναι άτομα που λαμβάνουν μεγάλες ποσότητες φαρμάκων, ενώ τα ρούχα τους και ο εγκέφαλός τους έχουν "τροποποιηθεί" από τους χειριστές τους. Αυτό επιτυγχάνεται με τον εξαναγκασμό του θύματος να αποσυνδεθεί από την πραγματικότητα μέσα από έντονο τραύμα και τον πόνο: "Υπάρχουν τόσα πολλά που μπορείς να πάρεις" πριν αποσυνδεθεί ο νους από την πραγματικότητα ή πάει σε "Roman διακοπές".

Η alter-persona της Minaj ονομάζεται Roman Zolanski. Έχει περίεργη προφορά και είναι προφανώς προϊόν σατανικού τελετουργικού. Το όνομα αυτό είναι εμπνευσμένο από τον πολωνοεβραίο σκηνοθέτη Ρομάν Πολάνσκι, που έκανε την ταινία ʽΤο μωρό της Ρόζμαριʼ, μια ταινία που αναφέρεται στη γέννηση του Αντιχρίστου. Ο Polanski είναι γνωστός επίσης για τις κατηγορίες για βιασμό με χρήση των ναρκωτικών, διαστροφή, σοδομισμό και άσεμνες και λάγνες πράξεις σε παιδί κάτω των 14 ετών, (τον Μάρτιο του 1977 η Πολιτεία του Λος Αντζελες απέδωσε στον Πολάνσκι έξι κατηγορίες ανάμεσα στις οποίες ο εξαναγκασμός για χρήση παραισθησιογόνων ουσιών σε ανήλικο και ο βιασμός ανηλίκου υπό την επήρεια ναρκωτικών). Παράξενος τύπος να σε «εμπνεύσει». Είναι όμως ένα περίπλοκο κομμάτι στην ιστορία της αποκρυφιστικής βιομηχανίας ψυχαγωγίας, και έτσι δεν αποτελεί έκπληξη αυτό το "αφιέρωμα" σʼ αυτόν από ένα πιόνι του κλάδου, όπως είναι η Minaj.

Ο πραγματικός προγραμματισμός Monarch επιτυγχάνεται με την χρήση ενός ισχυρού υπόγειου ρεύματος σατανικών εικόνων που στόχο έχουν να διαταράξουν και να τραυματίσουν το θύμα. Στην περίπτωση της Minaj, το alter ego της «εξορκίστηκε» σε μια σατανική μαύρη λειτουργία - που είναι, στην ουσία, μια παρωδία και μια βεβήλωση μιας συμβατικής χριστιανικής λειτουργίας.

Η Minaj ξεκινά το κομμάτι της δεμένη μέσα σε ένα σκηνικό που θυμιάζει καθολική εκκλησία. Η «δύναμη» που την έχει καταλάβει είναι προφανώς πολύ ισχυρή για να την κρατήσει κάτω. Καθώς τα παράθυρα της εκκλησίας διαλύονται από έκρηξη, ξελύνεται. Η Minaj κατεβαίνει στη συνέχεια στην ʽεκκλησίαʼ με άγριες διαθέσεις, αγγίζοντας και τρίβοντας τους νεαρού ʽιερείςʼ οι οποίοι προσπαθούν να προσευχηθούν στον Θεό.

Στη συνέχεια, η χορωδία κάνει μια παρωδία του κλασικού χριστιανικού ύμνου ʽO Come All Ye Faithfulʼ, κάποιος σαν ʽΠάπαςʼ μπαίνει στη σκηνή και κάνει την Minaj να αιωρείται.

Η χριστιανική λειτουργία μετατρέπεται σε πύρινο μαύρο μαγικό τελετουργικό.

Η απόδοσή της Minaj κατέστησε σαφές ότι ο Roman Zolanski δεν είναι τίποτα άλλο από ένα δαίμονα που δημιουργήθηκε για την Minaj και ʽεξορκίστηκεʼ από αυτήν μέσα από ένα μαύρο τελετουργικό.

Δείτε το βίντεο και προβληματιστείτε για την «βιομηχανία της ψυχαγωγίας» που στοχεύει κυρίως σε νεαρές ηλικίες.

Ιδού το βίντεο:

Fc6j5z78LxA

[myfavouritelullaby]

Είχα ξεχασμένο το θέμα μιας και δεν συμμετείχε κανείς..και έπαθα πλάκα με τα βίντεο που ανέβασες..φοβήθηκα!!Και δεν μπορούσα να πιστέψω οτι τέτοιου είδους χορευτικά/συμπεριφορές/μιμήσεις/σάτιρες είναι αποδεκτά ή ακόμα και νόμιμα!!Είναι σαν να σπρώχνουν την νεολαία σε διαστροφές,στο σατανισμό!

Μάλλον οι διάσημοι το έχουν δει οτι είναι επανάσταση να υποδύονται τους κακούς,τους απόβλητους,τους προκλητικούς...ποιος ξέρει???

[Eviri]

Ακριβώς Νανουρισματάκι, το χειρότερο ρεύμα στις μέρες μας δεν είναι τόσο η αθεΐα, όσο ο σατανισμός. Ειδικά η νεολαία και φυσικά οι διάσημοι το βρίσκουν σαν κάτι το διαφορετικό από τα τετριμμένα, αναχρονιστικά και ξεπερασμένα της χριστιανοσύνης και πιστεύουν ότι θα αποκτήσουν τη δύναμη (υλική και πνευματική) που υπόσχεται ο σατανισμός.

Όμως έχουν άγνοια και τύφλωση σχετικά με την παγίδα στην οποία πέφτουν. Ακριβώς όπως κάποιος που δανείζεται ένα υπέρογκο ποσό, δε διαβάζει τα ψιλά γράμματα του συμβολαίου που υπογράφει, βιάζεται να ξεκοκαλίσει τα χρήματα που παίρνει κι όταν έρχεται η ώρα της πληρωμής, δε γνωρίζει τι τον περιμένει.

[EleniAgglia]

Να προσθεσω και εγω κατι για τον Ρομαν Πολανσκυ.

Ισως λιγοι θυμουνται οτι ο Πολανσκυ που εχει γυρισει απο τα πιο επιτυχημενα και αγαπημενα θριλερ (Προσφατα τον Πιανιστα που αναφερεται στο διωγμο των Εβραιων στην Πολωνια), ειχε χασει τη γυναικα του το 1968. Η γυναικα του η οποια ηταν 8 μηνων εγκυος δολοφονηθηκε απο τον Τσαρλς Μανσον και την "Οικογενεια" του ουσιαστικα μια παραθρησκευτικη οργανωση της οποιας εγκεφαλος ηταν ο Μανσον.

Η Σαρον Τειτ, ηθοποιος στο επαγγελμα ( Η ωραιοτατη Σαρον Τειτ οπως εγραφε ο ελληνικος τυπος της εποχης), ηταν το πεμπτο θυμα της ομαδας. Οι αλλοι 4 ηταν 3 προσκεκλημενοι στο σπιτι των Πολανσκυ και ενας ντελιβερας που μαλλον πηγε τις πιτσες τη λαθος στιγμη, και τον σκοτωσαν κι αυτον.

Οι λεπτομερειες του εγκληματος ειναι ανατριχιαστικες, δε θα γραψω τιποτα αλλο, περα απο το οτι ο Πολανσκυ ελειπε απο το σπιτι και πολλοι θεωρουν αυτον ως ηθικο αυτουργο της δολοφονιας, κατι που βεβαια ποτε δεν αποδειχτηκε.

Κουτσομπολιο τωρα, η πρωην πεθερα μου ορκιζοταν, οτι τοτε το 68, οταν ειδε στην εφημεριδα τον Πολανσκυ, αμεσως ειπε οτι αυτος το εκανε και οτι της φαινοταν ενοχος! (ελεγε οτι εχει ενστικτο)

[Eviri]

Καλημέρα κορίτσια.

Έλεν την είχα ακούσει κι εγώ την ιστορία. Κρίμα στη γυναίκα που ήταν και 8 μηνών έγκυος τότε.

[EleniAgglia]

Ποσο αρρωστος πρεπει να σαι για να σκοτωσεις μια εγκυο κοπελα?

Για την ιστορια παντως του Πολανσκυ με τη 13χρονη για την οποια κατηγορηθηκε και καταδικαστηκε, η ιδια η κοπελα παραδεχτηκε οτι πηρε τα ναρκωτικα και συμμετειχε στα οργια εν γνωση της. Βεβαια ποση γνωση μπορει να εχει ενα κοριτσι 13 χρονων...επιπλεον η ηλικια της θα φαινοταν ακομα και αν προσπαθησε να την κρυψει!

Ο Πολανσκυ δικαστηκε ερημην (δεν προσηλθε στο δικαστηριο), και καταδικαστηκε ερημην στις ΗΠΑ. Αυτο σημαινει οτι συμφωνα με την εκει νομοθεσια, με το που θα πατησει το ποδι του στις ΗΠΑ συλλαμβανεται και οδηγειται στη φυλακη για να εκτισει την ποινη του. Φυσικα ο Πολανσκυ δεν εχει κανενα σκοπο να παει στην Αμερικη, και ακομα και οταν εγινε η απονομη των Οσκαρ και εκεινος κερδισε Οσκαρ για τον Πιανιστα, εστειλε εκπροσωπο του να παραλαβει το βραβειο...

[beba09]

Σε ωραίο κόσμο δίνουν βραβεία. Μπράβο.

[over the rainbow]

Καλημέρα σας.

Είμαι καινούργια σαν μέλος, αλλά επισκέπτομαι χρόνια το φόρουμ και πολύ συχνά το συμβουλεύομαι για οτιδήποτε χρειαστεί, οι απόψεις εδώ είναι πάντα χρήσιμες.

Διάβασα όλο το νήμα με πολύ ενδιαφέρον, συγχαρητήρια σε όλες τις κοπέλες για τις γνώσεις τους, τις γνώμες τους και τον τρόπο που τις εκφράζουν. Είμαι κ εγώ ένα άτομο με αναζητήσεις εσωτερικές, αλλά όχι αμφιβολίες για την πίστη μου προς τον Θεό και την ύπαρξή του.

Δυστυχώς δεν θυμάμαι καν την τελευταία φορά που κοινώνησα, ενώ την τελευταία φορά που εξομολογήθηκα είπα μόνο ό,τι με βασάνιζε εκείνη την στιγμή κι όχι όλα όσα έπρεπε. Μην με παρεξηγήσετε, δεν έκρυψα τίποτα από δόλο, απλά άλλα τα είχα ξεχάσει κι άλλα δεν πίστευα πως ήταν καν «αμαρτίες» όπως χαρακτηρίζονται ώστε να χρειαστεί να τις εξομολογηθώ.

Ευτυχώς όταν με ρώτησε ο ιερέας αν έχω κάτι άλλο να του πω και του απάντησα όχι, είδα στο βλέμμα του μια αμφιβολία, μια απογοήτευση καλύτερα, που με κλόνισε. Μου έδωσε ένα φυλλάδιο και μου είπε να το διαβάσω κι όποτε θελήσω να ξαναπάω να μιλήσουμε…

Δεν κρύβω ότι φεύγοντας ντροπιάστηκα, στενοχωρήθηκα και θύμωσα κιόλας, θύμωσα πολύ, γιατί όσο και να ήθελα να κοινωνήσω, χωρίς πρώτα να λάβω άφεση αμαρτιών δεν θα μπορούσα ποτέ να λάβω την Θεία Κοινωνία, αυτό ξέρω ότι είναι χειρότερο από όλα.

Αναρωτιόμουν μέσα στον θυμό μου τι τόσο κακό είχαν αυτά που του είπα ώστε να μη μου δώσει άφεση, ώσπου διάβασα το φυλλάδιο που μου είχε δώσει…..

Σοκαρίστηκα... κατάλαβα, δεν ήταν αυτά που του είχα πει ο λόγος που δεν μου έδωσε άφεση, αλλά αυτά που δεν του είχα πει…. και εξήγησα το βλέμμα του, σαν ένας γονέας που κοιτούσε το παιδί του που έφαγε σχεδόν όλο το γλυκό από το βάζο αλλά δεν καταλάβαινε ότι είχε κάνει κάτι κακό γιατί είχε αφήσει λίιιιιιιγο ακόμα στον πάτο… Ήταν η ευθύνη του να διδάξει στο παιδί τι είναι το καλό και τι το κακό….

Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε, νιώθω πως είμαι καλύτερα καθώς δεν πέρασα κι από τις πιο ήσυχες και βολικές καταστάσεις στην ζωή μου , έχω κάνει την αναζήτησή μου μόνη μου μέσα μου, έχω μάλιστα γράψει σε ένα χαρτί όλα όσα με βαραίνουν γιατί δεν θέλω να ξεχάσω τίποτα αλλά δεν ηρεμώ, έχω την ανάγκη όσο ποτέ να εξομολογηθώ και αν μου επιτραπεί να κοινωνήσω.

Ο λόγος που γράφω εδώ, παρόλο που το νήμα δεν είναι τόσο πρόσφατο, είναι γιατί θα ήθελα την βοήθειά σας ως προς τον πνευματικό που θα με βοηθήσει να πραγματοποιήσω αυτή την ανάγκη μου. Αυτός ο καλός ιερέας είναι πολύ μακριά και δεν έχω την δυνατότητα να ψάξω να τον βρω. Πείτε μου σας παρακαλώ υπάρχει κάποιος μέσα στην Αθήνα να πάω; Ποιος είναι ο δικός σας; Σε ποιον με συμβουλεύετε να απευθυνθώ; Θα πάω οπουδήποτε, αρκεί να μην φοβηθώ να του μιλήσω, να με συμβουλέψει, να με ηρεμήσει, όχι να κατακρίνει και να κουτσομπολεύει μετά.

Σας ευχαριστώ πολύ, ακόμα και που απλά διαβάσατε το μήνυμά μου…

[Eviri]

Γεια σου over the rainbow.

Δυστυχώς δεν θυμάμαι καν την τελευταία φορά που κοινώνησα, ενώ την τελευταία φορά που εξομολογήθηκα είπα μόνο ό,τι με βασάνιζε εκείνη την στιγμή κι όχι όλα όσα έπρεπε.

Είναι καιρός να επανέλθεις κορίτσι μου. Να ανακτήσεις το χαμένο χρόνο.

Μην με παρεξηγήσετε, δεν έκρυψα τίποτα από δόλο, απλά άλλα τα είχα ξεχάσει κι άλλα δεν πίστευα πως ήταν καν «αμαρτίες» όπως χαρακτηρίζονται ώστε να χρειαστεί να τις εξομολογηθώ.

Καταρχήν, μην απολογείσαι σε μας γιατί δεν είμαστε εδώ να κρίνουμε τις αμαρτίες κανενός. Ο Θεός τις κρίνει και ο Θεός τις συγχωρεί.

Ευτυχώς όταν με ρώτησε ο ιερέας αν έχω κάτι άλλο να του πω και του απάντησα όχι, είδα στο βλέμμα του μια αμφιβολία, μια απογοήτευση καλύτερα, που με κλόνισε. Μου έδωσε ένα φυλλάδιο και μου είπε να το διαβάσω κι όποτε θελήσω να ξαναπάω να μιλήσουμε…

Ο ορισμός της αμαρτίας είναι ένα λάθος που το κάνουμε όλοι μας. Οι πλειοψηφία των ανθρώπων δε γνωρίζει σχεδόν ούτε στο ελάχιστο ποια πράγματα θεωρούνται αμαρτήματα.

Φταίει βέβαια και ο τρόπος που μάθαμε πλέον να ζούμε, φταίνε πρωτίστως οι γονείς και οι δάσκαλοί μας που δε μας έδειξαν, που δεν επέμεναν, αλλά φταίμε κι εμείς οι ίδιοι που δεν ψάξαμε στην ενήλική μας ζωή ενώ ενδιαφερόμασταν έστω και λίγο.

Δεν κρύβω ότι φεύγοντας ντροπιάστηκα, στενοχωρήθηκα και θύμωσα κιόλας, θύμωσα πολύ, γιατί όσο και να ήθελα να κοινωνήσω, χωρίς πρώτα να λάβω άφεση αμαρτιών δεν θα μπορούσα ποτέ να λάβω την Θεία Κοινωνία, αυτό ξέρω ότι είναι χειρότερο από όλα.

Αφού το γνωρίζεις αυτό είσαι σε πάρα πολύ καλό δρόμο και αξίζει να προσπαθήσεις.

Αναρωτιόμουν μέσα στον θυμό μου τι τόσο κακό είχαν αυτά που του είπα ώστε να μη μου δώσει άφεση, ώσπου διάβασα το φυλλάδιο που μου είχε δώσει…..

Σοκαρίστηκα... κατάλαβα, δεν ήταν αυτά που του είχα πει ο λόγος που δεν μου έδωσε άφεση, αλλά αυτά που δεν του είχα πει…. και εξήγησα το βλέμμα του, σαν ένας γονέας που κοιτούσε το παιδί του που έφαγε σχεδόν όλο το γλυκό από το βάζο αλλά δεν καταλάβαινε ότι είχε κάνει κάτι κακό γιατί είχε αφήσει λίιιιιιιγο ακόμα στον πάτο… Ήταν η ευθύνη του να διδάξει στο παιδί τι είναι το καλό και τι το κακό….

Φαίνεται ότι σου έδωσε φώτιση να καταλάβεις. Έτσι κάπως γίνονται και τα μικρά θαύματα στα οποία δε δίνουμε σημασία (ακριβώς επειδή είναι τόσο δα μικρά) και τα προσπερνάμε.

Έχουν περάσει πολλά χρόνια από τότε, νιώθω πως είμαι καλύτερα καθώς δεν πέρασα κι από τις πιο ήσυχες και βολικές καταστάσεις στην ζωή μου , έχω κάνει την αναζήτησή μου μόνη μου μέσα μου, έχω μάλιστα γράψει σε ένα χαρτί όλα όσα με βαραίνουν γιατί δεν θέλω να ξεχάσω τίποτα αλλά δεν ηρεμώ, έχω την ανάγκη όσο ποτέ να εξομολογηθώ και αν μου επιτραπεί να κοινωνήσω.

Αυτή η τακτική θα σε βοηθήσει να μη θολώσει το μυαλό σου την ώρα που θα τα λες, γιατί ο διάβολος τότε είναι που μας δίνει την αμνησία και σκεπάζει με πέπλο τις σκέψεις με αποτέλεσμα να ξεχνάμε τα μισά την ώρα της εξομολόγησης.

Ο λόγος που γράφω εδώ, παρόλο που το νήμα δεν είναι τόσο πρόσφατο, είναι γιατί θα ήθελα την βοήθειά σας ως προς τον πνευματικό που θα με βοηθήσει να πραγματοποιήσω αυτή την ανάγκη μου. Αυτός ο καλός ιερέας είναι πολύ μακριά και δεν έχω την δυνατότητα να ψάξω να τον βρω.

Να σου πω πρώτα μια γνώμη και μετά αποφασίζεις τι θα κάνεις. Κανονικά, τον καλό ιερέα δεν πρέπει να τον αλλάζουμε. Ο λόγος είναι ότι σε γνωρίζει όπως ο γιατρός τον ασθενή που ξέρει το ιστορικό του. Εφόσον σε γνωρίζει και ίσως θυμάται κάποια από τα γεγονότα που του έχεις εξομολογηθεί θα ξέρει καλύτερα πώς να σου μιλήσει και μόνο αν χρειαστεί να σου δώσει κάποιον κανόνα να σου δώσει αυτόν που θα κρίνει καταλληλότερο.

Μην ξεχνάς ότι εκείνος ο ιερέας έσκυψε μέσα στην καρδιά και στο μυαλό σου και σε διάβασε. Είναι όπως ο γονιός με το παιδί του που το ξέρει πολύ καλά και καταλαβαίνει τις σκέψεις και τις αντιδράσεις του.

Πείτε μου σας παρακαλώ υπάρχει κάποιος μέσα στην Αθήνα να πάω; Ποιος είναι ο δικός σας; Σε ποιον με συμβουλεύετε να απευθυνθώ;

Ο δικός μου είναι στην Άνω Γλυφάδα. Εσύ σε ποια περιοχή μένεις;

Θα πάω οπουδήποτε, αρκεί να μην φοβηθώ να του μιλήσω, να με συμβουλέψει, να με ηρεμήσει, όχι να κατακρίνει και να κουτσομπολεύει μετά.

Περίμενε λίγο, αφού θα πας οπουδήποτε (άρα ίσως και αρκετά μακριά από το σπίτι σου, τότε γιατί δεν πηγαίνεις σ' εκείνον που σε ξέρει ήδη; )

Σας ευχαριστώ πολύ, ακόμα και που απλά διαβάσατε το μήνυμά μου…

Εμένα δε μου έκανε κόπο ούτε να το διαβάσω ούτε να απαντήσω.

Σου εύχομαι να βρεις σύντομα γαλήνη ψυχής και νου.

[over the rainbow]

Γεια σου eviri.

Σʼ ευχαριστώ πολύ για τις παραθέσεις σου και προπάντων για τις ευχές σου, ελπίζω να εισακουστούν.

Θα ήθελα να διευκρινίσω κάτι που με στενοχώρησε μεν αλλά οπωσδήποτε σίγουρα δεν φταις γιατί δεν με γνωρίζεις προσωπικά. Είπες:

«Ο ορισμός της αμαρτίας είναι ένα λάθος που το κάνουμε όλοι μας. Οι πλειοψηφία των ανθρώπων δε γνωρίζει σχεδόν ούτε στο ελάχιστο ποια πράγματα θεωρούνται αμαρτήματα.

Φταίει βέβαια και ο τρόπος που μάθαμε πλέον να ζούμε, φταίνε πρωτίστως οι γονείς και οι δάσκαλοί μας που δε μας έδειξαν, που δεν επέμεναν, αλλά φταίμε κι εμείς οι ίδιοι που δεν ψάξαμε στην ενήλική μας ζωή ενώ ενδιαφερόμασταν έστω και λίγο»

και συμφωνώ απόλυτα σε όλα, μόνο που στην δική μου περίπτωση δεν ισχύει ούτε στο ελάχιστο αυτό: «φταίνε πρωτίστως οι γονείς»

Οι γονείς μου ήταν στον χώρο της εκκλησίας, με τις πράξεις και τους χαρακτήρες τους μου έδιναν το καλύτερο παράδειγμα που θα μπορούσα να έχω και να ακολουθήσω, οι αρχές και το ήθος με τα οποία με γαλούχησαν είναι βαθιά ριζωμένα μέσα μου, με καθοδηγούσαν, πολλές φορές με πίεζαν να κάνω αυτό που ήξεραν ότι ήταν το σωστό, μόνο που εγώ τότε δεν το καταλάβαινα, κάποια στιγμή άρχισα να αντιδρώ και έκανα την επανάστασή μου όπως σχεδόν όλα τα παιδιά κι ας ήταν λάθος, κι εκείνοι έκαναν το μόνο που μπορούσαν όταν τους άφηνα, απλά να μʼ αγαπούν και να είναι δίπλα μου. Όχι, τα λάθη ήταν όλα δικά μου.

Όσο για τον καλό ιερέα που με διάβασε και τον διάβασα δυστυχώς βρίσκεται σε άλλη πόλη, έτυχε και πήγα μόνο εκείνη την μία φορά, δεν με γνωρίζει και εγώ δεν γνωρίζω ούτε το όνομά του. Έχουν περάσει πολλά χρόνια, δεν θα με θυμάται, δεν ξέρω καν αν είναι στον ίδιο ναό κι εξάλλου θα προτιμούσα να βρω κάποιον πνευματικό εδώ στην πόλη μου, ώστε όταν το νιώθω να μου είναι εύκολο να πηγαίνω να τον συμβουλεύομαι. Μένω στο Περιστέρι και είμαι εξοικειωμένη στο να αλλάζω δυο και τρεις συγκοινωνίες όταν θέλω να πάω κάπου.

[over the rainbow]

Την τακτική του να σημειώσω αυτά που θέλω να πω στην εξομολόγηση την είχα σκεφτεί κάποια στιγμή αλλά ντράπηκα, θεώρησα ότι είναι απρεπές να βγάλω «σκονάκι» αυτή την ιερή στιγμή, αλλά τελικά διάβασα σε ένα site την προετοιμασία που είναι καλό να κάνεις πριν την εξομολόγηση και το ανέφεραν εκεί, ότι είναι καλό και για τον ιερέα ώστε να μην καθυστερούμε και κουράζεται, από σεβασμό. Άρα λέω δεν είναι ντροπή, είναι κοινή λογική! Πήρα αμέσως μολύβι και χαρτί!!

[Eviri]

Γεια σου eviri.

Σʼ ευχαριστώ πολύ για τις παραθέσεις σου και προπάντων για τις ευχές σου, ελπίζω να εισακουστούν.

Δεν έκανα κάτι για το οποίο πρέπει να μ' ευχαριστείς.

Θα ήθελα να διευκρινίσω κάτι που με στενοχώρησε μεν αλλά οπωσδήποτε σίγουρα δεν φταις γιατί δεν με γνωρίζεις προσωπικά. Είπες:

και συμφωνώ απόλυτα σε όλα, μόνο που στην δική μου περίπτωση δεν ισχύει ούτε στο ελάχιστο αυτό: «φταίνε πρωτίστως οι γονείς»

Οι γονείς μου ήταν στον χώρο της εκκλησίας, με τις πράξεις και τους χαρακτήρες τους μου έδιναν το καλύτερο παράδειγμα που θα μπορούσα να έχω και να ακολουθήσω, οι αρχές και το ήθος με τα οποία με γαλούχησαν είναι βαθιά ριζωμένα μέσα μου, με καθοδηγούσαν, πολλές φορές με πίεζαν να κάνω αυτό που ήξεραν ότι ήταν το σωστό, μόνο που εγώ τότε δεν το καταλάβαινα, κάποια στιγμή άρχισα να αντιδρώ και έκανα την επανάστασή μου όπως σχεδόν όλα τα παιδιά κι ας ήταν λάθος, κι εκείνοι έκαναν το μόνο που μπορούσαν όταν τους άφηνα, απλά να μʼ αγαπούν και να είναι δίπλα μου. Όχι, τα λάθη ήταν όλα δικά μου.

Πραγματικά μίλησα εντελώς γενικά εφόσον δε σε γνωρίζω, εννοώντας ότι οι άνθρωποι της ηλικίας μας και κάτω δεν έχουν μπει πιο πολύ στα θρησκευτικά θέματα επειδή δεν έτυχαν κάποιας καθοδήγησης από το σπίτι και την οικογένεια απλά στην πλειοψηφία τους.

Ευτυχώς που υπάρχουν ακόμα οικογένειες σαν τη δική σου και κρατάνε τα θεμέλια της θρησκείας. Με αυτές τις βάσεις θα καθοδηγήσεις κι εσύ την οικογένεια που έχεις ή που θα αποκτήσεις.

Όσο για τον καλό ιερέα που με διάβασε και τον διάβασα δυστυχώς βρίσκεται σε άλλη πόλη, έτυχε και πήγα μόνο εκείνη την μία φορά, δεν με γνωρίζει και εγώ δεν γνωρίζω ούτε το όνομά του.

Όταν έγραψες μακριά φαντάστηκα σε άλλο Δήμο, όχι σε άλλη πόλη. Αυτό αλλάζει πολύ.

Μένω στο Περιστέρι και είμαι εξοικειωμένη στο να αλλάζω δυο και τρεις συγκοινωνίες όταν θέλω να πάω κάπου.

Ο πνευματικός που έχω εγώ πάντως δε μου δίνει άφεση αν δε με συμβουλεύσει πρώτα. Αναλύει πάντα αυτά που ακούει, συμβουλεύει πιο είναι το σωστό να κάνουμε και μετά δίνει την άφεση.

Αν ζητάς κάτι τέτοιο πες μου να σου στείλω π.μ.

Την τακτική του να σημειώσω αυτά που θέλω να πω στην εξομολόγηση την είχα σκεφτεί κάποια στιγμή αλλά ντράπηκα, θεώρησα ότι είναι απρεπές να βγάλω «σκονάκι» αυτή την ιερή στιγμή, αλλά τελικά διάβασα σε ένα site την προετοιμασία που είναι καλό να κάνεις πριν την εξομολόγηση και το ανέφεραν εκεί, ότι είναι καλό και για τον ιερέα ώστε να μην καθυστερούμε και κουράζεται, από σεβασμό. Άρα λέω δεν είναι ντροπή, είναι κοινή λογική! Πήρα αμέσως μολύβι και χαρτί!!

Καθόλου ντροπή, ίσα-ίσα που είναι πολύ καλή μέθοδος.

Χάρηκα που τα είπαμε λίγο σ' αυτά τα μηνύματα.