"Εναλλακτικές".. προσπάθειες!

[Mianmar]

Κορίτσια καλησπέρα.

Θα μακρηγορήσω γιατί είναι ένα θέμα στο οποίο δυσκολεύομαι να βρω την άκρη του νήματος.

Θα ήθελα πάρα πολύ να ακούσω εμπειρίες και γνώμες, μιας και το μυαλό μου δεν είναι πολύ καθαρό και όλα μου φαίνονται θολά με τόσες άκαρπες προσπάθειες [...]

Πάνω στην απελπισία του ενάμιση σχεδόν χρόνου άκαρπων προσπαθειών, ένιωθα πώς έπρεπε - ήθελα κάπου να ακουμπήσω, κάπου να εναποθέσω τις ελπίδες μου, κάπου που να πιάσει τόπο η δύναμη και η πίστη μου. Κάτι καινούργιο που να με κάνει να πώ ξανά "Ναι, πάμε πάλι!".

Δεν ήξερα που έπρεπε να απευθυνθώ... καλός ο ψυχολόγος, αλλά δε βοήθησε στο συγκεκριμένο θέμα. Αποφάσισα να στραφώ σε ομοιοπαθητικό... δε μου γέμισε το μάτι...

ελάττωσα πάααρα πολύ το κάπνισμα... ξεκίνησα γυμναστήριο... κάνω διατροφή... ασχολούμαι με τα βότανα και ό,τι άλλο προσφέρει απλόχερα η φύση...

Σταμάτησα να αγχώνομαι για κάποιο διάστημα, αλλά σήμερα (αδιαθέτησα) και ήρθε η ώρα να πάρω τη μεγάλη απόφαση το πρωί: Αν θα πάω για σπερματέγχυση. Είπαμε με το σύζυγο "Ναι, πάμε", και έκλεισα ραντεβού για Δευτέρα στο γυναικολόγο.

Παρ' ότι δεν έχω καμία σχέση με το Θεό και τις εκκλησίες, μου ήρθε η ιδέα να πάω σε ένα μοναστήρι που είναι κάπου εδώ κοντά.. να ηρεμήσω, να μείνω λίγο μόνη και να δω τα πράγματα ίσως λίγο πιο καθαρά.

Εκεί, ήταν μια μοναχή - συμπατριώτισσα και της εκμυστηρεύτηκα τους προβληματισμούς μου.

Ένιωσα καθαρή και σαν να ήθελα να κάνω μια νέα αρχή...

Μου έδωσε μία ζώνη (σαν κορδέλα) και μου είπε να προσεύχομαι πού και πού στον Άγιο Αρσένιο και να φοράω τη ζώνη συνέχεια...

Οπότε, πήρα το γυναικολόγο και ακύρωσα το ραντεβού της Δευτέρας.. Μου φαίνεται πιο σημαντικό να έχω μία εσωτερική ηρεμία παρά να τρέχω κάθε μέρα για υπέρηχους, φάρμακα και ενέσεις..

Αναρωτιέμαι, αξίζει τον κόπο ή από την απελπισία μου είμαι ικανή να κάνω τα πάντα...;

Εσείς πώς το αντιμετωπίζετε; Δεν έρχονται ώρες που θέλετε να τα τινάξετε όλα στον αέρα;

Αναμένω απαντήσεις... συγνώμη για τη μεγάλη ανάρτηση...

[eirinaki1981]

Μιαnmar,σε καταλαβαινω απολυτα!!μετα απο 3 χρονια προσπαθειων κοντεψα να χασω τον εαυτο μου,πηγα σε ψυχολογο γιατι ειχα προβλημα διαχειρισης αγχους & ακομη εχω ψυχοσωματικα.κανω εδω & 6 μηνες ομοιοπαθητικη,εχω δει βελτιωση στην ψυχολογια μου για τη γονιμοτητα δεν γνωριζω!φοραω και εγω μια ζωνη εδω και 3μηνες,πιστευω οτι ο θεος μου εδωσε δυναμη σε δυσκολες καταστασεις απο οταν ημουν παιδι & αντλω δυναμη απο αυτον.οχι δεν εισαι υπερβολικη,μην σκεφτεσαι ετσι,απλα χανουμε το νοημα της ζωης καποιες φορες,ωραια θελουμε να κανουμε παιδια αλλα αυτο πρεπει να ειναι αυτοσκοπος μας;;να παψουμε να ζουμε;να παψουμε να κοιμομαστε;να παψουμε να χαμογελαμε;πανω απο ολα εισαι ΕΣΥ!οταν ερθει το παιδακι,καλως να ορισει!μεχρι τοτε ζησε ομως!

[Mianmar]

Όχι, σε καμία περίπτωση δεν είναι αυτοσκοπός τα παιδιά.

Δε θυσιάζουμε μία ζωή που ήδη υπάρχει, για μια ζωή που δεν υπάρχει ακόμα...!

Κι εγώ κατά τη διάρκεια της μέρα φροντίζω να γεμίζω τις ώρες μου με πολλά και δημιουργικά πράγματα!

Αυτό λέω, λοιπόν. Μήπως όλα αυτά δεν είναι στ' αλήθεια αποτελεσματικά, αλλά μία διέξοδος από όλο αυτό το βάσανο....

Θα μου πεις, ό,τι νομίζεις οτι σε βοηθάει, πραγματικά σε βοηθάει!

Νιώθω πως, μετά από αποχή χρόνων, άρχισα ξανά να προσεύχομαι και μάλιστα με μεγάλη λαχτάρα!! Στα δύσκολα ο άνθρωπος ανατρέχει στα πάντα...

Κι εγώ σκέφτομαι από αύριο να παίρνω να αρχίσω ξανά τα ομοιοπαθητικά μου φάρμακα (την πρώτη φορά δεν τα πήρα...!)... σκέφτομαι να τα κάνω όλα παράλληλα. Όλο και κάτι θα πιάσει...:rolleyes:

[daskala]

Δεν μπορω να σου πω πως να το διαχειριστείς....γιατι ουτε κι εγω βρήκα ποτε τον τροπο...ο καθένας το παλεύει όπως ξερει και μπορει που λέει και το τραγούδι...εγω για δυο χρόνια γέμισα τη μερα μου με ενα σωρό δραστηριότητες σε συνδυασμό με τη δουλειά. Έτρεχα όλη μερα για να μη σκέφτομαι και το βραδυ απλά να πέφτω ξερή για ύπνο. Δε λέω, έκανα πολλα και δημιουργικά πραγματα που με ενα μωρο αργότερα δεν θα είχα το χρόνο να τα κανω...δε λέω, πέρασα όμορφα, γνώρισα ανθρώπους...ΑΛΛΑ, αυτο το άτιμο αλλα...τίποτα δε με γέμισε πραγματικά...ήξερα πολυ καλα τι ηθελα....και για αυτο δεν θεωρώ κίνηση απελπισίας αν καταφύγει κάποια κοπέλα σε σπερματεγχυση η εξωσωματικη....συνεχίζω παρακάτω...

[daskala]

Οταν θες κατι πολυ κανεις τα πάντα για αυτο...έτσι ξέρω και έτσι κανω απο πάντα...μεχρι να τα καταφερω...κι οποίος θέλει κατι πολυ το πετυχαίνει αργά η γρηγορα...με ολα τα μεσα.....με όλους τους πιθανούς τρόπους...

Η θρησκεία εχει το δικό της ρόλο και η προσευχή συχνά σε ηρεμει και σου δίνει δύναμη κι ελπίδα....αλλα δεν θα επεκταθώ αλλο σε αυτο γιατι ειναι προσωπικό του καθενός αν πιστεύει, που και ποσο....

Μαγικες λύσεις δεν υπάρχουν...ενα ξέρω να σου πω στα σίγουρα....μετα την καταιγίδα βγαινει ο ήλιος!! Αρκεί να υπόμεινεις την καταιγίδα...δεν ξέρω το γιατι αλλα έτσι ειναι ο άγραφος νόμος της ζωής. Τα καλύτερα έρχονται....κρατά το αυτο!!!

[Mianmar]

Σε ευχαριστώ για τις απαντήσεις.

Λύση ανάγκης δεν θεωρώ τη σπερματέγχυση..

Λύση ανάγκης εννοώ το ότι κάνω κινήσεις που δεν έκανα ποτέ πριν, όπως προσευχές, τάματα και τέτοια...

Κάνω ό,τι μπορώ ακόμα κι αν πριν πίστευα ότι αυτό δε θα ωφελήσει σε τίποτα απολύτως...

Στρέφομαι σε όλα τα μέσα, περιμένω απαντήσεις για κάτι τόσο αυτονόητο, κλαίω συνέχεια και στο τέλος, δε μπορώ να βγάλω άκρη.

Κι εγώ θέλω πολύ ένα μωρό, όχι για να έχω απλώς ένα μωρό, αλλά γιατί πιστεύω ότι με τον άντρα μου, έχουμε όλες τις προϋποθέσεις να φέρουμε έναν άνθρωπο στον κόσμο και να τον κάνουμε χαρούμενο. Έχουμε τόση αγάπη και στοργή να δώσουμε.

Δε θα μπορούσα να κάνω εξωσωματική παρ' όλα αυτά, γιατί κάτι τέτοιο θα κατέστρεφε την ψυχολογία μας κατά πολύ. Και δε θέλω, όταν-αν με το καλό γίνω ποτέ μανούλα, το μωρό να έχει μια μάνα με προβλήματα.

Βγάζω το καπέλο στις γυναίκες που εχουν το κουράγιο να το κάνουν!!

Αν κάποια κοπέλα κατάφερε κάτι με όλα αυτά τα μέσα, θα ήθελα να μου γράψει εδώ...

Ευχαριστώ πολύ...

[audette17]

Miannar καλησπερα κι απο μένα!πρωτα απο ολα σου ευχομαι μεσα απο την καρδιά μου συντομα να αποκτήσεις το πολυπόθητο μωρακι!

Εμενα η σχέση μου με τη θρησκεία ηταν η τυπική που εχουν οι περισσότεροι ανθρωποι! Την άνοιξη που μας περασε εκανα σπερματεγχυνση!εδω να σημειώσω οτι δεν έμεινα εγκυος με τη σπερματεγχυνση έμεινα ομως τον επόμενο μηνα απο αυτη και νομιζω πως έπαιξε ρόλο! Τις μερες λοιπον που περιμενα τα αποτελέσματα της σπερματεγχυνσης σκέφτηκα να παω να ανάψω ενα κερακι στην εκκλησία της γειτονιάς μου!μπαινοντας στο ναό ενστικτωδώς προχώρησα προς τα δεξιά και πηγα να προσκηνυσω μια εικονα!μολις έφτασα μπροστά στην εικονα διαπίστωσα πως ηταν της Παναγίας της εγκυμονουσας!!! Το θεώρησα σημάδι και απο κεινη τη μερα τη θεωρώ προστάτιδα μου! Έμεινα εγκυος τον επόμενο μηνα οπως σου ειπα, αλλα δυστυχως το μωρό μου παλλινδρομησε! Στην αρχή η πιστη μου κλονίστηκε! Ο πόνος μου εγινε οργή απέναντι σε όλους, ακομα και στο θεό! Ομως τωρα που περασε το πρωτο σοκ συνειδητοποίησα πως δεν πρεπει να χάσω την πιστη μου! Θεωρώ πως η επιστήμη μπορει να σε βοηθησει στην προσπάθειες σου να αποκτήσεις ενα μωρο, πιστευω ομως οτι ο θεος θα αποφασίσει ποτε θα σου το δώσει! Έχασα το μωρο μου και καμμια επιστήμη δεν μπόρεσε να το αποτρέψει! Αυτη ειναι καθαρά προςωπικη μου άποψη! Γνωμη μου να την κανεις σπερματεγχυνση αν πιστεύεις οτι θα σε βοηθησει, συνέχισε ομως παράλληλα και να προσεύχεσαι και να εχεις πιστη και να εισαι σιγουρη πως ολα θα πανε καλα!σου ευχομαι και παλι οτι καλύτερο!

[daskala]

Αν ρωτάς την άποψη μου περί θρησκείας να σου πω....ανέκαθεν πίστευα αν και η δική μου πίστη κλονίστηκε αρκετά τα δυο χρόνια που παρακαλούσα και δεν γινόταν τίποτα....πριν κανω εξωσωματικη στραφηκα πολυ προς την Παναγια και συγκεκριμένα την γοργοεπηκοο οπου και έταξα το μωρο μου σε εκείνη....επίσης επισκέφτηκα και τη αγ. Ειρήνη χρυσοβαλαντω και απο τη μερα της εμβρυομεταφορας φοράω τη ζώνη της. Δεν τη βγάζω καθολου μεχρι να γεννηςω. Προσωπικά πιστεύω οτι η παναγια με βοήθησε να μείνω εγκυος και καθημερινα την ευχαριστω απο τη μερα που το έμαθα...επίσης καθε μερα λέω την προσευχουλα της Παναγίας εγκυμονουσας που ειπε η κοπέλα πιο πάνω, ανακάλυψα την εικόνα της στα πατησια στην Αθήνα και το βιβλιαράκι με την προσευχουλα προς άτεκνους...

Εύχομαι να με αξιώσει να εκπληρώσω το τάμα μου σε λίγους μηνες...

Αν νιώθεις οτι σε βοηθάει η θρησκεία βρες το καταφύγιο σου εκει...το σίγουρο ειναι οτι ο θεος ξερει την κατάλληλη στιγμή...θυμάμαι που παρακαλούσα να μου στείλει ενα μωρο μονο αν ειναι να γεννηθεί υγιές, δεν ηθελα να περάσω την άσχημη εμπειρία μιας αποβολής...κι όσο ο καιρος περνούσε απογοητευομουν κι εγω κι έκλαιγα....αλλα ξεχνούσα μες στη λύπη μου τι είχα ζητήσει...ενα μωρο μονο οταν θα ηταν υγιές για να γεννηθεί...Αρα ΕΚΕΙΝΟΣ ξερει....

Μην απελπίζεσαι...εχε πίστη...ακόμα φοβάμαι κι εγω κι ακόμα αμφιβάλλω κατι φορές αν ολα θα πανε καλα...αλλα θέλει πίστη και προσευχή....σου εύχομαι πραγματικά κοριτσακι μου ολα να πανε καλα και να σου δωςει η παναγιτσα το μωρακι που τόσο θες....κι επειδή το θες πολυ και έχεις πολλή αγαπη μεσα σου να δώσεις , θα στο δωςει!!!

[Marigula]

Καλησπερα,

θεωρω πως για να προχωρησεις στο επομενο βήμα, οποιοδηποτε κι αν ειναι αυτο, ειτε σπερματεγχυση είτε εξωσωματική ειτε ακομη μία απλη προσπάθεια, πάνω από ολα πρέπει εσύ η ιδια να εχεις εσωτερική ηρεμία και να τα έχεις καλά με τον εαυτο σου. Ξέρω πως είναι παρα παρα πολύ δυσκολο αλλά δεν ειναι ακατορθωτο. Από την δικιά μου εμπειρία εσωτερική γαλήνη, ηρεμία και δυναμη να προχωρησεις την βρίσκεις μέσα απο την πίστη και την προσευχή.

Δεν ειμαι απο τα ατομα που καθε Κυριακή ειμαι εκκλησία, ή ακολουθω την νηστεία όπως πρέπει. Είμαι που τα ατομα ομως που νιωθω οτι ειμαι κοντα στην θρησκεια μας.

Σε κάθε μου προσπάθεια, και στην σπερματέγχηση αλλα και στις εξωσωματικές παντα προσευχουμουν και παντα πήγαινα και αναβα κερι, πριν προχωρήσω στην Αγία Μαρίνα και στην Παναγία. Πάντα επερνα ενα αρνητικό αποτελεσμα. Δεν εριχνα ευθυνες ουτε στον εαυτο μου, ούτε στον γιατρο αλλά παντα θυμωνα με τον Θεο την Αγία Μαρίνα και την Παναγία που δεν μου εδωσαν αυτο που ήθελα. Οπου ακουγα πως ενας Άγιος, μία Αγία βοηθούσε μία κοπέλα να μείνει έγκυος, εστρεφα το βλέμα μου στον/ην συγκεκριμένο. Ενιωθα πως δεν πιστευα, πως το εκανα αυτό γιατι απλα ήθελα κατι να πάρω.

Μέχρι που ήρθε η ώρα της 2ης εξωσωματικής και πάνω σε μία κουβέντα με μία αλλη κοπελα μου ειπε αυτη την φράση "Εχουμε πίστη και προσευχομαστε πάντα σε ενα Αγίο/α που τον έχουμε πάντα στην καρδια μας. Και η πιστη μας να ειναι δυνατή".

Στράφηκα πίσω στην Αγία Μαρίνα και στην Παναγία. Τις δύο Αγίες που ειχα πάντα κοντα μου, και παντα με βοηθούσαν όταν χρειαζομουν βοήθεια. Προσευχήθηκα, έκανα τάμα. Φορεσα την Ζώνη της Παναγίας και πήγα για την 2η μου εξωσωματική, ανημερα της Παναγίας, 25η Μαρτίου!!! Οχι γιατι το επεδιώξα εγω, για την συγκεκριμένη ημερα, γιατί ετσι επρεπε να γίνει. Ηταν η πρώτη φορά που πήγα και ενιωθα πραγματικα, ηρεμία και σιγουρια όταν θα πετυχω. Ηξερα μεσα μου ότι αυτη την φορά η Αγία και η Παναγία ήταν διπλα μου. 15 μερες μετα, πήρα στα χερια μου ενα θετικο τεστ, και τώρα περιμένω την αφιξη της κορης μου!!!

συν Αθηνά και χείρα κίνει: εκτός από την Αθηνά, κούνα και τα χέρια σου, δηλαδή, δε φτάνει να επικαλείσαι βοήθεια από τα θεία, αλλά οφείλεις να καταβάλεις και εσύ τις απαιτούμενες προσπάθειες.

Καλή επιτυχία σου ευχομαι, μεσα απο την καρδια μοΥ!!!

[audette17]

Marigula και daskala με το καλο να φέρετε στον κοςμο τα μωρακια σας και να εχετε κι εσεις και αυτα την ευλογία της Παναγίας!

Με συγκινήσατε και οι δυο με την πιστη και την επιμονή σας! Ολα θα γινουν, εχετε δικιο! Με τη βοήθεια του θεού! Εκείνος ξερει καλυτερα!

[daskala]

Marigula και daskala με το καλο να φέρετε στον κοςμο τα μωρακια σας και να εχετε κι εσεις και αυτα την ευλογία της Παναγίας!

Με συγκινήσατε και οι δυο με την πιστη και την επιμονή σας! Ολα θα γινουν, εχετε δικιο! Με τη βοήθεια του θεού! Εκείνος ξερει καλυτερα!

Σε ευχαριστω πολυ κορίτσι μου! Ο,τι επιθυμείς στο εύχομαι ολόψυχα!!!

[audette17]

Σε ευχαριστω πολυ κορίτσι μου! Ο,τι επιθυμείς στο εύχομαι ολόψυχα!!!

Να σαι καλα κοπέλα μου! Το ξέρω πως το λες με την καρδια σου! Αυτο που επιθυμούμε ολες σε αυτο το φόρουμ επιθυμώ κι εγω, να είμαι υγιής με τον άντρα μου και να φέρουμε στον κόσμο ενα γερο μωρακι! Και με τα λόγια σας πραγματικα με κάνατε να πιστέψω πως αργά ή γρήγορα με τη βοήθεια του Θεόυ, θα το αποκτησω και σας είμαι ευγνώμων γιαυτο!

[Mianmar]

Σας διαβάζω και κλαίω!

Τι όμορφα λόγια! Να έχετε μια τέλεια εγκυμοσύνη!

Μακάρι να συμβεί το ίδιο. Έρχονται κάποιες ώρες που νιώθω πεπεισμένη οτι δε θα γίνω μάνα....

Μακάρι να βγω ψεύτρα..!

Ευχαριστώ που μοιραστηκατε τις εμπειρίες σας μαζί μου!

[ouranio nektar9]

Καλησπερα,

θεωρω πως για να προχωρησεις στο επομενο βήμα, οποιοδηποτε κι αν ειναι αυτο, ειτε σπερματεγχυση είτε εξωσωματική ειτε ακομη μία απλη προσπάθεια, πάνω από ολα πρέπει εσύ η ιδια να εχεις εσωτερική ηρεμία και να τα έχεις καλά με τον εαυτο σου. Ξέρω πως είναι παρα παρα πολύ δυσκολο αλλά δεν ειναι ακατορθωτο. Από την δικιά μου εμπειρία εσωτερική γαλήνη, ηρεμία και δυναμη να προχωρησεις την βρίσκεις μέσα απο την πίστη και την προσευχή.

Δεν ειμαι απο τα ατομα που καθε Κυριακή ειμαι εκκλησία, ή ακολουθω την νηστεία όπως πρέπει. Είμαι που τα ατομα ομως που νιωθω οτι ειμαι κοντα στην θρησκεια μας.

Σε κάθε μου προσπάθεια, και στην σπερματέγχηση αλλα και στις εξωσωματικές παντα προσευχουμουν και παντα πήγαινα και αναβα κερι, πριν προχωρήσω στην Αγία Μαρίνα και στην Παναγία. Πάντα επερνα ενα αρνητικό αποτελεσμα. Δεν εριχνα ευθυνες ουτε στον εαυτο μου, ούτε στον γιατρο αλλά παντα θυμωνα με τον Θεο την Αγία Μαρίνα και την Παναγία που δεν μου εδωσαν αυτο που ήθελα. Οπου ακουγα πως ενας Άγιος, μία Αγία βοηθούσε μία κοπέλα να μείνει έγκυος, εστρεφα το βλέμα μου στον/ην συγκεκριμένο. Ενιωθα πως δεν πιστευα, πως το εκανα αυτό γιατι απλα ήθελα κατι να πάρω.

Μέχρι που ήρθε η ώρα της 2ης εξωσωματικής και πάνω σε μία κουβέντα με μία αλλη κοπελα μου ειπε αυτη την φράση "Εχουμε πίστη και προσευχομαστε πάντα σε ενα Αγίο/α που τον έχουμε πάντα στην καρδια μας. Και η πιστη μας να ειναι δυνατή".

Στράφηκα πίσω στην Αγία Μαρίνα και στην Παναγία. Τις δύο Αγίες που ειχα πάντα κοντα μου, και παντα με βοηθούσαν όταν χρειαζομουν βοήθεια. Προσευχήθηκα, έκανα τάμα. Φορεσα την Ζώνη της Παναγίας και πήγα για την 2η μου εξωσωματική, ανημερα της Παναγίας, 25η Μαρτίου!!! Οχι γιατι το επεδιώξα εγω, για την συγκεκριμένη ημερα, γιατί ετσι επρεπε να γίνει. Ηταν η πρώτη φορά που πήγα και ενιωθα πραγματικα, ηρεμία και σιγουρια όταν θα πετυχω. Ηξερα μεσα μου ότι αυτη την φορά η Αγία και η Παναγία ήταν διπλα μου. 15 μερες μετα, πήρα στα χερια μου ενα θετικο τεστ, και τώρα περιμένω την αφιξη της κορης μου!!!

συν Αθηνά και χείρα κίνει: εκτός από την Αθηνά, κούνα και τα χέρια σου, δηλαδή, δε φτάνει να επικαλείσαι βοήθεια από τα θεία, αλλά οφείλεις να καταβάλεις και εσύ τις απαιτούμενες προσπάθειες.

Καλή επιτυχία σου ευχομαι, μεσα απο την καρδια μοΥ!!!

Με το καλό να πάρεις το παιδάκι σου αγκαλιά.

Στην ιστορία σου βρήκα ομοιότητες με τη δικη μου στο σημείο πως αισθανομουν την ημερα της εξωσωματικης, ηρεμη κ χαρούμενη, ηταν ανήμερα του Αγιου Νεκταριου ειχα προσευχηθει, το πρωι πηγαμε κ στη λειτουργία για λιγο κι ενιωθα πως τελευταία φορα θα ενιωθα ετσι ξανα δηλ οτι ολα θα αλλαζαν για πάντα, οπως κι έγινε. Εγώ κ το επιδιωξα κι οχι δηλ του είπα του γιατρου κ οτι καμιά φορα ο κυκλος μου είναι μικρότερος απο 28, 29 ημερες πράγμα που έχει γινει ελαχιστες φορές, αλλα μετα την ωοληψια μου είπε εκείνος την ημέρα της ετ κ ενιωσα απίστευτη χαρα που ηταν 9 Νοεμβρίου!

Επίσης στο φορειο οσο καθόμουν μετα την ετ πηρα ολους όσους πιστευαν κ με κλάματα τους ζητησα να προσευχηθουν κι εγινε το θαύμα με μια προσπάθεια.

Καλη επιτυχία σε οσα κορίτσια προσπαθούν, ολα δεξιά να πανε.