Quantcast
Jump to content
Προσοχή σε SCAM μηνύματα! Μας ενημέρωσαν ότι εστάλει μήνυμα στα Αγγλικά, για αλλαγή κωδικού πρόσβασης. Δεν έχουμε στείλει κάτι τέτοιο. Τα μηνύματά μας, πάντα είναι μεταφρασμένα στα Ελληνικά & περιέχουν το λογότυπό μας. ×
➔ Parents.org.gr
  • Από την διαχείριση / Admin news

    • πρίν από 2 λεπτά , Angot είπε:

      εμένα πάντως ο εργοδοτουλης μπυ θέλει να με πληρώσει χαχαχα με έχει πάρει 3 φορες να με ρωτήσει αν θα με πληρώσει και ποτέ, του στυλ και τι δε θα πληρώνεσαι εσυ πια; άμα θες πλήρωσε με του ειπα δεν εχω θέμα  χαχαχα

      Ε δεν έχεις γεννήσει ακόμα γι'αυτό ΧΑ ΧΑ !!

Μακριά από τους γονείς μας...!!


CoffeeMaker

Recommended Posts

Just now, Νένα 27 είπε:

Εγώ πήγαινα κοντά 1 χρόνο...Και με βοήθησε πολύ στο τέλος όμως το χάσαμε...είχαμε δεθεί πήγαινα και της έλεγα την καθημερινότητα μου επειδή δεν είχα κάποιον άλλο και έτσι σταμάτησα...Ναι ψυχοφθόρο όλο αυτό...Αλλά δεν θέλω να τον χάσω...Δεν ξέρω τι να πρώτοσκεφτω να βάλω μια αρχή.. είναι πολλά αυτά που με προβληματίζουν..

Λογικο ειναι να σε προβληματιζουν ολα αυτα ..για αυτο νομιζω πως ανοιξες το θεμα για να ακουσεις και αλλες γνωμες και να προβληματιστεις..και σιγουρα μονο ετσι θα βρεθει λυση σε ολα..Δεν πολυκαταλαβα τον λογο που σταματήσες να πηγαίνεις στην ψυχολογο. Μάλιστα νομίζω ότι σταματήσες ακριβως εκει που αρχισες να αλλάζεις 

εννοείται κι εγώ δεν είμαι ψυχολόγος αν και γνωριζω αρκετα πράγματα.φιλικά στα λέω όλα αυτά όπως τα βλέπω εγώ από τη μεριά μου..Και φυσικά κάνεις δεν ειπε να χάσεις τον άντρα σου.ειμαι σίγουρη ότι ουτε εσύ ούτε εκείνος θέλετε να χάσετε ο ένας τον άλλον.εγω πιστεύω στις αλλαγές όχι στους χωρισμούς.(αναλογα την περιπτωση βεβαια)οταν κάποιος το θέλει μπορεί να αλλάξει.αρκει να το θέλει

Και κάτι ακόμη πολλές φορές κάνουμε υποχωρήσεις και αλλάζουμε π.χ το ντύσιμο όπως το θέλει ο σύντροφος και  φοβόμαστε μήπως αν δεν το κάνουμε τον χάσουμε..Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει τελικά..δεν θα χάσουμε τον άλλο αν δεν κάνουμε τις υποχωρήσεις τους αντιθέτως μπορεί να χάσουμε τον εαυτό μας.αυτο θέλει προσοχή.με αγάπη στα λέω κι ας μην σε ξέρω κάτι στον τρόπο σου με τραβήξε να στα πω όλα αυτά.

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

  • Απαντήσεις 34
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Εγω ηθελα να σου πω να προσπαθησεις να δεις και ολα τα θετικα που εχεις που ειναι παρα πολλα. Εχεις τον αντρα σου που ειναι καλος πατερας και σε αγαπαει εχεις τα παιδακια σου ζεις κοντα στη φυση στη θαλασσα σε ενα περιβαλλον καθαρο χωρις φασαρια και αγχος. Και δεν μπορει να εισαι η μοναδικη κοπελα στο χωριο που εχει μοντερνα μυαλα σιγουρα θα υπαρχουν και αλλες που νιωθουν οπως εσυ πρεπει μονο να τις αναγνωρισεις. Μη νομιζεις οτι οσοι ζουνε  στην Αθηνα εχουνε φιλους διασκεδαζουνε  συνεχεια εχουν δουλεια η εχουν αντρες με ανοιχτα μυαλα.  Εσυ εισαι τυχερη απο πολλες αποψεις και αν το συνειδητοποιησεις θα τα δεις ολα πιο θετικα. Αυτο δε σημαινει οτι δεν πρεπει να προσπαθησεις για να γινει ακομα πιο ομορφη η ζωη σου. Εγω καταλαβαινω οτι ο αντρας σου ειναι θετικος και τον εχεις κανει να βγει αρκετα απο τη νοοτροπια του χωριου και με τη συζητηση θα γινουν ακομα καλυτερα τα πραγματα! 

  • Μου αρέσει 1
Link to comment
Share on other sites

Just now, Νένα 27 είπε:

Εγώ πήγαινα κοντά 1 χρόνο...Και με βοήθησε πολύ στο τέλος όμως το χάσαμε...είχαμε δεθεί πήγαινα και της έλεγα την καθημερινότητα μου επειδή δεν είχα κάποιον άλλο και έτσι σταμάτησα...Ναι ψυχοφθόρο όλο αυτό...Αλλά δεν θέλω να τον χάσω...Δεν ξέρω τι να πρώτοσκεφτω να βάλω μια αρχή.. είναι πολλά αυτά που με προβληματίζουν..

Και τι συμβουλεύεις να κάνω...;

Αρχικα να λυσετε αυτό το θέμα, της ζήλιας..με υπομονή, κουβεντα κ αγάπη όλα λύνονται!!

  • Ευχαριστώ 1

CKejp2.pngsvqcp2.png

Link to comment
Share on other sites

πρίν από 10 λεπτά , Nansy29 είπε:

Λογικο ειναι να σε προβληματιζουν ολα αυτα ..για αυτο νομιζω πως ανοιξες το θεμα για να ακουσεις και αλλες γνωμες και να προβληματιστεις..και σιγουρα μονο ετσι θα βρεθει λυση σε ολα..Δεν πολυκαταλαβα τον λογο που σταματήσες να πηγαίνεις στην ψυχολογο. Μάλιστα νομίζω ότι σταματήσες ακριβως εκει που αρχισες να αλλάζεις 

εννοείται κι εγώ δεν είμαι ψυχολόγος αν και γνωριζω αρκετα πράγματα.φιλικά στα λέω όλα αυτά όπως τα βλέπω εγώ από τη μεριά μου..Και φυσικά κάνεις δεν ειπε να χάσεις τον άντρα σου.ειμαι σίγουρη ότι ουτε εσύ ούτε εκείνος θέλετε να χάσετε ο ένας τον άλλον.εγω πιστεύω στις αλλαγές όχι στους χωρισμούς.(αναλογα την περιπτωση βεβαια)οταν κάποιος το θέλει μπορεί να αλλάξει.αρκει να το θέλει

Και κάτι ακόμη πολλές φορές κάνουμε υποχωρήσεις και αλλάζουμε π.χ το ντύσιμο όπως το θέλει ο σύντροφος και  φοβόμαστε μήπως αν δεν το κάνουμε τον χάσουμε..Κάτι τέτοιο όμως δεν ισχύει τελικά..δεν θα χάσουμε τον άλλο αν δεν κάνουμε τις υποχωρήσεις τους αντιθέτως μπορεί να χάσουμε τον εαυτό μας.αυτο θέλει προσοχή.με αγάπη στα λέω κι ας μην σε ξέρω κάτι στον τρόπο σου με τραβήξε να στα πω όλα αυτά.

Το καταλαβαίνω κορίτσι μου πως μου τα λες φιλικά και για καλο και σ'ευχαριστώ γιαυτο...Έχω ανάγκη να ακούσω γνώμες και γι'αυτό μιλάω εδώ...Στην ψυχολόγο σταμάτησα γιατί στο τέλος δέθηκε και αυτή πολύ μαζί μου γίναμε σχεδόν φίλες και δεν μπορούσε να με διαχειριστεί μου μίλαγε όπως μίλαγε με την αδερφή της...Όταν έμαθε ότι πέθανε ο πατέρας έκλαιγα εγώ και πήγα να τα βγάλω γιατί ήμουν ερηπιο(πέθανε έτσι απλά στα καλά καθουμενα)Και δεν μπορούσε να με συμβουλέψει σαν γιατρός έκλαιγε μαζί μου...οπότε δεν είχαν νόημα πια οι συνεδρίες μας Ναι μεν ήθελα να με νιώθει αλλά ήθελα και την συμβουλή της ειδικού και αυτή η καημένη στεναχωριοταν για μένα δεν την κατηγορώ όισα ίσα.. από κει και πέρα έχω μπερδευτεί μέσα μου αλήθεια τώρα...τι με ενοχλεί περισσότερο δεν ξέρω να απαντήσω,η ζηλια;Η δουλειά ειλικρινά δν ξέρω...παρεπιπτωντος εδώ που μένω στο χωριό αυτό δεν δουλεύει καμιά γυναίκα παρά μόνο ελάχιστες που πάνε στα θερμοκήπια των αντρών τους όπως και γω που πήγαινα πριν κάνω τον μπέμπη..τον έχω χάσει παρά πολλές τον εαυτό μου αλλά ευτυχώς τον ξαναβρίσκω και μετά τον ξανακάνω και πάει λέγοντας...Ο γάμος περιέχει και τον συμβιβασμό και έχουμε βρεθεί στην μέση όπως ξαναείπε άρα υποχωρουμε και οι δύο...σε καμία περίπτωση δεν θέλω να τον χάσω...τον λατρεύω και αυτόν και την οικογένειά που αποκτήσαμε.. Και επειδή είμαι παιδί χωρισμένων γονιών δεν θέλω τα παιδιά μου να το ζήσουν...Στην αρχή είχα τάσεις φυγεις Μόλις έβλεπα τα σκούρα την βαλίτσα μου και να με κυνηγάει σταδιακά ωρίμασα και έκανα και παιδιά και τώρα το παιχνιδι παίζεται αλλιώς...

Just now, maroulini είπε:

Εγω ηθελα να σου πω να προσπαθησεις να δεις και ολα τα θετικα που εχεις που ειναι παρα πολλα. Εχεις τον αντρα σου που ειναι καλος πατερας και σε αγαπαει εχεις τα παιδακια σου ζεις κοντα στη φυση στη θαλασσα σε ενα περιβαλλον καθαρο χωρις φασαρια και αγχος. Και δεν μπορει να εισαι η μοναδικη κοπελα στο χωριο που εχει μοντερνα μυαλα σιγουρα θα υπαρχουν και αλλες που νιωθουν οπως εσυ πρεπει μονο να τις αναγνωρισεις. Μη νομιζεις οτι οσοι ζουνε  στην Αθηνα εχουνε φιλους διασκεδαζουνε  συνεχεια εχουν δουλεια η εχουν αντρες με ανοιχτα μυαλα.  Εσυ εισαι τυχερη απο πολλες αποψεις και αν το συνειδητοποιησεις θα τα δεις ολα πιο θετικα. Αυτο δε σημαινει οτι δεν πρεπει να προσπαθησεις για να γινει ακομα πιο ομορφη η ζωη σου. Εγω καταλαβαινω οτι ο αντρας σου ειναι θετικος και τον εχεις κανει να βγει αρκετα απο τη νοοτροπια του χωριου και με τη συζητηση θα γινουν ακομα καλυτερα τα πραγματα! 

Ο Θεός σε έβαλε προφανώς να μου τα γράψεις όλα αυτά και να σαι καλά γιατί με ανακουφίζει πολύ...Αυτό μου λέει και η αδερφή μου που είναι Αθήνα ακριβώς τα ίδια και επειδή τον ξέρει πολύ καλά τον εμπιστεύεται παρά πολύ...μου λέει ότι είναι τυχερή που τον έχω και το ξέρω και πως αφού δεν υπάρχει οικονομική στενότητα δεν υπάρχει λόγος να τρελαίνομαι με την δουλειά...ας το αφήσουμε αυτό το κομμάτι...Ναι υπάρχουν κοπελες Όχι από την Αθήνα αλλά από αλλά χωρίς της Κρήτης κοπελες ξαδέρφων του που έρχονται κάποιες φορές και τα βρίσκουμε στο κομμάτι της παρέας για να περάσει η ώρα μας...Αλλα δεν εχω εμπιστοσύνη να τους ανοίγομαι  να λέω αυτά που νιώθω..Αυτά που νιώθω τα κρατάω...ειμαι λίγο αυτοκαταστροφική πχ αν συμβεί κάτι που δεν μπορώ να διαχειριστώ με τίποτα όπως τον θάνατο του πατέρα μου ξεσπαω στον εαυτό μου όπως πίνω.. οχι αλκοολική...Αλλά στην συγκεκριμένη φάση της ζωής μου βουλιάζει απλά και το είχα ρίξει στην ρακί...Τότε λοιπόν πήγαινα ακόμα στην ψυχολόγο μου και της το είπα και μου λέει τι σε κάνει να πίνεις....σκέφτομαι....της λέω μιλάω ελεύθερα, κλαίω,λέω όσα σκέφτομαι και αν και εφόσον λέω κάτι που δεν πρέπει να πω με δικαιολογούν λέγοντάς έχει πιει....άρα μου λέει πίνεις για να ακουστείς χωρις να παρεξηγηθείς....λέω ναι ....ωραία μου λέει απο αύριο κομμένο...αύριο μόλις ξυπνήσεις θα βάλεις στο μυαλό σου ότι έχεις πιεί 5πτηρια ρακί θα αντιδράς σε όλα τα ερεθίσματα σαν να είσαι ζαλισμένη για να διώξεις την ενοχή από πάνω σου...το έκανε και δούλεψε...πολυ....

  • Μου αρέσει 1
Link to comment
Share on other sites

  • 1 χρόνο μετά...

Καλησπέρα! Επειδή πρόσφατα θα νιώσω κάτι αντίστοιχο (μετακομίζουνε στο χωριό του άντρα μου τον άλλο μήνα), πήρα το θάρρος να αναθερμανω το θέμα...

Πόσες κοπέλες μετακόμισαν από πόλη σε χωριό μακριά από τους δικούς τους??

Εμάς ήταν κοινή απόφαση και έκατσαν οι περιστάσεις και το αποφασισαμε... Απλά τώρα που πλησιάζει ο καιρός με έχει πιάσει τρομερό άγχος... Στεναχωριέμαι και για τους γονείς μου που θα φύγω μακριά τους, αν και θα είμαστε μόλις 2,5 ώρες μακριά...

Θα χαρώ να μοιραστούμε εμπειρίες και να δω τις απόψεις όσων το τόλμησαν...


cO4Yp3.png

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Εγγραφείτε ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Για να δημοσιεύσετε ένα σχόλιο θα χρειαστεί να είστε εγγεγραμμένο μέλος. Είναι δωρεάν.

Δημιουργήστε νέα εγγραφή

Κάντε εγγραφή να συμμετάσχετε στις συζητήσεις - είναι εύκολη και γρήγορη!

Δημιουργήστε νέα εγγραφή

Σύνδεση

Έχετε ήδη έναν λογαριασμό χρήστη; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Δημιουργία νέου...