Quantcast
Jump to content
Προσοχή σε SCAM μηνύματα! Μας ενημέρωσαν ότι εστάλει μήνυμα στα Αγγλικά, για αλλαγή κωδικού πρόσβασης. Δεν έχουμε στείλει κάτι τέτοιο. Τα μηνύματά μας, πάντα είναι μεταφρασμένα στα Ελληνικά & περιέχουν το λογότυπό μας. ×
➔ Parents.org.gr
  • Από την διαχείριση / Admin news

    • πρίν από 25 λεπτά , Kiddo είπε:

      Μπράβο κοριτσάκι μου! Είσαι και επίσημα έγκυος!! Χορταστικους διπλασιασμους εύχομαι!!

      Μη συγκρίνεις, κάθε κύημα είναι διαφορετικό ακόμα και στην ίδια γυναίκα!! Πολλοί μπορεί να είναι οι παράγοντες, για αυτό άλλωστε δίνουν τόσο μεγάλο εύρος φυσιολογικών τιμών στην εξέταση της χοριακής! Για την ώρα είναι πολύ καλή η τιμή της και να θυμάσαι ότι θέλουμε αύξηση τουλάχιστον 60% σε 72 ώρες..!

      Να σου πάνε όλα κατ'ευχήν γλυκιά μου!!🙏🙏🙏

      Σ' ευχαριστώ πολύ ❤️ Μακάρι να βγεις αληθινή ❤️

Μακριά από τους γονείς μας...!!


CoffeeMaker

Recommended Posts

Just now, Νένα 27 είπε:

Όχι καμία.... δεν μπορεί ο άντρας μου να πάμε τόσο μακρυα..έχει τις δουλειές τους εδώ είναι αγρότης...να για να φύγουμε από δω που ελπίζω να γίνει κάποια στιγμή δεν θα πάμε παρά πολύ μακρυά άντε να πάμε μισή ώρα δρόμο που είναι λίγο πιο πολιτισμένα χωριά εκεί...ακριβώς έχουμε ανάγκη από μια παρέα...Αυτό με στενάχωρει περισσότερο...θα ήμουν διαφορετικά αν είχα μια φίλη εδώ...

Όχι δεν είναι υπερβολική,πίστεψε με   .....Και είναι και παρά πολλά ακόμα που απλά δεν μπορώ να πω που έχουν συμβεί εδώ...Γιατί δεν λέγονται ...είναι πολύ διαφορετικά μαθημένοι...Και το σέβομαι αυτό αλλά να σέβονται και αυτοί εμένα..  κοίταξε,όπου και να πάμε εννοώ εντος Κρήτης γιατί ούτος ή άλλος εκτός δεν παίζει να φύγουμε δεν υπάρχει πιθανότητα να με αφήσει να δουλέψω...Αυτό μου το είχε πει από την αρχή και το είχα δεχτεί γιατί μόλις είχα τελειώσει το Λύκειο και δεν είχα μπει στην ανεξαρτησία της δουλειάς,δεν το είχα μάθει ακόμα...είχα δουλέψει 2 φορές αλλά σε παιδότοπους για το χαρτζιλίκι μου κάθε Σαββατοκύριακο και μετά 1 φορά σε fastfood για λίγο καιρό...Δεν είχα ακόμα μπει σε αυτή την διαδικασία όποτε δεν το αρνήθηκα δεν το σκέφτηκα καν...οπότε αυτό πλέον δεν αλλάζει...Από κει και πέρα το χόμπυ μου είναι τα βιβλία να διαβάζω πολύ μου αρέσει και το περπάτημα,σε βουνό σε θάλασσα όπου μπορώ είναι η ψυχοθεραπεία μου αλλά εδώ ούτε αυτό δεν εχω...ενω αν πηγαίναμε εκεί που προσπαθούμε να πάμε μπορώ τουλάχιστον να περπατάω όσο θέλω γιατί είναι λίγο πιο πολιτισμένοι άνθρωποι εκεί και επίσης έχω κορίτσια που όταν κατέβαινα να βλέπω τον μπαμπά μου έπαιζα μαζί τους τις διακοπές μου τις περνάγαμε μαζί...Ο άντρας μου τώρα Αθήνα Όχι δεν θα μπορούσε να ζήσει αλλά έχω παρατηρήσει και το έχει δεχτεί και ο ίδιος ότι έξω από το χωριό του νιώθει πιο ελεύθερος...εδώ που μένω είναι παραλιακά σκέψου το καλοκαίρι δεν κάνουμε μπάνιο εδώ που είναι δίπλα η θάλασσα γιατί κατεβαίνουν οι χωριανοί και σχολιάζουν και δεν θέλει...έχει παραξενιές δεν το αμφισβητώ σε καμία περίπτωση αλλά νιώθω ασφάλεια δίπλα του...ειμαι 26...Και Είμαι παιδί χωρισμένων γονιών και έχω περάσει παρά παρά πολύ άσχημα πράγματα στα παιδικά μου χρόνια...μεγάλωσα με την μάνα μου και τις αδερφές μου ο πατέρας μου Κρήτη ότι μπορούσε έκανε η μάνα μου για εμάς αξία μάνα αλλά αδυναμία είχα στον πατέρα μου και δεν υπήρχε δίπλα μου έλειπε πάντα κάτι και αυτό με κάποιον τρόπο το συμπληρώνει ο άντρας μου...ακουμπάει την ψυχή μου που ήταν χρονιαααα κλειδωμένη...Αυτό μου δίνει δύναμη και συνεχίζω...ξέρω πως κατηγορώ τον εαυτό μου μου το έλεγες και η ψυχολόγος που πήγαινα κάποιο διάστημα από παιδί το κάνω αυτό..έκανα λάθος που ήρθα εδώ και το πληρώνω τα παιδιά μου δεν φταίνε όμως έχουν έναν άψογο πατέρα όμως χάλια κοινωνία δεν έχουν τίποτα καλό να μάθουν από εδώ και γι αυτά και μόνο θα παλέψω να φύγουμε από δω στο άμεσο μέλλον.. 

Καλως την!!!!Έχεις τα δίκια σου και συ...Πόσο πια μονος;;;Ερώτηση κρίσεως...δουλεύεις εσύ εκεί που εισαι;;;παιδάκι εχεις;;;

Πω πω κορίτσι μου... και εγώ Κρήτη μένω...σε άλλη πόλη από τους γονείς μου...αλλα ήταν επιλογή μου...σπουδασα εδώ γνώρισα τον άντρα μου παντρευτηκαμε...εχουμε δύο παιδάκια... έχουμε τον κύκλο μας...μου λείπουν η αλήθεια είναι...και θα ήθελα να μένω στην πόλη που μεγάλωσα...αλλά λόγω δουλειάς δεν γίνεται...δύσκολο αυτό που περιγράφεις...δεν μπορώ να πιστέψω ότι υπάρχουν τέτοια χωριά στην Κρήτη!μα να μην μπορείς να βγεις από το σπίτι σου να πας στην θάλασσα τα παιδιά σου?εύχομαι να φύγετε από εκεί γρήγορα και να πάτε στο άλλο χωριό που λες...μπορεί να είναι καλύτερα τα πράγματα..πόσο είναι τα παιδάκια σου? πάνε σχολείο? άλλες μαμάδες που μπορείς να κάνεις παρέα δεν υπάρχουν?

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

  • Απαντήσεις 34
  • Πρώτη δημ/ση
  • Τελευταία Απάντηση

Περισσότερες δημοσιεύσεις

Just now, Afroditi85 είπε:

Πω πω κορίτσι μου... και εγώ Κρήτη μένω...σε άλλη πόλη από τους γονείς μου...αλλα ήταν επιλογή μου...σπουδασα εδώ γνώρισα τον άντρα μου παντρευτηκαμε...εχουμε δύο παιδάκια... έχουμε τον κύκλο μας...μου λείπουν η αλήθεια είναι...και θα ήθελα να μένω στην πόλη που μεγάλωσα...αλλά λόγω δουλειάς δεν γίνεται...δύσκολο αυτό που περιγράφεις...δεν μπορώ να πιστέψω ότι υπάρχουν τέτοια χωριά στην Κρήτη!μα να μην μπορείς να βγεις από το σπίτι σου να πας στην θάλασσα τα παιδιά σου?εύχομαι να φύγετε από εκεί γρήγορα και να πάτε στο άλλο χωριό που λες...μπορεί να είναι καλύτερα τα πράγματα..πόσο είναι τα παιδάκια σου? πάνε σχολείο? άλλες μαμάδες που μπορείς να κάνεις παρέα δεν υπάρχουν?

Και ναι υπάρχουν...έχει ακουστει και κατά καιρόυς στις ειδήσεις αυτό το υπέροχο καιρό για τα κατορθώματα τους...Αλλά ας μην λέω πολλά...6μιση είναι ο μεγάλος μου και 9 μηνών ο μικρός μου...Ναι πάει σχολείο αλλά όχι δεν εχω παρέες...με δύο τρεις κοπέλες ανταλλάσουμε ένα γεια και μετά η κάθε μία σπίτι της...οι υπόλοιπες είναι κλίκα.. βγάζουν τα μάτια η μια στην άλλη ανταλλάσουν τους άντρες τους αλλά κατά τ'άλλα είναι φίλες.. μην φανταστείς 6παιδακια σε κάθε τμήμα πρώτη Δευτέρα είναι μαζί 12 παιδάκια Τρίτη Τετάρτη μαζί Πέμπτη έκτη μαζί περίπου 38παιδακια όλα άρα λίγες μαμάδες.. καταλαβαίνεις.. Έχεις τον κύκλο σου τέλεια...κάτι είναι και αυτό!!!

Link to comment
Share on other sites

Just now, Νένα 27 είπε:

Και ναι υπάρχουν...έχει ακουστει και κατά καιρόυς στις ειδήσεις αυτό το υπέροχο καιρό για τα κατορθώματα τους...Αλλά ας μην λέω πολλά...6μιση είναι ο μεγάλος μου και 9 μηνών ο μικρός μου...Ναι πάει σχολείο αλλά όχι δεν εχω παρέες...με δύο τρεις κοπέλες ανταλλάσουμε ένα γεια και μετά η κάθε μία σπίτι της...οι υπόλοιπες είναι κλίκα.. βγάζουν τα μάτια η μια στην άλλη ανταλλάσουν τους άντρες τους αλλά κατά τ'άλλα είναι φίλες.. μην φανταστείς 6παιδακια σε κάθε τμήμα πρώτη Δευτέρα είναι μαζί 12 παιδάκια Τρίτη Τετάρτη μαζί Πέμπτη έκτη μαζί περίπου 38παιδακια όλα άρα λίγες μαμάδες.. καταλαβαίνεις.. Έχεις τον κύκλο σου τέλεια...κάτι είναι και αυτό!!!

Να σου ζήσουν τα παιδάκια σου!εμένα είναι 7 η μεγάλη μου και 11 μηνών η μικρή μου!καλά αυτό το διάστημα έχω κλειστεί αρκετά μέσα λόγω του μωρού...αλλά κάνω παρέα με μαμάδες...όποτε μπορώ...θα πάμε παιδικό θέατρο... καλούμε η μία την άλλη σε γενέθλια γιορτές κλπ... κάνουμε παρέα και με τους συγγενείς του άντρα μου αδέρφια ξαδέρφια...και από τις δουλειές μας..εγώ τώρα δεν θα δουλέψω για ένα διάστημα μέχρι να ξεπεταχτει και η μικρή...τι εννοείς ανταλλάσουν τους άντρες τους???πω πω!!!νομίζω μπορώ να καταλάβω για ποια περιοχή λες!

Link to comment
Share on other sites

πρίν από 2 λεπτά , Νένα 27 είπε:

Όχι καμία.... δεν μπορεί ο άντρας μου να πάμε τόσο μακρυα..έχει τις δουλειές τους εδώ είναι αγρότης...να για να φύγουμε από δω που ελπίζω να γίνει κάποια στιγμή δεν θα πάμε παρά πολύ μακρυά άντε να πάμε μισή ώρα δρόμο που είναι λίγο πιο πολιτισμένα χωριά εκεί...ακριβώς έχουμε ανάγκη από μια παρέα...Αυτό με στενάχωρει περισσότερο...θα ήμουν διαφορετικά αν είχα μια φίλη εδώ...

Όχι δεν είναι υπερβολική,πίστεψε με   .....Και είναι και παρά πολλά ακόμα που απλά δεν μπορώ να πω που έχουν συμβεί εδώ...Γιατί δεν λέγονται ...είναι πολύ διαφορετικά μαθημένοι...Και το σέβομαι αυτό αλλά να σέβονται και αυτοί εμένα..  κοίταξε,όπου και να πάμε εννοώ εντος Κρήτης γιατί ούτος ή άλλος εκτός δεν παίζει να φύγουμε δεν υπάρχει πιθανότητα να με αφήσει να δουλέψω...Αυτό μου το είχε πει από την αρχή και το είχα δεχτεί γιατί μόλις είχα τελειώσει το Λύκειο και δεν είχα μπει στην ανεξαρτησία της δουλειάς,δεν το είχα μάθει ακόμα...είχα δουλέψει 2 φορές αλλά σε παιδότοπους για το χαρτζιλίκι μου κάθε Σαββατοκύριακο και μετά 1 φορά σε fastfood για λίγο καιρό...Δεν είχα ακόμα μπει σε αυτή την διαδικασία όποτε δεν το αρνήθηκα δεν το σκέφτηκα καν...οπότε αυτό πλέον δεν αλλάζει...Από κει και πέρα το χόμπυ μου είναι τα βιβλία να διαβάζω πολύ μου αρέσει και το περπάτημα,σε βουνό σε θάλασσα όπου μπορώ είναι η ψυχοθεραπεία μου αλλά εδώ ούτε αυτό δεν εχω...ενω αν πηγαίναμε εκεί που προσπαθούμε να πάμε μπορώ τουλάχιστον να περπατάω όσο θέλω γιατί είναι λίγο πιο πολιτισμένοι άνθρωποι εκεί και επίσης έχω κορίτσια που όταν κατέβαινα να βλέπω τον μπαμπά μου έπαιζα μαζί τους τις διακοπές μου τις περνάγαμε μαζί...Ο άντρας μου τώρα Αθήνα Όχι δεν θα μπορούσε να ζήσει αλλά έχω παρατηρήσει και το έχει δεχτεί και ο ίδιος ότι έξω από το χωριό του νιώθει πιο ελεύθερος...εδώ που μένω είναι παραλιακά σκέψου το καλοκαίρι δεν κάνουμε μπάνιο εδώ που είναι δίπλα η θάλασσα γιατί κατεβαίνουν οι χωριανοί και σχολιάζουν και δεν θέλει...έχει παραξενιές δεν το αμφισβητώ σε καμία περίπτωση αλλά νιώθω ασφάλεια δίπλα του...ειμαι 26...Και Είμαι παιδί χωρισμένων γονιών και έχω περάσει παρά παρά πολύ άσχημα πράγματα στα παιδικά μου χρόνια...μεγάλωσα με την μάνα μου και τις αδερφές μου ο πατέρας μου Κρήτη ότι μπορούσε έκανε η μάνα μου για εμάς αξία μάνα αλλά αδυναμία είχα στον πατέρα μου και δεν υπήρχε δίπλα μου έλειπε πάντα κάτι και αυτό με κάποιον τρόπο το συμπληρώνει ο άντρας μου...ακουμπάει την ψυχή μου που ήταν χρονιαααα κλειδωμένη...Αυτό μου δίνει δύναμη και συνεχίζω...ξέρω πως κατηγορώ τον εαυτό μου μου το έλεγες και η ψυχολόγος που πήγαινα κάποιο διάστημα από παιδί το κάνω αυτό..έκανα λάθος που ήρθα εδώ και το πληρώνω τα παιδιά μου δεν φταίνε όμως έχουν έναν άψογο πατέρα όμως χάλια κοινωνία δεν έχουν τίποτα καλό να μάθουν από εδώ και γι αυτά και μόνο θα παλέψω να φύγουμε από δω στο άμεσο μέλλον.. 

Καλως την!!!!Έχεις τα δίκια σου και συ...Πόσο πια μονος;;;Ερώτηση κρίσεως...δουλεύεις εσύ εκεί που εισαι;;;παιδάκι εχεις;;;

Οχι, ακόμα δε δουλεύω κ έχω ενα μωρακι 6,5 μηνών..δε λέω ο άντρας μ παντα με στηρίζει στα οποία θέματα έχουμε με τους δικούς μας, με το παιδι είναι άψογος αλλά το καταλαβαίνετε κ εσείς ρε κορίτσια δεν είναι μόνο αυτά..η ζωή μας δεν είναι μονο άντρας κ παιδι κ προς θεού μη νομίζετε οτι δε μ αρέσει η οικογένεια μ ίσα ίσα ηταν συνειδητή επιλογή να κάνω οικογένεια απο νωρις

Just now, Νένα 27 είπε:

Και ναι υπάρχουν...έχει ακουστει και κατά καιρόυς στις ειδήσεις αυτό το υπέροχο καιρό για τα κατορθώματα τους...Αλλά ας μην λέω πολλά...6μιση είναι ο μεγάλος μου και 9 μηνών ο μικρός μου...Ναι πάει σχολείο αλλά όχι δεν εχω παρέες...με δύο τρεις κοπέλες ανταλλάσουμε ένα γεια και μετά η κάθε μία σπίτι της...οι υπόλοιπες είναι κλίκα.. βγάζουν τα μάτια η μια στην άλλη ανταλλάσουν τους άντρες τους αλλά κατά τ'άλλα είναι φίλες.. μην φανταστείς 6παιδακια σε κάθε τμήμα πρώτη Δευτέρα είναι μαζί 12 παιδάκια Τρίτη Τετάρτη μαζί Πέμπτη έκτη μαζί περίπου 38παιδακια όλα άρα λίγες μαμάδες.. καταλαβαίνεις.. Έχεις τον κύκλο σου τέλεια...κάτι είναι και αυτό!!!

αυτό ακριβως που περιγραφεις γίνεται κ στο χωριό μ που μεγάλωσα! Οποτε καταλαβαίνω ακριβως τι νιώθεις!! Παντα στα χωρια υπάρχουν κλικες κ όταν έρχεται νεο αίμα, έτοιμοι να το κατασπαράξουν!


CKejp2.pngsvqcp2.png

Link to comment
Share on other sites

Just now, Afroditi85 είπε:

Να σου ζήσουν τα παιδάκια σου!εμένα είναι 7 η μεγάλη μου και 11 μηνών η μικρή μου!καλά αυτό το διάστημα έχω κλειστεί αρκετά μέσα λόγω του μωρού...αλλά κάνω παρέα με μαμάδες...όποτε μπορώ...θα πάμε παιδικό θέατρο... καλούμε η μία την άλλη σε γενέθλια γιορτές κλπ... κάνουμε παρέα και με τους συγγενείς του άντρα μου αδέρφια ξαδέρφια...και από τις δουλειές μας..εγώ τώρα δεν θα δουλέψω για ένα διάστημα μέχρι να ξεπεταχτει και η μικρή...τι εννοείς ανταλλάσουν τους άντρες τους???πω πω!!!νομίζω μπορώ να καταλάβω για ποια περιοχή λες!

Να σαι καλα!!!σευχαριστω και συ να χαιρεσαι τα παιδακια σου και να εχουν υγεια!!Τέλεια...Και γω έχω κλειστεί μέσα πέρυσι γιατί ήμουν έγκυος και ήμουν κρεβατομενη και φέτος γιατί έχω το μωρο...πριν βγαίναμε λίγο καλύτερα με τον άντρα μου...Τώρα δυστυχώς με το μωρό δεν είναι εύκολο,το μωρό κλαιει πολύ στο αμάξι και οι αποστάσεις είναι πολύ μακρινές.. Αυτό ακριβώς που καταλαβες...Σόδομα και Γόμορρα...άστα σου λέω...

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις

Just now, Evangeliaaa είπε:

Οχι, ακόμα δε δουλεύω κ έχω ενα μωρακι 6,5 μηνών..δε λέω ο άντρας μ παντα με στηρίζει στα οποία θέματα έχουμε με τους δικούς μας, με το παιδι είναι άψογος αλλά το καταλαβαίνετε κ εσείς ρε κορίτσια δεν είναι μόνο αυτά..η ζωή μας δεν είναι μονο άντρας κ παιδι κ προς θεού μη νομίζετε οτι δε μ αρέσει η οικογένεια μ ίσα ίσα ηταν συνειδητή επιλογή να κάνω οικογένεια απο νωρις

αυτό ακριβως που περιγραφεις γίνεται κ στο χωριό μ που μεγάλωσα! Οποτε καταλαβαίνω ακριβως τι νιώθεις!! Παντα στα χωρια υπάρχουν κλικες κ όταν έρχεται νεο αίμα, έτοιμοι να το κατασπαράξουν!

Δεν εχει καμια σχεση το ενα με το αλλο...αλλο η οικογενεια μας,άλλο η ανάγκη μας για παρέα...Όλοι οι άνθρωποι έχουν αυτή την ανάγκη αλλιώς θα ηταν όλοι μόνο τον άντρα τους η την γυναίκα τους...είναι απόλυτα λογικό να θέλουμε μια φίλη να συζητάμε θέμα διαφορετικά από αυτά που συζητάμε με τον άντρα μας και τα παιδιά μας...σ'ευχαριστώ που με νιώθεις!!!Γενικά απ εχθές που μιλάω εδώ νιώθω πολύ καλύτερα...μιλάω και γω κάπου...σημαντικό πράγμα!!!!!Έτσι ακριβώς έτοιμες να με φάνε...Όλες ...σκέψου ότι πιάσαμε 5 γυναίκες από ο χωριό να με παρακολουθούν με κιάλια επί 2 βδομάδες για να δουν ποια ειμαι φρικηηηη:evil:χαμός είχε γίνει τότε πάλι....ζω ένα δραμααα!!

Link to comment
Share on other sites

7 ώρες πρίν, Νένα 27 είπε:

Δεν εχει καμια σχεση το ενα με το αλλο...αλλο η οικογενεια μας,άλλο η ανάγκη μας για παρέα...Όλοι οι άνθρωποι έχουν αυτή την ανάγκη αλλιώς θα ηταν όλοι μόνο τον άντρα τους η την γυναίκα τους...είναι απόλυτα λογικό να θέλουμε μια φίλη να συζητάμε θέμα διαφορετικά από αυτά που συζητάμε με τον άντρα μας και τα παιδιά μας...σ'ευχαριστώ που με νιώθεις!!!Γενικά απ εχθές που μιλάω εδώ νιώθω πολύ καλύτερα...μιλάω και γω κάπου...σημαντικό πράγμα!!!!!Έτσι ακριβώς έτοιμες να με φάνε...Όλες ...σκέψου ότι πιάσαμε 5 γυναίκες από ο χωριό να με παρακολουθούν με κιάλια επί 2 βδομάδες για να δουν ποια ειμαι φρικηηηη:evil:χαμός είχε γίνει τότε πάλι....ζω ένα δραμααα!!

Χαχαχα αν κάποιος δε το έχει δει όντως μπορεί να πει οτι τα λες κάπως υπερβολικά αλλά δυστυχώς όντως συμβαίνουν!!


CKejp2.pngsvqcp2.png

Link to comment
Share on other sites

πρίν από 31 λεπτά , Evangeliaaa είπε:

Χαχαχα αν κάποιος δε το έχει δει όντως μπορεί να πει οτι τα λες κάπως υπερβολικά αλλά δυστυχώς όντως συμβαίνουν!!

Μακάρι να υπέρεβαλα σε κάτι αρκεί να μην το ζούσα αλλά δυστυχώς έτσι είναι τα πράγματα δεν θα είχα λόγο να μεγαλοποιησω μια κατάσταση όσα έχω γράψει είναι γεγονότα δυστυχώς και αλλά πολλά που δεν λέω όπως γράφω και πιο πάνω.. :(

  • Λυπημένη/-ος 1
Link to comment
Share on other sites

23 ώρες πρίν, Νένα 27 είπε:

Μακάρι να υπέρεβαλα σε κάτι αρκεί να μην το ζούσα αλλά δυστυχώς έτσι είναι τα πράγματα δεν θα είχα λόγο να μεγαλοποιησω μια κατάσταση όσα έχω γράψει είναι γεγονότα δυστυχώς και αλλά πολλά που δεν λέω όπως γράφω και πιο πάνω.. :(

Καλησπέρα.πραγματικά έχω σοκαριστεί με αυτά που γράφεις. Είναι δυνατόν στην εποχή που ζούμε να υπάρχουν τέτοιες νοοτροπίες και να γίνονται τέτοια πράγματα;; και οκ γινονται αλλά γιατί να τα ανέχεται μια νέα κοπέλα 26 χρόνων που έχει όλη τη ζωή μπροστά της; για μένα είναι θέμα υγείας ψυχικής και σωματικής δικής σου να φύγετε άμεσα από εκεί..Επίσης μπορεί να συμφωνήσες κάποτε ως κοριτσάκι 18 χρόνων με τον άντρα σου να μην δουλευεις όμως τώρα είσαι 26 χρόνων γυναίκα και ίσως τα δεδομένα να έχουν αλλάξει και να θέλεις πια να εργαστείς (που ουσιαστικά αυτό είναι μαλλον ανάγκη για σένα πια) και αυτό εφόσον ο άντρας σου όπως λες είναι καλος και είναι όλα καλά στη σχεση σας θα το καταλάβει με συζήτηση.δεν μπορεί ένας άνθρωπος που σε αγαπάει να σε έχει φυλακίσει ουσιαστικά σε μια τεράστια θλίψη..Ίσως να μην το έχει καταλάβει..

Πάνω από όλα εγώ ήθελα να σου πω πως το σημαντικό είναι να αγαπήσεις τον εαυτό σου να θυμάσαι πως η ζωή είναι μια και μοναδική και πως εσύ και μόνο εσύ θα επιλέξεις πως θα τη ζήσεις. Έπειδη μένεις εκεί δεν σημαίνει ότι θα πας εσύ χρονια πίσω ακολουθώντας τους ρυθμούς τους εκείνοι πρέπει να καταλάβουν σε ποια εποχή ζούμε και σίγουρα όχι εσύ να εγκλωβιστεις στον κόσμο τους.

Πάντα υπάρχει λύση απλά θεωρώ ότι πρέπει να κινητοποιηθείς λίγο παραπάνω  και να καταλάβει καλύτερα και ο άντρας σου πως νιώθεις.και πως όλο αυτό είναι και θέμα υγείας δικης σου πια (όπως ανέφερες κάπου)

 

  • Μου αρέσει 4
Link to comment
Share on other sites

Just now, Nansy29 είπε:

Καλησπέρα.πραγματικά έχω σοκαριστεί με αυτά που γράφεις. Είναι δυνατόν στην εποχή που ζούμε να υπάρχουν τέτοιες νοοτροπίες και να γίνονται τέτοια πράγματα;; και οκ γινονται αλλά γιατί να τα ανέχεται μια νέα κοπέλα 26 χρόνων που έχει όλη τη ζωή μπροστά της; για μένα είναι θέμα υγείας ψυχικής και σωματικής δικής σου να φύγετε άμεσα από εκεί..Επίσης μπορεί να συμφωνήσες κάποτε ως κοριτσάκι 18 χρόνων με τον άντρα σου να μην δουλευεις όμως τώρα είσαι 26 χρόνων γυναίκα και ίσως τα δεδομένα να έχουν αλλάξει και να θέλεις πια να εργαστείς (που ουσιαστικά αυτό είναι μαλλον ανάγκη για σένα πια) και αυτό εφόσον ο άντρας σου όπως λες είναι καλος και είναι όλα καλά στη σχεση σας θα το καταλάβει με συζήτηση.δεν μπορεί ένας άνθρωπος που σε αγαπάει να σε έχει φυλακίσει ουσιαστικά σε μια τεράστια θλίψη..Ίσως να μην το έχει καταλάβει..

Πάνω από όλα εγώ ήθελα να σου πω πως το σημαντικό είναι να αγαπήσεις τον εαυτό σου να θυμάσαι πως η ζωή είναι μια και μοναδική και πως εσύ και μόνο εσύ θα επιλέξεις πως θα τη ζήσεις. Έπειδη μένεις εκεί δεν σημαίνει ότι θα πας εσύ χρονια πίσω ακολουθώντας τους ρυθμούς τους εκείνοι πρέπει να καταλάβουν σε ποια εποχή ζούμε και σίγουρα όχι εσύ να εγκλωβιστεις στον κόσμο τους.

Πάντα υπάρχει λύση απλά θεωρώ ότι πρέπει να κινητοποιηθείς λίγο παραπάνω  και να καταλάβει καλύτερα και ο άντρας σου πως νιώθεις.και πως όλο αυτό είναι και θέμα υγείας δικης σου πια (όπως ανέφερες κάπου)

 

Έχει συμβεί αυτό που λες ακριβώς....έχω εγκλωβιστεί στον δικό τους κόσμο και δεν ξέρω απο που να βγω...τα έχω με τον εαυτό μου...ο άντρας μου καταλαβαίνει τι συμβαίνει Αλλά δεν μπορεί να με νιώσει στο 100%...θεωρεί απλά πως έχω τάσεις φύγεις...χαχαχαχα οποιαδήποτε κοπέλα θα είχε...απο κει και πέρα ψάχνω τρόπο να βγω από αυτόν τον λαβύρινθο που ζω..και για εμένα και για τα παιδιά μου...και αυτός έχει αλλάξει πολύ Αλλά σιγά σιγά και σταδιακά...τις προάλλες συναντήσαμε κάτι ξαδέρφια του τα οποία ζουν Ηράκλειο Αλλά ξέρουν καλά τι συμβαίνει εδώ και με πιάνει η ξαδέρφη του και μου λέει σιγά σιγά μπράβο σου δεν τον αναγνωρίζω...ένα βήμα παρακάτω τρέχα τώρα ΦΥΓΕΤΕ...Όσο είναι νωρίς και αυτό προσπαθω να κάνω αφού το έβαλε και εκείνος στο μυαλό του να φύγουμε τρέχοντας...θα μου άρεσε πάρα πολύ να δουλεύω κάπου θα ενέπνεα.....Αλλά υπάρχει ένα θέμα που δεν το έχω αναφέρει και αυτό πιστεύω πως είναι το πιο ζόρικο...ο άντρας μου είναι από τους (παραδισακους) άντρας πιο παραδοσιακός πεθαίνεις...θέλει η γυναίκα του να είναι σπίτι να μεγαλώνει τα παιδιά και αυτός να συντηρεί την οικογένειά του...οκ αν ήταν μόνο αυτό σιγά σιγά θα του το άλλαζα αλλο πιστεύω ότι είναι το θέμα του ...είναι πολύ ζηλιάρης....και σε συνδυασμό αυτά τα δύο είναι δύσκολο το αποτέλεσμα...

  • Μπερδεμένη/-ος 1
Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Just now, Νένα 27 είπε:

Έχει συμβεί αυτό που λες ακριβώς....έχω εγκλωβιστεί στον δικό τους κόσμο και δεν ξέρω απο που να βγω...τα έχω με τον εαυτό μου...ο άντρας μου καταλαβαίνει τι συμβαίνει Αλλά δεν μπορεί να με νιώσει στο 100%...θεωρεί απλά πως έχω τάσεις φύγεις...χαχαχαχα οποιαδήποτε κοπέλα θα είχε...απο κει και πέρα ψάχνω τρόπο να βγω από αυτόν τον λαβύρινθο που ζω..και για εμένα και για τα παιδιά μου...και αυτός έχει αλλάξει πολύ Αλλά σιγά σιγά και σταδιακά...τις προάλλες συναντήσαμε κάτι ξαδέρφια του τα οποία ζουν Ηράκλειο Αλλά ξέρουν καλά τι συμβαίνει εδώ και με πιάνει η ξαδέρφη του και μου λέει σιγά σιγά μπράβο σου δεν τον αναγνωρίζω...ένα βήμα παρακάτω τρέχα τώρα ΦΥΓΕΤΕ...Όσο είναι νωρίς και αυτό προσπαθω να κάνω αφού το έβαλε και εκείνος στο μυαλό του να φύγουμε τρέχοντας...θα μου άρεσε πάρα πολύ να δουλεύω κάπου θα ενέπνεα.....Αλλά υπάρχει ένα θέμα που δεν το έχω αναφέρει και αυτό πιστεύω πως είναι το πιο ζόρικο...ο άντρας μου είναι από τους (παραδισακους) άντρας πιο παραδοσιακός πεθαίνεις...θέλει η γυναίκα του να είναι σπίτι να μεγαλώνει τα παιδιά και αυτός να συντηρεί την οικογένειά του...οκ αν ήταν μόνο αυτό σιγά σιγά θα του το άλλαζα αλλο πιστεύω ότι είναι το θέμα του ...είναι πολύ ζηλιάρης....και σε συνδυασμό αυτά τα δύο είναι δύσκολο το αποτέλεσμα...

Μμμ..κορίτσι μου και παραδοσιακός και ζήλια και να ζεις σε τόσο απομονωμένο χωριο..πνίγομαι..

Συγγνώμη αλλά πραγματικά ένιωσα μόνο που τα διάβασα μια ασφυξία..εννοείται πως πρέπει να φύγετε από κει το συντομοτερο..βέβαια με το να φύγετε αυτό που θα αλλάξει θα είναι μόνο το μέρος..η ζηλια και το οτι δεν θέλει να δουλευεις δεν θα αλλάξουν οπότε με κάποιο τρόπο πάλι κάπως εγκλωβισμένη σε βλέπω.εκτος αν αλλάξεις εσύ...Και βέβαια αυτό γίνεται ίσως με τη βοήθεια κάποιου ειδικού ισως να πηγαίνατε μαζί γιατί και η ζηλεια είναι πολύ σοβαρό θέμα το οποίο εννοείται είναι καθαρά του άντρα σου δεν ξέρω σε τι βαθμό είναι βέβαια..κατι μου λεει ότι αυτά τα χαρακτηριστικά του άντρα σου δυναμώνουν συνεχώς με την επιρροή του μέρους που ζείτε..Όχι ότι θα αλλάξουν έτσι απλά αν φύγετε αλλά σίγουρα όταν ζεις σε πιο προοδευτικό μέρος επηρεάζεσαι..

  • Μου αρέσει 1
Link to comment
Share on other sites

Just now, Nansy29 είπε:

Μμμ..κορίτσι μου και παραδοσιακός και ζήλια και να ζεις σε τόσο απομονωμένο χωριο..πνίγομαι..

Συγγνώμη αλλά πραγματικά ένιωσα μόνο που τα διάβασα μια ασφυξία..εννοείται πως πρέπει να φύγετε από κει το συντομοτερο..βέβαια με το να φύγετε αυτό που θα αλλάξει θα είναι μόνο το μέρος..η ζηλια και το οτι δεν θέλει να δουλευεις δεν θα αλλάξουν οπότε με κάποιο τρόπο πάλι κάπως εγκλωβισμένη σε βλέπω.εκτος αν αλλάξεις εσύ...Και βέβαια αυτό γίνεται ίσως με τη βοήθεια κάποιου ειδικού ισως να πηγαίνατε μαζί γιατί και η ζηλεια είναι πολύ σοβαρό θέμα το οποίο εννοείται είναι καθαρά του άντρα σου δεν ξέρω σε τι βαθμό είναι βέβαια..κατι μου λεει ότι αυτά τα χαρακτηριστικά του άντρα σου δυναμώνουν συνεχώς με την επιρροή του μέρους που ζείτε..Όχι ότι θα αλλάξουν έτσι απλά αν φύγετε αλλά σίγουρα όταν ζεις σε πιο προοδευτικό μέρος επηρεάζεσαι..

Και γω πνίγομαι...Στην κυριολεξία...Για να καταλάβεις θα σου κάνω μια περιγραφή...είναι πολύ ζηλιάρης τύπου Όχι φορέματα κοντά,φούστες,κολλητά παντελόνια,στήθος έξω (όλα αυτά τα φόραγα πριν έτσι με γνωρισε) στάδιακα έκοβε και από κάτι...Όχι ξανθά μαλλιά (ήμουν καταξανθη) Όχι κοντά σε πρώην ούτε στα 5 μέτρα (κατά καιρόυς σε διακοπές μου είχα κάποιες περιπέτειες καλοκαιρινές αλλά αθώα εννοώ Όχι κάτι σοβαρο) Όχι χορό...με τίποτα (χόρευα παρά πολύ τον λατρεύω τον χορο) μόνο στην Αθήνα χορεύω με την ψυχή μου ....ενολιγης ήταν παρα παρά πολύ ζηλιάρης αλλά ότι ζήταγε τότε τα άλλαζα...αλλάξα 360°...Μέχρι που απλά μου την βιδωσε και άρχισα να διεκδικώ τον εαυτό μου ,ξαναεβαλα το σκουλαρίκι στην μύτη,ξανάκανα τα μαλλιά μου ξανθά...φοράω στενά παντελόνια παρόλο που μουρμουρίζει λίγο και βαζω  φορέματα και φούστες ανάλογα με το που και ποιον θα βγούμε...με την βοήθεια της ψυχολόγου που πήγαινα όλα αυτά...Ακόμα είναι αλλά όχι τοοοοσοοοο πολύ όπως τότε...Και επίσης έχει την νοοτροπία που έχω περιγράψει...Από κει και πέρα με αγαπάει παρά πολύ το βλέπω ξεκάθαρα,με προσέχει,δεν βγαίνει μόνος του ,δεν πίνει όπως σχεδόν όλοι οι κρητικοί(έπινε παρά πολύ και έβγαινε και κάθε βραδυ) προσέχει τα παιδιά μας,ξενυχταει στα ξενυχτια τους ,δεν μας λείπει τίποτα από το σπίτι ούτε σε μένα ούτε στα παιδιά,δεν είναι σπάταλος κοιτάει το σπίτι του...Όπως καταλαβαίνεις έχουμε πλέον συναντηθεί κάπου στην μέση...Και ναι είναι αυτό που είπες στο τέλος η ζήλια του θα δυναμώσει με την επιρροή του μέρους που ζούμε και Ναι το μέρος που κοιτάμε να φτιάξουμε σπίτι είναι μακρααααν πιο προοδευτικό από εδώ...Και οι άνθρωποι που ζουν εκεί,σίγουρα υπάρχει κουτσομπολιό και όλα αυτά αλλά στα νορμαλ πλαίσια της επαρχίας αυτό που συμβαίνει σε όλες τις κλειστές κοινωνίες, πράγμα για εμένα ανεκτό εφόσον ζω στα χειρότερα...με δουλειά δεν ξέρω αν θα τον πείσω ποτέ αλλά ξέρω πως σιγά σιγά θα απελευθερωθεί και αυτός εκεί...εύχομαι δηλαδή...

  • Μπερδεμένη/-ος 1
Link to comment
Share on other sites

Just now, Νένα 27 είπε:

Και γω πνίγομαι...Στην κυριολεξία...Για να καταλάβεις θα σου κάνω μια περιγραφή...είναι πολύ ζηλιάρης τύπου Όχι φορέματα κοντά,φούστες,κολλητά παντελόνια,στήθος έξω (όλα αυτά τα φόραγα πριν έτσι με γνωρισε) στάδιακα έκοβε και από κάτι...Όχι ξανθά μαλλιά (ήμουν καταξανθη) Όχι κοντά σε πρώην ούτε στα 5 μέτρα (κατά καιρόυς σε διακοπές μου είχα κάποιες περιπέτειες καλοκαιρινές αλλά αθώα εννοώ Όχι κάτι σοβαρο) Όχι χορό...με τίποτα (χόρευα παρά πολύ τον λατρεύω τον χορο) μόνο στην Αθήνα χορεύω με την ψυχή μου ....ενολιγης ήταν παρα παρά πολύ ζηλιάρης αλλά ότι ζήταγε τότε τα άλλαζα...αλλάξα 360°...Μέχρι που απλά μου την βιδωσε και άρχισα να διεκδικώ τον εαυτό μου ,ξαναεβαλα το σκουλαρίκι στην μύτη,ξανάκανα τα μαλλιά μου ξανθά...φοράω στενά παντελόνια παρόλο που μουρμουρίζει λίγο και βαζω  φορέματα και φούστες ανάλογα με το που και ποιον θα βγούμε...με την βοήθεια της ψυχολόγου που πήγαινα όλα αυτά...Ακόμα είναι αλλά όχι τοοοοσοοοο πολύ όπως τότε...Και επίσης έχει την νοοτροπία που έχω περιγράψει...Από κει και πέρα με αγαπάει παρά πολύ το βλέπω ξεκάθαρα,με προσέχει,δεν βγαίνει μόνος του ,δεν πίνει όπως σχεδόν όλοι οι κρητικοί(έπινε παρά πολύ και έβγαινε και κάθε βραδυ) προσέχει τα παιδιά μας,ξενυχταει στα ξενυχτια τους ,δεν μας λείπει τίποτα από το σπίτι ούτε σε μένα ούτε στα παιδιά,δεν είναι σπάταλος κοιτάει το σπίτι του...Όπως καταλαβαίνεις έχουμε πλέον συναντηθεί κάπου στην μέση...Και ναι είναι αυτό που είπες στο τέλος η ζήλια του θα δυναμώσει με την επιρροή του μέρους που ζούμε και Ναι το μέρος που κοιτάμε να φτιάξουμε σπίτι είναι μακρααααν πιο προοδευτικό από εδώ...Και οι άνθρωποι που ζουν εκεί,σίγουρα υπάρχει κουτσομπολιό και όλα αυτά αλλά στα νορμαλ πλαίσια της επαρχίας αυτό που συμβαίνει σε όλες τις κλειστές κοινωνίες, πράγμα για εμένα ανεκτό εφόσον ζω στα χειρότερα...με δουλειά δεν ξέρω αν θα τον πείσω ποτέ αλλά ξέρω πως σιγά σιγά θα απελευθερωθεί και αυτός εκεί...εύχομαι δηλαδή...

Εφόσον πηγαίνες σε ψυχολόγο θα καταλαβαίνεις πόσο ακραία είναι όλα αυτά..Πολύ καταπιεση βρε κορίτσι μου.και πολύ καλά έκανες και ξανά ντύνεσαι όπως παλιά.δεν νομίζω ότι έχει κάποιος το δίκαιωμα να μας επιβάλει το πως θα ντυνομαστε η να μας στερεί κάτι που μας αρέσει(π.χ χορό)..Τώρα για τα υπόλοιπα που λες τα θετικά του συζύγου σου είναι βέβαια ωραία όλα αυτά όμως όταν υπάρχει κάτι σε μια σχεση όπως τέτοιου είδους ζήλια χρειάζεται άμεση αλλαγή διόρθωση γιατί όσο καλός και να είναι στα υπόλοιπα δεν παύει το θέμα της ζήλιας να σου δημιουργει πρόβλημα στη ζωή σου.καλως η κακώς αυτό επισκιάζει τα υπόλοιπα.και όπως καταλαβαίνω ακόμα ειναι σοβαρο το θεμα αν και όπως λες είναι καλύτερα τα πράγματα..

Εγώ νομίζω πως άσχετα με το μέρος που ζείτε αυτό που είναι πιο σημαντικό είναι να διορθώσετε αυτά που γίνονται μέσα στο σπίτι σας.ο σύζυγος έχει σκεφτεί ποτέ να πάει και εκείνος σε ψυχολόγο;

  • Μου αρέσει 1
Link to comment
Share on other sites

Just now, Νένα 27 είπε:

Και γω πνίγομαι...Στην κυριολεξία...Για να καταλάβεις θα σου κάνω μια περιγραφή...είναι πολύ ζηλιάρης τύπου Όχι φορέματα κοντά,φούστες,κολλητά παντελόνια,στήθος έξω (όλα αυτά τα φόραγα πριν έτσι με γνωρισε) στάδιακα έκοβε και από κάτι...Όχι ξανθά μαλλιά (ήμουν καταξανθη) Όχι κοντά σε πρώην ούτε στα 5 μέτρα (κατά καιρόυς σε διακοπές μου είχα κάποιες περιπέτειες καλοκαιρινές αλλά αθώα εννοώ Όχι κάτι σοβαρο) Όχι χορό...με τίποτα (χόρευα παρά πολύ τον λατρεύω τον χορο) μόνο στην Αθήνα χορεύω με την ψυχή μου ....ενολιγης ήταν παρα παρά πολύ ζηλιάρης αλλά ότι ζήταγε τότε τα άλλαζα...αλλάξα 360°...Μέχρι που απλά μου την βιδωσε και άρχισα να διεκδικώ τον εαυτό μου ,ξαναεβαλα το σκουλαρίκι στην μύτη,ξανάκανα τα μαλλιά μου ξανθά...φοράω στενά παντελόνια παρόλο που μουρμουρίζει λίγο και βαζω  φορέματα και φούστες ανάλογα με το που και ποιον θα βγούμε...με την βοήθεια της ψυχολόγου που πήγαινα όλα αυτά...Ακόμα είναι αλλά όχι τοοοοσοοοο πολύ όπως τότε...Και επίσης έχει την νοοτροπία που έχω περιγράψει...Από κει και πέρα με αγαπάει παρά πολύ το βλέπω ξεκάθαρα,με προσέχει,δεν βγαίνει μόνος του ,δεν πίνει όπως σχεδόν όλοι οι κρητικοί(έπινε παρά πολύ και έβγαινε και κάθε βραδυ) προσέχει τα παιδιά μας,ξενυχταει στα ξενυχτια τους ,δεν μας λείπει τίποτα από το σπίτι ούτε σε μένα ούτε στα παιδιά,δεν είναι σπάταλος κοιτάει το σπίτι του...Όπως καταλαβαίνεις έχουμε πλέον συναντηθεί κάπου στην μέση...Και ναι είναι αυτό που είπες στο τέλος η ζήλια του θα δυναμώσει με την επιρροή του μέρους που ζούμε και Ναι το μέρος που κοιτάμε να φτιάξουμε σπίτι είναι μακρααααν πιο προοδευτικό από εδώ...Και οι άνθρωποι που ζουν εκεί,σίγουρα υπάρχει κουτσομπολιό και όλα αυτά αλλά στα νορμαλ πλαίσια της επαρχίας αυτό που συμβαίνει σε όλες τις κλειστές κοινωνίες, πράγμα για εμένα ανεκτό εφόσον ζω στα χειρότερα...με δουλειά δεν ξέρω αν θα τον πείσω ποτέ αλλά ξέρω πως σιγά σιγά θα απελευθερωθεί και αυτός εκεί...εύχομαι δηλαδή...

Νένα μ να σου πω κ εγώ τη γνώμη μου; κ δουλεια να τον πιέσεις να βρεις παλι θα υπάρχει ζήλια..δε νομιζω να δουλεύεις μονη σου χωρίς άντρα στο χώρο..το οτι δε θέλει να δουλεύεις θεωρώ πως είναι απόρροια της ζήλιας του..παντα κατα την άποψη μου, δεν είμαστε ψυχολόγοι κουβέντα φιλική κανουμε


CKejp2.pngsvqcp2.png

Link to comment
Share on other sites

Just now, Nansy29 είπε:

Εφόσον πηγαίνες σε ψυχολόγο θα καταλαβαίνεις πόσο ακραία είναι όλα αυτά..Πολύ καταπιεση βρε κορίτσι μου.και πολύ καλά έκανες και ξανά ντύνεσαι όπως παλιά.δεν νομίζω ότι έχει κάποιος το δίκαιωμα να μας επιβάλει το πως θα ντυνομαστε η να μας στερεί κάτι που μας αρέσει(π.χ χορό)..Τώρα για τα υπόλοιπα που λες τα θετικά του συζύγου σου είναι βέβαια ωραία όλα αυτά όμως όταν υπάρχει κάτι σε μια σχεση όπως τέτοιου είδους ζήλια χρειάζεται άμεση αλλαγή διόρθωση γιατί όσο καλός και να είναι στα υπόλοιπα δεν παύει το θέμα της ζήλιας να σου δημιουργει πρόβλημα στη ζωή σου.καλως η κακώς αυτό επισκιάζει τα υπόλοιπα.και όπως καταλαβαίνω ακόμα ειναι σοβαρο το θεμα αν και όπως λες είναι καλύτερα τα πράγματα..

Εγώ νομίζω πως άσχετα με το μέρος που ζείτε αυτό που είναι πιο σημαντικό είναι να διορθώσετε αυτά που γίνονται μέσα στο σπίτι σας.ο σύζυγος έχει σκεφτεί ποτέ να πάει και εκείνος σε ψυχολόγο;

Εγώ πήγαινα κοντά 1 χρόνο...Και με βοήθησε πολύ στο τέλος όμως το χάσαμε...είχαμε δεθεί πήγαινα και της έλεγα την καθημερινότητα μου επειδή δεν είχα κάποιον άλλο και έτσι σταμάτησα...Ναι ψυχοφθόρο όλο αυτό...Αλλά δεν θέλω να τον χάσω...Δεν ξέρω τι να πρώτοσκεφτω να βάλω μια αρχή.. είναι πολλά αυτά που με προβληματίζουν..

Just now, Evangeliaaa είπε:

Νένα μ να σου πω κ εγώ τη γνώμη μου; κ δουλεια να τον πιέσεις να βρεις παλι θα υπάρχει ζήλια..δε νομιζω να δουλεύεις μονη σου χωρίς άντρα στο χώρο..το οτι δε θέλει να δουλεύεις θεωρώ πως είναι απόρροια της ζήλιας του..παντα κατα την άποψη μου, δεν είμαστε ψυχολόγοι κουβέντα φιλική κανουμε

Και τι συμβουλεύεις να κάνω...;

Link to comment
Share on other sites


Διαφημίσεις


Εγγραφείτε ή συνδεθείτε για να σχολιάσετε

Για να δημοσιεύσετε ένα σχόλιο θα χρειαστεί να είστε εγγεγραμμένο μέλος. Είναι δωρεάν.

Δημιουργήστε νέα εγγραφή

Κάντε εγγραφή να συμμετάσχετε στις συζητήσεις - είναι εύκολη και γρήγορη!

Δημιουργήστε νέα εγγραφή

Σύνδεση

Έχετε ήδη έναν λογαριασμό χρήστη; Συνδεθείτε εδώ.

Συνδεθείτε τώρα
×
×
  • Δημιουργία νέου...