Εχω χασει τον εαυτο μου!!

[Κατερινα932]

Καλησπερα σας!!  Ειμαι 5 μηνων έγκυος και νιωθω τοσο χαλια ενω επρεπε να ειμαι χαρούμενη και ευτυχισμένη γιατι ειναι το πρωτο μου παιδακι!! Νιωθω τοσο ανικανη και εχω χασει την διαθεση μου για να κανω το οτιδήποτε!! Απο την αρχή της εγκυμοσύνης μου ειχα ναυτιες, εμετούς, συνεχεια ζαλιζομουν με αποτελεσμα να σταματησω απο νωρις την δουλεια!! Τωρα καθομαι ολη μερα σπιτι, νιωθω οτι ειμαι ανάξια!! Η καθημερινοτητα μου περναει αργα και βασανιστηκα χάνωντας συνεχεια ενα κομματι του εαυτού μου!!  Νιωθω τοσο απομονομενη γιατι καθομαι σε ενα κρεβατι ολη μερα!! Νιωθω οτι δεν περναει ο καιρος και εχει μείνει στάσιμος!!  Οι φιλες μου εχουν τις δικές τους δουλειες με αποτελεσμα να με γράφουν!!  Η οικογενεια μου ειναι μακρυα και δεν μπορω να ταξιδευω για να τους βλεπω!! Γενικα η καθημερινοτητα περναει με δυσκολία και αντί να χαιρομαι που θα γινω μαμα νιωθω απαισια.. Φοβαμαι οτι δεν θα συνελθω, φοβαμαι και το μετα.. Θα μπορεσω να ανταπεξελθω σαν νεα μανουλα;;. Η καρδια μου ποναει τοσο πολυυ.. Σκεφτομαι τοσα πολλα πραγματααα... Εχω μπει σε ενα ταξιδι το οποιο δεν μπορω να το συνηδειτοποησω ακόμα... Πως θα συνελθω; Κλαιω ολη μερα σε ενα σπιτι... Θα φτιαχτεί η ψυχολογια μου ή θα παραμείνω ετσι μέχρι να γεννησω;;;;φοβαμαι τοσο πολυ!!! 

[Marybabies]

πρίν από 46 λεπτά , Κατερινα932 είπε:

Καλησπερα σας!!  Ειμαι 5 μηνων έγκυος και νιωθω τοσο χαλια ενω επρεπε να ειμαι χαρούμενη και ευτυχισμένη γιατι ειναι το πρωτο μου παιδακι!! Νιωθω τοσο ανικανη και εχω χασει την διαθεση μου για να κανω το οτιδήποτε!! Απο την αρχή της εγκυμοσύνης μου ειχα ναυτιες, εμετούς, συνεχεια ζαλιζομουν με αποτελεσμα να σταματησω απο νωρις την δουλεια!! Τωρα καθομαι ολη μερα σπιτι, νιωθω οτι ειμαι ανάξια!! Η καθημερινοτητα μου περναει αργα και βασανιστηκα χάνωντας συνεχεια ενα κομματι του εαυτού μου!!  Νιωθω τοσο απομονομενη γιατι καθομαι σε ενα κρεβατι ολη μερα!! Νιωθω οτι δεν περναει ο καιρος και εχει μείνει στάσιμος!!  Οι φιλες μου εχουν τις δικές τους δουλειες με αποτελεσμα να με γράφουν!!  Η οικογενεια μου ειναι μακρυα και δεν μπορω να ταξιδευω για να τους βλεπω!! Γενικα η καθημερινοτητα περναει με δυσκολία και αντί να χαιρομαι που θα γινω μαμα νιωθω απαισια.. Φοβαμαι οτι δεν θα συνελθω, φοβαμαι και το μετα.. Θα μπορεσω να ανταπεξελθω σαν νεα μανουλα;;. Η καρδια μου ποναει τοσο πολυυ.. Σκεφτομαι τοσα πολλα πραγματααα... Εχω μπει σε ενα ταξιδι το οποιο δεν μπορω να το συνηδειτοποησω ακόμα... Πως θα συνελθω; Κλαιω ολη μερα σε ενα σπιτι... Θα φτιαχτεί η ψυχολογια μου ή θα παραμείνω ετσι μέχρι να γεννησω;;;;φοβαμαι τοσο πολυ!!! 

Καλημέρα κορίτσι μου και καλή λευτεριά με ένα γερό μωράκι. Τι είναι αυτά που σκέφτεσαι; Ανάξια; Θα φέρεις στον κόσμο ένα μωρο που είναι ο,τι πιο σημαντικό και πολύτιμο στη ζωή ενός ανθρώπου. Δες να απολαύσεις αυτό το ταξίδι γιατί τελειώνει τόσο γρήγορα και είναι τόσο υπέροχο. Μετά βέβαια αρχίζει ένα άλλο πολύ πιο υπέροχο. Δύσκολα μεν στην αρχή αλλά δεν συγκρίνεται με τίποτα άλλο. Είμαι τρίτο μανούλα εδώ και 1,5 μήνα και δεν έχω βοήθεια από πουθενά παρά μόνο από τον σύζυγό όταν γυρνάει σπίτι. Δεν έχω ούτε φίλες. Αλλά έχω το σημαντικότερο την οικογένεια μου. Σε λίγο θα αποκτήσεις τη δικιά σου. Συγνώμη για το μεγάλο μην. Αλλά δεν περιγράφεται το θαύμα που ζεις με λίγα λόγια. Εύχομαι ότι καλύτερο σε εσένα και το μωράκι σου. Οσο για το αν θα τα καταφέρεις. Να θυμάσαι είμαστε φτιαγμένες για να γίνουμε μάνες.

[Penny...]

1 ώρα πρίν, Κατερινα932 είπε:

Καλησπερα σας!!  Ειμαι 5 μηνων έγκυος και νιωθω τοσο χαλια ενω επρεπε να ειμαι χαρούμενη και ευτυχισμένη γιατι ειναι το πρωτο μου παιδακι!! Νιωθω τοσο ανικανη και εχω χασει την διαθεση μου για να κανω το οτιδήποτε!! Απο την αρχή της εγκυμοσύνης μου ειχα ναυτιες, εμετούς, συνεχεια ζαλιζομουν με αποτελεσμα να σταματησω απο νωρις την δουλεια!! Τωρα καθομαι ολη μερα σπιτι, νιωθω οτι ειμαι ανάξια!! Η καθημερινοτητα μου περναει αργα και βασανιστηκα χάνωντας συνεχεια ενα κομματι του εαυτού μου!!  Νιωθω τοσο απομονομενη γιατι καθομαι σε ενα κρεβατι ολη μερα!! Νιωθω οτι δεν περναει ο καιρος και εχει μείνει στάσιμος!!  Οι φιλες μου εχουν τις δικές τους δουλειες με αποτελεσμα να με γράφουν!!  Η οικογενεια μου ειναι μακρυα και δεν μπορω να ταξιδευω για να τους βλεπω!! Γενικα η καθημερινοτητα περναει με δυσκολία και αντί να χαιρομαι που θα γινω μαμα νιωθω απαισια.. Φοβαμαι οτι δεν θα συνελθω, φοβαμαι και το μετα.. Θα μπορεσω να ανταπεξελθω σαν νεα μανουλα;;. Η καρδια μου ποναει τοσο πολυυ.. Σκεφτομαι τοσα πολλα πραγματααα... Εχω μπει σε ενα ταξιδι το οποιο δεν μπορω να το συνηδειτοποησω ακόμα... Πως θα συνελθω; Κλαιω ολη μερα σε ενα σπιτι... Θα φτιαχτεί η ψυχολογια μου ή θα παραμείνω ετσι μέχρι να γεννησω;;;;φοβαμαι τοσο πολυ!!! 

Ειναι οι ορμονες σου κοριτσι μου σε τρελαίνουν εγω οταν ήμουν έγκυος δεν είχα κανεναν καμια ωρσ ερχοταν η μαμα μου και μετα ολη μερα μεσα σε ενσ σπιτι μεχρι να ερθει ο ανδρας μου αλλα εγω είχα περάσει πολλα και ελεγα τουλάχιστον να δω το μωρο μου και να είναι υγιή προσπάθησε να κανεις πραγματα που θα σε κάνουν να είσαι χαρουμενη εγω σε καταλαβαίνω δεν είχα κανέναν νσ μιλήσω ουτε μια φιλη τιποτα να πω κατι ρε παιδί μου ηρεμησε και ολα θα πάνε καλα θα περάσει και αυτό κορίτσι μου και θα γινεις αξια μανουλα μην ανησυχεις

[Konsta15]

Κατερίνα μου σε καταλαβαίνω απόλυτα. Σταμάτησα τη δουλειά πολύ νωρίς λόγω σπάνιας επιπλοκής που με ανάγκασε από 11 εβδομάδων μέχρι να γεννήσω να ειμαι στα νοσοκομεία. Οικογένεια πολυ μακρυα, φίλοι με τις δουλειές τους, σύζυγος δουλειά όλη μέρα κ εγώ μόνη με τα προβλήματα υγείας και τη μοναξιά μου. Στα όρια κατάθλιψης.. Δυστυχώς δεν έχω συμβουλή για να περάσει ο καιρός. Πόση τηλεόραση να δεις πια, πόσα βιβλία να διαβάσεις. Μόνο υπομονή.. Το μόνο που θα αλλάξει τη διάθεση σου είναι φτάνοντας τα Χριστούγεννα. Εκεί θα πάρεις λίγο τα πάνω σου με το γιορτινό κλίμα. Είναι δύσκολη η μοναξιά, έχεις δίκιο γλυκιά μου. Και δε σε καταλαβαινει και κανείς! Νομιζουν οτι καθεσαι σπιτι και εισαι μια χαρα! Α, η μόνη συμβουλή που θα μπορούσε να σου δώσω ειναι να κανονιζεις κατι διαιτερο ενα σαββατοκυριακο το μηνα για να εχεις κατι ομορφο να περιμένεις. Δεν εννοώ εκδρομές κ έξοδα απαραίτητα, μια βόλτα στη θάλασσα τη μια Κυριακή, πικνίκ στην εξοχή, φαγητό με φίλους, οτιδήποτε. Αρκεί μέσα στην εβδομάδα να ξέρεις ότι το σκ θα περάσεις πιο καλά. Αυτό με βοήθησε πολύ. Κατά τα άλλα.. υπομονή! Και όχι δεν την απόλαυσα την εγκυμοσύνη που λένε όλοι. Δεν ξέρω για τι πράγμα μιλάνε!  Θα περασει ομως ο καιρός νεράκι. Ο γιος μου μόλις τον αφήσαμε στο σχολείο.. Ούτε που κατάλαβα πως πέρασαν τα χρόνια.. 

[vikib]

Σιγουρα επιβαρύνεται η ψυχολογία σου από τις ορμονες. Κ δ εισαι αναξια, μπορούσες να δουλέψεις κ δ το έκανες; 

Βάλε νετφλιξ, διάβασε βιβλία, κ για το μωρο, για τον θηλασμο, κανε έρευνα αγοράς σιγα σιγα για το τι θα χρειαστειτε

Αν νιώθεις καλύτερα κ μπορεις να κανεις κάποια πράγματα πάρε μέρος σε σεμινάρια θηλασμου-ανωδυνου

Κανόνισε κτ για σ/κ που λεει κ η κονστα, αναλογα πόσο "περιορισμένη" εισαι

Με την γεννα θα μπεις σε τελειως διαφορετικούς ρυθμούς αλλα αν πάλι νιώθεις κάπως για οποιονδήποτε λόγο να μιλάς, μιλά στον σύντροφο σου, γράψε εδώ, επικοινώνησε με την φαιναρετη που εχει γραμμή στηριξης

Θα τα καταφέρεις! Θα βρεις δυνάμεις που δ φανταζοσουν

(πέρασα την πρώτη μου εγκυμοσυνη όλη ξαπλα ξερω ποσο ψυχοφθορο είναι. Ήμουν πολύ χαρούμενη, αλλα κ πολυ αγχωμένη γτ όλο προέκυπταν προβληματάκια.εκλαιγα συχνα, αλλα όλα τα ξεχνάς όταν παίρνεις αγκαλια το μωρακι σου) 

[Giota1983]

Σε καταλαβαίνω απόλυτα. Δεν εργάζομαι και ειμαι ολη μέρα σπιτι. Απο τη μια εχω τα θετικά οτι εχω διπλα τη μάνα μου και με βοηθάει λιγακι αλλα δεν θελω να την φορτώνω με δουλειές γιατι έχει πρόβλημα με την μέση της. Οσο για φιλες ,το ίδιο ισχύει και για μενα. Η μια αρραβωνιασμένη και εχει το παλικάρι της, η μια παντρεμένη με 2 παιδιά και η αλλη εχει μια κορη 10 χρονων . Πλεον βρισκόμαστε λιγες φορες το μηνα .  Επειδή οπως ολες μας δεν κάνει να κανω βαριές δουλειές οσα ισα που τακτοποιώ το σπίτι ,κανω κανενα φαι και μετα ολη μερα τπτ. Σκετη βαρεμάρα. Οπως λετε και εσεις ποσα βιβλία να διαβάσει κάποιος . Κάποια στιγμή βαριέσαι και που κάθεσαι . Μη στεναχωριέσαι ομως, να σκέφτεσαι μονο το μωρακι που ερχεται και τις χαρές που θα σου προσφέρει. Και εμένα ο άντρας μου δουλεύει σχεδον ολη μερα και τον βλεπω ελάχιστα λιγο μεσημέρι και λιγο βραδυ. Αλλα τουλάχιστον οσο κουράγιο εχει απο την κουραση με βοηθάει οσο μπορει.   Σίγουρα ολοι έχουμε αυτη την αμφιβολία αν θα γίνουμε καλοί γονείς και αν θα τα καταφέρουμε αλλα είμαι σίγουρη ότι ολες μας θα προσαρμοστούμε στις αλλαγές που έρχονται .