Απωλεια δυσκολη λεξη

[Penny...]

Κοριτσια μου καποιες με ξερετε και καποιες οχι θα ηθελα να γραψω καποια πραγματα που αυτες τις μερες μπαινοντας στο φορουμ με στεναχωρουν ΑΠΩΛΕΙΑ ειναι μια λεξη η οποια ποναει Μαιος του 2018 εζησα εναν ενδομητριο θανατο δυστηχως αυτο που αντιλαμβανομαι εδω και καιρο ειναι οτι πολλες γυναικες εχουν πολλες απωλειες πολλα προβληματα αν και εχω παιδι ολες αυτες τις γυναικες τις σκεφτομαιδιοτι περασα πολυ ψυχολογικο οταν εχασα το παιδι μου οι σκεψεις μου ητανε πολλες ενιωσα σαν ζωντανη νεκρη δεν γινεται να ξεχασω ποτε δεν γινεται να σβηστει γιατι εζησα το παιδακι μου 7 μηνες στην κοιλια μου το χαιδευα του μιλαγα και οταν το εχασα ειχα πολλους φοβους εβλεπα γυναικες εγκυες και ζηλευα εβλεπα καροτσακια και σκεφτομουν α τοσο θα ητανε και εμενα το παιδι μου δεν ηθελα να με βρει κανενας γνωστος και να με ρωτησει τι εγινε δεν ηθελα να ακουσω ελα μην στεναχωριεσαι νεα εισαι θα κανεις και αλλο ηθελα να ζησω τπν πονο μου ηθελα να σταματησουν να με ρωτανε δεν ηθελα να ξερω αν καποιοι θα με λυποντουσαν και αλλοι αν θα χαιροταν με ολο αυτο δεν ηθελα να βγω εβλεπα το σπιτι και εκλαιγα μονη εκλαιγα πολλες φορες οταν δεν με εβλεπε ο ανδρας μου για να μην τον στεναχωρησω αλλες φορες εκλαιγα στην αγκαλια του δεν μπορουσα ηθελα να κλαιω και να μιλαω για το παιδι μου και αυτο κανω ακομα και σημερα δεν ξερω αν θα το ξεπερασω ποτε ολο αυτο ακομη φωλιαζει ο πονος ο φοβος ο τρομος αλλα εχω μαθει να ζω μαζι τους δεν το παιζω φιλοσοφια αλλα θελω να ξερουν ολες αυτες οι γυναικες εκει εξω οτι υπαρχει καποιος που τις νιωθει καποιος που τις σκεφτεται καποιος που λεει ειμαι και εγω μια γυναικα που εχει ζησει την απωλεια το αφιερωνω σε ολες σας και στην φιλη μου και αδερφη μου @Amelie2108 ειναι λιγα απο τα πολλα που σκεφτομουν και σκεφτομαι καθε μερα

[νικηαντωνια81]

Έχασα το παιδί μου πριν 6 μήνες σε ηλικία 4 ετών . Καταλαβαινω πως νιώθεις δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς , μόνο ο χρόνος κάπως απαλύνει τον πόνο. Η πληγή θα υπάρχει πάντα.......

[ΧρυσαΜ]

Just now, νικηαντωνια81 είπε:

Έχασα το παιδί μου πριν 6 μήνες σε ηλικία 4 ετών . Καταλαβαινω πως νιώθεις δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς , μόνο ο χρόνος κάπως απαλύνει τον πόνο. Η πληγή θα υπάρχει πάντα.......

Λυπάμαι πάρα πολύ!!!!! Δεν υπάρχει χειρότερο νομίζω.... 

[P.L.L.]

Just now, νικηαντωνια81 είπε:

Έχασα το παιδί μου πριν 6 μήνες σε ηλικία 4 ετών . Καταλαβαινω πως νιώθεις δεν υπάρχουν λόγια παρηγοριάς , μόνο ο χρόνος κάπως απαλύνει τον πόνο. Η πληγή θα υπάρχει πάντα.......

Κοπέλα μου διαβάζω κατά καιρούς αυτά που γράφεις και λυπάμαι πολύ γιατί δεν υπάρχει χειρότερο από αυτό που έχεις ζήσει εσυ. Σε θαυμάζω που προσπαθείς ξανά γιατί είναι πολύ αισιόδοξο αυτό που κανεις. Είσαι το ίνδαλμα μου. Μπορώ να σε ρωτήσω τι συνέβη κι έχασες το παιδάκι σου; Έχω ένα παιδάκι 14 μηνών και τρέμω συνέχεια μη μου παθει κάτι.. 

[Μαρία_Λ]

Κορίτσια, εγώ ξεκίνησα να γράφω μετά τη 2η απώλεια που είχα. Θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό γιατί εγώ τουλάχιστον έχασα τα εμβρυάκια μου νωρίς. Δυστυχώς βίωσα την απώλεια του 2χρονου παιδιού μιας αδελφικής φίλης παράλληλα με την πρώτη μου απώλεια. Δεν υπάρχει τίποτα χειρότερο από αυτό που έχετε βιώσει και είστε άξιες θαυμασμού. Αυτό που βλέπω από τις ιστορίες είναι ότι τελικά ο άνθρωπος είναι το μεγαλύτερο θηρίο γιατί ακόμη και μετά από τέτοιες τραγικές καταστάσεις σηκώνεται όρθιος και παλεύει με αισιοδοξία για μία καλύτερη μέρα. Λυπάμαι μέσα από την καρδία μου που κάποιες εδώ έχετε αντιμετωπίσει τέτοιες δοκιμασίες και εύχομαι μόνο υγεία! Και για τους γονείς και για όλα τα παιδάκια. 

[Penny...]

δυστηχως ειμαστε πολλες και με στεναχωρει διοτι δεν ξερω τι φταιει που πεφτουμε σε λαθους γιατρους τι φταιει ;; ενα γιατι ειναι παντα αυτο που θα ψαχνουμε και δεν θα το βρισκουμε μια λεξη παρηγοριας κατι