Προβλημα με τον πατέρα μου

[anemoni1989]

Καλημέρα και καλή χρονιά.

Κατά καιρούς, σε ασχετα θέματα έχει τύχει να αναφερθώ στην ιδιαζουσα σχέση με τον πατέρα μου. Πρόκειται για έναν άνθρωπο επίμονο, που του αρέσει να επιβάλλεται και γενικά να κάνει κουμάντο στους άλλους... Όντας κι εγώ πολύ δυναμική σαν χαρακτήρας, πολλές φορές ερχόμαστε σε ρήξη, από την εφηβεία μου κιόλας, με τους καυγάδες μας να χαρακτηρίζονται ως ομηρικοί. Το προβλημα είναι ότι τώρα έχω κάνει οικογένεια και δεν ανέχομαι από κανέναν να μου κάνει κουμάντο (όχι ότι πριν το ανεχομουν). Δεν εξαρτωμαστε από τους γονείς μου οικονομικά, έχουμε και εγώ και ο άντρας μου δόξα τω θεώ πολύ καλές δουλειές, με πολύ καλές για την εποχή απολαβές και μάλιστα έχουμε αρνηθεί προτάσεις για δουλειά ακόμα και μέσα σε αυτή την κρίση. Επιπλέον, καταφέραμε και κάναμε πραγματικότητα το όνειρο μας να φυγουμε από την Αθήνα, ενώ παράλληλα μεγαλώνουμε ένα υπέροχο κοριτσάκι... Το προβλημα μου, λοιπόν, είναι ότι ο πατέρας μου έχει σκυλιασει που "πήρα το παιδί και έφυγα". Τους επισκέφτηκα μέσα στις γιορτές για να δουν τη μικρή γιατί λόγω ΛΟΚ νταουν είχαν αρκετούς μήνες να τη δουν και αντί να εκτιμήσει αυτή την κίνηση από μεριάς μου, με προσέβαλλε ασταμάτητα μπροστά στο παιδί μου. Έλεγε ανυπόστατα πράγματα, ότι έχω αποτύχει, να μην γίνει σαν εμένα, ότι ΤΟΝ πούλησα ενώ μου έφτιαξε σπίτι και πήγα αλλού που δεν μου πρόσφεραν τα αντίστοιχα και άλλα τέτοια, τα οποία αφενός θεωρώ πως δεν ισχύουν, αφετέρου τα θεωρώ απαράδεκτα ακόμα κι αν είχα όντως κάνει λάθος επιλογές στη ζωή μου. Να μην τα πολυλογω, φτάσαμε στο σημείο να μας διώξει από το σπίτι και εγώ πλέον να μην θέλω να πατήσω το πόδι μου ξανά εκεί πέρα. Δήλωσα ήδη στη μητέρα μου πως άμα θέλει να βλέπει τη μικρή, μπορεί να έρχεται η ίδια όποτε θέλει και πως εγώ δεν ξαναπαταω εκεί πέρα.

Το θέμα μου είναι ότι εγω αισθάνομαι πολύ μεγάλο θυμό. Θεωρώ πως σαν παιδί τους έχω φερθεί καλά και με το παραπάνω. Ότι έχουμε καταφέρει με τον άντρα μου το έχουμε επιτύχει μόνοι μας και με ελάχιστη έως μηδαμινή βοήθεια και δεν ανέχομαι να με προσβάλλουν έτσι, ειδικά μπροστά στο παιδί μου. Δηλαδή, οκ, είναι 2,5 χρόνων και δεν καταλαβαίνει πολλά, αλλά αυτό δε δίνει σε κανέναν το δικαίωμα να προσβάλλει τη μητέρα του μπροστά του και μάλιστα με πραγματα τα οποία είναι ανυπόστατα (δεν είμαι και καμία ναρκομανής, ούτε εγκληματίας).. Υπαρχουν άλλοι εδώ μέσα που να έχουν έρθει σε ρήξη με τους γονείς τους? Πως το αντιμετωπίσατε??? Η κατάληξη ποια ήταν??? Προσωπικά έχω επηρεαστεί πάρα πολύ... Έχει ήδη σχεδόν 1 βδομάδα που έγινε το σκηνικό και ακόμα κλαίω όταν τα σκεφτομαι και είμαι μονη

[Electra OT]

@anemoni1989 Είναι δυσκολο πολύ αυτό που περιγράφεις! Ωστόσο έχεις δίκιο να νιώθεις θλίψη και θυμό. Οι γονείς μας πολλές φορές μας θέλουν κολλημένους πάνω τους, εξαρτώμενους από εκείνους όπως ήμασταν και στα πρώτα χρόνια της ζωής μας αναγκαστικά με αποτέλεσμα να μην αντέχουν την εξέλιξη μας και το ότι είμαστε ευτυχισμένοι με έναν άλλο τρόπο ζωής και πόσο μάλλον μακριά τους. Είναι θλιβερό για εκείνους κυρίως και έπειτα για εμάς που πρέπει να καταλάβουμε πως δεν έχουμε τους γονείς που θα θέλαμε. Είναι δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο να κάνεις τη ζωή που θέλεις με τον αντρα σου και το κοριτσάκι σας χωρίς να σε επηρεάζει η δύσκολη συμπεριφορά κανενός από τους γονείς. Εγώ προσωπικά, βρήκα την ηρεμία στη ζωή μου καταφέρνοντας να βάλω όρια στους γονείς μου κάνοντας ψυχοθεραπεία ώστε να με βοηθήσει κάποιος ειδικός. Εχουμε μέσα μας πολύ δύναμη που δε το ξέρουμε. Θα τα καταφέρεις! 

[anemoni1989]

Just now, Electraoik είπε:

@anemoni1989 Είναι δυσκολο πολύ αυτό που περιγράφεις! Ωστόσο έχεις δίκιο να νιώθεις θλίψη και θυμό. Οι γονείς μας πολλές φορές μας θέλουν κολλημένους πάνω τους, εξαρτώμενους από εκείνους όπως ήμασταν και στα πρώτα χρόνια της ζωής μας αναγκαστικά με αποτέλεσμα να μην αντέχουν την εξέλιξη μας και το ότι είμαστε ευτυχισμένοι με έναν άλλο τρόπο ζωής και πόσο μάλλον μακριά τους. Είναι θλιβερό για εκείνους κυρίως και έπειτα για εμάς που πρέπει να καταλάβουμε πως δεν έχουμε τους γονείς που θα θέλαμε. Είναι δύσκολο αλλά όχι ακατόρθωτο να κάνεις τη ζωή που θέλεις με τον αντρα σου και το κοριτσάκι σας χωρίς να σε επηρεάζει η δύσκολη συμπεριφορά κανενός από τους γονείς. Εγώ προσωπικά, βρήκα την ηρεμία στη ζωή μου καταφέρνοντας να βάλω όρια στους γονείς μου κάνοντας ψυχοθεραπεία ώστε να με βοηθήσει κάποιος ειδικός. Εχουμε μέσα μας πολύ δύναμη που δε το ξέρουμε. Θα τα καταφέρεις! 

Σε ευχαριστώ πολύ για την άμεση απάντηση... Έχω κάνει κι εγώ ψυχοθεραπεία στο παρελθόν και σιγουρα αυτό με βοήθησε να καταφέρω να φύγω από το κουκούλι που είχαν δημιουργήσει για εμένα και την αδερφή μου...

Ένας από τους λόγους που ήθελα να φύγω από την πόλη, ήταν αφενός η ποιότητα ζωής και αφετέρου το άγχος που μου δημιουργούσε η "συγκατοίκηση" στο ίδιο κτίριο με τον πατέρα μου. Ένα μόνιμο άγχος είχα εκεί...

Ο άντρας μου έχει πικραθεί πολύ.... Είναι το πολλοστο σκηνικό που έχει συμβεί με τον πατέρα μου... Σκέψου όταν ανακοινώσαμε ότι μετακομίζουμε, τον είχε πιάσει ο πατέρας μου και του έλεγε πως δεν πρέπει να με εμπιστεύεται γιατί θα αλλάξω γνώμη πολύ γρήγορα, θα βαρεθω και στο τέλος θα τα γκρεμίσω όλα και θα τα καταστρεψω και θα χάσει έτσι λεφτά και τη δουλειά του. Ειλικρινά, ποιος γονιός λέει αυτά τα πράγματα για το παιδί του??? Ντραπηκα όταν μου το είπε ο άντρας μου και ηθελα να ανοίξει η γη να με καταπιεί...

Έχεις σχέσεις με τους γονείς σου??? Εγώ αισθάνομαι ότι δεν θέλω να βρεθώ ξανά στο ίδιο δωμάτιο με τον πατέρα μου.... Έχω μεγάλο θυμό και στεναχώρια...

[Electra OT]

Είναι ωραίο να μιλάμε μεταξύ μας και να στηρίζουμε ο ένας τον άλλο, γιατί στις μέρες μας πολλά πράγματα είναι δύσκολα. Μην ευχαριστείς! Εμείς ευχαριστούμε που το μοιράζεσαι! 

Οι "οικογενειακές πολυκατοικίες" είναι το πιο δυσκολο πόσο μάλλον όταν οι σχέσεις είναι τόσο μπλεγμένες όσο περιγράφεις! Ο μπαμπάς σου έπρεπε να ντραπεί κορίτσι μου που έλεγε αυτά τα πράγματα για το παιδί του και όχι εσύ η ο άντρας σου. 
Σε καταλαβαίνω εγώ ξεκίνησα θεραπεία ακριβώς τη στογμή που αποφάσισα πως δε θέλω να τον βλέπω, η να έχω σχέσεις με τον δικό μου! Σήμερα έχουμε σχέσεις αλλά με πολύ όριο και προσπάθεια. Προσπάθησε να εκτονώσεις το θυμό σου και τη θλιψη! Μη τα κρατάς μέσα σου θα σε φάνε!

[anemoni1989]

Just now, Electra OT είπε:

Προσπάθησε να εκτονώσεις το θυμό σου και τη θλιψη! Μη τα κρατάς μέσα σου θα σε φάνε!

Για αυτό αποφάσισα να γράψω εδώ... Ντρέπομαι να το συζητήσω με κάποιον γνωστό, γιατί οι έξω έχουν σχετικά καλή γνώμη για όλους μας... Επιπλέον, οι περισσότεροι δηλώνουν πως έχουν άριστη σχέση με τους γονείς τους, οπότε δεν πιστεύω να με βοηθήσει να ακούω πόσο τέλεια περνούν όλοι οι άλλοι, ενώ εμένα η ψυχολογία μου έχει πιάσει πάτο αυτές τις μέρες...

Μάλλον πρέπει να κοιτάξω να βρω κι εγώ κάποιον να κάνω συνεδρίες μέσω skype, γιατί δεν προβλέπω να ξαναμιλαμε και λυπάμαι το παιδί μου... Θέλω να έχει σχέσεις με τον παππού της, έστω και τις τυπικές...

[linaa]

Just now, anemoni1989 είπε:

Για αυτό αποφάσισα να γράψω εδώ... Ντρέπομαι να το συζητήσω με κάποιον γνωστό, γιατί οι έξω έχουν σχετικά καλή γνώμη για όλους μας... Επιπλέον, οι περισσότεροι δηλώνουν πως έχουν άριστη σχέση με τους γονείς τους, οπότε δεν πιστεύω να με βοηθήσει να ακούω πόσο τέλεια περνούν όλοι οι άλλοι, ενώ εμένα η ψυχολογία μου έχει πιάσει πάτο αυτές τις μέρες...

Μάλλον πρέπει να κοιτάξω να βρω κι εγώ κάποιον να κάνω συνεδρίες μέσω skype, γιατί δεν προβλέπω να ξαναμιλαμε και λυπάμαι το παιδί μου... Θέλω να έχει σχέσεις με τον παππού της, έστω και τις τυπικές...

εγω εχω να σε συμβουλεψω να μην τα περνεις ολα τοσο της μετρητης . δεν χρειαζετε να ερθεις σε ρηξη με κανεναν ουτε κ να χαλιεσαι κβεσυ φυσικα. οι γονεις ειναι γονεις μπορεί να πουν πολλα αλλα το να τσακωθεις με τον πατερα σου να τσακωθεις με τα πεθερικα σου να τσακωθεις με τους φιλους σου δειχνει οτι τα περνεις ολα πολυ της μετρητης κ χαλας σχεσεις επειδη σου ειπαν κ τους ειπες.. πρεπει να σκεφτεις κ εσυ τι κανεις λαθος κ καποια πραγματα απλα να τα προσπερνας . οι πραξεις εχουν αξια οτι σε μεγαλωσαν αξιοπρεπως σου φτιαξαν ενα σπιτι που εσυ θα το εκμεταλευεσε σε στηριξαν στις σπουδες σου αν πουν κ μια κουβεντα παραπανω αστους ειναι μακρια ετσι κ αλλιως δεν χρειαζετε να λες μεγαλες κουβεντες

μην ξεχνας οτι αυριο θα πεις κ εσυ μια κουβεντα παραπανω στην κορη σου κ θα σου κλεισει την πορτα στα μουτρα κ τοτε θα αναρωτιεσαι γιατι... 

[manaoula]

Καλημέρα. Για μένα τον αφήνεις απλά να λέει από τη στιγμή που δε μένετε κοντά και δε βλεπεστε συχνά. Οι γονείς θέλουν τα παιδιά του να είναι κολλημένα πάνω τους. Για μένα επιτυχημένος γονιός είναι αυτός που τα παιδιά του δεν τον έχουν ανάγκη. Και από ότι λες είσαι μια από αυτά τα παιδιά. Οπότε πες ευχαριστώ που σε έκανε ένα τέτοιο παιδί ανεξαρτήτο δυναμικό και άσε τον να λέει. Και για να γελάσουμε και λίγο ο μπαμπάς μου λέει ο Θεός για αυτό τα έδωσε τα αυτιά το ένα απέναντι από το άλλο από το ένα να μπαίνουν και από το άλλο να βγαίνουν. Σε γενικές γραμμές μη δίνεις σημασία. 

[Evouska]

Κορίτσι μου νομίζω ότι έχεις απογοητευτεί πολύ από την συμπεριφορά του μπαμπά σου, αλλά να θυμάσαι ότι δεν μπορείς να κάνεις κάτι για να αλλάξει εκείνος, μόνο το πώς θα το βλέπεις εσύ! Άφησε το χρόνο να περάσει και θα ηρεμήσεις κ εσύ κ εκείνος. Από τη στιγμή που μενει μακριά σας δεν είσαι αναγκασμένη καθημερινά να βρίσκεσαι σε αυτή την κατάσταση, οπότε απλά προσπάθησε τις φορές που τον βλέπεις να μην τον αφήνεις να σε επηρεάζει έτσι! Και να θυμάσαι τον άνθρωπο μπορείς να τον αλλάξεις μόνο όταν είναι μωρό και του αλλάζεις πάνα! Ούτε τον εαυτό μας δεν μπορούμε να αλλάξουμε πολλές φορές όσον αφορά τα αρνητικά  στοιχεία του χαρακτήρα μας , πόσο μάλλον έναν άλλον ενήλικο ο οποίος έχει τέτοιες συμπεριφορές  και τις διατηρεί τόσα χρόνια απέναντι στους γύρω του! Ελπίζω να σου πάνε όλα όπως θέλεις και να απολαμβάνεις όμορφες στιγμές με την οικογένειά σου!