Χρόνια επιπλοκή μετά από τοκετό

[Krystaliapl]

Καλησπέρα σε όλες, 

Ακολουθεί σεντόνι αλλά θα ήθελα να είμαι όσο πιο αναλυτική γίνεται για το συγκεκριμένο θέμα μήπως έχει τύχει κάτι αντίστοιχο σε κάποια και θα βοηθούσε και άλλες γυναίκες. Θα περιγράψω όλο το ιστορικό μιας και το θεωρώ σπάνιο αλλά και σοβαρό.

Γέννησα λοιπόν το Φεβρουάριο με φυσιολογικό τοκετό. Το πρόβλημα υγείας μου συνέβη λίγες μέρες μετά τον τοκετό. Άρχισαν έντονοι και συνεχής πόνοι στην ευαίσθητη περιοχή. Πήγα στα εξωτερικά με είδε ο γυναικολόγος μου και καταλήξαμε στο οτι ίσως είναι ορθοπαιδικο. Μέχρι να με δει όμως ο ορθοπεδικός να έχω πεθάνει στο πόνο, να μη μπορώ να κοιμηθώ και φυσικά δε μπορουσα να θηλασω. Εν τέλει μετά από μαγνητική είδαν ότι είχα μια μικρή διάνοιξη υβικης συμφυσης με φλεγμονή. Μου έκαναν κορτιζόνη δυο φορές, διότι δε θα μπορουσα να ηρεμήσω, στο σημείο πάνω από την ουρηθρα, οι οποίες ήταν πολυ επίπονες!! Εγώ όμως επεμενα να το ψάξω καλύτερα γιατί σαν κάτι να μου έλεγε ότι δεν είναι μόνο αυτό. Ο δεύτερος ορθοπεδικός αν τέλει μου είπε ότι δε βλέπει κάτι ορθοπεδικό και ότι αν είχα μεγάλη διάνοιξη δε θα μπορουσα να περπατήσω καλά και ότι είναι γυναικολογικο. Πήγα λοιπόν σε δυο γυναικολόγους οι οποίοι μου είπαν δεν έχει σχέση με την υβικη ο πόνος κάτω στο αιδοίο. Ο ένας μου είπε ότι μάλλον τραβήχτηκε νευρο από τη περινεοτομη ενώ ο δεύτερος δε γνωρίζει από τι μπορεί να είναι. Και οι δυο κατέληξαν στο να κάνω υπομονή κανένα 6μηνο. Τώρα κοντεύω να κλείσω 6 μήνες και ακόμη δεν έχει φύγει ο πόνος. Δε πονάω όπως στην αρχή αλλά όταν είμαι πολλές ώρες όρθια ακόμη πονάω ή αν κουβαλάω κατι, όπως και αν κάθομαι σε συγκεκριμένες στάσεις. Επίσης έχω και κάτι αέρια στο κόλπο. 
 

[MumMaria]

23 ώρες πρίν, Krystaliapl είπε:

Καλησπέρα σε όλες, 

Ακολουθεί σεντόνι αλλά θα ήθελα να είμαι όσο πιο αναλυτική γίνεται για το συγκεκριμένο θέμα μήπως έχει τύχει κάτι αντίστοιχο σε κάποια και θα βοηθούσε και άλλες γυναίκες. Θα περιγράψω όλο το ιστορικό μιας και το θεωρώ σπάνιο αλλά και σοβαρό.

Γέννησα λοιπόν το Φεβρουάριο με φυσιολογικό τοκετό. Το πρόβλημα υγείας μου συνέβη λίγες μέρες μετά τον τοκετό. Άρχισαν έντονοι και συνεχής πόνοι στην ευαίσθητη περιοχή. Πήγα στα εξωτερικά με είδε ο γυναικολόγος μου και καταλήξαμε στο οτι ίσως είναι ορθοπαιδικο. Μέχρι να με δει όμως ο ορθοπεδικός να έχω πεθάνει στο πόνο, να μη μπορώ να κοιμηθώ και φυσικά δε μπορουσα να θηλασω. Εν τέλει μετά από μαγνητική είδαν ότι είχα μια μικρή διάνοιξη υβικης συμφυσης με φλεγμονή. Μου έκαναν κορτιζόνη δυο φορές, διότι δε θα μπορουσα να ηρεμήσω, στο σημείο πάνω από την ουρηθρα, οι οποίες ήταν πολυ επίπονες!! Εγώ όμως επεμενα να το ψάξω καλύτερα γιατί σαν κάτι να μου έλεγε ότι δεν είναι μόνο αυτό. Ο δεύτερος ορθοπεδικός αν τέλει μου είπε ότι δε βλέπει κάτι ορθοπεδικό και ότι αν είχα μεγάλη διάνοιξη δε θα μπορουσα να περπατήσω καλά και ότι είναι γυναικολογικο. Πήγα λοιπόν σε δυο γυναικολόγους οι οποίοι μου είπαν δεν έχει σχέση με την υβικη ο πόνος κάτω στο αιδοίο. Ο ένας μου είπε ότι μάλλον τραβήχτηκε νευρο από τη περινεοτομη ενώ ο δεύτερος δε γνωρίζει από τι μπορεί να είναι. Και οι δυο κατέληξαν στο να κάνω υπομονή κανένα 6μηνο. Τώρα κοντεύω να κλείσω 6 μήνες και ακόμη δεν έχει φύγει ο πόνος. Δε πονάω όπως στην αρχή αλλά όταν είμαι πολλές ώρες όρθια ακόμη πονάω ή αν κουβαλάω κατι, όπως και αν κάθομαι σε συγκεκριμένες στάσεις. Επίσης έχω και κάτι αέρια στο κόλπο. 
 

Καλησπέρα,κάτι ανάλογο βίωσα κι εγώ μετά την πρώτη μου γέννα,σίγουρα όμως όχι σε τέτοιο βαθμό. Ο γιος μου γεννήθηκε 4 κιλά κ η μπουνιτσα του κολλημένη στο πρόσωπο,οπότε και σαν πρωτότοκος μετά από 12 ώρες μου κάνανε περινεοτομη για να βγει το μωρό. Η ανάρρωση τότε(2019) πήγε πολύ καλά κ δεν ένιωθα τίποτα. Ώσπου στον 7ο μήνα στην δεύτερη εγκυμοσύνη μου,πονούσα εκεί στην περιοχή αφόρητα,ένιωθα ότι θα σκιστεί η τομή(η οποία φυσικά δεν υπήρχε ως τότε) αλλά αυτήν την αίσθηση μου έδινε. Είχα πάει κ στον γυναικολόγο κ μου είχε πει ότι επειδή έμεινα στα κοντά έγκυος(2020) είναι από την περινεοτομη κ το βάρος του μωρού. Κ η κόρη μου 3990 γεννήθηκε χωρίς περινεοτομη αυτήν την φορά. Έκτοτε κ ανά διαστήματα με πιάνει αυτός ο πονος συνήθως μετά από ορθοστασία κ αν σηκώνω ώρες αγκαλιά τα παιδιά που πλέον κοντεύουν τα δύο και τρία τους χρόνια. Με δυνατό παυσίπονο παρ'ολα αυτά ηρεμώ. Απλά έχω μάθει να ζω δυστυχώς με αυτό,αφού δεν μπορώ και κάνω κάτι άλλο. Βέβαια αφού προσέξω για τρεις τέσσερις μέρες ο πονος υποχωρεί αισθητά. Θα σου έλεγα να συμβουλευτείς τον γυναικολόγο σου μήπως υπάρχουν ειδικές άσκησης για την περιοχή κ εύχομαι με τον καιρό να σε αφήσει αυτή η ενόχληση. Ίσως θα είχε κ νόημα να κάνεις κ ένα διάστημα βελονισμό. Έχω ακούσει ότι βοηθάει. Το σκεφτόμουν κι εγώ,αλλά μια το ότι είχα δύο μωρά,μια ο κοβιντ,το άφησα πίσω.

Να χαίρεσαι το μωράκι σου.

[Krystaliapl]

On 23/7/2022 at 11:29 ΜΜ, MumMaria είπε:

Καλησπέρα,κάτι ανάλογο βίωσα κι εγώ μετά την πρώτη μου γέννα,σίγουρα όμως όχι σε τέτοιο βαθμό. Ο γιος μου γεννήθηκε 4 κιλά κ η μπουνιτσα του κολλημένη στο πρόσωπο,οπότε και σαν πρωτότοκος μετά από 12 ώρες μου κάνανε περινεοτομη για να βγει το μωρό. Η ανάρρωση τότε(2019) πήγε πολύ καλά κ δεν ένιωθα τίποτα. Ώσπου στον 7ο μήνα στην δεύτερη εγκυμοσύνη μου,πονούσα εκεί στην περιοχή αφόρητα,ένιωθα ότι θα σκιστεί η τομή(η οποία φυσικά δεν υπήρχε ως τότε) αλλά αυτήν την αίσθηση μου έδινε. Είχα πάει κ στον γυναικολόγο κ μου είχε πει ότι επειδή έμεινα στα κοντά έγκυος(2020) είναι από την περινεοτομη κ το βάρος του μωρού. Κ η κόρη μου 3990 γεννήθηκε χωρίς περινεοτομη αυτήν την φορά. Έκτοτε κ ανά διαστήματα με πιάνει αυτός ο πονος συνήθως μετά από ορθοστασία κ αν σηκώνω ώρες αγκαλιά τα παιδιά που πλέον κοντεύουν τα δύο και τρία τους χρόνια. Με δυνατό παυσίπονο παρ'ολα αυτά ηρεμώ. Απλά έχω μάθει να ζω δυστυχώς με αυτό,αφού δεν μπορώ και κάνω κάτι άλλο. Βέβαια αφού προσέξω για τρεις τέσσερις μέρες ο πονος υποχωρεί αισθητά. Θα σου έλεγα να συμβουλευτείς τον γυναικολόγο σου μήπως υπάρχουν ειδικές άσκησης για την περιοχή κ εύχομαι με τον καιρό να σε αφήσει αυτή η ενόχληση. Ίσως θα είχε κ νόημα να κάνεις κ ένα διάστημα βελονισμό. Έχω ακούσει ότι βοηθάει. Το σκεφτόμουν κι εγώ,αλλά μια το ότι είχα δύο μωρά,μια ο κοβιντ,το άφησα πίσω.

Να χαίρεσαι το μωράκι σου.

 Καλησπερα, 

Καταρχας σε ευχαριστώ που μοιράστηκες και εσυ μαζι μου τη περιπετεια σου και δεν νιώθω ότι το περναω μόνο εγώ. Να χαίρεσαι και εσυ τα παιδακια σου. Εγώ στη φάση που είμαι δε μπορω να προσδιορίσω ακριβώς ποτε ποναω. Πέρα από αυτες τις στιγμές που ανέφερα ποναω ας πουμε και μετά η τουαλέτα λίγο σαν τσίμπημα, αλλά στη πραξη πάρα πολυ. Τα αέρια ακόμη τα έχω και είναι ενοχλητικά γιατί ποναω. Εσυ είχες κάτι τέτοιο. Ο γυναικολόγος δεν έχει ιδέα τι έχω. Ισχυρίζεται ότι είναι από την ηβικη συμφυση, δηλαδή ορθοπεδικό το οποίο δε παίζει. Από τις αρχές ακόμη είχα δοκιμάσει να παω σε φυσιοθεραπευτή αλλά δεν είδα βελτίωση. Ίσα ίσα που πονουσα μετά αλλά ίσως επειδή ήταν αρχή ακόμη. Εσένα δε σου ειπε κατι για νευρο; πάντως μια γυναικολόγος που έτυχε να συμβουλευτω τελευταία με είπε ότι της έτυχε μια τέτοια περιπτωση και ο πονος περασε όταν ξανά έκανε περινεοτομη. Πλέον βαρέθηκα να ψάχνω αλλο, γιατί και ψυχοφθορο είναι και κανεις δε θα σε καταλάβει.