21 μηνών και δεν μιλάει

[linaa]

πρίν από 25 λεπτά , Melie είπε:

Δε διαφωνώ για τα ορόσημα, πόσο μάλλον για ένα μωράκι πρόωρο που είμαστε "υποψιασμένοι" έτσι κι αλλιώς. Αλλά και τα ορόσημα είναι ενδεικτικά.

Άλλο είναι όμως ένα μωράκι να μην κρατάει το κεφάλι του στους οχτώ μήνες, κι άλλο να έχει πάει 14 μηνών και να μην έχει περπατήσει, πχ. Το πρώτο είναι ανησυχητικό, το άλλο όχι. Άλλο να μην έχει βλεμματική επαφή και να είναι "στον κόσμο του", κι άλλο να λέει 5 ή 3 ή 0 λεξούλες στους 21 μήνες, αλλά να δείχνει και να επικοινωνεί μη λεκτικά.

Καλά μην το λες γιατί κ κανονική επαφή να εχει κ στους 24 μήνες κ λεξούλες να λεει δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει πρόβλημα. Αυτο η μαμά θα το καταλάβει πολυ καλητερα από τους ειδικούς ειναι μια εικόνα που μια μαμα θα καταλάβει.  Μην ξεχνάς ότι στην δεπυ κ στον αυτισμό πολλά παιδιά επικοινωνουν κανονικότατα.  Απλα από λεπτομέρειες μια μαμα βλεπει ότι κάτι δεν παει καλα . Δεν είναι μόνο οι λέξεις οι προτάσεις κ το αν δείχνει ειναι πολλά άλλα 

[Melie]

Φυσικά, αλλά το θέμα της κουβέντας ξεκίνησε από την ομιλία. Γι αυτό και ανέφερα παραδείγματα πάνω στα πιο συνήθη θέματα, κινητικό και ομιλία. Άλλωστε η Ελισάβετ πιο πάνω μίλησε για πρώιμη παρέμβαση και όχι παρέμβαση κατά τη σχολική ηλικία.

[Ελισάβετ καπ 2]

1 hour ago, Melie είπε:

Φυσικά, αλλά το θέμα της κουβέντας ξεκίνησε από την ομιλία. Γι αυτό και ανέφερα παραδείγματα πάνω στα πιο συνήθη θέματα, κινητικό και ομιλία. Άλλωστε η Ελισάβετ πιο πάνω μίλησε για πρώιμη παρέμβαση και όχι παρέμβαση κατά τη σχολική ηλικία.

μα κάτω των τεσσάρων λέγεται πρώιμη παρέμβαση για οποίο λόγο και αν την κάνεις 

[Μαρια123]

8 ώρες πρίν, Ελισάβετ καπ 2 είπε:

Καλησπέρα κορίτσι μου ο παιδίατρος δεν είναι αναπτυξιολογος για να σου κάνει αξιολόγηση. εγώ τον πήγα 18 μηνών σε αναπτυξιολογο γιατί δεν μιλούσε και νευριαζε και πάταγε πράγματα γιατί δεν μπορούσε να το διαχειριστεί. από τότε κάνει λόγο έργο τέσσερις φορές την εβδομάδα και δεν ξέρω για πόσο θα συνεχίσει. εννοείται ότι μιλάει άψογα πια έκλεισε τα τρία τον έχει βοηθήσει πάρα πολύ. εμένα δεν με βρίσκει συμφωνεί το κάποια στιγμή θα περπατήσει κάποια στιγμή θα μιλήσει κάποια στιγμή θα φάει κτλπ. εγώ άκουσα το ένστικτο μου και δεν έκανα λάθος. Η αναπτυξιολογος μου είπε ότι η πρώιμη παρέμβαση είναι το καλύτερο δώρο που μπορούμε να κάνουμε στα παιδιά μας. δεν χάνεις τίποτα να πάρεις μια αξιολόγηση. εύχομαι να σας πει ότι δεν χρειάζεται κάτι αλλά τουλάχιστον θα έχεις κάνει ότι περνάει από το χέρι σου για το παιδάκι σου. 

Ευχαριστώ πολύ για την απάντηση σου το σκέφτηκα κια εγω και σκέφτηκα να πάρω μια γνώμη να δω τι θα μου πουν και βλέποντας και κάνοντας

6 ώρες πρίν, Melie είπε:

Συμφωνώ ότι το μητρικό ένστικτο είναι συνήθως αλάνθαστο και επιπλέον στο ότι εννοείται ότι δεν είναι ταμπού να ζητάει κανείς τη βοήθεια ειδικών.

Σε γενικότερο πλαίσιο, όμως, με προβληματίζει και ως μαμά και ως επαγγελματία υγείας αυτή η αυξανόμενη τάση με αναπτυξιολόγους, εργοθεραπευτές, λογοθεραπευτές, κλπ σχεδόν σε κάθε παιδί που γνωρίζω. Θα σας πω ένα απλό παράδειγμα και πέρα για πέρα αληθινό, η μισή τάξη στο νηπιαγωγείο του ανηψιού μου κρίθηκε μη προβιβαστέα στο Δημοτικό!!!

Ε ρε παιδιά, όχι, δε γίνεται. Στατιστικά δε γίνεται. Ιατρικά δε γίνεται. Ρεαλιστικά δε γίνεται. ΔΕ ΓΙΝΕΤΑΙ μισή τάξη να είναι όχι απλά με θέμα, αλλά μη προβιβαστέα στο Δημοτικό!!! 

Νιώθω (προσωπική άποψη) ότι έχουμε χάσει τη μπάλα και παίζονται μεγάλες μπίζνες. Όπως και με άλλα θέματα, η ανάγκη μας ως γονείς να κάνουμε το καλύτερο για τα παιδιά μας μας πήγε στα άκρα και στην υπερβολή και δεν ξέρω αν είναι για καλό... Κι αυτό κάποιοι "ειδικοί" το εκμεταλλεύονται, ή τουλάχιστον έτσι πιστεύω.

Όχι, δεν είμαι οπαδός του "και μεις μεγαλώσαμε με τον Χ τρόπο, πάθαμε τίποτα;" Καθόλου μα καθόλου. Να κάνουμε τα πάντα, κι ακόμη περισσότερα. Αλλά βλέπετε οι γενιές να πηγαίνουν προς το καλύτερο; Οι κοινωνίες να γίνονται καλύτερες; Αναρωτιέμαι και προβληματίζομαι...

Συμφωνώ απόλυτα κορίτσι μου στο ότι καλό είναι να μην τρέχουμε με το παραμικρό σε τέτοιου ειδους γιατρούς αν δεν υπάρχει πρόβλημα 

Βέβαια πιστεύω κάθε μανούλα ξέρει το παιδάκι της και μια γνώμη δεν βλάπτει κανέναν από εκεί και επτά εμείς αποφασίζουμε αν θα πάμε το παιδιά μας 

Ευχαριστώ  πολύ για την απάντηση σου 

6 ώρες πρίν, Ελισάβετ καπ 2 είπε:

δυστυχώς τα παιδάκια μας μεγάλωσαν τα τρία τελευταία χρόνια με τον κοβιτ. δηλαδή κλεισμένα μέσα στο σπίτι χωρίς ομαδικό παιχνίδι χωρίς πολλές επαφές με άλλα παιδάκια και όλο αυτό τα έχει αφήσει πολύ πίσω. αν δεν υπάρχει στο σπίτι κιόλας άλλο αδερφάκι κοντά σε ηλικία με το μικρό μας τότε τα πράγματα είναι πιο δύσκολα. εγώ βλέπω τον γιο μου που είναι μόνος του με την ανηψια μου που έχουν πέντε μήνες διαφορά. άλλο παιδί ή ανηψια μου που έχει την αδερφή της. Να σου πω επίσης ότι όταν ο γιος μου πήγε πέρσι παιδικό ήταν τρομερά πίσω από τα παιδάκια της ηλικίας του και τώρα με τα μαθήματα όχι απλά έχει περάσει μπροστά αλλά και με διαφορά. και δεν το λέω εγώ γιατί έτσι θέλω να το βλέπω αλλά από τα λεγόμενα της δασκάλας του που είναι σε συνεργασία με την εργοθεραπευτρια εβδομαδιαία ώστε να δουλεύουν τα ίδια πράγματα. εγώ προσωπικά για το δικό μου παιδί πάντα μιλάω έτσι μην παρεξηγηθώ ήταν το πιο σωστό πράγμα που έκανα για το παιδί μου. 

Ευχαριστώ κορίτσι μου για την απάντηση σου ή αλήθεια είναι ότι ο κοβιντ μας εκςλιςσε πολύ μέσα και επαφές έχουμε ελάχιστες με ξαδέρφια όταν γίνετε αλλά δεν αρκεί για να κοινωνικόποιηθει σωστά το παιδί 

Μόνο με τη μαμά στο σπίτι ότι κάνει γιαυτό ρωτάω και παίρνω γνώμες να δω πως μπορώ να τον βοηθήσω