Κακή ψυχολογία στην εγκυμοσύνη

[Maraki00]

Καλησπέρα κορίτσια..νομίζω ότι έχω και εγω την ανάγκη να εκφραστώ έδω μήπως και νιώσω καλύτερα .. Ας ξεκινήσω ότι είμαι στο νοσοκομείο σχεδόν 3 μήνες σερί λόγο πρόωρων συσπάσεων και κοντό τράχηλο , μόλις σήμερα μπήκα στον μήνα μου και γενικά έχω ζοριστεί πολύ με όλα αυτά αλλά δυστυχώς δεν βρίσκω ηρεμία πουθενά ούτε μέσο του άντρα μου με τον οποίο τσακωνόμαστε συχνά πυκνά και να φτάνουμε και σε κακό σημείο.. μια φορά την εβδομάδα σίγουρα θα είμαι με κλάματα και νεύρα .. νομίζω ότι ψυχολογικά δεν μπορώ να το σηκώσω άλλο αυτό και ο άντρας μου συνεχώς μου ρίχνει φταίξιμο πάνω μου σε όλα και με την απαίτηση ενώ φταίει να του ζητήσω και συγνώμη .. δεν ξέρω πως να βοηθήσω τον εαυτό μου πλέον και πως θα τα καταφέρω ακόμα μια εβδομάδα με αυτή την κακή ψυχολογία να φτάσω στης 37 για να μπούμε μετά για καισαρική .. όσο σκέφτομαι ότι τόσο κλάμα που έχω ρίξει το νιώθει η μικρή μου τρελαίνομαι και παραπάνω .. συγγνώμη αν κούρασα απλά το είχα ανάγκη  

[linaa]

πρίν από 25 λεπτά , Maraki00 είπε:

Καλησπέρα κορίτσια..νομίζω ότι έχω και εγω την ανάγκη να εκφραστώ έδω μήπως και νιώσω καλύτερα .. Ας ξεκινήσω ότι είμαι στο νοσοκομείο σχεδόν 3 μήνες σερί λόγο πρόωρων συσπάσεων και κοντό τράχηλο , μόλις σήμερα μπήκα στον μήνα μου και γενικά έχω ζοριστεί πολύ με όλα αυτά αλλά δυστυχώς δεν βρίσκω ηρεμία πουθενά ούτε μέσο του άντρα μου με τον οποίο τσακωνόμαστε συχνά πυκνά και να φτάνουμε και σε κακό σημείο.. μια φορά την εβδομάδα σίγουρα θα είμαι με κλάματα και νεύρα .. νομίζω ότι ψυχολογικά δεν μπορώ να το σηκώσω άλλο αυτό και ο άντρας μου συνεχώς μου ρίχνει φταίξιμο πάνω μου σε όλα και με την απαίτηση ενώ φταίει να του ζητήσω και συγνώμη .. δεν ξέρω πως να βοηθήσω τον εαυτό μου πλέον και πως θα τα καταφέρω ακόμα μια εβδομάδα με αυτή την κακή ψυχολογία να φτάσω στης 37 για να μπούμε μετά για καισαρική .. όσο σκέφτομαι ότι τόσο κλάμα που έχω ρίξει το νιώθει η μικρή μου τρελαίνομαι και παραπάνω .. συγγνώμη αν κούρασα απλά το είχα ανάγκη  

Κορίτσι μου σίγουρα οι ορμόνες επιρεαζουν όπως Κ η κατάσταση σου όμως δεν θέλω να σε τρομάξω τα πράγματα με το μωρό θα γίνουν 3 φορές χειρότερα . 

Δεν ξέρω πια είναι τα θέματα που δημιουργούν τους καυγάδες αλλά σίγουρα δεν δικαιολογούνται τώρα που η μόνη ευθύνη είναι η ξεκούραση. Πρέπει να δεις την βάση του προβλήματος . Η ζωή σας είναι τακτοποιημένη γενικότερα ? Εκτός από το ανχος της εγκυμοσύνης τι άλλο σε απασχολεί? Γιατί υπάρχει τέτοια συμπεριφορά απέναντι σου σε αυτήν την κατάσταση που είσαι? 

[Maraki00]

πρίν από 33 λεπτά , linaa είπε:

Κορίτσι μου σίγουρα οι ορμόνες επιρεαζουν όπως Κ η κατάσταση σου όμως δεν θέλω να σε τρομάξω τα πράγματα με το μωρό θα γίνουν 3 φορές χειρότερα . 

Δεν ξέρω πια είναι τα θέματα που δημιουργούν τους καυγάδες αλλά σίγουρα δεν δικαιολογούνται τώρα που η μόνη ευθύνη είναι η ξεκούραση. Πρέπει να δεις την βάση του προβλήματος . Η ζωή σας είναι τακτοποιημένη γενικότερα ? Εκτός από το ανχος της εγκυμοσύνης τι άλλο σε απασχολεί? Γιατί υπάρχει τέτοια συμπεριφορά απέναντι σου σε αυτήν την κατάσταση που είσαι? 

Για ασήμαντα πράγματα εντελώς που απλά τραβιούνται τόσο .. τακτοποιημένη προσπαθούμε να την κάνουμε.. είχαν μείνει υποχρεώσεις στο σπιτι όπως να πάρουμε κάποια ακόμα έπιπλα ακόμα πρέπει να πάρουμε ένα  αμάξι … ο άντρας μου δουλεύει σε οικογενειακή επιχείρηση και πρωί βράδυ είναι εκεί ..

με απασχολεί το πως θα είναι η ζωή μου με ένα παιδί αφού τώρα εκείνος  πιέζεται με το μόνο μόνο μετά με το παιδί τι θα γίνει ; Και γενικά νιώθω στεναχωρημένη και σε λίγες μέρες θα έχω μωρό και απλά δεν νιώθω καλά 

[linaa]

πρίν από 9 λεπτά , Maraki00 είπε:

Για ασήμαντα πράγματα εντελώς που απλά τραβιούνται τόσο .. τακτοποιημένη προσπαθούμε να την κάνουμε.. είχαν μείνει υποχρεώσεις στο σπιτι όπως να πάρουμε κάποια ακόμα έπιπλα ακόμα πρέπει να πάρουμε ένα  αμάξι … ο άντρας μου δουλεύει σε οικογενειακή επιχείρηση και πρωί βράδυ είναι εκεί ..

με απασχολεί το πως θα είναι η ζωή μου με ένα παιδί αφού τώρα εκείνος  πιέζεται με το μόνο μόνο μετά με το παιδί τι θα γίνει ; Και γενικά νιώθω στεναχωρημένη και σε λίγες μέρες θα έχω μωρό και απλά δεν νιώθω καλά 

Κοίτα ζωή χωρίς πίεση Κ ανχος δεν υπάρχει δυστυχώς για τους περισσότερους . Κάποια πράγματα μπορούν να αλλάξουν κάποια όχι το θέμα είναι να δώσεις στον σύντροφό σου να καταλάβει ότι ακόμα Κ να φταις σε κάποιες καταστάσεις δεν λύνετε το θέμα με το να σε κατηγορεί Κ να τσακωνεστε. Καμιά φορά η καλή διάθεση έρχετε όταν ο άλλος δείχνει ανοχή στις παραξενιές του άλλου . Δεν είναι τόσο σημαντικό πια αν ο άλλος δεν είναι τέλειος Κ δεν κάνει πάντα αυτό που θέλει ο άλλος . Το θέμα είναι να συμφωνητε στα σημαντικά Κ τα ασυμαντα να τα προσπερνατε . 

Τώρα αν εσύ δεν νιώθεις καλά χωρίς κάποιο συγκεκριμένο λόγο ίσως θα πρέπει να μιλήσεις με κάποιον ειδικό μήπως από τις ορμόνες έχει δημιουργηθεί μια ανισορροπία στην ψυχολογία σου. 

Με το μωρό θέλει ακόμα περισσότερο υπομονή από τους δύο. Οι ευθύνες είναι τεράστιες Κ οι διαφωνίες θα είναι ακόμα πιο έντονες γι'αυτό πρέπει να αναλάβει ο καθένας με τι θα ασχοληθεί Κ με τι όχι για να μην υπάρχουν εκνευρισμόι στο πώς θα φροντίσετε το μωρό . Δηλαδή αν κάτι συμβαίνει στο μωρό θα πρέπει να μην υπάρχουν αλληλοκατηγορίες θα πρέπει να υπάρχει μια συνενόηση πώς θα βοηθήσει ο ένας τον άλλο στο να σταματήσει το μωρό να κλαιει πχ . 

[Maraki00]

Κατάλαβαινω τι λες απόλυτα το θέμα είναι ότι τόσο καιρό στο νοσοκομείο πως θα αντέξω να τα διαχειριστώ όλα αυτά με ηρεμία και με υπομονή … ίσως όταν δω την μικρή μου να αλλάξουν όλα βέβαια.. και να τα αφήσω όλα πίσω 

[Spring_girl]

23 ώρες πρίν, Maraki00 είπε:

Καλησπέρα κορίτσια..νομίζω ότι έχω και εγω την ανάγκη να εκφραστώ έδω μήπως και νιώσω καλύτερα .. Ας ξεκινήσω ότι είμαι στο νοσοκομείο σχεδόν 3 μήνες σερί λόγο πρόωρων συσπάσεων και κοντό τράχηλο , μόλις σήμερα μπήκα στον μήνα μου και γενικά έχω ζοριστεί πολύ με όλα αυτά αλλά δυστυχώς δεν βρίσκω ηρεμία πουθενά ούτε μέσο του άντρα μου με τον οποίο τσακωνόμαστε συχνά πυκνά και να φτάνουμε και σε κακό σημείο.. μια φορά την εβδομάδα σίγουρα θα είμαι με κλάματα και νεύρα .. νομίζω ότι ψυχολογικά δεν μπορώ να το σηκώσω άλλο αυτό και ο άντρας μου συνεχώς μου ρίχνει φταίξιμο πάνω μου σε όλα και με την απαίτηση ενώ φταίει να του ζητήσω και συγνώμη .. δεν ξέρω πως να βοηθήσω τον εαυτό μου πλέον και πως θα τα καταφέρω ακόμα μια εβδομάδα με αυτή την κακή ψυχολογία να φτάσω στης 37 για να μπούμε μετά για καισαρική .. όσο σκέφτομαι ότι τόσο κλάμα που έχω ρίξει το νιώθει η μικρή μου τρελαίνομαι και παραπάνω .. συγγνώμη αν κούρασα απλά το είχα ανάγκη  

Κορίτσι μου 3 μήνες στο νοσοκομείο λογικό είναι να έχεις κουραστεί και να έχουν σπάσει τα νεύρα σου! Ο άντρας σου πρέπει να σε στηρίξει σε αυτή τη φάση, όχι να σε αναστατώνει περισσότερο! Εγώ θα σε συμβουλευα να μιλήσεις με κάποιο ψυχολόγο θα σου κάνει καλό! Έστω και online κάποια συνεδρία μια που τώρα δεν μπορείς να μετακινηθείς θα σε βοηθήσει πολύ! Με το καλό το μωράκι!

[Mariam23]

On 17/9/2023 at 10:36 ΠΜ, Maraki00 είπε:

Καλησπέρα κορίτσια..νομίζω ότι έχω και εγω την ανάγκη να εκφραστώ έδω μήπως και νιώσω καλύτερα .. Ας ξεκινήσω ότι είμαι στο νοσοκομείο σχεδόν 3 μήνες σερί λόγο πρόωρων συσπάσεων και κοντό τράχηλο , μόλις σήμερα μπήκα στον μήνα μου και γενικά έχω ζοριστεί πολύ με όλα αυτά αλλά δυστυχώς δεν βρίσκω ηρεμία πουθενά ούτε μέσο του άντρα μου με τον οποίο τσακωνόμαστε συχνά πυκνά και να φτάνουμε και σε κακό σημείο.. μια φορά την εβδομάδα σίγουρα θα είμαι με κλάματα και νεύρα .. νομίζω ότι ψυχολογικά δεν μπορώ να το σηκώσω άλλο αυτό και ο άντρας μου συνεχώς μου ρίχνει φταίξιμο πάνω μου σε όλα και με την απαίτηση ενώ φταίει να του ζητήσω και συγνώμη .. δεν ξέρω πως να βοηθήσω τον εαυτό μου πλέον και πως θα τα καταφέρω ακόμα μια εβδομάδα με αυτή την κακή ψυχολογία να φτάσω στης 37 για να μπούμε μετά για καισαρική .. όσο σκέφτομαι ότι τόσο κλάμα που έχω ρίξει το νιώθει η μικρή μου τρελαίνομαι και παραπάνω .. συγγνώμη αν κούρασα απλά το είχα ανάγκη  

Επειδή και εγώ είχα δύσκολη εγκυμοσύνη από θέμα ψυχολογίας ( λόγω κακής έκβασης της πρώτης μου εγκυμοσύνης) ήμουν πολύ αγχωμενη να πάνε όλα καλά, ήμουν στην τσίτα γενικότερα και κάποιες φορές ακόμα και κακοκεφη μιας και ανυπομονούσα τόσο πολύ να γεννήσω για να ηρεμήσω. 

Να ξέρεις ότι στο τέλος, έχεις τον άντρα σου , το σπίτι σας και την αγάπη σας για να γιατρέψει κάθε δύσκολο κομμάτι της φάσης αυτής. Πρέπει να είστε εσείς καλά μεταξύ σας , για να μπορέσεις να δεις λίγο φως στο τούνελ. Η γκρίνια και η έξτρα επιβάρυνση της ψυχολογίας με τσακωμούς κλπ δεν βοηθά. 

Θα σε συμβουλευα να τον πιάσεις σε πολύ φιλικό επίπεδο χωρίς κατηγορίες. Να του πεις πως νιώθεις και να του πεις ότι θες να είναι δίπλα σου και να σου συμπαραστέκεται. 

Να ξέρεις ότι μόλις έρθει το παιδί στον κόσμο επειδή αλλάζει η καθημερινότητα αλλά και η ορμονική κατάσταση που σε κάνει να κλαίς έτσι κι αλλιώς χωρίς λόγο, καλό είναι να τα λύσετε από τώρα όλα αυτά που σας απασχολούν γιατί μετά πρέπει να είστε ακόμα πιο δεμένοι και δυνατοί για να ανταπεξέλθετε στις νέες συνθήκες.