Συγκατοίκηση με... πεθερά

[Xenia28]

Γεια σας. Εχω το εξής προβλημα. Οταν αποφασίσαμε με τον σύζυγο να παντρευτούμε, συζητήσαμε και το θεμα του σπιτιού φυσικα. Εκείνος, μεχρι και τα 33 έμενε σε ενα τεράστιο σπίτι μαζι με την μητέρα του. Τα οικονομικά μας τότε δεν ηταν στα καλυτερα για να πάμε να νοικιάσουμε. Οποτε αποφασίσαμε να μείνουμε ολοι μαζι. Πάνω κατω γνώριζα τις δυσκολίες. Τότε το μονο που με προβλημάτιζε ηταν το οτι δε θα μπορω να κυκλοφορώ στο σπίτι οπως θέλω κ ουτε να εχω ιδιαίτερες στιγμές με τον άντρα μου οποτε κ όπου θέλω. Χα! Μακάρι να ηταν αυτο το προβλημα!

Ξεκιναω: νιώθω πως ειμαι έφηβη και μένω με τους γονείς μου. Με ελέγχει στα παντα.

Οταν ήρθε και το παιδι...γινεται ένας πανικός μες στο σπίτι. Επεμβαίνει στο μεγάλωμα του παιδιού, τί τρωει, γιατι το τρωει, γιατι θηλαζει ακομα, γιατι μαγειρεύω αυτο κ οχι το αλλο κτλ

Θα μπορούσα να μπω σε παρα πολλες λεπτομέρειες αλλα θα κατάντησε κουραστική. Νομιζω πως δε αντέχω αλλο αυτη την κατάσταση, ο αντρας μου με καταλαβαίνει ευτυχώς, βλέπει τί γινεται, του εχω πει επανηλειμμένα με τροπο πως πρεπει να μείνουμε σε δικο μας σπίτι αλλα εκείνος φαινεται πως εχει βολευτεί κ δεν ξεκουναει απο τα 250 τμ. για να παει στα 80 τμ. Συμβάλουμε φυσικα στα έξοδα του σπιτιού. Το θεμα ειναι πως εκείνος προτιμά να μένουμε ετσι κ αντί να δίνουμε λεφτα σε ενοίκια, να κανουμε μια καλύτερη ζωή κάνοντας ταξίδια κ νοικιάζοντας εξοχικό.

Εγω ομως που καθημερινα βιώνω μια κατάσταση που δεν μου αρεςει κ το μονο που μου δίνει δυναμη ειναι το παιδι μου, θα προτιμούσα στα λίγα και να ημουν ξέγνοιαστη.

Ολα αυτα τα λέω γιατι εχω στεναχωρεθει παρα πολυ μιας κ έμαθα πως η πεθερά μου εχει κ εκείνη παράπονα απο εμενα, οπως ειπε σε τριτους. Που θα καταλήξει αυτο; Ηδη εχουν περάσει 3 χρονια και ομως ειμαι ακομα εδω

[γυναίκα-μητέρα]

...με όλο το θάρρος, αλλά γιατί δε πάει η πεθερά σε ένα μικρό σπίτι (ένα άτομο) κι εσείς (προς το παρόν 3 άτομα) να μείνετε στο μεγάλο!

[Xenia28]

Δεν θα μπορούσε να γίνει αυτο και το καταλαβαίνω. Το σπίτι αυτο το απέκτησε με πολυ κόπο, το εχει φτιάξει οπως εκείνη θελει. Της αναγνωρίζω πως απο μονη της πήρε την απόφαση να φυγει απο το υπνοδωμάτιο της που ηταν ακριβώς απέναντι απο το δικο μας και να παει στην άλλη άκρη του σπιτιού όπου εχει τον δικο της χώρο. Μια μικρη γκαρσονιέρα.

[Xenia28]

Επισης να αναφέρω πως σε παλιότερο τσακωμό που έκανε με τον άντρα μου, τον απείλησε πως το σπίτι αυτο δε θα το γράψει σε εκείνον αλλα θα το δώσει στο χαμόγελο του παιδιού. Οποτε κ ο αντρας μου "τσίμπησε" κ ειπε να ρίξει νερό στο κρασί του. Βεβαια θεωρεί κ εκείνος πως τοςο μεγαλο σπίτι, στην ουσία δεν εξυπηρετεί κανέναν. Το ιδανικο θα ηταν να το πουλούσε κ να πάρουμε 2 διαμερίσματα. Αλλα πού τέτοια εποχή τωρα...

[eyangelia]

Κατι τετοιο ειχα περασει και εγω κοπελα μου αλλα με τη μητερα μου οχι πεθερα φαντασου.

κακα τα ψεματα μενεις σπιτι της και ετσι εχει το θαρρος.Το ζευγαρι πρεπει να μενει μονο του.καλα ειναι τα εξοδα μισα αλλα δεν μπορεις να εχεις απαιτηση να μην μιλαει...δυστυχως.Καλυτερα χωρις εξοχικο και γαληνη στην οικογενεια και στις δυο παρα εκδρομες και ολη την χρονια γκρινια.Αλλωστε μην ξεχνας οτι ειναι μεγαλη γυναικα εχει δικαιωμα στην ηρεμια.Αυτη ειναι η γνωμη μου

[vikib]

Συγνωμη αλλα ηξερες που εμπλεκες..ο αντρας σου ειναι βολεμενος..τι να το κανεις οτι σε καταλαβαινει..καλυτερα στο νοικι κ ας μην ξανακανετε διακοπες..κ τα 80πολλα ειναι.μενουν οικογενειες κ σε 40.δλδ τι;θα περιμενετε να πεθανει για να σας το γραψει;αυτο ειναι εκβιασμος..φυγετε κ χαλαλι κ το σπιτι..κ πολυ αντεξες..συγνωμη αν φαινομαι αποτομη.ο γραπτος λογος ειναι διαφορετικος

[vikib]

Εκβιασμος απο την πεθερα σου προς εσας

[elia]

Vikib δεν θα μπορούσα να συμφωνήσω περισσότερο... Το κάθε ζευγάρι έχει ανάγκη τις στιγμές του πόσο μάλλον αν υπάρχει και μωρό ανάμεσα.... Κι εγώ θα έφευγα και χαλάλι της το σπίτι... Το βασικότερο είναι η ηρεμία σας που αυτή τη στιγμή δεν υπάρχει.... Καλύτερα σε 80 τμ και αγαπημένοι πάρα σε 250 τμ και με παράπονα....άλλωστε δεν είναι τυχαίο το μακριά και αγαπημένοι.... Να φύγετε κοριτσάκι μου και φαντάζομαι θα καταλάβει και θα κάνει το καλύτερο για το εγγονι της....Και τι σημαίνει το έχτισε μόνη της ??? Για ποιόν κάνουμε ότι κάνουμε ? Για μας ?αυτό μου ακούγεται πολύ εγωιστικό.... Για τα παιδιά και το μέλλον τα κάνουμε....

[mamagi]

...Οταν ήρθε και το παιδι...γινεται ένας πανικός μες στο σπίτι. Επεμβαίνει στο μεγάλωμα του παιδιού, τί τρωει, γιατι το τρωει, γιατι θηλαζει ακομα, γιατι μαγειρεύω αυτο κ οχι το αλλο κτλ

Θα μπορούσα να μπω σε παρα πολλες λεπτομέρειες αλλα θα κατάντησε κουραστική. Νομιζω πως δε αντέχω αλλο αυτη την κατάσταση, ο αντρας μου με καταλαβαίνει ευτυχώς, βλέπει τί γινεται, του εχω πει επανηλειμμένα με τροπο πως πρεπει να μείνουμε σε δικο μας σπίτι αλλα εκείνος φαινεται πως εχει βολευτεί κ δεν ξεκουναει απο τα 250 τμ. για να παει στα 80 τμ.

Καλησπερα κι από εμενα,

αφου οπως λες ο αντρας σου σε καταλαβαινει, μηπως μια ενδιαμεση λύση, αντι να φυγετε - που εγω αυτο θα εκανα - θα ηταν να κανει κατ ιδιαν χωρις τη δικη σου παρουσια μια κουβεντα με τη μητερα του εφ ολης της υλης, να της εξηγησει οτι πρεπει να μπουν ορια στο βαθμό που εμπλέκεται στα ενδοοικογενειακά σας γιατι μπορει να ζειτε στο ιδιο σπίτι αλλα εσυ και ο συζυγος και το παιδι σου εχετε πια τη δικη σας οικογενεια; Κι αυτο χωρις διαθεση να την πληγωσει, με την ευαισθησια ενός παιδιου προς τον γονιο του.

Αυτη ειναι η μονη λύση που θα εβλεπα εγω αφου ο ιδιος δεν επιθυμει να φύγετε. Οσο για τα περι "Χαμογελου του Παιδιου" αν ο γονιος μου μου ελεγε τετοιο πραγμα θα εφευγα 500 χλμ μακριά και θα τον αφηνα να κανει το σπίτι του ο,τι θελει.

[eirinich]

Καλησπέρα κορίτσια. Και εγώ για 2,5 χρόνια έμενα στα πεθερικά μου με τον άντρα μου, μέχρι όμως να τελειώσει το σπίτι μας. Μπορώ να καταλάβω πόσο δύσκολο είναι και ας ήταν τα πεθερικά μου πάρα πολύ καλά μαζί μου. Να φανταστείς η μαμά μου δούλευε, εγώ έγκυος με εμετούς και χάλια στο κρεβάτι και η πεθερά με πρόσεχε τόσο που σε όλους φαινόταν παράξενο. Παρόλα αυτά εγώ δεν ένιωθα καλά γιατί τους ανθρώπους τους βγάζαμε από το πρόγραμμά τους. Όταν γυρνούσαμε από το μαγαζί μας αργά το βράδυ και θέλαμε π.χ. να φάμε κάτι, έλεγα πάει θα τους ξυπνήσουμε. Αλλά αυτό που περνάς εσύ το καταλαβαίνω για το λόγο ότι π.χ. ήθελα να μαγειρέψω εγώ αλλά η πεθερά μου δεν με άφηνε να κάνω δουλειές. Όχι γιατί είχε πρόβλημα, αλλά εγώ δούλευα και όλο έλεγε να μην κουράζεσαι. Εσένα βέβαια καταλαβαίνω πως χώνεται πολύ. Δεν θα μπορούσατε να χωρίσετε το σπίτι σε 2 μέρη? 250τμ είναι τεράστιο, γίνεται και 2 και 3 σπίτια. Πάντα σε συννενόηση με την πεθερά σου. Ο άντρας σου βασικά να της το ζητήσει. Και πάλι μεγάλα σπίτια θα έχετε. Απορώ που η πεθερά σου δεν θέλει να έχει το δικό της μέρος. Ελπίζω να τα λύσετε όλα. Επίσης, έχω καταλήξει ότι με πιο μεγάλους ανθρώπους, πρέπει και λίγο να κάνεις ότι δεν ακούς. Πχ σου λένε κάτι, άκου τους αλλά εσύ κάνε αυτό που πιστευεις. Εγώ αν καμιά μαμά μου ή καμια πεθερά μου πουν κάτι λέω α ο άντρας μου έτσι το θέλει, οπότε επειδή είναι η αδυναμία και των 2, δεν λένε τίποτα.

[Xenia28]

Μου φαινεται πως το προβλημα ειναι ο αντρας μου. Κανουμε πολυ συχνα τέτοιου είδους συζητήσεις. Ειδικα οταν υπαρχει προβλημα, μουρμουραει και λεει "άντε, πάμε να νοικιάσουμε". Αλλα μένει εκει το θεμα. Την επόμενη το ξεχνάει και ξανά μανά.

Φανταστείτε τωρα το σκ ειμαστε στο εξοχικό μας, ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ, και περνάμε τοςο ωραια. Ακομα και στο παιδι το βλέπω. Δε ξερω, δε ξερω τί θα κανω. Το μονο που βλέπω μα γινεται σίγουρα ειναι οι 3 μήνες το καλοκαιρι που δε θα ειμαι μαζι της. Και απο το Σεπτέμβριο παλι στην μαυρίλα

[mamagi]

Μου φαινεται πως το προβλημα ειναι ο αντρας μου. Κανουμε πολυ συχνα τέτοιου είδους συζητήσεις. Ειδικα οταν υπαρχει προβλημα, μουρμουραει και λεει "άντε, πάμε να νοικιάσουμε". Αλλα μένει εκει το θεμα. Την επόμενη το ξεχνάει και ξανά μανά.

Φανταστείτε τωρα το σκ ειμαστε στο εξοχικό μας, ΜΟΝΟΙ ΜΑΣ, και περνάμε τοςο ωραια. Ακομα και στο παιδι το βλέπω. Δε ξερω, δε ξερω τί θα κανω. Το μονο που βλέπω μα γινεται σίγουρα ειναι οι 3 μήνες το καλοκαιρι που δε θα ειμαι μαζι της. Και απο το Σεπτέμβριο παλι στην μαυρίλα

Οι συζητησεις ειναι στο μεταξυ σας; η σταση του απέναντι στη μητέρα του ποια ειναι; πιστευω οτι ειναι δικο του θεμα να της βαλει όρια σε σχεση με το πόσο μπορει να επεμβαίνει, ώστε να μην αναγκαστείς να γίνεις εσύ η "κακιά" της υπόθεσης κάποια στιγμή. Και σίγουρα δεν μπορείς να υπομένεις μία πολύ δύσκολη συνθηκη ολο το χρόνο περιμένοντας τους τρεις μήνες του καλοκαιριου για να πάρεις "ανάσα"

[Xenia28]

Οι συζητησεις ειναι στο μεταξυ σας; η σταση του απέναντι στη μητέρα του ποια ειναι; πιστευω οτι ειναι δικο του θεμα να της βαλει όρια σε σχεση με το πόσο μπορει να επεμβαίνει, ώστε να μην αναγκαστείς να γίνεις εσύ η "κακιά" της υπόθεσης κάποια στιγμή. Και σίγουρα δεν μπορείς να υπομένεις μία πολύ δύσκολη συνθηκη ολο το χρόνο περιμένοντας τους τρεις μήνες του καλοκαιριου για να πάρεις "ανάσα"

Της βάζει χέρι οταν ξεπεραστούν κάποια όρια με αποτέλεσμα να τσακωθούν άσχημα κ στα πολυ άσχημα να φτάσει σε σημείο να μη μιλιούνται φυσικα για μερες κ να μη δίνει καν σημασία στο εγγόνι της.

Ευτυχώς επεμβαίνει ο αντρας μου αλλα δε γινεται να συνεχιστεί αλλο αυτο. Γιατι κ εκείνη αντιδρά και οπως ειπε κ μια κοπελα παραπανω, σπίτι της ειναι.

[Yasmina]

Το ζευγάρι πρέπει να μένει μόνο του.

Απ' ότι κατάλαβα δέχτηκες να μείνετε στη μητέρα του για συγκεκριμένο διάστημα, μέχρι να ορθοποδήσετε. Και τελικά... το "προσωρινά" έγινε μόνιμα.

Φταίτε και οι 2. Ο σύζυγος που βολέυτηκε και εσύ που διατήρείς παθητική στάση. Γιατί δεν αρκεί μόνο να του γκρινιάζεις για την κατάσταση.

Ανέλαβε δράση. Συμφώνησε να φύγετε; Πάρε εφημερίδα και πηγαίνετε να δείτε σπιτια. Να καταλάβει και αυτός ότι τέλος η παθητική στάση σου. ότι το εννοείς.

Ήρθε ο καιρός τα λόγια να γίνουν πράξη. Καλύτερα λιγότερα ταξίδια, παρά κάθε μέρα βασανιστήριο.

[Ειρήνη_Α]

γιατι δεν χωριζετε το τεραστιο σπιτι σε 2 μικροτερα, αλλα αυτονομα;